장음표시 사용
431쪽
των τετελευτηκότων μελανειμονοῖν rας εἰσάγειν και δακρύοντας και ἱκετηρίας εχοντας Ουτω γὰρ ισχυρόν ἐστι τοὐ- το κεφάλαιον, ὼστε και της αιτίας προδήλου - σης δι ἡν οὐκ ἀνειλοντο τὰ σώματα, ομως ο ενεα ad σαντο καταφηφίσασθαι των στρατηγῶν ουτω λαμπρῶν καὶ μεγίστην ναυμαχίαν νενινηκότων ' δεῖ Oυν και Tvς επι
ξεις ταῖς ευεινολογiαις τὰ τελικὰ κενάλαια. εστι δἐ κοινὴ των δὐο προσώπων ἡ κοινὴ ποιότης' εἰδέναι μέν υ τοι δεῖ, ως συμβαίνει πολλάκις ἐπιλε αι τον επίλογομἐνίοτε δἐ και το προοίμιον καὶ την διήγησιν' ως ἐν ταῖς ἀποδεiξεσι μόνον εiναι το ζήτημα ' προνοητέον δἐ ἐν τοQἐπιλόγοις, ἴπως εὐν μεν κατηγορῶμεν δυσμενη τμ φελ
432쪽
λάκις ου πασι χρηστέ- ἀλλ' ἐνίοις. Λιάφοροι- δαε των ἀνακεφαλαιώσεων μέθοδοι παρα τοῖς ἀρχαίοις καὶ γὰρ η απὸ του πλάσματος κέχρηνται, ἄρ 'Ἀερi ς' εβουλόμενος γὰρ. τὰ λεχθέν- ανακεφαλαιώσασθαι ἔν πλάσματι εἰσηγαγε ν' η απι της αιτίας ώς παρά του Πλάτωνι ἐν Φαίδρω ἐπι ταῖς προκειμέναις αἰτίαις, δι' ευλόγως των εἰρημένων υπομιμνήσκει' ἡ ἀπό τῆς ἐπαροτελώας ώς προτερον επαγγειλάμενοι ἐν κεφαλαίφ τὰ ἐπαγγελθέντα πληρουν εθελομεν, ῶς ἔχομεν ἐν τφ παραπρεσβείας ' συλλογίσασθαι δη βούλομαι τὰ κατηγορημένα αρχῆς, lis' oσα πιεσχόμην ἀρχόαενος του λόγου, δεiξω πεποιηκώς, ἡ απι τῆς πρὀς ἔτερον ἀντεξετάσεως ώς ἐν τβ αυrse λόγω Λημοσθένης ' πρὸς ετέρους is γὰρ ἀντεξετάζων πρεσβευτὰς, ἀναγκαίαν τῆς ἀνακεφα- Ira λαιωσεως τὴν εισαγωγὴν εποιήσατο, ώς ῆδη ειρήκαμεν ἡ κατ' ἐρώτησεν ῆν καὶ δαιμονμαν ὁ θήτωρ παρέσχετο
δεν τῆ υπὸρ του στεφάνου ' μυλνθεις γὰρ πάντα is κε- 'φαλαίω διεξελθεῖν τὰ ε-του εγκώμια, ἐπειδὴ ἐπαχθῖς 20 τουτο τοῖς ἀκουουσι, τὴν τῆς ἐρωτήσεως εξευρε μέθοδον, καθ' ῆν nounικῶς ἄμα καὶ μετ' ἐργασίας ἄνευ του ἐπαχθἐς εμελλε την εαυτω προσῶσαν ἀρετὰν διεξιέναι καὶ κατὰ ανάγκην λέγων φαίνεσθαι' ώς ἐρωτῶντα γὰρ πεποίηκε τὸν λοχίνην εἰσάγων ουτως ' εἶτά μ' ἐρω- τας, ἀντὶ πολς αρετῆς ἀξιῶ τιμασθαι ' εγῶ δέ σοι λέγω , ἔτι των πολιτευομένων παρὰ τοῖς 'χλλησι διαφθα- ρεντων ἀρξαμένων αM σου πρώτου, πρότερον μἐν υπὸ Φιλίππου, νυν δ' -ὁ Ἀλεξάνδρου, ἐμὸ οἴτε καιρὸς, Οἴτ' ἀλλ' ὁτιουν ἔπεισεν ' ἔστι καὶ από συγχωρήσεως ο ἐπὶ τ0 κατὰ διορισμόν σχήματι ' ἔτ' αν τοῖ ἀντιεικουεις ἔτερον μεθιστάντος, περὶ uἐν τούτου μὴ ἀκριβολο-
