Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

421쪽

.. λεσε Την των αυτῶν ανακεφαλαίωσιν καθ' ἔνα λόγον

παρέχουσαν, ἀνίι ασται δἐ κοινὴ ποιότης, διότι κοινόνεστιν αμφοτέρων ' τῶν μερῶν τὸ κεφάλαιον, ἐκατέρου τῶν ἀγωνιζομένων την οικεiαν ποιότητα προς τῶ πψατι 20 τοῖ λε γου συνιστῶντος' καὶ τῶν πλατέως δι' oλου του λόγου κατασκευασθέντων ώς καλῶν η δικαίων η συμφερόντων σύντομον ὐπόμνησιν ποιουμένου ' διαιρεῖται Mn κοινη ποιότ*ς εις τε Τ πραγματικὸν και παθητικόν και αυδους τό μῖν πραγματικὐν διὰ δύο τούτων ἐργασό-as τόπων, επανόδου καὶ ἀνακεφαλαιώσεως ' η γὰρ απὼ της αρχῆς επὶ το τέλος τῶν πρυειρθμένων πραγμέ-

των απάντων ποιούμεθα την υπόμνησιν, και καλεῖται '

2 Ald. δείξασθαι, seripsi δέξασθαι. 3 Ald. d. ot I. 14. ἐπι-

422쪽

φησιν, συλλογίσασθαι δη βούλομαι τα κατηγορημένα εξαρχῆς ' υπέδειξα οὐδἐν ἀληθ/ς απηγγελκότα αλλο φενακίσαντα υμῶς' η Ovκοῖν ταυτα υπεσχόμην ἐν απῆ, ταυτα υπέδει ' τῆς M επανόδοι ' παράδειγμα περὶ του Πώλου ' ἐραττοὐ διεξιὼν Πλάτων ἡμῖν ἐν Φαίδρω επαρέχεται λέγων ' φυγὰς δη γένεται ἐκ τουτων καὶ ἀπεστερηκὼς υπ' ἀνάγκης ὁ πριν ερασrὴς, ὀστράκου με rαπεσόντος, ιεται φυγῆ μεταβαλών, ὁ δἐ ἀναγκάζεται διώκειν ανόητος ων πανακτῶν καὶ επὶ θειώζων' ἡγνοηκὼς το απαν ἐξ αρχῆς, οτι Ουκ ἄρα ποτῖ ἔδει ερωτι καὶ in is

ἀνάγκης κατεχομένφ χαρίζεσθαι ἀνοήτως' ἀλλα πολύ μἀλλον μὴ ἐρῶντι καὶ νοῖν δ' ἔχοντι ' εἰ ει μη ἀναγκαῖον ειναι ἐκλῶναι αυτόν απBrω, δυσκόλω, φθονερῶ, μομφρω μὸν προς ουσί ν, βλαβερω δἐ προς την του σώματος ἔξιν ' πολύ ει βλαβερωτάτω προς την τῆς φυχῆς

παiδωσιν ' τὸ μἐν OA πραγματικὸν Ουτως μεταχειρισόμεθα, συντομωτέραν υπόμνησιν των πλατέως ειρημένων

ἐν τω λόγω ποιούμενοι ' τό δἐ παθητικὼν υπὰ μἐν τούκατηγόρου δια καταδρομῆς MVρωθήσεται πρὸς ὀργήν

κινουντος τους δικαστάς' υπb δἐ του φευγοντος διελεεμ ad νολογῶν προαχθήσεται ' Dora δὴ καὶ παραγωγαὶ γυναικῶν τε καὶ παίδων χρήσιμοι καὶ φιλων' πολλοὶ γουν

