Gabrielis Vazquez Societatis Iesu Disputationes metaphysicae desumptae ex varijs locis suorum operum

221쪽

ipsa peis alitus , seu suppositalitas non sit indivisibilis , & absque extentione, hoc est,

non sit sine, partibas , tamen quaevis pars il- ditis non est arcenda per nalitas , sicut quae- uis pars aquae est aqua , ita ut neque partialispersonalitas dici possit, sicut dicitur partialis aqua quaevis pars aquae: qui autem Con- medit in homine plures iubsistentias partiales, hoc ipso concedere debet plures etIam personalitates partiales , cum. subsistentia , ω

peianalitas idem sint in natura rationalI. Hactenus ex ipse vocis significatione Contra Praecedentem opinionem pugnatum est, si auremdicatur esse aliud si1gnificatum huius. nominis , substitentia , quod recentiores Theologi in scholaes introduxerunt , negare certe non Possumus . Verum cum illud nouiter sit excogitatum , nullumque in antiquitate Patrum, α schola fundamentum habeat, quis non V deat non esse ullo modo admittendum'

Deinde ex definitione subsistentiae , & pedisonalitatis seu suppositalitatis, eandem 1ententiam refellere possimus: nam persona est naturae rationalis incommunicabilis substan-

, aut existentia, ut ex mente. Ricardi Victorini Vidimus r. γα. disput. I 23. num. ρ8. & ex

mente etiam Boeti', qui pro eo, quod est in- Communicabilis , utitur nomine indiuidui . . Quiscirca eum persona, & suppositum solum disserant, quod persona'sit in natura r&tionali ; suppositum autem latius Pateat,& sit in natura etiam irrationali , supposi-λ cum,

222쪽

tum , seu subsistentia sumpta pro hypostasi,

erit incommunicabilis substantia, seu existentia , in quavis natura. Quod si subsistentia sumatur pro ipso complemento suppositi, seu forma hypostatica, aut pro person alitat e ipsa , ut nunc sumitur a scholasticis, non de beret diffiniri , ita ut dicatur esse incommunicabilis substantia nam personalitas , reforma hypostatica , seu suppositalitas , ut

inferim ostendemiis , vere communicabilis est.) Sed ita ut dicatur esse ratio, complementum , & vltimus terminus, quo natura

redditur incommunicabilis , Ut sit persona, si sit rationalis; suppositum autem , seu hVpostasis, si sit irrationalis: ex hac autem definitione patet , iri natura composita , ut in homine , non esse Dires subsistemias, siue subsistentia capiatur pr supposia 'o & hypostasii , siue pro complemento: & forma, siue ratione ilIius . Primitio quidem , si capiatur pro hypostasi , aut supposito, quia de ratione

illius est,esse substantiam incommunicabilem, ita ut terminata sit modo aliquo,quo reddatu8inc Inmunicabilis quaeritis aute pars hominii est communicabilis,quinimo actu communi Catur:ergo nulla illarum prout est in toto , est subsistentia partialis. Praeterea, si subsisten tia usurpetur pro complemento illo vitimo subsistentis .idem probatur, quia subsistentia. hoc 'modo licet communic tur rei sub sistenti , debet tamen reddere illam omni-'no incommunicabilem , nihil aurem om

223쪽

ipsa pe Goalitus , seu suppositalitas non sit indivisibilis , & absque extentione , hoc est,

non sit fine, artibas, tamen quaevis pars il-dius non est d,cenda pers inalitas, sicut quae- 'uis pars aquae est aqua , ita ut neque partiali Detionalitas dici possit, sicut dicitur partialis aqua quaevis pars aquae et qui autem Con- Redit in homine plures lubsistentias partiales, hoc ipso concedere debet plures etiam personalitates partiales , cum. subsistentia , &personalitas idem sint in natura rationali. Hactenus ex ipsa vocis significatione Contra Praecedentem opinionem pugnatum est, si auremdicatur esse aliud significatum huius. nominis , subsistentia , quod recentiores Theologi insci tu introduxerunt , negare certe non Possumus . verum cum illud nouiter sit excogitatum nullumque in antiquitate Patrum,scliolae fundamentum habeat, quis non vi deat non esse ullo modo admittendum' Deinde ex definitione subsistentiae, & pedisonalitatis seu suppositalitatis, eandem 1en- Lentiam refellere possiimus: nam persona est natu ne rationalis incommunicabilis substan-

mente etiam Boeti', qui pro eo, quod est in- Communicabilis , utitur nomine indiuidui . . Qii circa eum persona, & suppositum solum disserant, quod persona'sit in natura rationali ' suppositum autem latius Pateat,& sit in natura etiam irrationali , supposi-

