Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

발행: 1832년

분량: 850페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

στοχασμον παρὰ Ἀπερίδη ἶν τ6 3ζωικω ' ἐκδ ησόμεθα δἐ τὰ εἰρημένα inie του γενέσθαι σατἐς το λεγόμενον ἀφἰκοντό τινες εις Βῆλον ἄνθρωποι Aιολεῖς Moίσιοι χρυσίον εχοντες πολύ κατὰ θεωρίαν της Ελλάδος, ἀπο-s δημοῖντες ἐκ της ἐαυτῶν, ουτοι εφάνησαν εν 'Puνελ εκ- IM βεβλημένοι τετελευτηκότες ' του δῖ πράγματος περι ητου

τῶν ἀσεβείας, οἱ M Ῥηνεῖς ηγανάκτηνταέ τε τῶ πράγματι

τὰ πολλὰ ἐν Λ λω διατρίβειν ' των di Ahλiων ἀκοκρινομένων αυτοῖς οτι ἱερεῖα ἀγοράσαντες οἱ ἄνθρωποι διέβησαν εις την ' νειαν ' διὰ τί Oυν, εφασαν οἱ νηνεις, εἰ ἱερεῖα ηκον ἄνησάμενοι, ώς φατἐ, τους παῖδας τους ἀκ 20 λου vς ουκ ηγαγον τους ἄξοντας τὰ ἱερεῖα, ἀλλὰ παρ' ουμῖν ἐν Λήλεὐ κατέλιπον, αυroι δἐ μόνοι διέβησαν ' προς di τουτοις τριάκοντα σταδίων οντων από της διαβάσεως προς την πόλιν την 'Puναίων τραχείας οἴσος ὁμῆ, δι' ης εδει avroi ς πορευθῆναι επὶ την ἀγορασίαν, ἄνευε 25 υποδωιάτων διέβησαν ' ἐν Λήλω δἐ τῶ ἱερφ υποδεδεμ

παρὰ τῶν ἀρχαίων ἡ τυνη και αἱ στάσεις ειλημμέναι

εἰσis εστι καὶ ἔτερον εἶδος διπλῶν, O παρά τισι μῖνευρηται τῶν τεχνικῶν, Ερμογένει δἐ ODκ εῶρηται ' ον 30 καλουσί τινες διπλουν μονομερῆ ' ἐν ω δίο μῖν πράγματά εισι καὶ πρόσωπα κρινόμενα, ἔν di τὸ κατηγορουν'οιον Aισχίνης καὶ δημοσθένης; ἐκ τῆς κατὰ Φίλιππον ἐπανηκοντες πρεσβείας, ὁ μῖν Zρυσίον ευρηται κατορυτ-

452쪽

των πραγμάrων, οτ ἄν μόνα τα πράγματα κρίνηται οἷον δύο ρήτορες πρεσβευσαντες παρὰ τὐραννον καὶ

επανήκοντες ἀλλήλοις ἀντεγκαλοῖσι δώρων, επειδὴ ὁ μεν εχρυσίον ευρηται κατορύττων, ὁ ει απολογίαν παραπρεσβείας γεγραφώς' ενταυθα ι ἐν πρόσωπα ἰσάζοντα οὐκ ἐπιδεχεται εξέτασιW τα δἐ πράγματα διανεροντα ἐξετασθήσεται ' πάλιν ουν ἡ uεν βούλησις και ἡ δόναμις ἐπιλέλοιπε ' τοῖς M ἄλλοις ὁuoιως διαιρεθήσεται κεφαλαί- 10οις okπερ ' και ὁ τέλειος διπλοῆς κατὰ ἀντεξέτασιν. Μαρκελλίνου. Ἱσώζει τὰ πρόσωπα, διὰ Ουκεχει ποιότητα ' τὀ τοίνυν τοιουτον ζήτημα εις μόνην τὸν των πραγμάτων ζήτησιν περιστήσεται, των προσώπων οὐδἐν συμβαλλομενων προς τὴν κατασκευν' ' πρῶτον 15