423쪽

ἡττώμενοι ταῖς δικαιολογίαις, τοσουτον ἐν τῆ του ἐλεουδα δω κεκινήκασι πάθος, τοις ἀκροωμένοις ώς την νι- κωσαν ἀπενέγκασθαι' καὶ τουτου, μαρτώριον Ἀπερίδης ἐν το υπἐρ Φρυνης της εταψας λόγφ ἐλεεινολογίας τε 3 πληθει καὶ τῆ περιρρηξει τῆς εσθῆτος διασώσας εκ τῆς Eυθίου κατηγορiας την ανθρωπον ' επὶ M τψ πα- θητικ0 τοῖς τελικοῖς αμφω χρήσονται κεφαλαίοις, νομί-μφ, δικαίφ, δυνατω, ' συυφέροντι, ἐνδόξφ' καὶ κα - . λου, ωσπερ Τ Τ Ἐρμογένης νησὶ, λαμβάνονται μῖν οἱ ἐώ-

τά ' πάθους γὰρ φυχῆς ἄμφω κινητικά, εὐ-iας, μίσους, φόβου, οργῆς, ἐλάου, φθόνου, ἡ τινος τοιουτου ' δω- τερουσι δἐ ἀλλήλων τῆ τε τάξει καὶ τῆ εννοία καὶ τῆ φράσει' τὰ μὲν γὰρ τὴν πρώτην του λόγου κατ-

5 ἔχει τάξιν, καὶ σπερματικωτέραις χρώμενα ταῖς ἐννOiαις τοῖς τε σχοtνοτενέσι καλουμένοις χαίρουσι των κώλων καὶ τοῖς βεβηκόσι των φυδμων' οἱ δἐ επίλογοι τω τε λόγφ παντὶ επάγονται ώς καὶ το ἔνομα δηλοῖ, καὶ τὰς ἐννοίας ἐφ' ἴσον ἄν εθέλωσιν πλατυνοντες, τοῖς ἀσυν- 20 δέτοις καὶ κομματικωτέροις χαίρουσι των κώλων καὶ τοῖς λελυμένοις των ρυθμῶν. Σωπάτρου. 'Gταὐθα περὶ Πων των επύ.όγων ὁ

τεχνικος διολαμβάνει καi φησιν ώς τὰ τελικὰ κετάλαια

δἐ κεφάλαιά τινες ἀξιουσι καλειν ἀλλ' ἐνθυμήματα, is τῆς Λημοσθενικῆς δεινότητος καὶ περιουσίας ἐφευρομμνα, ἄλλοι δέ φασιν ώς κεφάλαιά εἰσιν ουκ ἐνθυμήμα-

424쪽

τα ' ου γαρ ἀπυ της οὐ ρήτορος ἐστι δυνάμεως προαγόμενα, ἀλλ' ἀναγκαίως παραλαμβανόμενα ἐν τοῖς ἐπιλόγοις vab πάντων κάὶ τεχνικῆς ἐχόμενα απαραιτήτου ἀκροίας ' οἱ δἐ επiλογοι μἐν τοῖ λόγου τυγχάνουσιν 'ώς γαρ πολλάκις ἀκηκόαμεν ο λόγος αα αρχῆς διήρηται, s

οοinis, προκαταστάσει, παρεκβάσει, ἐπιλόγοις, οἱ αυ- τοι δι καὶ οὐτοι, και ώς κεφάλαιον τῆς ολης λαμβάνονται στασεως, και δεῖ οἴτω νοῆσαι το ἡ κοινὰ noιώτης ἡ εν τοῖς επιλόγοις συμβαίνουσα γίνεσθαι, ὁ κομνός ἐστι τόπος ' μετὰ γὰρ τὸ ἀγωνίσασθαι και δεῖξαι soυπειθυνον τω εγκλήματι τον κατηγορούμενον, τότε καὶ τον κοινὰν τόπον παραληψόμεθα, καταφορὰν ἐμποιολ-

τες τω λογω ', οὐ τον κατηγορούμενον ει μόνον υποβαλλομεν τω λόγω, ἀλ- και πάντας ἴσοις τὰ ἔμοια δέ- δρασται καθολικῶς κατασκευάζοντες, την καταδρομήν' 13ωσπερ καὶ Λημοσθενης' τούτου γὰρ ἀρχόμενος του κεφαλαίου καλλικῶς επεχείρησεν ουτως εἰπών ' πονηρόν, ω θεοὶ, πονηρὸν ὁ συκοφάντης καὶ τὰ εξῆς ' μετὰ Mτην κοινην ποιότητα διαιρήσομεν τὰ λοιπὰ των ἐπιλόγων εις δυο, εἴς τε πράγματα κάὶ πάθη ' και τῶ μἐν 20 πράγματα εχει την ἀνακεφαλαίωσιν, ἡντινα ληψόμεθα ουχ ως ετ εν ουει πάντων ὁμου των ἐν τοῖς ἀγῶσιν,

