장음표시 사용
311쪽
στοχασμου παρέστVσεν, η τις καὶ χωρίζει αὐτην των αλ-
ἐκλείπει πολλάκις, το δἐ ἐπιφερόμενον ἴγκλημα οἶδέποτε' δια γουν
προβλημά rων των υπὸ τὰς στάσας δναγομένων' ἔστι δε προκατά-sτασις μεν λόγος ἐν βραχεῖ τυ is V κανιστάσει μηνυων περιεχόμενα, ως καὶ 'Aφίνης φησὶν ἐν τη περὶ των μερῶν τοῖ πολιτικοῖλόγου tu , εφοδος προς τάς αποδείξεις, οIον ἐν etω κατὰ Μειδίου ' βουλομαι δἐ εκαστον υ ' ωρχης, ων πέπονθα ἐπιδείξας, καὶ περὶ τῶν πληγῶν εἰπεῖν, υς τὸ τελευταῖον προσενετεινε μοι ' εν γάρ οἶδέν ἐστιν, ἐφ' ω τῶν πεπραγμένων οὐ δίκαιος ὼν απολωλέναι φανησεται. κατάστασις δέ ἐστι λόγος προς τῶ πράγματι συμφέρον καθιστας την διηγησιν, καὶ τα ἐμπλro'α προαναιρῶν της τῶν
ἀκουόντων ἐννοίας ' διαφέρει δοῦ διηγροσεως, ὀδε η Mν φιλην Ιαθεσιν' ἔχει τῶν πραγμάτων, ' δε τῶν τε προ του πράγματος ενια συμπεριλαμβάνει, και τῶν μετα τὰ πρῆγμα, καὶ αυrὀ τό προῦγμα οὐ πάνσως γέγονεν, ἄλλ' ῶς αν αυτοῖς δοκη συμφέρειν υφηγεῖται ' τῶμεν ὁτι μάλιστα συστέλλουσα, τα δἐ πλατυνουσα, ἔνια δἐ καὶ προς to μεῖζον ἐξαίρουσα ' και γMρ Ἱσοκράτης ἐν τη ιέχνη φησινῶς ἐν υ διηγησει λεκτέον rό τε πρῶνα κυώ τὀ Πρὰ του πράγματος, και τα μετὰ το προῦγμα' και τὰς διανοἱας, oli ἐκάτερος τῶν ἀγωνιζομένων χρώμενος τόδε τι πέπραχε. κατασrάσεων di τρόπους 'Aψἰνης φησὶν δώδεκα ' η γάρ την ἔαvrῶν διάνοιαν ἐξετάζομεν ' η
312쪽
λων στάσεω ν' εἰσὶ M κεφάλαια του σπασμου, ώς καὶ αὐτός ἐπισημαίνεται Ἐρμογένης, ἐννεα ' η γὰρ ποιότης
κοινη ' τοότων δῖ τὰ μἐν απὸ του προσωπου κρίνεται, τὰ δἐ απὸ τῆς των πραγμάτων ποιότητος, τὰ δἐ ἔξωθεν ἔχει την συστασιν ' ἀπδ μἐν ουν του προσώπου ' μυλη- Sσις καὶ δυναμις ' διόπερ εν τοῖς ἐκ προσώπων ἀτελέσι στοχασμοῖς καὶ ταυτα εκλείπει ' ἀπό δἐ του πράγματος ἀπ' αρχῆς ἄχρι: τελους' εξωθεν di εμπίπτουσι δύο, παραγραφικὸν καὶ ἐλέγχων ἀπαίτησις, ἄπερ κοινά εστιν ἀμφοῖν του τε προσώπου καὶ τοὐ πράγματος ' πάλιν loτούτων των κεφαλαίων τὰ μῖν τοῖ κατηγόρου εστὶ, τὰ δἐ του φευγοντος, τὰ di κοινὰ ἀμφοῖν ' του μῖν κατηγόρου