Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

발행: 1832년

분량: 850페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

σοφου, Oταν πολλὰς καὶ αγαθας προσουσας -τῶ πράξεις λέγωμεν καὶ την προαiρεσιν εξετάζωμεν τοὐ μου, υτι εγκρατως ἀεὶ καὶ κοσμiως ἐβίω ' καὶ ου μόνον τοὐπαρόντος ενεκα ἄξιος του γέρως, αλλα καὶ ai. ν πολ-5 λῶν' εξετάζεται δἐ η ποιότης κατὰ τους τρεις χρόνους,

παρόντα και κρινόμενα εχει' ὁ δἐ μέλλων απὸ τούτωνσrπασrικῶς εισάγεται ' γίνεται δῖ, φησὶν, απὸ τῶν πα- 10 ρακολουθουντων τῶ προσώπφ' εστι δἐ τὰ ἐγκωμιαστικὰ κεφάλαια, το γένος, η αγωγη, τὰ ἐπιτηδευματα, αἱ πράξεις ' κἄν μῖν η ἄρισμένον τὸ πρόσωπον, ἄν, φησὶν, η κύριον τὁ πρόσωπον, ου η ποιότης ἄρισται ἐν ταῖς ἱστοριαις, τὰς κατασκευὰς καὶ ἀφορμὰς ληψόμεθα ἀπὼ15 πάντων τῶν εγκωμιαστικῶν, κατὰ τὸ ενδεχόμενον ἐπὶ τοὐ προσκειμένου προσωπου. εἰ δἐ ἄλλως ἀόριστον, ου γὰρ τίσει τα τοιαυτα αόριστα, ἀλλα τρόπω τινὲ ώς πρὸς τι κύριον οὐ την ποιόruτα ιδίαν ώρισμένην ἔχομεν ἐν ταῖς ἱστορiαις. κρινο μένων δῖ λέγει τῶν ἐγ-

ριστα καλεῖ τὰ ποιότητος ἀμοιρουντα ' ἀναληπτέον ὁ ἐτον λόγον ' εἰ μἐν Ουν κύρια, φησὶν, εἴη καὶ τῶν ώρι- σμένων, ἀπό γένους καὶ τῶν rei. ν θηευμιαστικῶν, κατασκευήγμεν την ποιότητα, οἷον ἐπὶ γένους. υτι ου χρη25 δια γένος civτον σωζεσθαι, οvisi γὰρ χρησrὸν τὰ γένος 'ει δἐ τῶν ευπατριδῶν τις ην, Ουδ' ODrco σvγχωοεῖν ἔδει Ουrω τν τοῖ γένους λαμπροτητι χαριζομένους, ἀλλὰ του- ναντίον μειγνως κολώζειν, ἔτι ἐκ τοιούτων γεγονὼς καὶ τοιαυτα εχοντα παραδείγματα ίαυrῖν καὶ τὸ γένος κατ-

16- ῶσπερ ὁ Λιμοσθένης ἐν τῶ κατὰ Μειδίου πε

542쪽

νους, οπερ ἐσrιν ἐπὶ τῶν ἀληθῶς ἐγκωμίων, ἀλλ' tinbτων πράξεων ἄρχεσθαι, ο ἐστι πρόσφορον τω υποκειμένω ἐγκλήματι ' οτ' ἄν διὰ τῶν πράξεων ἀποδεiξωμεν, ore ἀκόλουθά εστι ταὐτα ἐκείνοις, τότε χώραν ἔξει 1s και η περι το γένος ζητησις ' και μετὰ το γένος πάλιν 'ἐπὶ τὰς πράξεις ηξομεν ' τὰς μἐν χρηστὰς, εἴ τινες καιίπεῖεν, ἀποσιωπῶντες η διαβόλλοντες, ῶς την της τριζ- ραρχίας ἐπiδοσιν Μειδίου Λημοσε νης Dρασεν, τὰς Mναύλας ἐπεξεργαζόμενοι ' ουτω μἐν Ουν χρυστέον κατ-20ηγοροὐντας, τOυναντίον δἐ εγκωμιάζοντας. Eι δἐ ἄλλως αόριστον ' τουτέστιν , ει δἐ μη εἴη κύριον, σκεπτέον πάλιν, εἰ τῶν κρινομένων ἐστιν η οἴ' καν μῖν εἰ η τῶν κρινομένων' ώς τὸ πατηρ η δουλος η τι τῶν ἄλλων, διὰ της παρ' αυτοῖς καθολικης ποιότητος ἐξ- rs

νέος πλούσιος, την της ηλικίας ἀφροσύνυν μετὰ τῆς τοὐπλούτου τρυνῆψ' ει di σrρατηγὸς, τον ἀπὸ τῆς αρχῆς soἔγκον, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ομοίως ' ἐκ τῶν προσωπων' προς τὀ οικεῖον κατασκευάσομεν την ποιότηrα' ει M

