장음표시 사용
271쪽
PARS I. 244 C. s. ss. r. Tres Subsistentiae si nempὸ Paternitas in prima sumatur in completE. in secunda complete, eodem sensu: Iaternitas , ct FLliatio sura, ct non sunt simul natura. Adde quod alio sensu Paternitas, & Filiatio sum- p ae in complate sint simul natura , hoc nempe sensu, quod sit tanta determinatio,& necessitas naturae, ad illas habendas; ut nullo insta oti realis durationis possit esse una sine alia. Connitueri, Col 3- constituens hic non esse, etiam secundum
hie essentia. ratione Prius constituto; quia, cum constituens, liter praesu p. nempe Paternitas, essentialiter praesupponat alterum
pomi essen- t nempe essentiam cum quo constituit,eique neces-xi ix sal io identificetur; non potest intelligi adesse consti- Non est pri- tuens, quin eo ipso intelligatur adeste constitutum , us concitu. ad quod . posito constituente, nulla ulterior expecta. in ri potest determinatio. Sunt tamen, qui1hic agnoscunt aliquam prioritatem inter constituens & constitutum, nec improbabiliter, quia licet relatio Pa- Nili tu matur tris in actu exercito, seu prout formaliter exercens
... i. . '' munus referendi suum suppositum, non possit intel-- ' liti ulla ratione prior Perlona Patris, quam reser tyin actu signato tamen; seu sumpta secundum se, Nin abstracto pro forma per se respiciente aliud,& nata suum, constitutum referre , eo ipso, quo intelligitur esse, videtur posse aliquo inodo intelligi prior Persona, quam constituit& refert. Simile est in re. latione ad Creatorem essentiali creaturae, & illius, constitutiva.
Col. 4. Patrem dici posse constitui innascibilitate ebis a l. l. sumpta Positiust, & fundamentaliter, quia sic sum
1ntia se ibiti. Pta non distinguitur a Paternitate sumpta incomatare. Plete, cum non sit aliud, quam prior itas originis inente aeterno, & a se. Relatio tra Dices 3. Relatio creata non constituit id quod endentali, refert,sed illud Praesupponit. R. praedicamentalis, &constituit id accidentalis, c.transcendentalis, &essentialis, qua quod refert; les sunt relationes actiis ad objectum, creaturae ad lv. 'cςς ας ' Dcum&c. quibus similes sunt Diuinae PersonaIes,
sic n. Hinc sicut in creatis non est prius actionem esse . quam operari ut quo,quia hoc est ipsi essentiale, ita in hoc mysterio non est prius patrem esse, quam
272쪽
Relativae in Deo. Mue PARI Lgenerare, quia est sibi essentialiter suum actuale
exercitium generandi. Dices a. omnis relatio supponit aliquid abso- Relatio δ lutum , quod refert. R. creata c. increata n. haec vina refers
enim ex sua speciali ratione debet referre relativum ad relativum, quia debet referre addit in 'eturn, & non potest referre ad distinctum , nisi
referat ad relativum: quia ex Boet. in Deo em iasunt idem , ubi non obviat relationis oppositio. 26s. Spiratio activa, noti est formaliter con Spiratio a.