μἐν οτι ἄδηλος αυτῶν νίσει ἡ ποιότης' ἐσχάτην Ουναντῶν πομεν τὴν τάξιν εν τῆ διαφορῶ των προσώπων επειτα ως ειπον Orι ἐξισάξει αυτῶν ἡ ποιότης ' απλῶς μουν φιλὴν αυτῶν τὴν προσηγορiαν εχομεν, ἡ δἐ διαψε- σις os Oiως τῶν τοιοίτων οὐκ ἄδηλος' τὰ ι ἐν γὰρ τοὐ ro προσώπου κεφάλαια, ἀναγκαίως ἐκλεiποντος του προσώπου, φημὶ δὴ βούλησις και δύναμις, τὰ δἐ ros πραγματος ευρεθήσεται ' τον αὐrὸν di τρόπον ον σερι τοὐ τελείου διπλοθ μελετηθήσεται τοῖς εμπίπτουσιν, εν προς εν ἀντιiιθέντων ἡμῶν κεφάλαιον. 25

453쪽

σωπον υποφέα τῶ ισαυειν ἔμεινεν ἀνεξεταστορ' O γόραν η eriρα neρὶ του φαρμάκου κατασκευάση, τοὐro καὶη ἐτέρα, ει γὰρ η αἰχμάλωτος φήσει προς την μVrρυιὰν, ως δυσμενεiα τν περὶ τους προγόνους κρατουμενηε τουτο ειργάσατο, τουτο και η μητρυιὰ τρ αἰχμαλώτω- ώς τεκμηριον της φαρμακείας επενέγκοι, δυσμενῶς rore μόλυπον ἄπαν πρbς τοὐς ἀριστέας διακέψενον ἀποφαινομένη, βούλησις ει καὶ δύναμις εζετίζεται Ουrω'. φησει γὰρ η αιχμάλωτος ' εγώ μἐν Ουκ ἄν εβουλῆθην 10 τον κοινωίν μοι του βίου τον κηδεμόνα rον gιλτατον. ἀνελεῖν ' μέγιστον γὰρ εις περίστασιν γυναικὶ η κατὰ τυν γ ον κοινωνία ' ου δἐ ώς εχθρον τον πρόγονονορῶσα καὶ ἄμα διὰ την πρός ue ζηλοτυπiαν ἐβουλήθης' αλλὰ και ηδυνήθης ' ονειν γὰρ εμποδὼν τῆ επιβοῶν τωOικειωρ δοκεῖν προς τον πρόγονον εχειν, και διὰ τουτο ἀφυλακτως εκεiνου πρός σε διακειμένου ' ώσαυτως και η

μητρυιὰ πλεον ἰσχυουσα τη δυνάμει ἐρεῖ' ώς εγώ μἐν ει και ἐβουλήθην, ἀλλ' oυχὶ και ηδυνηθην' υπόπτως ἀειτῶν προγόνων ταῖς μητρυιαῖς διακειμένων' ἄλλως τε M20 -δἐ ε υλήθης εικόνα μοι τοὐτον μόνον τοῖ ἀνδρος ζῶσαν περιλην θέντα ἀφανωαι ' συ μέντοι, και ἔτι μἐντο λνατὸν εἰπεῖν σοι Ουδεὶς ἄν ἀντερεῖ λόγος ' ἐν προ ποιησει γαμετης πῆν ὁτιουν και πράττειν σου καὶ πείθειν εκεῖνόν σοι τῶ βουλήματι δυναμένης ' επεσθαι δέ

25 σοι καὶ τῆ δυνάμει τὸ βουλεσθαι ἐκεῖνος ἄν ἀμνιβάλοι 'ος ωμότητα βάρβαρον ἡγνόησε καὶ ἀσπλαγχνιαν Ουδενῆττον ὀθνείων περὶ τὰ φiλτατα διακειμένην' ἄλλως δετε καὶ ἡ πρὸς τὸ οικεῖον επανάζευξις συγγενές' ὴν ου-

