장음표시 사용
171쪽
pastosflatins in trincipio, essentiam , seu usiam. cum accidentibus vocat hypostasin. Athananasius etiam intris. de definitionibus non lon-σe a primipio, inquit:. Nam essentia, genus, forma unum sunt, facies autem chara er.
hypostasis proprium , & individuum unumquodquς idem sunt. Distinguit enim in 'eo opusculo naturam a supposito , quod natura sie uid commune, suppositum vero sit indiui
uum,&fingitare: putat autem individuum constitui ratione accidentium,&proprietatu, quas vocant daara steristicas. Sic etiam Ra-
lius in epist. 3 ubi agit de differentia usiae, & hy- post sis docere videtur. Clarissime vero id dixisse videtur Damascevus in libro primarum insitutionum,cap. l.& in Dialectica cdo .vbI ait,fan- ctos Patres id qpod commune est, ac de multis
dicitur, hoc est, infimam speciem , appellasse substantiam, S 'naturam & formam: id autem 'quod particulare est, vocasse indiuiduu, personam, & hypostasin, ut Petrum, & Paulum. Subdit vero: hypostasis porro substatiam cuni accidentibus sabere,ac per se subsistere debet,
sc sensit,hoc e , actu cosiderari nec vero fieri potest, ut dua livpostases accidentium ratione. ac numero inter se non differant: illud de- nique sciendivi est, characteristicas proprietates accidentia esse , quibus tanquam certis notis hypostasis exprimitur. Eodem modo illud, quo determinatur natura , ut sit hypostasis, vocat accidentia idem Damascenmtu . 3. det
172쪽
D I 3 P V T A T I Q OCTAVA. 1s3 sis , cap.6. & aliquando etiam appellat characterem: consentit etiam Nicem lib. 3. thesauri Idei orthodoxae, cap. 2o. M 3 . θ' Anselmin lib. de Incarnatione Verbi cap. s. Sequuti autem videntur hi patres Porphyrium, cap. de specie rubi definiens individuum, inquit,esse id, cuius colle ictio proprietatum ita resertur in uno ut non inueniatur in alio.
Verum , quia alijs difficile visum est; asserere,hypostasiri, aut individuum substantiali
ter constitui ex natura, & accidentibus, ideo
diXerunt, naturam non determinari, seu contrahi ad esse suppositi, & personae , per proprietates illas characteristicas , & accidentia , sed per modum quendam prouenientem ex ipsis accidentibus, & derivatum in
naturam ipsam: cuius sententiae etiam meminere Durandus in illa quae l. r. num. I.&Caiet nus in hoc articul.3- atque hac aetate inuenies no
paucos Philosophos , qui dicant; hoc modo intelligendam esse sententiam sancti Thomae,
cum ait, principium indiuid lationis in natura materiali esse quantitate N, non quod ipsa-met quantitas secundum se constituat incitui-duam substantiam,sed quod individuum constituatur , & natura contrahatur ad esse illius
per modum derivatum aquantitate,quem UO-cat stigillationem : iuxta virumque autem mO-
dum dςfendendi hanc sententiam , ea videtur esse ratio, ob quam assumi non possit persona ςreaig, qui aut cum his accidentibus,aut cum Fodo ex illis prouςρiente, ita videtur esse vi- ' . ' . Κ s tinau
