Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

251쪽

- 0 μεῖν κατέσκαφευ ὁ στρατηγὁς τὁ τεῖχος' εξελθόντες οἱ στρατιῶται νενικήκασι τους πολεμiους ' και μετὰ τὴν νίκην κρiνεται ὁ στρατηγὁς επὶ τῆ του τείχους κατασκαφῆ μοσίων ἀδικημάτων' ἀωτεγκλήματος M Tovro' τρισα- ριστείς εταιρουντα τον υἱbν ἀπεκτεινε και κρίνεται φό- is νου ' χρη δἐ και τουτω επιστῆσαι, πῶς φησιν ὁ τεχνικὸς uro' επι μῖν τῆς ἀντιστάσεως παρ' ἐαυτῶ τον φεύγοντα τὸ εγκλημα τiθεσθαι, ἐπι δἐ ἀντεγκλήματος τὰ ε - θεν αἰτιασθαι ' ερεῖ γάρ τις τουτο καὶ επι ἀντιστάσεως, ῶς και -rb εξωθεν εχει τὸ αἴτιον, ἀλλ' οὐ παρὰ τPro πεποιηκότι ἐστίν ' ώς γὰρ ἐπὶ του τρισαριστέως εζωθεν Tὁ καταναγκάσαν αυτὸν τον παιδα, άιον ὁ τοὐ παιδός διεφθαρμένος βιος, ουτω κἀνταυθα εἴποιμ' ἄν εξωθεν εἶναι επι τῆς ἀντιστάσεως τό καταναγκάσαν τόν στρατηγὸν διελεῖν τὁ τεῖχος, τῆν τῶν στραrιωτῶν ρα μiαν'

as εἴποι γὰρ ἄν, ἴτι ἡ κακία και ἡ φυγὴ τοίτων ἡ νάγκα-

και τό εξωθεν ἀντίστασιν και ἀντέγκλημα εχαρακτῆρι- σεν' ἀλλ' ἴσως επι μῖν τῆς ἀντιστάσεως οὐδὸν τῶν ἐξωθεν αδεωται, ἀλλ' επι τῶ πεποιηκότι τὸ παν ἀνατίθε-3ο ται ' ώς μήτε προφανοῖς ἔντος, ῶς δειλία καταπεφευγασιτῶ τείχει οἱ στραrιῶται ' εἰκὸς γὰρ και φυλακῆς ενεκμ

252쪽

τε καὶ το πεπονθος οὐδἐν ἐπὶ τουτω παρώξυνε τον πεποιηκότα ' τεῖχος γὰρ μηδἐν μήτε δρῶν μήτε πάσχειν S i δυνάμενον ' καὶ το πραχθἐν ευεργεσία, εἰ καὶ μὴ τοὐπεπονθότος' ἐπὶ δἐ ἀντεγκλήματος το πει τῆς σιτίας,των εἰωθεν λέγει, διά τε το πρόδηλον εἶναι ως εις βάθος ώλίσθησε κακοὐ τῆ ἐταιρία ὁ τοὐ τρισαριστέως

