장음표시 사용
301쪽
seu omnia exeepta tentia generandi. Daim t. ait Spir. S. esse
262 C. s. Personae Divina stanter tradiderunt PP non solum Latini Amb. Aug. sed etiam Graeci,Ba fit Chrysost. Athan. in Symb. vi risus a Patre is Filio , quod esse Athan. etiam csim illa particula a Filio, ex Naa. Aug. aliisq; PP essi ea citer probatum habetur apud Vari Ruir, Peta .apud qtios 'refertur Athan. orat. . contra Arianos de tribus per sonis sic loquens: Vnicum Solem agnosco id est Patrem ejuμα θυηποrem sid est Filium ex ψνoqua lucem piseadentem id est Spiritum) & orat. de Conc. Nicli ι addens: Spiritum de essentia, Patris , Filii ρνα are. Confit ex iis qui dicunt: Spiritum S. procedere a Pa traper Filium , & cum Basilio , esse imaginem Filii. 292. Hujus autem veritatis ratio a priori est, quod Pater prius ratione quam spiret, Filium generet, ejmue communicet omnem virtutem quam habet in ordine ad quemlibet terminum necdum productum, adeoque vim producendi Spiritum S. sic ut illud Ioan. 16. omnia , qua habet pater me sunt intelligendum siri emota sola paternitate , ut explicant Aug. & PP. Cone. Flor. inde inserentes, Filium habere eandem vim spirandi quam habet Pater. Confir. quia si a Filio procederet, ab eo non distingueretur, ut iam ostendetur. Nariana. solum excipit virtutem generandi, seu rationem primi principii, dum dicit Filium habere omnia, quae habet Pater, excepta causalitate. Eodem sensu intelligendus est Athan. inqq. quid est Deus,q. 4. Damala i. de fide, c. tr. , a 93. Dices I. Christo Io: is. ait: ego mittam vobis a Patre Spiritum veritatis, qui a Patre praeerit. R.
Christum ibi explicite mentionem facere solius processionis a Patre: quia more suo ad Patrem omnia refert tanquam ad primum principium, a quo etiam ipse est: mermnit tamen implicitὶ processionis a se perly ego mittam. Dices a. Damasc. l. de fide 3 i. ait: ex Filio viν tum S. usu disimus. R. nobis non repugnat, ita enim
loquitur, quia ly, videtur denotare principium sne principio, cum ibidem addat, sed Filii viritum n m namus, & admittat Spiritum S. esse par filium
302쪽
In Particulari. 263 pARS L, Dices 3. in QNlasn&Constantin. I. solum habe In symb. tvr Spiritum a Patre procedere, & Particula Fuisque, Nierea ad- cum qua nunc habemus Symb. Nicpn. addita est ab ditum est , Ecclesia Romana. R Inde nihil confiei contra nos: i. quia est argumentum ab authoridate negata a deo. M'φ' ,' que invalidum: a. quia in C. Nic . solum habetur: e.h ε'
Credo m Spiritum S. unde postea occasione haeressMacedonii a PP. Conci Constantin. additum est, . . qui ex Patre proeadit, nulla facta mentione processionis a Filio; quia ut docte Ruir) istius haeresissectatores non negabant ex Filio procedere , sed potius afferebant e sis facturam solius Filii, ac tandem postmodum occasione novae haeresis , & ita exigente necessitate, ut docet Flor. particula , Filioquν, merito adiecta est ab Ecclesia Romana. quo anno, M a quo Conc. facta sit ista additio non satis constat, probabilius videtur, quod post tempora o. Synodi, id est, post annum Domini 6qo. Dices: Athanas. in qq. quid est Deus q. 4. ait, Deus Θ Pater ipse solus est Gruo obus. R. Athan. ibi tantum velle soli Patri convenire esse primum principium, sine principio alteriori a quoplocedat:
quandoquidem ex ejus verbis sup. n. 26 I. constet ipsum stare a nobis.
Dices s. Pater est se solo suffieiens ad productionem Spiritus S. R. Filium non concurrere ad istam productionem ob Patris insuficientiam , sed ob rationes allatas s . n. 292.
