Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

161쪽

Συριανο v. Kαὶ τοὐτο παρὰ τον δεύτερον κανόνα εστὶν, οὐ γὰρ ισχυρα τὰ των πωτεων αὐτοῖς, ἀλλα σαθρόrατα, διαφέρει δἐ του ισάζοντος ' Oτι ἐκεῖ πιν το

id ἀλλήλων, ἐνταυθα δἐ τοῖς εαυτῶν οἱ δικαζόμενοι περι- π ιπτουσι λόγοις, ἀντιοτρέφουσι γὰρ καὶ ἐναλώττουσι τοὐς λόγους, ο γὰρ ελεγεν ὁ κατήγορος πρότερον, nάλιν λέγει, καὶ διὰ τουro ἀντιστρέφον καλεῖται εστι' ασίστατον, κατὰ τὸ κρινόμενον ' καὶ γὰρ υφίσταται is ν μἐrὁ συνέχον in καὶ αιτων, ἀπορεῖ δἐ προς τὴν κρίσιν ὁ δικαστὴς ' συσταίη δ' ἄν του προσδιορισμῶ της ποι τητος ' οἷον . ν' οἴτως ὁρίσωμεν, ἀπirει τις δάνειον καὶ τόκους' ὁ δἐ ἀργύριον μῖν ἔχειν ' ώμολόγει, ' τόκους δἐ ου,-ἀλλ' οὐδἐ δάνειον ' προσδιορισμὸς γὰρ τουτό εσrι ad τῆς ποιότητος ' τρίτην M τάξιν εἴληφε τοὐτο ' ἐπεὶ ὁ κεῖ πως εχειν λόγους ' καὶ τοὐro τοῖ ἰσάζοντος διενήνοχε' κοινωνει μῖν γὰρ καὶ τω μονομερεῖ καὶ τῶ ἰσάγν- τι, ε τῶ μἐν ιιονομερεῖ κατὰ τι μὴ ἐξεταζομένους εχειν

162쪽

-ue λόγους, διαφέρει ει ἀμφοτέρων ' του μιν πρώτου, λι ει καὶ ἀχρηστου , ἀλλ' ουν παρ' ἔκατέρου μέρδος

ἔχει λόγους' -ὐ δι δευτέρου, ora ου τους αυτους, ἀλλαδια*όγος ἔχει λόγους ' καὶ Oτι τὸ μἐν δώτερον αμα καὶ ἐν τω -τω χρόνω τους λόγους εχει γινομένους ' εν δἐ ε. -υτω, ἐν αλλου καὶ ἄλλω χρόνω ' . καὶ ora ἐν ι ἐν τοῖς εξισάγεινι τοῖς ἀλλήλων χρῶνται λόγοις πρὸς μἐν ἀλλήλων ανατροπην, ου μέντοι καὶ εαυτῶν ' ἐν ει τοῖς ἀναστρέφουσι πρὀς ανατροπὴν αυτῶν ὁρα τὰ παρ' ἐκατέρου λεγόμενα ' ἐζῆτηται δῖ, εἰ διαφέρειν ἀπεδείχθη τό 10 ἀντιστρέφων του ψάζοντος, πῶς -- αυτός φησιν, εο τι ου διάφορα, -δἐ ισχυρὰ τὰ τῶν πίστεων ' φαμῖν

κων ἰσχυρίζεται πρότερον, τοῖς αυτοῖς πάλιν ὁ φευγων τοῖς αυτοῖς μετὰ ταυτα ὁ διώκων ' καὶ τοῖο ἀλλήλων ἐκ is τούτων, άλωκονται πτεροῖς' δῶ καίτοι διάνορα κατὰ Mταυτὸν ὁντα, ον διάνορα μετὰ βραχύ ευρiσκεται ' ἀμείβουσι γὰρ τῆ τάξει τοὐ χρόνου καὶ τὰς ἐπιχειρήσεις διάφορα δἐ μὴ ὀντα ουδε ισχυρά ἐστιν' ουδὲ γὰρ ἐπάγονται τ- ἀκροατὴν, τὰ οἰκεῖα ἀρνουμενος ἔκαστος 20 καὶ ἐπὶ τὰ του ἀντιδίκου καταφευγων' ἄλλοι δέ φασιν .ώς Ου διἄφορα εἶπεν, ἀλλ' oraὶ οὐ πολλὰ, οτι γάρ οὐ πολλὰ, ἐνταυθα γνωστέον ' ὁ μιν γὰρ παρακαταθήκηναπαιτεῖ, καὶ μια ἀποδείξει χρῆται τῶ λέγειν, Ora, σώειπας' ὁ δἐ δάνειον ομολογεῖ καὶ iuvet ται τὸ , σὴ ει-2οπας, καὶ αυτός. .