υιός' καὶ το ἐκοντὲ εις τοῖτο γεγονότα τον πατέρα προς io τον αυτου φόνον κινῆσαι ' καὶ τὸ παν του πάθους οπέτέρους ἀλλ' αυτὸν παρασχεῖν τὸν πεπονθότα, καὶ τοτην πραξιν OV ετέραν ευεργεσίαν γενέσθαι, oυδ' ἐφ' ιτέρους διαβῆναι ' ἀλλ' αυτοὐ τos επὶ τοὐτο παρωρμηκότος ειτε ευεργεσίαν ειτε τιμωρί- γενέσθαι. is Μαρκελλίνου. Σχεαν τοὐτο λέγων καὶ τὰς ἄλλας τρεῖς τῶν αντιθετικῶν στάσεις ποιεῖ' ἔκαστος γὰρ , εν ταύταις δύναται ἐπὶ τῶν ἔξωθεν μετανέρειν ' φαμενουν, οτι ἴδιόν τι παρὰ τας ἄλλας αντιθετικὰς ἡ μετά-.97 στασις εχει' εν γὰρ ταυτη την αιτίαν μεταφέρει ὁ φεύ- Σογων επ' ἄλλον τοῖ αδικῆματος, αυrdς ουδῖν. διαπραξάμενος, ἴπερ οἴτε ἐν τῶ ἀντεγκλήματι οἴτε εν τῆ συγγνώ- μν ευρiσκεται ου γὰρ δίναται Muris ἀλοῦ orρωὐν τῆς πράξεως αυτος πράξας' γνωστέον di, orι ἐν τῆ ἀντιστάσει καὶ τῶ ἀντεγκλήματι εκούσιόν ἐστι ' τὸ πραχθέν' ἐν ra δἐ μεταστάσει καὶ συγγνώμη ακούσιον ' προς τὶ Ουν ἀποβλέπων τὰς τρεῖς ουτως ἄρiσατος και λέγομεν, οτι πρὸς σύγκρισιν τῆς ἀντιστάσεως, ουτως ώρίσατο καὶ τό ἀν- τἐγκλημα ἐπὶ τῶν εξωθεν γίνεσθαι, ἐπειδὴ ἐκεῖ, λέγω δὴ ἐν τη ἀντιστάσει, ἄπαν ' εαυτοῖ ποιεῖται τὼ ἔργον ὁ 3οπρινὰμενος, τN συμφέροντι φιλοτιμοίμενος' και γὰρ ἐν

253쪽

τη ευεργεσλ θαήἐῶν καὶ σεμνυνόμενος το παν Οιχειολται τῆς πράξεως, εἰ δέ τις ειποι, ora καὶ ἐν ἀντεγκλ- ματι ἐστιν ευεργεσία, ἄσπερ ἐπὶ τοὐ στρατηros τοὐαποκτεiναντος τον αναβοήσαντα στρατιώτην, λέγομεν, .s υτι ἀντεγκληματικόν εστιν ώδε καὶ οὐκ ἀντέγκλημα ' αντεγκαλεῖται γὰρ τω παθόντι ' καλῶς δἐ προσέθηκενῶς ἀξιω - παθεῖν α πέπονθεν ' τουτω γὰρ διαφέρει ἀν- τέγκλημα ἀντεγκληματικο ' καθο το μῖν ἀντέγκλημα ἄξιόν φησι τον πεπονθότα τοὐ προηγησαμένου πάθovo 10 ο ηδη πiπονθεν, is δἐ ἀντεγκληματικον κεφάλαιον ουκεπὶ ηδη προγεγενημένω πάθει, ἀλλ' ἐπὶ μέλλοντι κατα- δκευάζομεν, οτι ἀξεις πεiσεται' ἐστέον M oτι επὶ τοὐ τεγκλ3ὶματος ὁ κρινόμενος ἀντεγκαλεῖ η ολν πόλει nἱυὶ ἀνδρί' ἔτ' αν ουν κατηγορῆ του παθόντος ὁ φω- , γων, ἀπολογεῖσθαι δεῖ τον καrήγορον υπὸρ -r ' ηουκ ἀπολογησεται μῖν ὁμολογουμένου του ἀδικηματος,μη τηλικαυτης δι ἄξια τὰ πεπραγμένα τιμωρίας λέξει θεασώμεθα τοίνυν ἐπὶ παραδειγμάτων' ἀνεβόησεν ἐν

παρατάξει στρατιώτης ' στρατηγ/, ηττώμεθα, ἀπέκτεινεν 16 αυτον ὁ στρατηγος, νι η γέγονε, καὶ φόνου κρίνεrora' ὁ κρἰνων τον στρατηγὸν ουδῖν ημαρτηκέναι λέγει τον στρατιώτην ' καὶ πάλιν πορνευοντα τον unν ό πατηρ ἀπέκτεινε, καὶ κρίνεται φόνου ' ἐνταυθα μῖν ἐξελέσθαιαιτίας Ora οἷόν τε τον πόρνον, ἄμολόγηται γὰρ τὁ ἀδία, κημα ' φήσει δἐ ὁ κατηγορος ἐλάττονος αυτω δίκης ἄξια

