Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

351쪽

η πόλις ἀξιουται και ἐξης ' δεῖ τοίνυν ταυτα μεθοδεύειν, καὶ ἀσθενους μἐν Ουσης τῆς δυνάμεως εἰ τον κατήγορον μελετῶμεν, την μῖν βουλησιν κατα Hσαγωγην εισάγειν, την M δύναμιν κατα ἀντέθεσιν, απολογουμενον δἐ το .b ἐναντίον την μῖν βουλησιν κατα ἀντίθεσιν, την Mδυναμιν κατα εισαγωγην' καὶ τι ἐναντίον πάλιν ισχυρῶς Ουσης της βουλησεως Oμοίως ἀντιστρέφειν ' εσrι δἐ τοι ἐν κατα εἰσαγωγην, ἴτε αυτὸς ὁ διώκων εισφέρει τον λ ἡγον' okν εικὸς γὰρ αντὸν καὶ βουληθῆναι ως vπερ- 10 ηφανον καὶ μη ἀνεχόμενον ταυτα τοῖς πολλοῖς εχειν' τὼ δἐ κατα αντίθεσιν, ἴτε ως απb ras φεύγοντος ποιεῖ τὸν

ελεγχον καταστησαι ' ἐν ει τω κατα ἀντίθεσιν ευπορον

1b εἶναι σφόδρα καὶ σαgη την λύσιν ' εἰ γὰρ Aισχίνης κολνοιτο, την μῖν βουλησιν ως εν ἀντιθέσει εἰσάξομεν ' OLν ἀλλ' οὐκ ηβουλόμην φήσει' την ει δυναμιν κατὰ εἰσαγωγὴν, ως AVμοσθένης ' ὁτι εικός αυτὸν δυνηθηναι πρεσβευτὴν ἔντα ' ευρiσκεται δἐ καὶ ἡ βουλησις καὶ ἡ 20 δνναμις, επὰν τό πρόβλύμα πρόσωπα εχει κρινόμενα ἐπὶ γὰρ των απίστων ουκέτι ' ἡ δἐ ἐργασία τῆς βουλήσεως γίνεται από τῆς αιτίας ' ἡ δἐ αἰτια, ἡ μέν εστι προκαταρκτικὴ, ἡ δἐ τελικὴ, προκαταρκτικὴ μἐν απότων παρελθόντων ' OLν δι' ἡν καὶ διίτι ἡβουλετο τοῖroas πρῆξαι ' τελικὴ δἐ απὀ των μεἁλόντων ' OLν ου ενεκεν βουλετο ' καν προκαταρκτικὴ μἐν Ουτως' εγράφη φή-φισμα καθόδου Ahuοσγένει, Λημάδης ἀντειπὼν - Ουκεπεισεν ευρηται κατιὼν ἐπὶ τοις ὁρίοις τῆς χωρας νεκρὴς ἄσκυλευτος Λημοσθένης, καὶ κρίνεται Λημάδης 30 ενταυθα ἡ βουλησις ἐκ προκαταρκτικου αἰτίου ουτως' ἔτι διὰ τὴν τ θάσασαν εχθραν διὰ τό ἀντειπεῖν καὶ μὴ πεῖσαι ' διὰ τb πολλάκις υπ' αυrοὐ κριθηναι' διὰ τὰς

352쪽

343 ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ

επαθε Λημοσθένης καὶ οἱ ἄλλοι ἡσυχάζοιεν και μή τί σου

το λοιπον κατηγορήυ ' ἔτι κατασκευάζεται ἀπο των sπαρεπομένων τω προσωπω, γένους, αγωγης, πράξεως,

