장음표시 사용
321쪽
των ἐμπίπτει, ἐτέρα δἐ αιτία, ητις idhται, ηδη δευτέρα δἐ η των ἐλιγχων ἀπαiτησις ' διότι ὁ στοχασμὸς αρνησίς ἐστι του ἐπαγομένου ἐγκλήματος' ἀναγκαέως σω ἀπαντήσει τον ἔλεγχον ὁ φευγ- τω ἐπιφερομένω ἐγκλήματα β Μαρκελλίνου. I pro δεύτερον μῖν τῆ τάξει ' ἰσχυρὰν γὰρ το κεφάλαιον ἐκ των ἀτεχνων πίστεων γινόμενον, οἷον μαρτίρων, δι θηκων, νόμων, Ψηφισμάτων, ἐπιστολων, βασάνω .
lo Σωπάτρου. λαγκαίως ταυτα την ἐφεξῆς ενιτάξιν μετὰ τὰ κοινά ' καὶ γὰρ του προσώπου ἐστὶν ἡμίλησις καὶ η δύναμις, ἄλλ' οὐ του πράγματος' ταύτyδἐ καὶ προτετακται των απὸ του πράγματος κεφαλαίων'
νίσει γὰρ τὁ πρόσωπ- του πράγματος πρῶτον, ώς 5 ποιούν ποιουμένου ' αλλὰ καὶ η βούλησις της δυνάμεως φυσικῶς προηγεῖται, πρῶτον γάρ τις βουλεύεται, ειτα πράττει ' O εστι τy δυνάμει κεχρqσθαι, καὶ Oτι βουλησις μἐν ἄνευ δυνάμεως κρινεται, δύναμις ει ἄνευ βουλήσεως Οἴρ κοινὰ δἐ καὶ ταυτα, ἀλλ' Oπὶ του προσώπου η τού30 πράγματος ώς τὸ παραγραφικὸν καὶ η τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις, ἀλλὰ κοινὰ του κατηγόρου καὶ του ἀπολογουμενου ' διὸ καὶ πρὸ τῶν Ωικῶν εκάστου τέτακται. Μαρκελλίνου. Wυτα του προσώπου κεφάλαια, πρῶτον δε εστι το πραττον τον πραττομένου, τουτέστιν
25 τὸ πρόσωπον τοῖ πράγματος ' διὸ προτέτακται η μύλησις καὶ ἡ δίναμις' τὰ γὰρ ἀπ' ἀρχης ἄχρι τέλους τὰ πράγματά ἐστιν ' εικότως δἐ τὰ δύο κενάλαια ὁμουεταξεν' ἀκολουθεῖ γὰρ τη βουλήσει ἡ δύναμις καὶ πώ- ριπτός εστι ' μάταιον γὰρ η βούλησις ἀπούσηρ δυνάumcisu και ἡ δύναμις ἀπούσης βουλῆσεως.
322쪽
Σωπάτρου. Πυτο πρωτόν ἐστι κεφάλαιον Πι- του κατηγόρου ' πλην Ora ἐν σπανίοις κοινόν τε καὶχιον ευρίσκεται τοῖ κατηγόρου, ως ἐφεξhς ἐρουμεν -
ώκότως - , επειδη μετὰ το πρόσωπόν εστι το πρῆγμα, βτα δἐ ἀα ἀρχης ἄχρι τελους, αττὰ τὰ πράγματά ἐστι, μετὰ την βουλησιν καὶ την δύναμιν τεταγμένα ἐστίν ' η γὰρ οδος ταύτην εχει την τάξιν βουλομένη πρῆξαι πρῆξαι δἐ τόδε τι, δπερ εστὶ τὰ ἀπ ἀρχης ἄχρι τia vive,
ἴνα προς -- η απολογία γένηται. Μαρκελλίνου. στω κεκληται τουτὶ το κεφάλαιον, ἐπειδη πανταχου ευρίσκεται καὶ ἐν προοιμοις καὶ ἐν ἐπιλόγοις ' ἰστέ, δῖ, οτι τοις ἀπ ἀρχης πρι τέλους ώς ἐπι το πλεῖστον ο κατηγορος κέχρηται ' καλεῖται Mκαὶ ἀπ' ἄρχης ἄχρι τέλους καὶ πράγματα καὶ σημεῖα ' τὰ δ' αυτὰ ἐν στοχασμω ' καὶ μέγιστον ἐν τούτοις ὁ κατήγορος ιοχλι' δῶ καὶ παντα υ αυτοῖς κέχρηται ἐν προοιμίοις, εν ἐπιλογοις.