Σωπάτρου. υδιαφόρως χρῆται τῆ τάξει τῶν

163쪽

ad τους λόγους, διαφέρει δἐ του τε ἰσάζοντος και τοὐ ἀνrιστρέφονrος' τοι μῖν ἰσάζοντος, οrι ου τους αυτοὐς ἔχει λόγους, ουδἐ τοὐς ῖσους' τοὐ M ἀντιστρίνοντος, καθὼεν μῖν τω ἀντιστρέφοντι τοῖς ἰδίοις λόγοις ἐναντιοὐν-ται' και γὰρ τὰ προειρημένα ἀρνούμενος επι τὰ τοὐ1s ἐναντίου καταφευγει' εν ει τω ἀπόρω ὁ διώκων διάς ρόν τι ἔχει την ε τασιν, και εκ διοφόρων γινομέν αποδεiξεων κατασκευάζεσθαι' o τε γὰρ συμβουλεύων πείθ εσθαι πολλὰ καὶ ἱκανὰ πρω απόδειξιν ἔχει τοὐπεῖσαι ' O τε μὴ πείθεσθαι ομοiως' τὸ δῖ πέρας τῆς

ων, ου γὰρ οἱ λόγοι πίσrιν οὐκ ἔχουσιν ἐνταὐθα, ἀλλατὀ κατασκευαζόμενον εναντίον ἴν τοῖς κατασκευάζουσι τὴν απορίαν Mδωσι τω ἀκροα6' γ ἐν M τω ἀντιστρέφοντι ἐν ἐτέρω και ἐτέρω καιρω συμβαίνει τὼ ἐναντiω- dis μα' ὁμοιον τούτω καὶ τd κατὰ Κόρακα καὶ Tισών,

καὶ ὁ κροκοδειλirης, ἀλλα και τὸ τοιοὐτο πλάσμα ' μάντεως i=vγάrηρ ἡπο λησταῖς ἐγένετο ἐλίλεν ὁ μάντις αἰτῶν τὴν παῖδα, οι δἐ ἄμοσαν αυτω δώσειν εἰ τἀληiλῆ μαντευσαι ra περὶ τοὐ πότερον λήψεται ῆ ου' ὁ M, 3ο οὐ λωρομαι, ἔφη ' και βουλευονται οἱ λησταί ' εἰ γὰρ δοῖεν αυτω τὴν κόρην , φειδομένω δώσουσιν ' ἔφη γὰρ

164쪽

θευοντι μη πληρουντες τὰς υποσχέσεις ' συσταίη δ' - ταυτα πάντα τον εκ του χρόνου λαβόντα διορισμόν

oloν τον ι ἐν κατα Ἀλέξανδρον ἴνειρον ουτως' ἴνειρονυλεξανδρος εἶδεν τοῖς μετὰ ταυτα ονείροις η τοῖς μεθ' εημiραν μη πιστευειν. το δἐ κατὰ Tισων και Κόρακα, εἰ λέγοι, εἰ εχω των δύο ἐτῶν νικήσω την πρώτην Mκην' τό δἐ ἐπι τοὐ μῶντεως, εἰ εἴποι, σημερον M oυκ ἀπο- iMiητε, αἴριον δέ. Μαρκελλίνου. Gυτο ἀκριβως ' παρὰ Mν τέ- 10 ταρτόν εστι κανόνα ' Ου γὰρ δίναται πέρας λαβεῖν. Avrόθεν απὁ της προσηγορiας πρόδηλον τὁ λεγόμενον ' δεῖ γὰρ τι συμ λον τοιουτον εἶναι, οῦστε και συμβουλευειν περὶ των δυναμένων πέρας λαβεῖν, οἷον βοηθῆσαι χλυνθίοις, η σπείσασθαι η πολεμίοις η ἄλλο η is