224쪽

tum, seu subsilientia sumpta pro hypostasi,

erit incommunicabilis substantia , leu existentia , in quavis natura. Quod si subsistentia sumatur pro ipso complemento suppositi, seu forma hypC statica , aut pro personalitate ipsa , ut nunc sumitur a schorasticis, non de beret diffiniri, ita ut dicatur esse incommunicabilis substantia nam personalitas , &forma hypostatica , seu Lappositalitas , ut

inferim ostendemus , vere communicabilis est.) Sed ita ut dicatur esse ratio, complementum , & vltimus terminus, quo natura

redditur incommunicabilis , ut sit persona, si si rationalis . suppositum autem, seu hvpostasis, si sit irrationalis: ex hac autem definitione patet , in natura composita , ut in

homine , non esse plures subsistentias , siue subsistentia capiatur pro supposito , & hypostasi , siue pro complemento: & forma, siue ratione illius. Primum quidem , si capiatur pro hypostasi , aut suppositio . quia de ratione

illius cst, esse substantiam incommunicabilem. ita ut terminata sit modo aliquo,quo reddatur inc municabilis iquamis aute pars hominii est communicabilis, quinimo actu communi-Catur ergo nulla illarum prout est in toto , est subsistentia partialis. Praeterea, si subsistentia usurpetur pro complemento illo vitimo subsistentis .idem probatur, quia subsistentia laoc modo licet communicetur rei subiasistenti , debet tamen reddere illam omnino incommunicabilem , nihil autem est

225쪽

in partibus quod reddat illas incommunica-

tales .Et vero partes hominIs,aut alteriris compositi, actu communicari constat, quia tam integrantes , ut brachium caput,&c. quam essentiales,ut materia,& anima communicantur toti homini, & ita in eo esse dicuntur, &sic de alijs : huic autem communicationi, di existentiae in alio repugnat omnino Incommuni cabilir s,& subsistentia: nam quod in alio dicitur esse, quo pacto dicetur subsistere, boc est per se essep .

Caeterum respondent aduersa vi ,non quam- Iabet negationem communicationis esse causam. ut aliquid sit subsiliens , neque quam- libet negationem commmicationis esse com iunctam cum substantia, quae eit tςrminus,

E completi ni qm subsistentis , sed negatiovem commu0icationi , quae fiat alteri sicut subiecto , a quopcndear id . quod communi-Catur , &.ideo partes integrantes , & myte- etiam si militer. habere partialem subsistentiam;

quia licet communicentur toti, tamen non ςommunichntur tanquRm sibiecto; dg quin Sue modo isWunt. apimam rationalem subsistentiam- habere partialem, quia licet communi cetur tolli homini ,& materias sui dicitur inesse , tanquam se a suo subiecto. tamcn non ita communicatur, Ut ab eo pendeat. Vcinin hoc responsum ex ipsorum doctrina facile refolli potest ; quoniam ideo ipsi

concedunt subsistentiam partialem animae hominis informantis materiam,vt Ioco illius

226쪽

subrogetur diuini Verbi subsistentia in unione humanitatis r immo inde probant, animam

hominis subsistere propria subsissentia ; quia

Verbum proxime terminauit animam rationalem, hoc autem esscere non posiet, nisi tribueret animae suam subsistentiam loco propriae subsistentiae ipsius animae, & eodem modo de materia philosophantur. Hinc autςm facile eorum responsum confutari potolb: nam si semel concedant subsistentiam partialem animae , & materiae ex negatione praedictae com- . munWationis , fateri etiam dcbent, cam in Chriiti humanitate mansiste,quod ipsi nequaquam concedere audent, immo expresse ne-gdnt ; ergo ex negatione praedictae communicationis colligi non potest partialis subsistentia materiae , & animae rationalis. Porro autum non posse concedi, substitem iam par tialem propriam animae, & materrae Christi subsistentis in Verbo, paret , quoniam a lioquin dicere liceret , in Christo elle subsilentiam integram , & plures partiales,nCmp., animae , & materiae . Praetcrea ex eorum doctrina manifeste sequi, mamille in anima, & materia humanitatis Chrilli patiatiales subnitentias , probatur, quia negati praedictae communicationis , ita proprie est iubilitentis, ut licet ex eorum sentcntia peream non formaliter constituatur subsistens, sed per modum positiuum,tamen illa necetario coniuncta fit cum illo modo positiuσ, ct ita rociprocetur cum subiiitcnti, & sub

227쪽

sistentia et atqui in anima , & materia Christi mansit negario praedi et e communicatio nis , ergo mansit in illis partialis subsistetitia, ac proinde unaquaeque illarum mansit partialiter subsistens propria subsistentra: . mansisse vero negationem praedictae communicationis , manifestum est, siquidem anima rationalis humanitatis Christi, & materia

eorporis etiam post unionem non communicantur alicui, tanquam subiecto, a quis pendeant , immo neque hoc modo com- 'municari possunt ; mansit igitur in illis illa negatio pr dictae communicationis , per quam explicatur partialis subiistentia ipsarum, ac proinde consequitur , in Christo

mansisse materiam,&animam partialiter subsistentes. inepte autem aliquis contenderet,

mansisse in anima, & corpore Christi negationem communicationis: per quam sistet e plicari modux positiuus subsistentiae partialis , non autem mansisse modum ipsum post riuum subsistentiae: nam si manere postet ibia negatio sine modo positio, perperam per

eiusmodi negationem talis modus eXplicar tur. Vt enim recte per illam modus explicetur, reciprocari debet cum eo,&ita nunquam sine illQ esse.