ηλικίας ' τὰ γὰρ ἐπιτηδευματα καὶ η τίχη της δυνάμεώς

εισιν ' τέμνεται ει το γένος εις τε πατρίδα καὶ -ογόν ς' οἶ- φέρε ει κρίνοιτο Ἀλκιβιάδης τυραννiδος ἐπι- θέσεως, ἔλεγεν αν. 'Orι -κ ἄν 'Aθηναῖος ων και ἐν lo μοκρατουμένη πόλει ἀνατρανεις ηβουλόμην τυραννεῖν' και τουτO μἐν ἀπο πόλεως και πατρiδος ' ἀπο δἐ τ προγόνων, ωτι Ἀλκμαιωνίδης υπάρχων, οἷ vπiρ της δημοκρατίας ψυγον στασιάσαντες προς τους τυράννους και ἀνεκτήσαντο αυτην τοῖς ἰδίοις κινδυνοις ' Τωστε και is ἐκ τοιουτων γεγονὼς και ἐκ τοιαυρος πόλεως πεφυκὼς ἐν ἔθει' Ουσης δημοκρατεῖσθαι ἐβουλόμην ηκιστα τυ ραννειν ' is της αγωγης δῖ, οἶ- ουχὶ τοιουτοις ἄμίλησα, Σωκράτει και Περικλεῖ τοῖς δημοτικωτάτοις των πολι- των ' ἄπο δἐ των πράξεων ' okν Mαντινέας ἐποίησα ψσυμμάχους' τη πόλει τὰ κράτιστα Πελοποννησου συνέστζσα. Oυκουν δυνpμιν περιεποίουν και συμμαχίαν τομαυτην V πόλει, ει τυραννίδι ἐπιθέσθαι ἡβουλόμην' 'ovrω και Λημοσθένης, ζ Πουμένου ει εννους ἐστι τy πόλει, απὁ των πράξεων συνέστησε 'ν εαυτου ευνοιαν OUPως 25ειπών, Oπου Βυζαντίους, Περινθίους, αμέας, 'A-χαιους συμμάχους ἐπOivσα τῆ πόλει' ἀλλα καὶ κατ' Αἰσχίνου λέγοντες -τως ἄν ειποιμεν ἀπο τοιουτων συνιστῶντες τό βουλεσθαι αυτὰν την προδοσίαν ' Oπου χαε ὁ πατηρ αυτοὐ παιδεύων ξύλου καὶ πεδῶν ηνείχετο ' και 10 η μήτηρ αυτου Ἀμπουσα εκαλώiso καὶ τυμπανίστρια ην'

353쪽

ωστε των παρεπομέν- τψ προσώπω ταυτα μ/ν της βω- λησεως ἐστι τα τρία ' γένος, αγωγη, καὶ πρῆξις ' προς

δείματα της δυνάμεώς ωσιν ' δια γὰρ τούτων κατα-s σκευάζεται η δυναMις, οἷον πλουσιος ης, α ρμων ε πόρεις' ἐπιτηδευματα M, οἷον ιατρος ης, ηδίνω φαρμάξαι ' ρητωρ, πόῖσαι και προδουναι' εἰδέναι δἐ χρη,ώς παρῆκεν ὁ τεροικος τὰ της αιτίας της τε προκαταγκτικης καὶ τελικυς, δι ων μάλιστα κατασκευα ται ηεο βουλησις' πρῶτον ει το εθνος οδεν εσ)ὶν ὁ φεύγων πα-ραλτρεται ὁ κατήγορος ' πολλὰ γὰρ των ἐθνῶν ἐλαττώμασιν Οιχείοις γνωρiζεται οἷον Θρακες ἀνδροτόνοι

γνωρ γνται' καὶ λyσται Αἰτωλιοι ' ουτω κάὶ Λομοσθένης τουρ Φασηλίτας διαβάλλει ' και οὐκ ἄκνησε τοὐro ενs5 προοιμίω ποιησαι εἰπών, ου&ν καινον διαπράττονται οἱ Φασηλῖται, ω δικασταί ' και Οιrω uἐν ἀπό τοὐ εθνους διαβαλο, εν ' δεύτερον ἀπο τῆς πατρίδος ' ωτι το μῖνεθνος ἄπαν επὶ τούτοις γνωρίζεται ' μάλιστα δ' οἱ τηνδε την πόλιν οἰκοῖντες, ωθεν εστ ιν ο κατηγορούμενος' εξῆς 20 λοιπον επὶ το γένος ερχόμεθα ' και τοῖro διαιρησομεν εις τε προγόνους και παππους και πατέρας' και ἄπλῶς ειπεῖν οθεν δυνάμεθα διαβολῆς εὐπορίαν λαβεῖν' τοὐς μἐν ταὐλως '' βεβιωκότας παoαλαμβάνοντες ' ει δέ τι σεμνόν ειναι ἐν τω γένει δοκεῖ τοὐτο εκουσίως παρα- 25 λιμπάνοντες, παραλαμβάνοντες di τὸ γένος, εροὐαεν ει τι παραπλήσιον επραξαν οἱ πρόγονοι φάσκοντες, οτι ξένον οὐδεν, τον εκ τοιούτων ἀγόμενον τὰς ἐκείνων πρα-

