Selectæ dissertationes polemicæ ad tractatum de Deo. Tomus primus quartus

541쪽

re ipsum angorem illum S anxietatem reve ra pertulisse. B Haec autem assimi piae naturae

sunt inquit non Divinitatis. Ideirco duri cit: Nunc anima mea turbata est i quan-

δε doquidem nisi ita se res habeat, quomodori consequens est quod dicitur , Pater, salva ,, me ex liora hac Et ita turbata est , ut &M liberari inde postulet, siquidem effugere M posset. Hae sunt humanae natum imbecili, is tates . Et paullo post : Quod multum hu-

,, manae affectionis. indicat , naturam mori detrectantem , ac praesentis vitae retinentem . Quare endebant, non se ab humari nis esse affectionibus immunem. Ut enim is est rire, crimini non vertitur, neque doris mire: ito neque praesentem appetere vim tam . At vero Christus corpus habuit, utk purum abomni labe peccati , sic a naturali- ,, hus, necessitatibus neutiquam alienum;alio. ,, qui corpus non esset.. V. Expugnatur idem error ex θ

rillo Libro XXXII. Thesauri r qui locus ino VI. Synodo laudatus est , in quo Christum es se Deum, di aequalem Patri ac consubstantialem esse probat, ex operandi consortio. ,, Non .. enim inquit) unam utique esse dabimus o-- perationem Dei.opificii : ne aut creatu ,, ram ad divinam provehamus, substantiam diis. aut divinae naturae praestantiam in eum , quiis rebus factis convenit, . redigamus locum .. . Nam quibus operatio S. Virtus citra ullud

- ditatis en est una, iis speciei quoque comaob stare:

542쪽

M N O T H SLI T A R U H sῖ,, stare necesse est unitatem Et libro ad Theodosium, ubi Verbum animam cum carne assumpsisse dixit e ,, Per am- ,, bo inquit in praeclarae Incarnationis gere.,, batur Mysterium. Usus est autem carne B propria velut instrumento, ad exequenda carnis opera , & naturales infirmitates , &,, ab omni reprehensione remotas: anima ori vero propria ad humanas, &minime vit , , perandas affectiones subeundas. Nam de ., esuriisse dicitur, vi ex longinquis itineriri bus lassatus suisse ; pavorem etiam ac me- , , tum , tristitiam, di angorem, ac mortem ,

,, in cruce sustinuisse . A Hic etiam locus in VI. Synodo laudatus est 4VI. Eumdem refellit errorem Epbraemius Antiochenus Patriarcha, in libro Apologetico pro Synodo Chalcedonensi, ubi propug αα S. Leonem recte utramque Drimam in cbristo uno eodemque Filio et sed disserentem amborum operationem statuisse . Ibidem docet Christum

ambulantem supra mare, proprietatem humanae serva se naturae. Siquidem, inquit. Seli a species operationis persuadere tibi potes ,

uti earnem tu propria mansisse natura fateare .

Nam pedibus iambulare , si non sola specie O

adumbratione fiebat, manifestum est pedum operationem fuisse natura nostra propriam . Ita operationis genus ipsum earnem intra pristinos modos servatam esse demonstrat; O ingressum hujusmodi corporeum O sensibilem omnes ago, risi . Hic locus prolatus est in VI. Synodo .

543쪽

- DE HIERsset Ibidem laudatur insigne testimonium

stoli Antioebent . in Apologetico pro Episto-Ia S. Leonis: A. inquit, illa p qua Deum

agnosci oportebat ipsum, divinitus operaba itur, ex quibus autem Mese erat hominem euindem videri, humanitas eisiebat; altera pror sus est divina natura, altera humana oprario.

