장음표시 사용
241쪽
quae est alia a diuina Venum haee ratio fr1uola est. na eX praedicto modo assumptionis non sequiuatur illa duo contradictoria: Est idem cum pexscina. assumente , & non est idem: sed sequitur, illam naturam esse in eodem stippotito cum assumente , esse in alia simul: csse qtem in eodem &in alio ; non est jdem essu cum suppositio non esse idem haec enixo ghio deliruit omnem identita- tom naturae in supposito cum assumente. - Mitto Isi1Ns alias rationes, quas aliqui col- Iigunt ex auctoribus 7 eo quod facile possent Aeselli: nec omnia examiuare n*cesse est , hac una caeratiqne ex princip9s nostrae doctrinae deducta hanc sententiam effcaciter pro Lo. Cum perscinalitas propria creatae natu- sit modii 4 existentiae, qui dicitur per se, Tt dij itatione it .. Ostensum est, facile consequitur . non posie eandem naturam crCatam
propria Peis alitate , & aliena subsistere nam. hoc ipso. . quod Propria personalitate subiisteret , per se esset: natura autem, quae est per se non est in alio , neque ut in toto, neque in si biu exo,neque ut in supposto : ergo hi l 'o p 'test esse Per se.& in alieno sup- pqsito. Quocirca reae syllepefunt Patres, in Christo'n o esse proprii ni perscina , ex eo uuod
eli clurina, nempe intelligebant, pr p iam p r- suo arei creatam,& abellam 'simul eigem natu- 'rae tribui non posse. od vero aliqui in qua stionem reuocant, an sat era fieri possit, ut e Eem cIς a se naturae a Deo tribuatur duplex
242쪽
modus subsistendi: & ita conseruetur in duplici propria persona , & asse tunz, nullam se inuenire contradictionem, Ob quarn dicatur, id a Deo fieri non possio, mihi sane non mediocri admirationi est . quis eniim cogitare valeat, Oo pacto duplaX modus per se idem naturae tribuatur λ quod eniim intelligamus eidem corpori conuenire duos dimersos modos e stendi in loco , ratione quorum in di uersis jocis eise possit, facile lane non 1 b-him intellecta . sed etiam sensu percipi potest: at vero candem rem per se esse, ela non in alid ratione duplicis modi, nescio: qua ratibrid exconitari, nedum c licari Iomf.' Nam 'si Vnu.s modus faceret , ipsam essUIer se , alius
nihil faceret nec aliquid condJferet ad ' inhessessum quare sis peruacaneu i cssetet ac pra- inde impossibilis j quia natu Herghil. patitist
superuacaneum , siquidem idem Pectus non potest a duabus formis integre prouenire' ita ut quaelibet illarum inregra causa sit, Vt probatum est disputatis ne bis. cap. . Praeterea, quod aliqui dicunt eandem naturam: in uno loco esse in propria persona , in alto vero in aliena; simile est ei, quod asseruias, posse ea n dem materiam in uno loco unae mima informar in alio vero mortuam esse, aut . alia anima informatam,quae in materia de Luci fi-stia ostendemus impossibilia esse. Addunt vero recentiores aliqui per potentiam ab stilutam fieri posse, ut eadem natura creata habeat successive plures creaῖ- person ditates,
243쪽
zaa. . . QN AE s T I O N vM M E f A P Η . hoc est, diuersos modos existendi eo quod vi deatur ipsis , nullam in hoc implicari contradictionem.Uerum quis non . VIcleat, manifestum figmcntum hoc elleὸ nam sicut infra disseratione N.capite a. probauimus non posse eadem naturam creatam habere plurespexistentias , ita etiam dicendum est de personalitatibus . quanuis enim idem subiectum indisse Umninatim possit habere plura accidentia. tamen .eadem natura substantisis indifferensessu non potest ad plures actus substantiales. tIones autem , quibus ibidem hoc probabimus de existenti js , probant elim de per-ldinalitatibus quare gicendum est, eanaetis numero naturam ad eandem numero. perso- inali tem propriam inclinatam esse , ita ut si humanitas Christi millies dimitteretur, 3c aD sumerςtur aeVerbo dimissia ab eo semper esset eadem persona, ac proinde eadem personalitas.
natura humana in alienosupposito habear inclinationem, es avetitum ad tro .
CAP. I. Naturam humanam in Christo non ha- , bere potentiam per modum inclinationis, Nappeti- ms ad propriamsi bEstensumi CAp II. In natura humana man naturalea , petitum.inclinationem ad propriam formam, e. pro η-
244쪽
probabilior vinio fert. PC A p. III. Diluitur prius argumentum centrariae
CAp IIII. Disoluitur argumentum posterim eiusdem opinionis. C A Ib Iri
uam in Christo non habere potentiam per modum in linationis , S appeti;us ad pro priamsi1 illantiam.
