Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

441쪽

ηρκει προς κατηγορίαν ' ον γὰρ ἔοικὸ τουτω παντάπασιτο του ἀσωτοπι το μῖν γὰρ καὶ ἄρισμένον εχει πρόσωπον, καὶ τὰς πράξεις ώρισμένας καὶ την ποιότητα τουυπιδάμου καὶ την ἐκ της μελλήσεως βλάβην' ενταυ-s o α δἐ η της ἀσωτiας ἐστὶ ποιότης μόνη η κρινομένη.

Μαρκελλίνου. Μινουκιανου δ' ειπόντος οτι εστι. στοχασμὸς ἄπλους ἀτελης ἐκ μότων προσώπων, καὶ παραθέντος εις παράδειγμα τον ἄσυπον ώς πρόσωπον ποντα μόνον ς μηκέτι δἐ πρῆγμα, ουτος ηναντιώθη λέ- 16 γων' οτι καὶ αυτὸς πρῆγιια εχει κρινόμενον την ἀνήνειαν του πατρός' ἐφιλονε&ησε M ου καλῶς ' ον γάρεστιν ἴλως η ἀφάνεια σημεῖον φανερὸν του πεφονευ-

νερὸν μῖν τὸ σημεῖον καὶ ὁ θάνατος, ἄβιβον M τὼ εἰ

το ἄδηλον, εἰ ἀπέθανεν ὁ παrὴρ, καὶ εἰ πεφόνευται o-λως ' ου γὰρ ἡ ἀφήνεια πάντως θανάτου σημεῖον, ἀλλ εστι καὶ ἀποδημήσαντα ἀφανῆ εἶναι ' ίσπερ Ουν Ουκ20 επιλαθόιεενος αυτοὐ τῆς γνώμης τῆς αὐτῆς εχεται, καὶ φιλονεικεῖ μὴ εἶναι εκ προσώπων μόνον στοχασμὸν μὴ κρινομένου πράγματος ' κατά γε ἐμῖ πρόσεστι μῖν τουῆθους τὼ μετριον τη προσθήκη ' ὐμως ει καὶ νυν ἰσχυρῶς ενίσταται' καὶ δοκεῖ μἐν γνωσ μαχεῖν διὰ τῆς λέ-a5-ου μην πλαυται καθάπαξ τῆς νιλονεικίας μυλόμενος τὁ εξ υπονοίας σημεῖον συστῆσαι ' δῆλον δἐ ώς σφόδρα προς φιλονεικών ἀπἐβλεχθεν, Asrε καὶ τοῖς οἰκεktς κανόσιν ἐναντιωθῆναι ' αντὸς γὰρ εξ ἀρχῆς τὸν στοχασμὸν οριζόμενος ουτως ώρίσατο ' στοχασμός εσrιν εο ἀδήλου πράγματος ελεγχος ἐκ φανερῶν σημείων ' εἰ τοίνυν φανερὸν εἶναι δεῖ τὸ σημεῖον, πῶς τὰ εξ υπονοίας

συστηναι δυναται, επειτα κἀκεῖνο φανερὸν, ὼς εν τοῖς

442쪽

τοι τοις ζοτο-ι τω Ἀρχιδάμω κάὶ τῶ ἀσωτω μόνη η ποιότης πομῖ τοῖς ζητηαασι την σύστασιν, τούτου ει ἀφαιρεθέντος ασύστατον εὐρίσκεται To πρόβλημα ' εοικε δῖ μόνον τι αφανῆ εἶναι τον πατέρα μορφὴν εχειν Τσζμείου καὶ μόνην φιλὴν παρέχον υπόνοιαν ' τὴν M Dπό- βνοιαν αυτὴν ἡ του προσωπου ποιότης του ασώτου διαβεβλημiνη πεποίηκεν ' μόνη γαρ ἡ του φεύγοντος ποιώτης κατα Μινουκιανὸν δίδωσι τω προβλήματι τὴν σύστασιν, πραγμα δἐ οὐδἐν υπόκειται κρινόμενον ' φύσειμὸν γάρ ἐστιν ἐνταὐθα ἡ ἀφάνεια τι πραγμα ῶσπερ 10