Leo s. curavit servari in tabula argentea Symb. Constantinopolitanum sine ista particula, filioque, non ex eo quod sentiret non esse adiiciendam, sed ad conservandum memoriam istius symboli ut primo factnm fuerat. as . Si Spiritus s. a. Filio non procederet, abeo Spir. S. non non distingueretur realiter ; sed solum ratione aut distingue e- virtualiter sicut de facto distinguuntur eorum principia,intelleetus nempe & volunta S. Ita S, Thm cum proeederet. suis, Suarea de alii communissime contra Scot. ejusque sectatores. Baehonum ejusque illustratorem Henricum e S. Ignatio , allesque plures probabiliter
303쪽
. ARS I. 264 Q s. g. 3. Personae Divina ouia ei non Ratio est, quod in ea hypothesi inter Filium M pponere. Spiritum S, nulla esset relationis oppofitio, &eon. tur. . sequenter nec realis distinctio: cum iuxta illud receptissimum Boetii quod etiam traditur ab Ansel. I. de processione Spiritus S. c. a. in divinis omnia
sunt mum, ubi non obviat relationis oppositio. Ita CC. & Confir. ex Conc. ΤOlet. I t. c. I. ubi habet: in rei PP. t me personarum numerus sernisur 3 hoc solo numam
insinuam quod ad inυiram sunt e quibus postremis verbis clare significat ad distinctionem hic non lassicere relationes quasi disparatas, quales darentur in Filio & Spiritu S. si hic ab illo non procederet . Unde Greg.Nys. l. ad Ablavium , eo diastinuitur Spiritus a Filio , quod per ipsum est . Et
Damala. i. de fide c ii. in solis quidem propriaratibus Paternitatis, Fιliationis o Proees oris secundum eausam ct causatum discrimen animadvenimus. Cui con sonat August. tracti 39. in Ioan. me solo numerum Osinuant quod ad invicem sunt, &e. Apud Petav. l. . de Τrin. C. s.
. a 9s. Filiatio & spiratio passiva in ea hypothesi. 'ζω' non .m PP aerentur , & Consequenter nec
a patre & Π agis distinguerentur Inter te, quam defaelo opis Filio. Ponantur ac distinguantur Paternitas & Filiatio ex una parte, & Spiratio activa ex ahera : Ergo sicut, ob defectum oppositionis, hae duae relationes, quamvis disparatae , sunt realiter idem cum spiratione aetiva , ita in illain hypothesi siliatio, & Spiratio passiva non distinguerentur rea liter, & consequenter, sicut Spirator non est Per sona distincta a Patre & Filio, ita Spiritus non foret Persona distincta a Filio. Noti .M. Filiatio eo casu non esset eadem cum ea , quae idem piliui, nunc Filium constituit,& a Spiritu S. distinguit;
qui nune est, quia non exigeret, ut modo, spirationem activam
adeoque nec sibi in omni suo supposito inseparabiliter annecti, idem P te neque generatio passi va esset ut nunc est essentiali - ἡ '' ' ,dies ter illius acceptio 3 ac proinde secunda Persona non generatio, esset idem Filius qui nunc est; imo nec Filius si ad anuae. filiationem requiras propessionem in similitudinem naturae ut lincundae, Eandem ob causa in paternitas
304쪽
non esset eadem, quae nunc est,quia generatio activa non esset essentialiter c ut nunc j communicatio
spirationis activae r Unde in ea hypothesi non solum esset alius Filius ab eo, qui nunc est 3 sed etiam
alius Pater. . Hinc quaestior an si Spiritus S. a Filio non proraderet ab eo distingueretur: non est nugatoria &sui destructiua, ut opponit Gohedus Torres s quia hyp
thefis non intelligitur de eodem Filio & Spiritu S. qui nunc sunt 3 sed de duabus personis Divinis
quarum una procederet per intellectum, altera per voluntatem, absque eo quod una procederet ab alia,& quaeritur utrum tunc adhuc essent Duae personae
realiter distinctae, quo sensu Oaestio est utilis, ad rationes formales constituti vas & distinctivas perinsonarum Filii & Spiritus Sancti perfectius cognoscenda S. . . ' . a96. Quod si tamen Spir. S. a Patre non Proce- . εderet immediate, sed a solo Filio adhuc distingue- ,
retur a Patre, quia ab eo esset mediate tanquam a
principio sui principii, quod lassicit ad oppositionem relativam , dillinctionis realis fundativam scum aeque repugnet mediate quam immediate seipsum producere, aut a seipso procedere. 297. Dices Ansel.l de processione Spir.S.c. a. dicit: Filius ideo non est Spiri S. nec vir. S. est Filius : quia Filius nascendo habet esse de Patre , Spiritus vero' non nascenda ,sed procedendo, θα 4. nam etsi per aliud nouessens p.res Filius is Spiritus S. Per hoc solum essent diversi, sci quia alter nascendo, alter existis proeedendo.