stitutiva primae & secundae Personae , sed solum stiva non materialiter, quia ad earum constitutionem, non constit at concurrit per modum determinantis ad esse per rures, hae sonale proprium, & incommunicabile, quod re- 'r' 'η quiritur ad rationem constitutivi formaliter , & proprie ; sed sicnt essentia , tamquam aliquid pluribus commune , de determinabile , adeoque solum materialiter , constituit tamen Patrem MFili uiri in esse Spiratoris dii incti a Spiritu S. 266. Dentur in Deo tres subsistentiae relativae. Ita suar. Ua'. coni. Diir. Scot. Capreol. Prob. α
ex PP. Athan. q. 7. Tres personas confiteor, tres Db, subsist hi 'stantias , tria propria , tres earacteres . Ambros. in reIatiVa. Symb. Apostol. c. a. Catholicum est , ut unum Deum fecundism unitatem substantia fateamur Pa. rrem , Filium, is Spiritum S. in sua quemque subsistentia sentiamus, Damasc. t i. de Fide C. 9. tres 'postasi, id est subsistentia, & aliis apud Rui Z , cum
CC. Nicoen. Constant in. Florent. in Deo tres esse subsistentias aperto docentibus. Dicesr P. ordinarie subsistentiam sumunt concrem Ex muliIpl -tε, sic ut idem sit , quod Persona. R. hoc nihil refer- citate perso-m cum enim concreta substantiva non multiplicen- n tur, nisi multipIicato eorum formali significato, ex μμ eo quod PP. & CC. doceant in Deo dari tres su bsi- νου Ahalifa- stentias in concreto, recte infertur ex eorum mente eum & sebst. dari tres subsistentias in abstraeto, sicut ex tribus stentiarum. Personis rectὸ inseruntur tres personalitates Prob. a. quia subsistentia est ratio substantialis quae eum constituens cum natura substantiam completam, natura con- amquam Proprium ejus constitutivum: atqui tres stixuvnx e s reLι-
273쪽
uni eviri e re substantiale absolutum. cuiu4 elei stentiae relativae sunt velut modi. Adierna
relativa dee. Non tres ensentiae, quia essentia est prima rad: x.
246 C. s. g. 1. Tres Subsistentiae relationes sunt tria complementa substantialia constituentia cum natura tris subitantias completas, incommunicabiles; & quaevis illarum est propria Personat, in qua est, ergo sunt tres subsistentiae. Confir. Quia personilitas est subsistentia incommunicabilis; atqui in Deo sunt tres personalitates: ergo tres subsitantiae incommunicabiles. a 6 . Admittendae sunt in Deo tres existentiae relativae; ita Scot. Suar. contra Thomistas. Prob. i. quia, ut suppono ex Metaph. existentia non distinguitur ab entata te actualis sed in Deo sunt tres en- ilitates actitalcs relativae , seu , ut loquitur S. Th. ini. dilh ἀ3. a. . ad a. plures quidditates quodammodo, ergo ,&c. Prob. 2. quia excommuni sensu Aug Da mala Ansel. aliorumque PP. apud Rui Z. tres Personae sunt tres res. &c. quia productio in Divinis terminatur ad Persona in existentem ut sic. Dices: Hier. epist. 37. Aug. l. 7. de Trin.cap. 4. alii apud Rui Σ videntur in Deo potiere unicum esse, seu existere substantiale. R. intelligendi sunt de unica existentia absoluta &communi, quae ex usu Pas sim recepto venit nomine exilientiae simpliciter. Eodem sensu explicandus est S. Th. q. a. de pote n. a. 6. O.
Cum ver Λ Damast. l. 3. de Fit et c. s. dicit relationes divinas tala diversos modos existendi ejusdein essentiae Divinae, solum vuἰt quod natura Divina non existat secundum se , Se simpliciter per relationes, non vero quod relationes non existant per exi-itentiam relativam sibi propriam. Hinc.
ritates Se bonitates transcendentales &consequeter tres aeterni,veri,&c. etiam substantive: sed cum hoc addito aeternitate relativa,veritate relativa &c. non simpliciter; hoc enim esset contra Symb. Athan. z. Tres Personae dici possunt tres entitὸtes,tres, &tria simpliciter,idque conformiter Aug. 6. de Trin. c. . ita loquente, sunt ilia tria D us -us.
