Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

561쪽

αυτον τοῖ ἄντονομαζομένου, ἐνταὐθα καὶ του κατηγορουμένου ἀπολυσει ' ἐν di rω ἀντονομάζοντι μόνον ἐν τω ἀντονομάζειν μενουσιν ἀμ λότεροι, 'τοῖ μἐν φευγον-s τος ἀντονομάζοντος, οὐ μέντοι συλλαι βάνοντος του κατηγόρου ' τότε di απλῶς ἀντονομάζων εσrιν, ἴτ' αν ομο- γενη τυγχάνν τα κρινόμενα πράγματα καὶ το Mεῖζον υπάγη το ελαττον ' OLν εἰπεῖν ἱεροσυλίαν την κλοπην, καὶ αυτη γὰρ κλοπὴ εστιν ιερῶν χρημάτων' καὶ ου 1n δυνατὸν εrι συλλαβεῖν τον κατήγορον καὶ εἰπεῖν ἀμφοτεροις αDrOν υπευθυνον ' τῶ γὰρ εἰπεῖν ιερόσυλον καὶ κλοπην πεοι ἐλαβεν' εἰ δἐ λέγοι τις, τί γὰρ κωλυει καὶεν τῶ κατὰ συλληρον τον avrῖν τρόπον τῶ ἀντονομάζοντι μεθοδεῆσαι καὶ εκβαλεῖν μἐν το παρὰ του φευ- 15 γοντος εἰστευόμενον, τῶ δἐ οίκε φ μόνω δεικνυναι υπευ- 'POP, io ουμεν, ἴτι σανης και ἡ αἰτία ' τῆς γὰρ βίας μὴ οἴσης καὶ το δη&όσιον αδίκημα συναν ἐρηται ' εἰ γὰρ τουτο ἀνέλοιμεν, πῶς ἄν εrι δημοσire κρίνειν δυνάμεθα ' Asrε ἄναγκαiως συμπλέκομεν, καὶ rati τοτέροις 20 υπευθυνον εἶναι τον νευγοντα ἐπὶ ριζόμενοι ' εἰ γὰρ θάτερον υνέλοιμεν, ODδἐ τω ἔrερον καθ' ίαvr ὁ συστήσεται διὰ του ro καὶ Λημοσθέν6ς ἐν τῶ κατὰ Μειδio D, το μενεδιωτικιν αDrου δεχομένου, δ' ro di δημόσιον ἀναιρουν- τος, συνιδῶν, ἔτι ἐὰν την υβριν εκβώλοι καὶ τό δημόσιον dis συνοιχήσεται, μὴ γὰρ προὐνεστῶ τος του. υβρίσθαι τον χορηγον, ἐφ' ω καὶ δημοσiα κρίνεται, πῶς ἄν ετι δυ- ναιτο κρίνεσθαι, συλλαβῶν ἀμφότερα επιφέρει την υ- βριν καὶ τὸ δηιιόσιον εκ ταυτης κατασκευάζων ' δεινῶς ζη

562쪽

τοιουτον ἐγκλήματος φυσις το πραχθἐν ' διωφέρει ουν του ἀντονομάζοντος ὁ κατα συλ Anii νιν , οτι ἐκεῖ μἐν ὁ νευγων αντεισάγει το εγκλημα, ὁ δἐ αναιρεῖ' ἐν ει τω κατὰ σύλληφιν Ο μἐν φεύγων ἀντονομάζει ' ὁ δἐ κατηγορος συλλαμβάνει καὶ το εαυτοὐ καὶ το εκείνου ' καὶ οπάλιν εν τω ἀντονομάζοντι ἀκολουθεῖ το πρῆγμα τω