αλλὰ των ἐπικαίρων, και ἐξ A ἰσχυομεν' ἄσπερ ὁ Λημοσθένης παντο- ' - μἐν τῶ κατὰ Ῥριστοκράτους επειδη τω νομίμω ἴσχυεν, ἐξ αυτου μάλιστα την ἀνα- 25

κεφαλαίωσιν εποιήσατο ' , ἐν M τω περι ou στεφάνω,

από του δικαίου ' τούτω γὰρ ερθωτο ' ἐν ι ἐν γὰρ τοῖς ἀγῶσιν αναγκη πολλάκις καὶ οἶς οὐ λίαν ισχυριζόμεθα εις τον λογον παραλαμβάνειν ' ἴνα μή τι τούτων παροραθέν εἶτα την διάνοιαν των δικαζόντων καταλαβὸν 3ουποπτον τὸν λόγον ἐργάσηται καὶ διὰ τος- ῆττον ἰστο- ρον' ἐν δἐ τοῖς ἐπιaόγοις ἐπειδὴ των πραγμάτων ἐστὶν

425쪽

ανακεφαλαίωσις, - δεῖ των ἀσθενεστερων μεμνησμα 'Oυτω μἐν ουν ὁ κατηγωρος ανακεφαλαιώσεται' χρήσεται μέντοι καὶ ὁ φευγων προς - λυσιτελουν α2τω TO κε- φίλαιον εργαζόμενος, προς τοὐτο ὁ κατήγορος Ουκ ἀ-5 πορήσει λέγων ' δίδωσι γὰρ αυτω εις την εκβολην τοῖ, ελίου τὰ τελικὰ κεφάλαια η τέχνη ' καὶ τούτων παραδείγματα παρὰ τω δημοσεγλει' εν γὰρ τω κατὰ Μειδίου μέλλοντος ἐκείνου τους παῖδας ἀναβιβάζειν καὶ παριστάνειν τοῖς δικασταῖς, ο Λημοσθένης ἀντέταξε τους ο νόμους τοῖς παισὶν ειπών ' OT' αν δ' ουτος κλαυσηται και τους παῖδας παράξη, εμῖ νομίζετε τους νόμους εχοντα παρεστάναι τω βήματι ' τω M δικαίω οἴτως ' Ουδεὶς ἄξιος ἐλέου τυχεῖν των μη&να ἐλεουντων ' τω δἐ ἐνδόξωοἴτως' ώς εν τω παραπρεσβείας εἰσηξεν ηθοποιίαν, εν is η πεποίηκε λογιζομόνους τους 'Aλληνας , Φιλοκράτην, Αἰσχίνην, καὶ εαυτόν ' τί μἐν Aισχiνης, και Φιλοκράτης ἐπρέσβευσαν, τί - δἐ ὶ ποσθένης, καὶ τψν πόλιν των ωθηναίων επὶ τούτοις κρίνουσαν ' καὶ λ άπάντων ἄπλως δείκνvσιν, ora δόξαν φόρει τy πόλει το κατροφηφωασθαι χο των πρέσβεων ' τω δἐ συμφέροντι οἴτως εξ αλ η εἰπών, οτι εἰ τούτου κατατηφίσεσθε, ουδεὶς ἔτερος προδώσει τὰν πόλιν' ἀλλ' oυM wiλιππος ἀνέξεται τοὐ λomοὐ χρηματα δουναι, εφ' οἷς σίνοιδεν οὐδἐν ωφελούμενος' καὶ το σει δἐ ὁ ρλωρ ἐκ του ἐναντιου, οτι σωθεὶς as πράξει τὰ χαλεπώτερα ' γίνεται M. καὶ δι' αυτῶν τοὐ- των πολλάκις η του ἐλέου διαγωγη ' diκαιον τους ἀτυ χουντας οικτεiρειν, καὶ εν τῶ κατὰ Ἀριστοκρατους νησὶν, οτι νόμος φιλάνθρωπος ἄν o ἐπιτiθεται τοῖς ἀτυ- μασι των πολιτῶν, ἀλλ- μετρίως καθ' ἴσον τε τὰς 30 συμφορὰς αὐτοῖς ἐπικουgiζειν, καὶ in. των λοιπῶν ομολως εωροις αν τὰ ἐπιχειρήματα. ,

