장음표시 사용
421쪽
tum ob multa praeclara et miranda facinora ab eo perpetranda. Idem nomen ministri divini, qui Manoacho apparuit, et admiranda secit, dud. XII l, I 8. 19. yia ' Consula- irius, liominibus salutaria consilia impertiens ex penu suae
sapientiae atque peritiae. Sunt, qui hoc Nomen cum a tue- cedente conjungant hoc sensu: mirabilis consiliaritia, praeeunte Theodotione, qui habet: Θαυμασrως βουλευων, sed invito linguae genio, ex quo Rhn yν ' scribendiim sui Iret. Quemadmodum nomine γν ' Immanuelia indicatur sapientia, ita ejus sortitudo describitur proximo ' a i ΝΜ Deus fortia heroa. proprie fortem notare constat, poniturque Ezecti. XXXI, II. do die bucadnegare, imperatore gentium, qui ΝΗ. Dati a gentium, appellatur. Hoc vero loco in telligendum esse Deum, docet Iocus inlia X, 2I., ubi , ε' sa manifeste de Hebraeorum Deo dicitur, ex quo eodem Ioco et hoc cognoscitur, verba nostra non esse divellenda, - ut quidam interpretes faciunt, quali siti Deus, forata; recte igitur Masorelliae accentu ministro, quem nomini SN apposuerunt, id proximo jungendum monuerunt. ' as notat Mirlute, robore, Poιentia praecellentem, qui titulus est herois, Genes. X, 8. 1 Sana. XVII, 5i., tribuiturque do vae Deuter. X, 17. Zephan. IlI, 17. Ps. XXIV, 8. Deum natura humana indutum inter homines posse versari, toti antiquitati erat persuasum. Vid. P. D. HUETIi Quaest. Alnetam . de concordia rationis et Mei L. II. C. XIll. p. I 85. edit. LipL' Brahmanes Indi hodienum docent, Deum saepe sub magnorum quorundam hominum specie et habitu deliinisse, ad inter homines conversatum esse; et Vischnu, i. e. Micior, νικάτωρ, quem Dei trini et unius secundam esse persona in ajunt, novies jam allunisisse corpus, et aliquando etiam humanum, atque semel idem adhuc ab eo factum iri. Eundem, ut hominum existeret emendator et magister, mentesque vitiis laborantes in melius reformaret, ad terram
descendisse, Κrischnae nomino perhibent. Vid. Darseuus der brahma nifch-indi heu Gibtιerlehre p. 99. seqq. et 135. seq., tum societatis virorum doctorum, qui Calcuttae anti- quitatis
422쪽
quitatis et literarum Asiaticarum studio se dicarunt, eo mentationes Resarchea , a I. F. KLEU no ve ' nactilo translatas, pluribus additamentis, liac epigraptae: chandringen tiber die Gesh fila una merιhumer Asens, P. II. P. a 7. seq., et P. lv. qua doctrina Brahmanica a Klem ero exposita continetur p. 5a., nec non LANOLEsII Notas ad Dancogallicam operis illius anglico sermone conscripti translationem, inscriptam Recherches asi liques, Oumoires Ee la De o AEMIis au Benealo etό. Paris. 38o5. tu quatern. , T. I. p. a3l. not. 38. Inter doctrinae a Xaca Sinis traditae capita primarium hoc est, ad homines ab interitu servandos Deum quendam naturam humanam adscivi Te. Divina magni heroia et principis a vate nostro h. I. descripti natura desgnatur et addito nomine 'IN, Pater aeternatis, i. e. aeternua, pro 'ν hva, possessae Gel rnitatis, quemadmodum a Reg. I, 8. 'viv ,πη possesso
pili est pilosus. Arabibus nil frequentius, quam in simialibus loquendi formulis , t paser, pro F, possessor,
ii stirpare. Sic balsami arbor Arabibua hodienum vocatur
, pater odoris, i. e. odora. Vid. SILV. DE SA
i. e. versicolor, Vocatur aris quaedam, ardearum ex genere.