δἐν Ουτως ώς τό ἐκποδῶν καταστῆσαι τον ἀνδραποδισά-30 μενον καὶ κεχν μένον προυξένει τῆς κατηναγκασμένης ' Oικειότητος προτιμοτέρα ' ἡδίων γὰρ ἄπασιν ἀνθρώποις

454쪽

η ἐπι της ενεγκαμενυς διατριβη καν ευτελης της ἐπ' αλλοδαπης ευτυχεστέρας διαγωγης. 'Θηρον συνέπαινον λάμβανε του λόγου καὶ δυσσέα υπόδειγμα, ἴς την μετὰ Mρκης συνοίκησιν, καίτοι θεῆς, της μετὰ Πηνελόπης φαυλοτέραν ηγήσατο ' του ει ανωτέρω επιχειρηματος smδεια ἡ Κολχὶς εις παραδείγMατος λ λόγον ἀρκέσει Οἴτως ἀπηνῶς περὶ τὰ φiλτατα διατεθεῖσα ' και ἡ κομ νη πάντων ἀνθρώπων περι των βαρβάρων υπόληφις. Μαρκελλέν ov. 'D.σπερ διπλους ατελὴς εκ πραγμάτων ὁ μόνα εχων τὰ πράγματα, οἴτω διπλους ἐκ so προσώπων ὁ μόνα um' κρινόμενα πρόσωπα ' και Iσπερεν ἐκείνω λείπει τὰ του προσώπου κεφάλαια, ουτω καντουτω λείπει τὰ του πράγματος' τὰ ει αλλα εχει' τὰ μῖν ουν πράγματα εξισάζει ἐνταυθα, τὰ δἐ πρόσωπα διάφορα δντα επιδέχεται ἐξέτασιν ' εσα δἐ θαυμάσαι 15 πάλιν ενταυθα, πῶς ὁ τεχνικὸς ἄπλουν ἐα προσώπων

μόνον στοχασμὸν Ου φάσκων ειναι, διπλουν εκ προσώπων μόνον συνιστάμενον εἶναι συγχωρεῖ' ἡ μῖν οὐν αtrici του τεχνικου και ἀπολογία τοιαύτη ' ουδῖ ἐνταυδα

καθάπαξ ἐκλείπειν τὁ πρῆγμα βοίλεται, ῶσπερ ἐπὶ τοὐ 20ασώτου, ἀλλ' -κ εμπέπτει κἀνταυθα τὀ πρῆγμα ' διαει τὁ ἰσάζον ἐκλείπει ἀHὰ κἀνταὐθα Ου καλῶς ' εἰ γὰρ και διὰ τὁ ἰσάζον ἐκλείπει, οuως ἐξέτασιν Ουκ επιδέχεται' ίστε ονει μίαν χορηγίαν απὸ τῶν πραγμάτωνεχει' ἄλλ' ἄμα rii νίσει μόνον, Ουκ ἐργασία κεῖται τὁ Is πρῆγμα' αδύνατον γὰρ μη εμπίπτειν σημεῖον κατὰ φυ- σιν, ου πάντως ει ἐξεταζόμενον ' δῆλον ουν ώς κἀνταυ- θα σφάλλεται ' ἡμεῖς M ναι ἐν ἔτι καὶ ὁ ἄπλους εκ

προσώπων μόνων συνίσταται και ὁ διπλους ἐκ προσώπων, ῶσπερ ὁ προκείμενος' πρῆγμα γὰρ παντελῶς ουκ ὀ0εχει κρινόμενον ' ODτε γὰρ αυrαι πεπράχασi τε, Ουτε ἄλλου πράξαντος ἄντικρυς εις αὐτὰς ἀναφέρεται ' 3 ουτε2 Ald. παράδειγμα. 5 AId. ἀναφέρηΠαι. Rhetor. IV. 29

