장음표시 사용
191쪽
Diluunt se argumenta.quae contra praedisiam sententiam opponuntaris
ΕX omnibus opinionibus superiμs mem ratis solum superest, Vt argumenta Scoti,d alia etiam,quae obuctyossiant, diluamus. Ad primum Scoti dicimus, nihil esse incommodi. si concedamus, in homine esse aliquid reale, nempe complementum suppositi, quod assum non possit a persena diuina , nam quanuis omnis natura creata sque subdita sit potentis Dei'. ut assumatur tamen non omnis entitas realis aeque subditur, nempe complementum suppositi,quod diximus u neque obstat, quod ait Damasenus, illud , quod assumptum non fuit curatum non fui se , neque senatum. hoc enim solum intelligit de natura ipse , quae capax est medicinae,& Curationis, ut ita ostendat, assumptam fuisse non solam carnem, sed
etiam cum anIma , ne. licere cogamur, animam mansisset sine medicina , qtia curaretur: de modo autem illo,& eomplemento suppositi non curarunt Damasensu, aut alij Patres,eo quod non esset secundum se eapax alicuius medicinae sed solum ratione naturae; cui con-- iungitur. Ad secundum respondeo , illud quo completur natura,Vt Constituatur suppositum neque esse materiam, neque formam , nequa compositam naturam ex utraque, sed esse modum totius compositi, nempe,quo totam ipsum
192쪽
sum dicitur esse per se : quo modo autem includat materiam,& formam , inferius videbimus disputatιone 39. 3 3.Ad tertium concedi-mUS. naturae humanae desumptae a Verbo diuino deeste aliquem modum realem , nempe, modum per se existendi: tum etiam fatemuri,
eam non posse dimitti a Verbo , quin statim nouus ille modus in ea incipiat,&ita produci non posse, nisi aut in alieno . aut in proprio supposito,quia hoc ipso quod non est in alieno, debet elle per se: illa enim negatio existendi in alio, est necessario coniuncta cum modo positiuo per se: Opponuntur enim, ut dicituo immediate,cue in alio,& este per se: quod autem modus ille distinguatur re ipsa a natura, non satis est.ut ineramus,posse naturam produci sine illo modo,& extra alienum suppositium,sed satis est,posse produci sine illo modo, saltem in alieno supposito. ideo autem necesse est, naturam illam produci in proprio,
aut in alieno supposito,quia esse Per se , quoa est este in proprio supposito,& esse in alieno, quod Est esse in alieno supposito , immediate ut diximus) opponuntur. Haec fatis sint ex
principus nostrae sententiar. pro solutione argumentorum Stati,quae fusius Caietaniti ex suis principiis cGtendit dissetuere: cuius doctrina Vniuersim mihi non probatur. Quod enim asestrit in hoc articulo g. Ad quartum Scoti, postir , . Deo produci naturam extra alienum luppo situm,& sine proprio, commentitium est; eo quod esse per se,aut esse in alio, ut diximus.
193쪽
I7 QN AESTIONUM METAPsio. immediate opponuntur, ac proinde V . aut
alio modo necessario debet produci natura: tum etiam lisc opjnio non constat cum principijs doctrinas iptius: ipse enim censet, Pro - .Ximum subiectiim exiitentiae eme pCrsonam conititutam media illa entitate , Deus autem non potest ynum subiectiam pro alio ponere, ut inductione constatin omnibus formis , Mactibus inhaerentibus subiecto . Illud vero, . quod adduxit Caietanm ex sancto THoma in rivssilione i T. articul. 2, a lprimm , facile eXponi potest. cum enim ait, essς consequitu r perso-. nam seu hypostasin , sicut habentem eise', id . non docet, quia esse sit quid posterius, quam Eupostasis , aut persona , sed quia conUeniat. supposito, quare consequi apud st sm Tho- . .mam non denotat consectitionem esse Au ς Κ.causa, sed consecutionem illationis , dc conse-.quentiae: docet igitur esse conuenire supposito, sicuti habenti esse, naturae autem sicut ra-.tioni, quia natura est, quo aliquid existi, ta-1hetsi ipsa etiam natura existere dicatur , ut quod. sicuς notauimusDpra. ν. Verum obi j ciet aliquis hoc mota . naturae distinguitur ab hypostasi, naturae autem con uenit per se esse .ita ut non indigeat aliquo: alio,ut subsistat, ergo modus ille per se non est id. , quo natura trahitur ad esse personae. siquidem ipsa per se est. nullo alio indigens, Ma persona nihilominus distinguitur. Id quod .. n hoc argumento assumpsimus , est doctri
na Briph j Diaconi hi septima snodo generali ,
194쪽
achones xta , tomo tertio post medium, ubi discrimen consi ituit intc naturam, Sc hi postasiii his verbis: v - n postasin enim cum pro
prietatibus subsistentiam dicimus ab co quod est, Nise να ,Η phestene, hoc cst subsiliore;