Vid. Sitiv. de SacY Chrestomaιθ. Arab. T. III. p. 477. not. 65. edit. Prim. , P. 499. not. 73. edit. sec. Nomen 'ν non soIii in eam aeternitatem significare, quam in Scholis vocantra posteriore, Verum et eam, quae a Priore dicitur, elorum est ex Jobi XX, 4. Jejuna est A BARBEMBLIs cogitatio, nub. I. spolii, L praedae notione suinentia, quam vox Genes. XLIX, 27. obtinet, ut 'ra 'IN, Pater spoliorum, appelletur His hias, quod spolia exercitus Assyriaci, modo porteu tota caesi, et AegyPuorum ac Arabum, quos illo diripuerat, in ejus Diuili eo by Cooste
423쪽
ejus venirent potestatem. Verum reliquis magnificis splendidisque nominibus, quibus vates insignem Tegem a se celebratum ornat, parum profecto concinit praedatoria appellatio. GMENrus interpretatur patrem porPMuum
soli. populi sui, qui ejusdem saluti, patris instar, semper Providet, quemadmodum insta XXII, II. Eljahimus civibus Hierosolymitanis pMer fuisse dieitur, et Jobus XXIX, 16. egenis patrem se praestitisse diciti Sed vates si prineipem de quo loquitur suo populo perpetuo patris instar laturum
dicere voluisset, eum V 'dN Osrem perρειtillatia vocasse,
nequeo mihi persuadere. Dixisset eum potius 'ν vis, 2N. Deniquo illi tribuitur nomen nibus 'et, principis Pacis, paciscatoris, qui pacem restituet orbi, pacatumque regnabit, os Va. 6., et infra XI, 6. r. 8. Eodem modo riobili sit . um illum principem, quo regnante aurea redibit aetas, ad um-hrat Fraortius Eclog. 1 V, 35. seqq. a Deam Ollam aceipiat, dioiaqus Didabilia Permixtos horoas, si ipse Didobisur illis,
Pacarumquo regeι patriis Oirtutibus orbem. Similes magnificas appellationes seriore vate nostro aetate assectarunt reges Persarum gentia Sallaitiae. Eorum cujusdam literao ad regom Armeniae miliae, a THEOPD. SIMO- 'CATTA Chron. L. 1 F. C. 8. p. Io I. edit. reg. allatae, his
Verbis ordiuntur: Xοσρόης βασιλευς βασιλέων, δυναστευόντων δεσποτης. κυριος ἐθνῶν, εἰρηνάρχης, τοῖς ανθρωποις σωτηριος, ἐν Θεοῖς μεν ανθρωπος ἀγαθος καὶ αἰωνιος, ἐν δὲ τοῖς ανθρώποις ἐπιφανέστατος, υπερένδοξος, νι συνανατέλλων καὶ τy νυκτὶ χαριζομενος ομματα. Cave tamen credas, ejusmodi superbas appellationes, qualea seriorum Asiae principum sanus sibi arrogavit, in priscae illius, qua vates noster vixit, aetatis simplicitato regi alicui Judaico, aut Israelitico, aut Syriaco trihutas fuisse. Homini,
qui Deus non sit, non conveniunt omnia haec, quao Veis ihoc et proximo leguntur. -Celsiora, re inquit STEuDEL, is quam ut soliti generis regem vat-a cogitasse putandus sit, epitheta cumulantur. Haud aequum videtur, arrogantiam
424쪽
hio comparare eorum titulorum, quibus Orientales quidam Populi, Persae praesertim, reges suos ornare aemulabantur. Nullum ejusmodi moris vestigium apud Hebraeos inveniebatur, qui minimo prosecto divinos decebat prophetas. Et si inoris fuisset, vivos sine dubio et praesentea reges, nec olim quendam nasciturum ita Ialutassent. Verborum etiam delectus allioria originta re gem significari do cera videtur. Postremia temporibus non melioris tantum ominia progenitum iri puerum annunciat, sed ipsum rerum prosperrimarum auctorem, insigni quavis, ut has proserat, facultato instructum, mira Patraturum, optima quaeque consulturum, diva pollentem virtute inter homines vers turam, de hostibus triumphaturum, neo unquam gradu de- .pellendum, ita ut saluberrima quaevia eo regnanto storeant. Praeterea nostram sententiam, describi duobus hisco Versibus 6. 7. insoliti prorsus generis regem, commendat sit nilis, quae infra XI, I. seqq. habetuo regis divini descriptio, quae claudit vaticinium, quod inde a X, 5. usquo ad XII, 6. procurrit, et, uti nostrum, ad Iudaeos pertinet. Jam vero peririeopa illa Xl, I. seqq. Messiam ejusque aevi felicitatem describi, tuter recentiores interprotes ipsu agnoscit Gosen tuu Judaei tamen, eadem de caussa, quae eos movit, ut oraculi supra VII, I 4. consignati sensum perverterent cvid. supra p. a95. , etiam nostri vaticinii sententiam turbarundi
Sunt inter illos, ut IARcii I et KIΜcur, qui negent, omnia illa praeclara agnomina reserenda ello ad puerum natum et statum datum: pleraque eorum reserunt ad Deum, ultimum
solummodo, rabes 'is, princem pacis, volunt esse pueri nascituri, hoc sensu: aneuabit nomon ejus pueri) De admirabilia, consularius, Douo fortia, cister , principem paria, eo autem volunt intelligi uishiam. Cui quam belle conveniat mes cmoria nomen, docent quae a Reg. XVIII, 8.
