Ern. Frid. Car. Rosenmülleri, teol. ... Scholia in Vetus Testamentum. Volumen primum undecimum Patis tertiae, Jesajae vaticinia continentis. Volumen primum

발행: 1829년

분량: 673페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

alii, Mos ob penuriam pseunias mecum hiano expeditionem

non suscepisse. AMMIANus MARcELLiNus, Lib. XXIlI, 6., ubi Parsarum, sub quibus ille Medos quoque et Parthos censet,

moras describit: mragnidici, ait, ri graDeo, ae taetri, m naeos juxta in adMersa rebus ac prosperis, caltari, δε- paret, erudelea et 18. Verba nitie οῦ Vulgatus vertit: Ροιιia parou a inter tenι,- et hunc sequuti multi recentiores: ει aretabuε pueros avide . Recte quidem quod adsensum; sed neglecta constructione Grammatica, secundum , quam cohaeret eum n nsi . Recte AEEu-Εsa tis reus pueros nauhan, di dem, διχοτομἐσουσι. Cf. Nah. III, Io, Arcus Persarum praegrandes, eorumque in iis tractandis peritiam Herodotus, Xenophon et Ammianus saepe laudant. diru e rin N 'aa hv Tuiis non pareclociatia eorum, es. noti ad Ezech. II.

19. 'dire Quaa decua stat, cs Cap. XXIII, 9. Ierem. III, 29. . zN nN Δ' ,N n unu2 Quadia dirina Sodomaa Gomorrhiaequa ruina es. Verba elliptico posita sunt, ae si scriptum esset: ' a' 'an ndvnc', uis DbMerso Dei, qua subMerais etc. Vocula enim ne supponit verbum, ad quod reseratur. Simile exemplum habuimus in phrasto n. n' nN nπη, cap. XI, 9.uo. Non Mibisaibit, i. e. non habitabitur, metonymice de urbe dicitur, quod proprie incolis competit,ut Jerem. XVII, 6. Mech. XXVI, IO. XXXV, 9., ad quae locavid. not. rixa, In perPecuram, XXXIII, uo. a Sam. II, assi ima Nec MBisaeuliam Iinbebit usque

generationem G generationem, i. e. nullo incoletur aevo;

eadem verba repetita aerem L, 39.-bnr N' , non ponet at temoria Amba, ut Hieronymus vertit, et ita

532쪽

pro ' Nn docens, exspiranto littera N, ut in D, zu, pron, Ho, a Reg. V, 25. sal. II.J, n dira pro Ezech. XX, 37. , pIuribusque aliis vocibus, quas collectas invenies apud Bocu nTuM meroz. P. I. L. II. C. XXI. T. I. p. 227.

neque lueera ibi faciet ignem. Ita MIca Aeras in Suniam P. 534.: is Arabes nempe, inquit, is e igne nocturno, qNem accendunt, eminus agnoscuntur; estque descriptio magnao vastitatis, nullam ibi uspiam lucem conspici. Interpretatio, docta quidem, sed dubium num Vera. es qua ibi sabulabunιur pasores. do gregibus pecudum recubantibus usurpari, unde 'MN yanu , cubiae ODium, Ezech. XXV, 5. , satis notum est. CL Zeph. II, Id. Bigno-NY3ms: is In lantum Babylon vastata erit atquo deserta, ut ne ad pascua quidem armentorum et pecorum utilis sit. Non enim tendet ibi Arabs Saracen usque tentoria, nec pastores post vestigia gregum sessi Iabore quiescent. u . Sequitur descriptio summae vastitatis, quae infra Cap. XXXIV, 1 I. seq. plenior et ornatior extat: et sinitIta apud Zephaniam II, I 4. Ne Nomades quidem pecus hilo ad

pascendum ducent; loca enim haec infesta erunt et perstrepent ululatu et sibilis noxiarum et terribilium animantium. ti,ax BocnLaeto Hieros. P. I. L. III. C. XIV. T. II. p. 2O6. seqq. sunt olea aggreses, collato Arabico quo nomino tamen Αuni vir.Lius in Dissertat. de nominibus animalium, quas legumur V . Xlli, II. p. 294. Dissertati. a MichaeI. editt. Lemurem Molia Mem, seu Mespertilionam Mamrariam Linn. significari censet. Sed vide quae monuimus ad Bo- , chartum P. ao9. edit. Lips. HaERONYMO: isInter parietinas et augustias veterum ruinarum habitabunt Stim, quod soli

LXX basias ΙΘηρIM transtulerunt, alii ipso nomine, quod

apud Hebraeos scriptum est, volentes genera daemonum

intelligere vel phantasm a. D replebunιur. inquit, Gmus, ut nos diximus, draconatis Dd'nis tin'na H,n J, ut Aquila