, At dicat aliquis , partialem subsistentiam

non satis explicari per negationem com municationis alteri, ut subiecto. a quo pars pendeat , sed addendam esse negationem communicationis alteri , ut supposito alie-

228쪽

no ita ut pars illa dieatur per se esse tu i

sistere partialiter, quae licet a laeti communi- .

Cetur, Ut toti non tamen communi e tur alteri , ut subiecto,a quo pendeae, neque alteri, ut supposito alieno , neutram autem illarum negationum solam per sic susticerei ad explicandum hunc inocum subiistentiae partialis . nam si sola negatio communicationis alteri iavi subiecto , a quo pendeat pars , sufficeret, anima rationalis & materia in Christo partiali sua propria subsistentia subsisterent: si autem sola negatio communicationis alte artus supposito alieno satis esset, sequeretur, animas brutorum , & alias formas sugsrai tialesan toto composito partiali subsistentia labsistere , quia communicari nequeunt a lieno suppositos eo quod terminars proxime ab eo non possunt, sed remote ratione totius

naturae, cuiuS sunt formae.

Verum ab his Theologis, & Philosophis inprimis quaerimus, ex quo antiquo, & probato Doctore illud. fuerit depromptum , aut quiS- nam Theologus, autPhilosophus hanc definiti Mnem subsilientiae panialis per duplicem i iam negationem tracti derit Si enim pro volutate conficta est solum, ut vis argumentorum eludatur,hac sola ratione merito explodi de- lset. Deinde si actu communicari alieno sup 'Iosito obstat , quo minus anima rationa- is , quae sic communicatur subsistat, & per se esse dicatur , eur, quaeso , non obstat

communicatio proprio suppusto, sicut pare

229쪽

2- QN AEset so N METAPHYS.tem illius ,& formam Postremo, quoniam ut notauimus par. quaestione ias capite . diuina natura , quantunuis abstracte significata, hoc nomine Deitatis habet in suo conceptu seclusam negationem illam duplicem , &Communicationis alteri ut subiecto.& ut supposito alieno , & tamen diuinitati abstr iste significatae non tr1buitur subsistentia, ctiam ab ijs, qui contendunt in Deo esse communem subsiistentiam absolutam . hanc enim non tribuunt naturae diuinae abstracte significatae,ut Deitati . sed concrete, ut Deo Quocirca recentiores Theologi, quorum opinio- iam capite primo memorauimus , subssisten iam partialem solum explicant per negatio- hem communicationis alteri, ut subiecto, a

quo pendeat pars , quam quidem iam supra

mpugnauimus. CLLI. i Vena opinio a priori ostenditur,ta declinaeur. HRctenus confutatione prioris sententia fatis superque a nobis moἀstratum est,

nihil esse in toto composito , quod subsistat partiali subsistentia , ex quo eficitur , Unicam tantum esse subsistentiam totius , siue suma- etpr subsistentia pro hypostati, seu suppositio, sue pro forma h postatica , quae dici solet suppositalitas, terminus , & complementum Absistentis; minc autem a priori idem osten ditur

230쪽

ditur & declaratur. cum enim subsistere idem sit, quod sub omnibus esse. denotat enim hoc nomen Latinum primum fundamentum rei, sicut Graecum nomen hypostasis, idem etiam ' erit subsistere, quod simpliciter per se esse, per se autem et se recte 1 no Dis explicatur per negationem exiliendi in alio quoui moa o nam quod in alio quoquo modo esta qua ratione dicetur per se esse ρ Quocirca subiistere , α nulli alteri quoquo modo communicari, idem esse censeo. Cum igitur solum toti conueniat hoc, quod est nulli alteri coma Eicari, eo ipso quod habet modum illum per se, ei solum triabui debet subsistentia , nulli autem parti, neque integranti . neq; essentiali tribuenda es siquidem utraque pars tam integrans, iram eta sentialis alteri communicatur ac proinde non

per se , sed in alio est: esse enim per se, idem est quod in se & non in alieno esse : hoc igitur modo per se existendi, cui coniungitur praedicta negatio, redditur omnino incommunicabilis natura, ut dicatu rupqita sis , seu sup postum, & eo Nodo retento nulli alteri quo- 'quo modo communicari potest : nam si alteri communicetur natura .eo ipso amittit modum illum per se, cum quo reciprocatur negatio illa communicationis, non soliuS communica tionis secundum acta, sed secundu aptitudinem,& potcntiam parum autem refert, quod ipse modus per se , quem vocamus personali tatem .seu formam hypostaticam, ratione cuius ipse existentia naturae dicitur subsisteniso tia,