Bibliotheca iuris canonici veteris in duos tomos distributa. Quorum vnus canonum ecclesiasticorum codices antiquos, tum Graecos, tum Latinos complectitur; subiunctis vetustissimis eorundem canonum collectoribus Latinis alter vero insigniores iuris ca

발행: 1661년

분량: 665페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

I CRIS CONII EP

tiquam a patribus nostris regulam con stitutam , nisi ea tantum quae ad suam dioecesim pertinent, possessionesque subiectas: unusquisque enim Episcopus habeat suae parochiae potestatem, ut regat iuxta reuerentiam singulis competentem ,δc prouidentiam gerat omnis possies.sionis, quae sub eius est potestate, ita ut presbyteros ,& diaconos ordinet, & singula suo iudicio comprehendat: amplius autem nihil agere tentet,praeter Antistitem Metropolitanum , nec Metropoli. tanus sine caeterorum gerat consilio sa

cerdotum.

Ne priuilegiis, quae quibusiam ciuita

tibus competunt. CON cI L. Nicano situl. 6. Antiqua consuetudo seruetur per AEgyptum, Libyam, & Pentapoli mi ita ut Alexandrinus Episcopus horum omnium habeat potestatem ι quia & urbis Romae Episcopo parilis mos est : similitet autem de apud Antiochiam , caeterasque prouincias suis priuilegia seruentur Ecclesiis. Illud autem generaliter clarum est , quδd si quis praeter sententiam Metropolitani factus fuerit Episcopus , hunc magna synodus definiuit

Episcopum esse non oportere , sin autem communi cunctorum decreto rationabili , de secundum regulam ecclesiasticam comprobato, duo aut tres propter contentiones proprias contradicunt , obtineat sententia plurimorum. Ex decretu Papa Iamoremdi titia. 9. Primum ut extra Conscientiam metropolitani Episcopi nullus audeat ordinare: integrum enim iudicium est , quod plurimorum sententiis confirmatur : nec unus Episcopus ordinare praesumat, ne iureiuum beneficium praestitum videatur : hoc enim a synodo Nicaena constitutum est, atque definitum.

xxx VII. Quod non liceat Discopo

in aliena prouincia clericos ordanare. IN C/ησnibas Apostolorum Di. 36. Episcopum non audere extra terminos proprios ordinationes facere in eluitatibus, aut villis, quae illi nullo tute subiectae sunt. Si verb conuictus fuerit hoe fecit se praeter eorum conscientiam qui ciuitates ipsis , dc villas detinent, Mipse deponatur, & qui ab illo sunt ordinati.

Concit. Antioch. tit. I 3. s 22. Nullus Episcopus ex alia prouincia audeat ad aliam transgredi , bc ad promotionem ministeris aliquos in ecclesiis ordinare, licet consensum videantur praebere nonnulli , nisi litteris tam Metropolitani, quam caeterorum qui cum eo sunt Episcoporum, rogatus adueniet, & sic adactionem ordinationis accedat. Si verbnullo rogante inordinato morc depro- .peret super aliquibus ordinationibus, Ze Ecclesiasticis negotiis ad eum non pertinentibus componendis 1 inrita quidem quae ab eo geruntur existant: ipse uerd incompositi motus sui, &inrationabilis audaciae subeat ultionem, ex hoe iam damnatus , sancto Concilio. Item Consi Ar ripti tit. 21. Episcopus alienam ciuitatem quae non est illi subiecta non adeat, nec ad possessionem accedat, quae ad eum non pertinet, s per ordinatione cuiusquam , nec constituat presbyteros , aut diaconos alteri subiectos Episcopo, nisi forte cum consilio, Ac voluntate regionis Episcopi. Si quis autem tale aliquid facere tentauerit , irrita sit eius ordinatio , Ac ipse coerceatur a synodo r nam si ordinare non poterit, nullatenus iudicabie.

xxx VIII. De ordinatis nec receptis. IN Canoibus Apes orum tit. 37. Si quis Episcopus non susceperit officium , & curam populi sibi commissam,

hic communione priuetur , quoadusique consentiat obedientiam commodans. similiter autem presbyter 8c diaconus. Si verb perrexit, nec receptus rit, non pro sua sententia, sed pro malitia populi, ipse quidem maneat Episcopus , clerici veris ciuitatis communione priuentur , eo quod eruditores inobedientis populi non fuerunt. Concit. Ancyri tit. II. Si qui Episcopi ordinati sunt, nec recepti ab illa parochia, in qua fuerunt denominati, volu rintque alias occupare parochias , Muim Praesulibus earum inferre, seditiones aduersus eos excitando hos abici

placuit. d si voluerint in presbyteri jordine ubi prius fuerant, ut presbyteri residere, non abiiciantur propria dignitate: si autem seditiones commouCnt,

ibidem Episcopis constitutis p sbyteri j

quoque honor talibus auferatur, fiantque damnatione notabiles.

