Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

581쪽

βάλω και προσίω τοῖς ὁσίοις μηδένα κωλύειν ἐπιχειράν, την M τιμην ταύτην αφαιρώχθαί με τω αυτ, τρόπον τοῖς κατεγνωσμένοις' ἐπὶ τουτοις ἔστι τελικον κενάλαιοντο συμφέρον ' δ πανταχοῖ και ἐν παντὶ ζητήματι δεῖο καθοραν ' εστι δἐ ενταῖθα λαμβανόμενον ἐξ ἐνδόξου, ἀλλὰ χαλεπαiνει, gησι, το δαιμόνιον ' λύσεις ει τηνἀνθυποφορὰν ενδόξως το καθόλου κατασκευάζων, ου πέφυκεν ἀγανακτεῖν υπῖρ των μοιχων, αλλὰ συναλγεῖν τοῖς ηδικημένοις ' εἶτα ἐπὶ τελει ερεῖ, οτι συμφερει rpio πόλει τό μδρα σωφρόνως καὶ κοσμέως βεβιωκότα --ηρετεῖν τοῖς θεοῖς ' ιστέον δ/, υτι χαλεπον εν τισιν ὁρμκοῖς ζητήμασι χρωμα το καλούμενον εὐρεῖν' ώς ἐπὶ τοὐτο κενοτάφιον διορύξαντος καὶ κρινομένου τυμβωρυχίας 'ἀκοὐω γὰρ, διατὶ ωρυττες, εἰ μη τυμβωρυχεῖν ηθελες; i5 απορήσει λύσιν εἰπεῖν, εἰ μή που λέγει, ἔνα καθάρω τον τόπον, σνα τινὰ ἀπόθωμαι, η ἄλλο τι τοιοῖ ν' καὶ ἐπὶ τοὐ ὐφελομένου τα ἰδιωτικὰ χρὴματα ἀπο του ἱμ

οοῖ ἡ αὐτὴ απosis, τί γὰρ ἐρεῖ χρωμα μετὰ τὰ κεφά

λαια, πλῆν εἰ λέγοι, οτι ἡπιστάμην ἰδιωτικὰ εἶναι χρη- 20 ματα ἐν τ* ἱερω ' τὰ ο καθαρος, καὶ τις ὁ ἐκ καθα-ροὐ ' ἀνεῖλε γὰρ, ουτε ἐκ καθαροῖ' υοσοὐ γὰρ παῖς o M, Orι και καθαρος καὶ εκ καθαροῖ' ὁ γὰρ μοιχὸν ἀνελὼν καθαρός' καὶ ὁ τεκών δἐ ου μοιχὸς ἐν, οτε με

ετικτεν ' καὶ γiνεται τὸ πρῶτον ζήτημα, οτι εκ καθα-

25 ροῖ' καε λοιπόν ἐμπίπτει τὸ ετερον ζήτημα, εἰ γὰρ ἐκκαθαροῖ γέγονας, ῶς φνς, - ου καθαρὸς ἀνελὼν τόν καθαρόπι καὶ Ουτως εἰσάγεται τὸ δεώτερον ζήτημα, οτιμοιχὸν ἴντα ἀνεῖλεν ' εἰσάγεται δἐ σχεδὸν μετὰ νον πομότητα. Ἱστε- ει, ἔτι τινἐς των τεχνικῶν τρία γενικῶ1ο τοὐ ἔρου εἴδη λέγουσι, τὸ κατὰ φύσιν, τό κατὰ πρόσωπον, ὁ κατὰ κρίσιν ' καὶ τοὐ μῖν κατὰ φύσιν παράδειγμα ' νόμος τιν σεσινωμένον μὴ ἱερῆσθαι ' ἐξαδάκτυλός τις ἡ μν γελων κωλύονται ἱερῆσθαι ' ἐνταὐθα γὰρ