533쪽

transtulit, VPMussus, ut Symmachus, Ohim

ipsum verbum Hebraicum exprimens, LXX vero et Tlieodotio clamorea ve1 senisua interpretati sunt. Similiter Bocharina I. c. P. I. L. III. C. XV. p. III. seqq. , collato Arabico fonora, hebraeo ciuenti fer rum uiuimus, quibus deserta personant, intelligendos censet. Sed Aurivillio I. c. p. 3or. dyriis sunt bubones, cui et nos adstipulati sumus ad Bochartum p. II 4. noti Apud multas gentes bubonum genua abominabile et portentosum vulgus credidit, unde Ovidius: ignaDua Bubo dirum momtatibus omen. Rapaces hae aves abdita et tenebrosa quaerunt Ioca, stridulo et importuno elamore noctis augent horrorem, dirutis domibus, sylva circumquaque obsitis, tenentur, ibique ova ponere solent, et infausti quid visus eorum arguit. ri 22, proprio siae clamoris, ello Fruthiones feminas, probavit Bochartus Hieroe. L. IL L. II. C. X lv. Τ. I s. p. 8t I. seqq. edit. Lips. Auri villio sunt noctuas. quam sententiam, jam a Fultero allatam, idoneis argumentia resulavit Bochartus I. c. Et pilosi s. hirei fatiabunt ibi. passim hircum denotare constat, et pollet a pilus significaro gilodeunque aliud animal pilosum et hi Mιum. Sed h. I. alienum esset do Hreia cogitare, uti et infra XX xl V, i 4., tibi de desolations Edomi unus auerum inclamabit. Utroque loco inteIIiguntur fabri, Graecis Romanisque sic dicti; estque no- men satyr iplissimum Hebraeum in litora ι interposita, et adspirationem, quae est in litera v compensante. Ara-δ ὲ hibus Sasar hircum notare observavit BooHARTos in Hieros. L. II. L. IL Cap. LIll. T. I. p. 737. edit. Lips, Credebant autem Veterea, daemones aut spectra in nemoribus, sylvis, desertisque locis soIitos esse, noctu inprimis, apparere specia et forma tityrorum, i. e. capite cornuto, eaprinia pedibus, et cauda porcina, eosque do nocte intexse convenire, choreas ducere sala s, et sonos edere qualescunque, qui homines terreant; vid. PMNix L Ior. Nas. L. V.

534쪽

L. V. Cap. I. In eadam opinione versari etiamnum incolaa ejus regionis, in qua vetus Babylon sita erat, narrat RIcuin dan Funde ben des orisma T. III. p. 144. Satyros vero satiare, ut hic vates dicit, idque iis proprium esse docet illud 'statin Eol. v. Satianus Sauros imitialisur Phes e . HIERONYMus: veI incubones, vel satyros, vel sylveises quosdam hominis, quos nonnulli Iriuos in riso vocant, aut daemonum genera intelligunt. PIuravid. in Mehaxti ueros. P. II. L. VI. c. VII. T. III. p. 8aff. editi UpL DOEnga Eis intelligit Raunos, veI id simiarum genus, cui mimon seu Mermon nomen ; hae enim hirsutis

pilis adspectuque hircis quos Hebraei dicunt

smilea videntur. 22. naν D respondebians, i. e. ululabunt alternis via cibus. CL infra XXVII, s. I Sam. XXI, 12. z''N ιhora, hyaenae species; Arabibus dicti, a sono, quo .gros Syriae personant, cum noctu turmalim cursitant. Horum et maximo proprium est, quod alternis ululatibus sibi mutuo respondeant. via. Boeu aeti meros. P. I. L. III.

Cap. XIII. T. lI. p. 18α editi Lips Dd anhNa si pia iis ejus dirutis, pro- quod ipsum in codicibus nonnullis Iegitur , literia et ' permutatis, ut et in aliis

linguis. Sic apud Arabes et Geuis, et

Haia Ioriea a M. Vid. SenoneENfir Mem Dialector. P. 253. et 297. atque A. I. ARNOLDr Ziar Exegesis d Crura des A. T. p. 4o. noti CL Εα h. XIX, 7. alias M notaro constat. Hinc Kocmaus : isSingularis acuminis atque elegantiae esse potius quam meri castis videtur, Prodici ''q:DAN, tanquam induci palatia, a dominis acua. Bieronymus draconea magnos, qui cristati sint et volantes, interpretatur, quem plures alii sequuntur. Sed dracones esivi a fingulari aran, di ian vero Scha-

