장음표시 사용
111쪽
πον ἐδέξαντο, - προς ἐνέργειαν ει το πάθος καὶ την ἔξιν εξενευκόντας ' οἱ M αμεινόν φασιν, ἄτι διττω τὼ
τηοῦ διαβολῆς Γνομα, ἐπί τε γὰρ τῆς διαβολης αυτῆς
5 γραυς ενδον ' καὶ ἐπι γῆς κατηγορiας, ῶς Λημοσθένης ἐν τω περὶ του στεφάνου φησiν ὁρῶ γὰρ ἔτι τὰς αἰτίας και τὰς διαβολὰς, αἷς εκ τοὐ πρότερον λέγειν ὁ διώκωνισχυει και ἐξῆς' οἱ μῖν ουν μοιχοι ἡπὸ κατηγορίαν ώς παρανομουντες ανάγονται' οἱ δὲ ἄσωτοι και κόλακες 10 vab διαβολην καὶ τόγον. Σωπάτρov. Kαλῶς μετὰ τοῖ πρός τι τὰ διαβεβλ μένα, ον μόνον ἔτι υποβέβηκε ταυτα, καθὁ διπλῆν ἔχει και αυτὰ ποιότητα, ἀλλ' ἔτι και προτέρα των τρόπων ἡ νυσις ' δεῖ δι τον μελετῶντα τὰ πρός τι ἡ 5 διαβεβλημένα καθολικοῖς κεχρῆσθαι ἐπιχειρημασιν, ἄρκαὶ Λημοσθένης ' πονηρον, ω Ἀθηναῖοι, πονηρον ὁ συκοφάντης και ἐξης. Ἱστέον δἐ ώς ταῶτα Ου πρὸς ἀπόδειξιν συντελεῖ, αλλὰ πρὰς καταδρομῆν' καὶ εστιν επtia λογικά ἴ ν Ουδἐ ἡ κατηγορία τούτων λυπεί τὸν ἀκρω- 20 ατην, προλήφει γάρ τινι καὶ υπονοία πονηρίας εισάγεται, ἀλλὰ ἡδέως πρὸς την προγεγενημέν κατηγορίαν
κοπηγορίας ταrrόμενον - ἐπὶ μέν διαβολης, ῶς παρα Μενανδρω- Οὐκ e. o. δ. r. l. ἐπὶ δε κατηγορέας, ως παρὰ Aqμοσθένει ἐν τω περὶ του στεφάνου ἐν προοιμίοις' ὐρῶ - - - πρόTερος λε- σειν o διώκων ι νει , -κ ενι τῶ φευγοντι παρελθεῖν, εἰ μη των δικαζόντων ἔκασrος υμων τὴν προς TOυς λους ευσέβειαν ἐννοῶν τατου λέγοντος υστέρου δίκαια ευνοικως προςδέξηται ' οἱ μεν ουν μοιχοὶκ. T. a. 7 Atil. et Par. ἄγονται. Ven. ανάγονται. 8. Ald. et Par. - διπλῆν, in exemplari Monaeensi ex bibliotheca Io. Alborti Wimi stadiἱ annotatur: simeo judicio expungi debet negativa ista ob, ut patet legenti commentarium Syriani perioris textus. Diuitigoo by Cooste
112쪽
δι-ίθησι, της υποφίας ἐκ της του προσωπου δια χης ευπροσδέκτου γεγενημiνύς, μετὰ των διαβεβλημένων Mεταξε τους μοιχους , καίτοι επὶ των τοιούτων α στά- των ' ειω των των προβλημάτω/ γίνεσθαι ' σὐδωρ γὰρ Mἀμφιθάλλοι, εἰ μοιχόν τις ευροι ἐπὶ γυναικὶ, 'ουδἐ ζή-5τημα εκ τούτου συστήσεται ' διὰ ταὐτα ενιοι , ἐν τους μοιχικους και εν ἡπονοία τοιαυτη ἐξεδέξαντο, μη μέντοι καὶ ωμολογημένους ' περὶ ων καὶ ζήτησις εσται, και ἀμφισβητησις ' ἄλλοι μοιχους μῖν τους ὁμολογουμενους υπέλαβον, οὐ μην και ἀξιοῖσι περι μοιχείας εἰσάγεσθαι, 10 αλλὰ περὶ ετέρου, ώς ἐπι τουτου.
