Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

211쪽

Σωπάτρου καὶ Μαρκελλινου. κοινον το μοῦχιον, φέρεται γαρ κάὶ καθ' ἐτέρων πλείστων η στάσις

το Oνομα, επί τε των στασιαζόντων καὶ πυκτευόντων Πιον, το ἐξ αἰτιας τινος καὶ υπο συμβεβηκότος, ῶς Μεγαπενθ ης, maος' εἴτ ουν φησι κοινον τω της στασεως Oνομα, καὶ ἀναiτιον, ει τε ἐλύζον, καὶ εξ αἰτιας τινος μόμασται, παρήσω τουτο ῶς μηδἐν βλάπτον η ωφελουν την της στάσεως δυναμιν ' εἴπωμεν δἐ καὶορον της στάσεως ' στάσις ἐστὶ φάσις τουτι πεπραχθαι , η κληθῆναι, ἡ ποιότητος εξέτασις ' πρόσκειται τά- 10 σις, επε δη τάσις εστιν ἀπόφασις καὶ κατάφασις, οσημαίνει το αιτιον καὶ το συνέχον ' η γὰρ τάσις εστὶ, το φῆναι τὼν καrηγορον επ' αvrό' η δἐ ἀπόφασις τοὐπολυσασθαι την φάσιν την ἐξ avrOD' οἷον εφόνευσας, οὐκ εφόνευσα εποiησας ' ναί' ἀλλ' οὐ παράνομον ' τό 15 δἐ τουτὶ πεπρῆχθαι, διὰ τὐν π χασμόν' ενταὐθα μετὰτὁ αἴτιον καὶ τὼ συνεχον, καὶ περὶ του κρινομένου ὁ ωρος διαλαμβάνει' εν γὰρ τρο, τίς ο πράξας, η στοχαστι-

στοχασμός' επειδη ἄρνησιν εχει του ἐπιφερομένου ἐγκλη- ματος ' κατὰ φυσιν ει τοῖς ἀνθρώποις εἶναι καὶ ἀρνεῖσθαι εν τω ἐγκλήματι ' του ro δἐ ουκ ἰσχυρόν ' κατὰ γαρ 25 του ro καὶ ἀνriλυφις καὶ Oρος οφεiλει προrάττεσθαιτων λοιπῶν, εχει γὰρ καὶ ἀνriληφις ἄρνησιν ' Οιον, ἐγέλασας, Ουκουν υβρισας' αλλὰ καὶ ὁ Ορος ' ὁ γὰρ τω πλ

212쪽

νητι πλουσιος ἐπανατεινόμενος τὰς χεῖρας καὶ κρινόμενος υβρεως αρνησε αι, ora ώς υβρίζων τουτο εποίησεν Μητροφάνης di διὰ το τὰ στοχασrικὰ κεφάλαια εν πάσαις ταῖς στάσεσιν εμπίπτειν' και γὰρ τὰ ἀπ' ἀρχης ἐν

πάσαις εστιν ευρειν ταῖς στάσεσιν, βουλησιν δἐ καὶ δυ- εναμιν εν πλείσταις' αλλὰ τουτω τω λόγω, επειδη και πἀνruηφις και μετάληφις εν στοχασμω εμπίπτουσιν, ωφειλε θατέρα των στάσεων τούτων προrάσσεσθαι του στοχασμοὐ ' η μέντοι ἀληθεστέρα αλὶ αἴτη ' επειδη ἀρίστη διδασκαλία εστιν αυτη, ἀπο των παρ' ημῖν πρω- 10 τον ποιεῖσθαι την απην' εν πολλοῖς ει πράγμασι τοῖς ημετέροις ζητουμεν πρῶτον, εἰ εστιν, τί εστιν ' εἶτα ποιόν -

τί ἔστι, διὰ τosro ὁ στοχασμὸς προηγεῖται, ώς περὶ τοs εἰ εστιν εχων την ζήτησιν ' επειτα ὁ ορος, ῶς περὶ