Σωπάτρου. γδει μετὰ τὰ ἀπ' ἀρχης ἄχρι τέλους, Io
νυσιν ἐχόντων αυξειν τὸ πρῆγμα κάὶ μέγεθος περιτμ θέναι τω ἀδικήματι, την μετάθεσιν της αιτίας τάττειν' η τις ἀπολογία τέ ἐστι καὶ της ἀρνήσεως κατασκευη, ἀλλ' ουχὶ την ἄντέλπιν, o τολμηρότερόν ἐστι καὶ θρασίτερον,ευ ς επὶ την ἐξουσίαν καταφευγειν, καὶ προς την ὀρ- 25γην ἄγει η τον δικαστην καὶ μηδἐ ἀποδεικνυναι πρωτον, Ora Ου πεποίηκεν ' ἄΣλως τε καὶ Oτι ἡ μῖν μετάθεσις
της αἰτίας ἀεὶ τοῖς ἀπ' ἀρχης ἄχρι τέλους ἀκολουθεῖ' H δἐ αντιληπτικὸν Ουκ ἀεὶ ἐμπίπτει, εἰ μη οτ' ἄν τις
323쪽
ίφ ων αυτος ποιήσας κρένηται ' ' ἔδει ουν καὶ κατὰ τουτο τό χρωμα τῆς ἄντιλίηφεως προταγῆναι, τα γαρ Ita ἀει των ποτε τιμιώτερα, καὶ κατὰ τοὐτο ὁ μῖν Μινα κιανος καὶ οι ἄλλοι τεχνικοὶ μετὰ τὰ ἀπ αρχῆς ἄχρι s τέλους το χρωμα τάττουσιν, Ερμογένης δῖ τὴν ἀνταλνφιν ' καλως δἐ καὶ Ουτος' κἀκεῖνοι Ουκ εω σκοπου' κατηγορουντας μἐν γὰρ δεῖ ' μογένει κατακολου λεῖν. προτάrrοvrας του χρώματος την ἀνriληφιν, προς βάρος του φεύγοντος, ἀπολογουμένους M Μινουκιανω την με- 1οτάθεσιν τῆς αιτίας, την ἀνriθεσιν την ἐκ τῶν ἀπ α
χῆς ἄχρι τέλους γινομένω ' εικότως δἐ ἀντίληφιν προταξας, ἐπήγαγε την μετάληφιν λυτικὴν ουσαν ἀεὶ τῆς ἀντιλήφεως. Μαρκελλίνου. μετὰ τὰ ἀπ' ἀρχῆς ἄχρι τελουρ15 η ἀντίληφις ' νώσει γὰρ πάντες την ἐξουσίαν προ τῶν ἄλλων προβαλλόμεθα ' καὶ μετὰ την ἐξουσίαν, τότε τὴν
αιτίαν επινέρομεν τῆς πράξεως, ο ἐστι τῆν μετάθεσιν τῆς αιτίας ' ουδεις M τῆ ἐξουσία θαρρῶν ταύτην παρεις πρῶτον την αἰτίαν τῆς πράξεως προτάττει τῆς εξουσίας.
