장음표시 사용
151쪽
γους διο το μονομερις' το γὰρ μονομερῖς τους ἐξ εκαπέ- ρου μέρους λόγους Ουκ εχει' ἀλλ' η κατηγορίαν ἰσχυραναπολογίας υπουσης, ώς ἐπὶ του πορνοβοσκοῖ τοὐ τους δεια νέους κωμάζοντας ἐνηδρευκότος ' ἐνταὐθα γαρ ἐκλείπει η- s απολογία ' τό τε γαρ τοὐ προσώπου αδορο , τό τε πληθος των νέων, ν ηρκεσαν καὶ δύο η τρεῖς προς ἀναίρεσιν. Tό τε πραγμα, ἔτι -δἐν ἐπαχθῖς ην τὸ κωμάζειν' ουδῖ. γαρ ἐπεβούλευον η εκλεπτον, η τι τοιουτον αλλο ἐποίουν, ἔν' εχη προς τοῖro καταφεύγειν ' τό τε δόλο ἀνηρῆσθαι 1ο αυτοῖς πασαν περιαιρεῖ απολογίαν ' κατηγορίαν μἐν ουν ἰσχυραν απολογίας ἀπούσης Οἴτως ' η απολογίαν μῖν ἰσχυ- ραν, κατηγορὶν δἐ οὐδ' ἴλως' ώς ἐπὶ του μειρακίου ' τοὐωραίου καὶ σώφρονος, ὁ ἐρώμενον υπό πολ λων καὶ μηἐνδιδόν, ειτα ἐκεινων μη τυγχανόντων, καὶ ἐαυτους βροχι ει ζόντων, αυτό υπεξελθὼν - δια τοῖro της πόλεως μέχρι τοῖ εἰς ανδρας ἀφικiσθαι ἴστερον μετα την ἐπάνοδον κρινεται φόνου ' καὶ γαρ ἐνταυθα ἐκ του ἐναντίου τό σωφρονεῖν τὸ μειράκιον καὶ τοῖς μῖν χαρίζεσθαι, τοῖς δ' os. τό τε αγνοεῶν ἐξ αρχης τό γιγνόμενον ' εἰτα μετὰ τό γν 2ο ναι υπεξελθεῖν ἄχρις ἀνδρωθηναι' καὶ αυθις κατελθεῖν' καὶ τό τοὐ πράγματος ἀνευθυνον απολογία μἐν ίοχυραν δίδωσι, κατηγορίαν δἐ οὐδαμῶς. Iri δἐ συν τψ πιθαν6 διὰ τό ἀπέθανον ' ἀπέθανον δέ ἐστι τὸ την κατηγορίαν παντελῶς ἐναντίαν της τοὐ προσώπου ποιότητος γίνεσθαι dis οἴον εἰ Σωκράτης ἐγ-λoiso ' πορνείας η Ἀριστείδης κλω
ς διαφόρους ει διὰ τὸ ἰσάζον' τοὐτο γὰρ εχει λόγους μῖν. τους αὐτους δι. γαυροῖς M διὰ τὸ ἀντιστρέφον ' ἀντιστρέφον δέ ἐστιν, oτ' αν ίν τις λέγει πρότερον Τουναντία Drερον λέγη, καὶ τὰ μῖν - ros καταβάλy, . τοῖς δἐ τοὐ lναντίου so πρὸς ἀπόδειξιν χρῆται. Τὸ δἐ ετι οπερ ἐστὶ παρὼτοῖς δικασταῖς, καὶ εξῆς ' διῶ δύο φηαι τὸ ἄπορον καὶ
152쪽