Συριανού. Παν ζήτημα εκ τριῶν τούτων συνεστάναι φησὶν ό Μινουκιανὁς, αιτίου, συνέχοντος, κρινομένου, Τ Οἴον πλούσιος ἐχθρῶ πένητι συνεχῶς ἐπανα- 25 τείνεται τὰς χεῖρας, καὶ κρiνεται ἡπ' αὐrοὐ υβρεως, ἐν-ταὐθα αἰτιον μiν εστι τὁ παρὰ τοὐ κατηγόρου εγκαλΟὐ-

213쪽

το ἐν τη των δικαστγηρίων κρίσει καταλαμβανόμενον '

β πότερον υβριστης ὁ δεῖνα η ου' ὁ δἐ υκίλας εναλλάξας αἴτιον μέν φησιν εν ἐκάστω προβλῆματι, τα ἀπ αρχῆς

το δακρύειν νυκτωρ τὴν γυναῖκα ' κρινόμενον M την του απολογουμένου φάσιν ' συνέχον ει το si ἐν τῆ των δικα- 1ο στων κρίσει καταλαμβανόμενον ' παραγγέλλει τοίνυν ὁ τεχνογράφος την πασαν απολογίαν τε και κατηγορίαν περὶ την ἐξέτασιν του κρινομένου ποιεῖσθαι, και μὴ ταυτης περ προ σαντας ἐπὶ τους κοινους κατατρέχειν τόπους, 7 οπερ πασχουσιν οἱ τῆς τεχνικῆς εργασίας τωνεβ λογων απειροι, ' του μῖν αποδεῖξαι διὰ etων εντέχνων καὶ ἀτενων πίστεων ΟυM μίαν πρόνοιαν ποιούμενοι ' τὼ δῖζητουμενον ως ὁμολογούμενον λαμβάνοντες κατατρέχουσι

4 Ven. OLν h. I. et paullo Post ante ora υβρισα om. SVon. κρινόμενον δε τό ἐν Hi των δι-Grῶν κρίσει καταλιμπανόμμνον' παραγγέλλει τοίνυν ἡμιν ὁ τενογράφος κ. T. a. omissis πόTερον υβριστης καταλαμβανόμενον. 6 Ald. rtii. 7 τόπους Ald. et Par. om. , recepi ex Von. 8 Ven. και του μεν ἀποδεῖξαι δια των ἐντέχνων καὶ ατεχνων πίστεων καὶ ἐπιχειρημάτων ro προκεἰμενον ελλημα πρόνοιαν οὐδεμίαν ποιουνται, τό δἐ χτ. ως Oμ. λαβόντες κατατρέχουσι τῶν Mδίκως εἰργασμένων τὰν φόνον ' χρὴ δἐ τους μετὰ τέχνης ἐργάζεσθαι τους λόγους ἐπιχειρουν τας ταῖς αποδείξεσι συμπλεκειν τιις ἐπιτορας, Ουrωe γὰρ οὐκ εω του προκει μινον φανοννrαι βαδίζον ες. πολλάκις γάρ τινες εξω του προκειμένου λέγειν ἔνια φιλοτιμηθέντες αυrοὶ καθ' ἐαυrων φασιν υμωμενοι την πονιν ἐφάνησαν ' O γουν Aισχίνης ἐν τω κατα Kr. Ουκ ιοῦρκ. δεῖξαι T. γρ. παρ' avro υ Λημοσθένει φηφισμα παρύνομον. ἀλλα προς- θεὶς, ως ουδε ἄξιος του στεφάνου Λημοσθένης. 9 Ald. et Par. ἰν

214쪽

των τοιουτων ' χρη δἐ τους μετὰ τεχνης ἐργάζεσθαι τοὐρλόγους επιχειρουνrας ταῖς ἀποδείξεσι συμπλέκειν τἀρεπιπορας, ἀλλα μη εξω τοὐ προκειμένου βαα ειν. εἴπερ μη μἐλλογεν τὸ του Aviνου παθεῖ καθ' εαυ- τῶν νασιν ἀμώμενοι κονιν' και γὰρ A viνος ἐν ε