582쪽

ἡ ζήτησις εἰ τολo σῖνος το κατὰ φυσιν ' τοπι δἐ κατὰ

τρόπον τουτο ' πλούσιος πέμτι συνεχῶς ἐπανατένεταιτας ν χεῖρας και κρίνεται υβρεως ' ζητεῖται γαρ ει Ου-

τος ὁ τρόπος πληγαί ' του δἐ κατὰ κρίσιν, τούς τε κατ' αἴτησιν καὶ τους κατὰ ἀμφισβήτησιv' λανθα- sνουσι di ουτοι εαυτοῖς Ουκ εῖδη Ορων ἀλλὰ ποι- 242ότητας λέγαντες ' διαφέρει δἐ ειδος ποιότητος τῶ τὀ μἐνειδος διάφορον δέχεσθαι διαψεσιν, την ει ποιότητα λόγων αιτως μυστικην ειναι ' Ovrε ει ὁ κατὰ τρόπον οἴ-

τε ὁ κατὰ φυσιν διάφορον προς ἀλλήλους την διαίρεσιν 10

εχουσιν, ἄλλως τε και τὸ κατὰ φωσιν ἀντιλέγει αρμόζει μῶλλον η ορν. Γενικώτατα 'μίν ουν τρία εχη Ορων ἐστὶν, τό τε κατὰ κρίσιν, καὶ τὁ κατὰ ἀμφισβήτησιν καὶ τό κατ' αξίωσιν ' τδ μἐν Ουν καπ' ἀξίωσιν και ia κατὰ ἀμφισβήτησιν ἄτμητα εστι ' τὸ μῖν γὰρ αἴτησιν εχει μό- 15νον, τὐ δἐ η δύο προσώπων περι εν μέρος των πραχθέντων ἀμφισβήτησις, ου παράδειγμα ὁ ἐπιδιώξας τον τύραννον ἐκ της ἀκροπόλεως, καὶ ὁ ετερος ὁ ἡπαντησας και ἀνελών ' η δύο πραγμάτων πεπραγμένων - ἡπὁ δίοπροσώπων τελείου ἐκατέρου ἔντος ἀμφισβήτησις, ως ἐπὶ 20

τούτου του παραδείγματος ' ἡραννος την εαυτου σκευ-

πν δέδωκε το δοροφόρφ, και μεταβαλὼν την εκείνου, ηλθε μοιχεύων ενὸς των ἐν τη πόλει γυναῖκα ' κατὰ ταυτὸν ἀνῆλθέ τις τόν τύραννον ἀνελεῖν καὶ ἀπέκτεινε τὀν δορυφόρον εχοντα την σκευήν ' - καὶ ἐν τν πόλει ὁ της etsγυναικος ἀνηρ τὸν τύραννον μοιχεύοντα ἀνεῶχε καὶ ἀμφισβητουσι της δωρεῶς' διαφέρει δἐ ὁ ορος ουτος του

προτέρου τω παρ' εκεῖνον μῖν εν μέρει εν ἔργον πεπρῶ-χθαι, καὶ τοὐ μῖν την ἀπην ειναι, τοὐ δἐ τό τέλος ' ἐν-ταὐθα δἐ παρὰ δύο προσώπων τελεως ἀμνότερα τὰ ερ- 30γα πεπρῆχθαι, δῶ καὶ ἀδιάφορον εχει την διαψtσιν ' ἐκεῖ μἐν γὰρ εις ορος ἐστὶ καὶ εις ἀνθορισμὸς, λέγοντος,