τι, περὶ ου πρόκειται συμβουλή. εἰ γὰρ μη ουτως εχεν, μάταιος η συμβουλη τέλος μη Vov-' ἐνταυ-

θα δἐ εκάτερος των συμβουλων εις ἐναντίον τω σκο- πω πέρας τελευτήσει' εἰ μἐν γὰρ τω φανέντι ονεἰρωπείθεσθαι συμβουλευσει, ἐναντιώματι μεγάλω περιπε- 20σεῖται ' οἶς γὰρ κελευει πεισθέντας τω φανέντι ' ἀπι- ωστεῖν τοῖς ονείροις, πέπεισται πάλιν, ονείρω μὴ πιστευ-ειν συμβουλευωω' εἰ ει πάλιν λέγει, οτι δεῖ πιστευεινονείροις, τί ηπίστησε τω φανέντι ' καὶ ἄλλως εἰ μῖν λέγει ὁ συμβουλος, οτι δεῖ πείθεσθαι τω φανέντι' κα-25λον γὰρ τι πείθεσθαι τω ονείρω, διὰ γὰρ τούτου ση

6 τοῖ ro ακριβως - - πέρας λαβ ν Syriano attribuit Ven. 7 Ald. πείσασθαι. 8 Ald. ἀλλ' oti. 9 Ald. καὶ ἄλλονς εἰ μέ, λέγει ὁ συμβ. οτι δει π. τω φανέντι h. I. inserit et Paullo post suo loco repetit. Delevi primo loeo, ut est in Par. Duiligoo by Cooste

165쪽

Dυλεται, κατα σάω ' καὶ ἐξ ει τις προτρέπεται ἀποτρεπει ' καλειται δἐ καὶ μαχόμενον διαφέρει δἐ του ἀντιστρέφοντος , οτι ἐν μῖν τω ἀνταπρέφοντι τοῖς μυ- των μόνον λ4γοις ἐναντιουμεθα , ου τω βουλεύματι τω

nὁς ην τό ἀποβαλεῖν τὰ χρήματα, καὶ ου μάχεται τῆ

νώμη τῆ εαυτο ειτε παρακαταθήκην εἴτε δάνειον λέγει ιν ει τω ἀπόρω εὰν εἴπης μη πιστείειν, πιστευεις του 10 φανέντι, και ἐν τουτω τὰ εναντία τη βουλήσει περα-νουμεν, Ου τω λόγω ' ορα δἐ πῶς φησι πρῶτον μῖν τὸ oνομα ἄπορον, ου μη εστι πέρας ευρεῖν' και μετὰ ταλτα τὸ παράδειγμα' εἴπομεν δἐ και ἄλλο παράδειγμα παρὰ τὀ κείμενον ' εγραφέ τις ψηφισμα ' μη κυρω γέντος as αυτοὐ γράφει ετερον, ἄστε μη πιστευειν φηφὶσματι, ει γὰρ πεισθε.ημεν αυτῶ λέγοντι, ευρισκόμεθα τῶ avros πιστευσαντες ' ει δἐ βεβαιώσομεν τῆ μυ πιστευειν, τοπαρ' αυτρω γραφῖν ἀνατρέπομεν.

Συριανου. Ναι τουτο παρὰ τον δευτερόν ἐστι κανόνα ' αὐ γὰρ εκ πιθανῶν συγκειται λόγων, ἀλλαταῖς πῶυτων ἀκριβῶς εναντιων δοξαις δ' οὐ συναδοντωλέγειν επιχειρεῖ' τριῶν δἐ ἴντων 3 περι εκασrον τῶν

is προγμάτων, χρήσεως καὶ Ψυσεως καὶ δόξης, τὰ μῖν δυοτῶ ρήτορι ἀπονενέμηται, χρησις καὶ δόξα, φυσις διτοις φιλοσόφοις ' αυτῶν δὸ τῶν δυο τῶν παρα τοις