173쪽
1 QUAESTION VΜ Μ ET APH. timo terminata, ut amplius a personalitate aliena terminari nequeat.
Haec opinio, utroque modo intellecta , rando, V Caietano non placet, & merito : primum quidem. si ultimum complementum per sonae dicantur esse accidentia , quoniam ex
occidentibus, & natura substantiae non potest fieri unum per se; suppositum autem, persona sunt unum per te, substantia ergo non Constat ex natura substantiae,& accidentibus, nihilominus dici non posset, compleri naturam ipsam per accidentia , ut esset hypostasis, aut persona, sed tantum ut esset indiuidua natura , & ita accidentia solum essent principiae onstituendi indiuiduam naturam , non autem constituendi suppositum. quae duo diuem 1a sunt, ut recte admonet Ferrariensis .comtra gentes, nam in Christo ita est humana natura, ut illa non sit uniuersalis , dc communis, sed singularis , nullumque ei prorsus desit accidens, quod haberet in proprio supposito; aut si placet IIm Moste dat nobis, quodnam accides desit naturae humanae in Christo, re tamen in Christo non habet proprium snp- politum, sed est in alieno, nempe,in diuino,e
go licet accidentia const tuerent unum perseeum substantia, dici non po1Jet, illis compleristippositum,&persona, alioqnin assumpta esset a Deo humana persona siquidem assumpta
fuit natura cum omnibus accidentibus.
Ρraeterea eodem fere pacto probari potest, non posIe compleri suppositum modo , aliquis
174쪽
'u' modo prouenienti ex accissentibus: primum quidem, quia ut optime dixit Durandus. nullus modus substantialis prodenire potest ex accidentibus , seη is necesJario debet esse accidentarius, sicut igitur suppositum compleri non potest accidentibus ipsis, eo quod. Hi prima lubstantia, sic etiam compleri non poterit inodo accidhntario, prouenienti ex insis ci dentibus: deinde 'si talis esset mo-ias in natura . Sc alicuius esset momenti, &virtutis , solum esset ad contrahendam na- triram , & ad constituendam ipsam singularem , 8c indiuiduam , non autem ad con-4tituendum suppositum: nam sicut manciat
accidentia in singulari natura , sine supposito Proprio illius , ut in humanitate Christi , ita
Ctiam maneret modus ille , ac proinde nullius esset virtutis, ad complendu suppositum: nam modus ille esset veluti signatio quaedam,& impressio, veluti in genere causae s malis proueniens ab accidentibus ; manente autem Causa huius signationis,maneret etiam & apsi
signatio , seu ut alij vocant sigillatio. Quod si
aliquis diceret, modum illum prouenire in genere causis efficientis ab acci gentibus , & ita posse permanere accidentia sine illo modo .cxl licet, obsecro, quisnam sit modus ille, quem dicit prouenire , ut ab ossicientibus , ab accidentibus ipsis. Ea vero, quae adducta fuerunt pro sententia
facile dissolui posti ni primum quidem Armoreis, loco illo allegato non dixit, in sub-
175쪽
stantijs materialibus non esse idem,. quod quid erat esse, & unumquodque,bene tamen in im- materialibus ,ut sanctus Thomas, Nyphus,& Due lus existimarunt, sed idem omnino docuit capiare illo ri. lib. 7. I fetu ficae, quod dixerat eodem
Idro c.6. nempe in ijs, quae sunt per se, hoc est, in substantijs, quaecunque illae sint, idem esse, quodquid erat esse, hoc est, definitionem , MVnumquodque , hoc est , & definitum : in iis vero, quae sunt secundum accidens, nsn i P. Verba Aristotelis xx. illo capite in sine haec sunt: Et quodquid erat esse , & unumquodque in quibusdam quidem idem est,ut in primis sub stantijs , ut puta curuitas , & curvitati esse , si prima est: dico autem primam, quae non dicitur eo quod aliud in alio sit, & subiecto , ut
