장음표시 사용
271쪽
ρητοῖ ἐν ἀμφοτiραις ὁ λόγος, διὰ τουτο συνηφε το ρητὀν
και τουνομα προκείμενον, περὶ συ την κρίσιν ειναι συμ
Συριαν οὐ καὶ Σωπάτρου. 2ρίτη η αντιν μία των νομικῶν ἐστι στάσεων' παρεχώρησε γὰρ τω συλλογισμῶ δι ἶς εἴπομεν αιτίας ' ἐπεί τοι ἄφειλε μετὰ τὁθhrta και την διώνοιαν τετάχθαι ' o ἴτω γὰρ συγγενης 30 rcis rh li αντινουία, ως καί τισι δόξαι την αυτην εἶναι τφρητῶ και τη διανοία ' διπλοῶν μέντοι θητοὐ και διανοίας
272쪽
ειδος, ωσπερ καὶ στοχασμου ευρίσκεται διπλα εῖ καὶ Ooου' ους ἐλεγξει τις ουτως, οτι τὰ εῖδη των στάσεων τρία ταυτα ποιεῖν ελθε, πλεονασμος, ελλει φις, εναλλα '
ποιεῖ δἐ ora ἄμα συνδρομοντα, ἀλλ' εν μόνον εὐρεθέν' εις γὰρ δύο ουκ ετι εῖδους διαφορὰν ποιήσει ἀΣλα γένος ' bωσπερ επὶ του ορσυ καὶ του συλλογι Ου' ου γὰρ μόνον ἐναλλαγὴ των κεφαλαίων ἐνταυθα του συλλογισμοῖ προς τον Oρον, ἀλλα καὶ πλεονασμός του ρηros καὶ τοὐ βιαiουορου ' εν οἶς ουν καὶ ἐνταυθα αντινομίας ου μόνον εναλλαγὴ των κεφαλαίων, ἀλλὰ καὶ πλεονασμὁς παρακολχυθεῖ πρὸς τὸ ρητον καὶ την διάνοιαν, ἀναγκαίως ἔτερον γένος στάσεως τοῖ ρητοῖ καὶ τῆς διανοίας ἡ ἀντινομία εἴη, ἀλxο- ειδος ταυτης τῆς στάσεως διπλῶν. 'Iστέον δἐ ως ου μόνου De δύο νόμων, ἀλλα καὶ κατὰ πλείονας νόμους ἀντινομία γίνεται' κατὰ μῖν δύο, ως ἐφ' oυ παoέθετο πα- βραδείγματος ὁ τεχνικός ' κατὰ πλείονας M oυτω' νόμος την ἐπίκληρον συγγενεῖ γαμεῖσθαι' καὶ νόμος τὰς ι νηστείας βεβαίας ειναι' καὶ νόμος τὰς τοὐ δίνου δωρεὰς κυρίας φιναι' καταλει*θείσης επικλήρου κόρης ἀρωτευς τησε γαμηθῆναι αυτῆ, ἄλλος μνηστευσάμενος ην, καὶ δοσυγγενὴς ἀξιοῖ λαβεῖν αυτήν' καὶ ἀμφισβητοῖσι πρὸς ἀλλήλους
μένου μὴ φυσει ἐναντίων, κατὰ περίστασιν δε μάχη ' καὶ ὐλως δι-nλῆ τίς ἐστι Στησις ρητου καὶ διανοἰας' οιον υποκήρυκτος μὴ μετε- 25χέτω των πατρωων, καὶ ὁ ἐπιμεἰνας χειμαζομένη νητ δεσπότης ἔστω της νεως' ἀποκήρυκτος ἐπέμεινε χειμαζομενη Hi , καὶ εἴργεται αυτῆς
οάδειγμα τόδε ' ἡ βιασθῶσα ἡ γάμον ἡ θάνατον αἱρείσθω του βια
273쪽