ηδἰκησε ' κεχώρισται γὰρ τῆ φυσει. 'rnrioν, πῶς δύ- οναται o κατὰ σίλληφιν καὶ ὁ μντονομάζων ορος εἶναι 'ει γὰρ ορος ὁμολογεῖται cirησις α τελους ειναι πράγματος, πῶς τὰ τοιαυτα δύναται ζητήματα ορος ειναι, ἐν οἶς Ουδἐν ' λείπει προς το πληρες roὐ πρήγματος ' ὁλόκλζρον γὰρ εν τοὐτοις το πεπραγμένον, οιον η μα καὶ 15

προς το πλῆρες την ισότητα ζζτοῖμεν' αλλ' εστι ι ἐν πλῆρες το πεπραγμένον, επειδὴ δἐ το ἔγκλημα πλέον

ἔχειν τι δοκεῖ του πεπραγμένου, το παρεληλυθέναι

τὼ σὐμμετρον ἀτελους ἐπυει τἄξιν καὶ τὰ τοιαυτα, καὶ 20 διὰ robro δρος ἡ στάσις την γὰρ περὶ του ονόματος ζήτησιν ἀναδεξεται, 'r' ἄν τι μετὰ τό πραχθ ἐν προστε- θῆ τω πλάσματι ' Οἰιον τὸ ιεροσυλiας κρίνεσθαι ἡ ' δημοσίων, καὶ την φράσιν δεῖ πανταχόθεν θεωρεῖν καὶ την ιδιότητα, ώσπερ καὶ εν ola ἀτελἐς τὁ πεπραγμένον ' ra καθά που επὶ του ἀνοίξαντος τό κενοτάφιον ' δύο γὰρ ὁντων, εξ ῶν ἡ τελεία κλοπη πληρουται, του τε εισελθεῖν εις ἱερὸν καὶ υνελέσθαι ἱερὰ χρήματα, τὸ μῖν πέπρακται τ0 κρινομένω, τὸ M ουκέτι, παρῆλθε γὰρ, οὐ μην ιερὰ χρὴ Mατα ἔλαβεν' καὶ πάλιν τυμβωρυχία τὸ 40 ἀνοῖξαι τάφον καὶ λαβειν από των κειμενων, τὐ μὸν

563쪽

εἰσελθεῖν εις τον τόνον πέπρακται το κρινομένω τυμβωρυχίας, ου μην υσεiλετό τι ' κενοτάφιον γὰρ υπόκειται, ωστε ἀτελους υντος του πεπραγμἐνου την ιδιότητα ros μεν, ον τρόπον καὶ ἐν τω ἀντονομάζοντι την ιδιό-5 τητα ζητουμεν. προθέντες γὰρ τον τόπον τον ιερὸν Ουκέτι κλοπην, ἀλλ' ἔrερον τὸ πεπραγμένον καrασκευάσω

234 ιιεν' και ἐπὶ του βιασαμ iso νη ποιότης τιον προσώπων, Orι στρατηγὸς την δία Ioρῶν καὶ την ἀλλοίωσιν τῆς πράξεως ειργάσατο ' ονδ' ἔτερον γὰρ τέλειον ευρiσκεται,10 ουδἐ τὀ ιλον, ουδῖ τὼ δημόσιον ' ου τε βία μόνον ἐσri νου δημόσιον καθαρόν ' carε ει και εν τω ἀντονομάζοντι, τί χρὴ καλεῖν το πεπραγμiνον, ζητουμεν ἴπερ ορου Πιον,ορος ἄρα και ό ύντονομάζων ' του ro ουν πλέον ἔχει κεφάλαιον ουτος ἐν τῆ διαιρέσει. γλαθεν εαυτὸν - 15 μογένης, τον τρόπον των ἐνθυμημάτων κεgάλαιον κα- λῶν' κενάλαιον γ ἄρ ἐστι μiρος λόγου διάφορον εργασιαν ἐπιδεχόμενον προς τὰ προκειμενα και πεπραγμένα, ἄσπερφέρε ἡ των ελόγχων ἀπαιτησις πρὁς τὀ παραγραφικὁνδιάφορον ἔχει την εργασίαν ' ἐνταυθα δἐ οὐδεμiα ἐστὶ ad διαφορὰ κατασκευαζομένη, ἀλλ' ἐνθύμημά ἐστι μόνον

