Gabrielis Vazquez Societatis Iesu Disputationes metaphysicae desumptae ex varijs locis suorum operum

발행: 1618년

분량: 648페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

eit aliud, quam existere, sit proprium suppositi tanquam habentis esse:si autem esse exilie-tiae non pertineret ad rationem , & constitu, tionem yltimam suppbsiti ex eo. quod in Christo esset tantum vitum suppositum , non recte colligerotur,esse solum unam cxistentiam. Ratione vero probatur haec sententia , quia id, quod constituitur natura per se subsistenscit, quo completur.& vltimo constituitur suppos um , nam suppositum est substantia per se existens : atqui existentia substantialis ethid, quo natesa fit per se existens , si quidem

per se existeret est proprius effectus existen- tiae substantialis'; ergo existentia substantialis est id , quo ultimo completur suppositum. Iuxta hanc opinionem alia ratio affignatur Ob quam persona diuina non possit assumere personam creatam : nam cum assiimere

aliquid ad se, sit tribuero illi esse existentiae, &n iturae existenti propria existentia ,ratione cuius est in propria pcrsona , non possit comunicari existentia diuina, sequitur' asitimi non posse personam creatam. I 1aec sententia ren hi non probatur, sicut SC praecedentes , atque in prinas s contra Capres tum suppono , illud complementum i quo VI timo contrahitur, 3c determinatur natura ad suppositum , non esse extrinsecum supposito, seu connotatum indirecte , 1ed directe , Mintrinsece ad rationem illius pertinere, imino vero , ut diximus I parte ,iaspiriatione Ia T. n. en persona, aut susscsitum di rQ-

182쪽

n i s P v T A i I o b c et A v Ccte denotat Complementum illud, quod vomeant scholastici uibsistenti un , indixcche vem

to , & consequenter comotat naturam. Cae terum r4tio perso rcc , qaam dicimus subsistentiam , comparata cum concrcto' naturae, quod hac voce , homo M verbi causa lignifica mus .non est directum significatum , sed indi tech connotatura haec enim concreta, Vt ea-ὐνα r partein finali me ιΠ cap s. diximus, dire ct significant naturam. cini notant aut iu-

direcberationem . & complementum suppo siti. Mitto rationes, quibus aliqui impugnant hanc sententians, quia se vera contra Core iam non pugia uar, Ir eius opinio recte explicetur : ille enim eodem modo philosophatur de persona & cuncreto natarae P constat autem sabilitentia me di recte non pertinere ad con cretum naturae .led indirecte connotari: nunci . igitur sv stachat. nobis haec ratio, quia Cum complementum illud , quo per se contrahitae natura,ut sit persona , est quali ultima forma,' aut propria ratio formalis personae .seu suppo 1iti ergo iton est con notatum in obliquo, quam si aliquid extrinsecum illio ... ὶ -

Hoc ssosito ideo existimo , complemen tum' suppb siti non esse existentiam , quia existentia sub finitalis, quatenus exilientia est , nunquam separatur a. natura indiui- dua , & ita in Christo sumanitas eius existis propria sua existentia ut dicemus disep si stione 'tes & γρ. suppositum autem pro Prium nuta manet In natura assumpta, quia

183쪽

r 6 cis AEs ΥIONVM ΜΕΤΑ ΡΗ. Fidisputatume 33 cap a. dicemus,in proprio surpossico manens non fuit assi impia , immo ne potuit assumi e porro autem existentiam substantialem nunquam sepanari a natura, Cuius est existentia , aut natura M ipsem nunquam extitere posse, nisi propria existentia, feriug patebit disputatione ga. cap. 2. Vbi probauimus, nullam naturam polle existere existentia aliena. i. C A p. V. Complementum suppositi esse mediam quandam entitatem inter naturam V exinentiam existima--ii Caietanus.

QVinta opinio est, complementum, qtro constituitur suppositum,este quidem po-

1itIuum,non quidem accidens, neque modum ex accidenti prouenientem , neque existentiam substantialem , sedentitatem quandam substantialem intrinsecam ipsi supposito , de directe ad ipsum pertinentem.Ita censent Caret anus in hunc articulum, Antonius Pantusa an libro de praedestinatione, ci gratia,capite io. quid vero sit hςc entitas praedicti Doctores ampliuS no explicant,neque cxplicare positant: notat tamen Caietantis, hanc entitatem, quam Vocat subsistentiam , seu personalitatem , primum quidem aduenire naturae, ut eam contrahat, Mdeterminet ad rationem suppositi,deinde toti

Omposito, sic coMituto ex natura, Sc illa

- . t

184쪽

entitate,aduenire existentiam , quam putat reipsa distingui a natura,& ita in supposito tres realitates concedit, naturam, perionalitatem, seu subsistentiam , & existentiam substantialem :de hac vero entitate, qua Costituitur suppositum,docet Caietanus e terminum naturae, ab eaque naturam pendere aliquo modo, non tamen in aliquo genere causae, in quo reliqui omnes , personam Vltimo constitui aliquo positivo, cum eo Conueniunt. Haec sententia si1c explicata , tribuitur Ferrariensi contra gentes, capite U.Verum in eo capite,g.vlii aduertendum solum docet Contra Scotum , vltimum terminum naturae, quo completur in ratione

suppositi,esse quid reale,& possitiuum, subdit

vero: sicut optime docet Caietanus 3. parte : &ideo ait,in Christo non fuisse personam humanam, quia non fuit in eo politiva illa entitas realis: caeterum Cristant Opinionem sequu-rur hac aetate recentiores Aliqui Thomistae in hoc ar

ticulo.