Quam vis existentia ut hic supponimus ex Metaphyllea idem sit quod essentia actualis ; non ideo hic admittendae sunt tres essentiae,etiam cum hoc ad . o dito
274쪽
Relativae in Deo. . dito relativae ; quia hic nomen essentiae sumitur stricte pro radice proprietatum , non late pro quid ditate cujuslibet rei ; ut cum dicitur , quod existentia non sit aliud , quam essentia actualis. In Deo sunt tria individua divina, tres naturae intellectualis, individuae substantiae 3 non ta-nsen tres dii , quia sunt individuae substantiae naturae eiusdem, pluribus communicabilis, absque ulla lui multiplicatione. 268. Non datur in Deo subsistentia eslantialis, ab . soluta, & eommunis, si nomen subsistentiae sumatur proprie,& stricte pro complemento substantiali,naturam ultimo terminante, eamq; formaliter faciente existere per se incommunicabiliter. Ita Bon. Richar. Valen Vasq. contra Scot Cajet. Mol. Granad. Prob. I. ex CCConstant in. i. in episto ad Damas
ubi habetur: eredimus uuamsubjantiam , vel naturam, tres subsistantias. Tolet. a. aeuoniam non es idem natu. ra , is subsissentia: omues enim P P. consonanter nos docent.
aliud esse naturam ,siva substantiam , alius sub tantiam sive μνsonam is naturam quidem . sive sub utiam , horquod est commuaa signifieare : subsisten iam autem , sive Personam , hoe quod est speciale. . a. Ex PP. apud Ruig& Petav. qui in Deo solum agnoscunt tres subsistentias relativas, ac nominatim Τheodoret, in Breviario liberati subsistentia, de Pers-na in nullo Anifiea orum disruut. Hilar. l. de Synod. catholieum est dogma , non admittare unum sub stentem,ses
unam substantiam non dιferentem.
Ueruin quidem est PP. &CC. sumere saltem plerumque,subsistentiam concrete, inde tamen evidens est,ex eorum mente,in Deo non dari unam rationem
subsistendi absolutam,& communem talioqui etiam daretur quod negant adversarii j concrete aliquod ψbsistens absolutum,& commune, & consequenter, una Persona absoluta&communis, nam subsistentia absoluta esset personalitas absoluta & communis; cum personalitas non sit aliud quam subsistentia naturae intellectualis 3 personalitas autem absoluta & communis constitueret Personam absolutam& communem , quam nemo admiserit.
Sunt tria inα dividua Diri initatis. Non datve in Deo subsistentia ab
275쪽
ARI L et g C. s. s. 3. Personae Divinae natur subsi. Dixi proprie strictὸ ; quia si subsistentia sumatur
tetitia ab . late, & minus proprie pro forma Deo tribuente exi- ista late stere perfectissime secundum se,aut existere per se in . lans esse in- dependenter ab omni alio, in quovis genere causae. Lomis; isi is vel specialiter independenter ab alio ut subiecto,seu uod est eo ut sustentante; datur in Deo subsistentia essentialis,mune eribus & absoluta communis tribus personis, cum hic mo- personis. dus subsistendi singulis personis conveniat cum eia sentia, & formaliter per i piam essentiam. Unde haec
controversia multum habet de nomine,cum assertores subsistentiae ab intae non videantur plus velle, quam Divinam essentiam ex suis intrinsecis habere perfectissimum modum existendi per se, hoc est independenter ab omni alio. 269. Hoc sensu subsistentiam accipiunt PP. dum dicunt naturam Divinam per se subsistere, ac nominatim Aug. L 7.de Τrin. c. 4. omnis res adseipsamsub pit, quanto magis Deus. Quamquam ibi praecipue i tendat divinam essentiam esse substantiam, & hanc, vocem, Deus non dici relative,uti neque haec: Persma. Agatho Papa , in epist.ad 6 Syn. non habet eonfitemur trium substantiarum, unam subsistentiam, sed ut recte colligunt Ua' Rui 2 ,& alii ex contextu, & inditionibus correctioribus sub Sixto s.triumsub n-
Moe sensu Haec vox, ἡπ' f, ab Hier. & aliis subinde usura Deitas νe e Pata est Pro subst mila priusquam ex usu PP. & CCL se subsistit. esset particulariter applicata ad significandum suppositum, seu subsistens. Subsistentia Boetius I. de naturis improprie loquitur,dum sub-3mpropriς sistentiam confundit cum essentia.
