Selectæ dissertationes polemicæ ad tractatum de Deo. Tomus primus quartus

61쪽

diturum Iacob praenoverat; quam selicitatem auguratus , Judae benedicit his verbis: Iuda te laudabunt fratres tui, adorabunt te filii Pa tris tui. Hanc Responsionem cum Eusebio debeamus , insignis eius ea de re locus ex Libro 8. Demonstrationis Evangelicae hic exhibendus est. cum cinquit) tam multa de vocatione Gentium Oracula Iacob antea percepisset, O liberos m res duodecim numero genuisset, omnibus illis eritremo suo tempore convocatis , circumspiciebat de cujus illorum propagatione divina oracula senem suum essent acceptura . Deinde eum tribus primis crimina propria objecisset, docuit deinceps quemadmodum propter scelera , quae ipsi ausi fuerant, non in ipsis complenda essent, quae in prioribus Oraculis eventa continebantur. Cum

autem venisset ad quartum qui Iudas fuit, tum Mero Oraculum quod ipsi olim responsum fuerat , Reges de lumbis tuis egredientur, ex hujus posteritate finem suum accepturum planissime escinit . Constat enim quemadmodum de Tribu ' da vgium genus extiterit, O simul Dei responsa , gentiumque promissa quibus instareue temporibus ostendit. Atque ex eo proditurum esse docuit eum , qui esset omnibus Gentibus cunctisque Tribubus terrae , similis ipsi Ocbraham bened tionis Auctor futurus. Hae igitur universa fuerunt, quae ipsi Dda reposita erant , ea videlicet quae de ipsis Gentibus olim responsa fuer nit O illud , Reges de lumbis tuis egredientur . seuare etiam reliquis fratribus antepositus s

62쪽

Alvs TERII INCARNAT. sssitus , Regiam ipsam , ceterisque illustriorem

Tribum fortitus est . Continuo enim in totius P pidi ordinatione , ipsius Moysis temporibus , reliquis Tribubus hanc praeesse imperat Deus. Scriptum est enim : Et locutus est Dominus ad Moysem , & Aaron dicens: Singuli per turmas , signa , atque vexilla , & domus cognationum strartim , castrametentur filii Isirael in conspectu Domini, per gyrum Tabernaculi testimonii & castrametantes primi ad Orientem , acies castrorum filiorum Iuda cum copiis suis . deinceps in iis quae ad invocationem Tabernaculi referuntur: Dixit Dominus ad Moysem r Princeps unus per singulos dies offeret munera sua ,& fuit offerens primo die munus suum , Naasson

filius Aminadab Princeps Tribus Juda. Et in libro Pesu Nave; eum Terra promissionis sorte ceteris Tribubus distributa esset , sine sorte , omniumque prima Tribus diuo propriam Terrae. partem accepit. Sed etiam post mortem Iesu regnaverunt filii Israel in Domino dicentes t iniis

ascendet ante nos contra Chananaeum , & erit

Dux belli in eum λ Et dixit Dominus, Iudas

ascendet: Ecce dedi Terram in manus eius.

Plane igitur omni Israel praesse Tribum Uuda, Deus his verbis jubet. Locirca deiceps scriptum ess i Et ascendit Iudas , & tradidit Dominus Chananaeum , & Phere gaeum in manum eius. Et rursus, Et bellaverunt filii Iuda in Hierusalem , & comprehenderunt eam & descenderunt filii Iuda in Chananaeum . . . Itaque cum

in Libro Iudicum , diversis temporibus c tametsi C 4 diveris

63쪽

diserorum Tribuum esse videbantur 'udices Topulo praeessent; Tribus tamen Iuda in uni-

