장음표시 사용
181쪽
μεν, ἐπειδη τυράννων ησαν σφαγεῖς' Ουκουν καὶ τον ἐπ ἐκείνους καταφυγόντα τύραννον ἀποδρῆναι την τμμωρίαν ον χρη, ενταὐθα γὰρ η μῖν κατηγορία κάὶ ηποωτης ros προσώπου τοὐ Κριτiου την μεγίστην ισχυν5 uia καὶ καταδρομῆν' ἡ δἐ απολογία βραχεῖα τίς ἐσοκαὶ γλίσχρα ' - τε γὰρ επαινέσαι δυναται τοὐτον, υπῖρ ου τους λόγους ποιεῖται ' οπερ, ἐστὶν ἀει εν ταῖς ἀπολογίαις' Ουτε ἐλλελειμμένης τῆς του προσώπου ποι τητος ἐπὶ τα πράγματα καταφευξεται ώς ου δυνατὰ πε-
εο ποιημενα, ἀλλ' ἀμφοτέροις τοὐrοις ἀλισκόμενος, ἐπὶ τον των εικόνων νόμον καταφεύξεται, ώς χοὴ τουτω την δη- μοκρατίαν κυρῶσαι τω μη τον κρατοὐντα νόμον λυθῆναι ' 7 και αυτός δέ πως ἀσθενὴς διὰ τὸ τυραννοκτόνων εικόνας τ3 καταφύγιον εἶναι.
1s Μαρκελλίνου. Ἐτερορρεπἐς καλεῖται τὸ μηδἐ ισηκτην χορηγίαν ἐκαrέρωθεν εχον, ὼς επὶ τρυrάνης γὰρ ετερορρεπἐς τὸ ρέπον επὶ ἔν μέρος, ΟυM του ἄλλου. παντελῶς ἔντος γυμνοῖ' εχει δέ τινα συγγένειαν πρὸς τὸ μονομερῖς, ἀλλ' εν μἐν τω ετερορρεπεῖ, ει ' και μη20 ισα εκατεροις τὰ τῆς ἐξετάσεως, δμως ευπορῆσει λόγωνεκάτερος ' ἐπὶ M τοὐ μονομεροῖς ovoἐν ἄλλο, ἡ σιωπῶν 67 λείπεται τω ἐτέρω ' ίσπερ επὶ τρυτάνης ει καμεν, ἡ μὸν μία των πλαστίγγων μεστὴ, ἡ δἐ ετέρα παντάπασι γυμνὴ ' καὶ γὰρ ενταὐθα οἱ μῖν περὶ Ἀριστογείτονα τυ- 15 ραννοφόνοι, ὁ δἐ Κριτίας -ότατος καὶ τύραννος ' o οὐν εὐπορώτερος εις ' λόγους ὁ συμβουλεύων αποσπῶν ' ώς
ου βούλονται σώζεσθαι τύραννον οι τυράννοvς ἄννθηκότες. οιμαι δ' αν αυτοῖς, ει τίς ἐστιν αἴσθησις τοῖς τετελευτηκόσιν, αυτπειρία τοὐτον ἀνελεῖν, δμως δἐ καὶ
30 ὁ ἔτερος βραχέως εὐπορήσει λόγου, ἔτι νόμω δεδώκατε
182쪽
τοῖς τυραννοφόνοις ασυνια ' τιν/ς ει παντελως φοσερως ασίστατον υναι βούλονται τῶ ' μει βουλῆς, φησιν, ου προσῶδει, μνώ μἐν νομων' ἀνηρημένων υπο Κριτίου, πάσης M τῆς πόλεως ἀναστάτου γενομένης ' διο καὶ Ἀρμστώδης λέγων τον λόγον τουτον δια βραχέων ἐπλήρωσεν, sως ομολογουμνου του δεῖν ἀνελέσθαι του τυραννον ' καὶ
σχεδὸν οπ ῶς ζήτημα, ἀλλ' ως κοινὸν τόπον διεξῆλθε κό αὐτόρ δἐ Ἀριστείδης ἐν αλλω λόγν ἐμήκυνε, καὶ μὴ
θαυμάρος, ἐν μἐν γαρ τν πρώτω, κατα την βαθύτητα καὶ τὴν τέχνην ἐμεaέτησεν ' ἐν ει τω δευτέρφ την ἐα is τ- των λόγων περιουσίαν ἡ θέλησε δεῖξαι ' τινἐς ει πιθανῶς ἐζήτησαν ' εἰ τὸ μονομερῖς καὶ τὸ ισάζον δι' oλουασύστατα, τό δἐ ἐτερορρεπῖς ἐγγυς ασυστάτων, ποῖα λοιπόν τα συνιστάμενα; μαστον γὰρ των πραγμάτων εντι τούτων ἐστίν ' καὶ λέγομεν, ἔτι τὰ ισάζοντα λέγειν, 1soυ τοῖς δικαιώμασιν, ἀλλα τοις ἐγχειρ μασιν ' οτ' ἄνισα τινἐς πράξαντες περὶ των ηδ αυτῶν ἐγκαλῶσιν ἀλληλοις' τὰ γουν κατὰ τὸ δίκαιον ἐξισάζοντα, ταυταετάζεται, τὰ δἐ κατὰ τους λόγους ἀσύστατά ἐστιν.