.inhi .. y ' Hinc 3 licet subsistentia sit persectio simpliciter;
eam tamen s cum non si persectio in genere naturae, sed Personae) essentia Divina, ut praec sa a relationi-Ε si heia .mi. bus Personalibus non continet formaliter sed solum
Denter eon radicaliter, a. ly Deus proprie loquendo est coneretinet subsi. tum ex Divinitate, & Personalitate indeterminate flentiam. sumpta: unde licet essentia Divina , ut praecisa a re-Deu, .steo lὸri nibu , secundum proprias earum rationes taneretum, ex tum , sit formaliter Deus, & non solum Deitas: ut divinitate de praecisa tamen ab illis, etiam secundum rationem sonis
276쪽
In particulari. . 249 PARS R. eonfusam personalitatis , est solum Deitas, non Deus. Igitur nomen subsistentiae, & Personae in Di i sista, , vinis, significat aliquid commune tribus Personis, eonfuse.
non communitate rei, sicut essentia; sed communi.
tate rationis, sicut genera & species in cieatis. f. III. Personae in particulari.
2 o. otio hic ex mente Aug. s. de Τrin. e. 6. est Notio est ra-ol ratio objectiva norificans Personam, seu Perso-tio nota finam unam distinguens ab alia. vel ab aliis. Ex μ λ mente S. Τh. importat aliquam specialem excellen- iam in Persona, quam distinguit. Sunt e naia , Recte assignantur quinque notiones, nempe inna- tiones ostibili as . seu improducibilitas , Paternitas, Spiratio acti --va, Filiatio, di Processio. Hinc r. notio latius patet, quam relatio , cum innascibilitas sit notio , non relatio : unde sunt quinque notiones, & solum quatuor relationes. a. etiam latius patet quam proprietas striete 3 eum enim Spiratio activa sit communis Patriti Filio, solum sunt tres proprietates stricia, id est ,
uni tantum Personae proPriae, Inistrabis Non constituitur specialis notio Spiritus s. Per ia, pili hoc quod nullus ab eo procedat, quia hoc non im- α impote portat specialem excellentiam seu dignitatem in Spi- tia produ- ritu sancto, qualem importat in Patre innascibilitas se nriadi seu non procedere ab alio) quae propterea est spe- ', et alis notio : non tamen inspirabilitas respectu Fi- est notio. lii: quia solum dicit negationem producibilitatis per voluntatem, in quo nulla involvitur specialis excellentia, cum utraque processio fit atque perfecta. pater esta l. Pater in Divin s est prima Persona, principi, prinei p. sineum sine principio,a quo procedit Filius, & Spiritus principio S. Est de Fide ex Symbolis Athan. Nicen. ex CC. , t Lateran. Floren.& aliis. Iis Dea Licet Filius eis quod procedat a Patre, recte dica- Filius non tur esse a principio,& habere principium originis,ex est principa- usu tamen Latinorum non dicitur principatus, ne xv . significetur minor Patre s nec sonpliciter dice dus
277쪽
PARS I. 2ueo C. s. 6 3. Personae Divinardus est habere principium, ne videatur ad mentem Aricinorum dici habere principium durationis . Cum Aug. 4. de Trin. c. a. Ambr. Athon & alii di. cunt 'atrem esse principium, sontem, originem totius Deitatis, intelligendi sunt in sensu aecommodo minus proprio & rigoroso , hoc nempe, quod Pater . producat alias personas, eisque communicet Divinitatem .
personalitas *7λ- personalitas, constitutiva Patris, ha a virtuali- betur per emanationem virtualem ex immediata dei r emanat minatione Divinae naturae, quaecum ob su/m infini-
abessenta , tam exigat identificari tribus Personalitatibus quarum prima haberi nequit per productionem, nisi producat se ipsam saltem mediate, dicenda est vi tu aliter resultare, sicut proprietates metaphysicaestu logicae in creatis. persona in a 3. Nomen pater est proprium primae personae, 'δά. cum illi soli conveniat, & quidem propriissime &Pathf'r.sbe. persectiusquam Patri in creatis, quia generatio, quactu verbi , filium gignit est propriissima ,&perfectius in simi li-
respectu erea tudinem naturae quam in creatis, cum per eam com- urarum im- municetur eadem numero natura ; in creatis veris so-Px'P tum eadem specie. Hinc ad Ephes. 3. dicitur: ex quo omnis Paternitas in caelo , o in terra nominatur. Nomen
Patris in divinis per prius dicitur personaliter & proprie per ordinem ad filium ab aeterno genitum,quam essentialiter & metaphorice per ordinem ad creaturas in tempore productas. Pater est ingenitus , r. quia non est creatus, a. quia non est productus per generationem. 3 quia est absolute improductus, 4. quia non est communicatus, ut est citentia. a 4. Verbum est nomen personale Filio proprium, eum solus Filius procedat per intellectum, unde proprie loquendo non dicitur essentialiter ut vult Dur. sed solum notionaliter. Est Magistri Bona v. & S Th.