ξεις ελλωκέναι καὶ τὰ ομοια, ῶς αν ὁ καιρῖς και ἡ

τῶν προσώπων ποιότης χορηγῆ ' μετὰ τοὐτο την γρα- 30 νὴν ἐξετάσομεν ' οἷον ει μοιχεώς τινὰ κρiνοιμεν, ερο μεν , οτι ἐν τρυφῆ και κώμοις και τοῖς τοιουτοις πολ-

354쪽

λοῖς ἐκ παιδος αναγόμενος ἐπὶ την μοιχείαν ηλθεν, μὲ τουτοις is της ηλικίας ἐπιχειρήσομαν, λεγοντες, Ουεικος ἐκ τοιουτων προελθοντα και κακῶς τεθραμαένον καὶ ε τι ακμάζοντα επὶ τουτο ἐλθειν ' η γαρ νεότης καὶ νεισέρων πραγμάτων ἐρα ' OLν εἰ τυχοιμεν επὶ τυραννί- sδος κρίνοντες ' ενθα και ἐκ του εναντίου τον λόγον κατασκευάσομεν, οτι ἄσπερ οἱ γεγηρακότες δια τό τὴν.ακμην ἀποβεβλ κέναι νεωτέρων Ουκ ἐρῶσι πραγμάτων, ουτως οἱ την ηλικίαν ἀκμάζοντες διὰ τὸ της νεότητος ευτολμον νεωτερίζειν ἐφίενται ' εἰ ει πρεσβίτηρ 10 εἴη ὁ την κατηγορίαν υτιστάμενος, ἐρουμεν πάλιν, DTι μικρὸν τον εν τω βίω χρόνον εἶναι λογιζόμενος εἴλετο η κατορθώ ς κατὰ γνώμην Gν, η διαμαρτών ' τον

κινδύνους πορείονται ' εξετάσομεν ει καὶ φωσιν τυχης 20 καὶ σώματος' . ρυος μἐν, Oτ ἄν εἴπωμεν ὀξυν εἶν 3 τον κατηγορούμενον η δεινόν' η ἄλλο τι τοιούτων των ευχε- Ιωρῶς αυτ6 την τολμαν ποιῆσαι δυναμένων ' σώματος διοιον, ει τίχοι μέγεθος σώματος εχειν καὶ διὰ τοὐτο ερρωμενέστερος, ερογεν, ὼς ουκ αδύνατος Τη πρὁς την etsπρῆξιν, καὶ μαλιστα ει κρίνοιμέν τινα αἰκίας η τραύματος η τινος αλλου τοιουτου ' προς τουτοις διαβαλοῖμεν και ἐκ του επιτηδευματος, ως ανωτέρω εἰ μηται ' εφ' οις απασιν αι πραξεις, αιτινες εικοτ 0ς ἰσχυρότεραι διὰ ταλτα λέγονται ' το μῖν γαρ γένος τύχης εογον ἐστίν' οὐ 10 γαρ τις οπόθεν βουλεται τίκτεται ' os olως και ὁ πλοὐ-

