Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

81쪽

s0 τας λέγειν, ἀλλα μόνους τους τη Μηδελ' διαφορὰ δ'

15 αυτοῖς χρώμενοι κεyαλαλις, ου τοῖς ἴσοις χρῶνται νοήμασιν, ἀλλ' οι μἐν πολλοῖς, οἱ δἐ ελάττοσι, καὶ Oτι τὰ μῖν κεφάλαια απὁ τῶν αγώνων δ ἀρξάμενα εις τους π αγῶνας λήγει και ἐν μόνιυ τουτω τῶ μέρει τοὐ λόγου ευρίσκονται' ἡ μεντοι ευρεσις 'εν παντὶ μέρει λογου ο και γὰρ ἐν τοῖς προοιμίοις εστέ' και τὴν διήγησιν διαυτῆς ἐργαζομεγα, και τοῖς ἀγῶσιν αυτη περιέχει τἀσπερματα ' καν τοῖς επιλόγοις gανεῶσα τό παν συμπεραιοῖ τοὐ λόγου ' τοῖτο ουν ειδὼς ὁ τεχνικός ἴνα μὴ νομὶσωμεν τουτον ἀγνοεῖν καὶ μηδἐ μίαν ἡγεῖσθαι τοὐ- 25 των διαφορὰν, προσεθηκε τὸ σχεδόν' 'isse δι ενὁς ἐνθυμήματος και τὴν κοινωνίαν καὶ τὴν διαφορὰν ὁρίσηται. Πλήν. Tινές φασιν υτι ταυτόν εστι τὁ πλὴν τω σχεδόν' ἡμεῖς δἐ λέγομεν, Oτι σαφvνείας ἔνεκα μείζονος τουτο πεποίηκεν ' εν μἐν γὰρ τῶ ειπεῖν σχεων, 30 εγινώσκομεν υτι ἔστι τις αυτῶν διάφορὰ, ου μεντοι τον

82쪽

ζητήματος , ἄτοπον δὶ περι τ- μερήν του ζητήματος των κεφαλαίων ειπεῖν , πριν ἄν περο αυτω διδάξαι του ζητήματος, τί ποτε, αρα ἐστω ζ ημα ιδέ εστι πρῆγμα o ν M. πλείονας λόγους ἐπιδεχόμενον εναιτίους αλ- 15

λήλοις. Πολιτικον ει λέγουσι τῖ μὰ περὶ τὰς μεθόδους τὰς φυσικὰς ιστάμενον . αλλα τῆς κοινῆς ἐννοίας εχον

83쪽

καὶ πάλης' ἄσπερ καὶ στρα ται λάφυρων δι' πιπλων. 'Enὲ μέρους ει δια τὰ φιλόσοφα καθόλον ὁντα

eto 1πικη 4 ισιν ortu. της προαπιώῆς ' πάλιν ἐπειδη τῶν λογικῶν ἀμφισβητήσεων αἱ πιν καθόλου ιισιν, ilia περ αἱ φιλόσοφοι περὶ των κμειλον διαλώμβάνουσαι, θ εοῖ, νου, φυχης' αἱ δε μερι--, ΟΙ οἱ περ εἰσιν αἱ περὶ τῶν πολαικῶν πρισμάτων, πρωιθεὶς τῆ ἐπὶ μέρους ἐχώρισεν αἴτην τῶν καθόλου ἐκ τῶν παρ' ἐκύστοις κειμένων νόμων η ἐθῶν ' o γαρ κτωρ τώ πολιτικο ζητηματα διαπλέκει, τας πἰστεις ἐκ τῶν παρ' ἐκHνοις ἐθῶν τε καὶ νόμων ποιουμενος, παρ' Οις αν καὶ δημηγοροἰη ' Οἱ μἐν γαρ τῶν υκροωμένων βραχυλήγk3χαίρουσι, καὶ Leo ς' πόλεμον αἴrola nἄOα σ-εrακται δίαιτα, ὼς Αακεδαιμόνιοι, οἱ δὲ τους μακρου ρους τῶν λόγων ανέχονται καὶ μἄλλον ἀνειμένοι την γνώμην υπάρχουσιν, ως 'Aθηναχι' καὶ τῶν δικαστῶν οἱ μἐν 'πων κέρδος ορῶσιν, es δε τὴν ἀληθειαν ἐκ πάντων ζητοῖσι ' καὶ ἄπλῶς εἰπειν noλορόπου zης τῶν ἀκροωμένωνυΠαρεουσης φυσἐώς τε καὶ πολιτεως συμμεταβάλλεσθαι . χρὴ καὶ τον νητορα ταῖς ἐκείνων δυσιν is τοῖς λόγοις. ἔστι δἐ νόμος μὰν λαγος κοσμητικος καὶ μετρητικος τῶν ἐν τy πολιτειρο πραγμάτων, πασι τὸ κατ' α&ων ἀπονέμων. εθος δι νόμιμον ἄγραφον, ἐκ συλλογῆς συνιστάμενον παραδειγμάτων. εἰ γαρ ἔκασrος, εἰ τύχοι τῶν ευπ-