ἀλλὰ καθολικόν' πῶς ovν κενάλαιον ερεῖ τουτο O Ἐρμογένης κaὶ ου μῶλλον ειδος λόγου ' τι γὰρ εἰδός ἐσrι μόνον τὸ διαλλάττον καὶ διάνορον ποιόrητα ἐνθυμημάτων 25 παρυον ' κεφάλαιον γὰρ οὐκ ἔστιν ' ἀλλ' ἴσως κοι- νω λόγω κεφάλαιον αυτὰ καλεῖ περιληπτικόν.

564쪽

δας διαδέχεσθαι ' παῖδα δἐ ἔχων ἡρωrευσέ τις καἰ νιτησεν ἱερωσύνην τινὸς ἀφελέσθαι καὶ αυτου παῖδα υοντος, ἔλαβεν, τεθνασιναμφότεροι ' καὶ ωμφισβητοῖσιν ἀμφότεροι οἱ παῖδες varie τῆς ἱερω-ούνης ' τὰ γαρ o του ἱερέως παῖς ουσης τῆς ζητωλεως, τυν μἐν ηαρχη υπάρχῶ του γεγενῆσθαι si τὴ ἱερωου v, et a δἐ eto τελος, τό S

Σωπάτρου καὶ Μαρκελλίνου. υπεναντίας Oρμαται Ουτος τοῖς προάγουσιν ' οἱ μεν γαρ περὶ λοπράγμάτω/ την ζήτησιν εχουσιν, ων ἐν μῖν θατέρφ τό 10μῖν κατασκευάζει ἐκάτερος, τό δἐ αναιρεῖ' ἐν M oατωφο μὸν φευγων τον αυτὸν τρόπον τω μέν φησιν υπευθυνος ειναι, τψ δἐ ουδαμῶς ' ὁ δἐ κατηγορος συλλαβώνεκατέροις αντον υπάγει, ωστε αντός ουπάγει και ψπερ ὁ Ιεπων ενοχον αυτὸν καθίστησιν ' ουτος δἐ ἐκ των ἐναν- 15τίων' Ov γαρ περὶ πράγαατα δυο την πῆσαν εχει ζῆrζ- σιν, ἀλλ' ἐνὸς ἔντος του υποκειμiνου, δύο ἀμ σβητεῖ πρόσωπα ' ἔστι γὰρ ὁ κατὰ πρόσωπα διπλοῖς, οτ' ἀν πρῆγμα ὁλόκληρον υπι δυοῖν ν πεπραγμένον, περι Ουεκάτερος ἀμφισβητεῖ εις εαυτον την πῆσαν οἰκειούμενος 20 πρῆξιν, οἷον ὁ μῖν ηλγεν ως ἀποκτενῶν τον Τύραννον, ὁ δἐ φευγοντι περιπεσων ἀπέκτεινε ' και ἀμφισβητουσι 'περι του γiρως, εκάτερος τυραννοκτόνος ει ναι λέγων ' ἐνταυθα γάρ ἐστι μῖν υποκεiμενον τὸ πρῆγμα, τὐ καθη- ρησθαι την τυραννiω, ειο ει τὰ ἀμφισβυτοὐντα πρόσω- 25 ,πα περι αυτου και ἔτερος πάλιν κατὰ δύο πρόσωπα διαπλους, οτ' ἄν δύο προσώποις τισὶν ἐνυπόρον πρῆγμα και περι αὐτοὐ την ἀμνισβήτ=ησιν πρὸς ἄλλο.ους ποιῶνται , ως ἐφ' οὐ π&ρἐθετο παραδε ματος ' ἐν τοίrs γὰρ πέπρακται μῖν τοῖς παισὶν ουδῖν, περὶ di του πράγμα- 10τος ἀμνισβητοῖσιν, εκάτερος ἐαυτψ φάσκων προσήκειν.