Praecinuum vero Caietani fundamentum ad eam asserendam fuit auctoritas sancti Thomae, qui expressis verbis id asserere videtur, infra, quaest. Tr. artic. a ad primum:inquit enim esse co- sequitur naturam .mon sicut habentem .sed sicut qua aliquid est; consequitur autem perso- . nam, seu hypostasim,ssicut habentem esse : re q. 3I.art. s. ait, in Christo non esse duplicem fi-jiationem quia subie am filiationis est suppositum. & in Chri sito non est duplex suppolitum . Eae his duobus locis colligit primum, L a Cain

185쪽

Caietirnm id, quo ultimo completur suppositum , non esse negationem , liquidem nugatione non potest constitui subiectum ipsius esse i & filiationis : colligit praeterea illuci pO

. sitiuum reale debere esse medium inter ex stentiam, & naturam , ut ita ipsum este consequatur suppositum & supponat illud tanquam subiectum prius constitutum , cui adueniatu ex hac vero doctrina , dc scri tentia facilis' ratio. colligitur , ob quam Deus non asstimplent per nam humanam,sed na, eurim,quiae,ssumptit hvmanitatem , sine illo

Haec sententia mihi semper visa est commentitia . Primum . quia explicare non po-xest Caietanus, quidnam iit illa entitas , qua

dicit completi suppositu ,vel qua de causa ne cellario sit concedenda ; deinde quia sequer tur,prius iratura consteuxum , & productum esse suppositum extra causas , qua habeat ex tentiam, siquidem suppositu copletur entitate illa reali quae prior est, quam ipsa existetia, vi per illam sit subiectum existentiae ; ex quo etiam fit, ut pioduci possit suppositum inteis grum,S completu sule existentiarna id, quod stius est, esse potost sine posteriori . At dicat

iuxta nostram sente tiam , quam probabiliorem esse dicemus tequenti capite , prior est CXistentia naturae, quam modus per se quo constituitur persona creata , EM t 'men non potest produci natura existens sine perlona. Ve-xum haec obiectio non solam friuola cst, sedi ' etiam

186쪽

iam ex ea nostra ratio magis ac magis con-rmabitur: etesm iuxta nostram sententiam, . ai dicimus, complementum , quo constitui-j ur supPolitum elle modum per se distinctum X natura rei ab existentia , consequenter 'sserimus , posse produci naturam existenem sine illo modo , non quidem in suppolito proprio , sed in alieno e dicat igitur

odem modo Caietanin : naturam cum Lea--a illo positivo Completam in ratione suppo, iti produci posse , saltem cum aliena existentia , praesertim cum ipse dicat, naturae 'humanae assia mptae a Verbo communicari existentiam diuinam , ut per illam existat, ac proinde assamere poterit. Deus personam humanam, & eam sibi substantialiter unite, quod est absurdum . Demum ex Caietas sententia sequitur , prius natura acceptam fu isse humanitatem Christi a supposito diuino, quam eXisteret, siquidem suppositum diuinum subrogatum est pro supposito prinprio , quod prius est quam existentia. CAp. VI.

complementum sunsti esse modum per se additum existentiae probabilior opinio fert. MIhi vero semper placuit opinio eorum

qui dicunt , complementum additum naturae,quo ipsa constituitur, 3c contrahitur, , L ratio

187쪽

QN AESTIONUM METAPHYsis

Tatione stippositi, esse modum quendam ream lem ipsius existentiae, quem communiter Vo- Eamus modum per se existendi, ratione Cuius apsa existentia substantialis naturae dicitur in scholis subsistentia: quam sententia aliqui putant expressiam fuisse a Damasceno 3 .deside cap. a 2.circa finem ,ubi iuxta translationem Fatri ita loquitur: nam si vere unita est Deo Verbo Caro extremς existentis, magis prosecto in ipso eraistit.Verum praedicti Tneologi decepti sunt, re nescio , qua ratione ex illo loco hanc opinionem colligere potuerint. Primum quia si sqquamur expositionem QOtho i, extremam existentiam non appellauit Damascenus Cam, quae est Uerbi substantia , sed carnem ipsam voeauit extremae existentiae, hoc est, infimae existentire,eo quod corpus humanum terrestris sit,& infimae natu .Deindς, quia Iacobus Binus alio modo transfert praedictum locum, iuxta veritatem Graecam , his verbis: Nam si earo ab ultimo ortu Deo Verbo unita est, &C.