ωersum totius Gentis dux erat. Idipsum vero temporibus David , Successorumque ejus multo

magis, quippe cum plane de Tribu 'uda illi existerent, Regnum usque ad Babblonicam ipsorum cladem produxerint: post quam cladem

iis , qui de ea servitute in patriam terram reversi sunt, rursus praefuit Zorobabel , Salalbiel filius de Tribu Iuda . Inde etiam Scriptura, qua Taralipomenon dicitur , duodecim Tribuum Israel fortem generis enarrains, ab ea , quae essipsius Iuda , fecit initium . Ergo ipso ordine sequitur ut etiam posterioribus temporibus faleamur , eamdem Tribum reliquis praefuisse, quamvis in parte aliqua .arii diversique Populo praeficerentur, quorum singillatim genus enarrare solita diligentia nequaquam nos possumus , pro terea quod nullus amplius fertur divinus Liber, qui ex illo usque ad tempora Salvatoris nostri

narrationem continuaverit. Verumtamen O fama , O ratio dictabit durasse tamdiu Tribum Iuda , quamdiu tota Gens libertate, O suis legibus utens, sub domesticis Principibus Ducibi seque vitam egerit. Porro hoe illis contigit ab istatio usque ad tempora Augusti , in quibus eum Saletator noster 'esus hominibus se videndum

praebuerit, tum vero in servitutem umanis uni-etersa Gens cessis; O pro patriis , ae legitimis Ducibus primus Herodes externus illis praefuit, em Rex Augustus . Iuamdiu igitur non defecit Princeps de Iuda, neque Dux de femore Wus ,

64쪽

MYsTERII INCARMAT. s vropbetiarum tempora appositis Principi a gentis nominibus notabantur . . . Sed ubi defecit

Princeps de vada , O Dux de femore ejus , cum Expectatio Gentium , de qua Prophetae locuti fuerant jamjam per Christum vitam esset illustratura , non amplius Reges 'uda censeri, ni que Duces Israel coepere , sed his ipsis , quemadmodum Propbetiae significaverant, suo certo in finito tempore deficientibus , primus quidem gustus , fecundus autem Tiberius , or aliarnmo Iudaicae Gentis nuncupati sunt Reges ; ne non alii fecundum bos ipsos Iudaeae Procnratores atque Tetrarcha , quilus adnumeretur Herodes, a 'udaeorum genere, ut jam antea dixi , alle.. nus, qui etiam ipse a vmanis Iudaeorum Principatum accepit. Subinde ostendit Eusebius , hanc Prophetiam , Nyn auferetur Sceptrum de Iuda , ad singularem Iudae Tribum referendam non esie .

Multis enim saeculis c inquit Principes ac Duces in Iudaica Gente extiterunt, qui de illius Viri genere profecti non funt. Primus namque

ipse Moses Dux Populi fuit , qui non de Pu da , sed de Leeti natus est: Deinde esu de Tribu Ephraim, post quem praefuit Debbora de Tribu item Ephraim , deinde Samson de Tribu Dan : postea cum sine Principe essent, praefuit ipsis Heli Sacerdos de Tribu Levi. Hi emeti Iudices qui judicabant Israel, non de geuere

ipsius Iuda , sed ex diversis Tribulus ex alia alius oriundi; O qui post bos primus apud eos 'giam Dignitatem accepit Saul , de Tribu fuit

65쪽

Da ExisTENTIA Benjamin . momodo igitur illud , Non deficiet Princeps de Iuda , neque Dux de femoribus eius, αε quispiam fortasse putaverit ad

Frincipes de Tribu 'uda , ac Duces referetur , quando videntur ex quo tempore mortuus est yaeob , totis propemodum mille annis, non ex una

'Tribu ipsius Iuda prosem , sed ex alia aliusu se ad tempora David p Bod si post tam mutatos , David , O qui ipsi David in 'gnovud Iudaicam Gentem successerunt , de Tribu Iuda nati sunt , sciendum tamen tibi est, quod hi ipsi ne totos quidem quingentos annos totius

Gentis regnum tinere potuerunt, sed trium dumtaxat Tribuum , ac ne harum quidem sol

darum , quippe cum iisdem temporibus adii quidam in parte Gentis ampliore , O in totis novem Tri bus regnaverint, nam post mortem Salomonis, cum tota Gens a Dda divisa fuerit , ipsius Damia Successores trium , ut dicebam , Tribuum , ac ne barum quidem solidaram , in in Ierusalem Reges fuerunt usque ad Babsoniacam cladem . Iisdem .ero temporibuς in civi tate qua vocatur Samaria novem Tribuum D

res non de Tribu Iuda, sed ex aliis alii extite runt: se Forum primus 'eroboam fuit, de Triata Ephratis, ae deinceps qui hunc secuti sunt , ut ne mediis quidem temporibus a David usque ad tempus quo in Babionem eaptivi ducti sunt , ulli de Tribu yuda universe Genti praefuerint. Porro autem quid dicendum est , quemadmodum post reditum de Bahisne rursus qrungentis annis