καί τὸ τὰ πρόσωπον, κρινόμενον δὸ Ovκ εστιν ουδὲ ε έτασιν ἐπιδεχόμενον ουδἐ κατασκευὴν, οἰδἐ πρὸς τὴν κατηγορίαν συμβαλλόμενον ' ἀλλα μετάθεσιν αυτῶν τῆς αιτίας Ουκ ἀπαιτήσομεν ' σοφίζεται μῖν, σοφιζόμενος Mπιθανῶς επιχειρεῖ τω σοφισμφ' ἐξετάσομεν ει του τε- 15χνικον τον λόγον' ἡ ἀφάνειά φησι πραγμα ἐστιν' ἐὰν μῖν οἶν δῶμεν τουτο, οτι ἡ ἀφάνεια σημεῖον κρινόμε νόν ἐστιν, ἀνάγκη καὶ μετάθεσιν . ἐμπίπrειν' πῶς γὰρ εγι λύσιν των ἀπ' ἀρχῆς ἄχρι , τέλους ὁ ἄσωτος, ἐὰν μὴ πη τὴν μετάθεσιν; ἀλλὰ λέγομεν, ὁτι του Mν ση- 20 μείου ἔντος κρινομένου ἀνάγκη καὶ τὸν μετάθεσιν εἱ-

ναι , ουκ οντος ει σημείου κρινομένου συνεκλείπει καὶ

ἡ μετάθεσις ' ώς δεδωκὼς ουν ὁ μογένης τό σημεῖον

κρινόιιενον ἀκολούθως ἐπήγαγεν, οτι καὶ μεrάθεσιν ἔχει ' Oυκουν Ουει μετάθεσιν ' ει δἐ λέγοι τις, orι Ουκ 25

ἔχει Ουν ἀπολογίαν ὁ ἄσωτος, λέγομεν οτι ἀπὁ ἄλλων κεφαλαίων' - μόνη δἐ ἡ μετάθεσις ἀπολογέα ἐστίν' καὶ τοὐm γὰρ σοφiζεται τεχνικὁς, ῶς μόνης τῆς μετο θέσεως ἀπολογίας ουσης' εἰσὶ M ἐκ πολλῶν ἄλλων κεφαλαίων ἀπολογέαι ἀπό βουλῆσεως, ἀπὐ δυνάμεως, απὸ 3οτῆς των ἐλέγχων ἀπαιτῆσεως ' τούτω γὰρ καὶ πάνυ ιυὐειο φζυγων, τῶ ' ἀπορεῖν ἐλέγχων τον κατήγορον ' λiξει

443쪽

λογiαν μῖν ἔχει ὁ ἄσωτος ' η γὰρ αν ἄκριτος ἐάλω '

σοφίζεται ώσπερ ἐν τῆ μεταθέσει τῆς retriας' εἰ γὰρ 20 ἔχει πρῆγμα, ἀναγκαίιος καὶ τὰ iξῆς κεφάλαια εμπίπτει ἀλλ' oυκ ἔχει τὀ πρῆγμα, δῆλον ουν -ς ουδῖ πιθανὴν I8I ἀπολογίαν ' reurbς δἐ οὐ διδοὐς ὁμολογουμένως εἶναι

νεν ῆδη και πεφόνευκα ' ίστε καὶ ἐκ τούτου φανερόν, ως ἐφιλονείκησεν ὁ τεχνικός. υλλ' ωττον ἰσχύει τὰ πρά

444쪽

διπλου λεκτέον.

γμάτων στοχασμοῖς τὰ ἐκ τοὐ προσώπου ἰὴ του πράγματος ' κεφάλαια παραλιμπάνειν τῆ θατέρου ἐκλεiφειυποσημηνάμενος νύν μετεισι καὶ επι τους διπλυς' s5των Ουν διπλῶν τους μῖν ἀντεγκληματικους καλουσι διὰ

445쪽

μεν' οἱ ει συνεζευγμένοι ἐκληθησαν Ουτω, διῶ το Moπεριέχειν ἐγκληματα ' διαφέρουσι δἐ των μῖν ἄπλων τῶεχειν διπλῆ τὰ κεφάλαια ' των M διπλῶν τε τάξει καὶ τῶ πλεονασμφ των κεφαλαίων ' τὰ γὰρ διάφορα τῶν 5 στάσεων εῖδη κατὰ πλεονασμὸν - η Πλειφιν η εναλὰ