278쪽
In particulari . . ast PARS Lmen verbi semper su munt notiona liter tantum 3 o. aratione , quia Uerbum ex usu scripturae & communi Tnu, pina
P P. &DD. sensu elt terminus locutione productus. ductus Iocv- unde P P. Nicaenae Synod. apud Rui Z dicunt et . NVerbum Dei esse cogites, cum ex illo esse sine disserentia eo-gita υeris , & Alig. 7. de Trin. c. a. ait: filium eo esse Ver- ibum . quo est Filius. Item esse Verbum , quia est sapientia
genitar atqui nihil essentiale in divinis est productum
Cops r. i. huia loqui & Verbum, sunt correlativa a. quia loqui alteri est illum reddere intelligentem verbo a loquente producto. a s. Hinc solus Pater in divinis proprie loquitur uti, idque soli Filio, cum solus Pater producat verbum , pater loqui- quo solus Filius redditur intelligens. Scriptura ta- tur soliFilio. men subinde toti Trinitati simpliciter tribuit direre,& Rerbum sicut creare ut Psal. 32. Herbi Domini cali firmari sunt : Dixit is facta suns: sed tunc dicere , & nν- svinitur in isbum accipit improprie pro es caci imperio divini intellectu, aut decreto libero divinae voluntatis circa ihil au.
operationes ad extra, aut etiam pro ipsi S Operationi- volunt.bus, quae habent se instar locutionis externae, quatenus per illas Deus se manifestat. .
2. Pater loquitur verbum ut obiectum,& termi- ζ ψ' R 'num locutione productima; loquitur verbo ut Perso' ι'. v. bis gnae cui manifestat Verbum ; loquitur Per Verbum, , per Verbum non tanquam per ρos seu potentiam locutivam, haec enim est ipsa proprietas relativa Patris, quae est pro ximum formale principium productionis Filii: neque tanquam per locutionem activam : sed loquitur per Uerbum in adaequale sumptum pro ipsa generatione passiva ; tanquam per locutionem passivam &per verbum sumptum inadaequa te pro essentia com- 'municata tanquam per formale manifestativum, Vnde generatio activa est locutio acti Va- ni insumi. 2 6 Dices i. Gen. i. v.*6. significatur personas tur impro Di Vinas sibi mutuo loqui his verbis: Deiamus homi- prie pro inis
n. m ad imaginem is similitudinem nostram . Ergo lo telligere.