πλημμελεῖσθαι ' συνενηνοχέναι Ουν την τιμωρίαν λέξομεν,τω μἐν παθόντι, ῶσπερ τω παιδι του ἀριστέως ' ἀπηλλάχθαι γὰρ αντον αισχύνης μεγίστης ὁ πατηρ ἐρεῖ, τῆ δῖ πόλει ώς ἐπὶ τοι βοήσαντος, στρατηγἐ ηττώμεθα. so συνῆνεγκε γὰρ τη πόλει τὸ ἀναιρεθηναι' ευρίσκεται δἐ καὶ στοχασυὸς εν ἀντεγκλήματι, ώς ἐπὶ τούτου ' ζη-

254쪽

τουμεν γαρ, ποτερον ἐπιβουλώων V πολει, καὶ τὰ πράγμοσα δμηφθείρειν ' μολόμενος ειπεν, ἡ τον στρατηγονορῶν του πολέμω κακῶς προεστηκότα.

'Eo, δἐ εἰς Περόν τι μεθι αξ παλιν διαιρετέον ' η γοῦρ εἰς υτενΘ-ν τι δυνάμενον γενέσθαι πρῶνα η πρόσωπον μεθωτησι τό Fυκλημα, ὁμολογῶn τι πεποινὶ κίναι ως ωδίκημα, καὶ ποιH μετάστα- οιν, η ως ου δυνάμενον ἐπεύθυνον γενέσθαι ανευθυνον δῶ πή-η.seia πεπο*κε συγγνώμη ' μεταστάσεως μἐν παράδειγμα ὁ πρεσβευ-της, ον ει - τριάκοντα ημερων δέον ἐξιεναι χαμνοα παρὰ του τα- μου χιλιας δραχμας Hς ἐφόδιον, μη λαβων δἐ και διά toino μη ἐμ 1 o.λθὼν εἶτα κρινόμενος' in γνώμηe δε παράδειγμα οἱ δέκα στρατη- ροι οἱ διὰ τον χειμωνα μη ἀνελόμενοι τὰ σώματα, και η κρινόμενοι ' ει δέ τις ημῖν περὶ τούτων ἄμφισβητεῖ, συγγνώφης λέγω κάτμεταστάσεως, ακριβῶστερον ἐν του περι αντιθέσεως λελέξεται.

Συριανου καὶ Σωπάτρου. Ἀσφαλται ενταυθα is ὁ τεροικος, καὶ αυτος ομολογεῖ τουτο ' διο καὶ ἀκρωβέστερον ἐρεῖν υπισχνεῖται περὶ τούτων ' ηλίθιον γάρ, πρῆγμα πιε ἡ νον γάρ εστι το εις εὐθυνας καὶ δικαστήριον καὶ δίκην αγόμενον ' εις ταὐrre M Oυτε χειμών τε βρονταὶ Ουτε τι των τοιοίτων ἄγεται ' Mὁ ηρκει roειπεῖν - , ητοι εις πρόσωπον η εις πρῆγμα μεθίστησι κώ. ποιεῖ μετάστασι ' οντω γὰρ σανης ην η διαφορὰ in καὶ ἐσώζετο το ' ἴδιον της στάσεως ' η γὰρ μετάστασις γέ- νεται, ἴτ' αν εις καιρον η εις πρόσωπον η τι τοιουτοντων ε θεν μεταφέρη τὸ ἔγκλημα ὁ φεύγων ' εις καιρον 26μῖν, ως ἐφ' ου παρέθετο παραδείγματος αυrbς ἐπὶ - συγγνώμης, καὶ γὰρ ἀντιστατικόν καὶ αυτό' εις πρό μπον M, ,ώς ἐφ' - παρατίθεται καὶ παραδείγματος ἐπὶ

μεταστάσεως. του μη λαβόντος τὰς χιλiας δραχμὰς πρεσβευτοὐ ' ἡ δἐ συγγνώμη, οτ δε εις τὰ της τυχης 3o