φῖ ιν. Physin vero , id es , .naturam, rem serse existentem, non lai digentem aItera, ut subsistat. Respondeo , cum dirit Epiphantuw, naturaria esse rem per se existentem, & non indigcntem altera, ut subsistat , non existimasse ipsi naturae, prout distin me a si posito , & hi potiati, conuenire modum per se existendi , sed eam talem csse , ut ex se postulet per se esse ; nec ad hoc , ut habet modum per se , ac proinde , ut subsistat, Se fiat h1postasis, indigere alioua alia natura, sed ipsa ex suis principijs modum per se existendi postulare : quocirca data Opera nota dixit Epiphani:u: naturam esse rem , quae non thdigeat alio.. CAR. . VIII., ΓΕmodo accidentia separata dicantur per
ad dis=uratione , necessarium videtur in fine illo us agere de modo perscitatis accidentis separati, dc hoc est, quod titulus capitis tria quixit. Porio cam scholasticis nostr s nctandu est,
195쪽
omnia accidentia absoluta , etiam propria alsuo subiecto separari posse, si ab eo, iacui rCs are, ante intellectum disthiguuntur.Nam si aliqua sunt,quae solum distinguantur 1 substantia, sicut modus, non accidentia, sed modisiibstantiales potius appellandi sunt. Quae vero re ipsa non distinguntur ex natura rei a substantia ipsa, non sunt accidentia, quae dicuntur praedicamentalia,quamuis accidentia prς-
dicabilia vocentur,m i. pari. in e strone a sc. a. quaestione 23. n mer. Λ7. notauimus. Porro
autem accidentia propria separari posse a subiecto, si ab eo re ipsa distinguuntur, docent
Scotus in A. distincitione I a. qu bone r. Durand. quaestione 1. Paludanus quaestione a. U Ferrari ensis q. contra entes, capite os . Ratio vero Durandi
est , quia accidentia, etiamsi propria sint,no ponulant, Vt quid pertinens ad ellentiam, actu inesse subiccto , sed suapte natura possσilli inhaerere, quod quidem verissimum est: ergo possunt per diuinam potentiam a subiecto separari. Obseruandum tamen est, cum accidentia a subiecto separantur,Deum non dici supplere vicem subiecti in eodem genere , hoc est , rccipiendo in se accidentia. & subeundo vicem materiae aut subiecti, sed solum munere ,& ossicio causarcssicientis, nimirum sine sub tecto illa conseruando e eius enim Virtus , Messi cacitas non indiget subiecto, k materia,vvoperetur.
Postrem ius addendum est, relationes re
196쪽
ales , quae ex natura rei distinguntur a fundamento suo, quod etiam pro subiccto habent, quia fundamentum, & subiectum earum sine illis esse no potest, nullo modo separari posse ab ipsis fundamentis , ut relationis similitudi- dis ab albedine. 3c in unimersum nullam relationem proxime inhaerentem substantiae ab ea separari posse: quia cum relatio sit actus recte iarendi , intelligi nequit quanto magis esto si-
ne eo, quod refertur. Quocirca paternitas si ne substantia i an malis , quod refertur ad filium, esse non poterit. An. vero actio vitalis, qualis est visio: ,& intellecto , sine proprio fundamento esie possit, aut sine essicastitate illius produci ca.dssutatisines. cap. 3. satis su perque dictum est , Certum autem apud scholisticos est,quan t itatem , quae, cum reliquis accidentibus Sacramento Eucharistiae manet, & antea in se stantia erat, conuersione facta panis,& vini in corpus , & sanguinem Christi, per se admodum substantiae esse.Vtrum autem hoc con ueniat, ex sol, negatione subiecti, in quo erat, an vero per aliquem modulae. ipsi additum, &facta in ea aliquae mutatione , in controuersia positum est. Nonnulli scholastici censent, quantitatem per se inc creesse in hoc Sacramento sola negatione subiecti, absque ullo aisliopolitiuo modo, quem in se recipiat. Hanc sententiam plane sequitur voti s in quarta istin-ritione ra. quaestione prima. g. .Ad argumenta, versi
197쪽
silio is q. quaenione 9..amcula . ad F veru mapud Marsilium is eo loco, s in aniculo quarto, Ad ratiisnec principalei r ubi respondet
ad argumenta , nihil inueni ς quod huic sen- sentiae fauera sit. Alij vero Doctores citati, primo aspectu ei fine adstipulari vid entur-
tam risu in diuerso omnino sensit loquantur: solum epim contendunt, quantitati in Eucharistia non falsib. communicatam virtu-
rein substantiae per quam per se , dc abii, - trinseco subsist*e posset , .sicut subsistit a uti-
stantia : eo quod licet talis 'modus superna euraliter quantitati communicaretur, lacteniemes est communicam absque ullo miracu per se subsisteret, sicut Iubstantia. Adducit autem excmplum Ricardus oculi, qui ioco silpernaturaliter restituitur, per illam amen semel restitutum naturaliter vid et, qiri caecius erat. Negat igitur e talem Virtutem, modum commimicatum, fuisse quantita-iti H er quem p xcpria virtute Cum communi innuentia Nimae cauta posset subsistere . quod apud omnes sine controuersia esse deberet: . ia quod corrita Henricum ex professo probat Scoris .in illa quaeston. i. g. His dici γ. Atrn ali s lapis citatis 'iliquid amplius contendit,