Ergo iuxta Ansel. ad diversitatem & distinctionem realem Filii a Spiritu S. lassicit , quod hie per
voluntatem, ille per intellectum procedat . . R. a. Cum SuareZ &.aliis, fatendum esse Ansel. non parum favere oppositae sententiae s ac proinde ei opponendos esse Boet. Nys C. Toletan. S Thom a
inum disputative potius, quam definitive ita locu- adversa ijsstum esse , quasi id concedendo Graecis contra ' quos ibi disputat donec in im aliam Ieram cau- sam
305쪽
PARS I. 266 C. s. ss. x Personae Divinae iam distinctionis adferret. Hoc enim videtur in dieare sub finem Cap. a. his verbis P Filius autem,
ut interim aliam cansam dieam, quavia nondum e--βα skil. inter me & vos graecos quod Spiritus S. da ius β γ praeedat , ideo non est Spiritus S. &c. ut sup. Deinde ibidem nobis favet , his verbis:
Cum apparuerit quia Spiritus S. est vi Filio , tune ' quoque palam eris, quiα propter hoc nequir esse Filitis Spiritus s. o Spiritus S. Filius e quibus aperte significat inquit Zuniga ) veram & adaequatam causam distinctionis Spiritus S. a Filio esse, quod
Confirmat hanc responsionem Petav.I.7. de Τrin. c. ubi cum Zuniga alit immerito Ua'. concesime Anselmum, adversarias , quod probat his verbis
ritum imme- Anselmi de process. Spir. S. c. a. Supradicta vercioisi. 2 reia ιonis ensitio , qua ex eo nascitur , quod supradivasqu. eon. Lobus modis Deus de Deo est , prohibet Meremeedit ad veris ρο Filium O Spiritum S. da eodem diei , & infra:
siri j s. quatenus uel unitas amittas aliquando suam eonsequem
iam hoc est, inquit Petav. suum effictum formalem, qui est facere omnia unum) ubi non obvias aliqua relationis oppositio. Quibus similia in confirmationem addit Praepositus ex c. i. eiusdem i. ubi Ansel. ait : Hae itaqua sola ea a pluralitatis est in Deo , ut Pater is Filius , is Spiriι- S. diei non pusint de invicem &c. Euia pradictis duobus modis et Deus da Deo , quo/ totum diei potest relatio. R. 3. Hac in re certo obscuram esse & dubiam selmi mentem , ut etiam agnoscit Scotus, quia utraque pars Anselmum pro se adducit. Vnde in eo non potest fundari firmum argumentum Pro,
vel contra - Dices a. Athan. Dialog. r. contra Amon docet
inter Filium & spiritum differentiam esse ex eo, quod unus quidam . ex utero sit, alter ex ore. Aug.' l. s. de Trin. c. -- sub initium ad quaestionem , Ath n- mq; ison sis Filius : Respondet et existit e im noua. - quomodo natus ἡ H quomodo datus . Et Damala. r. ctione: spi. de fide o I. s. a.. si . Spiritum Saninimra. a Fil. in distinguit a Fido, quoniam iritus est a Patre pro-
306쪽
In particulari. ', 267 PARS Ldlens Mir styaliter , sed proce biliter , quibus verbis rationem Distinctionis Spiritus S. a Filio re sundunt in solam di ver sitatem emanationis seu Proces, ut in rati sionis per intellectum & voluntatem. nean radica- R. Istos PP. non adserre rationem formalem di- 'e' non mstinctionis realis Spiritus a Filio . quae est sola op ntv in ις positio relativa, sed radicalem , si tam in eo,quod Filius procedat per intellectum, & Spiritus Sanctus per voluntatem ; ex quo fit ut Filius procedat prius origine, quam Spiritus Sanctus & consequenter visuae processionis accipiat vim spirativam , & spira.tionem activam, seu voluntatem ut foecundam prius quam habeat tuum terminum, quem proinde in posteriori originis Filius una cum Patre producit,& a se, per relationem ex ista productione resultan. tem realiter distinguit. Eodem sensu potest e1Plica- . .ri Ansel .suP.