seqq. Ieguntur. GAsBNXUs quidem sententiae eorum, quido uigkia hunc locum agere existimant, quibus et ipse a
stipulatur, haud obstare dicit, quod splendidas illas spes,
425쪽
Plevit. Sed nobis omnino haud est credibile, vatem ulium Hebraeum de solito aliquo suae gentia rogo spes adeo magniscas,' quales hic expressas legimus, concipere potuisse. ne braeorum interpretum de hoc loco sententiae enarratae et resutatao sunt a do. S unxnro in Dissert. de Messa ejusque qualuatibus ti atιributis, Helmst. 1664., repetita in Ejusd. Palaestra 2'heologi Philolog. Alidors I 678. p. 16o. seqq., nec non a do. FarycnΜuTn in Dissertat. de prosopographi
vero illi solum pueri vomen esse sumunt, in eo sequuntur Chaldaeum interpretem, qui etsi hoc versu Messiam Praenunciari agnoscat, eum tamen ita exponit: DiciιρrῬhrea domui DaDiur quoniam μαr uiua n ua es nobis,
Ilius aevius es nobis, et fuscepit legem super se, ut ea
nomen ejus a facie admiratuis, i. e. tib a imbui constat, Deo forat, permanenla in perpetuum ; Mespas, cujua tem Pors Pax 'super nobis muti*Leabitu . Vult igitur, puero
Irascituro nomen Messiae a Deo imponendum esse. Sed repugnat Ioquendi usi ii Hebraeis recepto, ut vox in ejusmodi sermulis praemittatur nuncupantis nomini: το semper medium inter nomen nuncupantis et nuncupati locum occupat, ita ut illud nomen, quod vocem Uei sequitur, tibique nuncupato tribuatur, nuncupanli non item. Vid.
ι, ao. Praeter plura alia. Adversatur praeterea Chaldaica interpretatio interpunctioni, quam Masorethae, a majoribus baud dubie acceptam, accentibus appositis servarunt. Nam si voces tanquam quae perlineant ad nsum nun- cvantem, dillinctas voluissent a sequenti quasi id solum Et unicum nomen sit nianeiapati- debuissent vocino adjicero accentiam aliquem distinetivum in ligniorem: sed Contra voci 'ν apposuerunt solummodo Tiphcha, qui a
centus Ievmma distinguit, et Iupra 'laa pissuere Zoepb, qui
426쪽
qui magis distinguit, quo ipso indicarunt, non esse in sententia majorem distinctionem inter voces et IV, quam inter mala is et imo respirandi causa Lubsistero minimum iu nec licero in ne quis forta in hanc incideret cogitationem, το 'O ab magis quam praecedentia distingui. Estne denique probabileς vatem tanto verborum apparatu recensiturum esse tot nomina Persoliae et unicum tantum nuneupalip Abhorret cum ratione omnis consuetudo. LXX haec verba soreddiderunt: Καὶ καλειται τα όνομα αυτοῖ μεγάλης αγγελος. αμ γαρ ἐπὶ τους αρχοντας καὶ υγίειαναυτω. De qua interpretationo HiEnoNvssus ita judicat: is Qua nominum majestate perterritos LXX reoe non es auso de puero dicere, quod aperte Deus appellandus sit. et cetera; sed pro his sex nominibus poIuisse, quod in He braico non habetur, magni eo dii angelum, G adducam pocWm fuer principes, et Ianualem ejus. Sed hebraearm N,s acceperunt pro mirabili convino, μεγαλν voces 'ria i sutuserunt pro Gabrielo ΝΗmna , inter angelos illvitri, unde αγγελος verterunt; reliqua sic expresse-xunt, ac si legissent: di bes no 3π quodque additur, καὶ υγίειαν αχή Hieronymus, αυτου), glosse ina est ex alia interpretatione aliciijua, qui pro nario,, quod proximi vorsus initio exstat, res tu, legit. Vid. LuD. praLLi Crit. S. L. IlI. C. V. 6. 7. T. l. p. acio. edit. Hai., et L. IV. c. II. S. I a. T. I l. p. 577., atque VI Tni NGAE OM