eaDa, a Id, soli. Arab. Ivus, qui cum cane illo

535쪽

486 I Uas. Cap. XIII, 2 a. XIV, I. a.

post En. PococxtuM in Commentar. ad meh. I, 8., pluribus docuit ScisNuanea in Dissertae. ad V . IAUII., in D ferιαιι. p. 323., reserique Rabbi Tanchum, audaeum Hier solymitanum, et praestantissimum commentatorem, in Commentario suo Arabico, cujus exemplum extat in Bibliotheca Bodleiana Oxonii, pluribus locis negare, In unquam δε - conis significationem habere, sed bestiam, cui nomen sit denotare. CL BocuARTI Hierox. T. III. P. u 22. edit. Lips. Respondent igitur h. I. ci an bene τοῖς , in membro priore. aav In palmias Moluptaιia, in palatiis, quae quondam deliciarum et luxuriet sedes erant. Dv N ah 2 in i Prope amem est, ut Meniaι, CL G. 6. LVI, 1. derem. XLVIII, i 6. LXX: ἔρχεται. CL Apoc. I. 1. XXll, 7. Ia. N, ἐπ)D'' ra dies tellus non Pr ιν ahentur, ΕZech. XIl, Ω5. Ω8., cs. Neh. IX, 3 o. LXX: Ouχρονιεῖ. Vulgatus: dies ejus non elongabuntor. CAP. XIV, I. Regno Babylonico deleto, liberabuntur Istaelitae a servitute Babyloniorum, atque in patriam tellurem redibunt. Nam miserebitur δε- Iacobi, longi et aerumnosi Iudaeorum exilii misertus, XLIX, I 3. LX, I9. ' ν 'rin eliget adhuc meum, eos iterum in populum sibi carum assumet.

I l. . b. Job. XXX, 7.

puli Judaeos remigrantes omni studio et auxilio prosequentur. n ri ob --Et occupabunt illos ut heredialasem Domus Israel in terra Io a in fer a at ancium, i. e. Hebraei in terram patriam reduces, populos exteros, a quibus vexati, amicti, aut subacti fuerant in servitutem,

sibi proprio quodam et stabiIi jure habebunt obnoxios, tauquam Duilired by Cooste

536쪽

quam servos et ancillas. Anann enim est, aliquid ut suumereto et stabili jure possidere, sibi vindicare, vid. Levit.

XXV, 46. Num. XXX lV, 13. ι-ram Ura Dieam vix monitu opus, dicitur quoque ita Hos. IX, 3. nn aes, G erunt capiemea quis ev--, uti Vulgatus vertit, i. e. eapient et subjicient sibi eos, quibus ante servierant, cs. I Reg. VIII, 46. dom nabuntur exaetoribua fuis, i. e. ab iis exigent imposita vectis galia; quibus olim ea Pensitare consueverant. CL LX, 16.3. ri an diva vis quo requiem dabit, XXVIII, xa Dent. XII, I Ios. XXII, 4. Raxura A dolora tuo. aegritudine tua, Ps. CXXX lX, a4. 1 Paral. Iv, 9. Da commotiona σι trepidasiona tua, Ezech. XII, a8. Habae 'IlI, 1. risi in ἐπὶ2νn ic a IerMums graMi, respicit ad Exod. I, 14. la 'Σν Qua tibi imposua eraι, qua

servire coactus es. Verbum 'ra ἰ per a cum nomine personae

constructum, denotat aliquo Isr- mi, vid. not. ad EXOd. I, 14. Pyal verbi 'nu praeter hunc locum semel tantum, Deut. XXI, 3., obvium. Hoc loco 'u minua accurato positum pro seminino ri 2v. 4. Sequitur nunc praeclarum illud epicinium in regni Babylonici occasum, quod data opera illustravit Aua1VILLura in singulari Dissertatione, quae extat in omnium Aurivilli harum Dissertati. collectione a Michaelo edita p. 389. seqq Eleganter translatum illiistratumque hoo carmen Iogitur a C. G. Ioseti in Iibro a se editor μιωμι - Geonge dernebraer, P. 92. seqq. Vid. et Alcimen aia -- r. D HAMU, P. 449., et a DAV. A COELLN in den Analelten fur daa Oud. der exeget. Theol. Vol. II l. Fasc. Il. p. I. seqq. nnisa nin Et attoma carmen hoc, Hebraeum aeque, an Arabum, significat Anu udinem, hino vero nunc brevius dictum, grave tranHato et acuto sensu, uti ex litulo Proverbiorum constat, nunc longius carmen, quo, scia sub parabola, eo consilio res proponitur alia, ut animos audientium et legentiam eo sortius sextat. Orasionem

igitur

537쪽

Iosaias. Cap. XIV, 4.