355쪽

τος τύχης ἐστὶ δώρημα καὶ κακίας μῶλλον, κατ' 'Ι κράτην, η καλοκαγαθίας ἐστὶν υπηρότης ' Ῥοίως καὶ ηαγωγη εἰ τυχοι χρηστη ου του ἀχθέντος ἀλλα τοῖ ἀγαγόντος ἐστιν ἐγκώμιον ' το ν επιτήδευμα χρηστον μῖνο και μῶλλον των ἄλ ν επαινον φέρον ' του γὰρ επιτηδευοντος ιδιον ' ὁ μέντοι επαινος μέχρι τούτου εστηκο'OLν οτι χρηστον εἱλετο μον' εν μόναις di ταῖς πράξεσιτο τέλειον ἐπιγίνεται και Oωνεὶ βεβαίωσις τοι επιτηδεύματος' συντρέχουσι δὲ ταυτα ως ἐπὶ το πλεῖστον 10 και το αυτό επιτήδευμα και πρῆξις καθίσrαται , ως ἐπὶτων μετιόντων τους λόγους ' εν οσω μἐν γὰρ φιλοσο- νουσι και διδάσκονται, ἐπιτήδευαα εχουσι TO TO, επειδὰν δἐ και τοῖς εργοις χρήσονται, τότε και πρῆξις γiνεταιτο πριν επιτήδευμα. Eoέναι δἐ και τουτο χρῆ, ως Ovra 15 ηλικία ουτε πλουτος εγκωμιασζικά, εστι, και μάτην ταὐ-τα Ἐρμογένης εν τοῖς ἐγκωμιαστικοῖς εταξεν ' κοιναὶ γὰρ ποιότητές εἰσι ' δῶ οὐκ ισχυραὶ καθ' ενος ἐκφερόμεναι προς ἀπόδειξιν ' Oταν γὰρ εἴπω, νέος πλούσιος, κοινηποιότης εστι, καὶ Ουκ ἀρκεῖ προς ἀπόδειξιν ὁ πλουτος

ἀπ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ῖνα ἐκ τοὐ νῆν πεπραγμένου τὴν

βουλησιν αὐτω καὶ τὸν δυναμιν κατασκευάσωμεν, O ἀκριβως ουν εν τοῖς εγκωμιαστικοῖς αυ- εταζεν ὁ τεχνικὸς ειπών ' οτι εἴτι των ἀορίστων , , ἀπὸ τούτων των as εγκωμιαστικῶν δεῖ ποιότητα ποιεῖν ' ως γὰρ εἴρηται κοιναὶ ποιότητές εἰσιν ' Oθεν ἀπὁ τῶν πράξεων , οιον ἀπὁ τῆς προκειμένης υποθέσεως ἐπὶ τῶν ἀορίστων, ἐπιχειρζτέον κοινῶς καὶ καθολικῶς λέγοντας ως οἱ πλοὐσιοι ἀλαζόνες ἀεὶ καὶ βίαιοι καὶ ουβρισταί ' ot δἐ νέοι πρὸς πῶν so τολμηροί' ἄνω δἐ ειπών, οτι δεῖ τὴν βουλζσιν κω τὴν δυναμιν ἐξετάζειν τοῖ 'εὐγοντος, καὶ νῶν τούτο θεώ-

356쪽

ἐξετάσομεν την μυλησιν καὶ τὴν δύναμιν, ώς μὲ των

ἀποκηρυκτων' παραληψόμεθα γαρ την τούτων ποιότητα λέγοντες ' ἔτι ποiους δει νομίζειν τους τοιουτως περὶ - την πόλιν, Οἴς ουδῖ η φυσις φέρειν ηδύνατο ' ἀλλ' οἱ τεκόντες δια την ποτηρίαν ηρνησαντο ' τοῖro γαρ ποι- βούντων ημῶν επὶ πλέον η τοὐ φευγοντος κακία φαίνεται ' καλῶς ουν ειπεν τοῖτο ' ευρίσκονται γαρ εν τῶστοχασμφ εκ τοὐ φευγωτος, καὶ επιδέξασθαι κρίσιν δυνάμενα, καὶ μή.Μαρκελλίνου. Ἀμφότεροι μῖν χρῶνται τ' δυ- 10νάμει, πλέον δἐ ὁ κατηγορος, λέγει γαρ ώς ωι τοὐ νέου πλουσίου, οτι ηδίνω διὰ τοὐro καὶ ηθελες' γίνεται Mταῖτα, η τε βουλησις καὶ η δυναμις, ἐκ των παρακολουθούντων τω προσώπω, τουτέστι των ἐγκωμιαστικῶν' Οὐ- κοὐν προσώπου ἔντος καὶ κρινομένου, ἀναγκαίως ταὐτα is