583쪽

oτι τυραννοκτόνου ἐστὶ το ἐκβαλλειν της ἀκροπόλεως, τὁ δεῖξαι φυγόντα, το μηκέτι ἔχειν δορυφόρον ' καὶ εἴς πάλιν ἀυθορισμὸς, οἷον, οἴ, ἀλλα τυραννοκτονία ἐστὶ iro ἀνελεῖν, το δεῖξαι νεκρόν' ἐνταυθα ει δύο οροι παρ' 5 έκατiρου καὶ δύο ἀνθορισμοὶ, ὁ τε γὰρ τον δορυφόρονανελών νίσει, οτι τυραννοκτονία εστ ι το ανελθεῖν εις

rhν ἀκρόπολιν, τὸ μάχεσθαι τοῖς δορυφόροις, τὸ ἀποσφάξαι τὸν τέραννον, O M συ πεποὶηκας, μοιχόν εστιν ἀνηρηκεναι εσω ἐν τω Oικήματι, οὐδἐ γινώσκων, ει ἀ- 16 ραννος ην' ὁ δἐ πάλιν τὁ ἐναντων, Orι τεραννοκτονία ἔστὶ τὸ αυτὸν ἀποκτεῖναι τίραννον, τὁ νεκρὸν δεῖξα οὐ δορυφόρον, εdιώτην, 'ista μόνον τυράννου εχοντα , καὶ τα μῖν κατὰ ἀξιωσιν και κατὰ ἀμφισβήτησιν ταυ- τα ' τὸ δἐ κατὰ κρίσιν, οπερ εστὶ τὸ κατὰ νυγὴν και 15 Mωξιν, διαιρεῖται εἰς τε τὸν ἀντονομάζοντα, και τόν κατὰ σύλληψιν και τὸν εμπίπτοντα καὶ τους δύο καλουμενους Oρους, αλλὰ ταυτα μῖν τὰ ειδη του - κατὰ κρ ιν διπλοῖ' εστι δἐ και όπλουν του επανατεινομένου πλουσiOυτω πένητι συνεχῶς τὰς χεῖρας. και ἄλλως ' ἄρα ν εχων 2ο τις παῖδα εξεμίσθωσε τουτον γυναιξὶ και προαγωγείας κρίνεται ' λείπει γὰρ τὁ πρόσωπον των ἀνδρῶν' τούτοις

γὰρ ὁ ἐκ μισθῶν προαγωγὁς ἄντικρυς κληθείη ' λέγουσι δἐ και ἔτερον του κατὰ κρίσιν ειδος, ἐν ω ἔτερον μέν ἐστι τὁ κρινόμενον, ἔτερον di τὸ taroὐμενον ' okν νόμος dis τὸν ' ἄπολιν μὴ ἀγωνiζεσθαι ' μυλ θεις υπὸ των πιλείων κωλύεται. και κρίνουσιν 'Ast αλι 'Hλείους ἐπὶτων Ἀμφικτυόνων υβρεως ' ενταυθα γὰρ κρίνεται μῖν ἡ ιβρις, ζητεῖται δἐ ει ἄπολις ὁ 'Aθηναῖος' τοιο τόν εστι και τὁ του εὐνούχου ' και γὰρ κἀκεῖ νειος μῖν 3ο τὸ κρινόμενον ' ἡ ζήτησις ει περι του ει μοιχὸς ὁ ευνο ος. 'Eστι παρὰ τούτους ἔτερος καλούμενος πα-

584쪽

ράλως ' παράδοξος ει λέγεται , οτι πάντων των ὐρωννυσιν ἐχόντων ἐπὶ των πρός τι ἀπό τε του αἰroi,τος ἀπό τε τοὐ κατηγόρου αυξειν το εγκλημα, μι τούτου μῶλ- λον μειοῖ' εστι δἐ τούτω παράδειγμα ' νόμος TOν σεσι- νωμένον μη ἱερῆσθαι' ἐξαδάκτυλός τις κωλύεται ἱερῶ- Sσθαι και ἀντιλέγει ' ἐν τουrφ τοινυν μάλιστα τω ορωτὸ πρός τι ἀντέστραπται ' ου γὰρ περι του και μει- ζον αυτό ειναι νιλονεικεῖ ὁ κατήγορος, αλλ' ἡττον' Οιον ἐπι μἐν του τοιούτου υρου του μὴ γελῶντος και κωλυομένου ἱερῆσθαι ὁ κατήγορος τὰ πρός τι καὶ μεῖζον κατασκευάσει, φάσκων, οτι μεῖζόν ἐστι του ἄλλο τι σῖνος