ρολέρων 'Ἀθήνησι, παιδος αυrῶ γεγονόrος τρέφοι τοτς δημότας ἐκ Ψῶν ἔνω χρόνων, πρόδηλον, ἄς Μιλτιάδη τε καὶ Περικλῶ καὶ ἐῶν

84쪽

νωπι ου γὰρ ἐκ τούτων ' δεμφισβητεῖ o ι απὴς, ἀλλ' οὐ τωρ' εἰ di πολλάκις καὶ ρῆτορες καθολικα μετροχε

ργασίαι του ἐπὶ μέρους ἐγένοντο. 'ὁ γὰρ αγών υπῖρτου δεῖξαι, ori ἀσθενὴς Φίλιππος, Ουχὲ ει, εἰ οἱ μωρ-

νίου τυραννικώτεροι Την φυχην' ουτως τό νομιζόμενον καν ταῖς εὐ

cino φασιν, ῆκιοτα ρητορικη προσήκειν ἀποφαινόμενος την περὶ τωνὼς ἀληθῶς οντων καὶ καθόλου cirησιν ' φιλοσοφ&ς ει ι δια τατοιαυτα αἰνιττόμενος, ηπερ μόνη τεχνῶν τε και ἐπιστημῶν πηγηυπάρχουσα κυριώτατα κατ' i Αἰσχυλον ' οὐ γαρ δοκῶν αριστος ἀλλ' ειναι θέλει' την δέ ωμφισβηrησιν ταυτην ανάγκη περὶ τε Προσωπαγἰγνεσθαι καὶ πράγματα. . Ald. τουτου. Demosth. Ioci sunt OlInib. II. P. 20. et pro Cor. p. 258. 5 Ala. τρόπον περὶ ἐγένετο. Duiligeo by Cooste

85쪽

νων. 7 ζήτημα αελετωντας . μὴ , φάσει ' καὶ εἰσαγγελίs καὶ εισαγωγ ν καὶ ἐνδείξει ' χρήσασθαι, Ἀττικα γὰρ

γελία δε δημοσίας τινος δίκης υνομά ἐστιν, ἐπὶ των ἀγράφων δημοσίων αδικημάτων, περὶ ων Ουκ εἰσὶ νόμοι, καθ' ους τοῖς ἄρχον- σιν εἰσάξουσιν, ἄλλα προς et με Iot λην κὰὶ τον δομον etc., quae sunt exesa. Par. 2. post νόμοι, usi partescero incipit scriptu-Ta in Par. l. , habet Iacunam. 9 Par. l. ενδειξις δε, εἶδος ἐστι καὶ τουro δημοσίας δίκης, Dφ' ἔν τούς ἐκ τῶν νόμων ειργομίνους τινῶν η τόπων η πράξεων, εἰ μὴ τούτων ἀπέχοιντο, υπῆγον. Duiligeo by Cooste

86쪽

λον εχων νομοθετεῖ, ' ἐκ τω -κρων νόμου ην αν η ἀμ- 'φισβήτησις, καὶ πάλιν εἰ τοὐτο ην ἐν τω προς Ἀεπτίνην 'ώς το των εφόρων καὶ το των γερόντων τἄγμα οὐ γίνεται παρ' αυτοῖς, ἐκ των -κιονικων νόμων η ἄμφισβήτησις. νυν M Taίτων μῖν οὐδἐν εστιν, εις πίστιν

