Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

571쪽

ἀλλα και εν πραγματικῆ και ἐν αμφι Γα, σπανiως δῖκαι ἐν στοχασμω ' καθόλου τοίνυν τα κατα ἀμφισβήτησιν προβλήματα γνωσόμεθα ποιας ἐστι στάσεως, ει μά- 15 θοιμεν οτι ὁ μῖν στοχασμὸς το δικανικὸν ἔχει μόνον, σπανίως di και το συμβουλευrικὀν, αἱ δῖ ἀντιθετικαὶ 1iόνον το δικανικὐν, πραγματικὴ di ἄμφω, αἱ M νομι- και τὸ δικανικον πλὴν τῆς αμ*ιβοῖ ς' αυτη γὰρ ἔσθ'

ore και τό συμβουλευτικόν επιδέχεται ' πῶσαι τοίνυν αἱ

20 ἀμσισβητήσεις γίνοντω, ἡ κατὰ στοχασμὸν, ἡ κατὰ Ορον, ἡ κατὰ πραγματικὴν, ἡ κατὰ ἀμέιβολiαν' ἀλλ' ἐν

as ἀμφισβητουντων ἀλληλοις τῆς δωρεῶς' ἐν di τευ ορφόκ λείποντος καὶ πεπραγμένου ἡ ἀμφισβητησίς ἐσri,

μεν' ἐν di τῆ πραγματικῆ ἡ μῖν τῆς δωρεῆς αιτησις λ

572쪽

ρισται, πιρὲ μελλόντων M η σκέψις γίνεται ' D δἐ τῆ

αμφιβολία η κατα ομωνυμῶν η αμφισβήτησις γίνεται, ὼς ἐπι των ηγεμόνων των διιφισβητουντων, τίνες οἱ . ηγεμόνες, πότερον οἷ Aroρες η o. στρατηγοί' η Ad επὶ τοῖ ξυλίνου τευους Ου εχρησεν ὁ θεός ' η κατὰ συνθεσιν Sη διαίρεσιν, ώς επι του Πανταλέοντος, oπερ δοκεῖ καὶασύστατον ειναι ' ῶσπερ ει περὶ τιμης καὶ πρωτείων --φισβητήσεις γίνονται, οἴτω καὶ περὶ τιμωριῶν καὶ κολλσεως, καὶ λέγεται ἐπ' ἐκείνων ἀντιπροβάλλονται ἀλλήλους, ώς επ' ἐκείνου ' λοιμου καταλαβόντος τὴν Ἐλ- 10λάδα εχρησεν ὁ θεὸς παύσασθαι τὴν νόσον, εἰ τὴν ασε- βῆ πόλσ κατασκάφειαν ' καὶ ἀντιπροβάλλονται ἀλλήλας Αργος τε καὶ Θῆβαι' καὶ τόδε ' ιιετὰ τὰ εν Xαιρωνεία χρωμἐνοις περὶ Τ' τῆς ἡττης επησεν ὁ θεὸς ηγεμόνων κακότητι γεγενῆσθαι τὴν Wτταν, ἀντιπροβάλλονται 15 ἀλλήλοις οι στρατηγοὶ και Oι ρήτορες. )

Ven. recepi. Si Von. pergithinti δε δυσχερεστέρα τῶν τοιουrων προβλημά rων ἐπίγνωσις, πότερον ὁριγοις ἐστιν ἀμφισβητήσεως ἡ τῆς

stuσεως ' πλὴν ἐάν τις τὰ ἴδια ἔκάστης διερευνῶν ὴ στάσειie, μῶλλον ὁρικὰ εἴρε9ήσεται ἐκ λεἰποντος ἔντα και πεπραγμένου ' ris γαρ κα- τώ αμφιβολίαν ἡ περι προσωδίαν ἡ διάστασιν γίνεται συλλαβῶν, ως ἀκριβέστερον ἐν τοῖς περὶ αμφιβολίας λελεξε rat ' Toσαντα μενουν περι τῶν κατὰ δμφισβήτησιν ορικῶν προβλημάrων, τελευrαιον δ. ειδος τῶν διπλῶν p. 573. I. 12. Duiligeo by Cooste