602쪽

COLLECTIO CANONVM. li

r oncis Antiochensitit. 18. Si quis Epi- stimant,& synodo experiantur i nul- Di-s scopus ordinatus, ad parochiam mini, lis verb liceat apud se celebrare Con- me cui est electus accesserit, non suo vi- Cilia, praeter eos quibusqMetropolitanatio, sed quod eum aut populus vitet, iura videntur esse commissa. . Μ aut propter aliam causam, non inmen ConciLCa ea ens m. I9. Peruenit ad eius. itio perpetratam , hic & honoris aures nostras quδd in prouinciis statu- sit&ministeri, particeps: dummodo ni- ta Episcoporum Concilia minime cele-hil molestus ecclesiae rebus existat, ubi brentur , & ex hoc plurima negligan- ministrare cognoscitur : quem etiam tur Ecclesiasticarum causarum , quae conseruare conueniet quidquid syno- correctione indigeant. Decreuit itaquedus perfecta prouinciae quod visum ide- sancta synodus secundum canonem Parit iudicando decreuerit. trum, bis in anno Episcopos in idipsum,

. in Unaquaque prouincia conuenire,

xxx 1x. Vt bis in anno Concilia qud Metropolitanus Antistes proba celebrentur. M Corrigere singula, siqua fortassis

emerserint. Quicunque vero non ad-IN Camnibus Aristolorum rit. 38. Bis in uenerint Episcopi, resident autem in anno Episcoporum Concilia cele- suis ciuitatibus,& hoc dum in sua in-brentur , ut inter se inuicem dogmata columitate concistunt, omnique inexpietatis explorent, & emergentes Ec- Cusabili & necessaria occupatione proia clesiasticas contentiones amoueant: se- hantur liberi, fraterno corripiantur af- mel quidem quarta septimana Pente- feetia. costes 1 secundo vero duodecimo die Ex decret. Pu Leon. tit. 37. De Conmensis Hyperberethaei, id est iuxta Ro- ciliis autem Episcopalibus non aliud inia manos tertio Idus Octobris. dicimus , quam sancti Patres salubri-Eae , v. Concit. Nicaeno rat. F Bene placuit an- ter ordinauerunt, ut scilicet bini eon nis singulis per unamquamque prouin- uentus per annos singulos habeantur ieiam bis in anno Concilia celebrari, ut in quibus de omnibus querelis, quae incommuniter omnibus simul Episcopis ter diuersos Ecclesiae ordines nasci ad- congregatis prouinciae discutiantur hu- solent iudicetur, ac si forte inter ipsos

iusmodi quaestiones, & sic qui suo pee- qui praesunt de maioribus, quod absit,

cauerunt evidenter Episcopo , excom- peccatis causa nascitur, quae prouin- municati rationabiliter ab omnibus ae- ciali nequeat examine definiri , fratet-stimentur, usquequb vel in communi, nitatem tuam de totius negotij quali- vel Episcopo placeat humaniorem pro late , Metropolitanus Curabit instrue- talibus ferre sententiam. Concilia ve- re, ut si coram positis partibus, nec tuorti celebrentur, unum quidem ante qua- res fuerit sopita iudicio, ad nostram cog-dragesimam Paschae , ut omni dissen- nitionem , quidquid illud est, transte-

, sione ublata munus offeratur Deoi pu- ratur. Itematibi titui. I. Exis puris' rissime i secundum verb circa tempus

si R ' autumni. Vt non amplius a naturo Concilij Concit. Antiochenoti . fio. Propter ecia tempore , quam dies quindecim re- clesiasticas utilitates, M. absolutiones ea- morentur Episcopi.

rum rerum, quae dubitationem controuersiamque recipiunt, optime placuit c T si inter eos de negotio fuerit ut per singulas quasque prouincias his L. Oborta contentio, cuncta Romano in anno Episcoporum Concilia celeia Pontifici sub gestorum insinuationebrentur, semel quidem post te tiam se- pandantur ι Vt ab eo quod Deo placue-ptimanam sesti Paschalis, ita ut quarta ordinetur.

septimana Pentecostes conueniat syno

dus L Metropolitano prouinciales Epi- XL. Vt curam rerum ecclesiasticarum scopos admonenter secunda vero syno- tantum Episcopus habeat. dus fiat Idibus Octobris , id est quinto odecimo die mensis Octobris, quem Hy- N Canonibus Apostolorum rit 39. Οmper rethaeum Graeci cognominant. In Inium n tiorum ecclesiasticorum ipsis autem Conciliis adsint presbyte- Curam Episcopus habeat, de ea velutri de diaconi, de omnes qui se laesos exu contemplante dispenset, nec ei li.

603쪽

lii CRIS CONII EPISC. AFRI C.

ceat ex his aliquid omnino contingere, eius propinqui sub obtentu ecclesiae aut parentibus propriis , quae Dei sunt proscribantur , ω in causas incidant condonare: qubd si pauperes sunt, tan- qui ad eum pertinent, morsque eius i quam pauperibus subministret, nec eo- iuriis malae funae subiaceat.

rum occasione ecclesiae negotia deprκ' - ν - in m.

Coauit. Antioch. ti . 1 . sunt Ec- rerum , pro dispensiuione pauperum etesiae sub omni sollicitudine , re con- habeat potestatem. scientia bona dc fide quae in Deum est, qui cuncta considerat iudicatque , ser- N Camnibus Apostiissem tit. 4I. Praeuentur ι quae etiam dispensanda sunt iu- Icipimus, ut in potestate sua Episco-

dicio, & potestate Pontificis, cui com- pus ecclesiae res habeat; si enim animae missus est populus, & animae quae intra . hominum pretiosae illis sunt creditae,

ecclesiam congregantur. Manifestave- multis magis oportet eum Curam pecu-

tb sint quae pertinere videntur ecclesiae, niarum gerere; itan potestate eius in- eum notitisprcssiyterorum & diacono - digentibus omnia dispensentur per prerum qui circa iptam sunt: itave agno- sbyteros , & diaconos, ic cum timorescant, nec ignorent quae sunt ecclesiae omnique sollicitudine ministrentur. Ex propria , nec eos aliquid lateat. Vt si his autem qui indiget ad suas necessi- contigerit Episcopum migrare de sae- rates, Ac ad peregrinorum fratrum ususculo cinis existentibus rebus quae sunt ipse percipiat, ut nihil eis possit omni- ecclesiae, nec ipsae collapsae depereanz, no deesse. lex enim Dei praecipit, ut qui nec quae propria probantur Episcopi,sub altari deseruiunt de altari pascantur,