255쪽

πάθη, οἷον φόβον, ερυπα, λύπην, η τι τοιούτον' ἔστι καὶ ωλλη διαgoρὰ συγγνώμης και μεταστάσεως ' η μἐν γὰρ μετάστασις, εφ' οις τις Ουκλ' ἐποίησε δέον ποιῆσαι, εχει την κρίσιν ' η' ει συγγνώμη, ἐφ' οἶς ἐποίησε δέονε μη ποιησαι' κοινωνεῖ δἐ μετάστασις και συγγνώμη σφό- δρα ' εν ἀμνοτiραις γὰρ η οναγκη του βιασαμένου 'διαφέρει δἐ τοῖς τε ειρημἐνοις και οις εἰρήσεται κοινωνεῖ δῖ η μετάστασις τω στοχασμω τω ἀφ' ων αυτός τις ποιήσας κρινεται, ώς ἐπι τούτου ' νόμος μ' ἀνοίγειν 10 νυκτωρ τὰς πίλας της πόλεως ' Κλέωνος ἐπανάγοντος ἐκ Σφακτηρiας, Nικiας οὐκ m/οιξε και κρίνει αυτ βλάβης' ενταυθα γὰρ προβαλλομένου του Νικίου τυν νόμον ανagaiνεται στοχαφτικη ζητησις, πότερον φθόνωτου κατορθώματος η τῆ αληθεία δέει ros νόμου οὐκεε botis τὰς πύλας ' εστι δἐ μεταστασις η στάσις ' διανέ-

ρει M, Oτι εν ι ἐν στοχασμου παντὶ δύο εἰσὶ τὰ πράγματα ' ἐνταυθα δἐ εν ἐστι τὐ πρῆγμα ανα τὸ μη ἀνοῖξαι

τὰς πύλας ' δὐo δἐ του στοχασμου πράγματα, τό τε υπεί- νον και το ἀνεύθυνον' ἔτι κοινωνεῖ η μετάστασις σφόδρα

Σο αὐτῆ τ' ἀντιλήφει τν κατὰ νόμον ' οἷον, νόμος τον μοιχὁντ γνῶναι' ἀριστέα τις μοιχὸν ἀπέκτεινε καὶ κρiνεται τό-- νου ' μετάστασις δἐ κατὰ νόμον, ητις καὶ ἀκτιληπτικηλέγεται τό προειρημένον ὐπόδε ιγμα του μη ἀνοδαντος τὰς πύλας ' κοινωνουσι γὰρ αεται καθὼ ἀμφοῖν ὁ νόμoedis προβάλλεται εις ἀντiληφιν' διοφέρουσι ει, ora ἐν μῖν ἀντιλήφει ου φαῆλον τὁ γεγονις, ἀλλ' ἐκ περιστάσεως διὰ τι ἀριστέα ειναι τιν υοιχὸν, ἐν μεταστάσει δἐ ὁμολογουμένως και πάντως ἐστι φαῆλον το γεγενημένον - οῖον τό μη ἀνοῖξαι τὰς πύλας ' ετι διαφέρουσι, καθο,16 ἐν ι ἐν ἀντιλήφει συγκεχώρηκέ τι ὁ νόμος ' ἐν M μεταστάσει 2εκώλυκε ' και ω ποιών ἐν μἐν τη ἀντιλήφει ἀχλ