ο συμ gωνιαν τινὸς νησουσι, μη ἔχει πρῖς την του Ορου ἀπόδοσιν, οτι τὁ καθόλου παρῆλθε γνωστικὼν των ωρων Rhetor. IV. 36

565쪽

θεώρημα ' Oτι τυν ορον ἐκ πεπραγμένων καὶ λειπόντων

πρῆγμα' ωστε ἐξ ἀνάγκης εκατέρρο καὶ πεπρῆθcti τι 235 καὶ λείπεεν ' τῶ μεν γὰρ ἐκβαλόντι της ἀκροπόλεως τον

is τύραννον αυτό τουτο πρόσεστι καὶ πέπρακται To εκβα

τφ δἐ πάλιν ἄπλοῖς χρηστέον τοῖς ἄλλοις, πλὴν μόνον του πρός τι, ἐκάστω προς τὸ αυτ6 χρήσιμον ἐξ ων

όλλὰ πολυ εLέγχων τό παραλ λάττον' omν ὁ μῖν ἐκ - 3ο λῶν τῆς ἀκροπόλεως ὁριεῖται πρὸς τὸ ιδιον λυσιτελώς λέγων, ὁτι τυραννοκτόνος ἐστὶν ὁ προθέμενος ἐπιμυλεῆσαι

566쪽

τῶ τυράννω καὶ σπουδην ταυτην ποιησάμενος, ὁ ἀνελ-

θων εις ἀκρόπολιν, ὁ των δορυφόρων γυμνώσας, ὁ τοὐς

φυλαττοντας αυτὸν ἀπελάσας, ὁ υποχείριον τοῖς τυρα νουμένοις κατασrήσας' τῶ δἐ ἀμφισβητοὐνrι πέπρακται

ραννίδα, Οἴθ' ὐλως ἐνεχείρησε τψ πράγματι, αὐτίκα οὐκ

εἴη τυραννοκτόνος, Ουδῖ δύναται της δωρεῶς ἀμνισδετεῖν' ὁ δἐ ἔτερος πάλιν ἀνθοριεῖται Θοεις, - μἐν ιδων συνι- 10oτὰρ, το ει του ἀνrιMκου εκβάλλων' ερεῖ γὰρ, τυραννοκτόνος εστιν ὁ διαχρησάμενος τον τύραννον, ὁ μηνεύγειν παρασχών, ὁ επ' ἄκρον ελευθερώσας τον δημον 'ταῖτα επραξα μἐν ἐγώ, τώ δἐ ἀμφισβητοὐντι τούτων οὐδἐν υπάρχει, ἄστε ἐμοὶ οὐκ ἐκείνω η επι τψ καθιοη- 11κέναι την τυραννiδα δωρεὰ προσήκει ' από δἐ των Ορων πρόδGος ἐκ τῶν λοιπῶν κεφαλαiων διπλη εξέτασις' διπλῶ γὰρ οριζομενων διπλην ανάγκη τὴν τῶν δρων διαίρεσιν

γενέσθαι. υνὰ μέρος. θαυμασίως τό ἀνὰ μέρος, οὐδὲ γὰρ ἄν συσταih ὁρικὸν τὸ τοιουτον ζήτημα, εἰ μη et oεκάτερος υπάρχει μiρος τι πράξας' ει γὰρ μὴ δοίης τῶι ἐν τὴν ἀρχὴν, τψ δἐ τὸ τΩος, ουδ' ἄν συσταίη τό ζήτημα ' υπερ τινἐς ἀγνοήσαντες μικροῖ τῆς οριστικῆς λ- et σεως ἐξέβαλον τὸ ειδὼς τοὐτο ' ἐπὶ γὰρ ατελῶν, φασιν, τὴν ἰδιότητα ζητουμεν, ἀλλ' οὐχ ὁλοκλήρου τοῖ as πεπραγμένου τυγχάνοντος ' εἰ γὰρ εντελὸς καὶ πλῆρες τὁ πεπραγμένον, οὐκ ἄν δρος εἰ ζ. .iλει εἰ πλώσομεν δύο