EIτα το κακόn1αστον, otiν η μετα την πιώου ἐπιστολον γράφει 20 τις, πέμπειν κλέωνα στρατηγεῖν, η. πάλιν προκειται Μαρδονιωδναχωρήσαντι μετα την ητταν απολογία πυρὰ βασιλει' η πλύσις ναρ Ῥύρrηται παραπλησίως ἐπ' ἀμφοῖν ' ἐπεὶ τεθνῶσι γαρ δηπουπιέων τε καὶ Μαρδόνιος ' ὁ μεν προ των Σικελικῶν, καὶ Μαρδόνιος πριν η ἐπανελθεῖν τους φυγόντας τμν Περσῶν. 25
Συριανο m Totao πανταχόθεν μἐν συνέστηκε,
183쪽
μόκυν δἐ την πρὸς Τ τὰ πρόσωπα παρεξέτασιν χωλευου- σαν' ἔχει, διότι τους τεθνεῶτας ώς ζῶντας υποτiθεται ει γουν ἀντι τοὐ Κλέωνος γράφειέ τις Θηραμένην Τ πέμ- . πειν σrρατηγον, τελεως μ ερρωται η τὸ ζήτημ' ωστεε καὶ εν τουτοις ἡμαρτημένον παρὰ τον πρότερόν εστι κανόνα ' τὰ γάρ τοι μὴ αποπῖπτοντα ' πρόσωπα πῶς αν
s0 Φανοῖς, α νατον δε την εκβασιν ' μελετηθεin δ' ἄν κατὰ εκβασιν, μελετηθείη δ' ἄν κατὰ αἴτησιν ' ώς ενυποδίσει' ασπερ και κατὰ μέρος εν τισι λόγοις ὁ Λημοσθένης φησὶ τῶ καθ' υπόθεσιν σχήματι χρώμενος' εἰ ἐκρινόμην μῖν εγώ, κατηγυρει δ' Αισχίνης, Φiλιππος δ' 15 ην ὁ κρiνων ' ταυτα γὰρ Ovκ εγένετο, αλλὰ καθ' υπο- θεσιν ἐξήνεκται ' διατέρει di του αδυνά rov τὰ κακαπλαστα τῶ χρόνω μόνω ' ου γὰρ ώς αδύνατα τιν τίσει πλάττεται, οπερ ιδιον τῶν αδυνάτων' ἀλλ' ώς μὴ συμβαίνοντα τῶ χρόνω ταὐrα πραττόμενα κακόπλαστα λε-
Μαρκελλίνου. 'Iστέον, ora τῶ τοιαῖτα αγῶνος ενεκα και ἀποδεiξεως συνέστηκε διὰ τὁ συνεστάναι, καὶ ἰσχύειν τοῖς πράγμασιν ασίστατα δἐ αυτὰ καθίστησιν
ἡ ἱστορία και ἡ παρ' ἱστορῶν π σις' ὁ γὰρ συμβου-
184쪽
λευωω πέμφαι Κλέωνα στρατηγον, εἰς Σικελίαν, καὶ πάλιν ὁ ἀποκρινόμενος παρὰ βασιλεῖ Μαρδόνιος, ευπορήσουσι ι ἐν ώς ἐπὶ των συνεστηκότων ἀκριβως καὶ ἐνθυμημάτων και παραδειγμάτων ' μόνος δἐ αυτοῖς εμποδὼν ὁ τῆς ιστορίας χρόνος, διὰ τὀ οδύνατον καὶ μὴ ενδεχόμε- βνον' εοικε γὰρ Ουτος ὁ τρόπος τω ἀδυνάτω ' τον γὰρ ἀποθανόντα πως δουνατὸν πωπειν; - διαφέροι M, οτι τῖ μῖνα νατον παντελῶς καὶ εν παντὶ καιρω αδύνατον ὁμολογεῖται, τὸ δῖ γενέσθαι μῖν δυνατόν ' διὰ δἐ την ἱστο- ωριαν μόνην ροδίνατον ' καὶ τὸ ι ἐν *ίσει αδύνατον, τὸ M 10 Oi σει, ἀλλὰ τω χρόνω τῆς ἱσrορίας ' ου γὰρ συνήκμασα, δ' mκiας καὶ Κλεων. Λιαri δἐ μὴ μετὰ των