455쪽

μην αλλου οντος φανερου του πράξαντος υπο φως κρiνονται' διαιρεῖται δἐ ώς προειρήκαμεν ὁ τοιουτος στοZασμος τοις του προσώπου μόνοις κεφαλαίοις εν-τaὐθα τα τοὐ πράγματος εκλείπει κεφάλαια ' τὰ di του 5 προσώπου μόνα εμπεσεῖται ' orι εγώ μἐν Ovκ ἄν ἐβουλήθην αυτον ἀνελεῖν ευ παθουσα υπ' αυτοῖ, οτι Ουχ

20 λοῖσιν ἀλλήλοις υλκιβιάδης καὶ Nικίας ' ἐνταὐθα πράγματα μῖν Ουκ ετι, ποιότητες ει μόναι' ελέγχει δἐ -- τόν ἐνταυθα ὁ τεχνικός, ἀποθέμενος μἐν ώς ονκ ἔστινάπλους ἀτελης ἐκ μόνων προσώπων, ἴτε περι του ἀσω- του διελέγετο ' δεικῶς .M πάλιν, ὼς ουκ ἔστι διπλοῖς

γε ἀτελης ἐκ μόνων προσών ν' εἰ γάρ ἐστιν ἐν διπλ0

στοχασμφ μη κρινόμενον πρῆγμα, δῆλον Orι και ἐνάπλω εσται ' cinis γὰρ των όπλῶν η των διπλῶν ευρεσις γίνεται.

Εστι παρὰ ταῖrα ωρα εἴδη σrοχασμων διπλων τρία, ους καλου- 30 μεν συνεζειγμένους ' δ τε η ἐμπίπτων καὶ ὁ προκατασκευαζομενος, καὶ ὁ κατασκευαζόμενος.

456쪽

γένος ἐστὶ καὶ οὐκ αυτὸ εἶδος ' Ovκουν οἱ ἀντεγκληματικοὶ, si μῖν ώς γένος ἐκλήθησαν, ευ αν ἔχοι ' si ει -- τοὶ μόνον, ου κυρίως εἰσι διπλοι, ἀλλ' οἱ επὶ δύο ἐγκλη-

μασιν εν πρόσωπον εχοντες κρινόμενον, η ἀνάπαλιν,

ὼς ηδη εἴρηται, καν ὁμοια οῦσι τὰ ἐγκλήματα, ώς ἐπιετου πλουσίου του κρινομένου δυσὶ φόνοις ' ἐπει ανε- auaero τον μηνυτην του πρωτου φόνον, κώι ευρηται καὶ αυτὸς ουτος νεκρὸς α*ὐχ ευτος. Μαρκελλίνου. ἱλεν των διπλῶν τους ἀντεγκληματικοῖς καὶ τους κατα ἀμφισατησιν ' λοιποι δέ εἰ- l0σιν οι καλούμενοι συνεζευγμένοι, οἶ δ γρηνται εις τρεις τρόπονς' εις τε ἐμπίπτοντας και προκατασκευαζουένους, ετι τε μην εισι καὶ συμπεπλεγμένοι, or διαφέρουσι των σννεζευγμενων ταυτη, ἔτι οἱ μῖν συμπεπλεγμένοι εν προσωπον ἔχουσι περι δύο πραγμάτων κρινόμενον ' οἷον 15

πλουσιος καὶ πένης ἐχθροι τὰ πολιτικὰ, εὐρέθη ὁ πένης δολοφονηθεὶς, εκ ρvξεν ὁ δημος το μηνίσαντι η τον

φονευσαντα ε ν ταλαντον, ἀντεκηρυξεν ὁ πλούσιος Moτβ μηνύοντι, ηλθή τις ἐπαγγελλόμενος μηνύσειν , ει λάβοι τὰ Mo τάλαντα, ευρέθη καὶ αυτὸς νεκρός' και κρί-20νεται uniρ ἀμφοτέρων ὁ πλοίσιος ' Οἱ δἐ συνεζευγμένοι, εἰ καὶ ἔχουσι δύο πράγματα, O ἀμφότερα κρίνεται' ἀλλὰ τό ἔτερον εἰς σύστασιν του ἐτέρου παραλαμβάνεται' ἐπεὶ M των συμπεπλεγμένων ἀμφότερα κρίνεται, ταυτα μέντοι τὰ τρία διπλῶ καλεῖ ὁ Ἐρμογένης' asOυ μην δοκεῖ τισι διπλῆ ειναι, ουτε μη απλῶ ' καὶ κοινον αυτῶν ονομα τὸ τῶν συνεζευγμένων' ἔχει δἐ καιπιον ἔκαστον ἔνομα ' ὁ μἐν καλεῖται ἐμπίπτων, ὁ δ/προκατασκευαζόμενος, ὁ δἐ σπκατασκευαζόμενος' καλῶς M ταῶτα ὁ τεχνικός τὰ ειon ἐχώρισεν) ε Λὼν, ἔστι καὶ

