Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

발행: 1832년

분량: 850페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

τομωτα συμβαίνειν ' αἱ μῖν Ουν αλλαι στάσεις των νομικῶν περὶ το πρῆγμα την cirησιν εχουσαι σαν εῖς τυγχάνουσι καὶ πρόδηλοι τῶ μύλονται λέγειν οσον από των ἐγκειμἐνων ρητῶν ' αντη δἐ την ἀπην ἀμνίβολός ἐστιν 'ε οιον πῶς λῖ τὸ ρητόν. ἀναγινώσκειν η νοεῖν ' διὰ ταυται ἐν ουν αἴτη τελευταία τῶν νομικῶν ' γίνεται δἐ αμφιβολία κατὰ δυο τρόπους, παρὰ την διοστολὴν, O καὶ κατὰ συι θεσίν τινες' Oιον τελευτῶν τις εγραφεν ἐν διαθήκαις IIo Ποακλέα στῆσαι χρυσουν ρόπαλον εχοντα ' τουτο γὰρ so πρὸς διάφορόν τι στιγμῆν δάφορον καὶ διάνοιαν ποιεῖ παρὰ τῆν ομωνυμιαν ' aiρξου επιόντος εχρησεν ὁ θεὸς

υχος τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ ευρυόπα Ζευς.

καὶ οι μῖν συμβουλεύουσιν, εχεσθαι τῆς ἀκροπόλεως ράχω γὰρ iniqρακτο, οἷ δἐ εμβαίνειν εις 3 τὰς ναυς καὶ

i5 πάλιν 'la θ.Iα Σαλαμὶς, ἶπολεῖς δῶ συ τέκνα γυναικων.

διιτ ολον γὰρ ποῖα τέκνα λέγει τῶν βαρβάρων ἡ τῶν

Ἐλλήνων, καὶ πάλιν ' δις περὶ τῶν αυτῶν &κας μὴ εμν&ι ' φόνου κριθείς τις ἀπόφυγεν ' νοτερον χρωμένφ α 20 τῶ ἀνεῖλεν ὁ θεὁς, ἀνδροφόνοις Ου χρῶ ' καὶ κρiνεται nάλιν νίνου ' καὶ τὸν νόμον προβάλλεrαι ὁ νενγων, dia κην τὁ δικάσασθαι καλῶν ' ὁ δ' Ουν διώκων δίκην τὴν τιμωρίαν ἀξιῶν ειναι Γλκει πάλιν ως εις δικαστήριον τῶ μὴ δουναι του φόνου ποινὴν, καὶ πάλιν ' παῖς μὴ as μαρτυρεiτω δυναται τουτο μεταληgβῆναι επὶ του νιοὐ καὶ του δούλου καὶ του ἀνήβου ' τούτοις ει παραπλή

282쪽

Mim M καὶ πλασαι αυτο ώς ζήτημα οἴτω ' του θεοῖaρήσαντος ἡγεμόνας φυλάττεσθαι ἀντιπροβάλλονται ἀλλήλους οἱ ρ rορες καὶ οι στρατηγοi' δει δἐ εῖμαι, ori, χρὴ τον ρήτορα ἐπινοησαι οξυτάτην διαφορῶν ' εστι δἐ παρ' Ομωνυμίαν, υτ αν το εν ονομα μὴ εν ἀλλὰ πλεio- sνα σημαί , εστι καὶ παρὰ προσωδίαν αμνιβολία, ώς εφου παρέθετο της εταίρας υποδε*Mατος ο τεχνικός τῆς M κατα πνευμα αμφιβολίας παράδειγμα τόδε, κατέλιπέ τις φίλω την ουσών προστάξας τον αυτου παράσιτον τρεφειν ενδεκα ετεσι ' καὶ ο μἐν αξιοῖ ενδεκα δασυνων' 10 o M φιλῶς ἐν δεκα ετεσιν ' το εν τοίνυν προς μἐν τον