διὰ τί μὴ ειδικω -τὀ ὀνόματι εκάλεσεν ώς τό νονομε- 15ρῖς, καὶ τὰ ἄλλα, ἀλλὰ τω κοινω; παν γὰρ ἀσύστατον
185쪽
Σωπάτρου. Προειλημμένον γαρ, ἔνθα πρόδηλος
τῶν ηταιρηκότων, η των συγγινομένων τοῖς παισὶν, ἡτων αIώτων εἶναι ' τουτο γὰρ otin απλῶς λέγει ' ἀλλα προκαταλαμβάνων τον δικαστην εις τό πάντως κατα- ρηνήσασθαι, δεδιότα μη ἐκ του ἀτεῖναι την aiαν υπό-
τῶ κανόνι τῶν συνεστώτων καὶ ἀσυστάτων ειπεν τὸ μηπσοειλημμένον τ' κρίσει, δυνάμενόν τε πέρας λαβεῖν συνίστασθαι ' μη συνίστασθαι δἐ τὰ μη ουτάς εχοντα' ἐνταὐθα δἐ ἐγγὴς τῶν συνεστώτων τὼ προειλVμμένον20 ἔταξε τν κρίσει' καὶ λέγουσιν, ἔτι πρός ἄλλο και ἄλλο τουτό φησιν' ει ι ἐν γὰρ ἔνθα γέγονε κρίνοιτο, οὐ σπιστήσεται διὰ την μεργεσίαν ' οὐ γάρ τις 'ἀνέζεται τηνσεργεσῶν κρινομένην ιδεῖν ' εἰ δ' ἀλλαχη που ἡ κρίσις συσταiu ' τῶν μη προειλημμένων γάρ, ωτι κοι δυ- 25 ναμένων κρίνεσθαι ' της γὰρ ευεργεσiας ἐκτός εἰσιν οι κρiνοντες ' φείσοιται δ' Ομως τῆς γυ-mbu ἀκηκοοτες την ἐλευθερίαν δι αυτῆς τῆς πατρiδος γεγενημiνVν. Μάρκ ελλίνον. Προειλημμένον εστὶν, εν ω ή φῆτος ἡ παρὰ τῶν κρινόντων ἀλογωτέρα πως φαiνεται ' του .st ἐστι τὸ τῆ γνώμη τοὐ δικάζοντος προδεδηλωμένον η εφανερὸν ἔχον τέλος ' διὰ τι δἐ νῆν εν τοῖς εχγυς ασν-
186쪽
στάτων εθηκεν αυτό' και τινες μέν φασιν, οτι ώς ἐν παραδρομῆ αυτο λέγει καὶ αινίττεται ' ἐν τω ορω των συνισταμένων ώς περὶ ασυστάτου ' κατανοήσας M, οτι εἰ καὶ σνόδρα ευεργέτησεν η γυνη, αλλὰ καθο δικα-σται προς τὀ δίκαιον κρίνουσιν, Ου προς την iὐεργε- εσλω ἀφορωνται καθάπαξ, ουειν του δικαίου προυγγιαίτερον δικασταῖς, εξ ου καὶ την προσηγορίαν εχουσι, διὰ τομο οὐκ εταξεν αυτ3 τὀ ειδος ἐν τοῖς ἀσυστάτοις, ἀλλὰ γαι τοῖς ἐγγὐς ασυστάτων, ἀκριβέστερον ημῖν τὁ ειδες αυτοῖ παραδιδους καὶ την φύσιν ' τινἐς δε φασιν 10 οτι ἀκρι*στερον ἐν τ6 ορω συμπεριλαβών αυτὸς ἐδηλωσεν ημῖν ora ἀσύστατον' εταξε δἐ αυτό καὶ ἐγγυς et ἀσυστάτων, ἔνα ἀσυστατον μῖν η παρὰ τοῖς εὐεργετου- μενοις δικασταῖς ' ἐγγυς ἀσυστάτων M παρ' ἄλλοις δικασταῖς. Πάλιν ου τελείως συνωτάμενον ' ει γὰρ καὶ is ξένοι οἱ δικασταὶ, ἀλλ' ὐμως καὶ αυτοὶ θαυμάζουσι και κατοκνοῖσι κατατηφίζεσθαι γυναιῶς, την οἰκείαν ἐλευθερωσάσης πολιν, η Oτι προς μἐν την ευνοιαν των καστῶν ἀσυστατον ε*ζκεν αυτό, πρός δἐ την ἐξέτασιν τοῖ 69 πράγματος μελετωμενον ' εχει μἐν γὰρ ευπορίαν λόγων καὶ 20 μελέτ6ν ο τε κατηγορος και ὁ φευγων, ἀλλ' η των δικαζόντων εονοια καὶ τὸ προδεδηλωσθαι τὴν κρίσιν
νόνα τοὐ συνεστωτος ζητήματος λέγων, ἄρίσατο ' Orι τδεχον τόδε καὶ τόδε συνέστηκε ' τὰ δ' ουν τινος τούτων dis ἐνδεῆ ου συνέστηκεν ' ειτα ἐπιδιαιρεῖ τὰ ἀσύστατα καὶ
λέγει, ἴτι των μη συνεστώτων τὰ μέν εἰσι καθάπαξ ἀσύστατα, τῶ δἐ θ ς' ωστε τὸ προειλημμένον εἰ καὶ - ειπεν υῆ συνεστάναι ἀλλ' ou ὁμολογ μῆνως ἀσυστα
187쪽
αἱ λειτιστα τι και ζητήσεις καὶ αἱ κατὰ Phτων και διώ-
μάτων ' δῆλα γὰρ και ἐνταυθα τὰ τῆς ευεργεσίας διὰ τῆς νίκης, ἀλλ' ὐμως οὐκ ασίστατον. ναμ ἐν Ουν, ὼς οὐχ δμοια ταὐrα κἀκεῖνα ' ἐν ἐκεiνοις μἐν γὰρ, τῆ ἀντιστάσει ghμὶ, καὶ τῶ ρηrse και διανοία, ἡτοι ἄμφω,
ad τῶ ἀδικήματά φημι και ευεργεσίαι, δημόσια, ἡ ἄμνω
Μαρκελλίνου. 'Eπειδὴ 3 πολλὴν κοινωνίαν δεει.
188쪽
ρορρεπους, οτι εκεῖ μεν κατὰ το πρῆγμα αυτὼ ρόπει id προς τό ἔτερον των προσωπων ὁ λόγος ' ενταὐγα δῖτο μῖν πρῆγμα ἴσον ' ομοiως γὰρ εὐπορήσουσιν o τε μοιχείαν της γυναικος κατηγορων, και ὁ λέγων υπῖρτῆς γυναικος ' ἐτερορρεπεῖ δἐ μόνον τῆ ε ολ των δικαστῶν. ' is
τύχα δ' ἄν καὶ παρὰ ταῖτα εἴδη τινα ευρεθείη αλλα η τοιάῖτα αλλά γε περὶ τῆς τῶν συνεσrωτων διαιρέσεως ἐδη λεκτέον.