ἔτερα, ώς πρὸς διαφορὰν τοῖ κυρίως διπλοῶ' ἐκεῖ γὰρ

457쪽

εἰ καὶ ro εν ζητουμενον, αλλὰ δύο πρόσωπα εχομεν τακρινόμενα ' διο καὶ κυρίως εκεῖνος εἴρηται διπλους, διὰ τουτο διπλῆ καὶ τὰ κεφόλαιον δέχεται, ἐκατέρου τῶν κρινομένων προς το οικοῖον συμφέρον χρωμένου τη ἐρ-b γασία καὶ μεταχεροίσει του λόγου, καὶ εγγυς ἀλλήλων τὰ κεφάλαια ἀντιτιθέντος ' εν δῖ τω συνεζευγμένω διπλqμῖν κἀνταυθα η διαiρεσις, ἀλλ' ιδία των ζητημάτων

καὶ ἔκαστον ἐν μέρει κατασκευαζόμενον ' Ου κεφαλαιωἀντιτιθέντος κεφάλαιον του λέγοντος, ωσπερ ἐν τω κυ-

10 ρίως διπλ0 κελευσει ποιεῖν σ1 τυνη ' καλεῖται δἐ ουτος ὁ διπλους ἀντεγκληματικὸς καὶ ἀντικατ&γορητικος, ἄναγκαῖον ει πάλιν περὶ των συνεζευγμένων εἰπεῖν πόθεν ουτως εκλῆθησαν, δεύτερον 38 ζ τεῖται ει διπλοῖς ' τριτον τίς avrοὐ προς τὰ ἄλλα διαφορα. Συνεζευγμένοι 15 μἐν συν εῖρηντα παρὰ το ἔχειν δυω ζητήματα συμπε

δύο μῖν τὰ ζητοίμενα, εν ει τὸ κρινόμενον πρόσωπον ' ἐκεῖ di ἔν μῖν τό ζητούμενον, δύο ει πρόσωπα τὰ κρινόμενα ' ζητητέον δἐ καὶ τοῖτο, διατί ὁ συνεζευγμένος μῶλ λον απλοῖς ἐστιν, εἴγε καὶ πρόσωπον ἔν ἔχει το κρινόμενον, εν ει καὶ πρῆγμα κρινόμενον, τὼ γὰρ ἔτεγε ρον συμπλέκεται ' ει γὰρ καὶ δύο τὰ ζητούμενα, ἀλλ' εντὁ κρινόμενον, ωσπερ ἐν τ6 ἄπλω στοχασμφ' αλλὰ πρό

458쪽

ἐφ' ἐνὶ προσώπω την κατηγορίαν, αλλ' ἐν πλείοσιν, ως οι δέκα νέοι κοινωνήσαντες της Ουσως καὶ κρινόμε- μενοι τυραννίδος επιθέσεως, λεκτέον ώς καν πληθος ηντων κρινομένων, ἀλλ' Oμως ώς εν τι των προσώπων δοκεῖ' μία γαρ των νέων η ποιότης καὶ κοινη καὶ Ουκ sιδία εκάστου εκ της υλης υπόκειται' καὶ ἡ πραξις μία 'ἀλλ' ουδἐ ἀντεγκαλουντας ἀλλήλοις εχομεν τους νέους.