εχειν, οἷον το ποδός ἐστερῆσθαι, τὸ ὀφθαλμου' ενταυ-233θα δἐ τὸ εU.εiπειν μόνον τὸ σῖνος ὁ κατήγορός φησιν 'τὁ δἐ πλεονάζειν πολὴ ἡττον ἀποφαίνεται του ἡττονα , εχειν ' εἰ γὰρ τὰ ἐττον ἄχρησαν, και τὸ πλέον, ωσθ' ὁ ἔτερος δάκτυλος ἄχρηστόν ἐστι και τάξιν του ἡττονος

ἴππον τις ἐδίδαξε μάχεσθαι και αιτεῖ τὼ γέρας ' πλεονάζει γὰρ 'λπος οπλου τ0 ἐμφίχω. οσὶ δἐ καὶ Δμεσοἱ Io τινες' δειμεσοι δἐ λέγονται οἱ δοκουντες μῖν ἔχειν δύο ορους, μὴ κρινουένους M, ωσπερ ἐπι των συνεζευγμένων ἐστὶν ὁ ἐμπίπτων ' ὁ γὰρ δεύτερος ορος εἰς κατασκευὴν του προτέρου λαμβάνεται, ώς ἐπι τούτου ' νόμος τον υ- φέντα ἱερὰν Mκην ἄτιμον εἶναι. Λημοσθένης διαλυσά- 25μενος πρὸς Μειδίαν υπάγεται τω νόμω ' μετὰ γὰρ τὸ ζητηθῆναι, τι τὸ καθυνειναι, οιον orι τό ἐνλυναι ἐν δικαστηριω εἰσελθόντα και μὴ δικαιολογήσασθαι, τὸ μr

παραγαγ ειν μάρτυρας, τὐ ολως μὴ ώς δεῖ ἀγωνίσασθαι, ἐμπὶπτει μεταξὐ ἔτερον ζήτημα, εἰ oλως ἱερὰ Mκη αυ- βοτη ' καὶ κατασκευάσει ὁ Λημοσθένης μὴ ειναι ἱεράν'

585쪽

Mo καὶ ωμεσα καλουνται, οτι τάξιν μῖν ἔχουσι διπλῶν, το δἐ ἐτερον αυτου μέρος εις απόδειξιν του προτέρου λαμβάνεται και ουχὶ αυτό ἐγκαλεῖται ' - χεῖρον M καὶ τουτο ειδέναι, εἴς ὁ κατὰ ἀμφισβήτησιν ορος την ἐν--S νίαν τάξιν εχει τοῖς ἄλλοις οροις' εν ι ἐν γὰρ τοῖς ἄλλοις oροις τὸ κεφάλαιον ὁ ορος ἀπὸ των παρειμένων γίνεται, εν di τῶ κατὰ ἀμφισβήτησιν ἀπὸ των πεπραγμένων ' του μῖν τυν αρχην ὁρίζοντος εἶναι τυραννοκτονιαν, οῖον τὁ διῶξαι, του δῖ τὐ τέλος, οἷον τὁ ἀνελεῖν 'th πολλάκις γὰρ εφαμεν, ώς ὁ αἰτῶν τάξιν εχει διώκοντος'