426쪽

η ποιότης οἱ επίλογοι εἰσιν, ἀλλ' η ποιότης των επιλλ III

γων ἐστi' το περιεχόμενον Ουν εἶπεν αντι του περιέχοντος'

εδειξε δἐ ώς τουτο το μέρος ουκ εστι κεφάλαιον ' εἶπεν γαρ, εἰ επίλογοί εἰσιν, αυrην δἐ την ποιότητα επiλογον sἐκάλεσεν ἴσως δια την αυξησιν ' κοινuν δ ει την μη τωνώρισμένων καὶ κυρίων προσώπων οἷον 'Aλκιβιάδου, Περικλέους, ἀλλ' ώς ἐπὶ τοὐ κοινου τόπου, ἀορίστως αυξόντων ημῶν το προκείμενον κατὰ τυράννου παντὸς .η ἀνδροφόνον, η ο τὸ πρόβλημα βάλεται ' ἐκτίθεται M 10εν αυτῆ, τiνα μῆν ἴδια του κατηγόρου, τίνα δἐ του φεύγοντος, τίνα δἐ ἀμφοιν' διαιροειται M οἱ επίλογοι δι- ' τὸ ι ἐν γαρ αυτῶν ἐστι πρακτικόν, τό δἐ παλὶμικῶν πρακτικόω μἐν τὀ εν ταῖς ἀνακεφαλαιώσεσι, παθητικὸν δὲ τὁ εν ταῖς ἐλεεινολογίαις ' τὐ μἐν ουν πρακτικὸν των 15 ἐπιλόγων κοινὸν λ ἀμφοτέρων ' ὁ μῖν γὰρ εἰς οργην ἐκκαλεῖται, ὁ δἐ πειρῶται της οργης παραλυσαι τους δικαστὰς διὰ τῶν πράξεων os οἰως η των βεβιωμένων, τό δε πρὸς ελεον παθητικόν ἐστι τοῖ φεύγοντος' ἄλλοι

δἐ ουτω' τό πρακτικόν φησι διαιρεῖται εις τὰς ἀνακε-20φαλαιώσεις καὶ δευτερολογίας καὶ καταυομάς' τb M παθητικόν εις οἴκτους, καὶ γυναίων καὶ παiδων παραγωγὰς, καὶ ελέου ἐκ λην' ταῖς, μἐν Ουν ἀνακεφαλαιώσεσιν ἄμφότεροι χρῶνται υπομιμνησκοντες τῶν επικαίρων, ου πάντων ἀδιακρέτως ἀλλα τῶν ισχυροτερων ' ταῖς Isδἐ ἐλεεινολογίαις ὁ φείγων. καὶ αἱ δευτερολογίαι. δοκεῖ παράδοξον τι λεγόμενον ' εἶδος γὰρ υποθέσεώς ἐστιν ὁ τοιοῖτος λόγος ' ίσπερ ὁ κατὰ Ἀνδροτίωνος καὶ ὁ πρbe Aεπτίν ' ἀλλὰ λέγομεν οτι την ἀνακεφαλαίω- σιν Ουτως ώνόμασε, παρὰ τὸ. τῶ αυτὰ λέγειν δεύτερον. 30Γέν οντ αι δῖ ἐν παντὶ ζητή ματι. Καλῶς προέλαβε τό ἀντιπίπτον' κοινὸν γὰρ τοὐτο τό μέρος ' λέγω