y lyn v Νω,η ἰ rorari Ampliaudiui s. a mpli eruioni principaιus ejus ει Paei nullus es Fuis, regnum ejus exit amplissimum, nullis terminandum limitibus, simulque pacatillini uin. nandi alii ut i articipium sermae Hiphil accipiunt cui Levit. xl, 42. nanu , vertuntque mul-riplicami; alii ut uomen, sormae nF u, ripaec. PO Iu rior sententia videtur convenientissima huic loco. nn V eodem itiodo sumi potest, quo assine ΠΣ n, receptius usu, et commode Diuiti eo by Cooste
427쪽
modo verti, amplum, a diaudo, a si lamio, ut infra TXXIII, 93. Ceterum haec vox habet hoc singulare, quod Mem sit clausum in media voce. Codices plures et Kenni- cottiani et Bolliani, neo non IV as sine punctis cum Commentar. R. Salomo filius Isaac, 4. Veronae, I 6 . edit cum Mem aperto, in textu habenti Plures tamen codices ad marginem. Haud pauci Judaeorum ei Christianorum interpretea magnum sub hoc Mem latere mysterium immant, atque in eo investigando varii varia adseruiit, quae hic in medium proserre, taedet. IlILLEnus da Areiano
Chelhio et Xeri L. I. p. 139. sub di olauso sive finali nil agnoscit nisi symbolum variae lectionis na', resecto penitus et omio diue, ut expresseruiit LXX: i αρχ3 αλ ου.
Hieronymus: mutimia ibis r Utia imperium. Chaldaei rati bisur dignisas. ΕLIas LEViTA. Ma relli. p. 52. malit essene nari ΣΝ, Parum grammatice pro nari cieth, Hamuiriplieabitiar imparium. Sed antiquitus jam ita scriptum fuisse, nempe ut una Vox, et eum ci finali I. clauso in medio, apparet o nonnulli a Talinudis locis, in quibus hujus Memelausi in media voce sit mentio, et mysterium labella indi- .catur. Vid. BUTToam Anιι- P. P. 48 a. et 5oa. GussΕΥ1ICommentarr. L. N. sub voce nari Lit. G. H. p. 1476. editi Ups. Adde CAPPELLI GP. S. P. I. P. 198. 399. editi Ilai., et De-Bossa Via r. υαι. ad h. I. Dci,no ,ν 'r' Hoz-,v per ιhronum Daridia σι βρος regu Ga, haec erit
.rando. Prov. XX, 28. A nunc, i. e. ab eo indalempore, quo rex ille solium eonscendet. nNap Zeus, hieost accipiandus in bonam partem, de a Mense amore, ut Cant. VIII, 6., ubi cum conjungitur. Ardens Dei amor erga populum suum, huic principem tam laudabiloni dabit.
428쪽
Reeensentur Mariae iliatia loci in ι rpretationea. Graeca τῶν LXX interpretatio in codice Alexandrino a Grabio edito laIis legitur: Καὶ ουκ απορηθήσετα o ἐν . στενοχωρίφ ων καιρον. Τοῖτο πρωτον πίε, ποίει χωρα Ζαβουλων, η γη Nεφ χαλεὶμ Mὸν Θα σιπῖς, καὶ οι λοιποὶ οἰ τὸν παραλιαν κατοικουντες, καὶ πέραν σου ορδανου, ΓαLDαία τῶν ἐθνῶν, τα μέρη Ιουδαίας. Quao sideliter reddidit Arabicus, qui in Bibliis Polyglottis editus est, interpres. In codice vero Bomano graeca versio ita sonati Καὶ ουκ ἀπορηθήσεται o ἐν στενοχωρία ωνέως και- . ρου. Tωτο πρωτον πis, ταχὐ-χπρα Ζαβουλων, η ': ζεφθαλεὶμ καὶ οἰ λοιποι οἰ τὴν παραλ&ν, καὶ πέραν τού 'i'Ιωμανου Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν. Ita Graeca legit et Bieronymus, qui ea inde a Τούτο πρωτον nam quae Praecedunt, ad versum superiorem trahic sic vertit: Hoc primum bibe, Hocilar fac regio Zabulon, ιerra Naphιatin, et reliqui.