δύο, ἀπ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους, υετάλπις, του δῖ φεύγοντος, πέντε' ἄσπερ υπ' αυτῆς βοηθουμένου τῆς τέχνης καὶ τὁ φοβερὸν τῆς κατηγορiας τω nολυτρόπω τῆς ἀπο- is λογίας ἐκκρούοντος, εστι δἐ τάδε ' παραγρανικὸν, ελθ-χων ἀπαίτησις, ἀντίληφις, χρῶμα, πιθανὴ ἀπολογία 'κοινὰ δὲ ἀμνοῖν κενάλαια, βούλησις καὶ δύναμις
κεφαλαἰom τα μἐν ἐκ τάἴ προσώπου λαμβύνεται, τὰ δἐ ἐκ της των πραγμάτων ποιότητος, τα δὲ - ει την συσrασιν. uno μἐν OD ros προσωπου βουλησις καὶ δύναμις κινῶται, . διόπερ ἐν rouiariaέσιν ἐκ προσώπων στοχασμοῖς η τε βούλησις η δύναμις ἐκλει- πει ' απὸ δέ του πράγματος τα υπ' αρχῆς ἄχρι τέλους, δντἰληφις εἰ ἐμπλroι, μετάληφις, χρῶμα, πιθα- ωπολογία ' απερ ἐν rolaiaτελέσιν ἐκ πραγμάτων ἐκλελει' εξωθεν δi ἐμπἱπτουσι δύο, παρα- γραφικὸν καὶ ἐλεγχων ἄπαἰτησις. Sequitur tit. πιπασtικα κεφά
λαια ἐννέα. - - - πιοχαστικὸν κεφάλαιον πρῶτον. Πάλιν των
κεφαλαἰων τὼ μἐν του κατηγορου ἐσrὶ, τὰ di του φεύγοντος κ. T. 37 Ven. addἱt: τό μἐν οὐν πωραγραφικὸν δνόμασrαι μἐν ἀπότου παραγράφειν και ἐκβάλλειν τὴν γρα*ῆν, ει γὰρ γράφασθαι τὸ κατηγοfῆσαι, και τὸ ἐκβάλλειν τὴν κατηγορίαν παραγράφεσθαι ε - κότως καλεῖται, και παραγραφικὸν τὸ κεφάλαιον. ' nἰπτει δῶκατὰ πέντε τρόπους, κατὰ U λεῖπον, κατὰ τὸ περιττευον, κατὰ το
313쪽
προτετακται ει ὁ στοχασμος, ητοι οτι φυμκῶς ἐν πή- σαις ἐμπίπτει ταῖς στάσεσι ταῖς τε νομικαῖς καὶ
314쪽
καῖς' η Oτι η στοχα κη ζήτησις καὶ ἐξ αυrosi του ον ματος την πίστιν ἔχει προ πάντων ουσα, τὰ γὰρ ἄδηλα προ των δήλων ἀναγκαῖον κατασκευάζεσθαι ' τριων MOντων των Τ ' ποιουντων τὰς στάσεις, αἰτίου, συνέχον- 122τος, κρινομενου, εδει μῖν τὰ του αἰτkv ως πρώτου προ- οτετάχθαι κεφάλαια, ητοι τὰ του κατηγορου' ουδἐ γὰρ ἄνευ κατηγορίας ἐστιν απολογία ' ἀλλ' επειδὴ ἐυ μῖν ταῖς ἄλλαις στάσεσι - εγκλημα πεπραγυίνον ἐστὶ καὶ σαφές, ὁ δἐ στοχασμος περι ἀδηλου ἐστὲ καὶ ἀνανους πράγματος, τὰ δἐ του κατηγορου κεφάλαια κατασκευα- loστικὰ, Ovκ αποδείξεις, οὐκ ηδυνήθη ταυτα προταγῆναι εἰς ἀπόδειξιν του αδήλου προ της κατασκε ς.