ΡRaesens controuersia solum locum haber
in opinione eorum,qui dicunt, personali- atem creatam esse modum positiuum additum naturae: si enim personalitas in sola negatione communicationis constiteret , nulla posset ad illam eme naturalis inclinatio ; haec enim non est ad negationem, Ut recte nota' uit Caietam in hoc articuli: sic enim nec aer v turaliter inclinatur , ut tenebrosse S sit, neque res , quae possunt non esse , Uthon sint, α ita respondet 'cam .in 3. puaestione L. articisi . . in Chri iti humastitate hon esse inclinationem naturalem ad propriam personalitatem, eo quod ex illius sententia personalitas creata sit negatio Gla communicationis, & ad negationem nulla sit natur is inclinatio et ex ijs Vero Doctoribus. , qui censent , perso . nalit*tem esse aliquid positiuum , Caie tanum tu hoc articulo duo docet . , alterum
245쪽
est, naturam humanam secundum se cons-deratam , & confideratione abstractama supposto diurno naturaliter inclinari ad propria personalitatem , sicut etiam alia' humanitates. inclinantur: hoc autem usque adeo notum existimat caietanm, ut Celaicat confirmatione non indigere. Quocirca, inquit, sit natura humana a Verbo dimitteretur, fore , ut statim naturaliter consequeretur suam personali
Alterum , quad docet Calatani , est, si humanitas Christi lons claretur , prout est in Verbo, non inclinari ad suam personalitatem, neque appetere illam ι non quia non habeat potentiam natiuam ad eam, sed i qui ipsius potentia , & appetitus ita satiatus est. perso- ruditate Uerbi, ut iam sitam non priar, nec ad eam inclinetur. Haec: pars duplici principali ratione confirmari potest: primum qui clem , quia hoc naturale eib, & semper con- tingit, ut naturalis potentia ad aliquam QN . rnam iam amplius ad illam non inclinetur, neque eam appetat, si ahquo alio perfici fur.
mrod in se perfectius sit, I in se perfectius, eontineat, quidquidca forma contInebat, ad quam maturaliter inclinabatur. . Cum enim
udquisiverit id quod perfectius est iam manet ' satiatus appetitus naturalis . nasi ad uisito eo. quod minus persectu est ad quod era natura lix potetia fitiatur inclissatio illius, multo me iavus satiari debet adquisito eo quod perfectius est. Cum igitur Christi humanitas per unio-x ne i
246쪽
ors P vTAΨIO UNDECIMA. 22stnem consequuta fuerit personalitatem infinite perfectiorem propria , nempe diuinam
quitur , naturalem potentiam illius satiatam mansisse , ac proinae non amplius appetem. neque inclinare ad propriam personalitatem Porro autem tunc cessare naturalem incli nationem , & appetitum ad formam aliquam Cum potentia consecuta est aliam persectio rem , videtur manifestum. id enim quoamelius est, tollere videtur appetitum eius, quod minus perfectum est, confirmari etiam potest exemplo naturali : nam si aliqua mate ria rerum corruptibilium haberet aliqua formam , quae in se contineret quidquid persectionis est in quacunque alia ita sane in illa Conquiesceret, ut nullam aliam appetere dic retur,neque ad ullam aliam irielinari: est & aliud exemplum , quod adduei solet in huius rei confirmationem , fiam homo naturalem habet appetitum ad scieritiam per species ad quisitas, si tamen haberet species infusas , ω species per illas , iam cessaret appetitus nam turalis ad species adquisitas. Haec autem ratio desumpta videtur ex appetisu, R desiderio elicito bene institurat , quod non sertur
in minus bonum , relicto' miinri bono, quoa possidetur. Deinde probatur eadem senten tia efficaciori ratione , fiam si natura humana in Uerbo inclinaretur frituraliter ad propriam personalitatem . qua eiret,vi aliqua de tineretur in Uerbo, & ita latus illius esseqviolentus , & contra naturam , hoc ipso
247쪽
t26 Q AEsTIONVM ΜΕΤ ApEUS. quod esset contra naturalem inclinationem: ut emm vidimus I-a' disputatimie as. capite 3. ex sententia Ariuoreus violentum est, cum quis Contra internum .impetum mouerit, sedaueritve, hoc est, aut'contra internum impe-
tium: inclinationis naturalis impresserit aliquid , aut aliquid abstulerit impediuerit; ad quod nativa potentia illius inclinabatur: atquo ne quis cogatur concedere , humanitatem iα Christo pati aliquam vim, 1i persenalitas est aliquid. positiuum hac ratione uti aliquis pinsiet ad probandum , propriam per ualitatem esse negationem . quia ad negatione mno:eit aliqua seclinatio naturalis, neque res vlla pals pote sti m p excoiquod non sina
Mihi semper haec secrentisinsplicuit
quod de qppetitu , Mitricii attonoe naiaturali , quae solusinascitur ex rura ipsa, libi que lo fundamento eode inodb philosbplis turiatque de inclinatione P& appetitu nazurali,qui dicitur cognitione;-n igitur sententia cinaturam hamanam, etiata prout in verbo , habere natusalem inclinationem , & appetitu suae propriae personalitatis,per modum deside
248쪽
desiderii, id quod in hoc capite probandum nombis est: quo autem pacto huic naturali appetitui nulla vis inseratur, dum spoliara manet natura sua personaΙitate equenti capite videbimus. Huius Vero rei gratia notandum est, distrimen inter appetitum naturalem, non elicitum& elicitum . quod fusius ostendimus a. a. abs
putatione' 2Z. cap. a. appetitust enim naturalis.