τινὰς κατὰ φιλiαν διεφθαρκέναι τὸν τύραννον, ώς ἐπὶ τοὐδε τοὐ παραδεiγματος. υρμόδιος και Ἀριστογεέτων καθεῖλον τὸν Ιαπίαν και ἀμφισβητοῖσι τοὐ γέρως, ῆ soαιτουσι το γέρας ' Ovκ ἔτι Oρος τὼ τοιoprὼν, ἀλλ' 1riραν ποιεῖ στάσιν, - ἔπι τὸ πλεῖστον τὴν πραγματικήμ' εἰ

γὰρ . καὶ δύο τοὐς πράξανrας ἔχομεν, ἀλλ' ἔμως τὀ ῖδον

567쪽

δύο προσωποις τισίν. οὐ μόνον φησὶν επι κατορ-5 θώματος διπλους δρος γένεται, αλλὰ καὶ ἄλλως ώς ἐπὶτων ἀμφισβητουντων περὶ της ἱερωσυνης' ενταυδα γὰρουχ οντος κατορθώματος αυτοῖς, ἀμφισβήτησις γiνεται πράγματος, τοὐ μεν τὴν απῆν, του δι τὸ τέαος εχοντος' κατὰ διαiρεσιν αμφότεροι προβολαῖς χρήσονται, εο μια δἐ ἐκύτερος ' ro υτο γὰρ ἰδιον του κατὰ πρόσωπα διπλου και πρόχειρος ἡ αι rici' εστι γαρ προβολὴ εκθε-236-τίδν πεπραγμένων μετὰ κατασκευῆς και αυξήσεώς τινος ' ουκουν iv μἐν τοῖς κατὰ κρiσιν ὁ κατήγορος μόνος εχει τὴν προβολήν, ἐν di τω κατὰ ἀμφισβψτησιν ἀμ- 15 νότεροι, καὶ ἐν τῶ κατὰ αἴτησιν μόνος, ου γ cerebri ovκαι ὁ ἀντιλέγων προβολὴ χρήσεται Ουδ' αυξήσει τb πεπραγμένον, κατ' αυτου γὰρ τὼ γινόμενον ' τουναντίον Ουν μειωσει καὶ Miξει μvJενὼς ἄξιον in τὼ πεπραγμένον. Tῖν δἐ συλαγισμόν τινες βούλονται ἐκλείπειν ἐν τοῖς 20 κατὰ ἀμνισβήτησιν, καὶ καλῶς μύλνται, λέγοντες, ἴτιαπό των αὐτῶν πεπραγμένων ἐκατέρου ὁριζομένου τι υποκεφtνον ἴνομα ὁ τὸν avi γισμὸν δυό&ενος οὐ πλόον τὸ tavro υ ἡ τό τΟὐ ἐναντίου συστήσεται ' Oιον ίς ἐπὶ των ἀμνισβοτούντων τοὐ γέρως, Oς αν τω συλί - 25 γισμω χρήσηται ' μηδἐν διανέρειν ἀλλήλων λέγων τά τε ἐαυτου κ&ι του ἀντιλέγοντος, ἐδιον γὰρ συλλογισμου τὀ συναγειν ἀμφότερα τὰ διηρημένα, οὐδἐν μῶλειν υπῖρ

τω κεφαλαίω χρήσεται, πῶς M ovκ ἐκλείφει ἐν τῶ ἐξι-30 σώζοντι. Ἱστέον δ/, ἔτι τινές φασιν διαφέρειν τὴν διαψεσιν του καrὰ ἀμνισα τησιν, τοὐ τε ἀντονομάζοντος