xo αδυνατον ' ἐν ἀμφοτέροις γαρ τουτοις το πέρας καὶ ητων θικαστῶν κρίσις ἐκλέλοιπεν ' τό τε γαρ απορον αυro ἐαυτν εχει την κατασκευην ἐναντίαι ' τό τε αδύνατον τὸ μάχεσθαι τν φυσεε. Μαρκελλίνου. Xαρακτηρα ημῖν καὶ εἰκονα inor - εφει των ζητημάτων Μινουκιανὸς φάσκων, οτε παν πρόβλημα ἐκ τρι- συνίσταται τούτων, αιτλτ, συνέχοντος, κρμωομένου ' τό μἐν ουν αἴτιόν ἐστιν η του κατηγόρου τυσις,οιον ἀπέκτεινας η ἰεροσυλησας, η ὁ τι δη ποτε υπάρχει τὸ εγκλημα ' τὸ δῖ συνέχον η του φευγοντος ἀπόφασις ' 10oLν Ουκ ἐφόνευσα ' τὸ δὲ κρινόμενον ἐν τοῖς δικασταῖς καταλελεται, τὸ κρῖναι εἰ ἀπέχrεινεν ' ὁ μῖν Ουν Μινουκιανος ουτως' ὁ δἐ μογένος ευδιαιρετώτερόν πως καὶ ἀκριβέστερον τον περὶ τουτων ημῶν ἀποφαίνεται λόγον ' δηλῶν συντόμως καὶ ώς ἐν κεφαλαίφ καὶ γενικῶς τὰ ασυστατα is καὶ ἀποκλείων εξω τῆς μορφῆς των συνισταμένων, καὶ μέθοδον ημῖν διδους του μηδἐ τὰ ασίστατα ἀγνοεῖν ' δῆλον γὰρ, ἔτι τὰ μὴ ἐμπιπτοντα τψ κανόνι των συνισταμένων ασίστατα ἐστιν ' λοιπὸν λέγει τρόπους, οις γινώσκομεν ἔτι συνέστηκε, καὶ τὸν κανόνα ημῖν των συνισταμένων et u. καθολικῶς ὁρίζεται. I ἔσσαρα ταὐτά, φησι, προσεῖηαι δεῖM τοῖς ζητήμασι ' πρώτον Mὸν πρόσωπον και πρῆγμα ἐξεταζόμενον ' ἡ τὸ ετερον ' καλῶς δἐ ἐπννωρθώσατο ' ἐπειδὴ εστιν ἴτε λείπει μῖν ἐξέωσις προσώπου, τὸ M πρῆγμα κρινόμενον συνίστησι τὸ ζήτημα δεύτερον ει τό τους ἀντι- Isδικους ἀμφοτερους λόγων ευπορεῖν δωτόρων τε και πιθανωκαλῶς δἐ τὸ ἀμ Oriρους ' ον γὰρ τὸ κρινόμενον ἐν τ0 συνεστηκότι ζητεῖται μόνον, ἀHὰ καὶ τό του κατηγόρου τρίτον δι τό τοῖς δικασταῖς αδηλον ειναι τό κρινόμενον καὶ μὴ προειλῆφθαι την κρίσιν ' τέταρτον M, τό δύνα- 30σθαι πέρας λαβεῖν τὸ κρινόμενον '. οἷ τἐσσαρες di ουτοι
153쪽
πρόσωπον καὶ πρῆγμα κρινόμενον η το ετ ερον δηλοῖ, οτι τα μετέχοντα μήτε πρόσωπον μήτε πρῆγμα κρι-s νόμενον ἀσύστατα κατὰ τὸ ἀπερωτατον' ἀπερίστατον δέ ἐστι το μὴ εχον μηδἐ μίαν περίστασιν, μηδi ἐξέτασιν, μήτε ευπορίαν, μήτε υλλὸν. Λω δἐ του εἰπεῖν καὶ τους
ἐξ ἐκατέρου λόγους μiρους ισχυρουί, ἐδήλωσεν, ἔτι μὴ εχων ἐξ ἐκατέρου μ ρους ισχυρους λόγους ἀσυστα- so τον κατὰ τὸ μονομερiς' μονομερῖς γάρ ἐστω, ἐν φ τό
μἐν ἐτερον των προσώπων ισχύει τοῖς λόγοις, τό δἐ ἔτερ- παντελῶς ἀσθενεῖ. υτέον M, Oτι τούτο δ' περιέχεται καὶ τὸ ἐτερορρεπές' διὰ di τοῖ ειπεῖν συν τω πιθαν δ'
