Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

71쪽

πανταχου' δω καὶ τον Πυτίοπλον ἔχομεν is τῆ τρίτη ἱστορία του Θουκυδώδου ενδυς ἀποβεβηκότι των νηῶν συμβουλευοντα τω Ἀλκίδα' ημεῖς δι λέγομεν, Ora ,

εγυρικόν' και μη ὁμολογεῖν ὁτι περὶ των τριῶν ειδῶν διαλαμβάνει' ενδέχεται γὰρ οντως εἰπεῖν, οτι η μἐν ρητορικη πῶσα χρήσιμός ἐστιν, ἐν τῶδε και τῶδε και τῶδε ' ἐγώ di οὐ περὶ τῶν τριῶν, ἀλλα περὶ φόνων τῶν δύο ποιοῖμαι τον λόγον τῶ ουν εσίγησε καὶ μὴ τὼ ἔνομα su προσέθηκες ναμῖν, ὁτι ει μιν το πανηγυρικὁν ειπεν, αὐτὁ μόνον εδήλου τουνομα ' εἰπών δἐ τὀ πανταχου, τὴν ποιότητα εδειξεν αὐτου ' πανταχου γὰρ καλεῖται τὼ πανηγυρικδν, οὐ μόνον οτι αυτὸ καθ' εα-ὁ εν διατόροις λέγεται τόποις, ἀλλ' Oτι και αυτὁ τὐ δικανικὸν καὶ συμ- 1s βουλευτικὸν διὰ του πανηγυρικου γίνεται ' ανάγκη γὰρ ἐν αυτοῖς και τούς κατηγορουντας διμβάλλειν, καὶ τοὐς συμβουλώοντας ομοίως ἡ ἐγκωμι- ιν η φθειν' εἰ δετις εἴποι, οτι καὶ εν πανηγυρικῶ ευρίσκεται συμβουλη lτικὸν, απερ εν τῶ επιταφίου Θουκυειδον και εν τῶau μαγόρα Ἱσοκράτους , οὐκονν εἰ διὰ τουτό φησι τοπανταχου σημαίνει το πανογνρικιν, οτι συμπλέκεται τοῖς ἄλλοις εἴδεσιν, ἐπει και ris συμβουλευτικὸν ἐπιπλέκεται τῶ πανηγυρικῶ, ἄφείλε καλεῖσθαι πανταχου. φαμῖν ουν ὁτι του πανηγυρικοῖ ἐὰν ἐκβάλyς τὀ συμ- ab βουλευτικὸν, μένει τὁ πανηγυρικόν' Οὐ δἐ συμβουλευτι- κοὐ καὶ δικανικοῖ ἐὰν ἐκβάλωμεν τὸ πανηγυρικὸν, ου δυνάμεθα τοῖς δύο εἴδεσι χρήσασθαι. μέγιστον εἶναί μοι δοκεῖ. Ἐνrαὐθα δηλοῖ τόν σκοπιν τοῖ βιβλίου ' καὶ ἔτι οὐ περι πάσης ρ τορικῆς διαλαμβάνει,3γαλλα περὶ μύνης τῆς διαιρέσεως τοὐ πολιτικοὐ ζητήμα-

72쪽

τος, ο ἐν τοῖς δυο μόνοις θεσι περιέχεται' καλως δῖεἶπεν μέγισris τουτο, ινα ηακεινα Mest μεγάλα ' μεγιστόν δ' εστιν τουτο των ἄλλο ν. οτι ἐκ μἐν των ἄλλων λόγω μόνον ην μαθεῖν την ρητορικην, εκ δἐ τῆς διαιρέσεως πείρα ' οἷον επὶ τῆς ἰατρικῆς εἴ τις λέγοι, οτι 5 μεγάλη eστιν ἡ ιαπικη, τγεων γὰρ περιποιεῖ, λόγω μόνον ἀποδείκνυσιν ' ει δι διαιρῶν λέγοι ' orι ro θερμὁν πλεονάζον, τόδε τι αποτελεῖ ' το φυχρόν, ξ ξθρὸν, αποδεδει κέχρηται μεγάλy' ει δε τις εἴποι, διὰ τί M