παράσιτον αριθμος ἀν ch, προς ει τον κληρονόμον πρόθεσις' το δἐ περι διάσωσιν συλλαβῶν τινὸς διαβάλλουσι φάσκοντες ασύστατον ειναι τοῖτο κατὰ τοι γν' ουτε γὰρ τέχνης ουτ ἄλλου τινος διαφορὰ παρυει 1s

ηται χως, ' ἀλλ' ουχὶ και τὸ εἰδος, υμως δύναται καιτο παράδειγμα εναλλαγῆ ' ποιότητος διορθωθῆναι, οἷον εἰ ουτως ειπωμεν δύο ησάν τφ παῖδες λων καὶ Πανταλέων' του μῖν λοντος ρήτορος ἔντος, του Πανταλέον- Is τος ει ιατρου ' ἡ γὰρ των προσώπων ποιότης υγιἐς rota τημα ἀποφανεῖ ἐκ περιστάσεως χρόνου ἡ αιτίας τὼ ἄρτιον αυτου περιποιοῖσα ' χρόνου μεν, εἰ Πανταλέων λέγοι ώς ιαπφ χαρςεσθαι τον πατέρα αὐτ0 τῆν ουσίαν, διὰ τὸ πολλῆς αυτὸν ἡξιῶσθαι παρὰ τον τῆς νό- dis σου καιρὴν θεραπεώς ' αιτίας M, ει μων πάλιν λέγοιώς ρήτορι χαριζεσθαι -τβ τον πατέρα τὴν ουσίαν --

σαν τω περυλεπτον δι αυτὸν γενέσθαι και πῶσι περιβόητον και θαυμάσιον ' ενθεν και πλέον ἀγαπῶσθαι αυτιν υπὸ του πατρις Πανταλέοντος ' Οιδε ει ταύτην so

Rhetor. IV. ' 18

283쪽

και IVμοσθένης την ζήτησιν ' ώς ἐν τω παραπρεσβείας 'εἰ μἐν Ουν ἀνεων ὁ θεος τους ηγεμόνας φυλάττεσθαι 'καὶ εν τω κατὰ Ἀριστοκράτους, ἐν οἷς φησιν' ἐαν τις ἀποκτεὶνn XαρMημον, αγωγιμος εστω' ὁ μῖν γὰρ τὁs ἀγώγιμον επὶ θανάτω λέγει ειναι, ὁ δἐ ἐπὶ κρωει. Ἱστέον δὲ Αρ λὐονται αἱ ἀμφιβολίαι δοκουσαι ἐξισάζειν απο των εἰκότων και των ἄλλων τεκμηρίων, οῖον τό μἐν του --οντος και του Πανταλέοντος ἀπθ του τίνι μαχών ὁ πατὴρ

προσετίθετο των παίδων ' τουτω γὰρ ἐρουμεν παραχω- , 10 ρεῖν τῆς Ουσίας, ον πλέον εστεργεν ' τὀ δἐ τῆς εταψας παροδεεθμασι τοῖς προγεγενημένοις, οἷον εἴ τι TOιουτον ἐπράχθη και πρώην κατὰ τουτο και νυν ' τὸ Mτου τελευτῶντος καὶ διαθεμένου περὶ του υρεος, απὁ τῆς περιουσίας ' -τη γὰρ ώς ἔχει ευπορίας ἀποφανεῖ 5 την γνώμην του διατιθεμένου, εἴ τε πάντα τον ' ρεα

εἰτε δόρυ μόνον διαγορευει γενέσ&αι χρυσουν ' δῆλον III γὰρ, ῶς ἡ μῖν ἐξικνεῖται ὴ περιουσία τοῖς τε κλγηρονόμοις περιποιῆσαι τι ἱκανὸν, τῆ τε του ἀνδριάντος υλλυπουργῆσαι ἔχει τινὰ λόγον ἡ των ἀντιποιουμένων του Io χρυσου ἀνδριάντος ἀξίωσις ' ει δ' ἀπόρως ' ἔχοι οὐδἐνώτελήσει, καν ει προβάλλοιντο οἱ ἀντιλέγοντες, μὴ μῖν ἐν μέρει ἐν τιμῶν λεα το χρυσω δόρατι, ἐν μέρει δ' ἀτιμουν δ) τω χαλκο- ολον ποιεῖν ' Ουει γὰρ ἐπὶ βλάβη