nempe , nulluni modum addi quantitati ex eo quod super naturam sino proprio subiecto
198쪽
. , I spvTA Tio OCTA v A. T a Deo conseruetur, non solum talem, qui1bapte natura hanc virtutem tribuat quanti talI, ut non ..indigeat conseruatione supra naturam , sed neque ullum gΙium. Hachςnus viro apud ullum alium ex antiquis Ego non legi opinionem , quam. praedicti Geologi referunt , Sc impugnant de virtute communicata quantitati ad subsistendum. , nisii in Hen rico, cui apua Sιοtum, Paludanum, V Atuam ea tribuitur an quo let. . quaesἱione 36. V quodlibero. 8. quaesMne 3ό. ubi contCndit, communica tam fuisse spiaciebus fac ramenti supernaruralem virtutum ad nutriendum , non minusquam si earum subitantia ibi perseueraret. Et Quanuis de Mircute quantitatis ad subsisten-Ηum ne verbum quidem habeat i tampn, dum tribuit speciebus virtutem ad asendum, &. nutriendum , f; cui si ibi earumlublbintia estas et, tribuere quoque videtur virtutem ad subsiliendum, co quod illa virtuς debeat esse substantiae, ac si illa prasens esset. Cum mn-rco etiam sensit Catem:M , ut inferius vide
Addunt praeterea recentiores Theologi , qui praedietam sententiam exScoto , & ah s referunt , Iuxta eam eadem omnino actione . conseruari quantitatem in . hoc sacramento , per quam in subiecto conseruatur, in qua etiam parte putant, Caietanum cum Si oto conuenire : eo quod irr primo arti ulo huius ori inionis dixerit naturali modo & eu- .
dein genere actionis conseruari quantitatem M a m hoc
199쪽
in E 6 e sacramento , 'quod antea in subiecto
aeterumseritens a Cieradi in eo,quod proxime diximus, ' diuersa est, & ab ea, quam T centrem passim sinimntur, etiam differt: nam 'in oti Io primo huius jubest iunH, primum Non 'modo contendit, quantitatem In hoc sacramento habere Ho d rna positiuum, quem antea 'non habebat, nchipe modum existendi mr se, 3c non solanΘgatione subiecti per se esse, & a Deo conservari ; crum etiam habere talem modum, virtutem substantiae communicatam , ut ea sola si es ieci b Uon mirius naruraliter per se existat, & conserit etv r,quarti ip1asirbstantias eo qhocs nullo sustentante iatri amplius indigeat:Deinde affirmat, ratione huius noni modi ex ditifensionibus, Scalijs accidentibus non mimis' constitui inum principium
agendi, ut quod , sicut dici solet, quam si ibi
esset saestantissa cum tamen antea, quando crat substantia ex dimensionibus , & alijs accidentibus fiori coestituerer ur unum princta pium, quod, sed solum, quo. Postremo denique docet per talem modum stibstantis quantitatem haberevirtutem materii, ut eri ea naturaliter fieri possent, quidquid ex moreria priinae Bbstaritis fieret, stibi esset, ut disputatione etiam tyn videbimus. Quod vero atri-net ad conseruatioriem quantitatis in hoc sa-
amento , nori dixit Caietanus, sicut recentiores referurit, eadem omnino actione conservari qua in stibiecto conseruabatur, sed natu-
200쪽
raliter , & ab' nbuo miracul6Jconseruari ratione modi substantiae , quem habet a Deo
llanc sententiam , elidque ' fundamentumpi me desti mp siit Caret a iis ex Hesrico . eamque probabiliorem putat Ri ardio I per. art. I . Accidentia in hoc sacramento ipe enim , ut vidimus , tribuit talem virtutem Uupernaturalem quanistati in hoc sacramento, ut Omnia quae fiunt a speciebus , vel circa species , non mi nus naturaliter fiant a virtute, & causa creata. qua risi substantia ipsarum specierum adesset, revidelicet in hoc sacramento plura miracula Praeter primum fateri cogamus; sed caetera naturali virtute agentis creati fieri dicamus.' ,1ea vero sententia, quae recentiori plerisque probabilior Videtur, eis primum, quan- .estatem in hoc lachanactio ita mutari, ut noucum sola negatione subiecti, sed cum modo PH sitivo. , quem vocare possumus per se exi-itendi, non quidem proprio substantiae,sed simili, in hoc fac ramento supernaturaliter, &non actione a Deo conseruetur. ' Addo etiam deinde, ex hoc modo, quem tribuimus qUantitati in hoc facramento pecies ipsas non habere nouam vim , aut modum agendi, neque quantitatem ipsam vice materiae subire, ut ex ea aliquid fieri, & generari possit naturaliter, Isictit ex materia prima , si ibi esset, generaretur. Omissi vero posteriori parte , quam indi F tat om seq-- ex professo cofirmabimus, ,