Συριανου. Ἐπει το η τῆς διαιρέσεως ἴνομα λαις τέχναις ἡρμόττει τοῖς περὶ των ειδῶν τῆς ρη-80 Ald. λογων. 81 AId. πλεονάζων. I AId. περι μη δέ. 2 Ven. incipit ah Iis , quae InserIus sequuntur in Ald. AEMρεσις δέ ἐστι λογος τομην ἀκριβη τ. v. μενῶ εἰ κρ. απιρr.' ταυτη γάρ τοι καὶ διαφέρει συγκοπιι διαιρέ- Οεως ' δτι ἀμφότερα μἐν xέμνουσιν etia υποκείμενα, ἀλλ' η μἐν διαίρεσις ἔκαστα τα μερο καὶ κατα ἰδίαν τέμνει περιγραφηπι ζῶόν τε ει χοι, κατα υρθρα, μι λόγον κατὰ κεφάλαια ' η δἐ συγκοπηκυγκεχυμενας καὶ αδιαρθρώτους ποιεῖ τας το ς' ἐπειδὴ δῶ τοτῆς διαιρεσεως υνομα πολλαῖς δετορικαῖς ἄρμόττει τέχναις, ταῖς τε

- - - - πολιτικοῖ λόγου, και ταις περι των μωόδων,

73쪽

τορικης διαλαμβανουσαις καὶ ταῖς περὶ τοῦν μερων οὐ πολιτικοὐ λόγου, διαστέλλει τῆν ομωνυμίαν φάσκων, λε-γω δἐ οὐ της απb των γενων εις τὰ εἴδη ' οἱ γάρ τοι περὶ τῆς διαιρέσεως πραγματεvὀμενοι τῆς ἀπο των γε-ε νῶν εις ειδη τῆς ρητορικῆς γλος μἐν εἶναί φασιν τὴν ρητορικὴν, εἴδη δἐ αυτῆς οἱ μῖν λο, πραγματικον καὶ

ἐπιδεικτικ ον, οἱ M τρία, δικανικον, συμβουλευτικὸν, πανηγυρικόν' εἰπὲ M .s καὶ τέrαρτον προστιθέασιν, ἱστορικόν. Ἀριστοτέλης δι δυο γένη των πολιτικῶν λό- 10 γων, δικανικὸν καὶ δημηγορικόν' εῖ δἐ επτὰ, προτρεπτικὸν, αποτρεπτικὸν, ἐγκωμιαστικὸν, φεκτικὸν, κατηγορικώ, απολογητικόν, ἐξεταστικόν ' ' o μόνον, το εταστικόν φημι, ἐν τοῖς ἀκροωμένοις ἐστίν ' o λερτων λεγομένων ἔκαστον εξετάζουσι ' τὰ M ἄλλα ἔξ ἐν

λέγω M ου τῆς υπὸ των γενων εἰς εἴδη ' γένος μἐν εἶναι φασιν

ρι- ν' 'Αριστοτέλης δέ δύο γένη φησὶν ειναι τῶν πολιτικῶν λόγων, δικανικόν τε καὶ διιμ. 4 Ven. ἐξεταστικόν τα μἐν άυν u ἐν τῶ λέγοντι φησιν θεωρεισθαι, ro rβδομον ἐν τοῖς ἀκροωμένοις,οῖ περὶ τῶν λεγομένων εκαστα ἐξετάζουσιν ' o ριζεται δῶ αντὀ ου- τως, ἐξεταστικόν ἐστι κρίσις προαιρέσεων ἡ λόγων ἡ πρύξεων προς ωλληλα, ἡ προς τον ἄλλων μον Ομολογουνrων ἡ ἐναντιοι μένων ἡ μἐν οὐν Ino τῶν γενῶν εἰς τὰ εῖδη διαψεσις περὶ τούτων δι- λώμβάνουσα τούς ἐκάστοις προσήκοντας ἀποδίδωσι λόγους' ἡ δὲ ἄπο τοῖ oλου εις μέρη τοιαυ τἰς ἐστι. Tου πιν γὰρ πολιτικουλόγου oλου τινὸς ἄπιος, οἱ μἐν τέτταρά φασιν εἶναι μέρη, προοι-μi , διήγησιν, πιστιν ἔτοι ἀπόδειξιν, ἐπίλογον, οἱ δέ πέντε πρ Οἰμιον, διήγησιν, ἀντlθεσιν, λύσιν, ἐπίχογον, οἱ δἐ καὶ πλεωνα

