장음표시 사용
91쪽
ὁμολογουμένως διαλαμβάνει, αλλὰ περὶ του γενους, ο 0 εστι τὀ πολιτικὸν ζήτημα, ἐφ' o καὶ κατὰ συμπλοκν νεἰσι στάσεις, καὶ.άπλαῖ, ως ηδη ειρηται ' o διὰ του πάντων ἡ τινων παραστῆσαι ηβουλήθη 'Lρμογένης. Σωπάτρου. Γένος του ὁρισμου η ἀμφισβητησις διqc ea τὰ λοιπὰ πρόσκειται λογική ' επειδη και δι 15 δπλων και ἔργων ἐστὶν ἀμφισβσεῖν, ὼς ἀθλζταὶ καιστρατιῶται' περι μψους M Eιὰ τὰς Τη φιλοσόφους, αr εισι καθόλου ' OLν νου, φυχης, εἰ σναιροειδης ὁ κόσμος. Εκ των παρ' ἐκάστο ις κει μ εν ων. O γὰρ ρητωρ τὰ πολιτικὰ διαπλέκει ζητήματα, τὰς πiστεις εκ των παρ' 20 εκάσrοις κειμένων νόμων ἡ ἐθῶν ποιοίμενος παρ' oli ἄν και δημηγοροῖντο ' ταυτη εν Λακεδα*ονι μεν βραχυλογλχρ3 σαιτο, τοὐτρο γὰρ χαiρουσιν οἴτοι. Ἀθήνησι δε μακρολογia , τουτο γὰρ ἡδιον αὐτοῖς ' κciι οι μεν των δικαστῶν προς κέρδος, οἱ δε προς ἀλήθειαν ἀποβλέπου-
25 σιν' πρυς δ μεταβάλλεσθαι τον ρίπορα χρὴ . Ad μος δέ ἐστι λόγος κοσμητικὴς και μετρητικὸς των ἐν τyΠολιτεία πραγμάτων, πῶσι τὼ κατ' ἀξHν ἀπονέμων. χθος ει νόμιμον ἔγγρανον εκ συHογῆς συνιστάμενον
πρόσκειτο. 38 Ald. Par. τους. ser. τας φιλοσοφους se. προ
92쪽
ρὶ του νsμ ισθ' ἐντος δικαίου ' τα τελικὰ των τριων τις ρητορικῆς περιεῖλε τω οριγω ' δια τοὐ κα- λοὐ τb πανηγυρικον, διὰ τοὐ δικαkυ - δικανικόν ' διὰ ἰ 'του συμφέροντος το συμβουλευτικὰν ' του νομισθέντος ses, διὰ το ἔτερον εἶναι το αληθἐς τοὐ δοκοὐν ς' οιον
ἀληθἐς μἐν και δίκαιον και συμφέρον, τους ἀρίστους ἐν ἐκάστη πόλει ἄρχειν ' ἄλλ' ἐν Αακε ωονι ι ἐνὶ οι βασιλεῖς 'Hρακλεῖδαι, ὁποῖοι ἄν ποτε εἱεν ' Ῥύγ, νησι δ'οι ἄρχοντες ἐξ ευπατριδῶν, καν 'Iρου μἐν πενέστεροι, id Φαλάριδος δε ἀδικώτεροι και ωμότεροι. 'υ και πάντων ἄiια ἡ τινῶν ' ῆ γὰρ περι καλου καὶ δικαiου καισυμνέροντος ἄμα τὴν ἐξέτασιν ποιεῖrαι τό πολιτικον