Nilus usque ad christi ortum vixerint , eo fla-

66쪽

MYsTERII INCARNAT. tu civitatis utentes , in quo soli optimates administraverint , Pontificibus utique toti Ge ti imperantibus , quorum nullus plane de Tribu Iuda oriebaitur λ υt jam ex his omnibus perspiei possit non ad primum illam 2udam , neque ad illius Successores referendum esse oraculum illud dicens: Non deficiet Princeps de luda , neque Dux de femoribus eius; sed ea qua ad hunc Deum pertinent, uno dumtaxat modo constare posse , si secuηdum ea qua prius a nobis de tota

Tric exposita sunt, hae ipsa intelligenda esse

dixerimus. Haec enim Tribus ab initio , O ab ipsius usque Mosti temporibus , universae Gentis Dux fuit i itaque secundum hujus principatum,ntpote quam Deus ceteris ab initio praefecerit , Oi a regio etiam nunc ab ea ipsa Tribu Iudaea wocabulum obtinet, in omnis illarum conventus daeorum appellatur . Sic igitur intelligamus ,

quod dictum est, tamquam si manifestius dixiseset. 2on desinet toti Genti praeesse Tribus

da . Ex quo Ommaehus t Non auferetur , i

quit , Potestas de Iuda ; Sic utique juris cujusdam amplioris , O Principatus auctoritatem Hus, quae postea Diura esset Tribus uda, nobis intelligendam proponens . Huius enim neque sc pirum , ut Aquila inquit, c-porro Priu-cipatus signum hoe erat neque potestatem, ut mmachus , sublatum iri vatisinatur , donec veniat, inquit , cui repositum est , atque ipsum fore Expectationem Mntium. Primum igitur admirari operae pretium fue rit, quid ita, cum ia. Tritas essent , a nulla alia

67쪽

' Da ExisTENTIA

nisi ima ipsius Iuda , Gentis etiam nunc appella tio usurpetur. God ego quidem non ob aliud contigisse arbitror, quam ob ipsius Prophetiae oraculum , quod uni Tribui 'uda Principatus dignitatem attribuit. Min etiam patria in rum terra eadem de caussa Iudaea appellationem fortita est . . . sic sane istud; Non deficiet

Princeps de Iuda , ad ipsam Tribum a nobis re latum est , hoe uno dumtaxat modo oraculiaveritas locum habet. Namque a musis usque temporibus deinceps non defecerunt particulares quidem ipsorum Principes , qui ex diversis o oubus Genti praefuerint ; in unisersum autem Tribus Iuda qua totius Gentis Principatum tenuerit . Exemplo id Tibi apertius liquebit. De enim in Romano Imperio singularum Gentium τrocuratores , oe Praesides , Haetoresque , Castrorum Praefecti , O qui omnes dignitate a1 ieeunt, Reges , non omnino omnes de ipsa δρmana Drbe capiuntur , neque de umi live finmuli genere, sed ex inmisera bilibus aliis alis de Rationibus; omnes tamen O mges , es' qui

pint ipsos seeundo loco Principes, Praesidesque

habentur , umanorum appellatione notantur mariorum denominatur Imperium, O eam, dem denominationem in universum omnes Magia ratus attingunt. Sic etiam in rebus Hebrae xum constituere intelligereque oportet , tamquam

una quidem in universum Tribus 'uda totam Gentem de suo nomine illustrem reddiderit , pa

ticulares vers Duces , ac vges ex diversis extiterint Tribubus, Pi tamen communi illa diura appellatione bonorem acceperint . AR-