Μαρκελλίν ov. 'τητέον διὰ τί μὴ εἴη ἀντεγκληματικὸς ὁ του χρησμου του κελευοντος τους ηγεμόνας φυλάττεσθαι' ἀντεγκαλουσι γὰρ εαυτοῖς οἱ ρητορες καὶ οἱ στρατηγοί ' σημειον δἐ ἔχουσι τον χρησμόω ' ἀλλὰ φα-30 μεν, οτι δεῖ τὸ σημεῖον φανερὸν εἶναι ἐν στοχασμφ'

284쪽

ἐντ-θα δὲ αυτο το ψητον αμφιβάλλεται, ωστε Ουκ ἄν εἴη σημεῖον ' τουτο ει ιδιον αμφιβολίας το ἐκάτερον ἀντέχεσθαι του ρητου ' ΟΙ μἐν ουν συνδίοικοι τῆς πόλεως, ῶς μεγάλης τῆς Ουσίας ουσης, ὁ δ/ κληρονόμος ώς μι- ας καὶ το μὴ διηρῆσθαι τι τουτων ἐν τω tar ματι, Sισἄζειν ποιεῖ τὸν λόγον ' ιστέον M Oτι ἐπι μῖν των ἀληθινων ἀγώνων εχει τινὰ χώραν καὶ στάσιν ἡ αμφιβολία, διὰ το is μαρτύρων ἡ γραμματίου ἡ τεκμηρίου ἡ ἄλλοθεν ποθεν εχειν διαφορὰν τους παρ' ἀμφοῖν λόγους 'οιον ώς ἐπι του Λεοντος καὶ Πανταλέοντος ' εμ ει ἀληθεῖ 10 ἀγῶνι τοιαυτη τις ἀμφισβήτησις ροπέση, δυναται πολλάκις ὁ ετερος παρασχόμενος μ ρτυρίαν, ώς περι αυτὸν ε Ουστερος ην ὁ πατὴρ, διαφορει τινα εμποιεῖν ' ὁ δἐ ετερος, οτι αυτὸς ευνους τω πατρὶ, οτι σώτρων, Oτι Ουκἀσελγὴς, ο θ- ῆρεσε τω πατρί' εν δἐ πλάσμασι πάντων 15 ἰσαζόντων, πολλὴν απορίαν εχει ' πῶς γὰρ εσται ἐνθυμημάτων ευπορία, ενθα μηδἐ μία φορῶ ' τινἐς δῖ παράδοξόν τι λέγειν ἐπιχειρουσιν, οτι τοὐ στοχασμου τὀ μεν ἐστι περὶ ρητὸν, τι δἐ περὶ πρῆγμα' καὶ τό μἐν περὶ πρῆγμα ποιεῖ αυτὸν τὸν στοχασμὸν, ον δὴ κτρίως Ουτως roδνομάζομεν, τὸ δῖ περὶ ρητὸν ποιεῖ την ἀμφιβολίαν ' στο

χαζόμεθα δἐ πότερον τὀδε ἡ τόδε δηλοῖ τό ροτόν.

M. διὰ ταὐτα ' αἱ μἐν γὰρ ἄλλαι στάσεις περὶ τὸ πρῆγμα

285쪽

καταγινόμεναι, ἡτοι αρνVσιν εχουσι του κρινομένου πράγματος , η το miν ὁμολογοῖσι, το δ' οἴ, η τι των τοιοί- .των ' η μετάληφις δἐ ουδἐ απολογίας ἀξιοι τον κατῆγο- ρον' ἀλύ ομως εκβολὴν ποιεῖται του πράγματος αυτηι δ' ἡ στάσις λαμβάνει τὴν συστασιν ἀπο των ἀνωτάτω δυο στάσεων ' ειρήκαμεν γὰρ, οτι το φανερον καὶ τέλειον πρῆγμα διαιρεῖται εἴς τε τὰς λογικὰς καὶ τὰς νομικώς 'εχει ουν ἡ μετάληφις τὴν συστασιν ἀπ ἀμφοτέρων τολτων, από τε των λογικων καὶ των νομικῶν' Ris καὶ