ώς άλοθῶς. Ἀξιωματικῶς προάγει την εκ τοὐ ἐναν-13των ἀπόφασιν, ἡ κιστα θητορικὴ προσήκειν ἀποφαινόμενος την περὶ των ἀληθῶν και καθόλου ζήτησιν, φιλοσο*ως γὰρ ταὐτα, ἡ πηγὴ τεχνῶν και επιστημῶν ὐπάρχουσα Ου δοκεῖν δικαια ' ἀλλ' εἶναι θέλει. ἔκαστος OPOς συγκειται εκ γένους και διαφορῶν ' καὶ γένος μέν ab εστι τd ἐπαναβεβηκις, οιον τb ζῶν ' διαφοραὶ M αἱ διακρίνουσαι τό ὁριστιν cinis τῶν υποπιπτόντων τῶ αυτῶ
γένει, ἀμφισβήτησις ουν τὸ γένος ' εἶτα επειδὴ ἀμφισβήτησίς ἐστι και διὰ χειρῶν, επῆνεγκε τὴν διαφο- ρί' ἀποδιακρiνουσαν ειπών λογικν' καὶ πάλιν επειδὴ is
93쪽
καὶ φιλόσοφοι δια λόγων ἀμφισβητουσι, καὶ ἰάτμὶ καὶ
γεωμέτραι, και οἱ λοιποι παντες, οσοι τας λογικας ἐπιστήμας μετέρχονται, και ἐτέραν προσέθηκεν διαφορὰ -M ελάν Ἐπι μέρους. οι γαρ φιλόσοφοι, - περι τὰβ μερικὰ, ἀλλ' ἐπὶ τὰ καθολικὰ τον λόγον εχουσι ' διὰ δὲ τοῖ' ἐκ των παρ' ἐκάστοις κειμένων νόμων, η ἐθῶν, διδάσκει ὁ τεχνικὸς, οτι προσήκει τον ρήτορ τοῖς εν ἐκάστη πόλει δικαίοις ἄρμόζεσθαι' οιον εἰπεῖν, τον 'Aθηναῖον ρήτορα ου χρὴ τοῖς ἐγχωρωις νόμοις μ 10 νον - ἄρμόζεσθαι, αλλὰ και τοῖς εν Λακεδαιμονiα, καὶεν Κορίνθω, καὶ τοῖς ἔκασταχου ' ἴνα ου ἄν ἀφίκηται ἐν ετἐρα χωρα μεθαρμόττη εαυτὸν, και στοχαζόμενος των παρ' ἔκεινοις νομίμων τους λόγους ποιῆται, 'φ καὶ καταβάλλη τω τόπω την τέχνην. εἰ μὴ, λήσει αν 15 αμαρτάνων, εἰ τοῖς αντοῖς ἐπὶ πῆσι χρήσεται. ἡ ἐθων. ἐπειδή τινες τὰ εθη ἀναγραφόμενοι νόμους ἐποίησαν, τινἐς δἐ καὶ εδεσι μόνοις και ου νόμοις εγγράνοις χρῶνται ωσπερ οἱ βάρβαροι. Nos ισθεντος. δρόμω κρατήσαντος ' νόμω γὰρ κρατεῖ τὰ ἐν πόλει diκαια. οἱ 20 μἐν γὰρ ρήτορες οπ επονται'Τ τω vὐσει δικαiis, αλλὰτω νο&ισθέντι ' ol δἐ φιλόσοφοι τοῖς νυσικοῖς' Ου πάντως di τὸ '' νόμω κρατῆσαν 'ύσει &καιον. Λικαίου, ῆ καλου ἡ συμφέροντος. Φασὶν οτι λείπει
94쪽
ορον, πολιτικον ζήτημά δεστιν αμφισβήτησις Hrnen ἐπὶ sμέρους ἐκ των παρ' ἐκάστοις κειμένων νόμων ἡ ἐθῶν περὶ ουσίας, η --ατος, η τοὐ δικαίου ἡ καλοῖ ἡ συμ-
κὸν μόνη περιλαμβάνει στάσιν ' ἡ πάντων ἄμα si τι - id