ἐδήλωσεν, οτι τὸ μὴ εχον λόγους πιθανοῖς ἀσύστατον. 1, κατὰ τὸ ἀπiθανον ' ἀπέθανον γάρ ἐστι τὸ μὴ εχον πιθανοὐς λόγους ' ώς ει τις πλάσσοι - ' πορνοβοσκοῖντα Σωκράτην, οπερ καθάπαξ ἀπίθανον ' ἐν τουτφ δἐ εὐρίσκεται καὶ τό ἀδύνατον ' noLλῶν γὰρ ἀπιθάνων σύνοδος ποιεῖ τὸ ἀδύνατον, ὼς μετ' oλίγον δηλώσομεν ' διά δἐ τό ad ειπεῖν διαφόρους διὰ τὸ ἰσάζον' ἐν αὐτ6 γὰρ . ou λα-gόρους προτείνουσι λόγους, ἀλλὰ τοὐς αυτούς . φί Mτos εἰπεῖν ισχυροῖς τὸ ἀντιστρέφον ' ἀντιπνέφον γάρ
ἐστιν, υτ ῶν τοῖς ἀώ.ήλων Οι ἀντiδικοι περιπέσωσι λόγοις, ουτος τοῖς ἐκείν'v, κἀκεῖνος τούτου, ὁ ἐστι περιπεσεis τοῖς dis ἀλλήλων ' ἀντηλῶάξατο γὰρ οἴτος τὰ ἐκείνου και ἐκεῖνος τὰ τούτου ' διό καὶ ἀντιστρός, ἐκλή ' εις πίστιν O ἀσθενἐς τὸ τοιοῖτον, οὐδεὶς γὰρ αὐτῶν ἔτι πιστεύεται 'ἐν τούτο ευρίσκεται καὶ τὸ ἄδοξον ' καὶ ἐν αὐτψ γὰρ ὁ δικαστὴς οὐ καταδέχεται τὴν κρίσιν ' διὰ M τοῖ εἰπεῖν τό
154쪽
της κρίσεως ἀφανὸς, δηλοῖ οτι το μὴ ἔχον ἀφανηκρίσιν, - συνισταται κατα το προειλημμενον, εν ν προκατελήφθησαν λη οἱ δικαστῶ ' διὰ M τοῖ εἰπεῖν δυνά μενον πέρας λαβεῖν, ἀσυστατον κατὰ το ἄπορον ' ἄπορον γάρ ἐστι - μη δυνάμενον πέρας λαβεῖν ' δι ων sγὰρ προτρiπεις ἐν τ6 ἀπόρφ, ἀποτρέπεις, κάὶ δι' ων ἀποτρέπεις, προσρέπεις' οἷον Ἀλέξανδρος γναρ εἶδεν ονείρνμη -πσειν, και βουλευεται φλ' ἐν ει τω λέγειν αὐταν και τους ἐξ ἐκατέρου μήρους λόγους ισχυρους μηδεις gιλονεικείτω λήγειν, ανάγκον ειναι καθάπερ ἔπὶ io τρυτάνης ἐξ ἴσρου τοῖς μερεσιν εἶναι διχαιωματα ' γελοῖον γὰρ τουτό γε ' ἐπεὶ κἀν ταῖς ἀληθιναῖς υποθέσεσιν ου πάντα ἐξ ἴσου τὰ δικαιώματα ' καὶ ου διὰ τουτο τὰ τηρυ θέσεως ἀννρηται ' ἀλλ' ἀγωνιστικώτερον μῖν το ειναι την δμαυιν ἴσην, ου μην α στατον, ει μικρὸν το ετερον 1sίσχύει πλεῖον - θατέρου ' ἀλλ' ἐὰν μεν καθάπαξ το ἔτε- ν ἀπορν, το δἐ ἄλλο 'πῶσαν ἔχη την ευπορίαν, τότε ασύσταπω κατὰ τὸ μονομερές' ἐὰν δἐ ἀυφότερα ι ἐνισχύη τὰ μερο, πώον ει θάτερον ιο ' θατέρου, συνεστυκε μεν, ελαττον M ισχύει τ' εν μέρος ' καλῶς δἐ εἶπεν Σοo- το πιθανψ και Ου τψ ἀληθεῖ' ἀμήχανον γὰρ εκατέ- Οους τοῖς ἀληθόσι κεχρῆσθαι τους ἀντιδίκους' ει γὰρ