166쪽

Mτορσι, κυριωτερον το της χρησεως, ἀπο γὰρ αυτης καὶ η δόξα αναταίνεται' δ' ει γὰρ καὶ τὰς φύσεις Ουκἐπιζητουσι των πραγμάτων, ἀλλ' ουν εκ της χρήσεως οἶμαι τόδε τι περὶ τοὐδε του πράγματος νομiζουσιν, ηου νοri υσιν, διόπερ - ἄπορον πρῶτον ἔταξε του s

Σωπάτρου. . υσθενησάντων των ἀσυστάτων ἐπὶ τὰ μἀλλον εχοντα λόγον χωρεῖ' σκόπει γὰρ, οτι το μἐν μονομερὸς εκ του ἐνός εστι πάντη ἐλλελειμμένον τὸ M 10εξισάζον εχει μἐν εξ ἐκατέρου λόγους, τοῖς αὐτους δέ 'τό δἐ ἀντιστρεφον εχει μἐν δια*όρους λόγους καὶ τοὐς

αυτοὐς, πίστιν M Oυκ εχοντας' τό δἐ ἄπορον κω λόγους εχει, καὶ ου τοὐς avroὴς καὶ πίστιν δεχομένους' ἐκ M a τοι κατασκευαζομένου τὁ ασίστατον' τὐδἐάπίθανον υλην is εχει πάντων πλεiονα, δῶ καὶ σχεδὸν συνέστηκεν' ίστε καλῶς ῆδη ειρηται ' ῶσπερ Τέπὶ των εξεταζομενων προσώ- πων χαὶ πραγμάτων ἀπό των πολυυλοτέρων διεχλρησεν ἐπὶ τὰ ἀπορώτερα καὶ ἀσθενέστερα, Ovrω πάλιν ενταῶθα ἀπὸ των ἀπορωτέρων επὶ τὰ ευπορώτερα ' 20ώς γὰρ ἐκει τω συνιστάναι χαρακτηριζόμενα ἐπεζῆτει τὰ πλεioνα σίστασιν χορηγουντα προτάττειν, Ουτω κἀν- ταυθα τὰ τω ἀσυστάτω τό εαυτῶν εὐληχότα γνώριμον τὰ ἀπορώτερα τῶν ευπορωτερων προτιθεναι φιλεῖ ταὐ-τy τοι καὶ τοὐς του κανόνος τέσσαρας προςδιορισμοὐς, etsoὐ κατὰ τάξιν ἐπὶ τῶν υποδειγμάτων φυλάττειν ἀλλαφύρδην καὶ ἀναμὶξ, ώς ἄν ἡ χρεiα τῶν ἀσυστάτων την

τάξιν παρέχηται ' ἐζήτησαν δέ τινες, πῶς τὁ παρὸν ἀ--στατόν ἐστι' καίτοι καὶ Σωκράτης καὶ υριστεiδης γραφὰς υπε μειναν ' καὶ ὁ μῖν ἐξωστρακiσθη , Σωκράτης δ8 30 θανάτω ἐζημιώθη ' ἐι δῖ μὴ ἐν κατὰ τούτων κατηγορῶ,

167쪽

6I διαβάλλειν. Σωκράτης τε γὰρ ἐπι σωφροσυνη βοώμενος

κτανθῆναι, υριστεiδον ει ἐξοστρακισθῆναι πεποίηκεν, Ουτως καὶ Ἀχιλλέα μεν δειλως τις γραφόμενος ἡ λειποταξίου ἀπίθανος ' προδότην di καὶ χρημάτων ητ-