Μαρκελλίνου. τα πρός τι προτεταχε των διαβεβλημένων, ώς ἐγχειρ μασι -λείοσι καὶ λόγοις σπο- ρουντα ' η γὰρ φύσις τῶν πρός et, χορηγὸς λόγων ἀνθό- νων, ωσανεὶ λ πηγή τις ἴδωρ ἀναβλυζουσα καὶ πληροφσα ποταμούς' η ) γὰρ ἀπὁ της φύσεως κυριωτέρα τῶν Ιοἀπο μιας τινος ετέρας προσηγορίας γνωριζομενων ' προσηγορία μῖν γὰρ καὶ ὁ πατήρ ' προσηγορία δἐ καὶ ὁ ἄσωτος, ευπορωτερον ει ὁ πατὴρ πρόσωπον εχων ἔκ τῆς νίσεως χορηγουμενον. G δἐ τον μοιχόν ενταυθα προενέγκη τις ἡuis ώς μέγιστον εις κατηγορίαν, λεκτέον, 24 οτι μοιχὸν ενταυθα καλεῖ ου τὸν φωραθέντα, οὐδἐ ὁμο
λογοίμενον, ἡ γὰρ ἄν οὐδὲ ζήτησις ἐν οὐδἐ κρίσις,
αλλὰ τιμωρία καὶ τόπος κοινὸς, οὐ πρόβλημα, ἀλλὰ τμδοξαζομενον καὶ υπειλημμένον τοιουτον, ὼστε εξ ὐπονοιας οἱ ' λόγοι. υλλοι δὲ λέγουσιν οπερ καὶ βέλτιον οτι So
113쪽
ἐνδέχεται κάὶ μόιχον κρίνεσθαι ἐπὶ ἀλλοτρίφ πραγματι, ἐν ω ἐνδέχεται την ποιότητα του μοιχοὐ κρίνεσθαι 'τον μεν τοι πατέρα η υχν εκ της ἐμyυrου ποιότητος γνωρigομεν' και τον μἐν ασωτον οὐδἐν κωλυει καὶ με-s ταβάλλεσθαι, τον ει πατέρα ἡ υἰον μιας διὰ μου
εχεσθαι προαιρέσεως ' ουτω γαρ αἱ προσηγορίαι λαμβάνονται ' τὰ M ώς ετέρως παράδοξα ' Oιον ει ευρεθείη πατηρ ἄστοργος η κακος προς υιον η υιος προς πατέρα ' και οτι εν μῖν τω πρός τι δύο προσώπων ποι- ο ότης ἐμπιπτει, ἐνταυθα δἐ ενός' μοιχον ουν καλεῖ ουτον ὁμολογουμενον, ἀλλα τον μοιχικον την εξιν καὶ πάθος εχοντα τοιουτον ' ίσπερ και κόλαξ πάθος κἄν ἀδικη καὶ ἄσωτος εκ πάθους' διο και τέτακται ἐν τολτοις ὁ μοιχος, ως πάθος ἄν καὶ αυτός' ῶσπερ γὰρ ὁ ἄσω- 5 τος μέτρον ουκ εχει τρυφης, ουδῖ ὁ μοιχὸς μέτρον ηδο- νης' και ὁ κόλαξ ει μοιχεύεται ἄσπερ την ἀλήθεια, διατί M ταῶτα εκάλεσε διωβεβλημέκα' τὰ γὰρ ηθικὰ μῶλλον εστι τὰ διαβαλλόμενα μόνον , ὁ δειλός, ὁ φιλάργυρος , ὁ δύσκολος ' ἀλλα λέγομεν, οτι διαβεβλημένα 20 ἐνταυθα λέγει τὰ μισούμενα ' οὐ γὰρ εν φιλῆ μόνον διαβολν υπάρχει τὰ τοιαῶτα, ἀλM και μεμίσηται.