ται το μη φυσει ἐναντίων' αυτοὶ πιν γαρ καθ' εαυτώς οἱ νόμοι οὐδἐν εναντίον λέγουσιν ἀλλήλοις' ὐυδῖ γὰρ ἐναντkς ὁ νόuος ὁ λέγων τον ἀποκήρυκτον μη μετέχειν πατρώων τω λέγοντι τον ἐναπομεἰναντα χειμαζομενν νήε δεσπότην εἶναι της νηός' η δἐ μετὰ την τανν ἐκ των πραγμάτων πλοκη καὶ περίστασις και ἡ τλη την μάχην
γὰρ Mo ησαν κατὰ φυσιν νόμοι, ὁ μῖν κελευων δεδόσθαι,
ὁ δἐ μη, συγχυσις η' καὶ πυ πολιτείας θεσμὸς Ουδἐ εο στασις ' ἄμολόγηται γὰρ, ώς ουκ ἄν συσταίη πολιτεία, ἐνη φύσει εναντίοι αλληλοις εισὶν οἱ νόμοι ' πῶς γὰρ κατὰ τον δημοσθένη τὰ αυτὰ κύρια καὶ μη κύρια εστιν εὐρεῖν' ει γὰρ ἐκάτερος των ἀγωνιζομενων τον ἐναντίον προυπη- ται νόμον, ora οἴόν τε τοῖς δικαστὰς εἴορκον θέσθαι την as ψῆφον ' ὴ γὰρ του ενὸς νόμου ἀρωσις θατέρου ποιεῖ τὰν ἄναψεσιν ' ως Ουν εἴρηται, δεῖ μἐν τοὐς νόuους αυτοῖς ώς ενι μάλιστα μη εναντίους εἶναι, καὶ κυρίους ἀ-oria oove. Iri ει συμβὰν τὴν ἐναντιότητα εργάζεται, οἷον ει νόμος τον μοιχὸν εις ιερὸν μη εισιέναι, καὶ νόμος πάλιν 20 τον ἀριστέα εις ιερθν τὴν πανοπλίαν ἀνατιθέναι ' μοιχὸς δέ τις ἀριστεύσας ἀνέθετο τὴν πανοπλίαν ' μάχην εὐθὴς τοῖς τέως μζειν εχουσιν μαχόμενον νόμοις ειργώ-a' εἰργάσατο ει τό συμβὰν τὴν ἐναντίωσιν ' OLν τὼ τὸν μοιχιν ἀριστεῖσαι ' φασὶ M, ἔτι καὶ διπλῆ τίς ἐστι ζήτησις 25 νυτου καὶ διανοίας ἡ αντινομία ' εἰ γὰρ παν ρητὸν ξ ετέρωρητ6 ῆ διανοία ' λύεται, εκαστον δὸ των ρητῶν παρὰ τοὐ
νοια ' δει δἐ καὶ τοὐro προσθεῖναι ' Oτι εν τοῖς τοιούτοις
δεῖ τὸν ἔτερον νόμον παραβεβάσθαι, καὶ τοὐτο ὁμολογολ30 μενον εἶναι' επὶ δἐ τούτου σαyέστερον διὰ τοὐ προβλήματος τό λεγόμενον ' οῖον νόμος τὸν ἀποδόντα τὴν σκευὴν
274쪽
θανατω ζημιουσθαι ' καὶ νόμος τον τον ) πατέρα αταφον περιορωντα θανατουσθαι ' πένης στρατιώτης του πατρὰς ἀποθανόντος ἀπέδοτο την πανοπλiαν και εδ αφε τον πατέρα, και νώγεται τω νόμω ' ιδοὐ γὰρ ἐνταωθα σαφῶς θάτερος των νόμων παρα βασται ' ἐν τοῖς Ovν τοι- εὐυτοις ὁμολογῶν παραβεβάσθαι τον νόμον, κυριωτερον Midii τοῖ παραβεβασμένου τον σεσωσμένον ' εἴτε ino