non elicitus non ducitur cognitione , sestest ipsamet inclinatio potentiae naturalis ad formam, seu essectum futurum. & nondum adquilitum , appetitus autem elicitus est emsectus facultatis, quam appetentem vocamuS, quae ducitur. cognitione aliqua: dicitur autem potentia , alia naturalis , alia obedienti lis 1 naturalis est, quae est ad formam, seu eia
sectum naturalem ; obedientialis vero, quae est ad formam . vel effectinu supematuralem, ad quem obedit, & subditur agenti iupern
. turali. Porro autem sicut facultas appetens versatur circa bonum Sc conueniens , ita etiam pinentia, & inclinatio naturalis. Mquemadmodum facultas appetens dicitur a mare bonum conueniens secundum se, Ec delectari, seu quiescere in bono adepto; desiderare autem , & appetere bonum futurum : sic etiam potentia naturalis hoc ipso quod caret suo actu , & perfectione , metaphorice Commparatur per modum desiderii,& appetitus: noc autem desiderium nihil aliud est.quam ipsa potentia comparata cu sua persectione qua nondum habet,ncut contra, cum illam haset, P a compam
249쪽
Comparatur cum ea per modum delectationis , & quietis, ut loco citato uberisu explicaui; neque enim naturalis potentia adepta sua persectione, ad quam inclinabatur, extinguitur, sed potentia , quae dum carebat perfectione , comparabatur per modum deside- rantis, Sc appetentis illam, vae futuram iam coin Paratur per modum quiescentis in illius adeptione per modum delectationis , non ergo mutatur ipsa nafuralis potentia,& inclinatio, adepta sua persectione, sed vario modo cum suo actu comparatur,& denominatur; appetitus enim naturalis , qui est per modum aesideri j,nihil aliud est, quam natiua inclinatio
potentiae ad suam persectionem , qua actu caret ideoque ex priuatione ortum dicitur habere descierium, & appetitus. Haec sane in Philosophia notissima sunt, ex quibus nostra sententia confirmari,& opposita reselli facile
potest hoc modo. Inclinatio,& appetitus naturalis non elicitus alicuius potentiae ad suum actum per modum desiderij , no ess affectus aliquis elicitus, sed ipsamet potentia, quatenus potest talem actum habere,& non habet, nam ex priuatio ne illius intelligitur,& nominatur 1 nobis per modum appetentis,& desiiderantis: atqui humana natura , quantumuis consequuta fuerit altiorem actum,nempe diuinam personalitatem , semper manet cum potentia nativa,
ut habeat propriam , ergo interim , dum allam non habet, etiamsi tabeat aliam quan-
250쪽
tumuis perfectiorem , comparabitur Cum ea per modum appetentis , & desider*ntis illam : nam cum appetitus naturalis nihil
aliud sit, quam potentia priuata perfectio
ne, nec sit esseetus aliquis elicitus , commutari non potetit, aut extingui appetitus naturalis , qua diu sic manserit potentia nain turalis priuata sua perfectione. Neque fatis est , si quis dicat , desiderium elicitum
unius rei cessare , adepta re alia meliori, si appetitus non sit inordinatus , sed bene in .stitutus , qualis constituendus est in natura , siquidem natura ex se bene instituta est,& ideo similiter naturalem appetitum rei etiam cessare', adepta meliori aliqua perfectione : hoc, inquam , satis non est , quo niam cessare , aut commutari desideriunx elicitum alicuius rei adeptione melioris, &ideo contingit , quia mutatur cognitio , quae erat causa prioris desiderij et cum enim elicitum desiderium oriatur ex Coguitione , Variata cognitione , vatiatur desiderium , & cessante cognitione , cessat: ideo autem adepta re perfectiori cessat cognitio , quae excitabat affectum desiderij rei inferioris , quia in praesentia illius rei persectioris , nihil fit, & parui aestimatur inferior,& ita non apprehenditur Vt conueniens pro indigentia Iubleuanda , vel ea ratione , ob quam desiderabatur: at vero cum desiderium
naturale non elicitum ortum habeat ex natura , & nihil aliud sit, quam ipsamet potentia P 3 nam