10 αυτὴν τὴν ποιότητα διάφορον ἔσχεν 'μ ἡ μὸν γαρ εγγρανός ἐσrιν, ητις καὶ μετάληφις καὶ παραγραgὴ λiγεται . δ' ἄγρανος, ἡ τις καὶ κυρίως μεταλτρις' ῶσπερ ει τὴν παραγραφὴν ομωνυμως μετάληφιν εφαμεν, Οἴτω δύναιτ' ἄν τις καὶ τὴν μετάληφιν καλέσαι παραγρας ν 1 5 εχει δἐ αἴrv ώς εφαμεν τὴν μἐν δ εγγραφον ἀπὸ των νομικῶν, τὴν M ἄγρανον ἀπό τῶν λογικῶν' Asra εικότως μετὰ τὰ ἀποτελοῖντὰ τὀ αποτέλεσμα. τριῶν δ8 ου--σῶν τῶν ποιουσῶν τὴν στάσιν, υπάρξεως, ἰδιότητος, ποιότητος, ουδενὸς τούτων μετέχει ἡ μετάλτρις, αλλὰ Io τὴν ζήτησιν εχει περὶ τοὐ εἰ δεῖ τον ἀγῶνα εἰσελθεῖν, ὼς καὶ αυτός φησιν ὁ τεχνικός ' μέμφονται δἐ αυτόν τι- Iu νες ώς πῶσαν τὴν μετάληφιν περὶ του ει δεῖ τον αγανα εισελθεῖν ἀποφηνάμενον εἶναι ' μόνης γάρ φασι τῆς ἐγγράφου ειναι τοὐτο ' ἡ γὰρ ἄγραφος οὐ κερὶ εισαγω- 15 γης την ζήτησιν, ἀλλα περι τῆς τοὐ πράγματος περιστάσεως ' ἐὰν γὰρ η νόμος τον μοιχὁν ἐξεῖναι ἀποκτι νειαι - καὶ τὴν μοιχευομένην, καταλάβοι δέ τις τὴν μωτέρα μοιχευομένην, καὶ ἀποκτείνοι, ειτα διὰ τοὐro κρίνοιτο, ου περὶ εισόδοv, ἐστὶν ἡ ζήτησις ἐνταὐθα, ἀλλὰ 30 περὶ αυτῆς τῆς ευ δικιας, μεταλαμβάνεται γὰρ ἀποτοῖ προσώπου, οτι παῶδα ἔντα Ουκ ἐχρῆν gονεῖσαι '