occasione rerum per dantur ecclesiae. quia nec miles stipendiis propriis con- Iustum namque Ae acceptum est co- trahostes arma sustulit. pam Deo Ae hominibus, ut sua Episco- Concit. Amioch. titias. Episcopus ecpus quibus voluerit derelinquat , 3c Clesiasticarum rerum habeat potesta quae ecclesiae sunt eidem conseruen- tem ad dispensendum erga omnes quitur ecclesiae , ut nec ecclesia aliquid indigent cum summa reuerentia, de ti-

patiariir incommossi , nec Episcopus mom Dei: panicipet autem & ipse qui- sub occasone proscribatur ecclesiae, bus indiget, si tamen indiget, tam suis de in causas incidant qui ad eum per- quam fratrum qui ab eo sitscipium1rtinent , Ze ipse post obitum maledi- necessariis usibus profuturis r ita ut inctionibus ingrauetur. nullo, qualibet occasione , fraudentur iuxta sanctum Apostolum sic dicentem:

XLI. De digmtate Pontificis, is Habentes victum, de tegumentum, his quod rerum I. rum habeat pote- contenti sumus. QDd si contentus istis

statem. minimὸ fuerit , conuertat autem res eeclesiae in suos usus domesticos, dc eius IN Ca niue s Apsiarum tit. o. pre- Commoda vel agrorum fiuctus , non Byteri vel diaconi praeter Episcopum cum presbyterorum conscientia, di nihil agere pertentent, nam Domini conorumque pertractet , sed horum populus ipsi commissus est, Se pro ani- potestatem domesticis suis, aut propin-mabus eorum hic redditurus est ratio- quis, aut fratribus filiasque committat,nem. Sint autem manifestae res propriae ut per huiusinodi personas occultὸ cae- Episcopi, si tamen habeat propriasi 8c terae laedantur ecclesiae , synodo pro- manifestae dominicae, ut potestatemha- uinciae poenas iste persoluat. Si autem beat de propriis moriens Episcopus, s- ω aliter accusetur Episcopus , aut pre-cut voluerit, & quibus voluerit dere- abyteri qui cum ipso sunt, quia ea quae linquere : nec sub occasione ecclesia- pertinent ad ecclesiam, vel ex agris, vel sticarum rerum, quae Episcopi esse pro- ex alia qualibet ecclesiastica secultatebantur intercidant. fortassis enim , aut sibimet usurpent; ita ut ex hoc affligan-Vxorem habet, Ut filios , aut propin- tur quidem pauperes; criminationi ve- quos, aut seruos. Et iustum est hoc a rb, &blasphemiis tam sermo praedic Pud Deum, &homines, ut nec eccle- tionis qu)m hi qui dispensint taliter ex-sia detrimentum patiatur ig ratione ponantur: & hos oportet corrigi, siancta

crum Pontificis, nec Episcopus, vel synodo id quod condecet adprobante.

604쪽

COLLECTIO

t cimituor tam de reditibus elua,n de

oblationibus fidelium fiant portiones , st mna sit Episcopi , alia

clericorum, tertia pauperum, quar

ta vero fabricarum ecclesiastica

rum.

EX decret. Papa Getas i. 27. Quatruor autem tam de reditu , quam de oblatione fidelium prout cuiussi bet ec- clesiae facultas admittit, sicut dudum rationabiliter est decretum ) conuenit fieri portiones , quarum si una Pontificis, altera clericorum, pauperum ter . Diandis Lia , quarta fabricis applicanda L. De quibus sicut sacerdotis intererit intcgramministris ecclesiae memoratam de . pendere quantitatem ι sic Clerus ultra delegatam sibi summam nihil insolenter nouerit expetondum. Ja vero quae ecclesiasticis aedificiis attributa sunt, huic operi veraciter praerogata , locΟ-rum doceat instauratio manifesta sanctorum , quia nefas est si sacris aedibus destitutis in lucrum suum Praesul impendia his designata conuerrat : ipsam nihilominus ascriptam pauperibus portionem , quamuis diuinis rationibus se dispensasse monstraturus esse videatur: tamen iuxta quod scriptum est, Vt vi-mit. 6 opera vespa Mna , se glorificent p/trem vesDum qui est in citas ; oportet etiam praesenti testificatione praedicari,&bonae famae praeconiis non taceri.

XLIII. uod Episcopus, presbyter,

diaconus , aleator oe ebriosus

esse non debeat. Similiter o clerici , ct uiri si permanserint in

alea, communioni priuentur. IN Canonibus Am oram tit. 42. o 43. Episcopus, presbyter, aut diaconus aleae , atque ebrietati descruiens, aut desinat, aut certe damnetur. Subis diaconus, aut lector, aut cantor smilia faciens, aut desimi, aut communione priuetur: similiter etiam laicus.