ἰστέον δ/, οτι καὶ στοχαστικη πολλάκις ἀντίθεσις εμπίπτει ἐν Oρω, ως ἐπὶ του TOν τύραννον πείσαντος καταθέσθαι ,ὴν τυραννίδα, ἐρεῖ γὰρ ὁ ἐναντίος μετὰ τῆ πρός τι, οτι εἰκὸς πάλιν τον τύραννον ἐπανελθεῖν. is Περι ἀντιλήφεως. Μετὰ τονδ ορον η ἀντίληφις, καίτοι ἐν τν μεθόδοουχ ουτως ἀλλα μετὰ τον ορον ευθυς η πραγματική 'καὶ οὐκ αλόγως ἀμφότερα, ἐκει μῖν γὰρ ' εκ τῆς διαμρέσεως των πραγμάτων ενέκυπτεν ' των γὰρ πραγμά- 20 των των μῖν ἔντων φανερῶν, των M ἀφανῶν, καὶ των φανερῶν, των μῖν τελείων, των ει ατελῶν, των τελείων

ἡ πρώτη ζήτησις ευθυς περὶ τον μελαγντα γίνεται, περιον ' ἡ πραγματική ' εικότως τοίνυν εκεῖ μῖν ἀπὸ τῶν

πραγμάτων διαιρούμενος, προτέραν εταξεν την πραγμα- 2b τικην' ἐνταυθα δἐ η κοινωνια -υ ορου τῶν κεφαλαιων

πρὸς τὴν ἀντίληψιν τὴν τάξιν ἡφηγήσατο ' ἴτε δὴ κυ-

586쪽

i ριωτέρα άντη, το κατ' ἰκῶνα, φημὶ δη τὰ κεφάλαια,

την διαιρεσιν ἐνταυθα γίνεσθαι. ορίζεται δἐ αυτην ' Μινουκιανος μἐν Ουτως, οτ' ἄν ὁμολογων ὁ φεύγων το πεπραγμένον την ἐξουσίαν προβαHηται ' πει δἐ o ορ- θῶς, μήτε ἐκ γένους - και διαφορῶν, οπερ προσηκει ετοῖς τελειως εχουσιν οροις προσεῖναι, μητε τί ἐστι κατοὐσίαν ἡ ἀντίληψις οριγμενος, αλ λα ποτε γίνεται ' του-τo e Ορων ἀλλότριον ' ρ εστι δἐ καὶ στοχασαῶ7 τολοοικεῖον ' καὶ γὰρ ἐκει μαλιστα ἐν τοῖς ἐμπιπτουσι καὶ συγκατασκευαζομένοις την ἐξουσιαν ο φευγων προβαλλε- is ται, ώς ἐπὶ του τον μοιχεύοντα πατέρα ἀπεκτονότος ' ηκακω δἐ ορων, ώς πολλάκις εἴπομεν, ' το ελλείπειν ηπεριττευειν' αρετὴ δἐ το διασώζειν το προσηκον ἐκώ-

στω μέτρο ν. , Ἐρμογένης δέ φησιν ἀντὶληφιν ειναι ἀνευ- Ου πράγματος εἶναι δοκοῖντος ώς υπευθύνου κα- 1sτnroeta, ' Ουτος ει ὁ ορος το μἐν ιδιον των αντιληπταμ προβλημάτων μηνύει, ατελὴς δι ἐστιν' ου γαρ ἐκ γένους ἐστὶ καὶ συστατικῶν διαφορῶν, ἄσπερ Ουδἐ ὁ του Μινουκιανοῖ, καὶ ἄπο του κατηγόρου γνωρίζει τὴν ἀντίληψιν ' ὁ δἐ τελείως εχων τῆς ἀντιλήψεως ορος δοἐστὶν Ουτος' ἀντέλπίς εστι στάσις πολιτικοῖ πράγμα-

θέμεθα τοὐς δρους' ἐπεὶ γὰρ εἰ δοκιμωτεροι των προ ἐαυτων, ἔδοξεμ ιρι του Εὐαγόρου τε καὶ 'Aκίλου δρόνων ' οντοι δε την ἐκ τῆς θεως φιλοσοψως ἐπιστήμην τοῖς τῶν σrάσεων ἐγκαταμιξανtες θεωρήμασιν, ἀκριβεστέρους τους τε δροις καὶ τὰς των προβλημάτων