εὐρισκεται ' δεῖ δἐ ἀεὶ σκοπεῖν μὴ μεῖζον εστι τού προσωπου TO επιφερόμενον εγκλημα, ἔνα μὴ ἀπίθανος ὁ λόγος γένηται ' διὰ τοὐτο καὶ ὁ Λημοσθένης συνεωρακώς, οτι τὁ κατὰ Φωκέας εγκλημα μεῖζον ἰν Αἰσχίνου προσεθηκεν ' ora ώς ἴδε Φωκέας ἀπώλεσεν ἀν καθ' εαυτόν' eto φοβηγεὶς γὰρ τὸ εγκλημα καὶ τὼ ἀπίθανον συνέζευξε τὸ αξίωμα τῆς πόλεως. Καὶ o τε u ἐν εἴη πρόσωπον ἄρισμένον. Καλῶς απὁ τῆς ἱστορίας τὴν περὶ exuroῆ δόξαν εχομεν, ἀκριβῶς ει και τὁ σχεδὸν προσεθηκεν ' οὐ γὰρ ἐν ἄπασιν απλῶς τοῖς ἄρισμένοις πάν- 25τα ἐαπίπτrι' ἄλλ' ενίοτε καὶ ἔκλείπει, διὰ τὁ ἄδοξονειναι τὸ πρόσωπον πολλάκις, ἡ και ἀμφίβολον εχειν 'τὁ γένος ' ἡ και διὰ τοὐτο, οτι - πῶσιν αεὶ τοῖς ἐμ- ΙΦΙπίπτουσι χρησόμεθα, αλλὰ τοῖς ώνγελεῖν ἡ&ῆς δυναμ νοις' ἴνα μὴ λάθωμεν δι cν ισχροριζόμεθα καθ' εαυ- 30 τῶν διδόντες λαβεῖν' εις παράδειγμα δἐ τῶν λεγομένων

357쪽

'Ἀλκιβιάδης υποκείσθω ἐπιθέσεως τυραννίδος κρινόμενος' ἐντα θα τοίνυν τοῖς μῖν περὶ το γινος φιλοτιμήμασι 'χρησεται λέγων, ἀπεικος ειναι τον Ἀλκμαιωνίδην, τον ἀπο γένους πολίτ6ν, τον των τυραννοκτόνων εγγονον,ο τυραννίδος ἐπιθυμησαι, την ει νεότητα και το ἄσωτον αυτοὐ, ἄπερ εστὶ της αγωγης, υπερβήσεται ὁ ρήτωρ λέ- .rων υπῖρ αυτοῖ ' φαυλος γὰρ εν τούτοις Ἀλκιβιά ς, ωρ φησιν ὁ Θουκυδίδης ' και τουτο Λημοσθένης πεποi κε περὶ Ἀλκιβιάδου ' και περι εαυτΟὐ M ταυτει πεποίη-10 κεν ' εν γὰρ τω περὶ στεφάνου ανθγκαζόμενος ἐπαινεῖν .. εαυτὸν, τό μῖν γένος ἀπεκρύφατο ως ἄδοξον, απὸ MTης ανατPOgης των ε παίνων ηρξατο ' ἐμοι γὰρ υπῆρξέ