433쪽
σθένης προν ἐν σπη τω προοιμι- κινεῖ ἐν του κατὰ Μειδίου κατηγορῶν ἀσέλγειαν Μειδίου ' τουτo M κἀν τοῖς ἐπιλόγοις ποιεῖ καταδρομὰς τοπικὰς εργαζόμενος διάφορον δἐ αυτῶν το σχημα και η ερμηνεία του λαεγ ' τὰ ι ἐν γαρ τω προοιμίου σχήματα μέτρια ειν- δεῖ καὶ ἡπια καὶ ώς ἄν τις ειποι τιθασσά ' ἐπειδὴ γὰρ ἐν απῆ νήφουσι μαλλον οἱ ἀκροαταὶ, καὶ ουπω ἀν- κίνηται αυτῶν το πάθος, ομοιοπαθεῖν δεῖ τοῖς ἀκουουσι και ἡρεμα προβιβάζειν ' ' τό τε εαυτῶν και το τῶν ἀκροα- so τῶν πάθος ' εστι δἐ τουτο εῶν τοῖς τε σχήμασι αετρίοις ωαὶ ταῖς λεξεσι καὶ ταῖς συνθέσεσιν, ετι δἐ και ταῖς ουποκρίσεσιν μετρίαις χρώμεθα ' ὁ δἐ ἐπίχογος τουνα τέ- κεκινῆσθαι τοῖς σχήμασιν οφείλει καὶ πολλας μεν ἐκβοήσεις εχειν, πολλοις ει σχετλιασμοές' καὶ τῶ μἐνεε προοίμια συστρον ν εχει τῆς λέξεως, c δἐ εώλογος λελυμένην την vράσιν ' Ου μην ἀλλα καὶ υλική τις εστι διαφορά ' πολλὰ γὰρ τῶν ἐν τῶ προοιμέω λεχθεντων -κ ἀνάγκη λέγειν ἐν τοῖς ἐπιλόγοις οιον υποπτεύεταί τις διὰ περιεργίαν ἡ δια πολυπραγμοσυνην εισερχόμενος 20 τους αγῶνας, λυθείσης τῆς υποφίας εν τῶ πρωιμ- ουκετι ἀνάγκη ἐν τοῖς ἐπιλόγοις περὶ τούτου λέγειν, καὶ ἄλλαι τινές εἰσι προοιμιακαὲ υλαι, αἴτινες οτ' ἄν διαπεραιωθῶσιν ἐν τοῖς προοιμίοις, περιττόν ποιουσιν ἐν τοῖς ἐπιλόγοις τον περὲ εαυτῶν λόγον' εἰσὶ δἐ καὶ ἐν 25 τοῖς ἐπιλόγοις υλαι τινὸς, αἷς εν τοῖς προοιμkις Ov χρώμεθα ' OLν περὶ τῶν κεφαλαίων Ουκ εχει καλῶς τό τὰς υπολήφεις ἐν τοῖς προοιμίοις λαμβάνειν ' ελκοποιήσομεν
γὰρ τὸ προοίμιον ' εν ει τοῖς ἐπιλόγοις ἀνάγκη λαβεῖν
τι αυτῶν εις ἐπέρρωσιν ' διαφέρει styν, υτι - μεν πά-
ο θος παρασκευάζει, ὁ δἐ ἐῶλογος αυξει, ὁ δ/ τεύγων πειράσεται ἐν μἐν τοῖς προοιμίοις μειῶσαι τὸ πάθος. καὶ την διαβολὴν, ἄτοπον γὰρ πάντη ἀναιρεῖν εξ ἀσης