ἐναυτια ἐαυτοῖς λιγρουσι, πῶς δύναται και Ουτος κἀκεῖνος ἀληθη λβ λέγειν. Tὸ της κρίσεως αφανές. Ἀφανἐς λέγει τῶν ἐαβάσει' ου αφανης η - σῶς, τοῖτο και δημο- asoθένυς ἐυ τψ κατὰ Ἀριστογείτονος ἐπι μαινεται ' προς ἄπαντα - ερχονται τὰ δικαστήρια ' οι μῖν δικασταὶ ἀγνο-οὐντες, Oτω φητἰσονται καὶ τὰ ἐξης' οἱ ει σε. τερμεθ' εαυτου. δεἰξων εκάτερος τὰ των νόμων δίκαια
iubeά' εἰ γὰρ δὴ προ τῆς κρίσεως εἰδείη ὁ δικαστὴς, su
155쪽
56 τένι σησεται, πως ου τγὶμάλλως πως συναχθησεται μκαστηριον ' σημειωτέον ουν καὶ τουτο, οτι δεῖ συνεστηκέναι τω ἀγνοεῖν το πέρας τον δικάζοντα, καὶ τίνι την
Συριαν οὐ καὶ Σωπάτρου. N καὶ ενὸς μό- 10 νου των τεσσάρων ἀποδέοντα κανόνων εν τοῖς ἀσυστάτοις τετάχθαι Mκαιον διδάξας ει τα συνεστωτα πάντα διὰ τqς ἀναιρέσεως των συνεστώτων εἰσήνεγκε τὰ α στατα ' φησὶ γαρ' τὰ δ' ουν τινος τούτων ἐνδεα, ταυτα ασίσrατα ἐστι' καὶ γὰρ ἐπὶ των αμέσων ἐναν- 15 τiων η θατἐρου μναψεσις θάτερον εισάγει ' ως σκό-27 Ald. λέγει.
en. Tα δἐ ου τινος οἶν To Dro1ν ἐνδεω ασυστατά ἐστι' τα δἐ καὶ ἔνος - δίκαιον ' καὶ πρῶτον ασύστατον εἶδος το μονομερές' τουro παρὰ τον δευτερόν ἐστι κανόνα, ου γὰρ ἔχει τας εξ ἐκατέρου μέρους δικαιολογἱας ἐρέωμένας, οπερ μεῖνος ημοῦν παρηγγελλεν ' ἄλ-aα θατέροιν τοῖν μεροῖν την πλυαν ἰσχον προςνέμει τῶ λόγω ' o δε ἡ κύλας το κατὰ τον πορνοβοσκὸν παράδειγμα του κατὰ πρόσωπον ἀδόξου τρόπου φησὶν εινυι' δει τερον τυ ἰσάζον διόλου γ rooro παρὰ τον πρῶroν κανόνα ἐστὶν, ovrε γὰρ πρόσωπα οἴτε πράγματα ἔχει κρινόμενα, αλλὰ τῶ ἰσάζειν ἀσίοτατον ποιουσι τρο κεἰσιν. Πίτοντο ἀντιστρέφον ' καὶ τουτο παρὰ τον δευωρον κανόνα ἐστίν' ου γὰρ ἰσχυρὰ τὰ etῶν πωrεων αυτῶς, αλλὰ σαθρώτατα, noti μἐν τάδε, ποτε δε τὰ ἐνανrta διεξιόνrων ' διαφέρει δέ του ἰσάζοντος, οτι ἐκεῖμεν τοῖς ἀλλήλων, ἐν αυθα δε etοῖς ἐαυτῶν οἱ δικαζόμενοι περιπιπτουσι λόγοις' τέταρτον ro απυρον ' Tot ro ἄκριβῶς παρὰ τον τόταρο-ν κανόνα ἐστιν, Ου γὰρ δυναται πέρας λαβεῖν' tum transit cod. ad. πωπιον p. 156. l. 19. . . .