qui juria mara esis, trans Iordanem GaIιlaeas gentium. Pro tu Iegit interpres nq, , quam Vocem a proximo avulsit, eaque comma clausit. Porro in verbis Πυτο πρωτον πίε vocem πίε non esse interpretis, sed librariorum,
429쪽
aiatumque ex vitiosa enunciatione dictantis aut scriptione verbi ποίει, recto observaturia a GnoTIO et LUD. CAPI ELLO. Igitur interpres Graecus si inpliciter scripsit: τουτο πρωτον ταχυποίει. vertit laebraicum hi per ταχυποram, Delociaer fac/re, accelerarct, Voce sela, neglexitque voces et, quum eas Cum ceteria non posset construere. Quae
in eodico Alexandrino in fine versus addita suntia τοι σῆς 'Iουθαίας, habenda pro glossemate. Reliquae versiones Graecae ex Procopii Commentario a Drusio et Montesalconio excerptas, propius ad textum uobraeum accedunt. Symmaclitis et reliqui: 'Ο πρῶτος Ζαβουλων, και γῆν καὶ ο ἐβαρυνεν οξον την κατα Θαλασσαν. At Symmachi haec essednbium est, quia in verbum da verbo exprimant hebraica, nee sensus ulla ratio sit habita, qu- Aquilae ratio esse solet. HI En ONYMus: H Pro Galilaea gensium, scire an ,3ha JAquila θῖναο gomitam, Syinii achus terminos genitam in te pretati sunt: δῖναι antem tumulos intelligimus arenarum, qui vel in littoribus, vel in ripis sunt. Patet, Symm chum, aut quis allus ille interpres fuerit, verba nu et sejunxisse, ad retulisse celsi, num post πρωτος et ἔσχατος Indaudiendum putarit καιρός, aut nomen similo aliud, certo constitui non potest , denique ''ndri eum hirri junxisse, servata lanien cum ceteris inter. pictibus in Aletri De citatis notione. Hi ERONYMus prius Versus nostri hemisti ehium retulit ad Versum Iuperiorem, et sic vertit: si non poteria aMola Est angusta fua. Reliqua transtulit ita: Primo tempora alleDiata es terra Zabuloo M terra Naρ uadi, ει Dissimo
aggra Dota es Mia maris trans Iordanem Galilaeaa geneium. Quorum verborum sensum hunc esse ait: is Primo tempore terra Zabulon et terra Naphtali relevata esse dicitur Onere peccatorum, novissimo autem tempore aggravata est fides eorum. - Nararaei hunc locum ita explanare conantur: Adveniente Christo et praedicatione ejus coruscante pri-
430쪽
primum terra Zabulon et terra Naphtali scribarum et Pharisaeorum erroribus est liberata, et gravissimum traditiolium Iudaicoriim jugum excussit de cervicibus suis. Postea autemper Evangelium Apostoli Pauli, qui novissimus Apostolorum omnium suit, ingravata est, id est, multiplicola Praedicatio, et in terminos gentium et viam universi maris Christi Evangelium splenduit. Syriaca huius Versus translatio haec est:
lbova non enim exagi-ιαbit eum, qui es o tactua, vi praecedenιe te ore. sina Dia terra Sebulon, et terra Naphιali, el imperium tu tre reddidit, Diam marisimam, uiseriores Paraea Iordania ita Mii, Galilaeam genιium. Pro lineNn videtur interpres Nna Iegisse, cui Syriaci notionem tribuit.
molestia tuis, qui arraciti fura tempore priore, qui fisinarum in terram Sebialon et Naphtali, G poseriore tempore, quod grasmiuu populo Diae maruimae, G regionis trana Iordanem,eι oria gentium. .