νῶν' ἐπειδή εισιν υποθέσεις καὶ μικταὶ ώς αἱ των η'ηφισμάτων iaσφοραι, συμβουλευτικαι ἄμα καὶ δμανικαί καὶ αἱ των νόμων εισφοραὶ, συμβουλευτικαὶ καὶ ἐγκωμιαστικοί. mire δε αμφισβητησιν ταυ ν ανάγκη περι ea πρόσωπα καὶ προ- is νοτα. ε με' ων πλείστη δ που διαφορὰ, ῆν τῶς ἐπιγνουσι -διον ηδη τὰς διαιρέσεις συνιδεῖν τὰς εἰς τὰ κεφάλαια τῶν ζητημ
. Συριανο v. Tota πολιτικου ζητήματος γένος τηναμφισβήτησιν αποδιδους ευτάκτως πάνυ διδάσκει inse
τε, πολιτως, συπιῆναι ζητησιν, μη προσώπου M N. T. R κ. πράγματός τινος γεγονότος, περὶ ob η ἀμφισβ. -Hσταται ' ανευ γὰρ θατέρου θάτερον ἄσυστατον' ων πλειστη δὲ που διεκφορά. οἱ μώτων έξηγητων ἐξεδέξαντο προσωπων προς πράγματα ' ἡ γὰρ τολτων ωκριβὴς κατανοησις, ως αυτός φησιν , ευχερεστέραν ἡμῖν των notitiκων λ ημάτων ἀπεργάζεται τυ διαψεσιν ' τά eta υδιαιρετα καὶ διαιρουμενα σαφως παραστησει ' μαρτυρa δῶ καὶ αυτος υ ηγησει ταυρο ευας ἐπωπκων πρωτως μἐν τὰς προς ἄλληλα διαφορος των προσωπων, δευτερον δῶ τάς των πραγμάτων. stor. IV. BDiuiti od by Cooste
95쪽
των προς .πράγματα ' αντη γὰρ ἀρωτη ἐξηγησις' καὶ ς τυῖ τεχνογράνου, βα τάτης επόριος διανοίας ' η γὰρ τῶν προσώπων τε καὶ πραγμάτων ἀκριδες κατανό-sο Wγις ευχερεστέραν ἡμῖν, ώς καὶ αυτός φησι, την τῶν πολιτικῶν ζητημάτων ἀπεργάζεται διαίρεσιν, τά τε αδιαίρετα καὶ διαιροίμενα σαφῶς παρα- σει ' μαρτυρεῖ δἐ καὶ αυτῶς ταυτη D εξληγήσει, ἀνὰ μέρος εκάστm διαφορὰν παραδους προσώπων καὶ πραγμάτων ἀλλὰ is καὶ μη μναMιζ. Σωπάτρου. Μετῶ 'τ, ορον του πολιοκον ζητη- ματος ἀκολούθως καὶ περὶ τῆς υλης τούτου διαλαμβάνει . ώς γὰρ τλη γραμματικῆς τοὐ λόγου μέρη, οἱ ἀτως τῶν ζζτημάτων τὰ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα ' τό 20 δἐ ανάγκη πρῖς Μινουκιανὸν αποτεινόμενος τέθεικεν, αυτὸς γὰρ βούλεται ζήτημα γίνεσθαι ελλιπἐς πῆ μἐν προσώπου, πῆ δἐ πράγματος ' προσώπου μῖν, ώς τι