Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

221쪽

σημεῖον καθίσταται ' ἰοτέον δ/, οτι Ου πας στοχασμος περὶ Ουσίας ' εχει την ζήτησιν, ἀλλα καὶ περὶ ποώτητος, ως ἐπὶ της μητρυιας ' καὶ γὰρ ἐκεῖ ου ζητεῖται, τίς o φονευσας, φανερον γὰρ, ἀλλα πολ γνώμη πεφό-s νεικεν ' πάλιν καὶ ουτος τρόπον τινὰ περι Ουσίας εχειτην ζήτησιν' ἐὰν μῖν γὰρ δειχθν, Ora εκουσα πεφόνευκεν, υπάγεται ώς φονενς τν τιμωρία ' ἐ- δἐ ακουσα ελευθερουται του εγκλήματος ' δεῖ δἐ καὶ τοὐτο ειδέναι,ώς παράδοξος στοχασμὸς διὰ τουτο λεγεται ' επειδὴ ἐνει μῖν τοῖς ἄLλοις στοχασμοῖς ὁ φεύγων ἀρνεῖται τό εγκλη- μα' εντ θα δἐ ομολογεῖ' ἀλλ' οὐδἐ τουτο ἴσως χεῖρον γινώσκειν ' οτι καὶ πῆν ζήτημα ἡ κατὰ δίωξίν ἐστι

καὶ το ν, ἡ κατὰ αἴτησιν, ἡ κατὰ ἀμφισβήτησιν, εἰσὶ

δἐ καὶ στοχασμοι τοιουτοι ' κατὰ Νωξιν πιν καὶ φυγὴν 1s ώς επι του πεφωραμiνου ἐπ' ερημιας νεοσφαγἐς θάπτοντος σῶμα, καὶ κρινομενου φόνου ' ἐνταυθα γὰρ ὁ μῖν διώκων ἐρεῖ πεφόνευκας, παρίστασο γάρ ' ὁ δἐ φεὐγων, Ουκ ἀνεῶχον, ἀλλα παριστάμπ ελεῶν τὴν φυσιν κατὰ

αἴτησιν δ/, ώς ἐπὶ τοὐ μάγου ' ενταὐθα γὰρ οτι μῖν ad ἀνῆρηται ὁ τὐραννος, σαφῖς, εἰ ει διὰ τον μάγον Z Οἴπω δῆλον ' ἐνταυθα καὶ ὁ ἀντιλέγων μὴ εκ του μάγου τολτο γεγενῆσθαι, ὁ δἐ μάγος λέγει ἀνηρηκέναι καὶ κέχρη- ται G μείω τν υποσχεσει' Mὁ καὶ αιτεῖ δωρεάν ' χρὴ Mγινώσκειν, ἴτι ἀντέστραπται ενταυθα πρόσωπα ' καὶ

as γὰρ ὁ φεὐγων τὴν τοῖ κατηγόρου τάξιν επέχει ' ὁ γὰρ

πρῶτος λέγων τὁ τοὐ διώκοντος πρόσωπον κληροῖται κατ η ἀμφισβήτησιν δέ' Οἴον τύραννος ητησεν ἀλεξιφάρμακον παρὰ ἰατροῖ, νήσας δηλ ήριον παρὰ τos Πίου ἰατροὐ κεκομικέναι' καὶ λαβὼν ἐτε2 ύτησε παραυτίκα,6 Ald. περιουσως h. I. et paullo post I. S. 7 τόν μάγον ἀντιλεγων μὴ ἐκ Ald. om. 1 Ald. Par. seripsi καx'. I. 29. παραυτίκα in Par. manu seriori insertum est. Diuiti su by Cooste

222쪽

καὶ ἀμφισβ τουσιν οἱ δύο της δωρεας του τυραννοκτόνου ' κυρηται γὰρ ἐκάτερος σημείοις, ὁ μῖν παρὰ τοῖ