286쪽

υρην ουν δια ταυτα ουτως ὁρίσα σθαι καὶ ὐπειν' την μετάληροι, -κ ἔτι, ομοίως ἐπιγνωσόμεθα ' ἐστι γὰρ ηατησις η περὶ του τον αγωνα εἰσελθεῖν, η περί τιν τωω περιστατικων' ουτω γὰρ ἄν καὶ την ἄγραφον περιελάμβανεμ την συρὶ την ευ δικίαν το rhσιν που-- εσαν, μεταλαμβαπομένην δι από τινος των περιστατικων, καὶ την επρας- τελείαν ουσαν ἀπαγωγην της ευδwδικίας ' πως δἐ αυτη της ευ δικίας ἐπῶγει και τί ἐστινευ δικία λεκτέον ' ευ δικία τοίνυν ἐστὶ το κατευθυ της δίκης ιἐναι, καὶ μη μόνον απὸ του νόμου προβάλλεσθαι 10&δεικαν, αλλὰ καὶ την απὸ των πραγμάτων απολογειν ποιεῖσθαι, ώς εστι παρὰ πῶσι τοῖς ἀρχαίοις ευρεῖν ρήτορσιν ' okν ώς ἐφ' οὐ λέγει ὁ τανικὸς υποδείγματος ελαόμενος εις απολογίαν του μη πεποιηκέναι τον φόνον προβαλεῖται μῖν νόμον τον μη εξεῖναι δὶς περὶ των αὐ- is των διαγορεύοντα ἀγωνίζεσθαι ' προσθήσει δἐ καὶ την λευ δικίαν λέγων Ουως, οτι ει και μη νόμος εξαιρεῖταἰ με του κινδύνου, Ουδ' ουτως υπευ'υνός ειμι τιμωρία ' Mγὰρ ε ασα φόνον, καὶ ταυτη καὶ την πρὶν ἀπἐνυγον δικην' ἀλλὰ περὶ μῖν τούτων επὶ τοσουτον. Ἱστίον M, Ioώς τελευταίαν πασῶν εταξε την μετάλvφιν, καίτοι δοκῶν τοῖς οεκεiοις μώχεσθαι κανόσι' λέγει γὰρ, οτι οπου δ' ἄνευρεθείη το παραγραφικόν, πρῶτον ἐκεῖνο εἶναι δεῖ' MVνει μή τι κωλυοι' ἐνίοτε γὰρ ἐξ ἀνάγκης και η τάξις α

του διαλλάττεται ' ονκουν χρη καὶ την παραγρατην πρώ- 25την γενέσθαι των στάσεων ' πρὸς lους φαμῖν, οτι καλῶς ἄγαν ὁ τεχνογράφος ταυτην την τάξιν ἐτήρησεν, οὐ γὰρ ενην μαθεῖν τον μετάλτριν, ει μη πρῶτον εγνωμεν διαν γίνεται μετάληφις, πῶς γὰρ ἐδυνάμε me γνῶναι, οτιου δυναται πρῆγμα μελετηθῆναι καθ' aαν δή ποτε στά- 30 σιν μη πρότερον τὰς στώσεις μεμαλμότες' ἄλλως τε καιοτι Ουδέποτε ἐκτος στάσεως μελετῆται ' αλλὰ ἀνάγκη την

287쪽

πρεσβεὶς ' και παραγράφεται αντον κατὰ τον νόμον τον κελευοντα τον εταιρουντα μη λεγειν' ' και γὰρ ενταο

ε ἡ πρώτη ζήτησίς εστιν, εἰ δει είσιέναι τον αγμα. Μαρκελλέν ου. καλῶς ' ὁ τεχνικὸς τελευταίαν ἔθηκε την μετάληφιν, ἐπειδη και επάτη τῶν ἄλλων Tu δυνάμει τυγχ-νει' ου γὰρ περὶ τοὐ πράγματος εχει την ζήτησιν, ἀλλὰ περὶ μόνην την περiστασιν στρέφεται, ἄμολογημένου ' τοὐ πράγματος ' χαρακτηρίζει δἐ αυτηνδι ὼν και νομiζει ἐν ν φησιν ου τουμεν ουδῖν τῶν προειρημένων ' τριῶν γὰρ οὐσῶν, ὼς ἐμνήσαμεν, τῶν ἄνω, ζητησεων, εἰ εστι, τί ἐστιν, ὁποῖον τί ἐστιν, ἐν τη με-i ταλῆφει τούτων ουδεν ζητεῖται, ουδἐ εξετάζεται re εἰ

τούτων τῶν εν τούτοις ζητουμενων η τη κατ' ουσίαν

σενεχθηναί τι ' υθεν τι νἐς λέγουσιν ώς πρώτην αυτηνεύει ταχθυναι, ἐπειδη παραγράφει τὐν αγῶνα ' πεφυκα δῖ πάντες οἱ ἄνθρωποι ἐν ταῖς προτεθείσαις δίκαις αυ- 20 ro 3ovτο σπουδίζειν, το μηδἐ εἰσελθεῖν, ἀλλὰ παραγρά-vεσθαι τὀν αγῶνα ' αλλὰ λέγομεν, Orι τῶν λεγόντων πρώτmi δεῖν τάττεσθαι την μετάληφιν, ῶσπερ ὐποτεμνόμενος τους λόγους ο τεχν ικὸς δρα πῶς ασφαλῶς ώρίσατο, εἰ δεῖ τι τούτων εἰσενεχύλοναι νησας' αδύνατον Metue τούτων ην τι παραγράφεσθαι μήπω μαθὰντας ἴλως, τέταὐ-Π3 τω ἐστι, της ουσίας, η τηςχώτ6τος, η rης ποιότητος' ἄστε ,