αυτου του χρώματος του κρινομένου πράγματος ἄλλο ἀνακυφη ζήτημα, αυτο μῖν ου κρινῶιενον, συμβαλλόμενον δἐ προς το κρινόυενον ' σημειωτέον ει του , οτι

οἱ μῖν ἄλλοι πάντες στοχασμοι τὴν μετάθεσιν τῆς αἰτίας ἐκτος εχ σιν του ζητήματος ' ὁ δἐ ἐμπίπτων μό- χονος εν αυτῶ τω ορω του λήματος εχει τὴν μετάθεσιν τῆς αἰτίας ' εἰρηται δἐ ἐμπίπτων οτι εις αυτὴν τὴν

μετάθεσιν τῆς αιτίας ἐμπίπτει ἔτερ- ζήτημα ' OLν ἀφῆκέ τις τὴν Ιαυτου συσiαν γυναικι ἀλλοτρία εἰπὼν διὰ σωφροσυνην' και κρiνει αυήν o ἀνὴρ μοιχεως' ἡ ζή- δοτησις τῆς σωqροσλης το δεύτερον ζήτημα ' εκείνης γὰρ. λεγούσης τὴν μετάθεσιν τῆς αιτίας του πρώτου ζητήμα-

459쪽

τος, ωτι δια σωφροσύνην μοι κατέλιπεν, ἐμπίπτει is τοίτου τo δεύτερον ζέπημα, ει σώφρων η ου' ωστε ἐν αὐτωτω Oρου κεῖται ἡ μετάθεσις. 'Oτ' αν εν τη μεταθέσει της αιτέας' ορα πως ἐμφαίνει το ἀπο του χρώ-ε ματος, οτι εκ τούτου ἀνακύπτει τ3 ἔτερον ζήτημα ' αὐτογαρ το χρῶμα γἰνεται αρχὴ του δευτέρου διὰ το μὴ ὁμολογουμένην εἶναι καὶ τὴν αιτίαν, τουτέστιν αυτο το

' καὶ ζητούμενον, καὶ δεῖ τοὐro κατασκευάζειν ἐτέρα διαμρέσει τῶν κεναλαίων' ἀλλα δεῖ μέχρι τῆς βουλήσεως καὶ δυνάμεως καὶ τῶν αα' αρχῆς ἄχρι τέλους ερετάσαντα ἀνατρέχειν πάλιν ἐπὶ τὴν του πρώτου ζητήματρς πιθανὴν απολογίαν. γδει τον ὰλόντα προδοσίας. θαυμάσαι ἄξιον τῆς πλάσεως το βούλημα, πρῶτον τον 5 νόμον τον κελεύοντα δεδέσθαι, ειτα τὴν διἄνοιαν ' εικός γὰρ εἶναι τους συνειδότας, μετὰ ταὐτα orι ὁ μελὼν υποπτος ειναι δοκεῖ, νοβω τοὐ μόλυλοντος ἀνηρηκέναι

Im ἄντικρυς γὰρ ὁ στρατηγὸς ἐαλώκει μηδἐ μίαν εχων τοὐφόνου τὴν πρόφασιν ' καλῶς ει καὶ τὁ ως επὶ τῆ2ο γψαικὶ καταλαβοῦν' ει γὰρ ἐν ἄμολογημένον, ωτι καθέλαβεν, Ουκ ἄν συνέστη, ἀλλ' ώς ἐπὶ ra γυναικὶ, ἔναν ώς πεπλασμένον καὶ μέσον τὁ ἔγκλημα ' ἡ μῖν ουν πλάσις θ μασίως ἔχει ' τοὐ δἐ κατηγόρου λέγοντος ως συνένδεις τῆ προδοσία ' τὸν γὰρ ἐλεγχον δεδιὼς ἀπέκτει-