587쪽

τος των ἐπὶ μέρους, καθ' ην ὁ φείγων ομολογῶν το

s μῖν, οἷον τό δ' πολιτικοῖ πράγματος των ἐπὶ μέρους χωρὶζει τὴν ἀνriλη ιν γεωμετρικῶν δε καὶ φυσιrῶν θεωρημάτων' πολλαι γὰρ κἀκεῖσε δ' περὶ τὴν ἀκρίβειαν των πραγμάτων ἀμφιβολiαι' - δἐ επὶ μέρους τῶν, καθόλου πολιτικῶν χωρiζει πραγμάτων ' τὰ ει λοιπὰ so τῶν γογενῶν χωρὶς αυτὴν ἴστησι στάσεων' ἐν γὰρ ταυ-ry τοὐ παντος πράγματος τὴν αιτίαν ἐπὶ τὴν εξουσίανανώγει' γίνεται δἐ ἀντιληπτικὰ προβλήματα κατἁ τέσσαρας τρόπους, κατὰ νόμον, κατὰ εθος, inris φυ- σιν, κατὰ τέχνην ' κατὰ νόμον μῖν, ώς ἐκεῖνο ' τρισαρι-ε5 στέα τις μοιχόν καταλαβὼν ἀπέκτεινε, καὶ κρίνεται φλνου ' τον γὰρ νόμον αντο τὴν εβουσίαν φησὶ του φόνου δεδωκέναι ' κατ' εθος δῖ, μεrὰ τὰ ἐν Ταιρωνεία Φiλιππος ἀπέστειλε προς Ἀθηναίους, αἴρεσιν δι-

δενς ἡ τους χιλίους αιχμαλώτους ἡ τοῖς χιλίους νεκρους

588쪽

γράφος ὁ προ του λ μένος τὰ ναυάγια γράφας' ἄδειαν γὰρ αυτο του γράφειν, ἄ βούλοιτο, φησὶν δεδωκέναι

την τέν ' κατὰ φύσιν δε ' Αισχίνης μετὰ τὰ 1ν Xαιρωνεία επεται Aημοσθένει δακρύων καὶ κρίνεται ἡπ- α του υβρεως ' φυσιν γὰρ A ' ρώπω φησὶ των δακρυων sτην ἐξουσίαν χορηγεῖν ' διαφέρει δἐ τοὐ στοχασμos μῖν, orι ἐν εκεων περὶ τοὐ εἰ εστι γίνεται η ζήτησις ' καὶ ἄλλο δι' ἄλλου κρωομεν' ἐν δὲ ἀντιληφει περὶ τούποῖόν τί ἐστι, καὶ το κρινόμενον Ου δι ετέρου κρiνεται τού δἐ Ορου διαgέρει, orι ἐν εκείνο μῖν περὶ τοὐ τί ε m 10 τὸ κρινόμενον γίνεται η ζήτησις, καὶ των ὁρικῶν προβλημάτων εν ενίοις τὸ μῖν πέπρακται, τό δἐ λείπει καὶ τὰ μῖν αυτό τὸ κρινόμενον εχουσι καὶ ζητουμενον,

τὰ δ/ ἄλλο μῖν τό κρινόμενον, ἄλλο δἐ τὀ ζητούμε- ω ' λη ἐν di ἀντιλπει περι τε ποιότητος ἡ ζήτησις γλεβνεται, καὶ αυτὸ μ ἐν Ου κρίνεται τὸ παρὰ τοὐ φεύγον- τος γεγονὸς ῶς ἔγκλημα, διὰ δέ τινα περίστασιν λαμβάνει την κρίσιν ' ἄξιον ει ζητῆσαι ἡ κατὰ νόμον ἀν-τiληφις τίνι διενήνοχε τοῖ κατὰ νόμον Ορου, ἐν φ ὁ πνοῖχος ως μοιχὸς ἀνὴρ ηται ' φαμὸν ουν, ἔτι ἐν μἐν 20