568쪽

καὶ τοὐ κατά συλληφιν' οτι ἐν ι ἐν τῶ ἀντονομάζοντι, και τω κατὰ συλληφιν δύο ζητουμένων υνομάτων διπλοῖς τοῖς οἰκείοις ἔκαστος χρήσεται κεφαλαίοις, προβολὴ, ὁοω,

. κείοις χρήσεται' ἀλλύ ἀμφότεροι μῖν χρήσονται προβολαῖς καὶ Oροις και κατὰ τοὐro διπλῆ δοκεῖ διαίρεσις' οὐ μέντοι διπλοις τοις οικείοις εκαστος χρήσεται, ἀλλ' ἀπλοῖς συν μια προβολῶν και Oρω καὶ ἀνθορισμψ' ἐπει- δη εν το ζητουμενον ἴνομα, τίς ὁ τυραννοκrόνος, καὶ εν looei ται ' ora ωσπερ επὶ του ἀντονομ άζοντος ορiζεται, τὰ o ιερόσυλος καὶ πάλιν το ἔτερον ἴνομα, τίς o κλέπτης 'απο δἐ τῆς πυλικοτητος διπλοῖς εκασrος τοῖς οικεkις

χρήσεται ' επειδὴ δύο ἐστὶ τὰ ἐξεταζόμενα πράγματα ἀνὰ μέρος, εκάτερος ἀνὰ μέρος χρήσεται τω υπ' αυτοῖ πε- 1 Sπραγμένφ, καὶ ου μόνον αυξήσει το χιον, ἀλλὰ καὶ το

ἀλλ' ob ζητεῖται το πρόσωπον εν δρον, ἀλλ' ιδιότης πράγματος καὶ Γνομα πράγματος, οὐ προσώπου ποιότης' ει γὰρ πρόσωπον ζητουμεν καὶ ποιότητα, ουκυὼν καὶ φίλυσιν καὶ δύναμιν ζητήσομεν ' ἄλλ' ο υτε πρόσωπον etsoυτε ποιοτητα πράγματος ζητοῖμεν. ἄλλοι δἐ καὶ rosro λέγουσιν, δrι Ουκ ἔστιν ἐν Οροις καrὰ πρόσωπα διπλοῖς' ἀπατηθεὶς di ὁ τεχνικὸς ααδ των στοχασμῶν ἐνόμισε καὶ ἐν δροις ει ναι κατὰ πρόσωπα διπλοῖν, ου καTανοῆ- σας, ο τι ἐν ι ἐν στοχασυῶ ἐπειδὴ ἄδηλον το πρῆγμα, ἐξ εοεικότων &ἱ ἀποδείξεις ' εικότα δέ ἐστι βοὐ λησις καὶ δί- ναμις, ἄπερ έστὶ προσώπων, διὰ τοὐro ἐστι κατὰ πρόσω

569쪽

αδηλον το πραγ ια, αὐτο δἐ ζητουμεν το ποαγμα τί εσrt, δια τουτο κατὰ πράγματα μεν διπλους ἔσrιν δρος, κατὰ πρόσωπα δἐ Ουδαμῶς' οῖον ἀνηλθέ τις ἀναιρήσων τον τύραννον, εφυγεν ὁ τύραννος, ἄλλος φευγοντι περι-ε τυχὼν ἀπέκτεινε και ἀμφισβητουσι της δωρεας ' ενταυ- θα γὰρ ου πρόσωπα ἐξετάζεται, αλλὰ τίς ὁ τυραννοκτόνος το πρῆγμα αυτό ' και πώλιν εν ν περι της ιερωσμνης ἀμφισβητοὐσιν οἷ παῖδες, το πρῆγμα ζητουμεν, τίς από του ἱερέως ' και λiξει ὁ τού ἱερέως παῖς, ο τι του