materia,quaecunque vero ut materia, vel Vt s-mul cum materia sumpta sunt, non idem, neque secundum accidens, Vt Vnum, SocrateS,& musicum .haec enim secundnm accidens eadem sunt. Sic habet translatio Argyropoli, SBessarionis: posteriora tamen illa verba multo melius conuertunt Nyphus eodem lib. V Perionius
6. Metaph. c. illo I 1. hoc modo: quae aut ut materia, vel cum materia sumpta funt, ea nisi per aliud , & per accidens unum , idemque non sunt, ut Socrates, & quod musica praedictum est; melius ergo hi transferunt, nisi per accidens pro eo, quod alij dixerunt, neque per ac Fidens. Graece enim pro, neque, est quod Latine redditur , nisi e prior autem trans io non recte constat, sed contradictionem con-
176쪽
tinet: dicit enim primum Aristoteles in ijs, quaesiimpta sunt cum materia , quodquid erat, &vnumquodque non esse idem, neque secundum accidens subdit autem exemplum,ut Socrates , & musicum : deinde vero subiungit :Haec enim secundum accidens eadem sunt: contradictoria autem sunt non esse idem, neque secundum accidens , & esse idem, secundum accidens , hoc ipsum , neque quidquam aliud docuerat eodem lib. cap. 6. Vtrobique Igitur non comparat naturam cum supposito; nam mea quidem sententia Aristoteles non nouit distinctionem suppositi a natura, neq; naturam communem cum singulari, & ita non docet, aut suppositum constitui accidentibus, aut naturam eisdem reddi singularem , sed solum quid ditatem, seu definitionem rei,& rem ipsam in substantijs esse idem , nisi secundum
accidenS. Ad Patres vero,' qui diXerunt, naturam cum
accidentibus esse hue postasin, aut subiectum, respondeo, eos non existimasse, per ipsa accidentia , aut modum ab eis derivatum intrinsece conititui suppositum, aut hypostasin, aut reddi indiuiduam naturam , sed Ideo per accidentia signasse suepositum, & naturam singularem, quia per illa dignoscitiar: quem sensum aperte colligo ex Basilis in ilia Epistola M v bi sic ait: Hoc igitur hypostasis non indefinita
illa, Zης ρνεἰκs, animi conceptio, quae nulla nanciscitur fixae cogitationis stationem, per communicationem signficati, sed quod in re alia. ' qua
177쪽
'tra commune & in determinatum est , per Proprietatum declarationem agnoscentis o fert, δί describit. Sentit igitur, proprietates,& accidentia rei ad hoc aeseruire , non ut re ipsa suppositum , aut naturam indiuiduam cotistituant, sed ut naturam Communem ΠΟ- bis describant, in singulari agnoscendam,qua de causa Porph, rius descripsit individuum per collationem proprietatum e nun r autem Isafidius, Ahsenus locis citatis, ta Damasce. de fide, c. illo exemplo Iob , Cuius personae, & hypostasis describitur per proprietates etiam
patriae , cum dicitur Iob capite r. Vir erat interra Hus; nbmine Iob. Constat autem cae omnium
sententia , patriam illius nihil conduxisse assconstituendam hypostasim eius, bene.tam nail describendam , & agnoscendam: ad hoc ergo solum , cxistimarunt Patres , deseruire characteristicas proprietates , & accidentia, ut dignoscantur a nobis hypostaseue , quas per
accidentarias proprietates di itinguere soleiamus ; fateor sane , Anselmum multum incIinare in praedictam sententiam , quam ex He u co retulimus, Ut d Putat. 3s 3 .dicemus, nihilominus ea nobis non probatur. Haec ita docui anno Is 86.cum in nostro Compluterui Collegio hanc quaestione e cathedra disputarem,ut sensum Patrum explicare, eamq; explicatione ex Bassio deduxi qua postea alij in eli de sententiam libenter probantes Vsurparunt Fortassis videri posset alicui, antiquos Patres
nomine hvpc talia non denotasse suppositum.