X LIV. simu Episcopus, preesbyter,

aut diaconus non debeat usiuras a

vlaras a debitoribus exigem, aut desinat , aut certe damnetur. Concil. Nicano rit. II. Quoniam multi sub regula constituti auaritiam, & tur inpia lucra sectantur , oblitique diuinae scripturae dicentis, mi pecumam μνam non dedit ad us-um, mutuum dantescentesimas exigunt: iuste censuit sancta , ω magna synodus, vi s quis inuentus fuerit post hanc definitionem usuras accipiens, aut ex adinventione aliqua , vel quolibet modo negotium transgens , aut hemiolia , id est, sescupla cxigens, vel aliquid tale prorsus excogitans turpis lucri gratia , deiiciatur a Ciero, & alienus existat regulae Cone. Laodicensi tit. s. Qubd non oporteat sacerdotes & clericos foenerantes usuras , vel quae dicuntur sescupla, id est summam capitis , de dimidium summae percipere. Ex decretis Papa Leontitit. es Nec hoc quoque praetereundum esse duxi mus , quosdam lucri turpis cupidixate

captos usurariam exercere pecuniam,& scenore velle ditesceret quod non dicam in eos qui sunt in clericali officio constituti, sed & in laicos cadere, qui Christianos se dici cupiunt , condol mus , quod vindicari acrius in eos qui

fuerunt consutati, decernimus, ut omnis peccandi opportunitas adimatur. Illud etiam duximus praemonendum, Vt sicut non suo,ita non alieno nomine, aliquis clericorum exercere foenus adtentet, indecens enim est crimen suum commodis alienis impendere. Foenus autem hoc solum aspicere, dc exercere

debemus , ut quod hic misericorditer tribuimus , ab eo Domino qui multipliciter , & in perpetuum mansura re tribuet , recipere valeamus. Ex decretis Papa Gelosj tu. Is. Consequens fuit, ut illa quoque quae de Piceni partibus nuper ad nos missa relatio nuntiauit, non praetereunda putaremus; id est plurimos clericorum negotiationibus inhonestis, Ze lucris turpibus imminere , nullo pudore cernentes Euangelicam lectionem , quia ipse Dominus negotiatores E templo verberatos flagellis asseritur expulisse. Nec Apostoli verba recolentes , quibus ait: Ne-- militans Deo obligo se Augotiis scutaribos. Psalmistam quoque D/uid surda dissimulantes aure cant Lem: quo-νiam son cognoui negotiationes introibo

605쪽

in potentias Domini : proinde huiusmodi , aut ab indignis posthac quaestibus nouerint abstinendum, de ab omnibus quibuslibet negotiationis ingeniis cupiditateque cessandum, aut in quocumque gradu sint positi, mox a clericali-hus officiis abstinere cogantur , quOmam domus Dei domus orationis , Acosse debet & dici : ne ossitam negotiationis, &spe inea potius sit latronum.

xxv. Quod non debeat Episcopus,

presbter, aut diaconus cum haereticis orare.

IN Canonibus . putilorum situl. 9Ε- piseopus, presbyter,& diaconus qui

cum 'haereticis orauerit, tantummodo Communione priuetur. Si verb inn- quam clericos hortatus eos fuerit agere , vel Orare, damnetur.

X L v I. suod non liceat Catholicis

ad haereticorum speluncas causa orationas accedere.

CO N et i L. Laodicensi tit. 9. Quod

non permitrantur Ecclesiastici adhaereticorum coemetelia, vel ad ea quae ab eis appellantur martyria orationis Causa, vel sanitatis accedere t sed huiusmodi si fideles fuerint, certo tempore communione priuari; poenitentes autem , & confitentes se deliquisse conuenit suscipi. XLVII. Quod non oporteat Catholicos cum haereticis nuptiarum federa copulare. CO N C i L. Laodicen. tit. Io. ct 3 I. Quod non oporteat indifferenter Ecclesiasticos sceὁere nuptiarum hae- felicis suos filios filiasque coniungere. Item quod non oporteat Cum haereticis uniuersis nuptiarum foedera celebrare , nec eis filios dare, vel filiasi sed magis accipere; si tamen Christianosse fieri promittant. Conm. Cakbedon. tit. 14. Quoniam in quibusdam pmuinciis concelliam est lectoribus , psalmistis uxores ducere, statuit sancta synodus non licere cui quam ex his accipere sectae alterius v-xorem. Oui verb ex huiusmodi coniugio iam filios susceperunt , si quidem praeuenti sunt, ut ex se genitos apud

haereticos baptizarent, inerre eos Ec clesiae Catholicae communioni Conueniti non baptiZatos autem non posse apud haereticos ulterius baptizari. Sed neque copulari debet nuptura haeretico, Iudaeo, vel pagano, nisi forte promittat ad orthodoxam fidem se personam orthodoxe Copulandam trans ferre. Si quis autem hanc definitionem sanctae synodi transtressias fuerit, Correptioni canonicae subiacebit. Concit. Cartham titui. 2 r. Item placuit, ut filia clericorum gentilibus , vel haereticis in matrimonio non iungantur.

XI. VIII. Quod non oporteat ab ha reticis eulogias acrip re. CO N c i L. Laodicensi tit. 32. QuM

non oporteat ab haereticis euio-gias accipere, quae sunt maledictiones , potius quam benedictiones.

XLIX. Quod non debeant haeretis-rum baptismata comprobari. IN Caηοηibur Aristiorum est. q6 Episcopum , aut presbyterum haereticorum suscipientem baptisma damnari praecipimus.quae enim conuentio Christi ad Belial t vel quae pars fideli cum infidele

L. Quod Ecclesiae bapti mate bapti

ratus , denuo baptirari non debeat,

is non ita bapti rus debeat ba

pti ara. Li. Quod in nomine Trinitatis δε- beat baptirari. IN Caηιηibas Apostoloram tit. 49 Si

quis Episcopus, aut pressiyter , iuxtR praeceptum Domini non baptizauerit

in nomine Patris . M Fiiij, ω Spiritus sancti, sed in tribus sine itutio princi . IN Caησηibus som&rum tit. 4 . Episcopus , aut presbyter, si eum qui

secundum veritatem habuerit baptismum denuo baptizauerit, aut pollutum ab impiis, ' non recte baptiza- atum, non baptizauerita deponatur, tam quam deridens crucem, & mortem D mini, nec sacerdotes a falsis sacerdotibus iure discernens.