256쪽

λουθα νόμω ποιεῖ. Κοινωνεῖ ἡ συγγνώμη τῆ ἀντιληφει οἷον νόμος τους κατάντας φυγάδας ἐξεῖναι, ἀποκτιννυ- ναι' καταστείχοντάς τις φυγάδας απέκτεινε καὶ κρίνεται' ἀντίληφις τουτο ' συγγνώμη δῖ, ἐρασθέντι του plῶ της μητρυιῆς ὁ πατηρ παρεχώρησε, καὶ κρίνονται Φι τρεις εκ οὐ βίου ' κοινωνοῖσι γὰρ τω εν αμφοτέροις εν τψπεπραγμένω τι εγκλημα ειναι καὶ κακοὐ μου την γραινήν ' διαφέρουσι ει, τψ τα μῖν της ἀντιλήφεως ὁμολογουμενως ειναι εκουσια, τα δἐ της συγγνώμvς ἀκουσια ου γὰρ εκῶν ὁ νεανἰσκος ἐρα, Ουδ' ὁ πατηρ παραχω- 10ρεῖ, ἀλλα δι ἔλεον 3 του παιδός' ἀλλ' oυδὸ η μητρυιὰ, ει μη τω τὰ πάντα πεέθεσθαι τω ἄνδρέ' κατὰ γὰρ τους Ἀττικοὰ νόαους εξην τοῖς ἀνδράσι τὰς ιαυrῶν γυνα κας ετέροις ἐπαμi ιν' ' ει γὰρ μη τουτο, ασίστατονεσται τὸ ζήτημα κατὰ τὁ ἀπίθανον. Κοινωνεῖ μετά- IS στασις συγγνώμη ' εν αμφοτέροις γὰρ πρόκειται μα

fi ἀπὸ καιροῆ, ἡ τύχης, ἡ ἀπὸ προσώπου, ῆ ἀπο πρά- ι

γματος ' διαφέρει di,' καθὐ συγγνώμη μἐν ἐπὶ τὰ τῆς φαῆς φέρει παθῆματα ' μετάστασις δὲ ἐπὶ τὰ ἔξω 'ιστέον M, οτι οὐχ ὼς τινες covθησαν ἡ μετάστασις επι 20 πρόσωπον μόνον φέρει ' ἡ δἐ συγγνώμη ἐπὶ πρῆγμα, ώς ἐαὶ του Ἀρχιδάμου τοὐ διὰ τὸν χειμῶνα καὶ τοὐς σκη- πτοῖς ἀναζεύξαντος ἐκ λαταιῶν ' φέρει γὰρ συγγνώμη ἐπὶ πρόσωπον, ὼς ἐπὶ τῆς ληφθείσης παρὰ τῶν πολε- μειν χοηφοροώσης, καὶ βασάνοις τὰ απόρρητα εξεμ-ὐσζῆ Μαρκελλίνου. Kαλῶς ἡσφαλίσατο ειπών δυνά- ιιενον κριθῆναι ' τοῖτο γὰρ καλεῖ υπεύθυνον καὶ οὐ τόῆδη υπεύθυνον γενόμενον ' πρόδηλον γὰρ καὶ ασίστατον ἐγίνετο ' διῶ τί M εἶπεν ἡ πρόσωπον ῆ πρῆγμα ἡπεί - 3ονον γενέσθαι δυνάμενον ' ἔστω γάρ φησι πρόσωπον ' μr

257쪽

00-πραγμα δύναται υπείθωνον γενέσθαι' - γὰρ τὰ αφυχα αξομεν εἰς δικαστήρ τ' λέγομεν ουν, Ora εστι, καὶ πραγμα υπείθυνον, οἷον νόμος ' πραγuα γὰρ ὁ νόμος, ος υπεὐθυνον δύναται εἶναι κατὰ δύο τρόπους 's oτι τοὐτο μῖν τον νομοθετην εὐθυνοῖμεν διὰ τ- πραγμάτων καὶ των ημαρτημένων -τ- αιτ μενοι ' καὶ