τούτων, oνόματα μἐν καινότερα προσεπινοουντες απαντες, Προς τὰ

74쪽

των ολων εἰς τοιαύτη ' του πολιτικοῖ λόγου ολουοντος, Οἱ μἐν ἔφασαν εἶναι μεθη, προοψιον, διήγησιν, ἀντίθεσιν, λυσιν, ἐπ ιλογον ' Ol M καὶ πλεiω τούτων'. πλην εις τὰ πέντε καταντῶσιν οἱ πάντες, κον τοῖς ὀνόμασι δια φέρωνται. Τ Λιαiρεσις δέ ἐστι λόγος τομην sἀκριβη των υποκειμένων μετ' εὐκρινείας ἀπεργαζόμενος' ταυτη και διαφέρει συγκοπης' o τι ει καὶ ἀμφότεραι τέμνουσι το υποκεψενον, ἀλλ' η μἐν εκαστα τα μέρη κατ' ιdiαν τέμνει περιγραφην, ζῶον μῖν κατ' αρθρα, λόγον M κατα κενάλαια ' ἡ δῖ συγκοπη συγκεχυ- 10μένας ' και ἀδιαρθρώτους ποιεῖται τὰς τομάς' Tuν αυτην δἐ εννοιαν την αρχὴν εκ του εναντων επιχειρήσας εφη ' περὶ in γὰρ εἶπεν ανωτέρω πολλῶν ὀντων καὶ μεγάλων , περὶ των αυτῶν νυν λέγει ' μικρM μἐν γὰρ Ουδἐ τουτο ρητορικῆς μέρος ' οἶδε γὰρ ως επιστήμων 7 15 και τὰς περὶ αυτῶν τεχνολογίας πολλῆς ἐξετάσεως δε μενας. Περὶ δῖ' τῆς τῶν πολιτικῶν ζητημάτων ' Πολιτικὰ ζητήματα λέγει πάντα τὰ υπὁ τὰς δεκατρεῖς αναγόμενα ' στάσεις, περὶ λ καὶ διδάξει. --5 Ald. διαφερονται. 6 Αld. Ven. Par. συγκεχυμενους. 7 Ven. addit: ἀκριβῆς. 8 Περὶ δε της τῶν πολιυκῶν ζητημάτων διαιρέσεως εἰς τα λεγόμενα κεφάλαια ὁ λόγος γιγνέσθω. Tὴν rῶν στάσεων πραγματειών περὶ ταυrην φησὶ καταγίγνεσθαι την διαίρεσιν τὴν etῶν πωλιτικῶν ζητημάτων εις τὰ κεφάλαια πολιτικὰ, και ζητήμαrά φησι πάντα τὰ -ἐρ ser. υπὀὶ τὰς δεκατρεῖς αναγόμενα σrάσεις, απερ προ- ντος η ς διδάξει του λόγου ' λεγόμενα δε κεφάλαιά φησιν, ἔπειμοιδεν ἐνέους μεν συμπεράσμα ita καὶονντας τὰ κεφάλαια, ἐνωυς δῶ, taroίμενα, ἄλλους δε περιεχόμενα ' και ζητοίρονα μἐν προ που κα--οκευαοθῆναι, συμπεράσματα δὲ μετὰ τὰς ωποδείξεις, περιεχόμενα, ὼς υπὸ τῶν στάσεων του oλου λόγου περιειλημμένα ' κεφύλαια δἐώς μεγάλα και κυριώrαrα τμήμαrα του λόγου ἔντα. και γὰρ του σώματος κυριώτάroν μέρος ἡ κεφαλὴ ' κεφάλαιον δέ ἐσra μέρος a γου ἀπόδειξιν ἔχον του προκειμένου πράγματος, ἐκ νοημάτων κοιμι ειρημάτων συγκεἰμενον a. v. L 9 Ald. ἀναγομένας.