114쪽
τήσαντα ' Oprε . γὰρ τι γελαν, οἴτε τὸ πλουτεῖν εγκλημα ὁποκω ομένων δῖ ημῶν τὰ ηθη τῶν ἐποκειμένων συστροσεται ' τὰ δἐ εσχηματισμένα ζητήματα τοῖς παρουσιν εἰ δεσι τῶν λτηρὰτων ου συνετάγη ' ου γὰρ τῶν προσ- IS
115쪽
ώπων εστιν η διαφορα τουτο, αλλα των πραγμάτων
λγῆναι Φιλίππω κατὰ την amiσιν αυτοὐ, κάὲ Ἀγαμέμνων εις υργος επανάγεσθαι, η πρός τι, ώς οἱ θεε μιστοκλεους παῖδες ἀξιουντες τα τεὰν καθαιρεθηναι,δ ὁ πατηρ εκτισεν, ώς ἄν μηδἐ μνημεῖον του προδότου υπολίποιτο ' προδότης γὰρ διεβλήθη ' εσχηματισμενα δἐ λέγεται, ἐπεὶ μη κατευθυ ἐκφέρεται' ου γὰρ ο ὐλονται τOvro ἀξιουσιν, αλλὰ το εναντίον διὰ του 10 λέγειν κατασκευάζουσιν. Λημοσθένης μῖν, μεμφωενος ὼς ολως 'Aθηναίων τοιαύτας παρὰ Φιλίππου αγγελίας καταδεχομένων, Ἀγαμέμνων M, ῶς αισχρόν τους τοὐλτον χρόνον καρτερήσαπτας ἀπeλθεῖν απράκτους' οἱ MΘεμιστοκλέους παῖδες, ῶς - προδότης ὁ τείροσι τψι 5 πόλιν περιβαλών. Μαρκελλίνου. οὐχ ώς των ἄλλων προσώπωυἀμοιροὐντων ηθους, ταυτα μόνον προσηγόρευσεν ηθικὰ, καὶ ὁ πατηρ γὰρ ηθος εχει ' και τὰ κυρια καὶ Ῥοίως' περ o ΘουκυδΩnς τὸ Περικλέους πρόσωπον καὶ ηθος 20 ἐμναίνει καὶ μεμiσηται' καὶ ουδἐ εν πρόσωπον ηθους ἀμοιρεῖ, ου δοὐλος, ου δεσπὀτης, οὐ πατ ρ, οὐχ υἱός' καὶ δεῖ τον ρήτορα κατὰ τὸ ἡποκείμενον πρόσωπον τόηθος μιμεῖσθαι ' λέγομεν ουν, οτι κατ' ἐξέμην ταυταμόνα κέκληται 'θικά' ἄμα γὰρ τω ὀνόματι καὶ τὼ ncto;
25 συνυπακούεται των .τρόπων, ἄμαι γὰρ P προσηγορία ἐγνωσμένον καὶ ἀπ4 ηθους εχον μόνου το/ μφοσιν, ενοις καὶ ὁ Μένανδρος ευπορεῖ, διὰ της προσηγορίας μόνης δεχόμενος των λόγων τὰ σπέρματα ' ωμεν ουν ἄ- παντες μικρολόγους καὶ επιπόνους ἔντας τους γεωργούς 30 καὶ μἀλλον ὁμοίους τω δυσκόλω ' η γὰρt γεωργία τοιουτον ἀπεργάζεται τρόπον, εν ερημια την Mαιταν εχουσα