τύραννον τη τοὐ φαρμάκου μεταλήφει ' ' δεῖ δἐ τὰ σημεῖα ἐπι του στοχασμου εὐθυνα ειναι και Oμολογεῖ- εσθαι περί τε τῶ φἀγοντος , καὶ τοὐ διώκοντος ' ἰ διον γὰρ στοχασμοῖ τὸ δύο πράγματα εχειν' - τὸ πιν ἀνευ- θυνον και φανερὸν καὶ σημεῖον, τὸ δῖ υπεύθυνον, οχαὶ αφανές' αιτιωνται δἐ τινες τὰ παράδειγμα τοὐ στοχασμου, ώς ατελὸς ἐκ προσώπου ' τὀ γὰρ τίς των ἀνεξετάστων ' ἀλλ' Αως τω ὁρισμω κατακολουθῶν τω έα τοῖ Ἐρμογένης , ος ἀσῶ μόνου σημείου τὸν στοχασμὸν λiγει γίγνωθαι, τοὐ προσώπου πάντη καταπεφρόνηκεν 'εμέμφαντο δἐ και τὸ λέγειν, τίς ὁ φονευσας' -ῖτο

γὰρ ἀντεγκληματος' ἄφειλε γὰρ ειπεῖν ου τίς, ἀλλ' ει 15ουτος ὁ φονευσας ' περὶ γάρ ουσίας η ζήτησις ' τρεῖς Mτρόπους ημῖν τῆς των στάσεων ἀκριβοῖς παρα&δωσι διδασκαλίας ' μέθοδον, ορισμὸν, παράδειγμα' καὶ η μῖν μεθοδός εστιν iata τις υπογραφὴ τῆς στάσεως και κα- νων ' ὁ δἐ Ορισμὸς τῆς ιδιότητος διδασκαλία, καὶ τῆς 20 φύσεως τοὐ προκειμένου ' τὸ δῖ παράδειγμα τα εἰρ μέ- να σανῆ καθίστησιν ' ἄστε διὰ πάντων τούτων ἡ διδασκαλία καθίσταται ' εχ σατο ει καὶ τη τάξει καλῶς τῆς διδασκαλίας ' καὶ γὰρ οἱ διαλεκτικοι τέσσαράς φασιν ει- ναι τάξεις τῆς διαλεκτικῆς διδασκαλίας, διαιρετικὴν, ὁρι-25στικὴν, αναλυτικὴν, υποδειγματικίμ' η καὶ Ἐρμογένης κατακολουθεῖ' πρῶτον μῖν τη μεθόδω διαιρεῖ' επειτα

223쪽

διὰ των υπογραφων ὁρίζεται, καὶ τρίτον διὰ των παραδειγμάτων αναλίει καὶ ἀποδεικνύει τὰ εἰρημένα ' τογὰρ παράδειγμα διπλην αυτω τυν χρείαν πληροῖ, ἀναλυτικὰν φημι καὶ ἀποδεικτικήν ' το μἐν γὰρ σπευδειν τὰ s μέρη της ὐπογρα λης λαβόντα ἐκ του παραδείγματος πι- στουσθαι τo διὰ τί ουτως εἰ hvAι, τρόπον τινὰ ἀναλυτικης' Οιον τὁ από τινος φανερου σημείου της υπογρα- , νης μέρος ἐστιν' ο διὰ τοὐ φάσκειν, από γὰρ τοὐ θάπτειν, φανεροῖ οντος, ἀφανές τι πρῆγμα ζητο - δη-

ὁρισμω πρόκειται, διὰ των υποδειγμά rων βούλεται παριστάνειν ' τό δἐ και παν cirημα σανῖς καθισrαν διὰ τοὐ revrοὐ παραδείγματος ἀποδεικνύντος εστὶ κατὰ τον

ἐνδεχόμενον τρόπον' και γὰρ αἱ ρητορικαὶ πίστεις ἡ δι15 ἐνθυμημάτων ῆ διὰ παραδειγματων γίνονται. Μαρκελλίνου. 'O μἐν ουν Μινουκιανὁς ώρίσατο ἄρνησις παντελὴς τοῖ ἐπιφερομένου ἐγκλίγιατος, βέλτιον ει ὁ Ἐρμογένης, ἀδήλου πράγματος ἐλεγχος ' τὀ μἐν γὰρ ζητῆσαι κοινὸν ην και των ἄλλων ἐπιτηδευμώτων dio γὰρ ἡ μηχανικὴ περι όδηλον πράγ&ατος εχει πην ζήτησιν' και ἄλλα di πλεῖστα ' μόνω δἐ στοχασμω ἀνήκειται των κατ' Ουσίαν αδ λων ὁ ἐλεγχος ' ελέγχει γὰρ τοῖς ἰδίοις κεναλαίοις τὼ αφανές' οὐκ εἶπεν δἐ ἄτησις ἀλλ' ελεγχος' και ὁ μἐν ἐλεγχος και ζήτησις, ἡ Mas ζήτησις οὐ πώντως ἐλεγχος ' ουσιωδης' ἐπειδὴ περιμυπάρξεως ἡ ζήτησις, και την οὐσίαν ζVrOῆμεν, ει ολως