ο χορηγίαν και περιουσίαν Mγων ἐμποιῆσαι τω κατηγορω

358쪽

καὶ τα παρακολουθουντα τουτοις τῆ νεότητι, σώματος ισχρος, κάλλος, αφροσύνη ' το κουφρον καὶ επερῖς της γνώμης, το φιλότιμον, το ἔνδοξον ' ἔτι δἐ το καινῶν ἐπιθυμεῖν πραγμάτων ' τη δἐ τὐra,' πλουτος, δύναμις, υπερηφανία, εταιρία, κολάκων συστήματα και τὰ ομοια ' ετὰ M ἐγκωμιαστικὰ δηλονότι εστ ι ' τάδε ' τίνες οἱ ἐγκωμιαστικοι τόποι διεξέρχεται. VO και ἰσχυρότατον. καλῶς τὰς πράξεις ιπυρόν εἶπε κεφάλαιον τὰ μῖν γὰρ ἄλλα πάντα των ἐγκωμωστικῶν εἰς ετέρους ἀνῆκεν ' iadi πράξεις καὶ τὰ ἐπιτηδευματα του πράξαντος καὶ τοὐ 10 ποιήσαντος Πια' καὶ διατὶ μη και ἐπιτηδευματα μέγιστον ἐκάλεσε κεφάλαιον; λέγρομεν, Orι V μῖν πράξει και το ἐπιτηδεῖσαι τον ποάζαντα περιέχεται ' τβ γὰρ κατωρθωκέναι και τοὐτο πρόσεστι. Ναι τί διασέρει ἐπιτήδευμα πράξεως; ἐπιτήδευμα μέν ἐστιν, ώς ἄν ειποι 1ετις. βίου Esρεσις ' Oiον ρπορεύειν, χαλκευειν, τιλοσοφεῖν, ωτρευειν, πολιτευεσθαι ' πράξεις ει αυτὰ τὰ ἔργα, τὐ

τήδευμα μέν ἐστιν ἀνοραη πράξεως ' πρῶρις ει αυτὸ τὁ κατόρθωμα ' καδ τί διαφέρει αγωγὴ ἐπιτηδεύματος; ὁτι 20

ἡ μῖν τῆς ανάγκης ἐστὶ ἀπὸ γὰρ τοὐ αναγκάζοντος

359쪽

ἐνδιατρίφει τῆ δυνάμει, οπ απλως ἀλλ' oτ' αν ἔνδοξοναὶ το πρόσωπον, ὁ ει φευγων περὶ την βουλησιν, προανελὼν δια ταύτης τυν δυναμιν ' το γαρ πλεῖστον τῆς διαβολῆς περι την προαίρεσιν ii σταται ' παρατηρητέον M,5 ώς το μἐν ενδοξον ισχύει βουλήσει προς απολογίαν, ασθενεῖ δἐ τῆ δυνάμει ' οὐ γὰρ δύναται λέγειν, ora οὐκ IM: η δυνάμην ενδοξος ων' και τουναντiον το ἄδοξον ἀσθενεῖ μἐν τῆ βουλήσει, διαβέβληται γὰρ ἡ ποιότης, ισχύει δἐ τῆ δυνάμει προς απολογiαν ἄδοξος ων' οὐ γὰρ ἀξιό-s0 πιστον το πρόσωπον ' ώς δἐ ιπυρδν εις εξέτασιν τῆς βουλήσεως ἡ αιriα , ουτω καὶ τῆς δυνάμεως ὁ καιρὸς και ὁ τόπος ' καὶ εστιν ἰδεῖν οσον ὁ καιρὁς ισχύει προς κατασκευὴν τῆς δυνάμεως ἐν τ0 κατὰ Κόνωνος' ἐκεῖ γὰρ από του καιροῖ μόνου κατεσκεύασε λέγων, Orι περι ἐσπέ- ο ραν λαβόντες συνίσκαφαν, και πάλιν cinis τοὐ τόπου, ' ει ερημiα εχ, καθάπερ ἐπὶ του θάπτοντος τό νεοσφαγὸς σῶμά εστιν ειπεῖν, orι ἡδύνω, επ' ἐρημίας γὰρ ἡ πρῶ-ξις ' και πάλιν επι του τυραννεῖν βουλομένου τι καταβαλεῖν ἀκρόπολιν ' ἔτι ἐδίνω τhν ἀκρόπολιν εχων' ἱκα- ad νὸν γὰρ ἡ ἀκρόπολις ὁρμητήριον πρὸς τυραννi . Ταυτ α δἐ ἔπ' ἀμφοῖν μἐν ισχύει ' τῶ εγκωμιαστικὰ λεγει τοὐ τε διώκοντος και τοὐ φεύγοντος' ἀμ- νοτέροις γὰρ ἐξὸν κατὰ τὸ συμφέρον εκάστω χρήσασθαι τούτοις τοῖς κεφαλαίοις. Μῶλλον δέ τινα ἐν as τ6 ἔτἐρω ' ἄπερ μἀλλον επι του ἐτερου ιπύει θεωρητέον ' αὐτίκα τὁ μἐν τῆς τίχης, οἰκειότερον τῆς δυνάμεως ' τὁ δἐ τῆς ηλικiας, τῆς βουλήσεως ' ἰσχυρότερον μῖν γὰρ ὁ πλοῆτος, ἀφρονiστερον M ὴ νεότης ' δεῖ ουν