434쪽
προ των ἀποδείξεων ' ἐν ει τοῖς ἐπιλογοις μετα την ἀπόδειξιν αναιρεῖν και διαρρήδην ἐκβάλλειν ἐπιχειρήσει. 'Ne φ ἐ ν τῶ περὶ πρ οοιμίου ' σύγγραμμά ἐστιν Ἐρμ γένους περι προοιμίου, ο ευρηται πιν ἐν ταῖς ἀπαγρα- φαις' ου φέρεται M. i β
Συριανοῖ. μὴ εἰδέναι γ ώς οἱ λεγόμενοι κακου 10
μου στοχασμοὶ καὶ παρισriας καὶ κατασοφισμοῖ καὶ δημοκοπίας 3 και δήμου απάτης καὶ τα τοιαῖτα πάντα οὐ ποιουσιν ἔτερα ειδη στοχασμῶν' ου γὰρ αἱ διάφοροι κρίσεις αι τοις προβλήμασι προκείμεναι τα ει ποι--
σιν ' ἡ γὰρ ἄν ἄπειρα ευρεθείη ' ἀλλ' ὁ των κεφαλαί- ssπλεονασμὸς και ἡ ἔλλειψις και ἡ εναλλαγὴ τὴν δια-
νορὰν των ειδῶν ἐν ταῖς στάσεσιν απεργάζεται' αὐτίκα ἐπ' εκείνων τῶν προβλημάτων μιας ουσης τῆς κρίσεως, διάφορα ευ ρίσκεται τὰ εἴδη ' okν ' μειράκιον ἄ-οαῖον 7 lis θεάτρω συρίττεται, καὶ κρίνεται κακου μου '. 20μητρυιῆς ξοάσγη ὁ πρόγονος καὶ παραχωρῆσαντος --τ6 του πατρὸς κρίνονται οι τρεις κακου μου ' εἰ τοίνυν
αἱ κρέσεις διάφορα εῖδη εποίουν στοχασμω φέρε ἡ τινος ἄλλης ' στάσεως, ἔδει καὶ τὰς αυτὰς κρίσεις μὴ δια-I77
435쪽
νόρων στάσεων ἔχει ν προβλήματα' ἐνταυθα γουν εἰ πασι κακου μου πρόκειται, πάντα ἐχρῆν εἶναι στοχαστικά ' νυν ει το μῖν στοχαστικόν εστι, - δἐ ἀντιληπτικόν, τὐ δἐ συγγνωμονικόν φ . δυσχέρεια δἐ γίνετα ιε πρὸς τὴω ἐπίγνωσιν των ζητημάτων, ποιας εἰσὶ στάσεως, δι αἰτίας Go' πρώτην μἐν τb τὴν αυτὴν προσθήκυν εἶναι τῆς κρίσεως ty διας ὀροις προβλήμασιν, ώς καὶ ἀνωτέρω εφαμεν, υπὁ πλείονας ἀναγομένοις στάσεις' επυτατὀ ἄδοῖ ον εἶναι πότερον ώς κρινόμενόν τι παραλαμβά- 10 νομεν iν τοῖς ζητήμασιν ἡ ώς τεκμήριον, οιον Παυσανίας Μηδικὴν στολὴν ἀμφιtim ενος κρiνεται μηδισμοί
κἀκεῖνο νόμος τον τυραννοκτόνον δωρεὰν λαμβάνειν ' μάγος υπέσχετο εἰ σω των δ' πέντε ἡμερων . ἀποκτενεῖν τον
τύραννον, ἐνέχθη σκηπτὸς εἰ σω πέντε ἡμερων κατὰ του 5 τυράννου, και ὁ μάγος. απαιτεῖ in τὴν δωρεάν ' ταὐταγὰρ και τὰ τοιαυτα, εἰ μἐν ώς τεκμήρια λαμβάνοι -