υ παλαιότερον εἶναι, ως ἄν ὁ καιρὸς υπουργῆ, εἴτεουπο τοὐ νομοθέτου ' οἷον Σόλων μέν ἐστιν ὁ τοὐτὴ τεθεικώς ' τον δ' ἄλλον ἔτερος ' τότε γὰρ ὁ δικαστης κρι- 10 νεῖ, ονκ ει παραβέβηκεν, -ολόηνται γὰρ, ἀλλ' ὁπότερον παραβάς ἐστιν ἀνεί νοοῦ ' δεῖ δὲ προσέχειν, ει κυριοι ἄμφω oι νόμοι, καὶ τα δύο ρητὰ ἐν αντιν ire κεκυρωμέναειναι ' τοὐτο δ' ειπον, ἐπει- συμβαίνει το μἐν εν πάλαι κεκυρῶσθαι, το δὲ εν νυν εισάγεσθαι ' τοὐro M Oυ ποιεῖ is αντιννίαν, αλλὰ πραγματι ν' οἷον νόμος ἐν τρωὶνηυίραις περὶ πολέμου βουλευεσθαι. 'Κλάτειαν Φιλίππου καταλαβόντος γράφει Λημοσθένης αυθημερὸν προελθεῖν, και κρίνεται' ἐνταυθα γὰρ επειδὴ ' οἴπω τὸ ψήφισμα κεκυρωrο, ὁ νόμος μὲν ὁ πρότερος οὐ παραβέ sro et o
δἐ κατὰ ρητὸν και διάνοιαν ' βουλεύονται γὰρ, ει δεῖ τό v φισμα κώριον ειναι ἡ μὴ ' καὶ ει συμφέρει τῆ πόλει ξ
πραγματικὴν ' επειδὴ ὁ νεὐγων φησὶν, οτι διὰ τὸ συμ- as φέρον την των τριῶν ἡμερῶν προθεσμίαν ὁ νομοθέτης Iorεις βουλῆν παρέχει ' τὸ συμφέρον M, τὐ ως τάχιστα τόν πολέμων ἀμύνασθm' ἄλλως τε καὶ ὁ νόμος εὐρωται '
ἡμῖν ἐπιόντες ἄλλοι φαίνονται ' οὐ χεῖρον di ἴσως ΟυM 30τοῖτο ἀγνοεῖν, ώς εστι τι ὁρικὸν ζήτημα, δοκοῖν ειναι
275쪽
μπον καὶ 'αντιννύα' οἶ- νόμος τα ευρισκόμενα λάφυρα του στρατηγου ειναι' κοὶ νόμος τὰ ναυάγια των τελωνῶν ειναι ' λάφυρα χειμῶνος γενομένου ἐπὶ τους λι- ,
μόνας ηνυθη καὶ ἀμφισσητουσι περὶ αυτῶν οἱ τελῶναιε καὶ ὁ στρατηγός' ἐνταὐθα ου δεῖ τη των νόμων ἀναγνώσει προσέχοντας πλανηθῆναι, ἀλλα την φύσιν πραγμάτων σκοπεῖ ως γὰρ εἴρηται καὶ εν ταῖς νομικαῖς πραγμάτων ὁρμεν ἐξέτασιν, καὶ ἐν ταῖς δικαιολογικαῖς νόμων ἀνάγνωσιν, καὶ ου δη που παρὰ τουτο η τὰς is λογικὰς νομικὰς φήσομεν η τὰς νομικὰς λογικάς. Ovrως Ουν καὶ ἔν τω παρόντι προβλήματι, ει καὶ νόμοι εἰσὶν οἱ ἐγκείμενοι, ου παρὰ τουτο νομικην ἀποφαινόμεθα - , ζήτησιν. ουδἐ γάρ ἐστιν η κρίσις, ει κυριός ἐστιν ὁ νόμος η μή ' ουδὲ γὰρ ὁ εἷς παραβ ασται νόμος, ἄτερος