τις.32 δοκεῖ γὰρ ἐλλείπειν, διὰ τὁ ἀορισταίνειν ' πράγματος Mώς επὶ τοὐ συνεχῶς κεχρημένου τοῖς ἄνδροφόνων κα- 25θαρσίοις, καὶ κρινομένου φόνου ' ἐνταυθοῖ γὰρ εξ υπονοίας λέγουσι το πρόσωπον κρωεσθαι, ἄνευ πράγματος, Ουκ ἀκριβῶς δἐ ουτοι ' αυτὸ γὰρ τὸ κεχρῆσθαι τοῖς καθαρσίοις πρῆγμά ἐστι τό γεγονὸς ἐν καιρῶ παρὰ τούκρινομένου προσώπου καὶ παρέχον υπόνοιαν προαγόuε-30 νον εις ἀπόδειξιν ἄφανοῖς τινος ' δοκεῖ μέντοι καὶ αυ- τὸς ὁ τεχνικὸς ἡποκατιών ἐαυτῶ ἐναντιοῖσθαι δια τού
96쪽
τόπον ει αλλως ἐπέχει προσώπου ' ελμπις. γὰρ ἐκ προ σώπων ουτως - γένοιτο ζήτημα, ἀλλ' o ωτι τουτοιου γαρ m/ευ προσώπου εστὶ τὸ ζήτημα, ἀλλ' ἔχει μῖν τὼ πρόσωπον, αόριστον ει κιὼ μὴ επιδεχομενον ἐξέτασιν, δι' καὶ δοκεῖ ελ λείπειν. ων πλείστη δή που εδιαφορά f προσώπων προς πρόσωπα καὶ πραγμάτων προς πράγματα ' των γὰρ πάνυ κοινωνουντων καὶ ηλαφορ- , - κυνὸς κω λύκου, ου των ετερογενῶν ' προσώπων, βῆ διαφορὰ, καθο τα μάν εστι κωρια, τὰ Mπροσηγορικὰ, τὰ δἐ πρός τε και εξῆς ' και πάλιν τὰ 1ομἐν ενδοξα καὶ . διὰ τοὐτο εξεταζόμενα, τὰ δ8 ἄδοξα καὶ ἀσυστατον διὰ τοὐτο ποιουντα τὸ ζήτημα ' οἱ γουν κωμάσαντες δίχα καὶ ἐν τω ὀρυγματι καrαβληθέντες υπι μιν πορνοβοσκου τοὐm παθόντες, ἀξύσταroν εχου
προσώπου δύναται ἀντεγκαλεῖν ἰτω δικαίως εφ' o. ἡσελγαινον ἀνηρῆσθαι, o υκ ενι δἐ καὶ ὁ πορνοβοσκὸς, is ἀλλὰ καὶ πραγμάτων εστὲ διαφορί' ὁ γὰρ τὸν πεποι
τιώμενος μετάστασιν, καὶ πάλιν ὁ εα εξουσίας. εν τολτο πρῆγμα ποιούμενος, ἀντίληφιν, και ὁ περι μέλλον- τος ζητῶν πραγματικὴν, καὶ απλῶς εκαστόν τι τῶν χρω- is μάτων τοὐ πράγMατος αμειβομένου ἐτέραν Οιδε γενq- μένην τὴν στάσιν ' διθ καὶ πρόσκειrαι τὼ o- ολως διαιρεωθαι δύναται 'i εκαστον γὰρ τούτων ἀμειβόμενον καὶ συνεστηκὁς ποιεῖ καὶ ασίστατον' καὶ επειδῶν σvνεστηκὸς δειχθῆ, τότε καὶ διαιρεθήσεται' καὶ γὰρ ἀν- suτιστρεφει ταῶτα ει γὰρ .διαιρεῖται, συνίσταται' και εἰ συνίσταται, διαιρεῖται.