τον το φῆφισμα γράψαντα ομοίως, ἡ τι τοιοῖτον' εὰν γὰρ εις τὰ γεγραμμῆνα ἀναφέρωμεν, τοῖς γράφαντας αιτιώμεθα' τοὐτο M Oτι καὶ λῶσαι τον νόαον, εὰν so ἀσυμφορος δυνατόν ' τιμωρία δ' ωσπερ τοὐ νόμου ηλύσις τοὐ νόμου, δεδαντες γὰρ αυτὸν ἀσύμφορον ἐκβαλεῖν δυνησόμεθα' ιστέον-οτι ἐπὶ τοὐ προβλήματος τοὐτ 'Aθσαῖοι μετὰ τὴν Φωκίδος κατασκαφῆν Ουκεπεμφαν τὴν θεωρίαν εἰς sελφούς και κρίνονται ἀσε- is miας καὶ γὰρ ἐνταὐθα μεταφέρει ἐπι πρῆγμα τὴν αιτίαν ἐπὶ τὴν κατασκαφῆν, καίτοι Ου δυνάμενον εὐθυ- νεσθαι, ὁτι πρωτον μῖν, ωσπερ νόμος ἡπεὐλ πος, καὶ επιδέχεται κρίσιν και αυτὸς ὁ νόμος και ὁ τούτου νομοθέτης, ουτω ἐνταὐθα διὰ τοὐ πράγματος ὁ πράξας 20 δύναται κρένεσθαι' επειτα γνωστέον, οτι καὶ τὰ ἀνεὐσυνα καὶ υπεύθυνα τῆ μεταστάσει ἀποδοτέον' καὶ γὰρ ἄμφω, τό τε ἀνεύθυνον καὶ τό υπεύθυνον τὴν μετάστασιν ποιεῖ, μόνα δἐ τὰ πάθη τῆς φυχῆς τὴν συγγνώμην. Φιλονείκως M ὁ Ἐρμογένης τω ἡπευθυνφ καὶ 25 ανεω νω διορίζει τὴν σvγγνώμο καὶ τὴν μετάστασιν διαφορὰ δἐ αχηθὴς μεταστάσεως καὶ συγγνώμης μειμῖν, ην ειπομεν, υτι ἡ μῖν καὶ τὸ ἀνεύθυνον ἔχει καὶ

τό υπεύθυνον ' ἡ δῖ μόνα τῆς ψυχῆς τὰ πάθη, ἔτἐρω

δἐ οτι εν τρ μεταστασει ου μεγαλη ἀνάγκη τυγχάνει, 36 αλλ επιδέχεται καὶ ἄλλον τρόπον πραχθῆναι, ώς ἐπιτου πρεσβευτοὐ ' εδυνατο γὰρ καὶ ἄλλοθεν εὐπορῆσαι χρηματων καὶ δανεισασθαι πρός την κατεπείγουσαν

χρεῖαν' ἐν di τῆ συγγνώμν ἀνάγκη ἀφόρητος καὶ τὸ

258쪽

αδυνατον ἔχουσα τω παθει τῆς συγγνώμης' ἀλλ' αυτη ἡ διαφορὰ τῆς προτέρας διαφορῆς ἀσθενεστέρα ' ευρισκομεν γὰρ καὶ eν μεταστάσεώ απαραίτητον ανάγκην, iώς επ' ἐκείνου του παραδείγματος ' ουκ ἀνείλοντο τὰ σώuατα των ἐν Ἀργινούσαις πεσόντων οἱ στρατηγοὶ, ε καὶ κρίνονται' απαραίτητος γὰρ ὁ χειμώω' οὐκοὐν τῆ πρώτη χρηστέον ώς ἀναγκαιοτέρα ' ο μέντοι τεχνικος εἰδώς, ora φιλονείκως προς Μινουκμηνον αποτείνεται περὶ τούτου, λεγει γὰρ ώς οὐκ αγνοῶ, οτι τινὸς οὐ τῶ ἀνευ- θυνν καὶ vπευθυνω χωρίζουσι νον συγγνώμvν καὶ την Lo μετάστασιν, αναβάλλεται τον περὶ τούτω λόγον εις υστ ρον ειπών, οτι ἀκριβέστερον εν τῶ περὶ ἀντιθέσεων λ λέξεται ' τινἐς γὰρ - τῶν δέκα στρατηγῶν ἀποδιδόασιτη μεταστάσει λέγοντες πρῆγμα ειναι, ου φόβον, ἄλλοι δἐ λέγωσι συγγνώμης εἶναι, πάθος λεγοντες καὶ τρον Sφόβον τον απὸ χειμῶνος ' ὁ μέντοι Ἐρμογένης Ου διὰ φόβον λέγει α-ὁ τῆς συγγνώμ ς, ἀλλ' ἐπειδὴ το ἀνευθύνω καὶ ὐπευθύνω χωρίζει την συγγνώμην καὶ την μετάστασιν ώς πρῆγμα ἀνεύθυνον ἔνrα τον χειμῶνα ἀποδίδωσι τη συγγυώμη ' ἀλλ' ουν τὰ τῆς φυτῆς πάθη τῆς ro συγγνώμης ' πάθη M Wπῆς οἷον φέβος, ἔρως, ἄνοια, ἔλεος, ἡ τι τοιοὐτον ' φόβου μἐν, Μεσσηνιους β ἔκριναν παριστίας Θηβαῖοι μὴ υποδεξαμένους -τῶν την φυγὴν εροῖσι γὰρ φό Ἀλεξάνδρου ' ἔρωτος δι μητρυιῶς ἡράσθη ὁ πρόγονος, ἔγνω τοῖτο ὁ τύραννος, υπέσχετο IS