κατὰ τό τεκμήριον δῆλον ' uoν Αἰσχἰνος κρινόμενος ἐπὶ τῶ προδεδωκέναι κερσοβλέπτην ἐπέδειξεν ἐπιστολὴν δηλοῖ σαν, ως πριν αὐτόνειὶ την πρεσβύων ἐξώ.θΠν κερσοβλέπτης ὁν ἄλους υπὸ Φιλίππου
189쪽
αναγκαίαν παραλείπει των τοιούτων την μνήμη ωσπερ ἀπέραντον ουσαν των ασυστάτων την φυσιν ,. και την
ουτε μην ἐκτιθiμενος ἐκεῖνα βούλεται μακρολογεῖν, ει- ως ώς εἴ τι αλλο εὐρεθείη εν τούτοις ἐστίν. 10 Σωπάτρου. οἶδε καὶ αυτος παρεις τινα, 70 πρωτόν ἐστι το ) κατὰ ηθος καὶ μάχην ' οὐ γὰρ παράδειγμα τόδε ' νόμος τους πρεσβευτὰς μη συμπλεῖν 'πίνης και πλούσιος ἐχθροι τὰ πολιτικὰ, ἐπρέσβευον ἀμφότεροι ' ἐναυάγησεν ὁ πένης καὶ προσῆλθε περινηξ 15 μενος τῆ του πλουσίου νηῖ' ὁ δἐ οὐκ ἀνέλαβεν αυτόν ἀπέθανε, καὶ κρίνεται ὁ πλούσιος ' ενταυθα κατὰ μἐντο ηθος ἀσύστατόν ἐστιν' ἄμολόγηται γὰρ ora ώς αυτὸν οὐκ ἀνέλαβεν' κατὰ M την μάχην συνίσταται η γὰρ του νόμοv ιπὴς δίδωσι λόγους -τω' τοὐτό τι- ονες μετάστασίν φασι, διὰ τον νόμον ' επὶ τουτον γάρ φησι την αιτίαν ἀναδησει ὁ πένης, Ουκ ἔστι δέ' αλλῶτου ἐτερορρεπῶς' διὰ την προὐπάρχουσαν ἔχθραν ' O- περ οὐκ ἔστιν is με ταστάσει. Ἱστέον Oτι Μινουκιανὸς
190쪽
μsτα των συνεστώτων τάττει τὰ Mota' ημεχ ει μετατων ασυστάτων ' ου μάτην ει τοὐτο ὁ Μινουκιανὰς ἐποίησεν, MX ως ηδη εφαμεν, Ora αἱ αδοξοι πράξεις μετὰ μῖν ἐνδόξων προσώπων ασίστατοι ' μετὰ δὲ ἀδο- ξων έξετάζονται ' η γὰρ τοὐ προσώπου ποιότης πρόσφο- ερος αἶσα v πράξει, ἐξετάζειν ἐνάγει τους ἀκροατάς.
χρησατο εἰπὼν προβλημάτων ' τὰ γὰρ προβλήματα ίοὐ 10
quae Ven. Syriano tribuit, consentiunt cum iis, quae AId. Marcellino et Sopatro adscribit: muro ακριβως εἰς μι--wκιανον αἰνίττεrora ' ἐκεινος γαρ ἐν τη τέχνη προ του περὶ των πιασεων διεξελθεῖν τα εἴδη των προβλημάτων απαρι Πται, καὶ τους τρόπους λέγων εἴδη μἐν ειναι προβλημάrom πέντε ' πανπυρικα, δικανικώ, ηθικα, Παθητικα, μικτο ' πανηγυρικα μεν, οἷον μετὰ τὰ ἐν Σαλαμῖνι γράφει θεμιστοκλης θύειν τοῖς δνέμοις ' εἰ γὰρ και συμβουλὴ πρόκειται, ἀλλ' ουν πανηγυρικον ολ- eto εἶδος του λόγου γενησεται ἐώ Ἀλικουτοις Ουσι τοῖς κα*ορθωμένοις ' δικανικὰ δε, οἷον τὰς ἱερωσυνας των παίδων εἶναι, ἄρισrευσας τις τησεν ἱερωσυνας τινος ἀφελῶσθαι ' ε βεν, τεθνήκασιν αμφότεροιο τε ἄριστεὼς καὶ ὁ πρῶτος ἱερεῖς, οἱ παχες υμφοτερ- ωμφιομ-τουσι της ιερωσύνης' ἐμωυθα γὰρ φιλη περι των δικαἰων ἐστι μα-χη ' ἡλκὰ δε, οἷον φιλάργυρος ἀριστευσας ιτησεν εις την δωρεὰν του πλουσιωτάτου τον κλῆρον ἄφελέσθαι ' παθητικὰ δέ, οἶ- ἐνμανψ τις ἄπτόμενος αυτοῖ τον υἱὸν ἀπέκτεινεν ' καὶ δνενεγκὼν φόνου κρωοαι ' μικτὰ δέ, ouν τραυμαχίας τις αριστεὴς παρεχωρησεν τὴν δωρεὰν ἀrρώτου αριστεῖ, καὶ ὁ μεν αιτεῖ την γυναῖκα ta
του λαβεῖν, ὁ δέ μονομαχειν ἀξιῶ ' πολλὰ γάρ ἐστιν ἐν ταὐτῶ, ἡ τε περι ῆς δωρεὰς μάχη, καὶ τὸ περὶ τὴν γυναῖκα πάθος, κοὶ του τραυματίου τὸ ἰθος, eto μἐν τῆ συμφορῖ, τὸ δ. απειλῶ, ὁ di καὶ παρακλήσει σωφρονειν ἐθίζοντος ' 'εκυλας δέ τῆς διαιρέσεως