Μαρκελλίνου., Ουκ ἀγνοουμεν ἀπὸ της ἱστορίας TU τούτων ποιότητα, διαβεβοημένοι γὰρ οι ἄνδρες ἐπὶ τοῖς βελτίοσιν ησαν ' ὁ μεν υριστείδης ἐπὶ δικαιο νη, 20 ὁ δἐ Σωκράτης ἐπὶ σωφροσύνη ' ει τOiνυν ἐπιχειροίη τις τὰ λαντῶ περιτιθεναι της δόξης, καὶ λέγοι τον σώφρονα πορνοβοσκὸν, ἡ τον δίκαιον ἀδικουντα, τίς ἀνέξεται παντάπασιν ἀπiθανα διαβάλλοντος' ἀλλ' εἴποι τις, οτι μεταβέβληται πολλάκις καὶ νυσιν ' ἀλλά φαμεν, υτι 25 κἄν ἀληθἐς τουτο δωμεν μεrαβάλλεσθαι, ἀλλὰ διὰ την δόξαν των ἀνδρῶν την ηδη κρατήσασαν ώς νόμον ἀπὼθανόν ἐστι τὁ πλάσμα ' μάχεται γὰρ αἱ τη καὶ τ' ἀλη- θεία, δέεται di καὶ η ἀλήθεια του πιθανου ' καὶ γὰρ αυτὼ τὀ ἀληθ/ς, ἐὰν μη εχη τὀ πιθανὸν, μάταιον εις 3ο τὸ πείθειν ' δεῖ ει νοεῖσθαι ἀπιθανον, καὶ ἄμα προκεῖσθαι τω λόγω τὐ καθ' υπερβολήν ' τὰ γὰρ προς υπερ-

168쪽

φλην αλξα ασύστατα ' τα δἐ μη προς υπερφλην συνέσταται. παράδειγμα ἄλλο τοὐ ἀπιθάνου. Περικλης τη Ἀσπασire συνόντα Σωκράτο κρίνει μοιχεώς.

περὶ ἀρχης των Ἀλλήνων εἰποι βουλεύεσθαι, η τον Πύθιον S, φείδεσθαι.

μἐνων ἐστί ενδέχεται γὰρ ' Σωκράτη τε διὰ φιλανθρωπίαν εταίρα χορηγῆσαι τροφην, καὶ ριστείδην ἀπατηθέντα πραξαί τι δδικον. P 1s Σωπάτρου. To ἴτο ουκ' ηδύνατο πρό τοῖ ἀπιθάνου τάττεσθαι' εἰ γὰρ καὶ ἀπο των σφόδρα ἀσυστάτων ἐπὶ τὰ ἡττω καταβαiνειν ἐπάγεται, ἄλλ' ουνώς βουλόμενος ὁ τεχνικος ἀεὶ τὰ πρόσωπα των πραγμάτων προτάττειν καὶ ἐπὶ των παρόντων τρο ιδίαν ἐφυ- 20

λαξε πρόθεσιν ' καὶ το ἀπiθανον του ἀδυνάτου προέταξε

169쪽

καὶ γαρ το μῖν ἀπἐθανον, δια την του προσωπου ποι- .ότητα γίνεται, το αδλατον διὰ την τοὐ πράγματος' ἄλλως τε ει το αδύνατον ἐπιτεταμενον ἐστιν ἀπίθανον,

γὰρ Σωκράτης πορνοβοσκεῖν, ἀλλ' οὐκ ηβούλετο ' το Mαδύνατον οὐκ ενδεχόμενον γενέσθαι, οπερ ἐκ φύσεως γίνεται, ετι καὶ το ἀπiθανον ἀδυνάτου τάξιν ἐπέχει ' ει γὰρ ἀπέθανόν εστιν οὐκ αν ἐγένετο ' ουει δυνατην εχει 10 την κατηγορίαν ώς ἐπαναβεβηκός ' το ει α νατον δύναται ι ἐν πιθανους εχειν λόγους, το δἐ πέρας ἀδύνατον ' Oπερ, ώς εφαμεν, οἰκεῖόν εστι του πράγματος κοινωνεῖ δἐ τοὐro σφόδρα τω ἀπόρω ' ίσπερ γὰρ ἐκείνου το πέρας ἀδύνατον, Οἴτω καὶ τούτου ' διαφέρει M,15 οτι ἐνταὐθα φ ἐν κατὰ την φύσιν τῶν πραγμάτων την