116쪽
καὶ φεύγουσα συνέδρια καὶ ομιλίας καὶ τὰς συνδιατριβὰς των πλειόνων, εξ ων ανήμερον εἰκος γενέσθαι τον τρόπον. λχνοι Et εἰσιν οἷ cpia, δενοι, ωσπερ καὶ παράσιτοι . Λια τί δέ μὴ και ταὐτα εν τοῖς διαβεβλημμνοις εταξε, λέγω δὴ τους λίχνους καὶ τους παρασiτους; SOτι τα μῖν διαβεβλημένα ἐστὶ τα μεμισημένα ' ταυτα
δἐ ελεεῖται μαλλον διἁ το ηθυς, ἡ μισεῖται ' εικότως ει καὶ τετάρτs ελαβε τάξιν ' τὰ ι ἐν γὰρ αγωνα επιδέχεται, τὰ διαβεβλημένα, τὰ δἐ ῆθους ἔχει μονου τορμίμησιν και γέλωτα καὶ πλίσμασiν εστιν επιτήδεια ' 10
δέον ει ἐν τοῖς Uλκοῖς τάξαι ' τὰ εσχηματισμένα παρέλιπε ' των γὰρ ηθικῶν τὰ μῖν η ς μονον ἔχει καὶ διαηθος πλάττεται, τὰ δἐ καὶ 'θος καὶ σχηματισμόν'
ρῖον γεωργος συνεχῶς τὴν γυναικα ανιουσαν εις αστυκρίνει πορνείας ' τουτο ηθικον ' καὶ η υς ενεκα πλατ- 15τεται μόνου, ἔ,α γεωργου δεδωμεν η ς. -κτεον δέ τι καὶ των εσχηματισμένων ' φήμη γ τον πατέρα συνεῖναι si γυναικὶ του υἱου, ἀποπέμπεται τῆν γυναῖκα ovἱός του πατρὸς ἀπαιτουντος την αιτίαν, δι ην εω θήσατο τὴν γυναικα, οι λέγει ὁ υιος, καὶ αποκηρυττειαυτὸν Ο πατὴρ ' ενταῶθα γαρ και τu η ς ἔμφαινεται του υἱοῖ Oτι λελυπηται, καὶ σχηματισμὸς υπόκειται, δι ην αιτίαν Ουκ ειπεν ' αινίττεται γὰρ καθαπτόμενος τὴν συνουσίαν του πατρος προς το γυναιον. ἐρεῖ γαραισχυνομαι τὁν πατέρα καὶ διὰ τοὐm λέγειν ὀκνῶ ' etsἀποκλείει μου τὴν παρρησειν ὁ πατή)ρ' εἴθε μοι πρὸς diu ἄλλον ἐσαν οι λόγοι, Ου μηδἐν ἔμελλεν εμοὶ, καὶ ὀδυ- ρεσθαι νυν ἔτοιμοι τὸ πρῆγμα, καὶ ἀνάγκη σιωπῶν Ουδἐ πάσχοντί μοι κακῶς τὴν αιτίαν ειπεῖν δυνατόν, λυπήσω γὰρ ους οὐ δίκαιον ' ἔα με σιγῶντα σωφρονως, 3οω πάτερ, των ἐμαυτob κααλ ἀνέχεσθαι ' μὴ βουλy μα-s Ald. τάξεις.