πέπρακται τὁ ἐγκαλοίμενον παρὰ τοὐ κρινομένου ' Oων ἐφόνευσεν Ουτος' φανερ οὐ σημείου ' θαυμασίως σνό-

224쪽

νου στοχασμόν' ἰστέον δ/, οτι γωεται ὁ στοχασυὸς κα- τα τους τρεῖς χρόνους, παρελυλυθόTα, ενεστῶτα, μέλλοντα ' καὶ παράδειγμα του παρεληλυθότος ὁ θάπτων

κρίνεται ' του δῖ ἐνεστῶτος ὁ ἀσωτευόμενος πένης καὶ βληστείας κρινόμενος' ετι δη γὰρ νυν λωττεύειν ἐγκαλεῖται ' τινῖς δ' ου καλῶς φασι το παράδειγμα κεῖσθαι, ἐπι γὰρ τii ηδη γενομένη λhσrεία κρίνεται ὁ ἄσωτος ' καὶ λέγουσιν ἄλλο παράδειγμα ' αναγομενων Uθηναίωναπὁ Νερκυρας απαγγέλλει Συρακουσίοις ὁ Ερμοκρά- 10της την ἄφιξιν ' ιδου γὰρ ἐνταὐθά φασιν ετι γενομέν 'του πλοῖ, καὶ Drι πιθανὸν μῖν το παράδειγμα, ῶς προς. τῶ ἄνω ' δοκεῖ δέ μοι τυν μέλλοντα μηνυειν ἐπίπλουν Mγενησεσθαι ' του δἐ μἐλλοντος, ῶς ἀφορῶν εις την ἀκρόπολιν νέος πλουσι ος καὶ δακρυσας και κρινόμενος τυραν- 1sνiδος ἐπιθέσεως ' ταμ ἐν γὰρ revrὸν τυραννησειν ' ιστέον μέντοι, Oτι κρίνεται τις κατασοφισμου εν στοχασμῶ'

οἷον νόμος μη γαμεῖσθαι την ὀρφανην μήτε τῶ ἐπιτρόπω μήτε του επιτρόπου παιδl' επίτροπος ἀπεκήρυξετον ἐ-τοὐ παῖδα, ἐκεῖνος ἐβιάσατο την ορναν μ' si λετο 20-του γάμον ἡ παῖς ' μετα ταυτα ἀνέλαβεν αυτον ὁ πα- ρ' καὶ κρίνεται κατασοφισμοῖ.

χαν δἐ τι φανερον το κρινόμενον, πάλιν ἐπισκεπτέον εἰ τέλειόν ἐστιν ἡ υτελές. λέγω δἐ υτελες, ω προστεθέντος τινος ος λείποντος ονομάτε ενθυς γίνεται' καὶ μετα τα Drα Uὐκέτι εχει ζήτησιν οὐδἐ μίαν το επρῆγμα. υν γὰρ ἶ τοιουτον, ὁρικην ποιεῖται eἐν Orάσιν.

Συριανου. Ἀφυκτος καὶ αυτη ἡ διαίρεσις' τελείου γὰρ καὶ ατελους ουδῖν μεταξύ ' πάνυ δἐ ἀκριβῶς καὶ

225쪽

. τὼ ώς λελοντος πρόκειται ' ουδὸ γαρ ἀτελες ποτε πραγμαεις δικαστήριον εἰσάγεται ' ἀλλα τυσει μῖν παν πρῆγμα κρινόυενον τἐλειόν ἐστιν ' η δἐ του ορου ατέλεια περὶ τὰ σχεῖν ον ια' δῶ καὶ ἐπάγει, ονομά τε ευθυς γiνεται, οῦς