απλῶς μοιχεία ' εν ει ἀντιλήφει τοὐ πράγματος ὁμολογουμένου καὶ τελείου ἔντος καὶ τοὐ τρισαριστέως μοιχοῖ εαλωκότος, Τ ' φανερῶς ζητεια τὸν τρισαριστία go- Is

589쪽

Σωnάτρου. καθόπιρ ἐν στοχασμφ καὶ his os μπρο της των κεφαλαίων εξετάσεως καὶ της περὶ ἐκείνας

- μηδενος εἰ λέοντος κρωεται δημοσί- δδικημάτων' ἐκ γαρ του συμ- βαντος ' εἰ δέ γε την απορων μη συνέβη γενέσθαι, των εἰσπλέοντων, Οἴκ αν ὁ ζωγρύφος ἐπὶ etὀ δικαστηριον εῖλκετο. Λω τουτο Tota ἐπὶ συμβεβηκυς ωνόμασται To εἶδος τουro' ἔτερον δἐ αυτό του πάντη ἄπλου φαμεν ειναι, διότι δύο κεφαλαίοις πλεονάζει, παραγραφι- κεῖ τε καὶ συγγνωμονικῆ ' οἱ δῶ πλεονασμοὶ των κεφαλαίων ἐλλείφεις etε καὶ ἐναλλαγαὶ, ος πολλάκις εἴρηται, τας διαφορὰς των ωπεργάζονται ου γὰρ , ως τινές φασιν, τὸ κατὰ νόμον ὴ εθος ἡ τέχνην η φυσιν εἰδη ἐστὶν αντιληφεως, ἄλλὰ τρόποι δντιληπτικων.ώς εφαμεν, προβλημάτων' ουδεμω γὰρ ἐν αυτοῖς διαφορὰ των κ φαλαίων ευρlσκεται ' τα μὲν ουν απλῶ τῆς αντιληφεως εἴδη τοιαυτα

ἔστιν δε και διπλῆ ἄντἰληφις καὶ τριπλῆ ' διπλῆ μιν ως ῖδε, ταῖς

πάντων γνωμαις τις ἀντιλεγων και μηδἐν αυτος ὀποφαινόμενοις κρα

ἶΩήλων γυναῖκας καὶ κρινονται κακου μοι ' διαιρειrαι di h αντα ληφις κεφαλαχις τουτοις, προβολὴ, μορίοις δικαἰου, προσώπω, δρου, ἀνθοριγω, συλλογισμῶ, γνωμη νομοθέτου, Πηλικότητι, πρός τι, υντιλήφει, μεταλήφει, γνώμης ἐρωτήσει, χρώματι, ἐκ των ἀντιθετικῶν κινουμένοις ' εἰωθεν δῶ πολλάκις ορικαι τε καὶ στοχαστικαὶεμπIπτουσιν ἀντιθέσεις, αἴ μἐν ἄνθορισμω τε καὶ συλλογισμοι, αἱ δἐ βουλήσει τε καὶ δυνάμει λυόμεναι ' τουrων δέ τὰ μἐν τοῖ κα - γόρου ἐστιν, τὰ δἐ του φεύγοντος' τὰ δὲ κοινα υμφοιν' etου μἐν κατηγόρου προβολῆ, ἀνθορισμὸς, συλλογισμος, μετάληφις, γνώμης αχησις ' του δἐ φευγοντος μόρια δικαίου, πρόσωπον, δρος, ἀνταληφις, χρῶμα ' κοινώ δἐ ἀμφιῶν γνώμη νομοθέτου, πηλικότης, πρός τι ' ἡ μἐν ουν προβολὴ ἄσπερ καὶ ἐν ορω του κατηγόρου μέν, πλατυνομένη τοῖς τε πεπραγμένοις καὶ τοῖς Περιστατικῶς μορωις και μάλισrα τῶ καιρου ' τὰ δἐ μόρια toυ δικαίου ἐστὶ μἐν τοῖ φευγοντος, ῶνόμασται δἐ ουroiς, διότι μέρη του δικαιου ἐστὶν νόμος Taκαὶ φύσις καὶ τέχνη καὶ 1θος, gν ἐνὶ πάντως ὁ φεύγων ἐν αντιλήφει ι υρἱζεται ' ταυτα δἐ παραγραφικοῖ τάξιν εχει, To δἐ π συηπον Ουκ-ἐμπίπτει ἐν ra αντιληφη κ. T. a. p. 264. Ald. Duiligeo by Cooste