1s δἐ σέσωσται' ἀλλ' εστι περὶ την ιδιότητα τοὐ ονόματος, εἰ δεῖ λάτυρα ταυτα καλεῖν η ναυάγια ' δπερ τω χρόνωιιῆλλον προσῆκει' ὁ μὸν γὰρ απὸ του πρώτου χρόνου λάφυρά φησι ταυτα εἶναι, ὁ δἐ ἀπὁ τοὐ συμβάντος
ναυάγια. ἐμέμφαντο δε τινες Ἀρμογόνει, ἀφ' ὼν εἶπεν,20 η καὶ ἐνὸς δωρουμένου ' φασὶ γὰρ ως ου δυναται ὁ εις διοιρεῖσθαι εις δύο νόμους' ὁ δἐ αυτὸς ε τψ ἐναντίος
ειναι, ἀλλ' οὐδἐ τό παράδειγμα των συνεστώτων, πῶς γὰρ οἷόν τε κατὰ ταυτον τας δυο βιάσασθαι. ἔστινουν ασίστατον κατὰ τὁ ἀπίθανον καὶ διάνοιαν ' ἄλλως
rue τε M καὶ Φσάζει, ἐπ' ἀμφοῖν γὰρ ὁ νόμος την εξουσίαν
δίδωσι την αυτην, εἰ καὶ διαφόροις αιτήσεσιν' καὶ οὐδἐ τὸ ι ἐν τοῖ νόμου πέπρακται, τό δἐ παραβ ασται, οπεραντινομίας ιδιον ' ἀλλ' οὐδἐ Ομοιόν τι ἄλλο τοὐτου τῶεῖλυς ευρήσεις, ἐπ' ουδενὸς γὰρ ἄλλου ζητηματος επε- 30 λείη τοιουτο παράδειγμα ' εστι γὰρ καὶ περι εν ρητὸν Πντινομis, μη διαιρουμενου μῖν τοὐ ρητου, ἐξ ἴσου διπαρ' εκατέρου μέρους προ*ερομένω τοὐ ρητοῖ' okν νό-
276쪽
του γὰρ πατρος τὸ μὴ βεβοηθηκέναι προβαλλομἐνου, τῆς M μητρὸς πάλιν τι βεβοηθηκέναι, ἐξίσου οι δύο τόρητὀν ἀναγινωσκουσιν ' εστι καὶ ε τερον παράδειγμα περὶ
τούrου του ζητήματος ' νόμου γὰρ του αἰτοῖ κειμένοvληφθείς τις υπὸ λησταῖς εγραφε τῆ γυναικὶ περὶ λύτρων ' ἡ γυνὴ δακρυουσα ἐτυφλώθη ' ὁ -ῖς ἐξελθὼν δέ- ,δωκεν εαυτὸν ἀντὶ τοὐ πατρὸς τοῖς δεσμοις ' ερῶιφαν -- τὸν οἱ λησται εις τὴν θάλασσαν, προσηνέχθη τῆ πόλει, φίλε ται θάi ναι αυτὸν ὁ πατὴρ καὶ ἡ uήτηρ αντιλέγειώς ἀμελήσαντος αυτοῖ ἐν τῆ πηρώσει τῆς μυτρός' καὶ ταῖτα μῖν οι μεμφόμενοι Ἐρμογένει' εστι δἐ ειπεῖν ώς δῖν ἄξιον Πέμφεως εχει διὰ τούτου Ἐρμογένης, ἀλλα κἀκεῖνο συνίσταται. ώς γὰρ τοὐς μὴ φώσει εναντίους νόμους ἡ περίστασις ποιεῖ ἐναi τίους, οἴrω καὶ τον ἔνα 20 νόμον ἡ περὶστασις ἀντιφάσκε, εαυτω ποιεῖ' ἄλλως τε καὶ εἴ τις ακριβῶς σκοπήσοι, οὐδἐ εν τὸ τοῖ νόμου ρητὸν, ἀλ2' εν ι ἐν τῆ προφορα, διττόν δἐ τῆ ἐννοία ' ἄλλο γὰρ ἡ τοὐ γάμου qῖρεσις, καὶ ἄλλο ἡ τοὐ θανάτου '