τὸ ὀνομα, περὶ ου η ἀμφισβίμησις, τέλειον γίνεται δεῖ δἐ ειδέναι, ἔτι κρινόμενον νυν λέγει τὸ ἐνεργηθῖν, ῆτοι τι εκ τῆς ἐνεργείας γεγονός ' περὶ Ου ἡ κρίσις 'οῖον ἀνῆλθέ τις ἐπὶ την ἄκρόπολιν, ὼς ἀποκτεγῶν τον 10 τύραννον, καὶ ἐ&ωξεν' ἔτερος ἐντυχὼν ἐφόνευσε ' νόμου ἔντος τὀν τυραννοκτόνον λαμβάνει ν δωρεὰν, ἀμφω - τουσιν ἀλληλοις περι τῆς δωρεῶς' ενταυθα τὸ μῖν πρῶ-γμα ἡ τυραννοκτονία νανερόν ' ζητεῖται δἐ ἡ εκατέρου

ἐνέργεια του τε ἀναβάνroh καὶ διώξαντος ' καὶ του πε- 15 φονευκότος φευγοντα ' πότερος τούτων ὁ τυραννοκτόνος'

ὁ μῖν γὰρ λέγει δεδωκέναι τὁ σπέρμα καὶ την αρχήν ὁ δἐ λέγει τὴν πρῆξιν ἀνύσαι, καὶ ταῖς χερσὶ διαχρήσασθαι. ἀτελές. διτrόν εστι τb ατελῖς ἐνταὐ ' ἡ γὰρ τῆ ἐνεργεία καὶ τῆ πράξει τοὐ φευγοντός εστιν ατελός

20 ἡ πρὸς τὴν νωνῆν του κατηγόρου ' τῆ μἐν ἐνεργεία ῶς

ἐπὶ τούτο κενοτάφιόν τις ὀρύξας κρίνεται τυμβωρυχίας ' ἐνταυθα γὰρ τὁ μῖν ἔρυγμα καὶ τὸν τάφον καὶ

Ουτὸς ἄμολόγησεν ὁ φεύγων, ἡ δἐ τυμβωρυχία οὐδ' ἔλως

πέπρακται ' οὐ γὰρ υφεiλετο του νεκρου τὴν ἐσθῆτα,25 ῆ ἄλλο τι τοιουτον ' κατὰ δἐ τὴν φωνὴν του κατηγόρου ' ώς εφ' ου ζητήματος παρατίθεται Ἐρμογένης ' ἡμῖν γὰρ του κατηγόρου φωνὴ περὶ μεiζονός εστιν, ὁ δἐ νεύγων ἀνθαιρεῖται τὁ ἔλαττον' καὶ ἡ μῖν πρῆξις τελεία, πρὸς δῖ τὴν του κατηγόρου φωνὴν ἀτελής.) εἰ ad γ res προστεθείη ἔτι καὶ ιερὰ τὰ χρήματα, σαν ἐς ου

226쪽

Μαρκελλlνου. Φανερον λέγει Οὐ το τοῖς δικασταῖς ὁμολογουμενον, η γὰρ Ουδἐ κρίσις ην, αλλὰ προειλημμένον triνετο, ἄλλα φανερον τη ουσἐα' ἐὰν μῖν Ουν εἴη φανερὸν, καὶ τοὐτο διπλοῖν υπάρχει τῆ φύσει ει γὰρ καὶ φανερόν εστιν, ἀλλ' ου πάντως τέλειόν Sεστιν ' ἀλλα το μέν εστιν αυτοῖ ατεώς, τό δἐ τέλειον,ατευς δέ ἐστι τὸ ετι προσθῆκης δεόμενον εις αναπλήρωσι ' τὸ Ουν ἀτελἐς ἐνταὐθα ποιει τ ν ζήτησι ' χρὴ δἐ σκοπεῖν τὸ ἐνεργηθῖν, εἰ ἀτελως ἐνήργηται ' δοκεῖ μὸν γὰρ τὸ πεπραγμένον τέλειον ειναι ' ἀλλα τὼ ἔνεργη- 10 θῖν εν τω ἱερο ζητοῖμεν ' ὐπερ Λημοσθένης φανερὸν ποιεῖ φησὶ γουν την ἱερῶν, ἐσθῆτα ' εἰ τοίνυν ἀτελὸς καλῶς ἐπήγαγε σαφυνίσαι βουλόμενος' ω προτεθέντος τινός ως λείποντος ἔν ou α γίνεται, ώς μήπω τοὐ πράγματος διὰ τὸ ἀταῖς τῆς πράξεως διομα is δυναμένου λαβεῖν' καθάπερ ἐπὶ των τικτομένων παμ