Σωπάτρου. Περὶ μἐν του χρώματος ' εἴρηται. ἡ δῖ πιθανὴ ἀπολογία τελευrαὶ τέτακται ' εἰ καὶ τὰ
324쪽
μάλιστα δοκεῖ ἀντιστρέφειν τον αγῶνα ' ἄλλ' ομως γλισχρότερόν ) τἐ ἐστι κάὶ ἀσθενές' τοὐro δἐ καὶ το ονομα κατηγορεῖ' ου γὰρ -ολόγηται, ' ἀλλα πιθανή τις Τ ἐστιν.
ἐστι πασῶν τῶν στάσεωω ' ταυτα γὰρ τῶν επιλόγων ἐστίν' αυτη N αιτία της προτάξεως τῶν κεφαλαίων.
. Σωπάτρου. Tiσσαρας μἐν ἀπαριθμεῖται τους) β
325쪽
του παραγραφικου τρόπους ὁ πιτνικος ' τρεῖς δέ ε- τῆαληθεία ' του γὰρ παραγραφικου ἀεὶ σφ' ενος καὶ παραστατικου κινουμένου, οἷον προσώπου, πράγματος, αἰ- τώς, χρόνου, τρόπου, υλης, τὰ πορώτα ἀπο τριων εἰσι
s τό τε γὰρ του ἀσωτου ἀπὸ του πράγματός ἐστι' ζητει- ται γὰρ εἰ ἀνέγρηται ὁ πατήρ ' τὸ δέ γε του τρισαριστεως
και των δέκα νέων ἀπο του προσώπου ἐστέ' καὶ τό τῶδειλου ἀπὸ χρόνου ' ἔτι δἐ εισιν ἀπὸ πάντων των περι- στατικων παραγραφικὰ κινουμενα, δηλον ἐντευθεν' ἀπὸ 10 μῖν ουν προσώπου καὶ πράγματος εχομεν του τεχνικου παραδεθματα ' ωσαύτως καὶ ἀπὸ χρόνου ' των M λοιπῶν
ημεῖς ερουμεν' ἀπὸ μῖν γὰρ τόπου, ώς τουτο ' κρίωσαι Λημοσθένης ἐπὶ τοῖς άρπαγόῖσι χρήμασιν ἐν Ἀρείω πάγω καὶ παραγράφεται ἀξιων ἐν τῆ ἡλιαια κρίνεσθαι 15 ἀαὁ τρό-υ δέρ Gξίθεος καὶ ιρώδης ἔπλεον ἄμα' ευ - ται ὁ Εὐξίθεος καθευδων εχων αἶμα θρος καὶ κρίνεται κακουργίας ' παραγράφεται γὰρ τὸν τρόπον ώς -κοφεδει τοὐτον τὸν τρόπον κρίνεσθαι, ἀχώ δεαθέντος του φόνου ' ἀπὸ αιτέας ει, οἷον εγραφεν Ἀλέξονδρος εν. 20 τοῖς Λαρείου λογισμοῖς ευρομέναι, Λημοσθένη εἰληφέναι
πεντήκοντα ' τάλαντα, καὶ κρίνεται Λύμοσθένης ' παραγράφεται γὰρ ώς ο- οφείλω ἐπὶ τουτοις κρέπεσθαι, IN τω ἐχθρόν μου εἶναι τὸν γεγραφότα ' δεῖ δἐ εἰδέναι, ἔτι τὸ ἀπὁ του υπερβάλλοντος καὶ ἐκ του ἐναυτί- λαμβάνω 25 ται' ο παρέλιπεν ὁ τεχνικός' τουτω δἐ κέχρηται ὁ Λημοσθέννὶς εν τρο κατὰ Στεφάνου φευδομαρτυριῶν ' καὶ
γὰρ γνοβος ἐγράψατο νευδομαρτυρίας Στέφανον καὶ Λημοσθένης παραγράφεται' καὶ λέγει - δέον αὐτὸν μετὰ των ἄλλων μαρτύρων κρίνεσθαι' ἰστέον ει ce ἀεὶ 10 του νεποντός εστι τὸ κεφάλαιον ' εφεδρεύων γὰρ τοῖς ειρζμένοις τρόποιοῦ, ἡτοι αυτὸς ὁ νεπων ἡ ὁ ἡπὸρ του φεύγωτος λέγων, καὶ κατανοήσας, si πο χώραν εχηι