25 νας, και σημεῖον τοὐ συνειδέναι κατασκευάζοντας τοὐπέκτεινας' ἀντιτίθhσι τὁ χρῶμα ὁ φεύγων, οτι μοιχὸν ἀπέκτεινα τοὐ νόμου κελεύοντος, καὶ τό αντιληπτικον ὁμού καὶ τὸ ἀντεγκληματικὸν προβαλλόμενος ' Oυκούνκατὰ μέσην τὴν διαίρεσιν oλόκληρον ἐι πεσεῖται ζηζημ ,so ει ὁντως μοιχὸς ἐκεῖνος ὁ δεδεμένος' καrασκευασομεν υν απὸ τῆς ποιότητος τῶν συμπιπτόντων προσωπων καὶ καθολικόν τοὐτο θεώρημα, τὼ μὴ μόνον τοὐ κρι-

460쪽

νομένου προσώπου , αλλὰ -ὶ πάντων των συμπιπτόντων ' προσώπων ἐν τω προβλήματι την ποιότητα -ο-πειν' ἐξεμ ις γουν ἐνταυθα και τοὐ δεδεμένου καὶ της γυναικος την προαίρεσιν' οὐ μῖν εἴγε εικὸς ην εν τοι- τως συμφοραῖς ἔντα τοιουτων ἐπιθυμεῖν, την δἐ ει επιβανον στρατηγου γυναῖκα Ουσαν δεσμωτη εαυτην εκ-

λυναι. Πάλιν ἐπὶ την τοὐ προτερου πιθανὴν απολογίαν ' πάλιν ενταὐθα πιθανὴν απολογίαν τό μὴ ἀντιστρέφον ἐκάλεσε ' τῆ γὰρ πιθανη απολογία ουδῖν ταυταχρησόυεθα διὰ τό ἀκολουθεῖν τι σημεῖον τω ἐγκλήματι 'εικὸς γὰρ ην τὸν ' συνειδότα P προδοσία ἐκποδων τὸν ἀλόντα ποιήσασθαι, φευγοντα τὸν ελεγχον ' πρωτο ν ουν φησι μέχρι τζς μεταθέσεως διαιρήσομεν τὁ πρῶτον ζήτημα ' εἶτα ἐμπεσόντος τοὐ δευτέρου απὸ της μεταθέσεως διαιροῖαεν και τοὐτο μέχρι καὶ των αυτῶν τόπων ' Sμετὰ M τοῖτο ἀκολοίθως επὶ την τοὐ πρώτου πιθα-νην απολογίαν επανελευσόμεθα ' και τουτρο κατακλείσομεν τὰ δύο ζητήμώτα.

- τούτω το προβλήματι ζητεῖται πρῶτον εἰ σύ Oιδε, μετὰ ταυτα εἰ μοιχὸς ἐκεῖνος' ιδιον δἐ τοῖ --M Hπτοντος τό τὰ δεύτερον ζήτημα λαμβάνειν τὴν αρχὴν τῆς διαιρέσεως απὰ ρητοὐ καὶ διανοέας' οιον ἐπὶ τοὐ προκειμένου ' ἀντὶ γὰρ τῆς μεταθέσεως τῆς αἰτίας ἀντεγκληματικὸν καὶ ἀντιληπτικὸν ἐμπεσεῖται απὰ νόμου, καθ' ῖν ἀπεκτονέναι λέγοι μοιχὸν ἔντα ' πρός τὸ ρητὸν Isτoisvν ἀπαντησόμεθα τῆ διανοία ' οτι Mδωσιν ὁ νόμος τιν μοιχὸν ἀνελεῖν, ἐὰν μὴ ἡπόδικος η δημολων πραγμάτων καὶ μάλιστα προδοσίας ' ειτα καμ' υπόθεσιν,

εἰ καὶ μοιχὸς ἡν καὶ μὴ ειχες υπόνοι- τῆς προδοσίας, ἡ δίκεις καὶ ουτως ἀφελόμενος ἡμῶe τὀ γνῶναι τἀλ ἐς soεκ τῶν βασάνων ' πολλovς δἐ εικὸς εἶναι τοὐς συνειδό- τας' ὐφ' A εγχωρεῖ καὶ υστερον επιβουλευθῆναι ' ἐρεῖς

SEARCH

MENU NAVIGATION