συμπράξειν του ἔρωτι, ει τον πατέρα ἀτιμάσοι, ἡτωσεν, ἔτυχε τῆς ἐπαγγελίας, μετὰ τὴν τοῖ τυράννου καθαίρεσιν κρίνεται ώς πατραλοίας' ἐπὶ γὰρ τb τοὐ ἔρωτος καταφείξεται' ἀνοίας, ἐν νυκτομαχία τις ἀγνοήσας ἀνεῖλεν ομόφυλον καὶ κρίνεται τόνου ' ἐλέου, τον ἀλόν- suτα παρανοίας δεδέσθαι παρὰ τού παιδός εδέδετο τις,

259쪽

ἔλυσεν αδων O του παιδος παῖς, και ἀποκηρυσσεται / μέθης, ῶς παρα δημοσθένει, 7 επειτα O τὀν θεσμοθετην πατάξας τρεις ειχε προφάσεις, μέθην, ερωτα, μνομω ' Oργῆς, και παρὰ τω -τω Λημοσθένει, οργῆ φ5 καὶ τρόπου προπετεία φθάσας τον λογισμὸν επαισεν

ὁ δ/ Μινουκιανός βούλεται καὶ απὁ τῆς ηλικίας γενέσθαι συγγνώμην ' οτι ἡ νεότης συγγνώμης ἀξια πταίουσα I00 βούλεται δἐ ὁ αυτὸς συγγνώμην ειναι καὶ Orαν μηδἐνεχων τις ελειν ἡπἐρ των πεπραγμένων επαγγελία του' 10 μέλλοντος συγγνώμην αἰτῆ' ' ώς ὁ πιις παρὰ Αακεδαι- μονωις κρινόμενος υπῖρ τῆς ἐξ υργους ἀναχωρήσεως 'εφη γὰρ ἐργω καλω ἀπολίσασθαι τὴν διαβολήν ' τινὸς

δέ φασι και ἐφ' οἷς τις Ουκ ἔπραξε συγγνώμην ε ναι Οιον ἀριστευς ἔχει μοιχὸν καταλαβών, προσέταξε τω παι-

1s δι ἀπ τεῖναι, του δῖ μὴ βουλομένου διέφυγεν ὁ μοιχός 'in καὶ ἀποκηρύσσει αυτὸν ὁ πατήρ ' ἄσπερ ει ειρήκαμεν

ἐπὶ των ἄλλων αντιθετικῶν και δημοσίας ειναι και ιδίας,

οἱ τω καe συγγνώμην και ἐνὶ προσώπω και ολη τῆ πόλει ενὶ μῖν, ἐτύπτησέ τις τὸν πατέρα ὐπὁ του τυράννου 20 κελευόμενος' κινδυνεύει μετὰ τὴν τυραννίδα περι των χειρῶν, νόμου κελεύοντος ' ολη ει πόλει' ώς οἱ κριν μενοι Μεσσήνιοι παρὰ Θηβαίων παριστίας.