117쪽
νησει. διεζευγμένα ουν ἀσθενεῖ προς τὰς επιχειρησεις, συμπλακέντα δἐ μέγα τι και σφοδρα 7 πολὐ συντελειπρος αρετην η κακίον ρίφαντα. 20 Μαρκελλίνου. οὐκ ἄδηλον τω προσέχοντι, διὰ τί ταὐτα μετὰ τὰ ηθικὰ τέτακται ' αὐτίκα γὰρ εκ του
118쪽
umrσυ γνώριμον ' ἐκ δύο γάρ φησι προσηγοριων, ώς
ἐκάστης προσηγορίας αυτῆς καθ' avrην ἀσθενουσης 'και ωσπερ χειραγωγοου τῆς ἐτέρας δεομενης προς τομηναι, και δυναμίν τινα και ευπορίαν λαβεῖν ' πῶς o,oυκ εὐπορώτερα εκεῖνα των ἄσπερει κατὰ συμμαχίαν βεπιβοηθούντων ἀλλήλοις, και μόνον στηναι μη δυνη- θiντων ' εἰ γαρ υπόθοιο καθ' αυτὸν μόνον τον πλούσιον τον τρίνοντα ' τοὐς ακηρύκrovς, αφέλοιο ει oro
νεος ην, περ l ρηκας εκάστου προσώπου την ποιότητα καὶ εις grενὁν τόπον κατακέκλειται ' και πάλιν το ' νεον
χωρις τοὐ πλουσiov ἀσθενές' διὸ καὶ εικότως συνηγαγεν αὐτά ὁ τεχνικὁς εις ταὐτόν ' επειδη και ὁ πλοῖτος των μέσων, οὐ των κακῶν ὁμολογουμένως ' καὶ η νεότης ομοίως ' και νέοι γὰρ σώφρονές εἰσιν ' συντιθέμενα δἐ ἄμφω πλείω τὴν χορηγίαν δέχεται, τρ ἐπιθυμίs τζς 1s εοτητος διδόντος την ἐξουσίαν τοὐ πλούτου ' ὁ γὰρ
μἀλλον ταυτα ὀνόματα, ὁ πλούσιος καὶ ὁ νέος, η γὰρ
τεότης πρῆγμα και ὁ πλούσιος, λεκτέον, ὁτι πρόσωπά eto iἐστι, καν πραγμάτων θ' τὐν πρόνασιν ' ἐκ δἐ τῶν πραγμάτων τοῖς προσώποις τουτοις η δύναμις, τῶ νέω καὶ τῶ πλουσiω ομοίως ει και εκ πραγμάτων εσrὶν ὁ νέος και ὁ πλούσιος, γέγονε πρόσωπα ' σημειωτέον δ/, οτι ενμὸν στοχασμῶ εκαr ρας χρεία εἶναι της συμπλοκης, ἐπὶ 24M τῶν ἄὰ ων στάσεων δύναται ὁ πλούσιος και καθ' aviaν κρίσιν καὶ ἐντασιν ἰαιδαεσθαι.
119쪽
', ν τα ε κατα συμπλο- προσώπου καὶ πράγματος, ο ν μειράκιον καλλωπιζόμε νον φευγει πορνάας.
Συριαν Ου. 'δει το ἄσθενέστατον λ ἡδη χωρου- σης τῆς των προσώπων δυνάμεως καὶ πρῆγμα συνέζευξε s πρωσώπω προσηγορικῶ ' ονκ ἀδίκημα ὁμολογουμένως υπαρχον ουδἐ προς καιρον γεγονος, ως το παρεστάναι ' τω νεοσφαγεῖ σώματι, Τ ἄλλα τῆ συνεχεiα τοὐκαHωπίζεσθαι τῆς πορνείας τὴν υπόνοιαν βεβαιῶν. Σωπάτρου. Ἐμέμφαντό τινες ώς παρὰ τὴν επαρο o γελίαν προενεχων τοὐ τεχνογράφου, πρόσωπον γὰρ mu ῆφε πράγματι, ἄν ἀνὰ μέρος ἐρεῖν υπέσχετο τὴν δωτορά ίστε οὐ μέρος ἀλλα τέλειον ἄν εἴη ζήτημα, ἀλλα καὶ μονῆρες ' ου γὰρ ἐπὶ ετέρων ώς τα λοιπὰ λαμβάνεται, αλλὰ μόνον επὶ τοὐ καλλωπι μένου μειρακίου. ' Μαρκελλιν ov. To μῖν μειράκιον πρόσωπον, τό ' δὲ χαλλωπζεσθαι πρῆγμα' ἀλλ' ερεῖ τις, ἴτι Ου3ἐν διαφέρει τοὐ εκ duo προσηγοριῶν καὶ γὰρ καὶ ἡλικία πρῶ-