το γραφεν κατὰ του δημοσθένους WWyισμα, αλλὰ προσθεις, ώς Ουδἐ ἄξιος στεφάνου ὁ Λημοσθενης πρό-

νασιν τω ἀντιδίκω της των οἰκεiων πολιτευμάτων διεξόδου κεχορῆγηκεν αφθονον ' ει δἐ περὶ μόνον εστη τὀ 10 κρινόμενον, θῆττον αν εἱλε 3ζμοσθἐνζν ris ἄρχου ' μάλιστα μῖν Ουν δεῖ περὶ τό κρινόμενον sστασθαι τηνπῶσαν δικαιολογίαν ' εἰ δ' ἄρα τι κατεπε ει εξωθέν τινα παρει ἄγειν, μιῆ των τριῶν μεθόδων χρησόμεθα δ' τῶν τεχνικῶν, αἷς δ τε Θουκυ&δης κέχρηται και 153ημοσ=iνης παρ' αυτου μαθών ' δε η γὰρ επὶ τὰ πράγματα ἀνοωομεν την αιτίας η - τὰ πρόσωπα εξωθεν. η τὐ βιαιοτερον εις αυτόν τὸν ἀντίδικον ' επὶ μῖν τὰ πράγματα, ώς ἐν τω περι της παραπρεσβείας τησι δ' Λημοσθένης, εστι δἐ ἀναγκαῖον, ὼ ἄνδρες Ἀθηναλι, 20 και προσηκον ἰσως ώς κατ' εκεiνους τοῖς χρόνους ειχε τὰ πράγματα τμῆς ἀναμνῆσαι, ὶνα πρός τὀν υπάρχοντα καιρὁν εκαστα θεωριτε, επὶ δἐ τὰ ἔξωθεν πρόσωπαώς εν τω κατὰ Ἀριστοκράτους' ἀναγκαῖον M υπολαμβά

δεὶς υμῶν τοῖς εξωθεν λόγοις ηγμένος ἀλλοτριώτερον τῶν υπῖρ της γραφης δικαίων ἀκοίη δ' μου ' η' ἐπὶ di τὰν

10 Ald. δικάζειν. Par. βαδίζειν. 11 Ald. ὁλώμενοι. 12

215쪽

Αιniνου μηδἐν εω τῆς γραφῆς ουδ' αν εγὼ λόγον Οὐ-5 δένα εnoιουαην ἔτερον ' ἀπάσαις ει aliiαις καὶ βλα-- σφημλις αμα τολου κεχρημένου, ανάγκη καμοι προς ἔκαστα των κaτηγορημiνων μικρὰ ἀποκρίνασθαι καὶ ἐξῆς ' καὶ πάλιν ' ει ι ἐν Ουν περὶ ίν ἐMωκε μόνον κατηγόρησεν Aιπiνης, κἀγὼ περὶ αυτοὐ του προβλήμα- 10 τος - εὐδυς ἄν ἀπελογουμην' επειδὴ δἐ οὐκ ἐλάττω λόγον τἄλλα διεξιὼν ἀνήλωκε καὶ τὰ πλεῖστα κατεφείσατό μου, ἀναγκαῖον ει ι αι νομi, καὶ Mκαιον ἄμα βραχέα περὶ τούτων διεξελθεῖν ' ἐπισημήνασθαι δἐ ἄξιον, ἄρουκ ἀρκεῖ μόνον μια των τριῶν χρri σασθαι μεθόδω, ab βουλομένους τι παρὰ τὸ κρινόμενον ειπεῖν, αλλὰ καὶ ἐν-δεiκνυσθαι, οτι διὰ βραχέων λiξει τὰ περὶ τὸ κρινόμενον, καὶ ε υθνς ἐπὶ τι κρινόμενον ἡ ξει ' πανταχούγουν και Λημοσθένης τό γε πρῶτον προστίθησι τὼ