75쪽

25'Di λέως. 'Επεὶ ουν ἡ διαψεσις πολλαχῶς διά τουτοπροσέθηκεν ' ου τῆς ααδ των γενῶν εις εἴδη καὶεξῆς. φυχαγωγεῖ δἐ τὸν ακροατήν ῶς καὶ περὶ διαι- as ρέσεως μiλλων ἐρεῖν ' - μέντοι καὶ φέρεται τι τοι- Οὐτον Ἐρμογένους ' λέγω δὴ περι διαιρέσεως ρητορικῆς πολιτικῶν δἐ εἴπομεν ζητημάτων, επειδή ἐστι και φιλόσοφα, λεγόμενα δἐ κεφάλαια, ὁτι ωσπερ η κεφαλὴ

76쪽

το κυρος του συμπαντος λογου ἔχοντα εικότως κεφάλαι- λέγονται, η ἀντὶ του βοώμενα - καὶ θρυλουμωα δ' κεφάλαια ' αλλοι ει διὰ τό τινας τῆ ἐτυμολογία τώτων ἀπασχολεισθαι, οὐδἐν Mov. γραμματικει γὰρ ἔργον τουτο ' ἀντὶ τos οἴω δή ποτε τρόπω προσαγορευό- εμενα κεφάλαια. G πολλλαν τῆς ρητορικῆς ενταὐθασημαίνει. εξ ων διάφορ- τὴν διαψεσιν αυτῆς υποτίθεται ' επήγαγε di πο-ς διψιρέσεως ' πλειόνων Dἐν Οὐ- σω ν, Ovκ ἀναγκαiου δ' -τος περὶ πασῶν ειπεῖν ' ὁ μῖν γαρ Ἀρμαγδρας ουτω διαιρεῖ' ἔστι τι γένος, λογικη o

τορικῆς τό δικανικῖν καὶ συμβουλευτικὸν και πανηγυρι-

γάρ -κέτι τέμνεται, δ) ἐπειδὴ τὰ μέρη ἄτμητα μένουσιν, οὐκ εἰσὶ δ' ἄτμητα τοὐ Ἐρμαγόρου τὰ μέρη. μικρὸν μιν γάρ ουδι τοὐτο ' ρητορικῆς. υνα μὴ

77쪽

κερὶ τούτων νυν ἐδηλωσεν, ora μέλλει κία τοι-τρον τινα πραγματείαν ειπάν. Περὶ M τῆς των πολιτικων. δ' Πολιτικαν ζήτημα καλεῖ το ρητορικον προς αντιδιαστολὴν των τε εατρικων και των φιλοσόφων' ταὐτα γὰρ s μὰνα περι τὰ τῆς πόλεως γ νεται πράγματα ' και διατί ἡ ρητορικὴ μόνη καυῖται πολιτικὴ τίνη, και οἴτε πτεκτονικὴ , Οἴτε ἡ χαλκευτικὴ, οἴτε ν οικοδομικῆς οτιοι ἄνθρωποι και τούτων μῖν ἐκτις δυνανται ζῆν, ρητορικῆς δἐ εκτὸς Ουδεις δύναται ειναι' ει γὰρ μήτε προς 10 τὰ καλὰ προτρεφόμεθα τους ἀνθρώπ ς, μή ποτε ἀπωστρεφομεν των φαίλων' και ει μήτε των ἀδικουντων κατηγορήσομεν ' μήτε τους συκοφάντας εξελέγξομεν και ει μήτε τους ἀγαθους εγκωμιάσομεν, μήτε τοὐς φαυ- λους φέρομεν, ουδῖν των ἀλογων dioiσομεν λων ' λε- 1εγόμενα δἐ κεφάλαια ' τὰ θαυμαζόμενα και θρυλούμενα.

r0 Συριαν ov. 'O τῆς διαιρέσεώς φησι λόγος παρα πλωιός εστι - περι εὐρέσεως ' ἡ μῖν ουν διαίρεσις τηκ

26 Ald. πόλεων Iectio nata ex ' eompendio scribendi π. sicut est in Par. eodem modo poeeatum est p. 26. Ald. 27 ηAId. om. 28 Ald. κανηγορήσωμεν et mox ἐγκωμιαοωμεν. 2sAId. θρυλλούμενα. Par. θρυλοεμενα. ' 1 Ven. 'Υστι δε πεδον ὁ ωὐτός τω περὶ ευρέσεως. 'o περὶ της διαιρέσεώς φησι λόγος παραπλήσιός πώς ἐστι τοῦ περι ευρίσεως Gρεσις γάρ ἐστι λόγος νοημά rustis καὶ ἐπιχειρημάτων την υποριαν περιέχων' ἡ μεν ουν διαιρεσις τὴν υπαρωμησιν και την τυξιν η 'Nς διδάσκει των υπὁ ἔκάστην orάσιν αναγομενων κεφαλαἰων, η δε ευ- ρεσις πλατέτητα καὶ τὴν ἐργασων ἡμιν χορηγεῖ των κεφαλαλν