573쪽

τὰ μυστηφα ηρετό τινα μυηθέντα ειπών α εἶδεν, εἰ oυrως ἔχοι. συγκαtέθετο ὁ ἐρ-ηθεὶς καὶ ὼς ἐξειπὼν υπύγεται ' τι γαρ ro ἐξειπεῖνουσης τῆς ζητήσειie καὶ ταύτης μέχρι του πρός τι προλυσης. ιμ- πεσειται και, τίς ὁ ωμύητος, αλλο cirημα' και διαιρέσεις γε καὶ

5 τουτο ποῦσι τῶς ἐSις μυρι του πρός τι ' εἶτα ποιήσεις ταλοιπα κεφάλαια.

κεχώρισται ἀλλήλων ' μετὰ γὰρ τὰ πρός τι το ἔτερονεξεταζεται ζήτημα συσεως ἄλλης υπαρχον ' ἄλλο γὰρ το30 pirεῖν, ri το ελιπεῖν, καὰ ἄλλο, τίς ὁ ' αμύητος' και

574쪽

από των πρός τι του πρώrου ζητήματος ἐμπίπτει το δεί-

τερον ζήτημα. Τ

Σωπίτρου και Μαρκελλένου. Λοκεῖ τουτο ἔτερον εἶδος εἶναι υρον των συνεζευγμένων ' duo γὰρ ἔχει ζητήματα τὰ συνεζευγμένα, ἄσπερ καὶ οἱ συνεζευγμένοι Sστοχασμοι, αλλὰ εν υ ἐν εχει το προκείμενον ονομα, εἰ ἐξεῖπεν τὰ μυστῆρι α' το γὰρ δεύτερον εις σύσrασιν τοὐπροκειμενου παραλαμβάνεται, το εἰ αμύητος ὁ ἔτερος '

στοχασμος ὁ ρ συνεζευγμένος διπλοῆς, ἀλλ' ἔτερον εχει τυ 10 εἶδος. 'υτ' αν ίσπερ ἐν στοχασμφ. Tω σχήματι μόνον παραπλησιος, τ' M φύσει θιάνορος ' οὐ, γὰρ ἐπὶ του πώματος ανακύπτει, καθάπερ ἐπὶ τοὐ στοχασμοῖ 'οι τε γὰρ ολως κεφάλαιον χρῶμα ἐσrιν ἐν ορν, οὐδ' αδήλου τοὐ πράγματος οντος ἀλλὰ δήλου μἐν, ατελοῖς is

575쪽

M ἡ ζητησις ' πως ουν ἐνταυθά φησι μεταξυ τῶν κεφαλαίων ἔτερον ἐμπίσπει ζήτημα, αυτὁς διδάσκει καὶ 239 ὐποτίθεται ' του γὰρ πρωτου, φησὶν, ζητήματος ε - . ταγμένου ἄχρι του πρός τι, εμπίπτει τὸ ἔτερον ζητημαε τέλειον καὶ αυτὁ τυγχάνον, οἷον εἰ αμύητος ὁ ἔναρ ι ντα μυστήρεα, ὁ ὐπ' αυτῶν των θεῶν τετελεσμένος, καὶ

διαιρεῖται Toὐτο εως του πρός-τι ' και μετὰ ταὐτα πῆ

τοῖς ἐξης κεφαλαὶοις κοινοῖς χρησόμεθα ' δει συν τὁ πρῶτον μελετῶν ἄχρι τοὐ πρός τι ' τοῖς M ἐφεξῆς κωs0 φαλαiοις κοινοῖς τοῖς μετὰ τὁ πρός τι χρήσασθαι ' οἶ- νόμος τὀν εξειπόντα τὰ μυστῆρια τεθνάναι ' αμύητος

ἔναρ ιδὼν τὰ μυστήρια ξρετό τινα καὶ ἐξ ς' οὐκοὐν ἡ προβολὴ δεινὰ επραξας ἐξειπὼν τὰ μυστήρια ' ὁ ορος, Οὐκ ἐξεῖπον, ου γὰρ εφθεγξάμεν' ἀνθορισμός ' καὶ μην

si κατένευσας ' καὶ συνάφει εὐθυς τὸν συλλογισμὸν, λέγων ἴσον ειναι τὸ κατανεῶσαι τῶ ειπεῖν ' γνώμη νομοθέτου,