igitur elatam et gra-m , comparationi a , imagininus. Aguria mutium ornatum recte dixit LoWTuus in Praelecl. IV. do mes Hebraeor. p. 64. 65. edit. Goetting. Bene vocis bisu significationes exposuit quoque ZiEatillaus in Introduci. in Commentar. ad Prov. f. a. p. 5. 6. Eodem sensu Vox 'nostra occurrit Num. XXI, ar. XXIII. et XXIV., saepius Nich. II, 4. Proprium autem hoc est poetis Hebraeia, ut medio carmini aliud intexant sonantius jam et majus carmen, cui collata reliqua oratio paene prosa videtur; sitigantque epinicium aut epicedium, pro more gentis a Poeti. mulieribusque canendum, vid. Iesai. XXVI, I. seqq. XXVI l,μ--5. Ierem. IX, 16-2o. Cujus prosopopoeiao mira vis est, tum quia magis videmur nobis in rem praesentem venire, ipsisque jam victoriis aut malis interesse, epinicia ista aut epicedia audientes: tum quod admirabilius quid ac divinius persentiscimua, cuν reliqui carminis sensu jam adsecti majus aliquid auribus haurimus. Super regem Babetis. Qui rex Ba bylonia hic dicitur, non tam certum aliquem e Babylonita regem videtur indicare, quam metonymice et poetica sub figura, ipsum Babylonium imperium. Cantici exordium e medio sumtum ipsius rei tanquam praesentissimae r subita Judaeorum exclamatio, gaudium eorum et admirationem ob insperatas rerum vicea et interitum tyranni exprimens. Quomodoce Mis exuoωry siecina cellavit splendidistimum polentissimumque imperium Τ Εst mirantis cum sarcasmo et simulgandentis. Quod sequitur, ricin V, hic tantummodo obvium, I xx vertunt ἐπισπουδαστὴς, Vulgatus tribulum, Chaldaeus' pn ferocitas impii, Syrus exaetor. At enimvero quum nostro haud dubio auri significatio insit ann enim Chaldaice est pro tint); mirum sana videri possit, a nullo veterum illam expressam esse. Satis verisimile igitur est, illos interpretes legisse nn nrin, quod ipsum in editione ThessaIonicenil seriptum invenit DoederIeiu,

qui id vertit ιurbaetris, collato Syriaco . oifi, tumutiumvi

538쪽

62, ιrepidars fecis. Quum vero idem verbum in Aphel stfesinars fou; d. D. MicHAEvis, qui hanc Iectionena uuia gari praeseri, reddit urgens dis aur Arbole Mine=G6ὰbie rin q, quod haud mala antecedenti uia, respondet. autem, quod uo&legimus, Varie potest accipi. Plerique a znn ducunt, explicantque veI auri cupida, vel

V tributum auro pendendum. Ex Arabico abegit, periis, vertit A. ScnuLTENs in AnimadMeus Philologi ad h. I. perdens, aut, agens spolia nempe aliarum gentium. id Daiuio quoque placuit, qui hoc incisum vertit: qui suus cessera examor, qui Mi omnia abige ιγ VITRINGA ndi In ureddit aviream, intelligitque nun seu Mirgam, δεπιrum ἰcui interpretationi quum obverti possit, nυυ et ello, masculini, ndrino autem feminini generis; id verbum Iumendum vult genars nemro, quod cum Hebraei non haberent, haud raro genere semiueo esserant vid. GL sfixa hilolog. s. Lib. I. Tract. I. Cau. XIX. p. 5 I. edit. Dath. . Hinc vertit r quomodo cessaseu exaetor eti Mia aureum illud scit. lavreum. Duriuscula, si quid sentio. Nobis praeplacet Auno ILLII sententia: ouansferri, inquit, is ita

linguis pluribus persaepe solet auri et argemi splendor stares significandas magni pretii, gloriae, faustitatis. CL Ela. III, a 7. Proverb. XX, 15. XXII, ai. Iob. XXVIII, 16. 39. Graeςis: sol , Thetis αργυροπεμ, qu

aureas , h. e. Pulchras habet manus. Latinia: aureus D aurea aeι , aurea caesario, argenteas ODes etc. Curni ergo Putemus, auri intextam speciem a vate nostro, et expictum auri thesaurum, aut gentem, undique aurum Core edentem, ubi iniquas opes Babylonias, fastum, arrogantemque sui sduciam accusaret Τμ Auro, auro ornata, κεχρυσωμένη Vocatur quoque Babylon mystica, Apqc. XVII, 4., quod in versione hujus loci Syriaca eodem nomine iisdemque fere, quo nostro Ioco, litteris redditur ιαψέα o.