σώπων ζητοvμενης, ' ἀλλ' επειδη δυο προσώπων ἔντων, D, M πρήγμπτος ζητουμενον και ονόματος, ὁ μῖν τυναπην του πράγματος προβάλλεται, ὁ δἐ τό τiλος, ως

νοκτόνος εἶναι, ω πέπραχε, διὰ τοὐro διπλουν αυτὸν ἐκ προσώπων ἐκάλεσεν' ἐν γὰρ τοῖς προσώποις τὰ Πια τοὐδρου συμβόβηκεν ἀμφοτέροις, λόγω δη τό λεῖπον γαι 20 πεπραγμένον ' ἀμφοτεροις γὰρ και πέπρακται και λελει.

λαμβώνειν ἀμνισβητουσιν ἀλλήλοις οἱ ιατροι περὶ τῆς δωρεὰς ' ζητητέον, τίς ἡ δια λορὰ τούτου τε και τοὐ κα- τὰ ἀμ τισβήτησιν δρου ' ἐν μἐν Ουν τῆ κατὰ στοχασμὸν 30 ἀμφισβητήσει περὶ τοὐ προσώπου ποιοίμεδα τὴν ζήτη-

570쪽

. σιν, ποτερος των ιστρων τυραννοκτόνος ' ἐν δἐ τῆ ὁρικ' αμφισδετήσει το πρῆγμα ζητουμεν, πότερον το δι ξαι της ἀκροπόλεως ἡ το ἀνελεῖν τυραννοκτονία, και τομεν λείπει τι του ολου πράγματος, τω δἐ πέπρακταί τι

συνελθόντα δἐ τα παρ' ἐκατέρων γινόμενα δεν τέλειον ἀποτελεῖ ' πάντως ουν - ὀρικὴ ἀμνισβήτησις εκ λειπόντων ' εσn και πεπραγμένου ' ἐν δἐ τῆ κατὰ πραγματικὴν επαινέσει μῖν και τον αμgισβητουνω ὁ φευγων, ἐαυτόν M μἀλλον ἄξιον ἀποφανεῖ τῆς τιμῆς ' ώς επ' εκείνου ' μετὰ τὰ Μηδικὰ ἔδοξεν υπb του ἀρίστου 10των Ἐλλήνων βασιλευεσθαι τ0ν TU.άδα, και ἀμφισβη- τοὐσι Θεμισrοκλῆς και ILαυσανίας ' γνωστέον δ/, ἔτι πολλὰ τοιαim προβλήματα ὁρικὰ ευρισκεται ' ωσπερ γὰρ εν στοχασμω ἄπειρα μῖν τὰ ἄπλῆ, πολλὰ δἐ τὰ ἐκ προσωπων ατελῆ, ολίγα δἐ τὰ ἐκ πραγμάτων ατελῆ προκα- 15τοσκευαζόμενά τε και ἐμπίπτοντα και σvνεζευγμένα, Οἴτιος και ἐπὶ των ορων τὰ ἄπλῆ ἄπειρά ἐστιν ' τὰ Mἀντονομώζοντα και ἐμπίπτοντα ολίγα ' πλεῖστα δ' ει και τὰ κατὰ δυο πρόσολπα, δ και κατὰ ἀμνισβήτησιν γίνε ται και κατὰ συμβουλὴν καὶ κατὰ τὸ δικανικόν ειδος ' 20ου μόνον M ἐκ λεiποντος β καὶ πεπραγμένου Πυνίστηκεν o κατὰ ἀμνισβήτησιν ορος, αλλὰ και ἐκ πεπραγμένου μόνον, ὼς ἐπὶ του κεφάλου και Ἀριστοφῶντος των ἀμ- νισβητουντων του καλου μου ' και ἐκ λείποντος μόνον, ὼς ἐπὶ του γελῶντος καὶ κωλυομένου ἱερῆσθαι ' δοκεῖ di 23 καὶ το δ β κατὰ τον Κίναλον ἐκ λειπονrος ειναι καὶ πε-