326쪽
κατά τινα των τρόπων το παραγραφικον εἰ γειν, χρη σεται μετὰ ἀδείας -τω' διαφέρει δὲ - παραγραφικον τῆς παραγραφης, ῶς κιὼ αυτος ἐρεῖ, τωδε, τω την μῖν
δικὶν ἐκβάλλειν ' ia μέντοι παραγραφικον ἐκ των περι- ο στατικων λαμβάνεται' εἰ δἐ καὶ η μετάληφις ἐκ τούτων, ἀλλ' ia τη μῖν ἐκ του κατηγόρου τὸ μέντοι παραγραφικὸν ἀει τω φευγοντι συγκεκληρωται' καὶ η μῖν παραγραφη oλον ἐκβάλλει τον αγωνα ' τὸ δῖ παραγοαφικωμέρος τι των περὶ τὸ πρῆγμα αιτιαται' συμβαλλόμενον loημῖν ἐπι πάσης δίκης' ου χεῖρον δἐ και τουτο εἰδέναιώς επὶ του απὸ του υπερβάλλοντός τινες ἐνέστησαν, ώς
Ουκ εχει τὸ παραγραφιχὸν χώραν, καίτοι ζητήματος συνισταμένου ' ει γὰρ καὶ τα μάλιστα οἱ δέκα νέοι πλῆθός εἰσιν, ἀλλ' Oυν γε μίαν εχουσι ποιότητα, του ἀόρι- is στω ειναι' ἐπὶ μῖν Ουν τούτων διὰ τὸ αόριστον εἶναι τὴν ποιότητα Ου συνέσταται τό παραγρανικον ' ἐπὶ διτου ζητήματος τούτου χώραν ἔξει' οἷον Aισχίνης καὶ Θημοσθένης ἐκ της παρὰ Φιλίππου ἐπανήκοντες παραπρεσβείας, ευρηται ὁ μἐν χρυσίον κατορυττων, ὁ δ/ παραπρεσμίας απολογίαν γράφων, καὶ 'Υπερίδης ἀμφοτέρων κατηγορεῖ' ἐωταῖθα γὰρ διάφορος ουσα των προ ώπων ἡ ποώτης χώραν εχει λέγειν, οτι ἰδια ειλω κρiνεσθαι καὶ μη μετέχειν τῆς ἐκείνου ποώτητος ' πλὴν καὶ ουπῖρ των νέων ἀπολελόγηται Συριανός ' τὸ μέντοι ἴλον 25 παραγραφικὸν οὐχ ώς ετυχε δεῖ μεταχειρὶ σθαι, αλλὰ πρὸς τὸ χρήσιμον αεέ' εἰδέναι γὰρ δεῖ, Oτι τοὐτο τὸ κεφάλαιον, καθὸ μῖν τὴν κατηγορίαν διαβάλλει καὶ τηνίσχυν αυτῆς διαλύει, κατὰ τουτό ἐστιν ἰσχυρὸν καὶ ως
λιμον ' καθι δἐ ολως δοκεῖ παραγράφεσθαι καθαιρετι- 3οκόν ἐστι των ἀξιωμάτων' ὁ γὰρ κρινόμενος εἰ τυχοι προδοσίας ξ ἀσεβείας, εἶτα λέγων, οτι εδει με πρὸ χρο- νου κριθῆναι ἡ τουδε τω τρόπω τὰς ευθίνας υπέχειν,
327쪽
η τοιόνδε τι λέγων δηλός ἐστι μη λίαν παρρησιαζόμε
βηκα ἔτη γεγονώς ἐβδομήκοντα, ἀrίχνως ουν ἔχω τῆς
328쪽
ἐνθαδε δαλέξεως ' ἐνταυθα γάρ εστι το παραγραφικον.