446쪽

χείας. Λιπλους τέλειος γωνωι, ἴτ' αν δυο πράγματα καὶ δύο πρόσωπα 10 κρινόμενα Ma' οἷον Aισχίνης καὶ Λημοσθένης υπο τῆς παρὰ Φλλιππον ῆκοντες πρεσβειας ἀντεγκαλουσι δώρων - ἐπειδὴ ομεν Zρνσιον ενεηται καroρυττων, o Aημοσθένης ' o δε απολογἰαν παραπρεσβεἰας γεγραφώς, Αισχίνης' ἐνταυθα ἡ μεν των ἐλέγχωνα παιτησις ἐπειδὴ ἰούζει, ἐκλέλοιπεν ' τοις δἐ λοιποῖς κεφαλαίοις ἐπ 13 ἀμφοτέρων χρηστεον διττῶς' o Lν ἐγώ μἐν Ουκ αν ἐβουλήθην παραπρεσβευσαι διὰ τόδε ' su μέντοι ἐβουλή θης ἄν διὰ τόδε uia ἐπὶτων ἄλλιγν ΟμΟἰως εν προς εν οῦντιθέντες 'ἐξετάσομεν ' τὀ γὰρ διελεῖν καὶ χωρις μἐν απολογησαoθαι δι' ολων των κεφαλαων, χω- ρις δἐ κατηγορῆσαι πάλιν πῶς απιῶς απαλαίοις, ουκ αγωνιλι- 20κον, ἄλλὰ καὶ σφόδρα υπτιον, συμπλέκειν ουν δει. Μαρκελλέν ov. Λεέκνυσι καὶ αυτο - ονομα To

ἀδες τοὐ στοχασμοὐ ' διπλουν γὰρ τέλειον ἐκάλεσε δη-

447쪽

λονότι ως δυο ζητηματα ἄπλα στοχαστικὰ ἔχοντα τε λεια εφ' ἔνι εγκλήματι ' εἰ γὰρ ὁ ἄπλους τέλειός ἐστιν Ira ὁ πρῆγμα εν ἔχων καὶ πρόσωπον κρινόμενον, διδάτουτο φανερὸν ἐποίησε τον διπλοῖν τέλειον οἴός ἐστιν. 5 οτι δυο πράγματα ἔχει καὶ δύο πρόσωπα ἐκ διαφόρου ποιότητος' δῆλον τουro' ἀπό του παραδεθματος λοίνου καὶ Λημοσθένους ' διάφορος γὰρ των προσώπων η πομότης καὶ των πραγμάτων η σις' ἐτψα μῖν γὰρ -- σχίνου ποιόrης, ἐτέρα δἐ Λημοσθένους, ῶς απὸ της ιστο-s ο ρίας παρειληναμεν ' καὶ τὰ πράγματα δἐ διάτορα ' ὁμὸν γὰρ ἡλω χρυσων κατορυττων , ὁ ει απολογίαν παραπρεσβείας γεγραφώς ' τὸ δῖ ἔγκλημα o ἀντεγκαλοῖσιν

ἀλλήλοις εν, φημὶ δη ἀ της δωροδοκiας, εἰρηκὼς ει

ὁ τεχνικὸς καὶ τοὐ τελείου διπλου τὸ παράδειγμα, ἐπε- εο φέρει ευθέως καὶ περὶ της διαιρέσεως αντου ποιεῖσθαι διοριζόμενος ' πλην της ελέγχων ἀπαιτῆσεως' ἀναγκαίως

ει ἐκλείπει αἴτη, διὰ τὸ ἐξισάζον ' τίσει μῖν γὰρ ἔχει τό κεφάλαιον , εκλείπει δἐ διὰ τὁ ἐξισάζειν' ῶσπερ γὰρ

γει ἀλλ' ἐν τα ζητήματι τούτω ἐν ω ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις Λημοσθένης και At viνης' ισως γαρ ἐν ἄλλω

ἀντεγκληματικω ευρεθήσεται ἐλέγχων ἀπαίτησις, Orαν διανοράν τινα σαφεστάτην ἔχωμεν των κρινομένων προ rsώπων ' οιον εἰ δύο ἀντεγκαλοιεν ἀλλήλοις φαρμακείας,

θα τὸν ἔτερον, ἀν ιδιώτυν, ἐλέγχων ἀπαlrησιν ποιεῖσθαι ' λέξει γάρ, τίς μοι τὸ φάρμακον δέδωκες παρὰ τίνος ἄνησάμην; ειπῖ τὀν κομίσαντα ' σῖ γὰρ οὐ συνε- εο χιίρει δεηθηναι παρ' ετέρων λαβεῖν η τέχνη ' δηλον ουνώς Ουκ ἐξισάζει διὰ τὁ τόν δεερον ἐπιστῆμονα τῆς τέχνης ἔντα μη δεῖσθαι του δώσοντος φάρμακον, μηδἐ δὐ-