'O στοχασμος τοἰνω διαιρεῖται ora καὶ πρόσωπα ἔχει καὶ ' πράγματα κρινεμ ποΣοριανου καὶ Σωπάτρο v. 'Ora μὲν ὁ στο-ssχανος περι της ουσίας πει την ζήτησιν, καὶ Oτι ἄρν σιν εχει παντελῆ τοῖ ἐπιφερομένου εγκλήματος, καὶ oranάντα τὰ κεφάλαια αυτοὐ πεδον στοχαστικά εἰσιν, ετιτε και Oτι το σημεῖον εχει ὁμολογούμενον καὶ ἀνευθυνον, καὶ ου περὶ τον παρεληλυθότα γίνεται πόνον, δῆλον ast
ἀφ' ῶν ξδη εἰρήκαμεν' νυν δεr λοιπὸν περὶ τῆς τάξεως
αὐτοῖ ζπεῖν ' πρῶτος τοίνυν τέτακται, ώς καὶ αυτός φησιν δ τεχνικὸς, οτι τὰ πλεῖστα των κεφαλαων ἐμπίπτει
τῆ στάσει ταυτη ' αυτη δἐ ουχ ἱκανὴ ἀπολογία, ἐπεὶ καὶ ἐν τῆ πραγματικῆ πολλὰ ἐμπίπτει εκ τῶν ἄλλων κε- 23, 'φάλαια ' ῶσπερ τὰ τῶν νομικῶν πασῶν καὶ τῶν δικαιολογικῶν τὰ πλειστα ' ἄλλ' ἔμως Ου διὰ τουτο προ- τέτακται ' τό δἐ ἀληθέστερον, οτι περὶ τῆς υπάρξεως εχει την ζήτησιν ' τὸ M nἐρὶ τῆς υπάρξεως του πράγμα-
315쪽
του ζητουμενον πρωτόν ἐστι τῆ φίσει των πιρὶ το πρα- rμα αυτο συμβαινόντων ' ἐπδε δἐ των στοχασμῶν οἱ μέν εἰσι τέλειοι, οἱ ἀπο προσώπων αμα και πραγμάτων συνεστηκότες, οἱ ει ατελεῖς οἱ θατέρου τουrων ελλιπεῖς, ε διὰ τουτο ' μογένης δρχόμενος τῆς διαιρέσεως του στοχασμου φησιν, Ore καὶ πρόσωπα εχει ' καὶ πράγματακρινόμενα, ώς τνν ἀκριβεστάτUν καὶ ἐπιστημονικωτέραν των τεἈων στοχασμῶν ποιούμενος διαίρεσιν καὶ διδασκαλίαν ' ἡ γὰρ τῶν τελείων γνῶσις καὶ τὴν τῶν cirελῶν
lo sus περιλαμβάνει' οἱ μῖν ουν τέλειοι τουτοις πῶσι πεδὼν τέμνονται τοῖς κεφαλαίοις ' οἱ ει ατελεῖς συνεκλιμπάνοντα εχουσι τα φ ἐκάτερον τῶν μερῶν ωκείωται
κεφάλαια ' εφαμεν γὰρ ξδη, ῶς τὰ μῖν τῶν κεφαλαίων cinis του προσώπου, τὰ δἐ απὸ του πράγματος κινεῖται 'ει τινὰ δἐ καὶ κοινὰ ἀμφοῖν ' ισrέον μέντοι, ως ἐσθ οτε .εκλεiπει τὁ παραγραψικὸν, καθ' avrὁ μέντοι ' sum γαρτῆ θατέρα τῶν μερῶν ἐκλεiφει, ώς ἡ εἰρήκαμεν ' καὶ
τουτο εδήλωσε καὶ Θμογένης, δι' ών φησι παραγρα-- φὶκψ γ εστιν Orε ' εκλελει δἐ ἐν τοῖς κατὰ ἀμνισβήτησιν 20 στοχασμοῖς' ισάζειν ' γάρ πως δοκεῖ τότε ' ἐμπεσεῖται δἐ εν τοῖς τοιουτοις, εἰ διάgσρος ἡ τῶν εγκαλουντων ποιότης, ῶς επὶ τούτου ' δὴ τις εχων παῖδας θάτερον ἀπεκήρυξεν' τελευτῶν ἐπὶ τοῖς σημεiοις φαρμάκων εφη, παῖς με ἀναιρεῖ, καὶ ἀντεγκαλοῖσιν ἀλλήλοις οἱ παῖδες