ἀον ἡ διαιρεοις, ἴνα ἐκ των γνωρ μωτέρων ἡμῖν ὁ λόγος σαφης γε-

78쪽

ἀπαρἱθμησιν καὶ την τάξιν διδάσκει τῶν κεφαλαίων ἐκάστης στάσεως ' η δἐ ευρε - πλατυ τα και την ἐργασίαν χορηγά των κεφαλαίων ' οἷον ώς επὶ υποδάγματος ' τι ἐγκώμιον - η του νόμου εἰσφορὰ τεμνεται τοιοῖσδε v τοιοωδε τοῖς πεταλαίοις ' ἡ δἐ ευρεσις τα προσ- Sήκοντα εις ἔκαστον κεφαλαιον διερευναται ἐνθυμήματα και η μἐν διαιρεσις ωρισμένως καὶ ἀει ἄσαυτως εχει, iη δἐ ευρεσις αοριστος και αλλοτε αλλη, προς τὰς των ρζτορευόντων νίσεις μεταβαλλομενη, ευπορωτέρα και ἀσθενεστερα - γίνεται' διὁ και, ώς Πορφυριός φησι, 10. os λόγου φυχην εχειν δοκουντος και in σῶμα η μἐνευρεσις των νοημάτων φυχ' αν εἰκότως του λόγου λo-

-rα γίνε-ι, προς τὰς τῶν λεγόντων ἐκάστοτε μεταβαλλομένη φυ- σεις, ευπορωrέρα τε καὶ ἀσθενεστέρα γινο ἐνη, διοπερ καλῶς καὶ ὁ Πορφυριος ἐν τῆ περὶ των πιάσεων τέχνη oiῖνο φράζει, ἡλίκον - η των νοημάτων εὐρεσις ἐν λόγοις δύναται μηνίων ' του γὰρ λόγου νυχην δοκοῖντος εχειν καὶ σῶμα, η μεν των νοημάτων ευρεσις δι- καίως ἄν φυγὴ του λόγου νομίζοιτο, ἡ ldi ἐγηνεὶ σῶμα, πληνοσον οὐ πάντα εχει τα περὶ εἴρέσεως. i Ουν διαίρεσις, ώς εἶ ρηται, παρέοικε μεν υ ευρέσει, πηγη γάρ τίς ἔστι τῶν ἐν τοις λόγοις εὐ- ρισκομένων μιχειρημάτων ' οὐ πάντα δε τὰ is ταύτη ἐπιδέχεται , nolui γυρ. - hλάτος τῆς ἀρέσεως, καὶ κατὰ ωνδρα lλον, tara δορωτόν ώς εφαμεν οἴσης. καὶ πρῶτον γε ὁ τι ἐστι ποίτικὸν ζητημα ἡ τέον ' διδασκαλικῶς πάνυ πρότερον ἡμὶν του πολιτικου τηματος παρα ωσι τον δρον' ἄστε την τε δύναμιν αὐτου καὶ περι etινα καταγίνεται σαφῶς γνῶναε τους ἀκροωμένους. Ἀστέον δέ ἐστι, σφοδρα τελεως ἀποδέδωκε τον του ζητήματος δρον, Aeμηδένα τῶν μετ' αντον φιλοσόφων ἡ σοφιστῶν προμεῖναι 'τι ηυφελειν τοῖ ορos. 2 Ald. ωσυνεστέρα. 3 Ald. τό. Par. καί. t Rhetor. IV. e Duiligeo by Cooste