Rhetor. IV. i 27

427쪽

s ειπεν ου κDPiως' δευτερολογίαν γὰρ καλουσιν οἱ παλαιοὶ τους δευτέρους λόγους, ετέρων προσειπόντων τὰς πρω-τMoriας' ἴσως ἐπειδη καὶ δευτερολογίαι λόγοι εἰσιν ἐπιλογικώτεροι. υπὸ μἐν των κατηγόρων τοπικῶς Toπικῶς λέγει κατὰ κοινὸν τόπον καταφορὰν ποιουμμs0 νων των λεγόντων καὶ καταδρομη κεχρημένων προς τουποκε ενον, ειτε κατὰ τυράννου, εἰ τε κατὰ ἀνδροφόνου, η οπερ ἄν ν το γοκείμενον , επειδη μετὰ τὰς αποδείξεις και τους αγῶνας ου μόνον εν στοχασμῶ διαιρῶν πῆσαν της κοινῆς ποιότητος τῆν διδασκαλίαν εκτίθεται 15 χρήσονται τοίνυν, ως ἔφημεν, ταῖς ἀνακεφαλαιώσεσιν ἀμφότεροι υπομιμνήσκοντες τῶν επικαίρων, ου πάντων α- διακρίτως ' μάλιστα γὰρ τοὐ επιστήμονος εργον το τοῖς

ισχυροτέροις ἐμμεῖναι, ἄσπερ ὁ θήτωρ ἐν τῶ περὶ του

στεφάνου, του ιἐν νομίμου επὶτηδες επιλαθόμενος, σα-

λόγου χρησάμενος και συνεχῶς υπομιμνήσκων τους δικάζοντας ' ου μυν τὸν αυτὸν τρόπον ἀμφότεροι ἀνακεφαλαιώσονται, ἀλλ' ὁ μῖν κατήγορος αυξήσει και τοπικῶς καταδραμεῖται μετὰ τὰς αποδε ξεις, εἰκοτως' ἀκό- 25 λουθον γὰρ και τεχνικὸν μετὰ τὰς ἀποδεδεις κατατρέχειν, OTε καιρόν εχουσιν αἱ διαβολαί ' τὸ μῖν γὰρ προτῶν ἐλέγχων και τῶν αποδεδεων κατατρεχειν φιλῆν εἴποι τις ειναι διαβολήν' τό δἐ μετὰ τους ελέγχους διαβαλεῖν πιστὀν εἶναι δοκεῖ και ευλογον, και τόν δμα- ο στvν πρὸς Oργὴν ἐκκαλούμενον ' καταδραμεῖται M ovμόνον Ἀλκιβιάδου φεύγοντος ἡ Θεμιστοκλέονο οπερίν ἡ τὸ πρόσωπον, αλλὰ κοινὸς πρὸς τό εγκλημα, ἡ κατὰ τυράννου παναῖς, ἡ κατὰ προδότου, ξ εῖ τι ἄν ν

428쪽

ταμά νησι καὶ παίδων παραγωγαὶ χρήσιμοι, καὶ τὰ

των γυναικῶν δάκρυα, καὶ ολως Oσα προς ελεεινολο- γλω ἐπιτήδεια ' τηρεῖαι γυναικων καὶ παίδων ὀρνανίαι καὶ ανατυπώσεις ταττα γὰρ ἱκανὰ την γνώμην εκ- καλέσαι καὶ φιλανθρωπότερον κατασκευάσαι τον ἀκροα- s οτην, οὐ μην περιόφεται ταυτα τὰ ισχυρὰ του φείγοντος ὁ κατήγορος ' ἀλλ' εκβαλεῖν πειράσεται τοῖς τελικοῖς κεφαλαiοις χρώμενος' κοινὰ μέντοι πάλιν ἀμφοῖν τὰ τελικὰ κεφάλαια ' καὶ τω μἐν νομιμω χρήσεται εκβαλών τυν ελεον ὁ κατήγορος, οτ' αν τους νόμους ἀντιτάττy is προς τὰ του νευγονrος δάκρυα ' ως ἐν τω κατὰ Μειδίου Λημοσθένης ' αλλ' ἴτ' ἄν νησιν εχων τὰ παιδία κλαίη, τότε υμεῖς τους νόμους εχοντά με πλησίον ἡγεῖσθε παρεστάναι ' τω δἐ δικαίω οτ' ἄν μὴ ἄξιον ειναι λέγν τον ουτω πονηρὸν φιλανθρωπως, καὶ οὐ δίκαιον ab ἐλεῖν τολον ἡ τους τούτου παῖδας, ος ἀνηλεῶς Οἴτω