μήριον ημῶν ποιουμένων του μηδίζειν τὁ τορεῖν Μνγδικὴν ἐσθῆτα, καὶ τοῖ τον μάγον ἄνηρηκέναι τὼν ἀ- ρο ραννον τb εἰ σω των παρ' auro se ὐποσχεθεισῶν πέντε ἡμερων υπὸ σκηπτοῖ δ' ἀννασθαι ' εἰ M ώς κρινόμεναταῖτα λαμβάνοιτο, ὁρικὴν απεργάζεται τὴν στάσιν. Μαρκελλίνου. Πληρώσας τὸν περὶ του ἄπλουτελείου στοχασμοῖ λόγον, ἐπὶ τὰ εἴδη λοιπόν του στο-
436쪽
χασμοῖ πορευεται' δαιτι δἐ περὶ διαιρέσεως ειπεῖν προθέμενος των κεφαλαίων νυν ααὶ περὶ των εἰδων του στοχασμοὐ διαλέγεται; ἐπειδη προς τα ειδη καὶ η διαίρεσις διάτορος γίνεται, δια τουτο ἡ ναγκάσθη κάὶ περὶ των εἰδῶν τεχνολογησαι ' εν οἶς διπλῆ καὶ τῆ διαιρέσει βῖν συντομω την του απλοῖ στοχασμοὐ προς τοὐς διπλοῖς διαφορὰν ημῶν ἐδήλωσεν' Orι εν τούτοις διπλη καὶ ηδιαίρεσις, δυοῖν Oντοιν, ἐξ ων το πολιτικον ζήτημα πληροῖται, προσώπου λέγω καὶ πράγματος ' ἐὰν μἐν ἀμφόλτερα ευρεθῆ ἐζέτασιν ἐπιδεχόμενα, τέλειος ουτος στοχασ- 10μος, καὶ πάντα εξει τὰ κεφάλαια, οτ' ἄν δέ τι των δύο ἐπιλίπη, κα4 τὰ κεφάλαια τοῖ μέρους ἐκεi v ἐκ- λείφει.
larελης ἔκ μόνων πραγμάτων συνεωως ἐστιν, or' ων Ta πρόσωπον is μη ν κρινόμενον, ἐνος οντος του πράγματος, ῶον θάπτων τις νε σφαγις σωμα ἐπ' ἔρημιας πεφωραται, καὶ φόνου φεπει ' Oυτος βουλησιν πιν καὶ δυναμιν Ουκ εχει, πῶς δἐ ἄλλοις διαιρεῖται πασιν γοως τοῖς τελείοις.
Συριανού. υπορήσει τις, πῶς οτόν τε κρίσιν ἐν Iuδικαστηρίω γενέσθαι ,' προσώπου ἡ πράγματος ἐκλείποντος' φαμἐν Ουν οτι το μεν πρόσωπον πάντη ἐκλείπειναδύνατον ' τοὐ γὰρ δράσαντος μὴ εἰπόντος, κατὰ τίνος εξοίσει τὴν φῆνον ὁ δικαστὴς, ἀλλ' επειδὴ τὰ ἐκ τῶν o
ώπων κρινόμενα κεφάλαια ἐκλείπει, οτ' ἄν ἀόριστον πρόσ- ISωπον πάντη ἐν στοχασμφ παραλάβωμεν, διὰ τοῖτο ἀτελεῖς εκπροσώπων τούς τοιουτους καλοῖμεν σrοχασμούς ' πάλιντο πρῆγμα διχῶς οι τεχνογράφοι καλοῖσιν το τεκμήριον καὶ το κρινόμενον ' το τεκμήριον ουν εκλείπει πολλάκις, το δῖ ἐπιφερόμενον εγκλημα ουδέποτε' διὰ τοίνυν τὴν δοτοῖ τεκμηρίov εκλειψιν ἀτελεῖς ἐκ πραγμάτων καλοῖν- ται οἱ στοχασμοέ. Ἀτελὴς β εκ μόνων πραγμάτων' 16 Ald. ατελεῖς, scripsi ura1ης. .