543쪽

μόνον γὰρ Miξιμεν, τίς φ ἐπι τού παρελθόνrος. ἀλλα

ροτονίαν χρόνων. ἰστέον di, ῶς διπλῆ τίς ἐστιν ἡ ποι- όD;ς, ἡ μῖν του προσώπου ιδία, περι ἐς εἰρήκαμεν, δἐ κοινὴ παντελῶς και ἐπιλογικὴ, ἐν di οἱ incloro

544쪽

ὐπο του φευγοντος χρώματι. οῖον ἐπὶ του ἱεροσίλου του υνελοι ενου Τ ἰδιωτικὰ χρήματα ἐξ ἱεροῖ' ἀλλ' εἴπερ μὴ ιεροσυλεῖν ε δείλου, τίνος ενεκεν Ου προς χάτου παρελθὼν οικiαν ελ στευσας; 'O τοίνυν φευγων προς τὴν αἴτησιν τῆς γνώμης κινήσει χρῶμα συγγνωμονικον, ώς ελαθεῖν ῆλπιζον μῆλλον εξ ιερου χρήματα λαμβάνων ' οἱ γὰρ φυλακες εν ἐορταῖς ἀει και μέθαις ονrες ἀπερλ

545쪽

εὐρίσκεται ' τὰς γὰρ ἐπ&ινουμένας τῶν πραξεων tit τὰς καθ' ἐαυτας διαβαλεῖν Ου δυνάμενοι εκ τῆς αιτίας καιτῆς του βοήσαντος γνώμης τοὐτο ποιουμεν λέγοντες,

546쪽

τυχεῖν, ἐν πῆσι γὰρ τοῖς προάγουσι κεφαλαιοις διαγωνισῶμενοι καὶ δόξαντες ἀιιιU.ῆσθαι πρbς τὀν κατηγορον περι τού εγκλῆματος ἐν τοί rω πάνrως ciποκλείονται 20

547쪽

ἐν τ6 εργρο παραλαμβάνεται ἡ της γνώμης ἐξετασι ς'

ἀλύ ἐν μεν τοῖς ἄλλοις μέρεσι μερικῶς και εις ετίθων κατασκευὰς εισάγεται, D raυθα δἐ προηγουμένως καθ' 15 ἐαυτην, οικεῖος γὰρ αυτης ὁ τόπος.

548쪽

νον' ληφόμεθα δἐ την διαφλην καὶ τον επαινον ἀπό τῆς ποιότητος τοὐ υποκειμενου προσώπου η και της πράξεως ' οιον τον ἱερόσυλον κρινόμενον διαβαλουμεν καὶ ἀπο τοὐ αλλου μου ' λέξομεν γὰρ, Orι ἐξ αρρος το - ουτος ην τολμηρός ' πάλιν επὶ τοὐ φιλοσόφου το ἐναν- b. τίον, οτι κοσμίως εξ αρχης και ἀνδρείως εμωσεν' ἀναγκαιότατον ει το της κοινῆς ποιόr oς ' προς γὰρ οντως ισχυρὸν κεφάλαιον τὁ προηγησάμενον ὁ *ευγων Ουδἐνεξει ἀντιθεῖναι, ει μὴ ἄρα τι υπόθεσις διδοίη, πλῆνελεον καὶ τὰ συγγνωμονικὰ και οικτον, οἷς χρήσεται 10 συστῆσαι δυναμενος την ἐαυτοὐ γνώμν' ' ταυτα δε εστιν ἡ κοινὰ ποιότης, τουτέστιν οἱ επiλογοι, οἶς καὶ τὰ τε- λιχὰ εν ταῖς εκβάσεσι μάλιστα συνῆπται κεφάλαια 'εστι δἐ, ῶς ἐμάθομεν, τι νόμιμον, τὁ δίκαιον, τὸ συμ- νέρον, τὁ καλὸν, τὐ ενδοξον, ἀφ' εκα rέρου μέρους κοι- is νους γὰρ εφαμεν ειναι τους ἐπιλόγους, οῖς Oπως ἐξεταστiον, εν στοχασμψ δεδηλώκαμεν ' ἐνταὐθα δἐ κώ- κεῖνο προςθετέον, Orι και εν τοῖς ἐπιλόγοις τὰ παραδείγματα πλείστρο ισχυν ἔχει, οτ' αν ἔχωμεν ὁμοιουγεγενημiνου τινος τω νυν ἐγκαλουμένν ἡ συγγνώυης δει- 20ξαι τυχόντα τὸν εγκληθέντα , ῆ φιλανθρώπως διατεθέντας τους δικάσοντας, ἡ πάλιν εκ των εναντίων επὶ μικροτέρων εγκλημάτων μεi τιμυιρῶν ειςπραμμένους' ἐκ των τοιουτων γὰρ συνιστάναι τους επιλόγους χρή 'πάλιν δ' - δεῖ ἐλέγχειν τὰ παραδεθματα, ταῖς Πιό- 2sτησιν ἐκάστου τὸ ἐδιον ἐπισκοπουμενον ιν ταῖς γενικαῖς κοινωνίαις ' τὸ μῖν γὰρ ἱκανὸν συναρπάσαι, λέγω