590쪽

τὰς στάσεις πραγματείας τα ιδια ἐκάστης στάσεως ἀφ' ων την ἐπίγνωσιν αυτων ποιησόμεθα προεξεθέμεθα , ουτως ἀναγκαῖον κἀνταυθα περὶ της Ουτιλήψεως ειπεῖν, τίνα μῖν κοινὰ προς ἐκείνας ἐστὶν AP, τίνα δἐ ἴδια, ἴνα καὶ ταωτης ραδίαν εχωμεν την ἐπέγνωσιν ' δεῖ τοί νε ἐν τη ἀντιληφει φανερον ειναι τὸ κρινόμενον πρῆγμα και μη ἀφανὸς, ωστε ταυτη τοὐ στοχασμου διολλάττειν επειτα ει ειναι καὶ τέλεὐν ἐνταυθα το κρινόμενον καὶ μη ἀτελ/ς, ωστε κατὰ τουτο διαφέρει τῶ goov, εικότως δἐ καὶ τρίτην τάξιν ἀπείληφεν, ἐπειδη και τρίτη o i κατὰ φυσιν ἐστίν' ὁ μει γὰρ στοχασμὸς ζητεῖ την o σίαν καὶ τὸ ει εστιν ' ὁ δ/ ορος μετ' αυτὸν ros να- νεντος μῖν, ἀτελους ει Πιον ' μετὰ τουτον τοίνυν η ἀντίληψις εχει χώραν, ἐκ της ποιὁτητος ἐσχηκυῖα την γένεσιν ' τρόποι δἐ αυτης ἐξ ὼν συνίσταται τρεις ' ἡ is γὰρ κατὰ νόμον, η κατὰ εθος, η κατὰ φύσιν ' καθ' *ν 245 γὰρ τούτων την ἐξουσίαω προβάλλεται ὁ κρινόμενος, ) ώς εἶναι τρία τὰ εἴδη της ἀντίληψεως ' τὰ M ἄλλα τὰ

δοκουντα εις ταντα ἀναφέρεται ' okν αἱ τέχναι καὶ τόα δημάν εις τὀ εθος ' τὸ M μη κεκωλυμένον εις τον γονόμον ' τὰ γὰρ τρὶα, οπερ εἰρηκαμεν, εστι τὰ γενικὰ, τὰ δἐ ἄλλα πάντα, ἴσα τούτοις επεται, μερικά ' της μἐντοιν, κατὰ νόμον παράδειγμα' ἀριστέα τις μοιχὸν ἀπ κτεινε καὶ κρίνεται δημοσων' της ει κατὰ φύσιν, υποσχομένω Κλέωνος τὰ περὶ )' Πύλον , εγέλασεν ωλκιβιά- 2sδης καὶ κρίνεται υβρεως ' της δἐ κατὰ εθος, ζωγράφος γράψας τὰ παρα Σικελiαν ε θηκε καὶ κρlνεται δημο- stas' και ἄλλo' ιατρὸς τὰ των μοιχῶν ἰώμενος στίγματα κρίνεται' και αλλο, πατηρ παῖδα συνεχῶς ἀπο μοὐντα ἀποκηρύττει ' καὶ ἄλλ' ίατρὸς ἀτόκια διδους ο