437쪽
τουτο διά τους διπλους εἶπεν ' διπλοῖ γάρ εἰσι και Οἱ εν μἐν εχοντες πρόσωπον, δίο ει πράγματα, ωσπερ ὁ
Μαρκελλίνου. Tων στοχασμων οἱ μῖν ἄπλοῖ.5 ol δἐ διπλοῖ' καὶ των ἄπλων οἱ μῖν τέλειοι, οι ει ατελεῖς' και περὶ μῖν ἄπλων και τελείων εἴρηκε ' Mατελων και απλῶν ἐμνημόνεσσεν ' οτι Οἱ μἐν εχοντες τοπρῆγμα μόνον κρίνονται' οἱ δἐ τὼ πρόσωπον μόνον οὐ κρωονται κατὰ Tρμογένην, καὶ του Μινουκιανου λέ- 10 γοντος ora και από προσώπου μόνου κρίνονται, αυτός ηναντιώθη φιλονεικῶν ' βούλεται τοίνυν μετὰ ταυτα περι διπλῶν διαλαβεῖν ' διαιρεῖται δἐ ό μἐν τέλειος ἄπλους ι Ire τοῖς προειρημένοις ' ὁ δἐ ἀτελὴς ἐκ μόνων προσώπωω κατὰ Mινουκιανόν' κατὰ γὰρ τυν 'Lρμογένην ἔπερ ε
s5 πομεν ου συνίσταται ' τοῖς του προσώπου μόνοις διαιρε ται κεφαλαίοις ' παραγραφικῶ, ore εμπλτει, ελiγχωναπαιτήσει, βουλήσει, δυνάμει, καὶ Ovκ ἔτι τοῖς εξῆς' ὁ ει ατελὴς ἐκ μόνων πραγμάτων Ουκ εχων τὰ πρόσωπα κρινόμενα τοῖς μἐν του προσώπου κεφαλαίοις Ουκ ετι20 διαιρεῖται, τοῖς M του πράγματος διαιρεῖται, εστι δἐ τὰ του πράγματος ἀπ ἀρχῆς τέλους, μετάθεσις αιτώς, τιθανὴ ἀπολογία, ἀντίληφις, ουκ ἀει δἐ ἐμπiπτει, κοινὴ ποιότης ' ατελὴς μεν ουν καλεῖται ἐκ μόνων πραγμάτων συνιστάμενος, υτ' αν lay πρῆγμα μῖν κρινόμενον, πρό-as σωπον M Oυ ατελὴς δἐ ἐκ μόνων προσώπων συνιστάμενος, Oτ' αν ἔχη τό πρόσωπον μόνον κρινόμενον, τό πρῆγμα δἐ ου' του προτέρου παράδειγμα ὁ θάπτων ἀνεοσφαγῖς σῶμα ' του δἐ δευτέρου ὁ ἄσωτος κατὰ Μινουκιανόν' κατὰ M Tρμογένυν ου γίνεrαι εκ προσώπου ' ad μόνου στοχασμός' ἐφιλονε&ησε γὰρ περὶ του ασώτου λέγων' ἔτι καν τοὐτο πρῆγμα ἐστι κρινόμενον, ὴ ἀ-
438쪽
τον ἄντικρυς ἀναφέρ)Παι ως ἐπὶ rου Ἀρχιδήμου τοῖ κρινομένου δώρων ' ἐπιιδῆ εγραφεν ὁ Περικλῆς ἐν τοῖς λογισμοῖς εἰς δίον
Σωπάτρου. Πόλιν το ἴδιον δόγμα ἐνταυθα τι- σιν ' o περ ηδη διὰ τῶν προλαβόντων προανεφώνησεν Ioειπὼν, o τι στοχασμὼν ἀτελῆ εκ μόνων προσώπων ο οἷόν τε γενέσθαι' και προτανως την μάχην πρὸς μινουκιανὸν προφέρει ' καὶ εἴρηται εο ς ἐν ἀρχὴ ἐν τῆ τῶν ζητημάτων ἐξετάσει, οπως ὁ τεχνικὁς βιάζεται στη - σαι τὸ δόγμα τὸ ἐ-του προφανῶς, ἀληθἐς Ου δυνά- 25μενον εἶναι τάχα δἐ τ, συλλογισμὸν βούλεται ' ημῆς ἀναμιμνίσκεσθαι, ον παραλογιζόμενος ἐν τῶ περι τῶν πρ&γμώτων λόγω εταξεν, ἐν οις φησιν ' θαυμάζω δἐ ει μὴ κρ/νομένου πράγματος αετίαν τις ἀποδώσει και τὰ