εἴ τις μἐν ουν μέμφιν διὰ τοῖτο κινοω τῶ τενικω, asώς περὶ ' εν ρητὸν βουλομένω δεῖξαι αντινομίαν, ὁ δἐ διπλοῶν τέθεικεν, ' ἴσως οὐκ ἄτοπος ' ἐπεὶ κατά γε τὰ ἄλλα ἄτοπος καὶ συκοφάντης' οἴτε γὰρ τό περὶ τοὐπιοδείγματος εἰρημένον αδίνατον ' ει γὰρ καὶ κατὰ ταυ- τον εἴρηκεν ὁ τεχνογράφος, οὐ δήπου καὶ τό ἀκαρια ν' 50εικος γὰρ καὶ πρότερον θατέραν ἐγνωκέναι καὶ μηδiν 108 ταύτην κατ' αὐros κινῆσαι, τῆ ἐλπίδι τοὐ γάμου τiως
277쪽
ησυχαγυωπ' μετα μικρον δὲ αυθις Wκουσασαν, ' ώρέτέραν διέφθειρε, τότε την τοὐ θανάτου κατ' -του κινησαι αῖρεσιν ' ως ειναι την περiσωσιν διττην, από τε τοὐ χρόνου καὶ του προσώπου, τό δἐ και τὸ ε σάζεινε αλιασθαι, ἄψ αουστατον ποιοῖντος τὸ πρόμημα, σκαιos και ἐαυτω περιπίπτοντος' ὐγε και ἐφ' ου παρέθεντο αυτοὶ υποδείγματος τουτο ευρίσκεται ' φημὶ τι εξι σουικάτερα τὰ μερη τὸ ρητὸν προφέρειν' τὸ δῖ λέγειν ώς
16 γὰρ παρα βασται τι τοὐ ρητοῖ, τῆ της ἐτέρας γὰρ
ρα βασται η της προγενεστέρας D. πις τοὐ γάμου Ουδἐ γὰρ ἐνῆν τὰς δύο εις υμέναιον ἀγαγέσθαι ' τό Mμονηρες τοὐ ζητηματος αἰτιῶσθαι πάντη αλπιγον' πολλὰ γὰρ τοιαῖτά - ἐστιν ευρεῖν ζητῆματα is ταῖς στλ15 σεσε, μονήρη φημι, Μαρκελλίνου. δεῖ τὰ δυο φ τὰ ἐν αντινομία
κεκυρωμένα εἶναι ' τοὐτo' δἐ εἶπον, ἐπειδη συμβαίνει τὸ ἐν εν πάλαι κεκυρῶσθαι, τὸ δε εν νει εισάγεσ λαι' τοῖ- iτο δἐ οὐ ποιεῖ αντινομίαν, αλλὰ πραγματικὴν, ως φησιν diu ὁ Πορφυοιος ' Οιον νόμος Diλευε ἐν τρισὶν ἡμέραις περὶ noλέμου βουλεύεσθαι, Ἐλάτειαν κατειληφότος 3 Φι-λiππου γράφει Λημοσθἐνζς αυθημερὸν εξιέναι, Aισχίνης ἀντιλέγει ' εν τούτω γὰρ ὁ μἐν νόμος κεκυρωται ' τό δῖε φερόμενον φ τωμα δοκιμασθηναι δεῖ' ἔοικε δἐ μαλα, λον ὁ ΙΙορφνριος ἀγνοεῖν τὴν διαφορὰν πραγματικῆς τῆς κατὰ αντινομίαν και αντινομίας αυro' εστι γὰρ ἴτε καὶ ἡ πραγματικὴ κεκυρωμένους δ' ἔχει τοὐς δυο νόμους ωλλ' ἐν ι ἐν τῆ αντινομία ἐπι ῆδη παραβεβασμόνω νόμοὴ κρίσις' ἐν di τῆ πραγματικῆ βουλή ἐστι και σκέτις, su rim μῖν δεῖ παραβῆναι των νόμων, no ν δἐ ἐῶσαι κε- .