qui non convenit soli Patri, sed tribus Personis. R. personas divinas sibi invicem loqui improprie com muni iudicio & voluntatis consensu decernendo
279쪽
PARS I. asa C. f. F. 3. Personae Divinae operationes externas non Proprie producendo Vembum quo sibi mutuo communicent suas cognitione Dices a. Anselm. Monologii c.6o ait ni aliud in spiritui dicere . quam quas cogitando intueri , Et c. 3 o. & 3 4. idem esse dicere , quod intelligere : R cum
S. Thoma Ansel. loqui improprie : ibi enim sumpsit
dicere pro intelligere. a quo tamen proprie loquendo multum differt; nempe in eo, qudd, disere, principa victis ordi liter importet habitudinem ad verbum prolatum , natur ad ver- seu concipiendo productum , ad quod requiriturabum prola- ctio formalis r at vero intelligere ut sic solum dicat
abs habitudinem ab objectum cognitum, ad quam cumiectum. nullam importet rationem originisi si scit actio grammaticalis sita intendentia vitali ad objectum. Vnde hoc commune est toti Trinitati, illud Patri
Ideo autem ab Amb. Ansel. & aliis subinde di vina intellectio improprie accipitur pro Verbo propter
convenientiam quam habet cum Verbo creato,in eo,
quod sicut hoc ita & illa suum stippositum reddat formaliter intelligens, & quodammodo objectum sibi dicens. 277. Ex dictis. t. Verbum propriῆ dictum in diυinis procedit a Verbo improprie dictio, D. ab intellectione Patris ut suo formali principio.. a. Verbum in divinis est ab intellectione sumpta a .. - m. complete & in facto esse ; in crearis vero est ab in te
pris. io. se. lectione sumpta incomplete pro ipsa productione a-ab intelle- ctus vitalis,non ut a principio;sed ut a principatione.ctione com- 3. Verbum in divinis est notitia ut importans rela Plex x aequi- tionem producti a dicente, sub qua consideratione est notionalis . non essentialis. . Verbum est iuxta Ambros. Uerbum de Uerbo
improprie dicto, idest de intellectione, quae est aeqvr-
valenter verbum creatum, quatenus Deum serma-.
I iter reddit intelligentem sicut verbum creatum cre- 'i . aturam. Deinde Ambros sol nna vult credendum e
v. suis x se,quod Verbum sit ejusdem essentiae cum Patre. piniis idem S. Verbum & Filius in divinis significant idem . signifieant , non sunt tamen synon ima, quia verbum importat sed diveris Euplicem relationem, unam realem Producti a pro
280쪽
Ιn particulari. as 3 PARS L ducente, alteram rationis, sc. repraesentantis ad objecta repraesentata, quarum prior convenit Filio,aeque ac Verbo; non tamen posterior. Deinde relatio Verbi ut Uerbi magis explicite dicit ordinem procedentis a dicente ue contra vero relatio Filii ut sic magis ex. plicite dicit ordinem viventis a vivente in similitudinem naturae. 278. Dices 3. Spir. S..ex Ioan . I 6. loquitur quaecumque audivit. R. loquitur proprie per productionem Verbi interni licut Pater N. Improprie,nem pe hominibus per productionem Uerbi externi, sive vocalis, sive etiam mentalis producti in mentibus hominum, quibus communicat, quae audivit a Patre& Filio ipsi loquentibus improprie per intellectionem essentialem ei communicatam per actum voluntatis, sic C. Dices 4. Amor in divinis tam accipitur essentialiter, pro formali actu diligendi, quam pei sonaliter , pro termino intellectione producto, qui est Spir. S. ergo similiter verbum. R. N. seq.dispar. est quod desint voces diversae, quibus volitio & ejus terminus exprimantur, secus respectu Verbi.
Σ79. Verbum procedit ex cognitione perfectissima verbum pro. essentiae , & omnium Personarum , tanquam ex cedit ex e
principio formali remoto, conformiter dictis su p. LRKjψης ς di
Prob. I. ex PP. Ηil. Cyr. Basil. & aliis apud Rui 2 Pς si'Rμ μ ' docentibus Uerbum esse adaequatum divinae scientiae & expressivum omnium quae Pater novit, ut eXPreste Aug. l. s. de Trin. c. i4. Patergenuit Herbom fibi aquale per omnia : non enim seipsum integre perfecteque
di set, s aliquid-aut amplius e set in ejus Verbo , ἰrquam in ipso ue o irimerbum hoc vere veritas est, quo- 'niam quidquid est in eastentia de qua genitum Ut ct in ip - sos: &Ans in prol. c. 3 3. non potest aliquid majus vel
minus re esse in Herbo tuo , quo te ipsum dicis s quoniam Herbum tuum sic est verum quomodo tu veritas 3 quibus veris Cum
bis PP. docent Patrem dicere Uerbo seu Filio quid 'R xv - quid scit, quia illum producendo ei communicat ir' suam intellectionem omne scibile essentialiter re-Praetentantem. Prob.