178쪽
seu personam, sed naturam indiuiduam , quae ut singulatis , 5 indiuidua cognoscitur poraCcidentarias proprietatis , easque retinet etiam in supposito alieno . Ut contingit in Christi humanisare: id vero colligere quis Dosset ex Damasiceno 3. de sis , capit. M. parum
a principio, ubi postquam dixit: Verbum
diuinum non assumpsisse naturam in sola cogitatione existentem , quia hoc esset potius figmentum, & larua quaedam Incarnationis. quam vera Incarnatio , subdit: Neque eam scilicet astumpiit) quae in specie consider
tur . non enim personas Omnes assumptit, verum eam demum, quae in indiuiduo eth, eandemque eum ea, quae cit in specie. Ita transfert Basilius. pro voce autem : Porsonas : ve
tit Faber hypostases, sicut in Graeco est, si a tem Dama cenus nomine hypostasis intelligeret suppositum, & personam, Ut tranSsert Bita . ιius, argumentum iptius siriuolum est . cxc enim , quod Verbum non assumpserit omnes 'Personas, non recte colligitur,non assumpsissa natura in specie : quia si assumeret omnes naturas singulares , etiamsi non assumeret omnes personas , assumcre diceretur naturam ita specie et ii vero Damscenus usurpet hyposta impro natura singulari, ratio illius effcax esset: ne igitur dicamus rationem huius Patris friuolam esse,ntendum est, eum usurpasse nomen
hypostasis pro natura singulari, porro autem interdum capi hypostasia Pro scrsona nota simus it. disi I. c.ri
179쪽
Mihi tamen haec interpretatio' non placet tum quia licet antiquiores Patres usurpaverint hypostasim pro natura , ut in eo capite notauimus, tamen tempore Damaseni id iam no fuit in usis , tum etiam quia sensus germanus , dc planior huius Patris colligitur ex Niceta libro g. Thesauri, capite a. ubi eodem sensu usus est ma-do loquendi Damascent. ait enim : Nec figura paulatim accessionibus efformata, sed uno eodemque momento perfecta , ipsum Dei Verbum carnis hypostatin assumpsit: quis autem dicat, personam, & hypostasin creatam hominis assiimptam fuisse a Verbo diuino, idque cetam virum Catholicum, & doctissimum sensisse Cum ergo ait: Verbum assumpsisse hvpostasin carnis, non censet, ipsam creatam personam unitam fuisse Dei Verbo , sed Verbii ipsum gessisse ossicium personae creatae, &- hypostasis carnis , eo quoa loco creatae hypostasis substitutum est; assumere igitur hypostasin carnis, apud hos Patres, idem est, quod gerere ossicium, & munus personae humanae,
id quod diuina persona in Christo fecit: hoc
autem sensu ratio Damasieni essicax est. nam si Verbum assumpsisset naturam humanam in specie assumeret omnes singulares naturaS, ac proinde assumeret omnes personas , hoc est, Omnium creatarum personarum ossicium gereret, hoc pacto existimo, explicandos esse Patres. quos pro sententia in hoc capite memoriata allegauimus : at vero quonam modo intelligendus sitsaiatin Thomas, pro eadem sententia
180쪽
DISPUTATIO O c T A v A. 36v tentia citatus, ne huic sententiae aduerietur. ego non video. Hachenu S impugnata est Heruo sententia, quatenus aserit,per accidentarias proprietates additas naturae, aut per mo
dum inde derivatum constitui suppositum, quatenus vero inquit, per existentiam ctiam com eri suppositum diurati capite impugnahitur. CAP. IIII.
Suppo*- vltimo compleri per existentiam domu Capreolus. O Varia sententia est, naturam compleri, & contrahi ad rationem suppoliti per existentiam, ita docuit Capreolus in s. distin . scy-0.3 articul. 3. ad argUmenta contra secundam. conclusionem, aliquantulum a fine, ad
dit tamen hic auctor, existentiam esse quasi quid c notatum ipsius suppossiti bi aiunt in obliquo , non autem diregie pertinens aarationem ipsam suppotiti. Nore tae vero non pauci qui modo hanc sequuntur sententiam, censent exi stentiam ita pertinere ad constitutionem suppossiti, ut directesiit de ratione il- Iius,& non solum quid con notatum . & ex