δίων, εως ἄδηλος ἡ *ὐσις, πότερον ἄρρενος ἡ δήλεος,

οὐ δύναται λαβεῖν ἔνομα ' ὐταν δῖ γνωσθῆ, τότε λαμβάνει τὴν προσηγορίαι ' ώς λείποντος, πρὸς τει/ τοὐἀντιδίκου φωνὴν, ἀτελἐς γὰρ ώς πρός ταύτην'. ὁ νομά 20 τε εὐθυς γίνεται, λαμβάνει ἴνομα τό πραχθόν' καὶ οὐκέτι περι του ονόματος ἀμνιβάλλεται.

227쪽

την την ἐνέργειαν ' ἀκολουθίαν o/ εχει ὁ ορος προς τὸν στοχασμόν' διότι ἐν μῖν τω στοχασμω περὶ υπάρξεως η χrησις, is δἐ τβ ορω περὶ κλῆσεως' ἀκολουθεi Mτι γενέσει ἡ κλησις ' ωσπερ ἐπὶ του παιδίου του ἀρτι-5 γενους ζητουμεν, τί χρὴ θεῖναι ' ἔνομα τω τεχθέντι ' ἰστέον M, δτι καὶ Oρος εστι παράδοξος, ἴτε κατὰ τὼ πλεονάζον ελλείπει ' ως ἐπι τούτου ' νόμος τον ὁλόκληρον ἱερῆσθαι ' ἐξαδάκτυλον κωλύει τις ἱερῆσθαι ' ζητεῖ- ται γὰρ εἰ τέλειος ὁ εξαδάκτυλος' δοκεῖ γὰρ τω πλεονά-s0 ζειν τοῖς δακτύλοις ἀτελης εli/αι' αἱ γὰρ υπερβολαὶ καὶ

αἱ ἐλλείφεις κακίαι ' δμοιον καὶ τουτο. νόμος Τον καινον ὁπλον ευρηκότα δωρεὰν λαμβάνειν ' ἴππον τις εδὼμει μάχεσθαι καὶ σιτεῖ τό γέρας ' πλεονάζει γὰρ τουτοκατὰ τυ εμφεπον ' παν γὰρ Oπλον ἄφυχον ' ωσπερ M15 ἐν στοχασμω γίνεται κατὰ φυγην καὶ δίωξιν ζητω ακαὶ κατὰ ἀμφισβήτησιν, Οἴτω καὶ ἐν ορω ' κατὰ φυγγὶν καὶ δίωξιν ώς ἐπὶ τοὐ ἱεροσυλου ' κατὰ αἴτησιν ως ἐπὶ

τοὐrου' φιλόσοφος επεισε τίραννον ἀποθέσθ)αι την τυραννίδα καὶ αιrεῖ δωρεάν ' καὶ ἀντιλθει τις ' ἐνταυθα

20 ἐκάτερος τον νόμον προβάλλεται' ἀλλ' ὁ μῖν φεύγων κατὰ τυ απλῶς ἀπαλλάξαι τυραννίδος την πόλιν ' μζειν γὰρ διαφέρειν τοὐ τον τύραννον ἀνελεῖν, τ3 παὐσαι την τυραννiδα ' ὁ δἐ διάκων κατὰ τὁ περίεργον ' ζητεῖ γὰρ

καὶ τον τυράννου φόνον, τουτο βουλόμενος ειναι τυραν-25 νοκτονίαν, ἀλλ' ουχὶ τὸ ἀπαλλάξαι τυραννίδος τὰς πο- λεις' καὶ ἐκάrερος αυτῶν την τοὐ νομοθέτου γνωμην

προβάλλεται' καὶ ὁ μέν φησιν, ἔτι ὁ νομοθέτης τοῖτο μόνον ἐσκόπησεν, ἔπως τυραννίδος ἀπαλλάξη την πόλιν'