μα ἐστι. -γομεν ουν ἔτι ἐν προσώπω ἐστι, καὶ μεrα- πέπλασται εις πρόσωπον ' εκτος γὰρ προσώπου ου δυναται 20 εἶναι ἡλικία ' ίστε προσωπον εστι ' το μέντοι καλλωπι- σθαι δίναται καὶ εκτος εἶναι προσώπου ' ἄλλως τε Orιτο καλλωπiζεσθαι πεποιηκiναι τί εστιν ' ἡ μέντοι ἡλικία νυσικῶς εν προσωπω θεωρεῖται, Ουκ αau τινος πεποιημένuυ' ου πεπηγυῖα δἐ κατα τοὐ παιδος η διαβολη, 5 ΟυM AMOλογηυένον εκ τοὐ καλλωπιέεσθαι το εγκλημα εικὸς γὰρ καὶ δι' ἄλλο τι καλλωπ εσθαι, ωστε μη φαμ
120쪽
νεσθαι τοῖς εντυγχάνουσιν ἀηδής' διυ καὶ σημεῖον γίνεται ἐγκλήματος, ουκ αντο - εγκλημα ' η γὰρ αν Ουδὸστάσις ., ἀλλα τὀπος κοινός' εἴπερ το καλλωπίζεσθαι καθ' εαυτὰ δίχα τι ὀς εγκληματος επαγομένου εγκλημα εποιουν οι νομοι. Λια τι δἐ εις διαφορὰν ποιότητος β προσωπον το πρῆγμα παρείληφεν ' ιδία γὰρ ἡ των πραγματων και των προσώπων ε τασις ' τὀ των προσώπων γὰρ αν απἐραντον εἴη ' εἴπερ τὰ πράγματα και τὰ σημεῖα των ἐγκλημάτων προσώπων ποιο εν διαφοράς 'ούιον πiνης πλούσιον κατορύττων, η πλούσιος ἀφορῶν εο εἰς την ἀκρόπολιν ' αλλὰ λ ouεν οτι πολύ διαφέρει τόκαλλωπιζομενον τοι κατορυττοντος ἡ τὰ μεν γὰρ εις προσωπον λαμβανεται, το δι εις πρῆγμα' επὶ μῖν , γὰρ του mroρίττοντος πρόσπαιρος εστιν ἡ πρῆξις ' 'επε δἐ του καλλωπιζομένου Ουκ ετι πρόσκαιρος η πρῶ- 1 ξις τω μειρακiω, ἀλλὰ τὰ συνεχῶς καλλωπιζόμενονορίζει, και ἄσπερ βων τὰ τοιοῖτο ποιησάμενον ' 'ὁ καιεν τάξει προσώπου λαμβάνεται' δει δἐ προσκεῖσθαι τὸ συνεχῶς ' τὸ μῖν γὰρ ἄπλῶς καλλωπῆεσθαι οἴπω σημεῖον πορνείας ' η δἐ συνέχεια ποιεῖ την υποφία εστι 20 δἐ και τοὐτο ειπεῖν ' Orι τῶ μἐν καλλωπiζεσθαι καὶ εναυτῶ ἐστι τῶ τοὐ ποιοῖντος σώματι ' τό δἐ κατορί τειν ' ἀφοραν ἐξωθεν καὶ εν ἄλλω και τῶν εκτός. Ἱστἐον M, ὁτι Ουδῖ τυ μειράκιον αυτό καθ' αvτὰ ποιεῖ πρόσωπον εξεταζόμενον και ευπορίαν εχον, τό δἐ πρῶ- 24γμα συναπτόμενον τὁ συνεχῶς καλλωπiζεσθαι δίναμιν και ευπορίαν τῶ προσώπω παρέχεται.