κοινην ἀπάντων ἐστὶν ἀδύνατον ' εκεῖ δἐ μόνη τη αὐτούτοὐ κατασκευαζομένου φύσει, καὶ τω του Ῥλεξάνδρου ὀνείρω καὶ τῆ τοὐ μάντεως προτάσει μόναις ταῖς κατασκευαῖς ἐναντία τὰ κατασκενα uενα ' ἐπὶ μέντοι του 20 τον Πυθιον φείδεσθαι, καὶ τρ κοιν ' φύσει των πραγμάτων ευρίσκεται τοῖro ἐναντίον' οὐδέπori γὰρ θεος M. φείδεται ' πάλιν εὐν εἰ πω, οτι Θεσσαλοὶ την 'Uσσαν ἐπὶ το Πήλιον καὶ τον χλυμπον βούλονται iri ντες ἀναβα- τον ποιησαι τον Οὐρανὀν, τῆ φύσει τῶν πραγμάτων καὶ 25 τουτό ἐστιν ἐναντίον. Σιφνίο1ς ει καὶ Μαρωνεiτας ἡπόδειγιια τίθησι, καiτοι οὐ τῶν αδυνάτων Οὐτο, επεοι εκ Πέλλης περὶ αὐχῆς τῶν 'Cλλήνων ἐβουλεύσαντο, αλλὰ καὶ καθ' 'Πρόδοτον καὶ Θουκυδiδην πολλαὶ πόλεις τὰς τύχας αἱ μῖν ἐπὶ το μεῖζον, αἱ M ἐπι τό ελαττονιο ὐμειψαν' οὐδἐν ουν ἄτοπον καὶ Σιφνίους fi Μαρωνεirae τῶ χρόνω αὐξηθέντας προς τομο ιδεῖν. χοικεν ουν ὁ τεχνογράφος τέχνην συνιστὰς, τῶν μἐν Ελληνικῶν πραγμάτων ἡδη ἐκλελοιπότων, καὶ της Ῥωμαίων αρχῆς γε-

170쪽

νομένης, ἐν η M' ODv Σιφνίους καὶ Μαρωνειτας ασθενεις παρειλῆφαμεν ' φησι ' γὰρ ἐκεῖνος ἐν συμβουλευτικοῖς, εἰ μἐν αννιοι η Μαρωνεῖται περὶ σπης συνεβουλευον, σταiη δ' αν καὶ τουτο ἐναλλαγῆ προσώπου ' εἰ λθοιμεν , 7 περι μἐν 'Uσσης βουλευονται οἱ θεοὶ ἐπὶ M τῆς sαπῆς βουλεύονται ' Αακεδαιμώνιοι ' ἐπὶ δι τῆς Πυθὼ ας, εἰ τον πρόμαντιν ειπω φευδεσθαι, ῶς καὶ Λημοσθένης πολλάκις τὴν Πυθίαν φιλιππίζειν ελεγεν. Μαρκελλίνου. 'γγεν ora καθάπαξ ἀσθενῆ 'ταυτα τα γένη καὶ ευτελῆ ' πόθεν οἶν τουτοις ἡ ρώμη; io πόθεν βουλευσασθαι δυνατον περὶ ηγεμονίας και μάλωτα τῆς Ἐλλάδος ἀπάσης; μεῖζον γὰρ τῆς δυνάμεως

αὐτῶν καθ' oλον τὼ ἐγχείρημα ' παραπλήσιον M κM επιτου Πυθέου ' πῶς γὰρ θεον φείσασθαι δυνατον, ώς τον ἐπιχειροῖντα τὰ τοιαῖτα πλάττειν ζητήματα ενήθη is κρινοῶμεν καὶ ἀνοητον' ομοιον ει κἀκεῖνο, Ἀλέξαυδρος βουλεύεται μεταθεῖναι τὰς νήσους εις ἔπειρον ' φασὶ di . τινες, οτι Ου τάξει λέγει τὰ α σταrα, εδει γὰρ υστερον ταχθῆναι το ἀπέθανον τos αδυνάτου, καθ' o το αδύνατον πλέον ασύστατόν ἐστιν' οἷ δἐ βουλόμενοι τάξιν io εχειν φασὶν, οτι τὀ αμνατον ἐκ τοὐ απιθάνου σύγκει

σει τὰ ποιουντα των γινομένων, ωσπερ πατὴρ και μῆ- 2sτηρ υἱου. οὐκ ἀγνοήσας M, ώς ἀσθενὸς καὶ σαθρὸν ,

τὸ κατὰ Σπλους καὶ Μαρωνείτας του αδυνάτου παράδειγμα, - προσεδεήθη τῆς τοὐ νείβεσθαι τὸν Πύθιον προσθήκης ' o αὸλατον γὰρ ην ἐκεινους περὶ ἀρχῆς