ab παρεγράφατο γὰρ ὁ ἀποκήρυκτος και ερεῖ, ι ἡ δεῖ κρίνεσθαι ώς μηδἐ τὴν αρχὴν ἄν παῖς ' ὁ γὰρ ἀποκήρυκτος
Di κ ετι παῖς ' συνεκλελει δἐ τῶ παραγραφικῶ καὶ ητῶν ἐλέγχων ἀπαirησις ' πλὴν ἐαπίπτει καὶ avrη ἐν τοῖς κατῶ ἀμφισβήτησιν σrοχασμοῖς, ἐπὰν διάφορος η τῶν 10 ἀντεγκαλσυντων χη' ώς επὶ τῶν ιατρῶν τῶν αμ-
316쪽
τινι πρ9εῖπες των πολιτῶν, τίνι ἀνεκοινώσω την τουτvράννου ἀναίρεσιν ' ὁ μέντοι τω τυρώννω συνὼν οὐκ ἀπαιτηθήσεται ' επισναυς γὰρ τον συνόντα τυράννευ
Μαρκελλίν ov. Savuασίως ἀπο του τελείου στο- Ira χασμου πρῶτον ἰννιξατο, ἔνθα και τελεία των κεφαλαίων ς διαίρεσις' ταυrης εγνων ἐνης, φημὶ δη τῆς του τελείου διαιρέσεcυς, και ἡ του ατελους ἔγνωσται' ει γὰρ ἀμφο- 15τέρων ἔχει τὸ κεν ἀλαω ο τέλειος, του τε πρOIώπου καιτου πράγματος, δῆλον Orι τ τα ἐγνωκὼς καὶ τὰ τοῖενος ἐπίσταται , ῆτοι του προσώπου ῆ του πράγμα roς'cμνοῖν γὰρ τὴν διδασκαλίαν περιλαμβάνει ὁ τέλειος zo di κρινόμενον νυν δὐor ro ἐξέτασιν ἐπιδεχομενα ' ου- χοκουν Arι και πρῆγμά ποτε ου κρινόμενον ' ειπεν γαρ υτεύς μη ἀεὶ οντος' ἐάλω τοίνυν το θεώρημα του τεχνικουτο ἴτι δη ὁ στοχασμὸς ὁ συνιστάμενος ἔχει πρῆγμα
κρινόμενον ' Oυ γάρ ἐσrιν ἀπὁ προσώπου μόνου συνιστάμενος ὁ στοχασμός' ἐοικε di καὶ αυτὸς ώς πρὸς τὸ as ἐξισά ον τουτο εἰρηκέναι τὸ οτε ἔχει καὶ προῦγμα καὶεξῆς ' πλήν γαρ τουτου πανταχοὐ βούλεται πρῆγμα ἐμπίπrειν. Ἱστίον di, Oτι τον κατὰ τίσιν ὁ Ἐρμογενης διαιρεῖ στοχασαόν ' του γὰρ δη κατα διαίρεσιν και τέχνηνετέρα διαίρεσις ώς πρὸς τὸν υλην τὴν ἐμπίπτουσαν ' η Soγαρ τένη διδάσκαλος ώς πρὸς τὴν υλιν ' τἐ μἐν λεκτέον,τι δἐ σιωπητέον ' και τi μῖν ἐμπιπτει, τί M o ἐμπίπτει,
317쪽
δηλουσι ει τω στοχασμον λ Dia - πλεῖστον οἱ τοι - τοι των Oρισμῶν ' κρίνεται τις προδοσίας, συνειδότος,
καθυφέσεως, ' ληστεῶς, τνραννHος ἐπιθέσεως μι- χείας, μηδισμον, ναρμάκων ' γίνεται δἐ καὶ περὶ γηρS Ορων στοχασμός οτ' ἄν ἀμφισβητῶσί τινες ' γίνεται Mκαι περὶ χρημάτων, ώς εν τοῖς επιτροπικοῖς' ελαθε διφασί τινες, εαυτον ὁ τεχνικος ἐλέγξας δι' ἄν φησιν ἐνταυθα, οτε και πρόσωπον εχει και πρῆγμα κρινόμενον