448쪽

νασθαι απαιτεῖν τον πεπραχότα ' ευπορεῖ γἄρ των μεαvrου φαρμάκων τεχνίτης ων ' οντως αρα πori ἐλέγχωναπαίrησις εν τοῖς διπλοῖς στοχασμοῖς συμβήσεται ἐκ του frερον μέρους. Λιττας. τί ποτέ ἐστι το διττῶς ωστε το μη ζητεῖν ρουτος ημῖν ἐτεχνολόγησε και της. ἐργασώ ς τον τύπον παρέδωκεν ' κεφάλαιόν φησιν ἀντι- τι ' ντας κεφαλαίω ' oίον θω μἐν Ουκ ἐβουλόμην διὰ τό M' si ει εἰκος προδουναι διὰ τόδε ' Ovrω γὰρ την βουλησιν ἐργαζονται' ἐκ της ιδίας ποιότητος ἔκαστος

τὰς ἀφορμὰς δεχόμενος'. διάνορος γὰρ των ἀνδρων 10 ποιότης ' ερεῖ τοίνυν ὁ JημοσθLνης πολλὰ, τὰς χορη-

γίας, τὰς εισφορὰς, των αιχμαλώτων τὰς λίσεις, τὰς ιδίας φιλοτιμiας, την των χρζμάτων καταφρόνησιν 'Oμοίως ει και Αἰσχίνης ει τυχοι τὰ Ομοια διαπραξάμενος ἐκ των ἐαυτω προσοντων ιπνρῶν την βουλησιν 15 κατασκευάσει' ὁ δἐ τρόπος της ἐργασίας πρόδηλος, κεφάλαιον γὰρ ἀντιτίθησιν ἔκαστος κεφαλαίω ' ουτω γὰρ ὁ λόγος εσται γοργότερος και ἀγωνιστικώτερος, εν προς εν ἀντιτάξαντος τοὐ ρητορος ' ει γὰρ ἔκαστος τὰ οἰκεῖα πάντα εἰποι κατ εδίαν προς τῶ τον λόγον ἐργώ - 20σθαι υπτιον, καρ οἱ δικασταὶ ἀμνημονουσι των υφ'εκατέρου λεγομένων' ἐκεῖνο ει χρη γινώσκειν, ὼς δεῖ

την ιδίαν προτάττειν απολογίαν, ἐπάγειν ει την κατηγο- ριαν δευτέραν ' Oυτω γὰρ ἄν ευπιιθέστερον ἔξομεν ἀκροατην, μετὰ την απολογίαν εαυτῶν του ἀντιδίκου την 25 κατηγορίαν ἐπάγοντες ' τὐ γὰρ πρότερον ἐαυτους τῆς re τίας ἀπολῆσαι δεινον εις το πεῖσαι τον δικαστήν ' πῶς γὰρ ἄν συς ευπρεπῶς ετέρου κατηγορήσει αυτὰς ών υπο

διαφορον κρινομένων Ald. per lacunam om. 2 Ald. Toν.

449쪽

τόω εἰ γαρ καὶ μερικως ἐκεῖ ἀντεξήτασεν ' ἀλλα σκόπει νην δυναμιν του θεωρήματος, καθολικῶς γὰρ μαλλον ἐν τοῖς τοιούτοις μεταχειριζόμενος πείσεις πλέον τον διχάζοντα , οἷον τὰ ὁ γραμματεύς' καθόλου καὶ τίς ὁ δωροδόκος. Aa Σωπάτρου. χστι φησὶ καὶ διπλους τέλειος, οτ' αγ αο εχη ζητήματα τέλεια ἐφ' ἐνὶ ἐγκλήματι ' δύο λυέγω πρόσωπα ἐκ διαφόρου ποιότητος' καὶ δύο πράγματα. ἐκ διαφόρου φώσεως ' ἐν τω τοιούτω δέ φησι στοχασμωἐκλεέπει ἡ των ἐλέγχων ἀπαίτησις, διὰ το ισάζειν, Ουκ10 ἀει M' ευρίσκεται γὰρ, οτ' αν διάφορον ἡ τέχνην ἡ τέ

χην εχωμεν των προσωπων των κρινομένων ' OLν τυννον

μῖν ει δύο τινὸς κατηγοροῖεν ἀλλήλων φαρμακείας ' ων Ο μἐν ιατρὁς, ὁ δἐ ιδιώτης' ενδέχεται γὰρ τον ἰδιώτηνειπεῖν, τις μοι τὁ φάρμακον δέδωκεν ' ὁ γὰρ ιατρὸς ἔχει 15 παρὰ τῆς τέχνης ' καὶ του χορηγουντος ου δεῖται ' ἐπὶ δἐ τῆς τύχης ουτω' τύραννος ἐκ τοὐ δήμου ιατρόν μεταπεμφόμενος prησεν ἀλε φάρμακον, νήσας υπὁ τούσυνήθους δηλητήριον ειληφέναι' λαβὼν τέθνηκε καὶ ἀμ