καὶ του πεiσαντα παῖσαι την τυραννίδα, ὁ δ' ἀντιλέγων 30 υτι ὁ νομοθέτης κατανοήσας, ποια παρέπεται TH τὐραννον ἀνελεῖν βοvλομένω, καθάπερ τι παραμύθιον

228쪽

το γέρας ωρὰτατο ' κατὰ αμφισβήτησιν ει, ιυς ἐπ ἐκει. νου ἀνηλθέ τις ἐπὶ την ακροπολιν, ως αποκτενων τον τύραννον και ἐξη ς' και γὰρ ἐπὶ τούτου ζητεῖται, τίς αξιος

λαμβάνειν ' την δωρεὰν, ὁ διώξας, η ὁ υπαντήσας καὶ ἀνελών ' καὶ ὁ μῖν τῆν απην, ὁ δἐ το τέλος προβάλ- βλεται ' τω μἐν γὰρ ελλειπει η ἀπῆ, τω διώξαντι δἐ τδτέλος ἀλλ' ὐειδῆ και οροι και στοχασμοὶ . παράδοξαιευρηνται' και κατα η φυγην και δίωξιν και σι κατὰ αἴτησιν και ἀμφισβήτησιν, ἄξιον ειπεῖν κατὰ τί κοινωνουσι και διαφέρουσιν ἀλλήλων ' κοινωνεῖ τοίνυν o παράδοξος στοχασμος τω παραδόξω Ορω, καθ' o ἀμφότεροι, ξένα τινὰ εἰσάγουσι ' διανέρει δἐ, οτι ὁ μἐν στοχασμος αμείβει την, τάξιν του φεύγοντος και διώκοντος ' ὁ δ/

229쪽

Dάτερος το xου ἐτέρου πάντως ἀνελών - παν Imr περιτIθησιν ' ἀλλα και οἱ κατὰ φυγην καὶ δίωξιν κοινωνουσι μῖν, καθὸ ἀμφότεροι ἀρνοῶνται - πεπραγμένον, διαφέρουσι M, οτι ἐν πιν ορω ἄρνησίς εστιν ἐτερου s ὁμολογουμένου ' ἐν δἐ στοχασμω ουδῖν ὁμολογεῖται ' καὶ τω μtν στοχασμω εις ετέρου σημεῖον ' λαμβάνεται τοπραχθέν' ἐν ει τω ορω το πραχθέν ἐστιν - ἐγκαλούμενον ' ἔτι κοινωνουσι, καθὸ εν ἀμφοτψοις ὁ νεπωνομολογεῖ ἀνεύθυνον ειναι το πραχθέν' διαφέρουσι M,10 oτι ἐν μῖν στοχασμω το ὁμολογουμενον Ουδῖν μέρος τυγχάνει τοὐ ἐγκλήματος Μαρκελλίνου. 'υρα πως ασφαλως ώρίσατο ' ου γὰρ ειπεν ονόματος απλῶς, ἀλλα περὶ πρῆγμα' πρῆγμα δέ φησι το ἔγκλημα, η το κατόρθωμα ' ου γὰρ προσώ- 1s που ἐστὶν ἔνοι- το ζητούμενον ' ἔχει γὰρ ιδιον ἔνομα ὁ ἐκ τοὐ ἱεροῖ υφελόμενος τὰ χρηματα, ἀλλ' ἐκ τos πράγματος τοὐ ἐνεργηθέντος ζητοὐμεν το ξνομα ' ιστέον M, ἔτι μόνον τοῖ κατὰ κρίσιν δρου ὁ τεχνικὼς ἐπέμ/εγκε τοπαράδειγμα, σιωπησας τον κατὰ ἀμνισβητησιν ' το γὰρ dis παράδειγμα πρὸς το δεῖξαι νυν το ιδι- της στάσεως ἔλαβεν' εικότως δἐ καὶ τον Oρον των ἄλλων προέταξεν επει- ῶσπερ ἐγγύς ἐστι τοὐ στοχασμοῖ, καὶ πνῶ καὶ αυτὸς της Ουσiας διὰ τὸ ἄδηλ- τοῖ --ατος' καὶ ὁτιπερὶ ου τελείω ἐστιν, ἀλλ' ἀτελοῆς ἀμφισβqτεῖται.