606쪽

COLLECTIO

piis , aut in tribus filiis , aut in tribus paractetis , abiiciatur.

LII. Quod non debeat ina mersio in baptist te , quasi in morte Domi

ni, prouenire.

IN Canenibus Ammorum est. so. Si quis Episcopus , aut presbyter non

trinam mersionem unius niylteri; Celebret , sed semel mergat in baptismate, quod dari videtur in Domini morte, deponatur: non enim dixit nobis Domi. nus, In morte mea bapti Eate :scd, Euntes docete omnes gentes , baptiΣantes cosin nomine Patris , & Filii, & Spiritus sui cti. L III. De Arianu non rebapti-

Ex decretu Papa Syris titia. I. Prima itaque pagi nae tuae fronte signa. sti baptizatos ab impiis Arianis, pluri. mos ad fidem Catholicam festinare, de quosdam de fratribus nostris eosdem deniih baptiZare velle, quod non licet, elim hoc fieri, & Apostolus vetet , Zemnones contradicant, fle post cassatum

Ariminense Concilium missa ad prouincias a Venerandae memoriae praedecessore meo Liberio generalia decreta prohibeant 1 quos nos cum Nouatianis, aliisque haereticis, licui cit in synodo Constitutum , per inuocationem solam septiformis Spiritus, Episcopalis manus impositione Catholicorum Conventui sociamus: quod celatu totus Oriens Occidensque custodit, a quo tramite Vos quoque posthac mintia conuenit de uiare, si non vultis a nostro collegio synodali sententia separari.

Ex decr. Papa Innoc. tit. 4 . Arianos

prςterea caeterasq; eiusdemmodi pestes, 'quia eorum laicos conuersos ad Dominum sub imagine poenitentiae, ac sancti

Spiritus sanctificatione, per manus imis positionem suscipimus: non videtur Uericos eorum cum sacerdoti , aut mini.

steris cuiuspiam suscipere dignitate , quoniam qui 3 solum baptistita ratum esse permittimus, quod utique in nomine Patris.& Filii & Spiritus sancti perficitur, non sanctum Spiritum eos habere ex illo baptismate aliisque mysteriis arbitramur,quoniam csim aCatholi ea fide eorum authores desciscerent perfectiO

nem spiritus, quam acceperant amiserunt, nec dare eius plenitudinem possunt, quae maximὸ in ordirrationibus operatur, quam per impietatis suae perfidiam potius, quam fidem dixerim perdiderunt. Qui enim fieri potest ut eo. rum profanos sacerdotes dignos Christi honoribus arbitremur ; quorum laΙ-cos imperfectos, ut dixi ad sancti Spiritus percipiendam gratiam , cum poenitentiae imagine recipiamus t Grauitas itaque tua haec ad notitiam Coepiscoporum, vel per synodum si potest, vel per harum recitationcm faciat peruenire ; ut quae t pse tam necessarib percontatus es, de nos elimatὸ respondimus , communi omnium consensu studioque

LI v. De his qui dicuntur Cathari, id ea mundi.

Co N C i L. Nicano tit. 8. De his qui

se cognominant Catharos , id est mundos, si aliquando venerint ad Ecclesiam Catholicam, placuit sancto Acmagno Concilio, ut impositionem manus accipientes sic in Clero permaneant. Haec autem prae omnibus eos

scriptis conuenit profiteri quod Calliolicae, Be Apostolicae Ecclesiae dogmata suscipiant & sequantur: id est Sc bigam isse communicare, & his qui in persccutione prolapsi sunt , erga quos Se sipatia constituta sunt, Se tempora definita , ut ita Ecclesiae Catholicae , 5c Apostolicae placita sequantur in omnibus. Vbicumque veris, sue in ciuitatibus ipsi soli reperti fuerint ordinati, qui inueniuntur in Clero, in eodem habitu perseuerent: ubi autem Catholicae Eccle-sae Episcopo , vel presbytero constiλ- to quidam ex illis adueniunt, Certum est quod Episcopus ecclesiae habebit Episcopi dignitatem. Is autem qui nominatur apud eos Episcopus,honorem presbyterii possidebit, nisi fortὸ placuerit

Episcopo nominis eum honore Censeri. Si vero hoc ei minime placuerit, prouidcbie et , aut chorepiscopatus , aut presbyterii locum, ut in Clero prorsiis esse videatur , nec in una Ciuitate duo

Episcopi probentur existere. I

607쪽

Lv. De his qui a Paulo Samosareno ad Ecclesiuim veniunt.

CO N c i L. Nicaeno tit. I9. De Paulianistis ad Ecclesiam Catholicam confugientibus definitio prolata est, ut baptizentur omnimodis. Si qui autem-his praeterito tempore in C Ierofuerint, si quidem immaculati, & inreprehensibiles apparuerint, baptizati ordinentur ab Episcopo Ecdlesiae Catholicae: qubdsi discussio incongruos inuenerit, abiici tales conueniet. Similiter autem & de diaconissis , M omnino de his qui sub regula versantur , haruforma seruabitur. Meminimus autem de diaconisiis quae in eodem habitu esse probantur , quoli non habeant manus impositionem; & ideo modis omnibus eas inter laicos deputari.

L v I. Te aliis haereticis qui ia Ereb-

sium veniunt. Co N c i L. Laodicens tit. 7. De his qui ab haereticis conuertuntur, id est Nouatianis. ut Photinianis,aut Teia sarescae decatith , siue baptizati sint illi

seu catechumeni, non ante suscipiantur, quam omnes haereses anathematizent, & praecipue illam qua detinebantur; & tunc demum ij qui apud eos dicebantur fideles , nostrae doceantur fidei symbolum, & uncti sancto chrismate , sic mysteriis communicent sacro sanctis.