δὴ ἡ γενικὴ κοινωνiα, τι δ' ἱκανὸν συνδιελέγξαι, τὸ δικάσαι την ἐκάστου ιδιότητα, ποιον μῖν τὸ ποοκελενον. v noχν δἐ ἐκεῖνο, O παραβάλλεrαι' ἔστι δἐ σαφῶς την γε- 3ονικὴν κοινωνίαν ἐν τῶ κατὰ Μειδίου μαθεῖν, εν ω Λημοσθiνης τὸ περὶ τους Ἐρμὰς εργον Ἀλκιβιάδου καὶ

1 AId. μείζων

Rhetor. IV. 35

549쪽

την πεnικοπην ἀντεξετάζων συνηρπασε τῶν γενικν κοινωνία, Ora καὶ του ro περὶ θεους κἀκεῖνο ' πάνυ δει-

νίζεσθαι. Ἀθηναῖον ἀθλητην μετὰ τὰ Μηδικὰ βουλό

μενον ἀγωνiζεσθαι κωλυουσιν 'IN oι, καὶ κρίνουσιν αυ- τοῖς 'Aθηναῖοι ἐπι των Ἀμφικτυόνων νβρεως ' κρίνεται

μὸν γὰρ η υβρις, ζητεῖται M, εἰ ἄπολις ὁ Ῥθηναῖος'

550쪽

διπλῶν ορων, ο μέν τις καλεῖται ἀντονομάζων, ὁ δἐ εμπίπτων , ο δἐ κατὰ σύλληφιν, ὁ δἐ κατὰ ἀμνισβήτησιν, δ. και κατὰ δύο πρόσωπα καλεῖται ' οἱ M Mo δροι

ιστέον ει και τοὐro, ως οἱ εχοντες οροι ἄλλο μἐν τὼ κρινομενον, αλλο δἐ τὐ ζητούμενον, ως ἐφ' ων εῖ μεν sonαραδειγμάτων, του ευνοίχου καὶ τοὐ Ῥθηναίου ἀθλο- 'του, απλοῖ μέν εἰσι, το ἔχειν απλῶ τὰ κεφάλαια ' λα- τέρουσι δἐ αυτῶν τ* ἐναλλήττεσθαι τῶν ἀγωνιζομένων την τάξιν δ ἐν αυτοῖς ' λς μἐν γὰρ τὰ κοινόμενα λέγουσι, cIυλάττουσι τὴν τάξιν ο τε κατήγορος καὶ ὁ φεὐ- is γων ἐπειδὰν di το ζητούμενον εξετάζωσι, τότε τὴν τάξιν ἐναλλάττουσιν, ῶσπερ εν τῶ ἐμπιπτοντι στοχασιιῶ

ὁ μῖν κατήγορος ἀπολογοίμενος γίνεται, ' ὁ δἐ ς εὐγων διώκων' οῖον ἐπὶ του ευνοίχου ὁ μῖν κατήγορος χρήσεται τῆ προβολῆ λέγων, οτι νονενς ει καὶ δίκης ' ἄξιος, 20 ε υνο oν ως μοιχὸν ἀπεκτονώς, ον ἡ φύσις μοιχεύεινουκ εἴα. ειτα ὁ νεὐγων τῶ ορν χρήσεται ' ἀλλ' oυκἐφόνευσα, τούτο γὰρ ἀδ&ου πράγματος Μομα ' μετὰ δἐ τοὐτο ἐναλλάττουσι τὴν τάξιν καὶ ὁ φείγων τὴν του κατηγόρου τάξιν ἀναλαβὼν τοῖς εκείνου χρήσεται κενα- 2 Sλαίοις ' καὶ ανθορισμὸν κινήσει λέγων' ἀλλὰ μοιχόν ἀπεκτονὼς κατὰ τὸν νόμον δειστα ὐπέχειν Mκαιος εὐθύνας εγώ' ειτα ὁ πρότερον κατήγορος πρὸς τὴν ἀπολογίαν υπῖρ τοῖ ευνορχου χωρῶν τῶ ορω χρήσεται ἐκ τῶν

λειπόντων, ώς πολλάκις ειρηται, συνεστηκότι ' Oιον καὶ 30

SEARCH

MENU NAVIGATION