σατο διὰ το καθαιρετικον τοῖ ἀξιωMατος' ὁ δἐ Λημοσθένης θεία τινι μεθόδω κεχρημένος τουτω καὶ το εαξίωμα gυλαττει λαμπρὸν, και οσον δείλεται ἀπαγωνia ζεται' και τι δη μέγιστον υτι καὶ χρώμενος αὐτ0 ἐξαμρει τὸ φρόνημα, ωσπερ εν τω Πεθὶ στεγάνου, τους μῖν παραγραφικους λόγους τω ἀντGiκω συνεπλεξε, πρὸς αυ- τόν αποτεινόμενος, ως διὰ τοὐτο εφ' ἴσον βούλεται χώ- 10'ραν παρέχων τω παραγραφικβ' τους δἐ της απολογίαρτοῖς παροῖσι την εαυτοῖ παρρησίαν Ουοῖν ηττον ἐξαίρων ' πρosrαξε ει την απολογίαν του παραγραφικοὐ πάνυ τεχνικως τω μη αζαι ἀσθενῶς εχειν ' περὶ την αα λογίαν ' επειτα ἐπάγειν τὸ παραγραφικὸν Ουτω πως λέ- 15γων' εστι δἐ ταvri μοι πάντα πρὸς νμῶς ἄμα και τους περιεστηκότας εξωθεν και ἀκροωμενους, ἐπεὶ πρός γε τουτον αυτὸν τόν κατάπτυστον βραχυς και σαφης εἰήρκει μοι λόγος ' εἰ μἐν γὰρ ην σοι πρόδηλα τὰ μέλλοντα καὶ εξῆς ' καὶ ἡ μῖν τῆς μεταχειρησεως του παραγραφι-20 κοὐ μiθοδος τόιαίτη' περι δἐ τῆς τάξεως φαμῖν, οτι δημοσθένης σvνιδὼν την τοὐ κεφαλαίου δύναμιν καὶ πρώτην αυτω και μέσην χώραν ἀπἐνειμε καὶ τελευταίαν καὶ πάντα ταὐτα εν τω περι στεφάνου εὐρήσεις, κατὰ μῖναρχὴν υετὰ τὰς προοιμικὰς ἐννοίας Ουτω' τὰ μἐν Ουν 25 κατηγοργόνα πολλάκις περι ει ἔνιοι τὰς ἐγχάτας τάττουσι τιμωρiας και εξῆς ' κατὰ M μέσον, οἷον' εσrινουν Oπου ου παρών τοιαύτην πρῆξιν ἡ συμμαχίαν ῆH-κην νυν διεξῆεις ὁρων ἀναιρούhενον τῆς πόλεως καὶεξῆς ' κατὰ δἐ τὐ τελος Ουτως, ἐν μέντοι τοὐ δικαίου 30 πολίτου τότε λεγειν, μὴ ἀν ἐπιτιμαν' ὁ γὰρ συμβολεμων
329쪽
βολη της κατηγορίας ἐστὶ καὶ του κατηγόρου, τουτοει πρέπει μάλιστα ἐν ἀρχη ποιεῖσθαι, ἀλλ' εἰ καὶ διαβολην ' ἔχει της κατηγορίας, ἀλλ' εἴπομεν οτι καὶ τοὐs αξιώματος εστι καθαιρετμόν ' διὰ τουτο και πρέπει προς τω τέλει τετάχθαι της απολογίας, ἴνα εικῆ ἐκ περιουσίας εἰρησθαι' και πολλὴν εχει την ἰσχυν, ἐν ει τω