L VII. De his qui meniunt ab hare-

si Cataphrygarum.

CON ci L. Laoduens tit. g. De his

qui conuertuntur ab haeres,quq dicitur Cataphrygarum, etsi in Clem qui apud eos esse creditur fuerint, etsi ma- XLma nominentur , hos sub omni diligentia ab Episcopis Ecesesiae, vel prosbyteris instrui, & baptizari conueniet.

LVIII. De bis qui eteniunt a No

uatianis, o Montensibus.

Ex decretu Pasa Ioarenny rit. Is . Vt venientes a Nouatianis, vel Montensibus per manus tantum impositionem suscipiantur, quia quamuis ab hae-veticis, tamen in Christi nomine bapti-

ΡIS C. AFRI C.

etati sunt: praeter eos qui forte a nobili ad illos transeuntes reiaptizati sunt, ij si resipiscentes , & ruinas suas cogi cantes redire maluerint , si1b longa poenio tentiae satisfactione admittendi sunt.

LIX. De Bonosiacis haereticis , quod

Iudaeis sint comparandi: st de sus

cipiendis clericis , quos idem Bono

sus antequam damnaretur ordina uit. Ex decretis Papa In ocens tit. In nocentius Laurentio Episcopo Seniensi. Diu mirati sumus dilectionis tuae litteris lectis haereticos Photini venena sectantes in territorio dilectionis tuae non solum esse, sed δe publice sibi conuenticula, in aliquorum possessionibus praeparare: eum de toto pene orbe nuia quam tam multi, qu uti ad vos delegerint habitare Quorum doctrinae nectriae author Marcus dudum de urbe pulsus temer:tatis tantae est ductus audacia , ut primum sibi inter eos vindicet locum. Sed ne ulterius debacchandi habeant facultatem, de animas simplicium ac rusticorum secum in gehennam cui destitiati sunt trahant : actum est aduersus eos a defensoribus Ec clesiae nostrae, quδd eos possint expellere , ut qui Christum Deum ex patris substantia ante saecula negant genitum; ij cum Iudaeis qui eius deitatem nega Auerunt, Ec nunc usque negant, participium habent damnationis. Tuum est, frater charissime , quae praecepta sunt non segnius agere, ne plebem tibi comis missam dissimulatione perdas , Sc incipias Deo deperditis reddere rationem. Ex decrem Papa Innocentu Di. so. Item Innocentius Martiano Episcopo Narsitano. Superiori tempore, si tamen recte recordor, memini, tam ad dilectionem tuam quam ad fratres , de Coepiscopos nostros Rufam , Eusebium , Be caeteros eiusdemmodi litteras de cleticis Narsensibus transmisisse. his videlicet qui se ante damnationem Bonosi adsererent ab eodem mm prcsbyteros, quam diaconos ordinatos, ut si relicto atque damnato eius errore vellent Ecclesiet copulari,libenter reciperentur; ne λαε qui essent digni recuperandae salutis in eodem deperirent. Verum nunc in Rauemati urbe mihi constituto, pro

pter Diuiti su by Corale

608쪽

COLLECTIO

pter Romani populi necessitates creberrimas , Germanus qui se asserit esse presbyterum , atque Lupentius qui se diaconum dicit, multorum talium quasi legatione suscepta prece fiasa dolores, proprios exprimere gestiuerset, asse. rentes siquidem ecclesias in dilectionis tuae constitutas parochiis retinere, sed tuam communionem non potuisse mereri. ea videlicet ratione qua Rusticus quidam nomine, iterata ordinatione presbyterium suscepisset. Et non leui impedimento fit, dum aut illi dolant huiusmodi hominem in ecclesia retineri, aut ille sic peccare debere in alios arbitretur, 'qui in se agnoscit esse

peccatum. Et quamuis de eadem re plenius litterae meae contineant, quas superius memoraui ; tamen etiam nunc admonendam duximus fraternitatem tuam , ut si vere constat aliquos ante damnationem Bonosi ab eodem ordinatos , postea voluisse , vel nunc velle reuerti, eos recipiendos esse censemus, maxime cum memorati asserant se in tantum anteriori tempore ordinatos, ut sanctae recordationis Virum Cornelium Episcopum Sirmiensis urbis, nec non & seatrem nostrum N iceram, aliotaque nonnullos fuisse praesentes, Cum honoribus, quos se habere commemorant , augerentur. Vnde, Dater charissime, si eorum affertio fidem recepit veri, suscipiendos esse ambigere non debes, quos tamdiu ecclesias sibi creditas pansus es reti m.

LX. Quod non admittuntur ad Clerum audi haereticis ordinati

Ex decretu Papa Innocem= tirul. 13. Ventum est ad tertiam quaestionem, quae pro sui difficultate longiorem exigit disputationem , cum nos dicamus ab haereticis ordirinos, vulneratum per illam manus impositionem habere caput. Vbi vulnus infixum est, medicina est adhibenda, qua possit recipere sanitatem: quae sanitas post vulnus secuta, sine cicatrice esse non poterit: atque ubi poenitentiae remedium necessarium est, illic ordinationis honor locum habere non possit: nam si, ut legitur, quod tetigerit immundus immundum erit, quomodo ei tribuetur quod munditia, ac puritas consueuit accipere sed contra adseritur, cum qui honorem amisit,

honorem dare non posse, nec illum aliquid accepisse, quia nihil in dante erat, quod ille posset accipere, at inescimus,& verum est certe, quia quod non habuit dare non poruit. Damnationem v- eique quam habuit per prauam manus impositionem dedit, te qui particeps factus est damnationis, quomodo debeat honorem accipere, inuenire non possum. Sed dicitur vera, ac iusta legitimi sacerdotis benedictio auferre omne Vitium, quod a vitioso fuerat iniectum.