μικρὰ ἡ διὰ βραχέων περι ταν ἐξαγωνiων ἐρεῖν' ἀλλὰ ab καὶ Θουκυδίδης πρι 3ζμοσθένους ' κρινομένου γὰρ, πότερον συμνέρει βοηθῆσαι τοῖς Κερκυραiοις ἡ μὴ, ὁ Νορίνθιος ουτως ῆρξατο του λόγου, ἐπὶ τὼν ἀντiδικον

μετενεγκὼν την αιτίαν του παρὰ τὁ κρινόμενον ειπεῖν ἀναγκαῖον Κερκυραiων τῶνδε ου μόνον περὶ του Νω-

1s σθαι σφῆς τὀν λόγον ποιησαμόνων, ἀλλ' ύς καὶ ημεῖς

216쪽

τε ἀδικουμεν και αυτοι Ουκ εἰκότως πολWOυνται, μνησθέντας πρωτον και ημας περὶ ἀμνοτέρων Ουτως καιεπὶ τον αλλον λόγον ἰέναι' και γαρ. ἐπι τον ἀντiδικον μετήνεγκε την αιτiαν του παρα το κρινόμενον ειπεῖν

καὶ διὰ του μνησθέντας ενεδεiξατο δ' ἐλαχίστων ερεῖν sκαι πρις τον ἄλλον λόγον ουτως ιιναι λέγων, τὸ κρινόμενον εξετάσειν ὀρθῶς επηγγείλατο. 33 Σωπάτρου. Περιττὸν εἰ συνεστηκοι. ει γὰρ ζήτημα πάντως και συνεστώς ' και οτι τουτο ἀληθ/ς, μάρτυς αυτός' ανωτέρω γὰρ περι των ασυσrάrων φη- 10σίν ' ταὐτα γὰρ Γλυκ ἄν εἴη ζητήματα, ώς των ζητημάτων το συνεστῶς ἐχόντων ' ἀσαφῶς di δοκεῖ τὼ ἐξῆρεἰρῆσθαι' οῖον τό επισκοπεῖν δεῖ ia κρινόμενον ' λέγεται γὰρ κρινόμενον και τὸ φευγον πρόσωπον ' ίσπερ λέγομεν κρiνεταὶ τις φόνου ἡ υβρεως ' λέγεται κρινόμενον 15 και ἡ γνῶσις των δικαστῶν ' καὶ γάρ φαμεν, τι εκρινανοι δικασταί ' λέγεται κρινόμενον κάr τὀ πρῆγμα, περιου ἡ δίωξις ' δ εἰ καί τις υπολάβοι μόνον ειρῆσθαι κρινόμενον ενταὐθα, ου καλῶς, ου γὰρ ἀει πρῆγμα τὸ κρινόμενον, ἀλλα και πρόσωπον ' ῶσπερ κ&ὶ ὁ ἄσωτος et ο

νον ἀποκτείνασα ' ενταυθα γὰρ του πράγματος σαφους

oντος, φόνος γὰρ, ἡ γνώμη ζητεῖται ἐν Τ' τῆ ἀληθεία,

μαινομένη ξ ἐν προσποιήσει μανίας τον πρόγονον ἀπέκτεινεν ' ἀλλά φαμεν, ὼς τὀ κρινόμενον ει 'πών πάντα etsταυτα περιέλαβεν' εἰ γὰρ κρίνοιτο, πάνrως οτι καὶ δι ηον ἔχει καὶ φευγον καὶ κρινόμενον, ὼ δὴ τινες αἰτιον ἐκάλεσαν καὶ συνέχον καί κρινόμενον ' Asra Oυκ ἀσα-

217쪽

φως εἴρηκεν, ειγε τούτων απάντων ἐστὶ περιληπτικοντο κρινόμενον ' ἐπεὶ γὰρ εἰ*ζκε ζήτημα των τριῶν

συνεκτικον, μάτρο αυτω την ασάφειαν ἐνεκάλεσαν.