μέντοι φανερον ν και τέλειον τὸ κ ινόμενον, η ζητησις περὶ την ποιότητα τον πράγμαroς ῖσταται ' Moν εἰ δίκαιον, εἰ συμφέρον. εἰ ἔννομον , η τι τῶν τούτοις ἐναντίων, καὶ Oνομα μέν γενικον του-αω ποιότης ' ξτοι δἐ περί τι πρῶγμα ἔχει την ζήτησιν, η περὶ ρ veto ν' κἄν μἐν περὶ ρητὸν, νομικην ποιεῖrαι την στάσιν ' περὶ ων

γματι a

230쪽

η γαρ πιρὶ υπάργως, η περὶ Πι-Πος, η περὶ ποιότητός ἐστιν η ζήτησις, περὶ ης νυν ἐρεῖ' ης και την διαίρεσιν ἀκολούθ ως τοῖς πράγμασι ποιεῖται, εἰπὼν η περὶ πραγμα η περὶ ρητον εἰναν την - φισβήτησιν ' η γαρ ἀμφισβητεῖται η πραξις, ομολογουμένων των νόμων, η ετῆς πράξεως ὁμολογουμενης, αμφισβητεῖται ὁ νόμος ' καὶ δῖν παρὰ ταυτα ' διὰ τι δἐ εν τῆ ὁρικῆ στάσει εἰπὼν ἔτι, εμ τδ λεῖπον προστεθῆ καὶ τέλειον γένηται, ουκέτι λείπεται ζήτησις, ενταυθά φησιν, ἐὰν μέντοι φανερὸν ν καὶ τέλειον τὸ κρινόμενον ' φαμἐν Ουν, ὁτι ἐκει ὁρμ εο ν στάσιν τοὐτό φησι ' δεῖ γὰρ - ἐκείνη τό μἐν πεπρῆχθαι, τό δἐ λείπειν ' λείπειν ει κατὰ τό ἔνομα μόνον' ἐν μiντοι ταῶς κατὰ ποιότητα στάσεσι τέλειόν ἐστι

τὐ πρῆγμα' αυτη δἐ τέμνεται εις τὰ ρητὰ καὶ πράγα τα ' καί τὰ μἐν ρητὰ ποιεῖ τὰς νομικῶς' τὰ M πράγματα is τὰς λογικάς ' λογικαὶ δὸ λέγονται ora ἔτι αυται μόναι λόγω βεβαιουνται ' πασῶν γὰρ τουτο καὶ λογικῶν καὶ νομικῶν, αλλ' ἔτι τῶν μῖν νομικῶν αἱ πίστεις περὶ τηντμ ρητῶν ἐξέτασίν εἰσι ' τῶν δὸ λογικῶν περὶ τὰς τεχνικὰς καλουμένας αποδείξεις, αἱ γὰρ τῶν νομικῶν πὼ δοστεις ἡτοι αποδεδεις ἄτεχνοί εἰσι' του τὸν μοιχὸν γὰρ μὴ εἰσιέναι εις ἱερὸν νομίμου ἔντος, εἰ tἰσέλθοι Ουδι μιαρτεχνικῆς χρεῖα πίστεως πρὸς τὸ δεῖξαι παραβεβασμένον

τὸν νόμον ' αἱ μέντοι τει λογικῶν πίστεις εντενοι ' Mia περ γένονται προτάσεσί τε καὶ ἐπαγωγαῖς καὶ συλλογι- 25σμοῖς καὶ παραδείγμασι καὶ τῆς ἐκ του ὁμοίου παραθέ- 87σεως, ας ἡ τos λόγου τέχνη ἐπινενόηκεν ' αἱ μἐν Ουν περὶ. πραγμάτων τὰς αμφισβητήσεις εχουσαι λογικαὶ λέγονται ' λόγων δ γὰρ, ως εφαμεν, δέονται καὶ ρητορικῆς εις κατασκευὴν δεινότητος ' αἱ δῖ περὶ ἐπτὰ νομικαί ' σύ so γὰρ λόγους ἀπαιτουσι πολλώς' ἀα ἔξεστι καὶ τοῖς