ἔτι ἄτοπον λίαν ἡγήσατο τὸ τοιοῖτον ὁ νομοθέτης' ειτα ἡ πηλικότης βεβαιοῖ, οτι μέγα και χαλεπὁν τὁ ἐκλέγειν τὰ τῶν θεῶν μυστήρια ' ειτα τὸ πρός τι, O τι και μεῖζον 20 το κατανεῖσαι, βεβαιοῖντος γάρ ἐστιν' ἀφ' οὐ τό δὲύτερον ἐμπίπτει ζήτημα εξ ἀντιθέσεως ' ἀλλ' oυκ ἀμύητορουτος ' τοῖτο γὰρ τὸ χρῶμα ' καὶ λοιπὰν ἐπανατρέχει εις 7 τὸν δρον τοὐ δευτέρου τούτου ζητ ιιατος φάσκων εκεῖνος ἐμυήθη ' ὁ εις θεῶν ιερὰ φοιτήσας, ὁ παρὰ δα- dis λίχου μαθών ' τὸν δῖ συλλογισμὸν u ἀνrιθέσεως λη- φόμεθα, ὁμοιον λέγοντες τψ' υπὁ τῶν ἱερέων μανθάνειν τὁ εν τοῖς υπνοις μυεῖσθαι ι μανθάνειν γήρ ἐσrινεξ ἀμνοτέρων ' ταῶτα δἐ ανατρέφεις λογισμοῖς χέ0ρίζων και πολύ τὁ μέσον λέγων' ἡ πηλικότης και τὁ πρός

576쪽

mτον κατῆγορον τα του φεύγοντος ἔχειν κεφάλαια ' τον γὰρ ορον αεὶ του φευγοντος οντα ὁ κατήγορος ἐνταυθα ἐν τῶ δευτέρω ζητῆMατι λεγει' ὁ δἐ cyευγων τον συλλο- γυσuον του κατηγόρου οντα αεὶ προβάλλεται.

577쪽

ἐκβάλλει και Ουδέτερον παραδέχεται ο την τάξιν ἔχων του τευγοντος ' του δῖ ἐμπίπτοντος, ο τι ἐκεῖ μἐν εν τψαυτω ζητήματι την τάξιν ἐναλλάττουσι των κεφαλαiων, O τε κατήγορος καὶ ο φεύγων, ώς ει ρζται, τὰς οἰκείας 5 ἀμεύοντες τάξεις, ἐν rαυθα δἐ διόλου του προβλήματος την Οικειαν ἐκάrεροι διασύρουσι τάξιν ' του δἐ καt; ἀμφισβήτVσιν, οτι ἐκεῖ μῖν το εν πρῆγμα τοῖς δυο πi- πρ&κται προσώποις, ἐνταυθα γὰρ τα δυο του ἐνος κατηγορεῖται ' ὁ γαρ ἀντιλέγων ἐνταυθα τῆ ἱερωσύνη δύο

0 τινα κατὰ τοὐ irίρου σπεύδει ἀποδεῖξαι, υτι τε Ου καθαρος, ως ἀπεκτονὼς τον πατέρα καὶ Oτι Ουκ ἐκ καθαρων, μοιχὸς γὰρ ὁ πατήρ ' ιστέον M, orι των ὁρικῶν ζητημάτων τὰ μἐν ἀκουσια εχει τὰ κρινόμενα, ὼς τοiξα κτυλον ειναι νἰ ώς τὀ μὴ γελῆν' τὰ di ἀκουσια, 5 ώς το ἐπανατείνεσθαι χεῖρας, τό κλέπτειν, τὸ βιάζεσθα

γίγνονται.