διετέθη περὶ τοὐς ἄλλους, ώς πάλιν ὁ δημοσθένης, ἐν

τω κατὰ Νειδίου ' καὶ τίς ἄν ταυτα ἐλεήσειε δικαίως ὁρων τὰ τοὐδε Ουκ ελεηθεντα ' τω δἐ συμφέροντι, ἔτ' ἄν συμφέρουσαν τοῖ φευγοντος τυν τιμωρίαν ἐπιδείξω- 25

με ἔτ' ἄν εχωμεν λέγειν, οτι συμφέρει v πόλει ἡ τω δικάζοντι καταφηνίσασθαι τοὐ κρινομένου ἐξ ἀμφοτέρων κατασκευάζοντες ' τίνα μέν ἐστι δεινὰ ἀνεθέντος τούτου , καὶ οἷα τολμήσει διασωθείς ' τουναντioν ει πόσα ἀγαθά κολασθέντος αυrob' οτι παρώδειγμα καὶ τοῖς ast ἄλλοις προς σωφροσυνο/ εσται ἡ τούτου τιμωρία ' τους

γὰρ ἄλλους, φησὶ κωλύσει καὶ ἐπισχήσει τοὐ πονηρεὐ-

429쪽

εσθα ' μη αλάπτος ει αυτου του μαντίον συμβήσετάι' πλείους μῖν οἱ πονηροι ' τὰ M δικαστηρια μάταια των νόμων ἄκυρα, rω δἐ ἐνδοξιο πάλιν ἐπ' ἀμφότερα, οτιαγαθην δόξαν περιποιήσει τη πόλει τιμωρηθείς' την 5 δἐ ἐναντίαν, ἐὰν ἀποφηφίσησθε, εχομεν ομοιως παρατω ἐήτορι την χρησιν' καὶ γὰρ ως αληθῶς τίς εσται περὶ υμῶν ὁ λόγος, ει τουτον ἀφήσετε και ἐξης ' τοδἐ πρέποντι ' οτι πρέπει τοὐ τῆλικαῖτα τετολμηκότος καταψηφίσασθαι ' δόξαν γὰρ φέρει το πονηρίαν μισεῖν, 10 καὶ από του ὁμοίου συστήσομεν, οτι κὰὶ ἄλλοι επὶ τωαυτῶ εγκληματι τιμωρίαν ἔδοσαν ' κοινὸς γὰρ πάντων κεφαλαίων ὁ παραδειγματικὸς τόπος ' ηδη . δέ ποτε καινομοθέτας η τους ἄλλους λαμπροῖς γεγονότας ἀντιτίθησι τω φευγοντι ' ῶσπερ ὁ λοχίνης ἐν τω κατὰ Κτη- 15 σιφῶντος ἀντιτέθζσι Σόλωνα τον νομοθέτη , και Θμ. μιστοκλέα τὸν στρατηγὸν, και Ἀριστείδην τον δίκαιον πρὁς την , του ελέου εκβολήν' ἀλλὰ μην και ὁ φευγων