156쪽
στατα ' φυσικῶς δἐ την θέσιν τῆς ἄρσεως προηγασθαι.wζήτησαν δέ τινες, τί δήποτε περι διαιρέσεως συνεστώτων επαγγειλάμενος ζητημάτων ποιεῖσθαι τον λόγον, εν- ωσπερ επιλαθόμενος, - μῖν ἐπάγγελμα ἀνεβάλετο, nερι των ασυστάτων M οὐδἐν diis ποιεῖται την διδασκαλίαν ' καίτοι ἀχρήσιμα ταυτα και ἀνωφελῆ ' τὰ δεσυνεστῶτα χρειώδη και ἐπωφελῆ ' λέγομεν Ουν παν τό μὴ ον φύσει πρῶτον ἐστι τοὐ πραττομένου, εκ γὰρ του 10
στάτων προς τὰ συνεστηκότα φερόμεθα ' ἀναλογεῖ μἐν γὰρ τοῖς μἐν μὴ ουσι τὰ ἀσύστατα, τοῖς di πραττομένοις τὰ συνεστηκότα ' ἄλλως τε δῖ και οτι εδει ἀπb τῶν ἄπλουστέρων χωρησαι και ἐπι τὰ πολυειότερα ' πο- 15λυsa τερα ει τὰ συνεστηκότα τῶν ασυστάτων' τὰ μῖν γὰρ πολυειδῆ καὶ διάφορα ' τὰ M ἀσίστατα μονοειδῆ ενὸς γὰρ ελλελειμμενον ' τῶν τριῶν, αιτίου φημὶ ὁ συνέχοντος ξ κρινομένου, ασίστατον γένεται' ἀκολουθως Ουν τὰ μονοειδῆ και ενὶ γνωριζόμενα κανόνι καὶ σαφῆ προς ast εξετασιν τῶν πολυυλοτερων προτέτακται, ώς ἄν σαφής τε ὁ λόγος αυτῶ ἐκ τοίτου εἴη ' και τη τῶν εναντλνεπιγνώσει τὰ εναντία διαδηλότερα γίγνοιτο ' V γὰρ τῶν ἐναντiων παραθέσει τὰ πράγματα κρίνεται καὶ προ 3τῶν συνεστώτων τὴν τούτων εισάγει διδασκαλίαν ' πῆ 25uἐν π ορισμοῖ, πῆ δἐ και διὰ τῆς τῶν καθ' εκαστα προαγωγῆς, δν και κατ' ειδος καλεί, σοφού τι ποιῶν και προμήθους διδασκάλου ' οἴτε γὰρ τὁ ονομα ἀκριβη γνῶσιν τοῖ υποκειμένου ποιει, οἴτε ὁ χόγος, κἄν εις τὰ μέρη διέξεισιν εστ' ἄν και ἡ πεῖρα αυτη μαρτυρήση εοοις μἐν αἰσθἡσει,3 οις ει καὶ παραδείγματι, ο δηλοῖν βούλεται τυ ειρήσεται δἐ καὶ κατ' εἶδος.