Ibidem laudatum est testimonium Ioannis Scythopolitani Episcopi , ex libro 8. contra Se veri blasphemias , ubi in Christo duas operationes necessario distinguendas esse probat, quia Deus Verbum Divinitate sua creaturas omnes conplectitur , eisque providentia sua consulit: quae divinae naturae operatio est, anima vero Christi Deo Verbo secundum hypostasim unita non est intelligentiae & cognitio

nis expers . Novit enim se unitam esse Deo bsecreatis omnibus esse superiorem; se in utem Beatae Virginis cum carne assumptam a

Verbo, &α Igitur, inquit, unius oe ejusdem nomini nostri yesu chrifli duas operationes videmus , Deitatis ejus , 'O humanitatis inseparabiliter oe incommutabiliter. VII. S. Maximus Martyr Monothelitarum haeresim evertit cum in Dialogo eum ' bo , tum in capitibus quinquaginta et inTractatu eo tra eos qui dicunt oportere dieere unam Christi operationem secundum exuperantiam , quia di- eunt divinam operationem , tamquam escaeiorem superare humanam . Item in Epiuola ad Nicandrum , de duabus operationibus in Chri .

stoi In Epistola ad Praepositos & Monachos

544쪽

MON TRELIT ARUR. SI Sieiliae, & in Gnomis demonstrativis duarum in Christo voluntatum . Quo in opusculo maxime ex duplici natura duplicem Christi vo. luntatem demonstrat. is Si quibus inquit ,, Verbum unitatem habet cum carne , his a,, Patre separatur; & quibus unitatem habet ,, cum Patre, his a carne disiungitur e estri autem una voluntas cum carne iopinione sis istorum et igitur voluntate a Patre separabiri tur. Item: si quibus unitum est Verbum, , cum Patre S Spiritu Sancto, his a carne deffert, est autem communi sententia Chri,, manorum uni um voluntate cum Patre &;, Spiritu Sancta r igitur voluntate carnis Mari Patre S Spiritu Sancto differt. Praetereat ,, Hanc unam voluntatem necesse est istos dis, cere, Vel naturalem, vel hypostaticamri esse . Si naturalem dicant , consequens est , , eos dicere unam naturam verbi dc eamis r,, sin autem hypostaticam , cogentur propterri tres hypostates, tres voluntates dicere . ,, 3. Si voluntas divinae naturae verbi est ere, ,, trix omnium quae facta fiunt; haec autem

is fecundam ipsorum opinionem ὶ est voluntri

,, carnis; plane creatrix est omnium quae fa- cta sunt, caro verbit atque ita sublata estis gloria Christianorum , esse scilicet creatam is carnem. Quomodo enim creatura est, quae ,, ex nihilo creat, & quae praecipuam divinae ., naturae proprietatem habet . Si quia a se una est voluntas Patris, de Filii, & Spiri. tus sancti, una etiam eorum natura esse a

545쪽

ta Sanctis Patribus demonstrata est , una almis tem voluntas est Verbi S carnis eorum opi , , nione , erit etiam una Verbi & carnis nais,, tura . Quod si una voluntas Verbi & carniso, unam naturam non inducit, ac concludite ,, Nec in Patre, & Filio , de Spiritu Sancto, is una volunta3 unam naturam inducet,&con- ,, cludent: S inanis est Fides nostra, de in a. ,, nis est praedicatio Patrum . VIII. Refellit eumdem errorem S.Ioannes Damascenus, oratione De duabus Christiluntatibus, quam Latine vertit Doctissimus

P. . combosius in Auctario Bibliothecae Patrum . ., Si quidem c inquit in non assumpsit

,, humanam voluntatem Christus , qua volun- , , tale factus est Patri obediens λ Si non ,, sumpsit humanam voluntatem , qua volun . ., tale factus est siub lege λ Si non assumpsit ,, humanam voluntatem, qua voluntate im-M plevit omnem justitiam λ Si non assumpsiti, humanam voluntatem, non attulit ei reme- , , dium quod primum in morbum inciderat. ,, Quod enim non assiimptum fuit , non estis curatum ut ait Gregorius Theologus . aid enim offenderat,nisi voluntas p Quod is ergo offenderat, quod peccaverat, id demum amplius curatione egebat. Quod si ,, neges id ab eo assumptum quod peccave- ,, rat; fateare necesse est, nec peccatricem ,, quidem ac aegram naturam eum assumpsiς,, se : Quod si non assumpsit, nec humanam, , assumpsit naturam: ipsa quippe est quae pec