μέσφ, ἐπειδη ισχυρόν ἐστιν, ὼφειλε δε ολου ἐσπάρθαι μιγνύμενον γὰρ πανταχοῖ της απολογίας, ουκ ἀφαιρεῖ- 10 ται την παρρησίαν τοῖ λέγοντος, και μάλιστ' ἄν ἐπιστημόνως λεχθείη ' ετι δἐ και διὰ τουτο επείη πολλὰς των ἀντιθέσεων διὰ τουτου λυομεν, oτ' ἄν ἀπό χρόνου λαμβάνωνται, η - ώς και Λημοσθένης, ἐγκαλουμενος γὰρ, οτι Ουκ ἀφίκου μετὰ κοινου συνε sev των 'Ελλήνων
13 ποιῆσαι τὴν ειρήνην, λυει τω παραγραφικω ειπών ' εστινων ὐπου - παρὼν τηλικαυτην πρῆξιν και εξῆς ' τί τε γὰρ εποίησεν εἴρηκεν ' ώς οτι σιγα ' και τί εδει ποιῆσαι. ora βοαν και διαμαρτυρασθαι' καὶ τί O εποίησεν, οτιουκ εφθέγξατο ' διὰ γὰρ τούτων τὴν αντίθεσιν εχυσεν xο πάλιν ετέρωθι λέγοντος Αἰσχίνου , οτι ἄνισον τὸν συμμαχίαν ἐποίησας, εκ τοὐ παραγραφικοῖ λύει ' οῖον,ει λέγεις τὰ προς τους Θηβαίους &καια -πίνη καὶ εξῆς ' ουτω μεν δὴ και ἡ τάξις ' περι δἐ τῆς εργασίας τοὐτό φαμεν ' δύο τινα περι αυτὁ θεωρεῖται ' ρα-as στώνη μῖν ἐκ τοὐ παρόντος χρόνου ' δυσχέρεια ει ἐκ τοὐπαρελθόντος ' oῖον εἰ παρ' αυτὰ τὰ αδικήματα ἡλέγχθη, ραστώνην ειχεν ἡ κατηγορία ' χαλεπότης δέ εστιν ἐκ
των μετὰ χρόνον ρηθῆναι, ἄσπερ ὁ Λημοσθένης, καὶ
κεχρηι ἐι'ος τοῖς προς ἐμ/, ἄμολογεῖτο δε ἄν ἡ κατηγορία
330쪽
τοῖς εργοις αυτοῖ ' νυν ἐκσώς τῆς ορί is καὶ δικαίας uso&ὐ καὶ τα λοιπά ' δεῖ δἐ εν τούτοις καὶ τὰ ἀντιπiar ταλύειν, ωσπερ Ο αυτός ' ινα γὰρ μή τις λέγη, οτι ἡ δι επνείκειαν ου κατηγόρησεν, ἡ δι' ἀπραγμοσειρο/, ὴ ora ο
κειαν Ουτως ' Ου γὰρ δὴ Κτησιφῶντα δύναται μῖν διώκειν δι' tui, ἐμ/ δῖ εἴπερ ήδυνατο, ουκ ἄν ἐγράφατο, πως γὰρ ἀπράγμων δόξειεν ειναι ὁ δ ' καὶ δι' εμῖ πραγματα παρέχων ἐτέροις' τὰ di λοιπὰ πάντα δι' ενὁς Ου- τως ' εστιν Oπου και συ παρὼν τηλικαύτην τάξιν ἡλίκν,ν νυν ἐτραγωδεις' διὰ μῖν γὰρ τοὐ παρὼν λύει το Οι παρῆν ' διὰ M τοῖ τηλικαυτην, orι ου μικρὰ ἡ ναυλιι διὰ di του νυν ἐτραγωδεις τb Orι Ουκ ενόθσας O πε- μοίηκας ' οὐ δεῖ δἐ Ουδἐ ερημον καταλείπειν τό παραγραφικὸν εν ταῖς εργασίαις, βλαφόμεθα γὰρ ἄν μῆλλον, ἀλλὰ συμπλόκοντα αυτω τὰς αποδείξεις Οἴτω ποιεῖσθα τον λύγον, ὼς Λημοσθένης ' χωρὶς δἐ τούτου καὶ διαβύλλει τὴν πόλιν εν οἶς λίγει' καθόλου δι συμπληροῖν δεῖ τι παραγρατικὐν, ἐπανάγοντα ἐπι τὴν διαβολὴν τῆς κα-20