6ς μἐν ουν λογικας των στάσεων ἐκ τουrων ἐπιγνωσόμεθα ' ταρ. δ' - νομικας Οἴτω ' πρῶτον μἐν περι- ἀνάγκη τὴν ζήτησιν 25 ἐνταυθα η γωεσθαι ' ρητὰ δἐ λπω, οἷον νόμους, διαθηκας, -- φισματα, ἐπιστολὰς, κηρυγμαrα ορισμένα, πάντα ἁπλῶς τὰ

ιν ήητοῖς. Συριανου και Σωπάτρov. Πληρώσας τὸν περὶ. των λογικῶν στάσεων ἐξετασμόν νυν εικότως επι τὰς

260쪽

νομικας μεταβέβηκεν ' ειρήκαμεν γὰρ, ora διαιρεῖ τυ φανερδν καὶ τέλειον εις πραγμα και ρητόν' καὶ το μῖν πραγμα εις τε την πραγματι ν και τὰς λογικὰς, τὐ Mρητὸν εις τὰς τέσσαρας νομικώς ' δι ην δἐ αἰτi- προετάγησαν αἱ λογικαὶ, εἶρηται ' ἰστέον δ/, οτι τὸ κατὰ Sρητὸν ζητηαα γίνεται, οτ' ἄν ὁμολογουμένων των πραγμάτων ἐκ των νόμων η ζήτησις ἀνακυπτη ' ἐζητηται δῖδι' ην αιτλω εἰ και εν ταῖς λογικαῖς ευρίσκονται νόμοι, ωσπερ ἐν τη μεταστάσει τν επι ρητὀν φερομένη και εν ἀντιλήφει και ορν καὶ ἄλλοις τισι, τί διοισουσιν αἱ νό- 10μικαι των λογικῶν' και ηδη μἐν αποχρώντως ε*ηται 'ειρήσεται δἐ καὶ νυν, οτι εἰ καὶ ἐν ἐκείναις καὶ ταυταις

ρητά εστιν, αλλ' Oυν εν μἐν ταῖς λογικαῖς απὁ ρητῶνμὸν η ζήτησις ον μην και περι ρητά' εν ει ταῖς νομικαῖς καὶ απι ρητον καὶ περὶ ρητόν' καὶ τουτο καὶ δ 1s τεχνικὸς ἐδηλωσεν ουτως εἰπών ' πρῶτον μῖν περὶ ρητὰ ανάγκη την ζήτησιν γίνεσθαι, οἷον ως ἐπὶ παραδείγματος εν ἀντιλήφει τy κατὰ νόμον, ως επὶ του τὸν τρισα- ριωτεα μοιχευοντα ἀνελόντος διὰ τὸν νόμον τὼν τους μοιχους κελευοντα ἀποκτιννύναι -δἐ μία πρὸς τὸ ρη- 20 τόν εστι ζῆ σις' ουδέ φαμεν, οτι οὐ τοὐro, ἀλλὰ τόδε πημαίνει τ3 ρητόν' our δτι ἔτερον αυτ6 ἐστι ροτὸν ἐνανri ' τουτο γὰρ οἰκεῖον τῶν νομικῶν, ἀλλ' ὁμολογεῖται μῖν τὸ ρζτὸν, περὶ M τῆν του πράγματος περι- στασιν ἡ ζήτησις γίνεται, οἷον τὸ ειναι τρισαριστέα. Isωσαύτως καὶ εν τη μεταστάσει U απὸ ρητου ' τὐ γὰρ τὰς πυλας νυκτωρ μη ἀνοῖξαι κατὰ τὸν νόμον, τους δαιχμαλώτους ει διὰ τουτο via τῶν ' πολεμίων καταληνθῆναι καὶ ἀποκτανθηναι οὐδἐ μίαν ἔχει ζῆτοσιν, ῶσπερ ἐν τῶ ρητῶ καὶ τη διανομ' ου γὰρ ζητεῆται ὁ τι ποτὸ ἔχει ὁ 10 νόμος, ἀλλ' ὁμολογεῖται Τ μἐν ουτως εχων ὁ νόμος καὶ επὶ τουτοις κείμενος' 4 ει του πράγματος περίστασις