Ex decretu Papa Innocens tit. sq. Ergo si ita est , applicentur ad ordinati nem sacrilegi, adulteri, atque omnium criminum rei, quia per benedictionem ordirrationis crimina , MI vitia putant auferri. Nullus sit poenitentiae locus, quia id potest praestare ordinatio quod longa satisfactio praestare consueuit: sed nostrae lex est Ecclesiae, venientibus ab 'haereticis, qui tamen illic baptizati sunt,

per manus impositionem laicam tantum tribuere communionem et nec eκ his aliquem in clericatus honorem vel exiguum subrogare. Ex decretu Papa Im octit. 3s. At Ve-

tb ij qui a Catholica ad haeresim transierunt, quos non aliter oportet , nisi per poenitentiam suscipi, apud vos non solum poenitentiam non agunt, verum

etiam honore cumulantur , sed Anysi, quondam fratris nostri, aliorumque sacerdotum summa deliberatio haec fuit,

ut quos Bonosus ordinauerat ne cum eodem remanerent, ac fieret non m

diocre scandalum, ordinatizecipere tur; Vicimus, ut opinor, ambigua. Iam ergo quod pro remedio hac necessitate temporis tum est, constat, primitus non fidisse , ac fuisse regulas veteres quas ab Apostolis , aut Apostolicis viris traditas , Ecclesia Romana custodit, custodiendasque mandat his qui eam audire consueuerunt, sed necessitas temporis id fieri magnopere postulabat. Ergo quod necessitas pro remedio reperit , cessante necessitate debet vesque cessare pariter quod urgebat; quia alius est ordo legitimus, alia usurpatio,

quam ad praesens fieri tempus impellit. Sed canones apudNicaeam constituti,de Nouatianis fieri permiserunt: prius ille canon a Patribus institutus ponendus est, ut possimus aduertere, vel quid, vel qualiter ab eisdem sensum sit, vel prae coptum. De his inquit qui nominans

609쪽

Ivii; CRIS CONII

se ipsbs Catharos, id est mundos, & ali

quando veniunt ad Catholicam Ecclesiam, placuit sanctis magnae synodo, ut accepta manus impositione sic maneant in Clero. Possumus vero dicere de istis hoc Nouatianis esse praeceptum , nec ad aliarum haeresum clericos pertinere: nam si utique de omnibus ita definirent,

addidissem a Nouatianis , aliisque haereticis reuertentes debere in situm ordinem recipi. quod si ita esset, etiam illud maxime , quod de Paulianistis dictum est, poterit eonfirmare: a quibus venientes, etiam baptizari praecipiant. Nunquidnam cum de Paulianiuis iubent, omnes qui ab haereticis reueman tur erunt hoc exemplo baptizandi quod clim nullus audeat facere, de ipsis tantum esse praeceptum ratio demonstrat.

Denique baptizatos rite ab Euangelista Philippo Petrus, de Ioannes sola manus impositione consummant , illos verbquos Apostolus Paulus Ioannis baptismate baptizatos reperit, interrogauitque an Spiritum sanctum sitscepissent, fatentibus , se illud ne quidem nomens audisse, iussit eos baptizari. Videtis ergo ritὶ iaptizatos, illo dono iterari non posse, de aliter sola aqua Iotos baptizari , in nomine Patris, de Filij, & Spiritus sancti , necessarium pervideri. Ita& de Nouatianis tantiim iussum esse lucida manifestatione perlegitur, quod idcirco distinctum esse ipsis duabus hae. resibus ratio manifesta declarat: quia Paulianiυ, in nomine Patris, &Fili , de Spiritus sancti, minime baptizant, nec apud istos de unitate potestatis diuinae, hoc est Patris, & Fiiij, & Spiritus sancti quaestio aliquando commota est, α ideo de omnibus segregatis, haec sola

lecta est, cui istud credercnt conceden'

dum , quia nihil in Patris , de Filij, ω

Spiritus sincti suramento peccarent.

Si quis verb de Catholica ad haeresim

transiens , aut fidelis ad apostasiam reuertens , & resipiscens redire voluerit i nunquid eadem ratione poterit MClerum committi: quorum commissiam non nisi longa poenitentia poterit abolere i nec post poenitentiam clericum fieri ipsi canones sita autoritate permittunt. Vnde constat qui de Catholica ad Bonosiam transierunt damnatum, aeque se passi fiant, vel cupierunt ab eodem ordinari , non oportuisse ordinationis eeelesiasticae lascipere dignita

tem , qui commune omnium ecclesia. rum iudicium deserentes, suam peculiariter in noso vanitatem sequendam esse duxerunt. Sed multos constat vim pacsos, atque inuitos attractos , repugnantesque ammemordirratos. Dicat mihi, volo, quisquis hoc credit, si non post ordinationem Bonosi interfuit , cum conficeret sacramenis, si communioni eius non est participatus, si statim dita cedentibus de eius pessimo conciliabulo ad ecclesiam rediit,iste talis potest habere colorem aliquem excusationis.Caeterlim qui post annum, aut mensem ad Ecclesiam redierunt intelligimus eos, qui in Otholica nouerunt se propter vitia sua non posse suscipere ordinationem : idcirco ad illum perrexisse, quia passim sine ulla discussione ordinationes inlicitas faciebat, credentes se posse per istam institutionem locum in Ecclesia Catholica reperire, de quo ante desperauerant. Nunc illud quod Q. perest interrogo, qui post mensem, aut amplius rediit , cum se presbyterum a Bonoso confideret ordinatum, si non sacramenta confecit, si non populis disi tribuit, si non missas secundum consuetudinem compleuit i quid de his censeatis quaeso, promatis apertius 3 Ad summam ceria qui nihil ab Bonoso acceperunt, rei lant ussirpatae dignitatis, qui conficiendorum sacramentorum sibi vindicauerunt , aut non vindicauerunt autoritatem , atque id se putauerunt esse, quod his nulla fuerat regulari