578쪽

οριο εκ της προβολης' καὶ γὰρ αVTV το αστ αρχης πρι τέλους et ριQει' οἱ di φεύγοντες εκ των ε ναντιων ἐννοιῶν ' δηλονότι καὶ λυσιτελεῖν αὐτοῖς προς τον αγῶνα δυναμένων τάς τε καταστάσεις καὶ τὰς διηγήσεις ποι - σονται' ἀρχόμενοι μἐν εκ τινων καθολιαωτέρων ἐννοιων, Sτα di μερικὰ και της παρουσης υποθέσεως Oικεῖα συνυφαίνοντες εκείνοις ' γνωστέον δ/, υτι καὶ Κόραξ ὁ τεχνογράφος τω τῆς καταστάσεως ὀνόματι κέχρηται προοψια του λόγου την κατάστασιν καλῶν ' ol M ' τεχνικώτερον περι αυτῆς διορiζοντες και διεξιόντες, cς καὶ ανωτiρω 10εψηται, την κατάστασίν φασι τψ λόγω λυσιτελεῖν προς τουτο, οπερ καὶ το ἔνομα δηλοῖ, προς την πρεπωδεστά-

τον διάπλασιν τῆς διηγήσεως. τὀ μἐν γὰρ διηγήσασθαι

ψιλὸν τὁ πρῆγμα ου σφόδρα εντεχνοω, τὸ M συγκα-στάσει διηγεῖσθαι τεχνικώτατον ' Oθεν και Λημοσθένης is ἐν τοῖς δημοσίοις μάλιστα λόγοις, 7 οπου καὶ την ἀκρίβειαν εμφαίνει, ' τοιαυταις χρῆται ' ταῖς διηγήσεσιν. Σωπάτρου καὶ M αρκ ελλέν ου. Iri τῶν δύο

ὁ ἀντονομάζων καὶ ὁ κατὰ σίλληφιν δύο δροι τυγχάνουσιν, διαστέλλει τῆ διαφορῶ καὶ διαχωρi ει ' φησὶ γὰρ as

ἐκτιθέμενος Ουκ ἀντονομαζομένων, O ἐστιν οὐκ ἀναιρουμένου του ἐτερου διὰ τῆς ειςαγωγῆς του ἐrερου , ἴπερ ἐν τῶ ἀντονομάζοντι γένεται' ὁ γὰρ ἱεροσυλiαν τὸ πεπραγμένον λέγαν τὸ κλοπὴν ειναι ἐκ Iaει' καὶ πάλιν ὁ κλοπὴν διῖσχυριζόμενος αναιρεῖ τῆν ἱεροσυλίαν ' int Mao

τῶν δύο δρων οὐχ ovrος τῆς ἐργασίας ὁ τρόπος, ἀλλ'