δὲ καὶ ἀπόδειξιν ώσπερεὶ μεμφόμενος Ἀθηναίων, τὴν

87쪽

τητος ' παραλέλειπται τοιγαρουν ταυτα τω τεχνικω, ητε υπαρξις και ιδιότης ' g εστιν ὁ ορος καὶ ὁ στοχασμός' διδ καὶ ἐλλιπῶς ἔχει ὁ ὁρισμός ' οντως δ' ἄν προαγαγοι τις ἀπταίστως αυτόν' αμφισβήτροις λογικη επὶ γε μέρους περὶ υπάρξεως και ιδιότητος και του νομισθέντος δικαίου ἡ καλου και εξῆς. in γὰρ λέγοντες υτι ου παρέλιπέ τι των στάσεων, ἀλλα και περὶ των τριῶν εμων τῆς ρητορικῆς διέλαβε διὰ του καλου καὶ δικαίου και συμφέροντος ου καλῶς φασιν ' τὸ γὰρ πανηγυρικὸν 30 ου στασιάζεται, o διὰ τοὐ καλοὐ βούλονται τὸν ὁρισμὰν

88쪽

περιλαμβάνειν. αλλως τε καὶ ου, θηρορικης ὁ λόγος, αλλὰ περὶ πολιτικοὐ ζητῆματος ' οἱ δῖ πάλιν λέγον- τες ώς τὰ δε τρια γένη των στάσεων ' δηλῶσαι μέλ--ται, διὰ μῖν του καλου τὰς δικὰιολογικῶς, διὰ M ros συμφέροντος mν πραγματικὴν πλῆθῶνται' ἡ γὰρ μετά- sληφις ἐκ λη τοῖ ἀγῶνος καν διαβολὴ ουσα, ουδενος τουτων μετέχει ' ἄλλοι δέ νασιν οτι Mo χρόνων ἔντων

Mόνον ἐν πολιτικὸν ζήτημα ἡ πραγματική ' εἰ M R

μόνον 'τες ἀμφισβητήσεως ἀπενήνατο ' ἄλλως τε ΟυM-ῖ μεγίστου κεφαλαιου τῆς πραγματικῆς, καὶ δι Ου 20πῶσα αὐrῆς ἐστιν ἡ σύστασις, τοὐ δικαiου λέγω, - - σθη τὸ γὰρ καλὸν οὐ κεφάλαιον τῆς πραγματικῆς, ἀλλ' επεισαγόμενον τοῖς κεφαλαίοις, οπερ Ουδἐ καλ- αλλ' ενδοξον καλεῖται ' ἀLλ' Ουδῖ οἱ λέγοντες τα τελικὰ κεφάλαια τὰ τρία ταῶτα ειναι, δ εν πήσαις IS ταῖς στάσεσιν ευρεθήσονται' καὶ διὰ τούτων δολολσθαι τὰς στάσεις πάσας καλῶς ἀπεφήνα,το ' ἡγνόησαν γὰρ τὶ ποτέ ἐστι τελικά ' ταύτα γὰρ Ουκ ἐν τοῖς ἀγῶσιν ἀλλ' lἐν τοῖς ἐπιλόγοις ἐστίν ' τὰ M - τήματα των ἀγώνων εἰσίν. Πῶς οὐν επαγγειλάμενος δοδιαίρεσιν ζητ ρμάτων ειπεῖν τοῖς ἀγῶνας ἀφεὶς των επι- λόγων ποιεῖται μνήμἹν' οἱ di λέγοντες, ο σικῶς