68쪽

ARTICU Lus ΙΙ. De LXX. Danielis Hebdomadibus. D Udum Eruditos exercuit celeberrimum Danielis de Christo intra Septuaginta Hebdomadas ventum vaticinium , quod legitur Cap. 9. vers. 24. & sequentibus. Septu , ginta Hebdomades abbreviatae sunt super populum tuum o super Urbem Sanctam tuam, ut consummetur pravaricatio O finem accipiat peccatum , oe deleatur iniquitas , Er adducatur justitia sempiterna, impleatur visio O Pr phetia, O ungatur sanctus sanctorum . Scissergo , O animadverter iasi exitu sermonis , ut iterum aedificetur 'erusalem usque ad Chria stum ducem , Hebdomades septem, Hebd mades sexaginta dua erunt; er rursum aediicabitur platea , Er muri in angustia temporum. Et post Hebdomades sexaginta duas occidetur christus ; O non erit ejus populus , qui eum negaturus est . Et civitatem , O sancturrium dissipabit populus cum Duce venturo 3 oe

sinis ejus vastitas, oe post finem belli flatu

ta desolatio . confirmabit autem pactum maiaris Hebdomada una , O in dimidio Hebdoma dis deficiet hostia O sacrificium . Et erit in Templo abominatio desolationis r O' usque ad consummationem O finem perseverabit desola tio . Multis intricatum difficultatibus hoc Vaticinium est , quoad septuaginta Hebdomadum a

69쪽

Daniele hie pnedictarum exordium , exitum que . Unde variae natae fiunt circa illius explic tionem sententiae . Hebdomadas annorum hic intelligi certum eii, id est annos nonaginta &quadringentos . Septuaginta enim Hebdomades dierum , nonaginta dumtaxat , & quadringentos dies continent. ino temporis intervallo nihil contigit eorum, quae Giariet Archangelus Disiesi viro Desideriorum intra septuagimia Hebdomades eventura praedixit. Neque V m de Hebdomadibus decenniorum , quarum quaelibet annis constat septuaginta ; quod Oria geni Tractatu 29. in Matthaeum . Aut de Iubilatorum vel saeculorum hebdomadibus , quod Rabbinorum quorumdam delirium fuit, referente Galatino lib. . De Arcanis Catialicae Veritatis cap. 4. haec Danielis Prophetia intel- ligenda est: in sacris enim Seripturis duplex tantum invenitur Hebdomadis acceptio , scilicet dierum , & annorum. Septem Hebdomades dierum a Paschate ad Pentecostem numeranturL

vitici 23. Is. I6. erabitis ergo ab altero die sabbati , in quo obtulistis manipulum primiti rum , septem Hebdomadas plenas usque ad alteram diem expletionis Hebdomadae septimae , id est quinquaginta dies. Tres Hebdomades di

rum se ieiunatis Daniel memorat anno tertio ori Regis , Cap. io.a. In diebus illis ego Daniel lugebam trium Hebdomadarum diebus, panem desiderabilem non eomedi , Er raro σπ SNnum non introierunt in os meum, sed neque -- guenco unctus sum, Gnec complerentβr trium

70쪽

MysTERII INCARNAT. σ3 Hebdomadarum dies. Septem Hebdomadas a norum numerari iubet Deus Levitisi as. & a num quinquagesimum , qui Iubilaeus est , celebrari . merabis quoque tibi septem Hebdomadas annorum , id est , septies septem , quae s mul faciunt annos quadraginta nomem ... sanctificabisque Annum quinquagesimum , O vocalis semissionem cunetis habitatoribus terrae tuae ; Ipse est enim Iubilaus . Cum itaque in hoc Danielis Vaticinio dierum Hebdomades intelligi non possint, superest ut annorum Hebdomades intelligantur. ina in re Christiani Patres , & doctiores Hebraeorum Magistri consentiunt.. At circa initium, exitumque harum Heta domadum. variae fuerunt ac pugnantes Patrum , aliorumque Auctorum Ecdlesiasticorum, & Ηebraeorum sententiae. 'nolitus Martis , ut S. Hieronymus refert in cap.9. Danielis , septuaginta Hebdomadum exordium statuit anno

quinquagesimo ante solutionem Babylonicae Captivitatis , idest, Olympiade quadragesima- primat Exitum sexaginta novem Hebdomadum constituit in Natali Christit Ultimam vero Hebdomadem refert ad consummationem Mundi; eamque partitur inter praedicationem EMAE , & Eliae , & Regnum Antichristi. ci mens Alexandrinus Libro I. Stromatum septu ginta Hebdomadum initium ducit a primo anno Cyri, quo stluta est Babylonica Judaeorum Captivitas , & ficultas instaurandi Templi I daeis concessa i Eautum vera statuit in Excidia - Ηie-