στῶν κρiσις, κάὶ ἐπι παντὸς ζητήματος ἔστι τι φανερόν ' οιον εν τῆ ἀντιλήφει μῖν το, ει ἐπ εξουσίας τω

- so πραγμένον ' το εἰ ὁλως υπῆρξε τὀ πρῆγμα ἡ υπάρξει φίλονται γάρ τινες καὶ ἐνεστῶτος χρόνου τιθέναι στοχασμὸν, περὶ Ου εἰρήσεται. Μαρκελλίνου. Προβληθέντος σοί, φησι, ζπήματος πολιτικοῖ, σκόπKσον τὁ κρινόμενον, τουτέστι τό s 5 εγκλημα' πότερον ἀφανές εστιν ἡ φανερόν' ἀφανἐς Mλέγει κατὰ την ουσίαν, ου κατὰ κρίσιν ' κατὰ κρίσιν γὰρ πάντα os Oiως ἀφανῆ' ἄδηλον γὰρ ἐπὶ παντός πράγματος τι μόλλον κριθῆναι παρὰ τῶν δικαστῶν ' ἀμέλει τὼ 81 προειλημμένον διὰ τοὐro δοκεῖ ἀσυστατον ειναι, επειδὴ 20 προέγνωσται τῶν δικαστῶν ἡ κρίσις, υτι ου καταφρονιοὐνται τοιαυτ6ς γυναικός ' Oυκοῖν προβληθέντος ἡμῖν ζητήματος ζητοὐμεν, εἰ κατὰ την Ουσiαν ἀφανές ωτινε φανερὸν ἐγκαλουμενον ' καλῶς δἐ προσiθηκε το εἰ συνεσr κοι ' τό γὰρ ἀσυστατον ἐκβληθήσεται ' τινῖς δέ dis φασιν, ὁτι περιττον τὁ εἰ συνεστήκοι ' εἰ γὰρ ζήτημα, δῆλον grι καὶ συνέστηκεν ' ου γὰρ προσαγορευομεν ζήτημα τὁ ἀσυσrατον' ἔτερ- γάρ ἐστι ζήτημα, καὶ ἔτερον πρόβλημα ' ζήτημα μἐν τὐ συνιστάμενον, πρόβλημα δὲ τὁ ἀσυστατον' καὶ τό μῖν ζήτημα καλέσαιμεν ἄν καὶ 36 πρόβλημα, τὸ δῖ πρόβλημα ου πάντως καὶ ζήτημα ' ἀνα- νἐς ει λέγει ου τι μέλλον κριθῆναι παρὰ τῶν δικαστῶν, ἄδηλον γὰρ Ου μόνον ἐπὶ τῶν στοχαστικῶν ζητηυάτων, αλλὰ καὶ ἐπὶ πάντων τῶν παραπλησίων, O μέλλουσι πρ

218쪽

νειν οἱ δικασται' η γὰρ αν ουδῖ δικαστηρέων ἐγίνετο χρώα, ει φανερον τῖ μιλλον κριθῆνω, ἀλλα προειλημμένον ἐγiνετο ' ἀφανἐς ουν λέγει κατὰ τὴν Ουσίαν καὶ πανερον os οἱως κατὰ .την ουσίαν ' εστι δἐ σφοδρα θαυμάσαι τον Ἐρμογένην, καὶ γὰρ την ἀντiνασιν οἶδε Sπάντως τι κατορθοῖσαν ' OLν τ3 ναι η ου, ὁ ἐστι στοχασμου η τόδε ἔστre η τόδε, o ἐστιν ορου ' η μέλαν, η λευκον, o ἐστι της ποιότητος, τρεις γὰρ αἱ ἄπωτάτω ζητήσεις' αεστι, τi ἐστιν, ὁποῖον τέ ἐστιν' okν ουσία, ιλότης, ποιότης' ουσία μῖν ἐν στοχασμω, ἰδιότης di ἐν tooρω ' ποιότης δῖ ἐν ταις αλλαις στάσεσι πάσαις' μήτηρο γὰρ ἡ ποιότης των στάσεων πασων, ἐν αἷς ὁποῖον τί ἐστι τὀ κρινόμενον ) τοὐμεν' καλῶς δὲ τη τάξει κέχρηται ' πρωτον μῖν γάρ ἐστι τό ει ἐφόνευσε ' δεύτερον

δῖ κατὰ ζήτησιν , ει νόμιμος ὁ φόνος ἡ δίκαιος, ἡ σύμ- 1s

ἐτέχθη ' ειτα τί ἐστι, πότερον ἄρρεν ἡ θῆλυ. εἶτα ὁποῖόν τέ ἐστι, πότερον μiλας ξ λευκός ' καλὸς ἡ κακός.Eἰ γ' αφανές ἐστιν ἡ σανερόν' και πῶς δυνατὸν oφανὸς is φανερὼν πρῆγμα κρίνεσθαι, τὁ μὸν γὰρ ro

σπιι γαρ στοχασμὀς υδήλου πράγματος ἔλεγχος ουσιωδης από τινος φανερον σωκον, ξ απὸ της περ ι τό πρόσωπον υποφως OIον πεφω- 25ραται τις θαπτων νεοσφα ς σῶμα ἐπ' ἐρημίας, καὶ τόνον φεύγει απὸ γαρ του θάπτειν φανερου orioς αφανές τι πρἄνα ζητοῖμεν ovσιωδῶς, τὸ τίς o φονεύσας.

SS Md. et Par. κρῖνον, in Par. manu meent. superseri Ptum κρινόμενον. 36 Ald. εἰς.1 In Ven. nihil horum omnium reperitur.

Rhetor. IV. 14

219쪽

βόντες τυν ορισμὸν ἔκαστα αυτοῖ τα μέρη διασαφήσομεν ' πρόκειται ἔλεγχος, ἀλλ' ου ζήτησις' επει καὶ ἐν ταῖς αλλαις τέχναις ἐστι ζητήματα αδηλα καὶ ταῖς επιστήμαις, ἄσπερ ἐπὶ φιλοσόνων καὶ ιυτρων, ἐλεγχος δέ

5 ἐστι μόνων ρητορικῶν δια την παρα των δικαστων επιφερομένην φῆνον' ἐφ' ων γὰο τιμωρία, ἔλεγχος λέγεται. τό δέ ovσιώδης πρὸς αντιδιαστολὴν των λοιπῶν στάσεων' ἐν αἷς αφανὸς μέντοι ζητεῖται, οὐ μέντοι καὶ Ουσιωδῶς' στοχασμοὐ γὰρ τοὐτο μόνου ' καλῶς δἐ καὶ τό απὼ τι- 10 νος νανεροῖ σημείου ' δεῖ γὰρ τι σημοῖον φανερόν ει- ναι ' ανανἐς γὰρ ἀφανεῖ οὐ κατασκευάζεται ΟυM Mia