δεῖ πρῶτον μαθεῖν δ παραγράφεται η μετάλη τις ' πριν γὰρ

εἰδέναι ἀγνοοῖμεν ο τι πιραγραφόμεθα, Οἴτε εἰ εστι τι προηγούμενον. τινἐς εκ τούτου κινύθόντες φασὶν, ὁτι εἰ

30 καθ όλου τρία ἐστὶ τὰ ζητοίμενα, ώς φθάσαντες εἰρήκαμεν, τοὐτ- ει οὐδέν ἐστιν η μετάλη τις, οὐκ ἄν εἰ-

288쪽

στάσις, ἀλλα φαμὸν ῶς καθὀλου o ἀνHλεν αυτὴν ' αλλὰ προηγουμόνως φησι πeρι τούτων, ουκ εχει την ζήτησιν επειτα εἰ και μ' Περὶ τούτων εχει την ζήτησιν, - λέγομεν ει τρὶν περίστασιν αυτῆς ειναι ιδων' Ουκ ἄρα ζητήσεώς ἐστιν, ουδῖ ασίστατον ἀλλὰ μέρος καὶ ἡ βμετάληψις τῆς ποιότητος' ζητουμεν γὰρ καὶ ἐν αυτῆ, εἰ τουτο δίκαιον το παραγράφεσθαι την δίκην ' ἡ και τοεἰσελθεῖν εις δίκην, μικρον M Oμως μέρος ποιότητός ἐστι διδ και τρίχα αυτῆν καλοωι ποιότητος - καλῶς δἐ προ ἐθηκε το προηγουμἐνως' ἐν γὰρ τῆ εγγράφω μεταλήφει φῆν χαι καλουμεν παραγραφὴν εμπίπτει πάντως καὶ δεί- τερον ζήτημα παρὰ το τῆς γραφῆς κατὰ μίαν των ἄλλων στάσεων' ου μὴν προηγουμένως, ἀλλ ἐν δευτερωλόγω ' δίο γὰρ ως ἐπὶ τὁ πλεῖστον εν παραγραφῆ ταζητούμενα, ἄν τό μῆν πρότερον εχει την παραγ PGyὴν, απαγωγὴν οἶσαν τῆς ev δικίας, τό δἐ δεύτερον καταμίαν των προειρημένων στάσεων ' ζητητέον M, πῶς μετάληψις καὶ η εγγραφος και ποίαν αἴρεσιν ἔχουσα τῆς κατηγορίας ' λέγομεν ἔτι ἐκ τῶν αυτῶν περιστατικῶν O-μοἰως γίπονται M εγγραφος καὶ ἡ ἄγραφος' διαφέρει di , οτι ἡ μὸν παντελῶς εκβάλλει τον ἀγῶνα δι' ενὴς τῶν περιστατικῶν εν τῶ νόμω κειμένου ' ἡ δε δεχομένη τὴνεξουσίαν τοῖς περιστατικοῖς πάλιν κυρηται' ἀμφότερα ει τὰ εGn μεταλήφεις εἰσίν ' μεταλαμβάνει γὰρ ἐκαστυ τὴν περίστασιν ' καὶ γὰρ ὁ νόμος απὼ περιστατικοῖ τι- a5νoς ἀLλα μὴν καὶ ἀμνότεραι πάλιν παραγραφαί ' παρα