φησιν ακριβῶς τους τόπους τούτους ἐπισκοπεῖν ' καὶ 30 ενθα ἄν οἰκειότεροι τυγχάνωσι καὶ πλείω την χορηγία παρέχοντες, πλεονάζειν εν τουτοις ' μέγιστον ει πρὸς την τῶν κεφαλαίων χρῆσιν και κατασκευὴν ὁ καιρὸς και ἡ ωπόθεσις' ταὐτη ovν ἀκολουθεῖν ἀναγκαῖον ' νυν πιν

360쪽

ρορ ισως ἀπο του νέου πλουσίου το τοιοῖτον αρμόσει, αλλοτε αλλο πρόσωπ- υπόκειται ' δει Ουν προς τον καιρὰν καὶ την υπόθεσιν καὶ την περίστασιν ὁρμο - σθαι. Μαλλον δε τινα ἐν τω ετέρω ' ἐπιζητεῖ, ποῖονοικειότερόν ἐστι των εγκωμιαστικῶν της βουλήσεως καὶ εποῖον οικεώτερον της δυνάμεως ' ἄπαντα γὰρ τα ἐγκωμιαστικὰ κοινὰ ἀμφοτερων, καὶ ἰδιον ουδέν' οἰκειότερον

ει ι ἄλλον τόδε τουδε' εἰαότως di κοινά εστι βουλήσεως καὶ δυνάμεως τὰ ἐγκωμιαστικὰ, ἐπειδὴ καὶ ἀμφότεράεστι του προσώπου τὰ κεφάλαια. Μῶλλον δέ τινα 10εν τω ἐτέρω ' Ισπερ απορῶν καὶ ου δυνάμενος διακρῖναι ποῖόν τινος μῶλλον οἰκεῖον ' ιστέον δ/, ως ἡ αιτία Πιον τῆς βουλήσεως, ὲ να τὁ εἰκός ἐκ τῆς αιτίας κατασκευάσωμεν ' γνωστέον ει καὶ τουτο καθόλου, οτι αεὶ τὰ στοχαστικὰ, οπου ἄν η, κἀν ἐνστάσει ετέρα διὰ τῆς is βουλήσεως καὶ τῆς δυνάμεως κατασκευασθήσεται ' ωσπερ καὶ Λημοσθένης ἐν τοῖς Φιλιππικοῖς κατεσκευασεν, οτιῆγι Φίλιππος απὸ τῆς βουλήσεως' λεληθότως δἐ καὶ τὰ

τῆς πλεονεξiας καὶ τῆς δυνάμεως εστι Φιλίππου κατασκευαστικὰ, ἐν οἶς φησιν, οτι δυναται, Ποτiδαιαν εἶχε, eto Πυδναν ' περὶ M τάξεως τούτων των κεφαλαίων ο

ἀμφίβολον μ/ν, ου πρώτη ἐστὶν ἡ βούλησις' ὐμως Mὁ καιρός πολλάκις ἐναλλάττει ' παρὰ Λημοσθένει καὶ

τουτο ευρίσκομεν, ἐν τω δευτέρω των Φιλιππικῶν ' προτάττει γὰρ ἐκεῖ τὸ δυνατόν. ουχὶ των κρινομένων as μόνον' ἐντελῆ μη σοι των κεφαλαίων ποιεῖται τὴν παράδοσιν ' διό καὶ τοῖτο προστίθησιν ως ἀναγκαῖον καὶ χρήσιμον ' κρινομένων δῖ νυν λέγει, τοὐ κατηγόρου καὶ τοὐ φευγοντος, ποόσφορον κα ὶ τὸ παράδειγμα ἐπήγαγε τω ειρημένω ' λέγω δὴ τόν τους ἀποκηρυκτους τρι- 30φοντα ' ἔνθα πολλὰ πρόσωπα των κρινομένων I ἐκ τοσου-