ρον σεται τοῖς τελικοῖς κεφα ἰοις ως προειρήκαμεν ' OLον οτι καὶ οἱ νόμοι βούλονται φιλανθρωπους ειναι Io τοῖς δικάζοντας, καὶ ἀποφητίσασθαι ' Οἴτω γὰρ μῶυλον ευκλειαν καρπώσονται' δίκαιον ει καὶ τοῖς ἀτυ- ρουντας oiarείρειν' και ἐν τω κατὰ Ἀριστοκράτους ουκἐπέθετο τοῖς ἀτυχήμασιν, ἀλλ' ἀπεκουφισεν, εις οσον εἶχε καλῶς τὰς συμφοράς ' ονκ ἐν τη βουλήσει δἐ μόνον25 ἐξεταστέον την γνώμην του φευγοντος, ἀλλα καὶ ἐν τοῖς ἐπιλόγοις ὁ κατήγορος ἐξετάζει ' καὶ την εαυτου συνωστὰς, μεθ' ης ἐπὶ ν κατηγορίαν ἀπήντηκε την διωβολῶπ προαναιρῶν του φεύγοντος' ἐκεῖνος Mἐν γὰρ δῆλον μῖν οτι δωβαλὼν ἐρεῖ, οτι δι' εχθραν καὶ ἐπιβου- so 2 ὐων, ὁ δi, οτι Ου δι εχθραν, η μῖσος, ουδἐ Dλυπημένος ἀλλ' ouM ὁρων ἀδιχουμένην την πόλιν, ὼς Λημοσθένης ' τίνος ενεκεν απιτοῖ μηδἐν αδικουντος κατηγο-

430쪽

ρεῖν ἄν προειλόμην' ολως di οἱ miλογοι λαμβάνονται μιν ἀφ' νπερ καὶ τα προοίμια. 'O τεροικος την κομνωνἐαν αυτῶν ἐπιστησάμενος οξέως ἐπάγει τὰς μαφορὰς δυο ταύτας οριζόμενος' μi- μὸν τ6 τρόω, ἔτερ- δῖτη λέξει ' το μῖν γὰρ πάθος παρασκευάζει, νησὶ, το δἐ β

θος κινεῖ αυξει δἐ ὁ ἐπίλογος, και ὁ μῖν κατήγορος ἐμποιειν σπουδάζει το παθος, ὁ δἐ φεπων καταστέλλειν, ὼς Λημοσθένης ' λπiνου γὰρ διαβάλλοντος 10ως δύσνου , ευθυς ο ρήτωρ εκ προοιμίων καταστέλλει

τὴν διαβολὴν διὰ τῆς σχῆς θραυων το πάθος και ἐκ λιλειν ἐπειγόμενος' -κουν ὁ μῖν κατῆγορος καὶ εο ς ἀπδπροοιμίων ἀρξάμενος εισάξει - πάθος, και ταῖς κεφαλαiοις ἀγωνιζόμενος κἀν τοῖς ἐπιλόγοις ἐπὶ τὰς αυ- 1sξῆσεις τρεπόμενος' ὁ δἐ φευγων, ὀρων κἀν τοῖς προομμλα. εἰσαχθὸν, κἀπ τοῖς ἐπιλόγοις αὐξο ν τὸ πάθος, οὐκ εὐθυς εξαίρειν επιχειρήσει ' μαιον γὰρ προς ται υρὰ προχείρως ἐνίστασθαι ' αλλ' Oσον μειῶσαι καικαταστεῖλαι διὰ των προοιμίων ἀρκεσθήσεται επειτα 201M διὰ των προαποδεδεων ισχύσας ἐπὶ τελευτῆς κἀν τοῖς ἐπιώνοις τέλεον ἀναιρεῖν πειράσεται ' Οἴτω καὶ Αεπίνης ἐν τω κατὰ Κτησιφῶντος επι του δευτέρου πρωι-μέ- εἰσάγει λέγωω' εβουλόμην μῖν, ω ἄνδρες Ἀθηναῖοι,

και τὴν βουλὴν τους πεντακοσίους ' ταυτα δἐ παροξύ-25νας καὶ τοῖς ἀγῶσι διαβαλων τὴν Λημοσθένους πολιτείαν, eri ξει λοιπὸν εν τοῖς ἐπιλόγοις τὰς Αθσαίων συμφορὰς και τὴν ἄλωσιν εκφράζων, ὁρας, πη, άλισκομένην τὴν πόλιν, καὶ τὰ εξῆς ' καὶ τὼ πάθος εκτραγω- δεῖ και τὰ ἄλλα τοῖς 'Ελλησι δυστο ματα ἐκ τῆς Λη- 3ομοσθένους πολιτείας συμβεβηκεναι λέγει και ολως κατὰ προδόrου καὶ δύσνου κοινὁν τόπον εργαζόμενος' καὶ ὁ