79쪽

σχεδόν ἐστι διασάφησις, - και παρα θοο-δεδη' Πελοποννήσου τε πολλὰ, πλὰν Ἀρκα&ας' ο δι ἐρεσίς φησιν παρέοι ε τῆ επiσει' γη γάρ τὰ ἐστι των ἐν τοῖς λόγοις ευρισκομένων ἐπιχειρημάτων' οὐ πάντα δὲ ε - εν αυτῆ επιδέχεται' mas γὰρ ri πλάτος τῆς me

ri Σωαάτρου ἀντιπίπτον ' ἐνταυθα λέγει ' καὶ γὰρ

διαιρῶν εις κεφάλαια τὰς στάσεις, οιον τον στοχασμνὰ τυχὸν εις παραγραφικὸν , εις ἀπαίτησιν , ειτα 10 μη δυνάμενος δι' οριγων τι τούτων eκαστον ἀπολλναι, επει οντε των γενικωτάτων Οἴτε των μερικωνενι ἀπολυναι Ορισμὸν, ἐφρόντισε σαφυνεως. διὰ του-το εις παράστασιν ἐναργῆ των κεφαλαίων ἀνάγκ=ν ἔχει Τ δι εργασiας αυτὰ δεικνυναι καὶ επιχειρ μων.

35 οιον ἔτι τὸ παραγραφικὸν τέσσαρας ἔχει τρόπους. ἔτι ἡ βοὐλησις καὶ η δύναμις διὰ των ἐγκωμιαστικων ταπων πρόεισι καὶ ἐξῆς ' καὶ επειδη της ευρέσεώς ἐστιν τῆς διαιρέσεως - ἐργασία καὶ τὰ ἐνθυμ ματα, ἀναγκαίως ως τινος ἐγκαλοῶντος, ως παρὰ τό επάγγελμα πράττει, Io λέγει τb ἀντιπίπτον, φάσκων ' ἔστι δἐ σχεδὸν ὁ αυ- τις τω περι ευρέσεως ' κοινωνεῖ φVσιν ἡ ευρεσις πιι διαιρέσει ταὐrii' διαίρεσις μἐν γάρ ἐστι λόγος εκ διαφόρων νοημάτων πρὸς ἔν τι τεινόντων τὸ κατασκευαζόμενον, ευρεσις ει λόγος si νοήματα διάφορα περιυων. 25 Πρόσκειται δἐ τὼ σχεδόν' Οὐ γὰρ πῶσαν εργασiαν ερέθετο τῆς ευρέσεως, ἀλλ' ἴσον τb ἐποθέσθαι καὶ διδάξαι, διὁ καὶ ἐπάγει, πλὴν ἴσον ου πάντα ἔχει τὰν περὶ ευρέσεως ' οὐ γὰρ ἴσα ἄν τις εἴποι μελετῶν, ταὐτα εις τὸν χαρακτηρισμὁν των κεφαλαίων. ειπεν ' ὁ τεχνικός

εἴποιεν.

80쪽

νίττεται, ο ώρωστο γὰρ επεῖρος ἀρχόμενος, τί εστι ε πολιτικον τημα, αντος sit κοπα τάξιν πρόεισι τον ὁρισμον .τ . πολιτικοῖ ζητή-τος προσφέρων. Μαρκελλέν ov. Lζητησάν ' τινες, τί δηποτε περιδροιρεσεως. επαγγειλάμενος κεναλαίων εἰπεῖν, εμνήσει; ι ν της ευρiσεως, και λέγομεν, οτι ἀντέπιπτεν αυτ ο' 10 ἀλλ' οὐ μόνα τὰ κεφαλαια λέγεις εκτος των νοημάτων 'εσrι . M ταυτα της ευρέσεως ' διὰ τοὐτο ηναγκάσο η ειπεῖν ' εστι δ' ο αυτός' εἰπὼν γὰρ τοὐτο τὴν προς τὰ κεφάλαια κοινωτίαν της ευρέσεως ἐδήλωσεν. Εἰ δέ τις εἴποι καὶ διὰ τί ολως εχ σατο ἐνθυμήμοσι, λέγομεν, 15

της κεφαλῆς του ἀνθρώπου ἡ χειρων ἡ ποδῶν ' διὁ Ου-

δἐ ορον πάλιν κυρiως αυτῶν υποδιδόαμεν, ἀλλ' υπογραφήν ' φησὶν ουν αυτός' υτι ου περι ευρέσεως λέγω, φωλλα περι κεφαλαiων' ου δυνίμενος δ' Oeoν εκάστου rado σι ενθυμηματικῶς αυτῶ παραδιδους δε&νυμι μετὰ των κεφαλαίων την εἴρεσιν' ἄζιον ει ζητῆσαι τί εστι κεφάλαιον, και τί ευρεσις' και τίς ἡ διαφορὰ κενα-χαίου κυι ευρέσεως. Κεφάλαιόν εστι μiρος λόγου εκ