πρώην γὰρ ο- εβουλετο ατελῆ ἐκ πραγμάτων εἶναι id στοχασμόν, ore περὶ του ἀσωτ- ελεγεν ' ἀλλ' ἄρ ενομεν διὰ τον Aάζοντα στοχασμὸν τουτο προσέθηκεν ' ἐζήτησαν δέ τινες, διατί μὴ καὶ ἐν ταῖς ἄΩαις στάσεσι τουτο λέγει ' καί φαμεν, οτι ἐπειδὴ πρῶτος ὁ στοχασμως, ἐκ τούτου βούλετο υπόδειγμα ἡμῖν τῶν aλλων στάσεων is παρασχέσθαι, οπερ και ἄμεινον ' ἔτι ἐν στοχασμῶ, ἐὰν ἐκυλη 7 τὀ πρόσωπον, ἐκλείπει καὶ τὰ τοὐ νόμου κεφάλαια ' καὶ ἐπὶ τos πράγματος ὁμοίως ' ἐν ει ταῖς ἄλλαιe Οὐκ ετι' αιτων M τούτου, ὁτι ἐν ι ἐν ταῖς ἄλλαις πρόδηλόν ἐστι τὁ πρῆγμα καὶ Ουκ ἔτι περὶ τούτου ζητουμεν
Io εἰ εστι, καὶ διὰ τουτο οὐκ ετι βουλίiσεως οὐδἐ δυνάμεως δεόμεθα πρὸς υποφίαν τοὐ προκειμένου συντελούνων
τῶν κεφαλαiων, ἐν δι τω στοχασι se ἀδηλον ἔντος τούπράγματος ἐκ τῆς περὶ τὸ πρόσωπον υποφίας ἡ ἀποτῶν του πράγματος σημείων συνίσταται ἡ ζήτησις ' ovas κουν εἰκότως ἐν τούτω ἀφώρισται τὰ κεφάλαια, ἐν Mταῖς ἄλλαις μέμικται. Λωτι δἐ μη ἀπθ τῶν κεφαλαίωνῆρξατο ἐνταυθα ἄσπερ ἐν ταῖς ἄλ λαις στάσεσιν, ἀλλ'
σωπον εχει καὶ πρῆγμα; ἐπειδὴ τῶν κεφαλαίων Ουκ ἀει3o τούτων ἡ χρῆσις εμπλτει, ἀλλα πρὸς τὰ εἴδη τοὐ στ χασμω ' καὶ Orι τῶν κεφαλαέων τὰ μέν ωτιν Πια τού
318쪽
προσώπου, - ει ιδια του πράγματος, δια τουτο παραστησαι P ν ἱκάστου κεφαλαίου δυναμιν βουλόμπος ἄπο τοὐτελείου στοχασμου ηρξατο της διαιρέσεως , ἐξ - των αλ- λων ἴσμεν την διαίρεσιν' ἐκλείποντος γὰρ του προσώπου συνεκλείπει και τὰ του προσώπου κεφάλαια ' και ἐπι τῶ οπράγματος Ῥοίως. Παραγραφικῆ ἔστιν ἔτει Ἐζητηται, διὰ τί πασῶν των λογικῶν στάσεων Oμώνυμον εαπιταῖς κεφάλαιον ἐχουσῶν, μόνος ὁ στοχασμὸς καὶ τ πραγματικη O- εχει' και περὶ μὸν τῆς πραγματικῆς κατὰ καιρὸν ωουμεν ' περὶ M τοὐ στοχασμου τοὐτό φαμεν, ώς ἐν μἐν ταῖς αλλαις στάσεσιν ἡ πρότασις ώμολόγηται ' Οιον ἐν Ορω τὸ τετυπτηκέναι η Λημοσθένη '
ἐν τῆ ἀντιλήφει τὁ γεγραφηκέναι ' τὰ ναυάγια ' ἐν μόνω δἐ στοχασμῶ ἄδηλός ἐστιν ἡ πρότασις ' ουκ ἡδυνατο is
ν ἄδηλον ἀδηλου κατασκευὴ γενεσθαι' ιν ει ταῖς αλ- λαις λογικαῖς τὸ δῆλον εἰς κατασκευὴν προβάλλεται τοὐ u ἀμφω τουμένου ' διὰ τοῖτο τοίνυν ουκ εχει ομώνυμον ἐαυτου κεφάλοιον ὁ στοχασμός' ἡ αυτὴ αιτία κα4 os μηδ/ τὴν καλουμεν δεμ προ λομ εχειν τὸν στοχασμὸν, ώς 20 αἱ ἄλλαι στάσεις ' μηδἐ τὰ ωπό τοὐ κατηγόρου πρῶτα κεφάλαια, τῆς τέχνης τούτο ἀπαιτουσης, ἀλλα τὁ παρα- γραφικὸν o τω φάγοντός ἐστι κεφάλαιον ' και γὰρ, ἄρῆ είρηται, ὁ στοχασμὸς ἀδηλον πράγματός ἐστι ζήτη-