Iterum antem in eodem capite conuerterat, a

Primo ortu pro eo , quod est in translation ci bri. extremae existentiae idem autem est apud Billium,ab ultimo ortu.& primo ortur n1 vltimum ortum vocat extremum , quod est 1 principio. G ee aute est ,quod i reddatur verbum pro verbo, idem est, quo a Latine, & extrema existentia . enim

1 ignificat existentiam , non autem ortum e , autem ortum denotat. tremam igitur existentiam voc at DamascenusFranci Dium existe

188쪽

existendi, secundum durationem: & ita signi

ficare vult, carnem unitam fuisse Deo eodem momento tempori S , quo ipsa coepit existere, pro principio autem existendi redi e transtulit Billius primum ortum , aut etiam Ultimum, seu extremum ortum , sumpta extremitate Versus principiu , perperam autem Fa re trasse tulit: caro extremae existentiae, nam si ad literam vertere velit, dicere debebat Caro ab extrema existentia:& ita eundem prorius sen sum haberet eius, atque Billii transiatio . . Hanc sententiam sequutus videtur Inomas

concissione consonat modo loquendi beati Thomaesura cyreae 'a a .amc.2. ad 7. Marti A. 6 ad a. saepenumero, ubi docet, de ratione

suppositi elle non tantum individuum , quia non quodlibet individuum est suppositum, sed etiam per se subsistere : per se autem subsistere necessiario includit modum illum perse,quem supra diximus. Probatur vero in primis haec opinio ex confutatione aliam , nulla enim alia superesse videtur , qua omnia in- . commoda evitare ''ssimus : deinde explicatione modi quem diximux , non minus confirmari potest. Nam quemadmodum acciden

tia, cum sunt a subiecto separata , habent mo- dum aliquem positiuum, quem appellamus per se, distininum ab eo quem habent, cum inhaerent subiecto,ita etiam natura substan- tialis habet modum per se,quando est in . proprio si posito, eo vero caret, quando est in

L s alieno

189쪽

alieno,ut humanitas Christi, quia est in Verbo. Hunc modium potitiuum perse, qui distinguatur realiter, sicut modus a re , cuius est modiis , tam in natura accidentis , quam inmatura substantita , concedit planς Durandus xxi I. Hiini tib ne 3 o. quaestione ac numero oo,nas de Arientinis loco allegato: quocirca non posisum non mirari Durandum , quod dixerit suppositum, &natura solum differre ratione, ut vidimus in I. capite , cum tamen ille concedat, iii natura substantiali modum quendam distinctum ab ipsa natura ex natura rei , eo

quod natura possit re vera esse sine illo , dc eo modo carere solum , quando est in supposito alieno , Sc non in proprio : hinc enim aperte colligitur, per modum illum distinctum re ipsa ab ipsi natura constitui, & compleri suppositum , siquidem existente illo est proprium suppositum , ablato vero illo aufertur. Porro autem hunc modum per se , non distingui natura ipsa, sicut res gistinguitur a re, sed sicut modus a re , quod est peculiare genus di stinctionis realis, colligitur ex dictis i. pis. di

X. contra Metes , cap. ES. in quadam ratione,

ubi dixit', ese per se , quod conuenit substantiae, esse negationem , non positiuum aliquid. Respondeo, ibi non loqui se tum Inomam de modo per se , quem dicimus Coi uenire supposito, sed naturae substantiali, hic autem potius videtur negatio,nempe non edita. stendi

190쪽

stendi in alio , ut in subiecto e neque obstat, quod modus per se, quem adscribimus suppo- isto, melius explicetur per negationem, quam per positiuum, nempe per hoc, quod est, nDucs in alio ullo modo: nam multa sunt poliri-ua, quae melius nobis significantur, & explicantur pet negotionem , Ut notauimuS I. par. di istat in .cap r. Verum , ut exacte Intelligamus hunc modum , quo diximus copleri suppositum . & personam , notandum est, illum tantum modum constituere suppositum perfecte, qui conuenit nam raesintegrae , & com-lletae: hoc di Serim,propter animam rationRem, quae separata a materia habet modum perse,quem non habebat in corpore , nihilominus non est sep positura , seri personam, ut colligitur eX dustis i . arre,di futat. 123. num. 18. e quod persona sit incommunicabilis existentia , Vt ibidem ex Ricardo, U Boetio notauimus, animae autem existentia communicabilis est,

tametsi habeat se instar suppositi eo quod propria virtute per se existat . Iuxta hanc sententiam de complemento suppositi, facilis ratio reddi potest , ob quam non possit persona creata assumi nam id quod assumitur , debet'essic in assumente . nempe in alieno supposito,

quod tamen 'di'πιtatione 33. Ostendemus, esse falsuna ; tainen nulla ratione dici potest, natu-' ram prout per se existentem, ratione illius mo

di per se estu in lieno supposito, ut ibidem cita

SEARCH

MENU NAVIGATION