579쪽

έκατερον ιδία καν ἐαυτο οπεῖται ' ορα δἐ ἐπὶ του παρα- δεθματος ' εν μεν το πρόσωπον το εξεταζόμενον, Mo δῖτα ζητούμενα ονόματα ' τiς ὁ καθαρὀς καὶ τίς ὁ εκ καθαρου ' ηκιστα Ουν διὰ του ετέρου το ετερον εκβαλλεται,. 5 ἴπερ επὶ του ἀντονομάζοντος δέδεικται, αλλα καθ' εαv-τὸ εκάτερον ζητεῖται ' δυοῖν γὰρ ἔντοιν, οἶς ενοχον ὁ κατηγογὰς φησι γεγενησθαι τον φεύγοντα καὶ διακεκωλύσθαι ἱερῆσθαι, ὁ φεύγων δ' ετέρρο ὐπεί νον εα τὸν ειναι λέγει ' καὶ γὰρ καθαρὸν και εκ καθαροῖ εαυ- 0 τον εἶναι κατασκευάσει ' δύο δἐ ἔντων των ζητουμενων επὶ ενὸς προσώπου, διπλη καὶ η διαiρεσις εσται δύ O- λων των κεφαλαiων' πρῶτον μῖν περι του τίς ὁ καθαρος, δεύτερον di περι του τίς ὁ εκ καθαροὐ τῆ αὐτῆ διαιρέσει των κεφαλαίων ἐφεξης πάντων ' ιἴστε καὶ τWὐ- 5 τvν εἶναι διαφορὰν πρὐς τον ἀντονομάζοντα, διὰ τουτο M ovκ ἀντιτιθέντες κε*όλαιον κεναλαίω την διαίρεσιν εν τοίτο τω εῖδει ποιοίμεθα, ἀλλὰ χωρίσαντες, Ουχ ὁτι Ουκ ἀγωνιστικώτερον, άλλ' ἔπειδη διέστηκεν απ' ἀλλήλων καὶ κεχώρισται τὰ ζητήματα, συνάπτειν μἐν 20 επιχειρουντες σύγχυσιν εργαζόμεθα ' διαιρουντες ει -- κρινῆ καὶ σας η τον λόγον παρεξόαεθα' τελεio v δέ ἐστισὶ τορος τῆ συμμετρία τῆς χρείας χρησάμενον εκφεύγειν τό προσκορῖς καὶ varιον' καὶ εἰ κατασκευάζοντι αυ- τω τὸ ε τερον ἀνάγκη γένοιτο καὶ τοῖ ετέρου εν τῶ λό- Ἀγρο ἐπιμνησθῆναι, επαγγ ἐλλεσθαι ποιεῖσθαι τὴν περὶ τούτου εξέτασιν, εστιν ἴτε εἰ ἀπαιτoiη καὶ βραχεiας κα- κατασκευὰς δ δ ποιουμένους διὰ τό ἀγωνιστικον ' δεῖ δἐ ει-ειναι, ές ἔνθα μῖν συμπλέκεται τὰ ζητήματα κεφάλαιον κε*αλα- ἀντεξετάζοντες προάγομεν τον λόγον' ἐνθα di κεχώρισται, ἀναγκαῖον χωρίσαι διὰ τὴν συγχυσιν '

πλὴν εἰ πρὸς τὴν χρείαν βραχεiας μεταξύ κατασκευας

580쪽

ήσατό με ' ovκοῖν προτέρα των ἀμαρτηθέντων ἡ ἐμῆ

σας ὁριστικῶς, τiς ὁ του προςρῆμαrος δ' τούτου υπόδικος, ὁ ῖνδρονόνος, ο μεμιασμένος, οὐχ ὁ δικαίως ἀνελών ' ἐγὼ M μοιχὸν και ἄδικον εις ἐυὸ γεγενημένον

ἀνεῖλον ' δίδωσι δἐ κτείνειν τὸν τοιοῖroν ὁ νόμος ' και πληρώσει ἐνταὐθα τόπον κατὰ μοιχοῖ' αλλ' εδει, φησι, φεισασθαι πατρὸς ἔντος' ἡ λύσις, και που rω νό-μφ προσδιώρισταί τι τοιουτον, ἐὰν γένει προσί κη μὴ διδόναι δίκον ' ἀλλὰ δὴ και πατέρα χρη μισεῖν ετέρου 20 μἀλλον, ει πονηρὸς και ασεβὴς γένοιτο περι τὸν παῖ 'ειτα χρῆσαι διαβεβλημένοις ἐπιχειρήμασιν , ri 38 ει προδιδόωτα ῆμυνάμην, τί δἐ ει τυραννουντα ' ἄρα μιαρὸς εδοξα Mκην λαβών; οὐκ ἔστιν ' ου τοίνυν ἄξιον οὐδἐ νυναιτμν εχειν ῶς ανδροφόνον ἔντα ' δεινὸν γὰρ ἡ μοι- as χεία καὶ τῶν μεγίστων αδικημάτων Οὐκ ἔλαττον' ει δῖν)νειεν, ώς ἐχρῆν κρῖναι αυτὸν, ἐν μητέον ἔτι ἀνελεῖν προτέτακται παράνομον, οὐ μην τὸ ἔτερον ἀνθ' ετέρου πρῆξαι ' πῶς di καὶ οὐ δεινόν μετθειν μεν τῆς ἄλλος επιτιμiας ἀνεγκλήτως, ειργεσθαι δἐ τῆς ἱερωσύνης εν Soανδροφόνου μοίρα ταττόμενον ' κἄν μἐν εις τὰ ιερὰ εμ-