539쪽

baculum impiorum, Argam Uramorum. Oman et tantuba tam significant proprie, dein fovιrum, supremae majestatis symbolum, quod ligneum initio suille, testis est Homerus I. I, u34. . Nunc metonymico notat imperium Ps. lx, 3. X, u4.J, cujus casum propheta praedicit, quodque impiorum et tyrannorum appellat, quia tales suturi, qui tenerent, singuli. AuRIV Ius. 6. ti'uv nχυ Percutiens X, αα baeulus Hie Vs. 5.) populos cum furore, atroci saevitia caede Ln o hi',2 nan Plaga δεθοι- recessonis, i. e. plaga, quae

non remittit, ictibus percussit continuis. Ante vocem 'inha, quippe, in origine, nomen substantivum, forma status constructi, Dru, est omnino analoga. iama 'NI Imperitano, sive, ut vertit N. G. ScianoEDRnva Ues. Mulier. Hebri P. 37s. , Proculcans in ira Populos, propria verbi vi

expressa, quae est in calcando ut Arabum Eadem phrasis infra LXII l, 6. 'u Ω'Dv d IN ' proculcabo populos in ira mea. Verba 'viri ',2 'r' u LXX vertunt: παίων

cutiens genιem plaga Droria, qtaas non pepercis. Syrus: perseque ιμ- s clementia. Chaldaeust feriara faciens ri, sub sua e Mione. Vulgatus: persequemem crudeliter. Videntur ii extulisse vel : vel '' sivellino is vix dubitem DATHius inguit, is legendum esse active aut si mavis, in conjugatione prima viri, Di respondeat praecedenti nη'. Pro qua lectione dici posset, Nem ex praecedenti voce, in Mem desinente, errore seri- harum, saepe admisso, repetitum elle. Sed ne opus quidem est illa mutatione, nam conjugatio Piel ejusdem fgnificationis quoque in usu suit, atque sic Vulgatus et Syrus Vese terunt. verum nulla exit dissicultas in eo, quod nos I gimus, si cum ADRIvII.LIo id sumamus pro sorma

nominali substantivi e Participio Hophia, quam tum significare

540쪽

sicare oportebit persequutionem sensu passivo. Participiorum sormas Hebraeia frequenter usurpari instar nominum substantivorum, satis notum est. Adsunt ex Hopbal 'd c, disciplinia, eruditio, nota, fundaιio, a Chron. VIII, 16., diaera Deo suo possa munisio des. XX lx, 3. , rivra unde niun,

modo, in paraIlelismo, qui Hebraeo carmini proprius, pra cedenti nan apprime respondebit posterior pe-xiodus ad verbum erit vertendar imperuaria ira in gentes, Persequviis, quam hae patiebantur, adllictatio, quam patiebantur ab iis, qui ipsas urgebant, non cohibua, excessit modum. Minus placet, quod Kocnous proposuit: is ad persequendiam incuaιua nihil pepercit; i. e. mandatam divinitus permissamque gentium, sed Israelitarum maxime, castigationem exercendo, modum non adhibuit, per superbiain, suroremque crudelissime naviens. Aut si quid melius potiusque: nam '' in vi suae sormae ut persequi jussum, sic et eum, quem quia juberetur Porsequi, aut generatim etiam quemvis Mexationi ev Pum obnoxiuraus dicere poterat. Non satis apte membrorum parallelisino, si quid iudico. DOEDERLEIN nec sensui, praesertim si puneta

vocalia sequaris, accommodatum, nec parallelismo mem- brorum, qui in hoo carmine constanter regnat, consorm ratus, levi mutatione in nri u transformandum conjicit.,,Totum quidem comma ita struitur, ut in utroque membro vox voci respondeat, nzu et rin', nanua et 'NI, n et

rel. Jam nao prioris hemistichii haud dubie respicit

ad naae; itaque altero in loco, tima inter et vox quae renda est, quae ad in ' eodem modo pertineat, quo nau adnan. Haec autem non erit, sed '' U ais, dominari, tyrannum agere, scut ad n n. Consultis antiquia versionibus reperi, quae nostram sententiam, quamvis per se facilem et probabilem, confirmant in versione Chaldaica,

eujus haec est posterioris hemistichii interpretatio: nhanuru rix' ri nu fera ire faciens populos θροMurus irromissa. Graeci LXX dubito, an nobis suffragentur;

SEARCH

MENU NAVIGATION