ratione concessiim. Ex decretu Papae Dinocenty tit is Pe

uidet ergo dilectio vestra, hactenus -- liatransisse, & aduertite, quod ut dicitis necessitas imperauit, in pace iam ecclesias constitutas non posse praesumere , sed, ut saepe accidat, quoties a populis, aut 1 turba peccatur, quia in omnes propter multitudinem non potest vindicari , inultum soleat erancre. Priora

ergo dimittenda dico Dei iudicio , dereliquo maxima sollicitudine praeca

uendum.

Eiu em tit. 17. Veniam nunc ad maximum quasi quoddam thema Photinum, & quod mihi anxium est ac difficillimum , maiorum meorum reuoluam

sententias. Fuerat de illo quoquo pacto, ut etiam ipsi commeministis , aliquia utique grauius constitutum : --rum quoniam id per rumorem falsum,

610쪽

viasseritis, subreptum huic sedi, & elicitrum per insidias demonstratis a quia

res ad inlutem rediit: veniam nos hanc in tantum vobis annitentibus, post condemnationem , more Apostolico su rogamus, tantisque vestris assertionibus, vobisque tam bonis , tam caris non dare consensum , omnibus duris rebus durius arbitramur. Pro vestra ergo approbatione , fratres charissimi, sententia ac postulatione Episcopum Photinum ha Detote licitum ita constituere , ut deprecemini, de nostram in melius conuersam sententiam, labore vel testimonio vestro compotes voti suscipite.

Atque Eustathium a me saepissime comprobatum nolite expectare, ut diaconii gratia expolietur: sollicitos enim vos pro salute libenter audio contra caput, etiam si faciendum est, non Iibenter admitto; cui manum porrigitis vobiscum porrigo , cui porrigo mecum porrigit ei haec enim ad Corinthios Α-postolica est declarata benignitas, ut in uno spiritu ductam , ac reductam se tentiam boni semper indifferenter se. quantur. Nam fateor haec me primlim res bene habet erga Eustathium diaconum , quod nec contra fidem quicquam locutus sit, nec loquentem admiserit, nec ad mortem crimen aliquod commi- f. de eo vel iactatum unquam, vel fictum recognouerim. Et qui in his saluus est, si quo pacto conuersationes amabiles non habet, habendus est ut minus pro tempore dilectus, non ut inimicus existimatus diabolo in perpetuum mancipandus. Cognosco illum inter illas simultates, ac turbines contra multorum studia, non dico qualia, diuersa sensisse, M tam hinc res calamitatεsque ipsae emendatae sint, adhuc Dizoniani, oc Cyriaci subdiaconorum non potuisse apud

vos emendationem reuiuiscere. Compescite,quaeso,ab illo praedictisque,quorumcumque videtis animos, ac non iustas aemulationes, ut ipse apud nos integer, apud vos cum suis reparatus meis reatur pacem , non fict.im pervidens charitatem. Omnibus igitur vobis, ac singulatim occurrat charitas,& vincuIis

quae nullis modis a Christo soluuntur, vobiscum pariter in perpetuum nexa laetetur in Domino.

LXI. Quod omnis cuius et redinis clericus, qui Catholicum deserens

haereticae se communioni miscuerit,

si ad Emesam reuersus fuerit, in eo vadu quo fuerat , fine proma

tione permaneat. Ex duri Papa Leonis iit. 34. Leo Epiis scopus urbis Romet IanuarioEpiscopo Aquileiensi. Lectis fraternitatis tuae litteris vigorem fidei tuae quem olim

noueramus, agnouimus: Congratulantes

tibi quhd ad custodiam gregis Christi

pastoralem curam vigilanter exequerisi ne lupi qui iub speeie ovium subintrarunt , bestiali laeuitia simplices quosque dilacerent , & non solum ipsi

nulla correptione proficiant, sed etiam ea quae sunt sana corrumpant. Quod ne viperea possit obtineri fallacia, dilectionem tuam duximus commonendam , insinuantes ad animae periculum pertinere, si quisquam de his qui a nobis inhaereticorum , atque schismaticorum sectam desapsus, M se utcumque haer

ticae communionis Contagione macularit, respiscens, in communione Cain tholica, sine professione lcgitimae satisfactionis habeatur. Saluberrimum enim& spiriinlis medicinae utilitate plenissimum est, ut siue presbyteri, siue diaconi, vel sit bdiaconi, aut cuiuslibet ordinationis clerici qui se correctos videri volunt, atque ad Catholicam fidem,

quam iam pridem amiserant, rursus redire ambiunt; prius errores suos , ω ipsos authores erroris damnati a se sine ambiguitate fateantur, ut sensibus prauis etiam peremptis nulla sperandi supersit occasio , nec ulla membrum talium possit societate violarii cdm per omnia illis professio propria coeperit

obviare. Circa quos etiam illam canonum constitutionem praecipimus custodiri, ut in magno ha ant beneficio, si adempta sibi omni spe promotionis, in

quo inueniuntur ordine stabilitate perpetua maneant : si tamen iterata tinctione non fuerint maculati Non leuem apud Dominum noxam incurrit, qui de talibus ad sacros promouendos ordines iudicarit, quδd si cum grandi exa minatione promotio conceditur inculia

patis , multis magis non debet licere suspectis. Proinde dilectio tua, cuius de

SEARCH

MENU NAVIGATION