278쪽
κυρωμένω ' τὸ δ' reiso καὶ ἐπὶ του αποδομένοv την πανοπλίαν στρατιωτου καὶ θάφαντος Toν παrἐρα' ιλυγὰρ ἐνταυθα παρέβη τον νομόν ὁ στρατιωτης' εν M τῆ πραγ&ατικη ζητεῖται εἰ δει παραβηναι, οἷον νόμος τον τύραννον υπερόριον ρίπτεσθαι' και τον σκηπτ6 βληθέντα S-του θάπτεσθαι Ου επεσεν, ηνέχθη σκηπτός επὶ τον τύραννον, και βουλευονται' εν τουτω νόμος ου παρα βασται ουδἐ ἐπι ηδq γενομένν παρανομία ἡ κρίσις, αλλὰ βουλη πρόκειται, ποῖον των νόμων δεῖ δ' παραβηναι' ἴδιον δἐ και τολο αντινομίας, τὸ τον κρινόμενον 10 παραβεβηκέναι μῖν νόμον, νόμω δἐ κεχρησθαι. 'N καὶ πλειόνων ' τosro προσέθηκεν, ἐπειδu εστι και εκ τριων νόμων αντινομία ' OBν νόμος τω προδότη συμφεύγειν τοὐς παῖδας ' καὶ τον καταστείχοντα φυγάδα θανάτω
ταστείχουσαν και κρωεται φόνου ' διαφέρει δἐ της εκ duo νόμων αντινομὶς, οτι ἐκεῖ μἐν ομολογεῖ παραβηναι νόμον, και απὸ τῆς ἀντιληφεως ἄρχεται, ώς επι τῆς ὀρεγουσης τω ast ανδρὶ τυφλψ ὁντι χεῖρα ' η και ενός. τι γὰρ εν διαιρούμενον ἄναπλvροῖ δυο νόμων τάξιν ' και γiνεται νόμος .εκαστον Miρος ἐκάστω των προσώπων ἀντὶ νόμου εντελοῖς' τέλειον γὰρ εστιν εκαστον τῶν μερῶν και Ουδὸἐναντίον ἔκαστον αυτῶν τω ἄλλω κατὰ qὐσιν ' ἡ γὰρ is τόδε ορίζεται ἡ τόδε ' αλλὰ πάλιν κἀνταὐθα ἡ περίστασις και ἡ πλοκη την μάχην εποίησεν. Ναι δ λως δμ' πλῆ τίς εστι ζήτησις. Ζητητέον εἰ διπλῆ εσrιν ἐξ τασις ρζτοὐ και διανοίας ' διατὶ μὴ διπλοῖν ρητὸν καὶ διάνοια καλεῖται ἡ αντινομία, ασπερ διπλοῖ εἰσι στοχασμοὶ δοκαὶ ἴροι' λέγομεν, Orι ἐν ρητω και διανοία παράβασις εὐρίσκεται νόμου, ἐν M τῆ ἀντινοι se τῶν νόμων ὁ ἔτε- io Ald. mai. 16 Ald. δεῖγμα.