ἐλέγχων ἡ ἀπαίτησις' ἐρεῖ γὰρ ὁ του τυράννου ιατρός

δεῖξον ει συ δεδωκας τω τυράννω τὸ δηλητήριον συμὸν γὰρ εν τω δήμω ων ἔνθα πάντες ui'ροὶ τυραν-rs νίδος, ἡδύνον τισὶν ἀνακοινώσασθαι ' ἐγὼ δἐ Οὐκ ὴ δυνάμην τω τυράννω συνὼν καὶ ὐποκειμενος, καὶ οὐδενὸσvνῶν πλὴν τοῖς του τυράννου ' τό δἐ χρῶμα οὐκ εὐκατάληπτον τοῖς παλαιοῖς ' λέγοντος γὰρ τοῖ ἰατροὐ τοὐπροτέρου, πῶς οιόν τέ σε λῆναι τψ τυράννω δηλητήριον μάλιστα δι' ἐμ/ υποπτευόμενον ' πάντως γὰρ αυτόν σε γεύσασθαι ἡ ωσεν' ἐρεῖ orι τοῖro εἰδώς, ἀλλ φαρμάκω εαυ- τον προησφαλισάμην. OIον ἐγὼ μἐν Ουκ ἄν ἡ βου-

450쪽

ληθην ' ειρηκώς οτι ἐκλείπει η των ἐλέγχων ἀπαίτησις GiHς επάγει περὶ βουλήσεως ' το ει παραγραφικον παρηκεν ' εικότως. Oτι αὐ των περιστατικων ἔχομεν την

μελέτης ενεκα καὶ γυμνασίας ' Ουκ ἐπὶ πάντων M των διπλων ἐκλείπει τὸ παραγραφικόν' okν ως ἐπ' ἐμίνου δυο τις ἔχων παῖδας τον ἔτερον ἀπεκηρυξεν. ἐτελευτησεν εἰπών ώς υπὸ του παιδὸς τεθνήκοι ' ἀντεγκαλουσιν

ἀλλήλοις , ὁ τε ἐπὶ τῆς οικίας, καὶ ὁ ἀποκήρυκτος ' δυ-lo ναται γὰρ ὁ ἀποκήρυκτος εἰπεῖν, οτι ου δεῖ με κρίνεσθαι ' πῶς γὰρ ειχον δηλητηρ- ἡ τινι ἄλλεμ τον πατέρα ἀνελεῖν, ος Drὸς του πατρὸς διῆγον ἀποκεκηρυγμένος ' των ει διπλῶν στοχασμῶν οἱ μῖν κατὰ ἀμφισβήτησιν, οἱ δῖ ἀντεγκληματικοί' καὶ κατὰ ἀμνισβήτησιν is μἐν, ὼς ἐπὶ τῶν δύο ιατρῶν τῶν ἀμφισβVrOvντων του γέρους' ἀντεγκληματικὸς δἐ ώς ἐπὶ Λημοσθένους καὶ -- nivstv ἀντεγκαλούντων ἀλλήλοις. ἐπειδὴ ουν ἐν Ουτωεκλείπει ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις, ῶς ειπομεν, Ῥοiως di και τὰ παραγραφικὸν διαιρεῖται λοισῶν, βουλήσει δι- eto πλῆ, δυνάμει διπλῆ, τοῖς ἀπ' αρχῆς ἄχρι τέλους καὶ του roις διπλοῖς' ἀντιλῆφει εἰ τυχοι διπλῆ, μεταλήφει ὁμοίιυς, μεταθέσει σιτίας, πιθανῆ ἀπολογία, ου πάντως Et ταυτην ἔχει ὁ διπλους διὰ το εξισάζειν' καὶ ταυτηπολλύκις' δεῖ δἐ ἐν τοῖς τοιουτοις στοχασμοῖς ἀπολογεῖσθαι 25 πρότερον ' ειτα ἀντικατηγορεῖν κενάλαιον κεφαλα- ἀντιτιθέντας πρότερον ' πρότερον γὰρ ἐρτάσομεν την του δημοσθένους βουλησιν - ειrα Οἴτω την Λιπίνου ' λαμβάνοντες και τὰς αιτίας δι' ας ἐβουλεro ἄν παραπρε βευσαι ' τινῖς δέ τασιν Ουδἐ δυναμιν εμπίπτειν ἐπὶ του So

νος περιστασεως διαφοράν τινα ευρεῖν' ἔχεις ει διπλουν