89쪽

ταυτα τα κεφάλαια ἐμπίπτει ἐν πάσαις - στασεσι, λελήθασιν ως ora αἱ κοιναὶ ἔννο- τὰ ζητηματα, ητὰς στάσεις ποιουσιν, αλλ' αἱ id καὶ κατασκευαi' Οὐ γὰρ 5 ει κοιναί τινες ἐμὰς -σιν, οἷον οτι καλον το κολασθῆναι τόνδε η ας ε αι ἡ τι των τοιουτων, ταυταματά εστιν, ἀλλ' εἰωθεν επεισαγομενα ' τὰ γὰρ ζητολμενα ἀνάγκη η περὶ vπ0ρξεως η ωιόπιος, η ποιότητος ειναι' ωστε καλῶς εχει ἡ προσθῆκη του ' ορισμοῖ, 0 η καὶ πάντων ἄμα. η τινῶν. ' αἰτιῶνηαι τολο i. ovdi γὰρ δυνατον υ πασῶν ἄμα μναι ζήτησιν των στάσεων η γὰρ ἄν πασαι - μία ειρη στάσεις' ἀλλ' ουδῖτινῶν εν ἐνι ζητήματι, πλεiους γὰρ ἐκάστη ειρεθήσεται 'τι ουν - λεγόμεν'ν' τινὸς μἐν περι της πραγματικης 15 ἀπελογήσαντο τον λόγον εἰναι, υτι αυτη ενίοτε και δι' ενὁς καὶ διὰ πλειονων μελετῆται κερολαόων ' o. τοῖς ανωτέρω neριπίπτουσιν ἀμαρτήμασιν ' αλλοι διὰ την γραφον μετάληψιν ειρησθαι βουλονται τqυτο, η τις ουδέποτε μόνη μελετῶται, ἀλλ' ἔτερ-2 ἐπαναφυόμενον αοεχει ζήτημα rn παραγραφῆ, τὸ τῆς εν. Ἀδικ.ς' τιvῖς. Moτι διὰ τὰ τελικὰ κεφάλαια εὐπεν τοῖro' α δὴ ἐν πάσαευρίσκεται στάσει, ἐν ἐπιλόγοις ' ενιοι πάλω οτι την επιπλοκὴν αἰνιττόμενος των στάσεων λέγει ταυτα, Oτι nota

λάκις

πραγματικ4 κατα στοχασμον ευρισκεται κα4

90쪽

ει τιθέσεας μεταστοπικῶς καὶ ἀνυγκληματικῶς τίθησι και ora γίνονται ἔσθ' ora αἱ στάσεις ἀλλήλων κενά- λαια ' ουτως οτ ει ἀτελεῖς απο πραγμάτων πῆσαι αἱ τε λογικαὶ καὶ νομικαι ἐμπλτωσιν ' Or- ει ἀπο ρητουω τα ἀπ ἀσης ἄχρι τόλους, ἀντιθετικαὶ μἐν ora εὐρε- 5 γήσονται, νομικαι-οτ' Γν δἐ ,ἀπο πραγμάτων, τι ἐναντίον' η πάλιν οτι μετὰ τον στοχασμὀν, πῆσαι αἱ λοιπαὶ στάσεις τοῖς ἀλλήλων κεφαλαωις μελετῶνται κατὰ τὰν τάξιν μόνον ἐναλλαγης τινος γενομένης ' τοὐroo, ἐστι τὸ η πάντων ἄμα η τινων, τb ἐνίοτε ἄλλα ἄλ- 10λοις ἐμπiπτειν κεφάλαια ' ἡ και Oτι αἱ ἀντιθετικαὶ τέσσαρες στάσεις δι ἀλλήλων μελετῶνται, η ore αἱ κατασκευαι των στάσεων κοιναὶ καὶ εἰ μυ κεφάλαια ευρίσκεται, αλ λ ουν εννοιαι εχόμεναι ἀλληλων εμπίπτουσιν ' η ὁτι η πραγματικη τό μἐν δίκαιον εχει Rα 15 τῶν ἀντιθετικῶν ' τὸ M νόμιμον διὰ ' των νομψων ' τόει συμφέρον στοχαστικῶς μελετῶμεν ' ως και 216μοσθί- 30νης εν τω κατ' Ἀνδροτίωνος, καὶ αντιληπτικὸν τεθεικῶς κεφάλαιον τὸ, φήσει τοiνυν τοὐr- τιν τρόπον ἀπάσας εδεηφέναι τὰς βουλάς' καὶ λυσας μεταληπτικῶς 20ου γαρ εἴ τι πώποτε και ἐξης ' και πάλιν την προ αυ- του ἀντίθεσιν κατὰ ' αντινομiαν εργασάμενος' ὁ νόμος φησὶ τῆ βουλῆ μη εξεῖναι καὶ μη ποιησαμεHi τὰς