298. Dices 3. Filius & Spiritus sanctus in illa hypothesi procederent ut nunc per diversa principia formalia intellectum scilicet & voluntatem : ergo adhuc essent duae productiones totales ut nunc atqui eadem periona nequit procedere per duas productiones totales , alioqui enim una ex illis esset superflua, omnis autem superfluitas in divinis r pugnat , ergo adhuc essent duae personae realiter ditistinctae. R. N. i.seq. quia sicuti illa principia formalia non .
distinguuntur realiter desectu oppositionis s sed P u.' L, Itantum ratione. & virtualiter, ita produetiones eo' eederene merumque termini ex eodem desectu non distin ueren- principiaditur realitet, sed conflarent unicam productionem veris vim totalem, quae Pro termino totali haberet unicam tu i ter ut
personam, quae quia procederet per intellectum& ' sisti sis.' volnntatem esset simul Filius & Spiritus sanctus. Si - non rea Iiter cui de facto eadem persona est simul Pater re Spi- ue nune sed
rator, quia operatur per intellectum & voluntatem solum vir Dices . amor crea tus non procedit a Verbo crea. Ri ter δι'
to & tamen distinguitur ab illo. Eroo similiter in nostra hypothesi &c R. N. seq.disparitas est quod ctu opposiis distinctio in creatis non oriatur ex sola opposi- tionis pro vione relativa , ut in disinis I sed praecipue ducenxi . R
307쪽
sola in divi. nis dis in guit ubi non est
relativa DP positio duorum ab eo dem ut est staternitas in creatis.
26t C. s. g. 3. Personae Divinae ex limitatione, quae in divinis locum habere nequit.
Diees s. in dicta hy thesi Filius & Spiritus
Sanet. opponerentur relatione producti ab eodem principio, sicut fratres intereatis. R. solam relationem prbducentis , & producti inferre distinctionem in divinis, uni non est, nec esse potest fraternitas, saltem strin dicta, quae fundatur in generatione duorum ab eodem Patre , quia in Deo unica est Persona genita. Sunt qui hic admittant fiaternitatem late in hypothesi quod Spiritus S. non procederet a Filio, quia
tunc duae personae acciperent eandem naturam ab eodem principio adaequato licet non eodem modo: una enim eam acciperet per intellectiim ,altera per voluntatem.
Dicessi. Filii constitutivum, &distinctivum est
filiatio: atqui eo casu maneret eadem filiatio, quia maneret Filius eiusdem Patris, ergo maneret eadem distinctio, quae nunc, R. non maneret eadem filiatio , quae nunc adeoque nec idem Filius, nec idem Pater. ut patet ex dietis su p. n. 29s. Hie spirita. 390. Spiritus S. prout constat hac numero pro- qui de facto Prietate Characteristica, qua constituitur in esse est , per se huius Spiritus S. qui de taeto est, per se procedit a 'in , si Patre& Filio, non solum ut sunt duo supposta. iio uua tali- et am ut habent rationem Patris & Filii . Est bis. S. Thomae , Ban. Mol. Suar. Vasq. contra Scot. Dua. Bach. Prob. quia Spiritus S. de facto procedit a spira Cum Mei I- tione activa, seu virtute spirativa essentialiter identi conveniat tificata paternitati, & filiationi: ergo hoc illi per
S inxxu se convenit . Prob. seq. quia hoc illi convenit ad in- , ira, cum sie procedere fit quid ipfi & Deo intrinse- Πρ, se cum, in ipsa essentia radicattam, & ab ea per se exigitum , atqui in divinis, quod convenit ad intra non potest convenire per accidens . alloqui enim
Deus, qui nunc est, posset secundum quid, esse intrinsece alius, quam defaeto sit, quod manifestε repugnat eius immutabilitatio Confirm. Lia magis explicatur: in divinis omnia
308쪽
In Particulari. . a . 269 PARS Lintrinseca sunt essentialia, Si quid ditativa: ergo omniaeni inspirationi activae, seu virtuti spirativae, essentiale Deo intrin- est identificari relationibus Patris & Filii ue ergo es seea sunt ipsi sentiale est spirationi passivae respicere spirationein essenpialia. activam,seu vim spirativam istis relationibus identificatam 3 atque ita illis opponi oppositione relativa radicali & mediata, sita in eo quod Paternitas& Filiatio exigant identificari spirationi activae, qua mediante, opponuntur spirationi passivae, &vicissim spiratio passi va per se exigat respicere spirationem aetivam,seu vim spirativam relationi Patri& Filii identificatam . Haec autem mediata oppositio, lassicit ad distinctionem realem inter istas relationes & spirationem passi vam, quam nunc de facto. infert, quae proinde non haberetur deficiente ista oppositione. