장음표시 사용
241쪽
σεται, ἀλλ' απολογησεται ' ως γὰρ erι η ουσία τουπράγματος και Πώτης ζητειται, πως δικαιολογήσασΘαι δυναται ' ει δἐ καὶ δικαιολογήσεται, ἀχά ετι αδηλον τοπραγμα καὶ ἀτελ/ς, καὶ ουκ αυτο ζητουμεν το πραγμα,3 εἰ δίκαιον, ἀλλ' εἰ δiκαιον τον τοιουτον τιμωρεῖσθαι ὁ δικαστης ζητήσει. ''Πσπερ ἐκείνω ποιότης. 'Gείνω λέγει τῆ λογικῆ ' αντη γὰρ ειδος τῆς ποιότητος ' εις δυο διαιρουμενης τῆς ποιότητος, εῖς τε λογικὰν καὶ νομικήν.
Σωπάτρου. Ἐπιπλήξειέ τις τω Ἐρμογένει, oro τον ήδικηκότα ὁμολογεῖν λέγει ἀδικεῖς οὐδε ς γὰρ παλιο ποτε, ως φησι πημοσθένης, ' ὁμολογων ἀδικεῖν ἐάλω ciuὰ
ἀναισχυντουσιν, ἀρνουνται, λόγους πλαττονται ,- παντα
καὶ επεται τῆ ομολογία ἡ τιμωρία ' ἐχρῆν ουν οντως ο μαλλον ειπειν' ἡ γὰρ ερεῖ τι πεποιηκέναι κεκωλυμένον sa ὀ φευγων, ἡ ου' ουτω γὰρ την τε προφανῆ διωρθου τοαμαρτων, καὶ τὴν ἀντίληφιν μετὰ των λοιπῶν ἀντιθε-
242쪽
svr ομολογεῖ ώς αδίκηαα, ἀλλα προβάλωαί τι δίκαιον ἔστι δἐ ειπεῖν οτι προς την περίστασιν ἀφορῶν εἶπεντο, ώς αδίκημα, ορθῶς προς τε την φύσιν του πράγματος και την περίστασιν ἄρμοζόμενος ' επειδη δέ φησι
πεποιηκεναι τι, εικότως και δικαιολογεῖται ' και δικαιολο-ογία κέκτηται το τοιουτο ' διὰ τί M μη και η δικαιολογέα στάσις, αλλὰ γένος ' λέγομεν οτι ora απλῶς, ἀλλ' οτι Ουχ Τ εις τρόπος ου πει δικαιολογίας, ἀλλα πολλο οσοι ει τρόποι, τοσαυται καὶ στάσεις. Ναὶ κατά τι. διὰ τί κατά τι καὶ ου καθόλου ; λέγομεν, οτι ἐμφαίνειώς εν ταῖς ἀντιθετικαις φύσει μέν εστιν αδίκημα τὸ πεπραγμένον, κατὰ M την περίσωσιν ου κεκώλυται, ἀλλ' εχει ταύτην επικουρουσαν τ0 ἀδικηματι.
Συρ ιανου και Σωπάτρου. 'Ιστέον ώς Ουκ ευεροι ὁ ορισμός ὁ ἀποδεδομένος της ἀντιληφεως ' δ- μἐν ειδῶν ἔνων, ὼς καὶ αυτὸς εφεξῆς ερεῖ, τῆς τε ἐπ' -τῶ τψ πεπραγμένω τὴν κρίσιν ἐχούσης, ώς 'ADeιβιάδης roὁ κρινόμενος ἐν ἐκπώμασι τὰ περι Σικελίαν γράψας, και τῆς εκ περιστάσεως, ώς ὁ ζωγράφος ὁ κρινόμενος ἐν τῶ λιμένι γεγραφώς τὰ ναυάγια τῶν εμπόρων μὴ
καταιρόντων ' Mo ουν τούτων ειδῶν ἀντιλ φεως ἔντων, πέντε ει τρόπων ' του κατὰ νόμον, ὼς ἐπὶ του τρισαρι- 25 riως, ον μοιχευοντά τις κci τὰ τον περὶ τοῖς μοιχοὐς νόμον ἀπέκτεινεν ' του κατὰ φύσιν, ώς ἐπὶ του MLχιμάδου, γελάσαντος ταῖς υαρσχέσεσι κλέωνος ἐπαγγειλαμένου τὰ περὶ Πύλον ' του κατὰ τέχνην, ώς επὶ του γράψαντος ζωγρήφου ἐν τῶ λιμένι τὰ ναυάγια' τοῖ κατ4 30
243쪽
εθος, ως ἐπὶ του 'Αριστοφάνους κρινομένου αιτώς θανάτου, μετα τους ἱππέας το δρῶμα - υπεξαγαγόντος ἐαυτυν Κλέωνος ' του κατὰ το μη κεκωλυσθαι, ώς ἐαὶ του γεωργου Ου καὶ αυτος ἐμνήσθη λ ὁ ἀποδεδομένoes ορισμός ' εν μῖν των ει ν περιλαμβάνει μόνον, τὸ ἐπ-rφ τω πεπραγμένω την ζήτησιν εχον, ὼς ἐφ' ου παρέθετο παραδείγματος του γεωργου ' τουτο γὰρ καὶ αόνον μηνίει τὀ ἀνευθένου πράγματος ειναι δοκουντος, ῶς υπευθυνου κατηγορία ' τό δἐ ἐκ περιστάσεως ειδος κατα- 1ο λέλοιπεν ' ἀλλα δη καὶ των τρόπων ἔνα μόναν Oικειουται τον κατὰ τὁ μη κεκωλυσθαι, ως ἐπι του προρρηθεντος του γεωργου παραδείγματος ' αῖλως τε δἐ και Ουδἐ μο- νην την ἀντίληφιν Ο παρων ορψμω ορisεται' αλλα καὶ.την ἀντίστασιν υφ' -τὀν ἄγει καὶ την μετάστασιν εο κἀκεῖναι γὰρ ἀνευ να πράγματα ἔχουσι ' διὰ καλλἔδοξεν επι διορθουμένους τὸν ορισμὸν Ουτω προαγαγεῖν'
ἀντίληφίς ἐστιν ἀμφισβήτησις περὶ πρῆγμα, οπερ ὁ μῖν διώκων Ae ἀδίκημα ἐπάγει, ὁ δἐ φευγων την ἐξουσίαν
προβάλλεται του πεποιηκέναι κατὰ νόμον η φυσιν η20 τίν hν η εθυς η κατὰ τυ μη κεκωλυσθαι ' ώς υπευθυ- νου η ἐκ περιστάσεως κατηγορία ' οντος του προαποδεδομένου ἀκριβέστερος ' ώς πάντα τὰ ἐλλιπῶς εχοντα διορ- θωσάμενος ' λέγεται δἐ των τῆς lἀντιλήψεως τρόπων ό μἐν κατὰ νόμον, διότι τὀν νόμον ὁ φευγων προβάλ- 25 λεται την ἄδειαν αυτ0 τῆς πράξεως παρασχεῖν ' ὁ δἐ κατὰ νυσιν ' διότι τὁ γελῶν νυσικῖν, ἀλλ' ουχ υβρις, 93και τουτο προβάλλεται ώς ἀνευθυνον ' οὐ γὰρ τιν φιλόγελών τις κρίνει επ' αυτῶ τουτω, φυσεως γὰρ εργον
244쪽
O δἐ κατα τυννν, ἐπεὶ και ὁ ζωγράφος την τέχνην προβαλλεται τας αφορμὰς της γραφης παρασχεῖν ' μιμητικη γὰρ παντος οὐτινοσοὐν των αἰσθητῶν η γραφική 'o δἐ κατὰ ε ς' ερεῖ γὰρ Ἀριστοφάνης, ώς εθος ἐν τοῖς Λιονυσίοις καθεῖναι τὰ δράματα ' ο δἐ κατὰ το εμῆ κεκωλυσθαι ' διότι επ' ε υσiας ἐστιν ἐκάστω ο βου
ορισμον ουτως' εγὼ δ' ειποιμ' ἄν, ὼς εἰ μἐν κατὰ τῶν ἀπόδοσιν του ορισμου τις ευθυνοι και τὴν ἀκριβολογίαν της ἀποδόσεως Ουκ εο εχει ὁ Ερμογένους οριν , ἄτε 10δη μὴ εκ γένους ἀποδεδομένος και διανορῶν ' ει δἐ και καθ' υπογρα*ὴν ασφαλὴς καὶ ἀνευ νος, και τῶ άπλ--στερω των φιλαιτίων νικῶν τὰς δ is φεις, πάντα γὰρ
περιλαμβάνει και τὰ εἰ δη και τους τρόπους, και τουτοδῆλον καὶ τοῖς μικρὸν περιστήσασι περὶ τὰ τοιαυτα ' 1s κοινωνεῖ δἐ ὴνἡMηφις στοχασμῶ, ώς και ἐπι TOsroυ, συνεχῶς τις 'ἐν τοῖς θεάτροις συρiττεται καὶ κρίνεται κακωμου' στοχασμὸς τουτο καὶ πάλιν τοῖς φυγάδας εξεῖναι ἀποκτιννυναι' ' πολλούς τις καταστείχοντας αναιρεῖ φυγάδας καὶ κρίνεται κακου μου ' ἀντίληφις τοὐro. ἀμνό- 1οτερα δἐ κοινωνεῖ' καθὸ μου ἐξέτασίς ἐστιν ἐν ἀμφοῖν καὶ κατηγορία ἡ αvr ' διαφέρει δἐ κατὰ μῖν νινουκια-νον, καθό εν μῖν τβ στοχασμῶ, ἀφ' A ἔτεροι πεποιή- χασιν, ἡ κρίσις, εν ἀντιλήφει δἐ ἀφ' gν αυτὸς πεποίh- κινε ἡ δἐ ἀντίληφις' διανορὰ παντὸς στοχασμοὐ πρὸς ἀντuηφιν αυτθ' οτι ἐν μεν στοχασμῶ ἄλλο τὸ πρα- χθῖν, ἄλλο τὸ κρινόμενον ' ἐν δἐ ἀντιλήφει αυτὁ τὸ πρα
χθόν' Ουτω γαρ καὶ οι στοχασμοι, οι ἀφ' ίν avrός τις.πεποίηκε τὴν κρίσιν ἔχοντες, μάλιστα κοινωνοὐσιν ἀντιλήφεσιν ' διο καὶ ανrιληπτικον ἔχουσι κεφάλαιον ' εστι
245쪽
νηθέντος πένητος υἱος τω πλουσίω κατακολουθων καὶ συκοφαντίας κρινόμενος' ἀαφότεροι γὰρ τrν του δακρυειν ἐξουσiαν προτενουνται ' διανέρουσι ει, ora ἐνμεν τψ στοχασμω σημεῖόν εστι τα δάκρυα τῆς μοιχεώς' όν ἀντιλήφει di αυτὰ τὰ δάκρυα το ἀδίκημα οι κοινωνουσιν αντιλήφεις στοχασμοῖς εν τοῖς κατασοφισμοιρ' υπόδειγμα δἐ στοχασμου μῖν τοὐ εκ κατασοφισμοῖ τουro' τόμος τον ἄπαιδα μὴ στρατηγεῖν' θέμενός τις υἱὸν εστρα- . τήγησε ' μετὰ τυε στρατηγίαν ἀπεκήρυξε τον υἱόν ' καὶ ο κρίνεται κατασοφισμοῖ' ἀρνεῖται γὰρ ενrαυθα πάντη τον κατασοφισμόν' οιον ώς ου διὰ το στραrηγῆσαι εθετο ' εἰ γὰρ ομολογήσει, ασίστατον' εχει δἐ μετάθεσιν αιτίας,
παρ' αυτου ' ἀντιλήφεως M, οιον εξεῖναι τοῖς πατράσιν 15 ἰσοκληρονόμους τάττειν τοῖς νόθους τοῖς γνησίοις ' εχων
τις νόθον εκ δούλης καὶ γνήσιον, εταξεν ἀμφοτέρους ἰσοκληρονόμους' ὁ νόμος δέδωκε τω γνησίω τῆς διεινομῆς τῆν εξουσίαν ' ος τὴν παροῖσαν οὐσίαν μερίδα θεὶς ἀντέθηκε τῆ ετέρα μερίδι τὴν τού νόθου μ ἐρα' καὶ
20 επέτρεφεν εκλεγεσθαι ' ίιλετο μῖν Ουν τὴν μητέρα ' δικάζεται δἐ κατασοφινοῶ τω γνησίφ' ἀντιλυπτικὸν Mτoὐro' τῆν γὰρ εξουσίαν προκαλεῖται roὐ ώς αν ε θέλοι διανέμειν' διανέρει Oτι εν μἐν τω στοχασμω επὶ συμβάντι τὁ τοὐ κατασοφισμού εγκλημα ποιειται ' τὐ γὰρ dis ἀποκηρύξαι τὸν παῖδα τὴν υπόνοιαν τοῖ κατασοφισμos πεποίηκεν ' εν ἀντιλήφει δἐ οὐκ ἐπισυμβέβηκεν ' αλλ' αυrὁ καθ' αDrὀ τὐ πεπραγμένον υπεύθυνον ειναι δοχεῖ κοινωνουσι δἐ καὶ Oροις si αἱ αντιλήφεις' εν ἀμφοτέροις γὰρ εσθ' ora εὐρίσκεται εξουσία καὶ ζήτησις τοὐ ει τολ3ο τό ἐστι τό ἀ&κημα ' ώς επὶ τοὐ εὐνούχου, ον ἐπὶ τῆ γυναικὶ ώς μοιχόν τις εὐρῶν ἀπέκτεινε ' κατὰ ἀντiληφιν γὰρ ουτος ἡ Ορος προάγεται ' ἀντιληπτικὸν γὰρ τὸ ε
246쪽
τις τα περι Σικελίαν ' προυθηκε δημοσία ' και κρίνεται
δημοσίων αδικημάτων' ὁρικως γὰρ εξετάζεται ' περὶ γαρ εἴνομα εχει την ζήτησιν ' οιον εἰ δημόσιον τουτο ἀδίκημα διαφέρει δἐ, ὁτι εν μῖν cρω περι ὁμολογουμένου αδικημα- τος ἐλλιπῶς ποντος ἡ ζήτησις ' εν ει ἀντιλήφει avrὁ τουτο τουμεν, εἰ ἀ&χημα τι εα εξουσίας του δεδρακότος
πραχθέν. 10 Μαρκελλίνου. Ζητητέον πως εἰ ἀνευθυνον τό πεπραγμένον συνέσταται καὶ λέγομεν, ἔτι τῆ περιστάσει υπευθυνον γίνεται ' θαυμασίως ει εχει και η προσθήκη ἀνευ νου δοκουντος' ου γὰρ πάντως ἀνευθυνον ' Oυδι γὰρ ειπεν ἔντος ' η γὰρ αν ασίστατον ην ' διὸ δοκουντος 15 εἴρηκεν, οὐκ ἔντος' καὶ πάλιν ασναλῶς προσέθηκενυπευθυνον ' οὐκ ειπεν ἄντικρυς υπευθυνου, ἡ γὰρ αν κ ἀντ uηφέ, αλλὰ μέα των ἀντιθετικῶν εγένετο ' M- κοὐντος δια την φύσιν εἶναι ἀνευθυνου, γινομένου Mυπευθυνου διὰ την περίστασιν ' τινἐς δέ φασιν ὁτι κα- ad
κῶς ώρέσατο ' ἄρμόζει γὰρ και κατὰ πασῶν τῶν ἀντιθετικῶν ' ουδἐ ἐν ἐκείναις γὰρ ὁμολογεῖ τις υπεύθυνος εἶναι, ἐπεMu ηλωκεν ' ἄμαρτάνουσι δέ' τουναντίον γὰρ ηεν ἐκείναις μἐν υπευθύνου πράγματος εἶναι δοκουντος ως ἀνεv νου ἀπολογία ' τοίτω διανέρουσι της ἀντιλη-as φεως, ἔτι εν ἐκείναις μῖν ἀπὸ φυσεώς ἐσrιν υπευθυνοντο πραχθέν ' διὰ M την περίστασιν, λέγω M τὀ ἀναζευξαι τους πολεμίους, ἀντιτάττεται ὁ φεύγων λέγων ἀνευθυνον τὸ πραχθἐν διὰ την ευεργεσίαν ' τό δἐ ἐν--τίον ἐπὶ της ἀντιλήφεωρ' ἀνευθυνον μεν τὸ φιλοσοφεῖν' 10 διὰ δε την του γεωργου περίστασιν ώς ὐπευθυνον κρὼ νεται' εστι δε καὶ ἄλλο ειδος ἀντιλήφεως ἀπὸ τοὐ συμ-
247쪽
βεβηκότος ' OLν ἐπρέσβευσε Φρυνων ' περὶ εἰργ νης προρΦΩιππον ' εσπείσατο τὀν παῖδα ώραῖον ἐκεῖ καταλιπών ἐγράφατο αυτον προαγωγείας επανελθοωτα Λημοσθένης ειλεν, ελυσε την ειρήνην Φίλιππος, και κρίνεται Λημο-3 aθένης δημοσία ' ἐνταυθα κάὶ παραγραφικὰ διάφορα εμπεσεῖται ' ου δεῖ με κρίνεσγαι, περὶ ίν εποίησε Φiλι πος ἐχθρος ων ' εδει τότε ἀντιλέγειν ' τρίτον orι οὐ δίκαιον εφ' Οις ὁ δῆμος εγνωκε κρίνεσθαι με.
s Σωπάτρου. λαλιυς προσέθηκε το γενικον, οἱ γαρ προ τούτου τεχνικοι πλὴν Μινουκιανοῖ ἀντίθεσιν μίαν ἶσασι στάσιν, διά τοι τουτο, ὶ να μὴ πλάνη τις ἐμπini, προσέθηκε το γενικὸν, ἔ να μVνυυ, Orι Ου στάσις εστὶν, ἀλλα γένος στάσεων' ἔκαστον γὰρ γένος τέμνεται εις 20 εἰδη' εσδ ' orε και εις υπάλληλα γένη ' Oυτως ἡ μῖν ποιότης τέμνεται εις λογικὰν και νομικήν ' ἡ δἐ λογικὴ εις τε πραγματικὴν και δικαιολογίαν ' ἡ τις δικαιολογία υπάλληλον γένος ουσα τέμνε rαι εις ἀνriληφιν και ἀνriθεσιν υπάλλvλον δἐ και αἴτη γένος ' και γὰρ τέμνεται εις τὰς 25 τέσσαρας ἀντιθεrικὰς, ἀντBrασιν, ἀντέγκληαα, μετάστασιν, συγγνώμ1; ' ἀντιθετικαι δἐ λέγονrαι, ἐν ταυταις γὰρ μόναις ταῖς στάσεσι, προδῆλου τινος οντος αδικῆ- ματος ὁ ς ε vγων ἀντιτίθνησί τι, ωσπερ κωλυων τὴν ἴληναrρra πὸν του λόγου και σπανίζων το ἔγκλημα ' ὐπερ ουτε30 ἐν δρω ουτε ἐν στοχασμω, Οἴτε ἐν ταῖς προλαβοίσαις ἐστὶν ευρεῖν' ou γὰρ πρόδηλον ἐν ἐκείναις, ωσπερ ἐπὶ
248쪽
τούτων vi ἀδίκημα, ἀλλα αδιλον παρὰ το δικαστη, διδκαὶ ζητεῖται ' επὶ δὲ των ἀντιθετικῶν ora ουτως' ἀλλ' ὁ μῖν δικαστης οιδε τὸ ἀδίχημα, προς τοὐro δἐ ἀντιτίθησέ τι ὁ φεπων λυτικόν' τό τε γὰρ κατασκάφαι τό τεῖχος ἀδίκημα παρὰ τω δικαστν κρῖνεται, προς o ὁ ε
τὸν υἱόν ἀνελεῖν, ἀδίκημα οἶδεν ὁ δικαστής' ἀντιτίθησι δἐ τούτω τὸ ἡταιρζκέναι ' ωσαύτως και τό μὴ ἐν τα χωρισMένω πρεσβεῆσαι καιρω ἀδίκημα προφανἐς ἀντιτιθζσί τι ωσπερ λυτικὸν ὁ φευγων. Μαρκελλινον. ν δικαιολογία, ως ἡδη προειρήκαμεν, τεμνεται εις ώο, τό τε κεκωλυμεν- καὶ μή ' τὸ 'μἐν Ουν μῆ κεκωλυμένον και δοκοῖν ειναι ἀνεύθυνον, ποιεῖ στάσιν μίαν ' τb δἐ ετερον ποιει τὴν ἀντίθεσιν, Ου στασιν μίαν, αλλα γένος, ο τέμνεται εις τέσσαρας is στάσεις ' τρο ἀντίσωσιν, τὴν μετάστασιν, τι ἀντέγκλημα, τὴν συγγνώμη ειρηται δἐ ἀντίθεσις, οτι ἀντιτίθη- .
σιν ὁ ψεύγων ἄσπερ ἔρυμά τι Mκην θείματος φερομε-
νου του διωκοντος ' επειδὴ και ὁ φεύγων ομολογεῖ ἐν-ταὐθα τὸ 'ἀδίκημα, και δέεται τρόπον τινὰ ευρεῖν ἀπο- 20 λογίαν ἀντιστῆσαι τη ρύμη τοὐ διωκοντος' τινἐς δἐ ἀν-τiθεσιν διὰ τοὐτο ειρήκασι καλεῖσθαι, ἐπειδὴ εαυτω
τιτίθησιν ὁ φεύγων διὰ τοὐ ὁμολογεῖν τὁ ἀδίκημα
οπερ ἄτοπον. Καν μ/ν εις εαυτὸν ἀναδέχε ηαι' τοὐτο λέγει αντιδιαστέλλων πρὸς τὸ εγκλημα τὴν ἀντί-25σrασιν' εν μἐν γὰρ μεταστάσει και συγγνώμη ἀκούσιοντο πραχθέν' εν ει ἀντιστάσει και ἀντεγκλήματι ἐκολσιον. ἐν μἐν οὐν τῆ ἀντιστάσει τὸ παν εαυτοὐ τίθεται εἶναι ὁ φεύγων, τω συμφέροντι φιλοτιμούμενος, καὶ θαρβῶν ώς διὰ τῆς εὐεργεσίας λύσει τὰς αιτίας ' ἐν M 30τω αντεγκλήματι οὐ τὼ παν εαυτοὐ τίθεται' ἀλλὰ τό μἐνεαυτοὐ, τὸ δῖ τοὐ πεπονθότος, ἄξιον αυτον φάσκων
249쪽
ων πέπονθεν ειναι ' ωσπερ ὁ τρισαρισους τυν υἱον ἀ- ,ποκτείνας πορνευοντα καὶ κρινόμενος φόνου. Αντίστασιν ποιεῖ. Misae των ἀντιθετικ- εστιν ' ιδων M αυτῆς το τον κρινόμενον ὁμολογεῖν μῖν πεπραχέναι O εγ-5 καλεῖται και λέγειν ἐδικηκέναι, ἀντιθεῖναι δέ τι μεῶ ν . ευεργέτημα ἐξ αντον γινόμενον του ἀδικήματος ' o πει- ραται ὁ κατήγορος αναγκαίως σποδεικνύναι ηττον της' βλάβης' εικότως δἐ ομολογεῖ ὁ φευγων το ἀδίκημα ' Ov- δἐ γὰρ δυναται ἐξαρνος γενέσθαι' ουτως ὁμολογούμενόν so ἐστι' διδ και ἀνθίστησι το ἀδικήματι τρόπον απολογίας ευλογον ' Oθεν και ἀντίστασις κέκληται παρἁδ τὐ ἀντιστῆσαι τό ευεργέτημα τω αδι ματ
Συριανο v. Kαλῶς εἶπεν δι αυτου του ἀδικήματος πεπραγμiνον ' χρὴ γὰρ ἀντιτιθέναι τῶ δοκουντι ἀδικήματι γεγονέναι ευεργεσίαν μεiζονα δι cii του τοὐ ἀδικήματος πεπραγμένην τῶ νευγοντι, ἔ, mi δικαιολογίας
20 ἀνορμὴ προς τι ἐπαγόμενον ἔγκλημα ' ἄλλ επειδὴ λέγεται Ουκ ὀρθῶς τὀν φευγοντα ὁμολογεῖν ἡδικηκέναι δέον
250쪽
στατια- κεφάλαιον ' η μὲν γὰρ ἐξ αντου του αδ μα- τος ἔχει το μεργέτημα, το 'M εξωθεν καὶ οὐχὶ ἐκ του ἀδικήματος. παράδειγμα του αντιστατικοὐ ἐν τω κατ' Αἰσχiνου, ἐν οἷς ὁ ρήτωρ φησίν ' αν τοίνυν ἀντὶ Φω- κέων καὶ Πυλων Xερρόνησος ώς περίεστι, τῆ πόλει λέ- s=τ' εἰ δε τις εἴποι, οτι καὶ ἐν μεταστάσει ευρίσκομενευεργέτημα ἐξ αυτου του αδι ματος ως ἐπὶ του ἀνα
ζείξαντος υρχιδάμου ἐν τη νόσω, ἀπο γὰρ της ἀναχω
ρήσεως την ευεργεσίαν προβάλ λεται - Mη νοσησαι αυ- τους, ἐρουεν, οτι πρωτον μῖν τουτο ἀναίρεσίν τινος soθει κακου η φυλακήν τινος μέλλοντος κακου, οέ γενωμένην τινὰ κατόρθωσιν ' ἔπειτα ἄδηλόν ἐστιν ἐν τουτωτὀ ευεργέτημα και κατὰ στοχαστικην ζητησιν, ζητουμεν κ- γὰρ, πότερον διὰ την νόσον η προδοσίαν ἀνεχώρησεν ἐν δἐ τῆ ἀντιστάσει δεῖ ὁμολογεῖσθαι την ' ευεργεσίαν, 15 γκρίνεσθαι δἐ προς τὸ αδίκη ' συνέζευκται δἐ καὶ ἄλλαις στάσεσιν η ἀντίστασις, ἔστι γὰρ ευρεῖν ἐν τωαυτω καὶ μετάστασιν καὶ ἀντέστασιν ' ώς ἐν τω ζητη-ματι ω προειρήκαμεν τω ἀναζευξαντι Ἀρχιδάμω καὶ κρινομένω δημοσίων' μεθίστησι μῖν γὰρ τον ἐπὶ την ruαιτίαν καιρόν' ἐρεῖ δἐ καὶ λυσιτελωτερον εἶναι τd ἀπειθεῖν του μεῖναι. 'δε εἴς τι των εωθεν ' ητοι η εἶς αυτόν τον παθόντα η εἰς guo τι ' κυν μἐν εἰς τον παθόντα, ποι si ἀντέγκλημα ' γωσαι γαρ ἄν- τέγκλημα, orαν ὁμολογων δ φῶγων πεποιηκέναι τι Aς ἀδίκημα -- IS τεγκαλῆ του πεπονθότι ῶς ἀξίω παθῶν α πέπονθεν.
Συρ ιανου και Σωπάτρου. 'Eπιστησαι ἄξιον, τίνος ἔνεκεν λ πανταχοὐ μετὰ την υπογραφώμ της στά σεως τὸ παράδειγμα πρὸς ἀκριβεστέραν τιθεὶς ευδὴς διάγνωσιν του προκειμένου, ἐπὶ ἀντιστάσεως καὶ ἀν- 10