546쪽

MO NOTHELITARUM. s o caverat. Si non assumpsit humanam voluna, talem , quomodo antequam cognoscat bo. ,, num ac malum , non acquiescet malitiae ut

,, eligat bonum p Non enim divina voluntas velut suasione vel non acquiescit, vel ac. quiescit, aut eligit. Itaque non acquiescit, aut paret malitiae , libere , ut homo , pa-

,, rens ac obtemperans voluntati paternae

Ibidem probat S. Ioannes Damsc. voluntatatem esse naturae, non personae; atque ita duas eise in Christo voluntates , sicut duae nuturae sunt. Praemittit bifariam sumi volunt tem 3 primo pro vi qua volumus, ae pro re quae a natura voluntati subiecta est. Secundo pro modo usus voluntatis, ac pro eo quod sic Volumus, quodque pro nostro arbitratu ac libidine voluntati subiicitur. Subsumit autem, falsum esse quod vis voluntatis, seu velle simpliciter, ad personam pertineat: quod ita probat. omnis homo vim habet voluntatis .& ut absolute velit. Quae autem in singulis quibusque sub eadem costitutis specie perspiciuntur, ad naturam spectant , non ad peri, nam ac hypostasim. Non autem homines idipsum , aut eadem volunt ratione, quamobrem vis quidem voluntatis ac velle simpliciter ad naturam pertinet: velle autem hoc aliquid, ac sic velle, diversum est in unaquaque persona, ac velut accidens hypostati cum . Testem lau

stolam ad Hebraeos dicentem: Voluntas quidem ineatum quiddam est, ac a Deo et talis autem

547쪽

s8 DE HAEREs Ivoluntas nostra , ae nostri iudicii . est . Praeterea. Si quidem voluntatis ipsa DeuItas ad personam pertinet; sicut Filius dimersa est persona a Patre, ira etiam diversa erit ab

eo voluntatis.

Item . ., inae naturae sunt, non egent do. ctrina. Nullus enim docetur esurire, sitire , is dormire, respirarer sie neque quis doceri tur velle , sed sic tali modo velle, id est be . M ne aut male , ae hoc aliquid docetur velle . ,, Non enim divina lex velle docet, quippe,, cum hoc nobis a natura sit datum a Deo r,, sed docet bene velle , ac hoc aliquid velle. ,, Ergo velle quidem ad naturam pertinet; ,, hoc autem , aut sic velle, ad hypostasim , ,, ac diversum est, praeterquam in sanctae ,, Trinitate.

Denique. o Facti sumus ad Dei imagi- nem, quia intellectus ac arbitrii libera fa- cultate praediti. Si quidem ergo Christus, , non mentem ac liberam voluntatem, neque

, , quod est ad imaginem assumpsit. Duas vero esse in Christo operationes rur. sus ita probat S. Ioannes Damase. ,, Aetio na- ,, turalis est cuiusque substantiae tam virtus , is quam motio. Quid est ergo quamobrem ,, Christus naturae humanae actionem non ha. is beat, cum prasertim sublata naturali culus: is que actione, naturae interitus consequaturp, , Si ergo non fuit in eo naturae humanae naturalis actio , ne natura quidem humana in

is eo fuit. inorum enim natura diνersae stat

548쪽

m N OTHELITARUM. syeorum etiam tam voluntates , quam actio- ,, nes differunt.