279쪽
ρος ευρωκεται φυλαττόμενος ' το ουν διάφορον ἐποιησε στάσιν iriραν ολθη γὰρ ει αλλαγη στάσιν ἐτέραν εργάζεται ' εν δ/ τω στοχασμω επὶ πάντων των ειδῶν τὼ
I09 ομοιον σώζεται ' διπλη di διὰ τουτο, επειδη ἀμνότεραε διπλα δείκνυται Ουχ ῶσπερ εν ρητω καὶ διανοία, ὁ μἐντο ρητον, ὁ δἐ την διάνοιαν, ἀμφότερα ἀμφότεροι κέκονται' εκάτερος γὰρ λυσας τη διανολ το του ἐναντίου. ρητόν ουτως επεισάξει τὸ ιδεον' καθολικὸν γὰρ του ro τὼ τοῖς βλάπτουσι ρητοῖς ἀντιτάττειν τὰς διανοίας ' εικό- 10 τως di διπλῶ τεθεικε τὰ παραδείγματα ' επειδη γὰρ προείρηκε την ἀντινομίαν γ' ἐνεσθαι η περι δύο ρητὰ ηπερι ἔν διαιρουμενον τὴν ζητησιν εἶναι, πισrovrαι τοῖς παραδείγμασιν ' εδοξε δἐ τουτο ισάζειν' η τε γὰρ βία An καὶ τὰ πρόσωπα ἴσα, και ὁ καιρὸς di ἄδηλος, ποτέρα is προτέρα -ώστε μηδἐ ταυτη διαφέρειν' καὶ ὁ μῖν Μινουκιανός οὐκ ἰσάζειν φησὶ διὰ τὸ ἀνόμοιον ' της αιτν σεως η μῖν γάμον αιτεῖ, η δἐ θάνατον ' εὐικε di οὐκ ειναι
αυτη ἰσχυρὰ διαφορὰ πρὸς τὸ μη εξισάζειν τὁ πρόβλημα εἰ γὰρ και διάνορα τὰ της αιτήσεως, ἀλλ' ουν ισάζει
di πρόσωπα τω αυτω κεχρημένα νόμω ' OLν ηρίστευσαν
17 Ald. τίθηκε. 18 In Ald. et Par. yroriere Irorsere. In Ald. asteriscus interjeetus locum corruptum indicaro videtur. Facilem medelam innuit serior manus, quae in Par. alteri ΠOet hie guperscripsit e. 19 Ald. υνε, ιιον. 20 Ald. duraeiς. Diuiti su by Cooste
280쪽
ia της μητρυιῶς γραφὴν ' απεκειτο γὰρ κατ αυτης καrar
εις και ταὐτα ουδῖ μεμερισαλος' ισχυρίζονται δἐ τω αὐ- τω ἀμφότεροι ' διαιρήσεις δε φησι την αντινομίαν ταυτην ἀπο συγκρίσεως ἀρξάμενος, τις νομιμωτέρα λδ αἴτK- εσις, τις δικαιοτέρα. Π Hoι αμφιβολια καὶ ren' αυτου του ονόματος ἐστι φανερά ' ἔστιναρ αμφιβολία ἀμφισβητησις περὶ έητον δε προσωδίας ς, διαστάσεως συλλαβῶν γενομένη ἐκ μἐν προσωδως' οἷον έταίρα χρυσω εἰ φωροἱ , δημοσία ἔστω' πεφώραται τις φορουσα, καὶ η μἐν τα χρυσω 10
μικῶν η αμφιβολια ' αμφίβολος γὰρ και ἡπ αυτου του ονόματος ἐστιν' ενθεν καί τινες ουδῖ στάσιν αυτὴν ἀξιου- Ioσιν εἶναι, λέγοντες μὴ συνίστασθαι τοιαυτα ζζτήματα ἐμπίπτει γὰρ εις ris ἐξισάζον, του μῖν λεγον ς ἄνευ διαστολhς, του ει μετὰ διαστολῆς ἄναγιγνώσκοντος' καιλκει ι ἐν ἀδιακριτον εἶναι, ο ν ἐκ των ἐγκεὶμένων ἄδολος γὰρ ἐν τουτοις ἡ διάνοια ' διὰ τοὐro Oυν, ως RIα- 25μεν, Ουδἐ στασις ειναι προς ενιων ηξίωται ημεῖς δέ ναμεν ειναι, απορον δέ' οθεν και οἱ ρ roρες τὰς τοιαυτας εκφεύ ουσι ζητήσεις ' και εστι μῖν ἄπορος καθ' ίαυτὴν
παραλαμβανομένη, ώς μέρος μέντοι ἐν τοῖς ἄλλοις τή-μροσι παραλαμβανομόνη μείζονα την ευπορίαν λαμβάνει, 10 εστι τοίνυν στάσις ' ἡ γάρ τέχνη μιμουμένν την ἀλήθειαν, περὶ πάντων ἡμῖν παραδίδωσιν, - εικος γὰρ καὶ