97쪽
Μαρκελλινον. Ἀναγκαίως προσέθηκε τουτο ' μεμδη ἐκ των προσώπων καὶ των πραγματων η συστασις τοὐ πολιτικοὐ ζητήματος' ἐξ ἀμφοτέρων γαρ τoi - πληρουνται, τὰ προβλήματα ' - καὶ ἡ ἀμφισβήτη ς ε συνέχει τ0st μάχην ' ἀναγκη γαρ τω μἐν πραττειν. τον M via τινος πράττεσθαι' ει δι ' μη Ουτως εχοι, πως δυνατον εχ συνίστασθαι ζήτησιν; οἶ- ὁ δ α --δε τι ποιήσας κρίνεται' ἡ ὁ δεῖνα τοδε τι κατορθώσας ε οπωσοὐν ευεργετήσας αιτά δωρεάν' ἡ πόλιν o δά- 10 τόδε τι συμβουλευει. Tων di προσωπων κάὰ των πραγμάτων διττὴ ἡ ανωτέρω ν διαφορά ' τὰ πιν γαρ αὶ -
των ανορμὴν προς ἀπόδειξιν δίδωσι, τὰ δἐ συστασεως ενεκα παραλαμβάνεσαι ' διαιρεῖται δἐ τα προσωπα καδτὰ πράγματα τὰ ἐξέτασιν ἐπιδεχομενα καὶ O- ο is ἐπιδέχεται' υλη γὰρ οὐ πολιτικοὐ ζητῆματος τὰ προσωπα καὶ τὰ πράγματα, ωσπερ της γραμματικης - μέρη τοὐ λόγου. γὸν πλείστη δη που διαφορα.Tινἐς εἰρήκασι διαφορὰν τὴν υπο των προσωπων εις τω πράγματα, εστι δἐ οὐχ ουτως, - γὰρ κοινωνία προσφ20 εστιν ἀλλήλοις, τούτων και διαφορὰν ευρίσκομεν. o. δὸ Ora υπάρχει κοινωνία, τοὐτων Ουδὸ διαφοραν εινα λέγειν καλόν ' Οιον οὐκ εστι λίθου κοινωνiα προς μν θρωπον, ουκουν οὐδἐ ε διαφορά ' εστι δ' ανθρωπου κον- νωνio προς ετερα ζωα, ohκοὐν καὶ δια*ορά ' διαφορ γε ουν λέγει πραγμάτων προς πράγματα, καὶ προσωπων προς πρόσωπα ' εἰ γὰρ πρόσωπον εν αὐτό καθ -- πρὸς τους χρόνους εχει διαφορὰν, ωσπερ επι τοὐ Μιλτιάδοm' αλλος γὰρ ευδοκιμων ωσπερ ἐν τοῖς Περσικυω33 λαμπρότητα μεγίστην εχων καὶ διναμιν ἐξετασεως καὶ 30 ποιότητος μέγεθος καt κρέσιν προσώπου, αλλος δὸ στΨ δεσμωτηρίου ἐξ ἐλέου 7 τον σωτηρίαν θηρωμενος,
98쪽
εnou ro προσώ-ν προς ε τερει πρώσ- nὁση υπαρωνι δι-ορά. ἡν τοῖς ἐπιγνουσιν ' ' ἐκ γὰρ της τ- προσωπων και πραγμάτων διαφορῆτην διαψε σιν σαφως διακρίνομεν ' ἐκ δἐ της διαιρέσεως την στλmν ' οἶ- μελετῶν λήγεις κρινόμενος φόνου ' bυκ ἐνό- ενευσα ' καὶ γνωρίζεις ora στοχασμός ἐστιν ' η πάλιν λέγεις ἄξιον τον καθόντα ἀμ--θαρ, καὶ ποιriis αντέ liaημα τον -- . Καὶ oλως. εἰ διαιρε σθα εδυναται. To γὰρ κρινόμειναν πρῆγμα η. πρόσωπωρενι η ἐξέτασιν ' κρινόμενον ει λέγω, τι ἔχον τινα is μοιότητα ' κρίνεται' δὴ των πραγμάτων τὰ μη ἁμολογημένα καὶ ἔχοντα ἀντίρρησιν, τὰ δἐ ώμολογημένα Ma μη ἔκοντα αντίρήησιν - κρίνεται,' οἰον ἐφωράθη πιενονε ν τινά τό πρῆγμα ουκ ἔχει ποιότητα , Ουτε μόσωπον, ὁμολογεῖται γὰρ ὁ φόνος' καὶ O- εχει κρίσιν, i
-M in ασιν, ἀλλὰ κοινως γίνεται τόπος ' πάλιν ἐάν
100쪽
τητι, κακεῖθεν - τω προσώπω τὼν χαρακτηρα'
ὁποῖον γαρ αν , το πραγμα, χρηστον η φαῖλον, τοιο βτυν καὶ το πρόσωπον, ώς καὶ Σωκράτης μα' οιος ὁσως, τοιοῖτος και ὁ λόγος, καὶ. οἷος ὁ λόγος, τοιαυται καὶ σι πράξεις.