θα τὰ ἀπ' αρχῆς ἄχρι τέλους' ἐπὶ τῆς avrῆς προθέσεως εμεινεν, Ουδἐν ἀληθἐς λέγων' - γὰρ τό ἐκποδὼν γενέσθαι τον παrέρα τὰ ἀπ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐστιν, αλλ' αυτό τουτό ἐστιν τὸ ε κλημα ' τὰ γὰρ ἀπ' αρχῆς
439쪽
πρι τέλους ἀπὐ των σημέων γίνεται, καὶ -κ απο τωνεγκληαῶrων' ἐπὶ μἐν γὰρ του στοοῶντος εις την ἀκρόπολιν καὶ δακρυοντος αυτό το αφορῶν καὶ δακρυειν - ἐστὶ τα απ' &ρχῆς ἄχρι τόλους, ου το θέλειν τυραννοο σαι ' ωμεν δἐ τουτο ἄνωθεν γνόντες, οτι ὁ στοχασμος δυο πραγμάτων εχει, το μῖν φανερον καὶ σημεῖον ' τοδἐ αφανὸς καὶ εγκλημα ' τα ουν απ' αρχῆς ἄχρι τiλους εκ του φανερου καὶ σημείου γiνεται, ovκ ἀπο του ἐγκλήματος, το δῖ λέγειν ἐκποδῶν εἶναι τον πατέρα Ουκ αα 'αρχης ἄχρι τέλους, ἀλλ' ἔγκλημα, αλλὰ μετάiλεσιν τῆς
Ira καὶ προθεῖναι 'δ το δἐ λέγειν, εἰ M μη, τίς ἔσται ἡ απολογία, ἐρουμεν οτι ἐκ τῆς ποιότητος του προσώπου
καὶ τῆς δυνάμεώς ἐστιν ἡ απολογire' ου γὰρ ἀνάγκη εκ
is τῆς μεταθέσεως τῆς retriciς riνεσθαι την αποχογiαν περιττὰ γὰρ ἔμελλον εἶναι καὶ τὰ λοιπὰ κενάλαια τοὐν εὐγοντος, εἰ μόνη μετάθεσις τῆς αι riας ποιεῖ την ἀπολογίαν ' ἐρουμεν ουν, ἔτι ἔστι μῖν ἀπολογiα, Ovκ ἐκ τῆς μεταθέσεως di τῆς αιτίας ' το γὰρ μiγιστον ὁ νησιν,20ἴτι καὶ πιθανὴν ἀπολογiαν ἔχει ' εἰ γὰρ ἡ πιθανῆ απολογία ἀναστρέφουσά ἐστι προς τὰ αα' αρχῆς ἄχρι τέλους, κ&ὶ αυτυ τουτο σημεῖον του μὰ γεγενῆσθαι, ο ὁ κατῆγορος του γεγενῆσθαι ' λέγει δῖ τὼ ἐκποδὼν εiναι τον πατέρα απ' αρχῆς ἄχρι τέλους, πῶς ἔχει εἰπεῖν, καὶ μην 25 εἰ ἀγγηρήκειν αυτον, Ουκ ἄν ην ἐκποδών ' του ro γὰρ ευ-ηθες ' τί δἐ τῆ πιθανῆ απολογία οὐ χρηστέον ' nιθανὴν απολογίαν ἐνταυθ α Οἱ συνηγορουντες Ἐρμογiνει τὴν αναστροφήν φασιν ' ου γὰρ δυναται λέγειν ' κaὲ μην εἰπερ ἀνεΓλον, Ουκ ἄν ἐποίησα αφανῆ ' παρέπεται γὰρ 50 τοῖς ἀναιρουσι καὶ τὼ ποιεῖν αφανεῖς τους ἀννρημένους
εἰ γὰρ ὀ ς φησιν ἐκεινη ἡ πιθανὴ απολογει προς τμαπ' αρχῆς ἄχρι τέλους αναστρίνει, πύντως κἀνταὐθα
440쪽
- 435 εἰ καὶ μη αναστρέφει η πιθανη απολογία προς τα cin αρχης πρι τέλους δι' ας ειπεν αἰτiας ὁ τεχνικος ἐν τω περὶ τούτου του κεφαχιαίου λίγω, ἀλλ' ovν τὀ μη ἀναστρέφειν τὁ πραγμα ου προς αλλο τι ' προς ει τὁ ἐκποδὼν τὸν πατέρα γενέσθαι γινόμενον, αναντιρρήτως Sσημεῖον αυτό, ἀλλ' οὐχὶ εγκλημα ἀποφαiνει' ώς γὰρ επὶ του καλλωπιζομένου μειρακίου δυνατὸν εἰπεῖν, ώς οἱ