γράφεται γὰρ ἡ μῖν *ανερῶς, ἡ δἐ τῆν εξουσίαν τῆς

πράξεως καθάπερ τὴν κατηγορίαν ἐκβάλλουσα ' αλλ uμῖν παραγραφὴ περὶ τό ρητον ἔχει τὴνa ζητησιν, η M i

' ου γὰρ ισχύει τῶ θυτευ' δια τοὐτο καὶ μεταληφις 30 γίνεται, παραχωροῶσα μῖν τοῖ φητοῖ, ισχυριζομένη δῖτῆ περιστάσει οθεν και τὴν προσηγορίαν ιδίον κέκτηται

ἰστέον di, οτι ἡ μῖν ἔγγρανος τελείως ἐκβαλλει τον

289쪽

2802YXO AIA

15 ισχύει τῶ θητω πλέονα, καθάπαξ ἀναίρεσιν πουσα τοὐ

εἰσι καἡ ἀμφότεραι πάλιν μεταλήφεις' ἐν μἐν τῆ εγγρά- ω μεταλαμβάνει ὁ φεύγων τον νόμον, - μόνον ώς

τὁ ἔνομα τοὐ γένους αυτη ἐκληρώσατο ' ἀλλ' oμως εκεῖμῖν ὁ νεύγων, ἐνταὐθα δῖ ο κατήγορος μεταλαμβάνων παραγρά*εται' εικότως ουν ἐκάτεροι τὴν προσηγορίαν - , ἐσχήκασιν ' ἡ μὸν μετάλυφις ομωνυμως τω γένει καλου- μενη ' εἰ di ἄγραφος, ἀπὸ του πράγματος ου ποιεῖ, ιειανδεύαμόνη προσηγορiαν παρὰ τὸ γένος ' ολον γὰρ παρα- τράyεται τὁν αγῶνα ' εχει M και τὸ τοὐ γένους ἀπό

290쪽

κατασκευαζόμενος, και απο γνώμης, καὶ iv Ορω δἐ --τονομάζων καὶ κατα συλληφιν. πιον M ώς ει aαμεν παραγρατης το κατασκευάζειν, ὼς ου δεῖ ἐπὶ τούτοις --θίσαι δικαστήριον ' ει δέ τις λέγοι Orι Ου μεταληφεως ι τουτο αλλὰ μόνης παραγραφης, λέγομεν, ore κοινόν εμειδη καὶ αυτη ἀπο ρητου τινος ἄρχετα , ου μην πο

καὶ η πιν ἔγγραφός ἐστιν υπαγωγη της ευθυδικlας κατὰ παραγραφην ἀπο si του τινος, περὶ ου ἡ ζήτησις, otiν δὶς περὶ τῶν αὐτῶν δίκας μη έἶναι ' φόνου κρινόμενός τις υπεφυγεν ' υστερον αυ1ῶμένω ωνειλεν ο θεός' ἄνδροφόνοις ov χρω ' καὶ πάλιν φευγει' κατα- σν καὶ διάνοιαν η nρώτη ἐξέτασις ' εἶθ' λειαι

το στοχαστικόν.

Συριανου καὶ Σωπάτρου. Tεχνολογητεον πρατον την παραγραφην κατὰ μέρος ' γίνεται τοiνυν παρα- 15 γραφη, OS GV εις απολογίαν ἐλκόμενος νόμον προβάληται, η καθ' υν φησι δεῖν μη υποκεῖσθαι κατηγορία. 'ως εν ου παρατιθεται υποδείγματος ' και Ουτω μῖν γίνεται πῶσα παραγραν ' επειδὴ δἐ πας χρώμενος τουτωτω τρόπου τῆς απολογίας υποπτος προς τους δικαστας δογίνεται, ώς οὐ τοῖς δικαίοις θαρρῶν ' εἰ γὰρ εὐήωro προσψκουσι λογισμοῖς, τί ἔδει τον κατήγορον ὴ την κατηγορίαν ἐκβάλλειν ' διὰ τουτο ἡ τέχνη τοῖτο παραμυ

SEARCH

MENU NAVIGATION