157쪽
χαλκώματα περιέχει χρυσου χρωμα καὶ ποιεῖ αγνομπιουτω gησὶ καὶ τῆ ὁμοιότητι εγγίνεται πλάνη, καὶ νομίζει τὶς ἀπο της ὁμοιότητος συνίστασθαι - ασίστατα 5 διὰ τουτο λέγει καὶ κατὰ εἶδος τῶν ασυστάτων προς κρίσιν ἀκριβη, καὶ λέγει ἐκάστου το ονομα, τον ορον,τo παράδειγμα, ἴνα ἐκ πάντων βεβαιωσν των α στάλτων την γνῶσιν. l καὶ πρῶτον μν υσυστάτων εἶδος το μονομερῆς, ω καὶ - των 1 10 νων μὴ ἔκατέρωθεν ἰσχυρά ' OLν πορνοβοσκος δεκα νέους κωμά
ζονrας ἐπὶ τὴν Οικἰ- αυrov, ορυγμα ποιησας, υποδεξάμενος, απέκτεινε καὶ φόνου φεύγει.
Συριανοῖ. Παρὰ τον δεύτερόν ἐστι τουτο κανό- να ' οὐ γὰρ ἔχει τὰς ἐξ ἐκατέρου μέρους δικαιολογiας εο ερρωμένας, οπερ ἐκεῖ παρηγγειλεν, ἀλλὰ θατέρω τοῖν
μεροῖν την πῶσ- ωρον, προσνέμει τῶν λόγων ' ισrioνM, ως ὁ Ἀκυλας τό παρον κατὰ τον πορνοβοσκυν παράδειγμα του κατὰ πρόσωπον ἀδόξου τρόπου φησὶν εἶναι. Σωπήτρου. 'Dσπερ ἐπὶ τῶν πραγμάτων καὶ τῶν προ 20 ώπων της δια ρέσεως από τῶν ισχυροτέρων ηρξ το, ουτως
57 κἀνταυθα απὰ τῶν ἀπορωτέρων' τὰ γὰρ μονομερη απομ- τερα καὶ τῶν ἀπεριστάτων' ὁ γὰρ μη παντάπασι φθέγγεσθαι δυνάμενος, ῶς ὁ πορνοβοσκος ἀπορωτερος τοὐ ως πατρὸς ποσῶς cI θεγγομένου ' κἄν γὰρ αιτίαν μη lay τυς του 25 υἱου ἀποκηρύξεως' ἀλλ' οὐν ώς πατηρ εξουσίας με ηπro. ωτέον μέντοιοῦ ως ου μονον ἀπο του φεύγοντος τὸ μονομα. ρὸς ως επὶ τοὐ προκειμένου, ἀλλὰ καὶ ἀπο του κατπόρουευρίσκεται ' ως επὶ τοὐ σώφρονος μειρακίου, ώς ἐν γυ- μεν δ εἰπόντες ' ἔστι δἐ ασίστατον τουτο ' τὀ μὸν ἀπω
158쪽
του φεύγοντος, του συνέχοντος ἐκλείποντος ' τὸ δὲ α σου κατηγόρου, τοὐ αἰτίου ' ωοτε τὸ μονομερῖς γίνεται ἡ του συνέχοντος ' του αἰτίου ἐλλείποντος ' O- ηγνό- ησε δι ὁ Ἐρμαγένης, τι απὸ τοὐ κατηγόρου μονομερῖς, ως τινες φιλονεικοῶσιν, ἀλλ' ἡρπισθη ἐνὶ παρ πιδείγματι ὁποίω ουν χαρακτηρίσαι τιν λόγον' ἐπ- ἔτι οἶδε τολo, δῆλον ἀν' - φησιν' ω τα των λόγων μηἐκατέρωθεν ἰσχυρά ' - γρρ ἐκατέρωθεν πάντως ἐπ' ἀμφοῖν, τοὐ τε διώκοντος τοὐ τε φεύγοντος, λαμβώνεται ἀλλ' οὐχὶ ἐπὶ τοὐ ενω ἀφωρισμένως. Ἱστέων M, ώς soταῖτα τὰ μονομερη δυναται καὶ συνεστωτα γενέσθαι, εἰ τὁ μῖν ἀπο τοὐ φεύγοντος νην τοὐ προσώπου ποι τητα okν ἀντὶ τοὐ πορνοβοσκοὐ στρατηγόν' τὸ γὰρ τοὐ προσάπον ενδοξον ora ἐτοίμην την δια - λην ποιήσει' εχει γὰρ τὴν ἀγανάκτησιν διω την υβριν is καὶ ἡ των διωκόντων ποιότης παρέχει τὴν εξέτασιν διατὰ πλῆ ς τωι φόνων ' τὰ M απὁ τοὐ διώκοντος εἰ ὁ του ἐνδόξου εις ἄδοξον ἀμειφθείη τό πρόσωπον εἰ γὰρ τὸ σῶφρον μειρὰχιον τοῖς μῖν των ἐραστῶν λεχθεiv mei σθαι, τοῖς δ' οv, ενοχον ωται.ώς ἄμων τῆς τ- βροχισάντων αυτοῖς ἀναιρέσεως ' εχει γὰρ κατηγορίαν τὸ προδιαβεβλῆσθαι το πρόσωπαν' καὶ ως Maiλγειαν επωυς αυτ4. εκδεδωκέναι.