σις' τέ o- εχει προ Hεσθαι εις πρότασιν, ου γὰρ αυ- ab τὸ τό κατασκευαζόμενον προκαλεῖται ' ἐν μἐν γὰρ τῶ
ορω ἡ προβολή ' bἷον τὰ μῖν εἰς ἐμ/ καὶ τους φυλέτας
ημαρτημένα καὶ τὰ περ4 τὴν εορτὴν ἄδικήματα ἐφ' οἶς αυτὴν προυβαλόμην, ταῖτ' ἐστιν ' ἐπὶ M τῆς ἀντιλή-
319쪽
χει τον αγῶνα μέμφεσθαι' καὶ πάντες Oι κατηγορούμενοι πρῶτον αἰτιῶνται , Oτι κατηγορουνται ' συμβάλλεται
δἐ εις το μέμφεσiλαι το παραγραφικόν' p καὶ ωτι εὐηθές ' ἐστι τον απαξ ἀπολογησόμενον καὶ καταδεξάμενον 10 την κρίσιν - ς παραγράφεσθαι' ἡ καὶ orι ἄν - παραγρροφικον ιπυση σχολάζει τῶν λοιπῶν κεναλαίων ἡ
τιστρέφει τον ἀγῶνα καὶ τον φευγοντα κατήγορον ποιεῖ, καὶ ς ὐσει πρώτη γίνεται του πράγματος ' ειχότως ουν
15 καὶ το παραγραφικον, ει καὶ 1' ἡ τελεία εκβολὴ τοὐ ἀγλ. νος, ἀλλ' ovν γε τὴν νυσιν τῆς παραγρανῆς σῶζον προ
γμάτων ἡ τέχνη ' πρῶτον γάρ ἐσrι κατὰ φυσιν τό τὴν
320쪽
πράττοντα ἐώρα εισαγέλλοντα καὶ τουτον τον τρόπον .εις κρίσιν κααστάντα παρ' inis' ει ει γράφοντα --
ράνομα , παρανόμων ' γραφόμενον ' ἐαν ει νόμος προστε- θῆ το παραγραφικω καὶ προς τοῖς ἀγράφοις δικαίοις sλάβη τουro, γίνεται παραγραφή ' εχει δἐ διττὴν χώραντο παραγραφικόν' ὁτὸ μεν γὰρ ἐν απῆ τάττεται ' οτι δἐ μετὰ τὰ αn' αρχῆς ἄχρι τέλους, εν απῆ μἐν, οτιον δεῖ εἶναι τον αγῶνα, ει μὴ τόδε τι υπαρχοι, ώς ἐπλτov ἀσώτου ' ἐρεῖ γὰρ, υτι τόδε τι δεῖ κρίνειν με, ἴτ' istαν δεδης τεθνηκότα τον πατέρα ' καὶ επι τῆς γυναικὼς τῆς νυκτωρ δακρυουσης καὶ κρινοMένης μοιχείας ' δεῖ γὰρ ποῶτον φανῆναι τον tio χόν ' μετὰ M τὰ ren' αρχῆς ἄχρι τόχους ευρίσκομεν τὸ παραγραφικὸν, οτ' ἄν ἡ υληευλογωτέραν τῶ κεφαλαίω παρέχη τὴν τοιαυτην τάξιν, ιβῶς ἐπι του τρισαριστέως, ου εικόνα εστησαν οἱ πολέμιοι, καὶ φεύγει προδοσίας, προς τουτο εισάγει τὸ παραγραφικὸν ο φευγων' οτι Ου δεῖ με κρί εσθαι εφ' ως ἄλλοι πεποιήκασιν. Ἀστιν ὁ τε ' ασφαλῶς ωρισεν, ου γὰρ ἀεὶ ευρiσκεται, ἀλλ' ἴτε εστιν απο τῶν περιστατικῶν ad διαβαλεῖν ' εκ τούτων γὰρ εχει τὴν σύστασιν τό κενά- λαιον ' κεφαλαιωδῶς δἐ τότε ἐμπίπτει, οτ' ἔν δέον τι