κνυται ' τινἐς μίντοι ἔδοξαν ἐαυτω τὼν τεχνικόν ἐναντι-

οῖσθαι ἐνταὐθα ' εἰ ἄνωθεν μἐν εν τῶ περὶ ασώτου ζητήματι την ἀφάνειαν τοὐ πατρος ῶς σηι οῖον τῆς 15 ἀναιρέσεως αυτοὐ ἐλάμβανεν ' πάντως di ἡ ἀνάνεια οὐ φανερὼν τοῖ τε γνάναι σημεῖον, ἐνταὐθα δἐ απὼ τινός φησι φανεροῖ σημείου ' αλλά ναμεν, Orι εἰ καὶ ἐκεῖ ce σημεῖον ἡ ἀνὰνεια λαμβάνεται, ἀλλ' ουν οὐ διαμάχεται εαυτω νῆν των φανερῶν λόγων τὸ σημεῖον ' δεῖ γὰρ ει- 20 δέναι, οτι φανερὰ λέγομεν τα σημεῖα οὐχ ὼς ἔντα τῶν ἐγκλημάτων δηλωτικὰ, η γὰρ αν οὐδἐ ζήτησις κατέλλετο, εἴ γε φανερῶς φ αυrόθεν ἐδολοῖτο τό ἔγκλημα '' ἀλ-λα φαμεν τα σημεῖα φανερὰ εἶναι, ώς πράγματα γεγενημένα υπὸ τοὐ φεύγοντος ἡ τοὐ διώκοντος ' εἰ τοiνυν et 5 καὶ ὁ ἄσωτος ὀι ολογεῖ τὴν ἀνάνειαν, πάντως οτι τα-

τεχνικός ' τισὶ δἐ ἔδοξεν ἀτελῶς ἔχειν ὁ παρὼν οριγδς, οὐδἐ γὰρ πάντα στοχασμὰν περιλαμβώνει φησιν' εν Diς λέγει ἀπό τινος νανεροῖ σημείου ' ἐκπίπτουσι γὰρ του ad στοχασμοὐ, ς τε παράδοξος καὶ ὁ ἀπό γ νώμης καὶ οι ἀντεγκλη&ατικοὶ, καὶ οι ἀτελεῖς ἐκ πραγμάτων, οι δὴ καὶ

220쪽

γνώμης, ου παράδειγμα ἡ μητρυιὰ η εν δόξη μανίας

τον υἱον τρωσασα, τον ει πρόγονον ἀποκτείνασα ' εἰ δέ τις λέγοι ἐπὶ μἐν ' του μάγου σημεῖον το τον σκυπτὼν κατενεχθηναι' επὶ δἐ τῆς μητρυιυς τρῶσαι, τ&ν δἐ ἄνελεῖν, ἰ στω ο τοιοῖτος, οτι ταυτα ὁμολογεῖται και πη- 10 μεῖον οὐδέν' ἀλλα μἄλλον εις την του προσώπου υπονίαν ταυτα ανατρυει' τό γὰρ τον υ ἐν εἶναι μόγον τὴν M μητρυιὰν δοκεῖ ταυτα γεγενῆσθαι ' τουτέστι τον μἐν τυραννοκτόνον, τὴν M προγονοκτόνον ἐξ επιβουλῆς πόλιν οι ἀντεγκληματιχοι. και Oι ατελεῖς εκ πραγμάτων 16 σημεῖον Οὐκ εχουσιν, ' εἴπερ μηδἐ πρῆγμα ἔξεταζόμενον 'ουτε γὰρ ἐπὶ τρισαριστέως τοὐ μητρυιὰν εχοντος καιαιχμαλωτω και ἐπι σημειοις φαρμάκων ἀποθανόντος, Ουτε επὶ τοὐ ἀσωτου υπεστι πρῆγμα εξεταζόμενον' πρῶ-

ταυτα περιλαμβάνει o παρών ορισμός, ἀναγκαίως προστε- σεται αυτω το η απὸ τῆς περὶ τό πρόσωπον υποφίας

αυτη γὰρ ἡ υποφλ εἰκὀς ριέν εστιν, ἀλλ' οὐχὶ σημεῖον' τα γὰρ σημεῖα ἐπὶ των πραγμάτων λέγομεν, τὰ δἐ ει

φαμεν, Orι Ουκ εχει ελλαπῶς ο ορισμος' διὰ γὰρ μιῆς 1iξεως τρόπον τινὰ πάντα τὰ εἴδη του στοχασμου περιέλαβεν' διὰ γὰρ του σημελυ καὶ τὴ εἰ χ:ος ἐδήλωnεν' 30