159쪽
αλλἀ - μὸν εν πάντων κυριόν ἐστι των λόγων τὀ διἄλλο παντελως ουειν εχει εἰπεῖν' εν τοῖς ἄχ ις ἄ--στάτοις εχει τι λέγειν ἐκάτερον πρόσωπον, ἀλλα καθ' ετερόν τι ἀσυστατον διὰ το μη πιθανὸν εἶναι τον λό-sγον, η δι ἄλλο τι. πάνυ δἰ ἀσυστατον, οταν μη πη Fτι λέγειν καθάπαξ θάτερον πρόσωπον ' Οιον ὁ πορνοβοσκός' ἔχει μῖν γάρ τι λέγειν, το κωμάζειν τους νέους' ἀλλα. διὰ την ποιότητα του προσώπου ἀσυστατόν ἐστιν ' καὶ γὰρ επραττον οι νέοι τουτο, εφ' ωπερ Hoηδεται ὁ πορνοβοσκός' ει δἐ ην στρατηγος ὁ ποιήσας. τd ὀρυγμα εἶχε λόγον, ἐνδόξου του προσώπου ἔντος 'εστι δ' ἴτε si πάλιν ὁ μἐν κατηγορος ἀποκέκλεισται rλόγων, ὁ δἐ φευγων πῶσα, ἔχει την ἐξέτασιν ως επὶ τούτου' νόμος τον ἡταιρηκότα μη πολιτευεσθαι' μειράκιον 15 ηταιρηκος κωλύει ὁ σπατηγὸς πολιτεύεσθαι' και κρiνει αἰτιν υβρεως τδ μειράκιον, Οὐκ ἔχει ' οὐδἐν λέγειν ' ὁ ει στρατηγὸς πολλὴν ευπορίαν ἔχει κατὰ τοίτου τm εκ' ς εταιρήσεως. Λευτερον τὀ ἰσάων δι' ὁλου oti. δυο νέοι πλουσιοι, ἐκύτεροι 20 ωραίας ἔχοντες γυναῖκας, κατὰ ταυτόν πεφωράκασιν ἐξιόπιας ἀλληλους τῶν ἀλληλων οἰκιῶν καὶ μοιχείας ἀλλήλοις ἀντεγκαλοῖσιν.
Συριανού. Toῖτο παρὰ τον πρῶτον κανόνα. ἐσrιν ' Oυτε γὰρ πρόσωπα Οἴτε πράγματα ἔχει κριν με να ' ἀλλὰ τῶ δ ισάζειν ασύστατον ποιοῖσι την κρίσιν.
των περιστατικῶν, προσώπου, πράγματος, αιτως, Id νου, τόπου, τρόπου ' ει μικρά τις τούτων ἐμπiσοι διαφορὰ , συνεστῶς ποιήσει τὁ tarnμα, ἐπὶ προσώπου μῖν,
ει ό μἐν πλουσιος, ὁ δἐ πένης, ἡ νέος ὁ πρεσβύτης