Ex Patribus quoque Latinis Monothelitarum error confutatur, scilicet ex S. Hi&νla lib. 9. De Trinitate , quem locum . albo Pontifex Maximus in sua Synodiea laudavit., , Natus igitur inquit unigenitus Deus ex ,, Virgine homo, secundum plenitudinem . ., temporum in semetipse provecturus,, Deum hominem, hunc per omnia Evan- , , gelici Sermonis modum tenuit, ut se Firi lium Dei credi doceret, de hominis Filium ,, praedicari admoneret; locutus & gerens homo liniversa quae Dei sunt e loquens dein- ,, de& gerens Deus universa quae hominis ,, sunt: ita tamen ut in ipsb illo utriusque geri neris sermone numquam nisi cum significa- ,, tione& hominis locutus sit, Dei; uno , , tamen Deo Patre semper ostenso , S se ia,, natura unius Dei per nativitatis veritatemri prolata, S tamen se Deo Patri & Filii honore , de hominis conditione subdente eis cum & nativitas omnis se reserat ad aucto- rem , de caro se universa secundum Deum 1, profiteatur infirmam . Ηnnc itaque fallendi ,, simplices atque ignorantes Haereticis occasio est ut quae ab eo secundum hominemri dicta sunt, dicta esse secundum naturae di- vinae infirmitatem mentianturi Et quia . ,, unus atque idem est loquens omnia, quae ,, loquitur, de semetipsis omnia eum locutum esse contendant .... Nostri igitur caussa haec

549쪽

6o DE HAERESI omnia Iesus Christus manens , S corporis

is nostri homo natus, secundum consuetudi- , , nem naturae nostrae locutus est: non tamen omittens naturae suae esse quod Deus est. is nam tametsi in partu , ac passione , ac mor- ,, te naturae nostrae rem peregerit, res tamen

,, ipsas omnes virtute naturae suae gessit; dum

,, sibi ipsi origo nascendi est , dum pati vult,

quod eum pati non licet; dum moritur, qui vivit. Et tamen cum haec Deus per hominem agit ex se natus, Si per se passus , deis ex se mortuus, non de hominem se non egit, dum & natus , & passus, S mortuus est. S. etiam Ambrosii testimonio, De F, de ad Gratianum eap. 3. eadem haeresis refellitur: quod quidem ab Agathone Pontifice Maximo in Epistola Synodica laudatum est iis Suscipit ergo inquit voluntatem meam ,

,, suscipit tristitiam meam , confidenter tristi- ,, tiam nomino , quia Crucem praedico . Mea est voluntas, quam suam dixit; quia ut homo suscepit tristitiam meam , ut homo lo- , , cuius , dc ideo ait: Non sicut ego volo, is sed sicut tu vis . Mea est tristitia, quam meo A suscepit assectu . ;Et Cap. 4. AEqualis in Dei sorma , minor ,, in susceptione carnis S hominis passione . ,, Nam quomodo eadem posset minor esse ,, aequalisque natura λ Quomodo autem, si ,, minor est , eadem similiter facit , quae Pa. , ter facit Nam quemadmodum eadem ope

550쪽

ratio diversia esset potestatis Numquid sie,, poteli minor, quemadmodum major ope- ,, rari ρ Aut una operatio potest esse : ubi uba, Versa substantia est thi in Cap. S. Lucae ar. ,, suam inquit

,, ad hominem retulit; Patris ad Divinitatem. Voluntas enim hominis naturalis; voluntas ,, Divinitatis aeternae.

Refellitur eadem haeresis ex S. Augustino , lib. 3. contra Maximinum , cap. 2 o. qui locus ab Agathone laudatus est . ,, Ubi autem dixit ,, Filius Patrii Verum non quod ego volo, ,, sed quod tu vis : Quid te adiuvat quod tua,. verba subiungis , & dicis r ostendit vereri suam voluntatem subiectam suo Genitori r,, Quasi nos negemus hominis voluntatem ,, voluntati Dei esse debere subiectam . Nam se ex natura hominis hoc dixisse Dominum , ,, cito videt, qui locum ipsum Evangelii ,, paullo attentius intuetur. Ibi enim dixit iis Tritas est anima mea, usque ad mortem. Numquid ex natura unici Verbi posset hoc diei Sed homo, qui putas naturam ge- is mere Spiritus Sancti, cur non etiam natu- ,, ram Verbi Dei unigeniti tritiem dicas effe., potuit se λ Ille tamen ne quid tale diceres, tur, non ait, Tritiis sum ; quamvis etiam, , si hoc dixit set, nonnisi ex natura hominis,. oportuisset intelligi , sed ait: Tristia estri anima mea δ quam sicut homo utique habe- ,, bat humanam . Quamquam in hoc quod

is ait; Non quod ego volo, aliud se ostendit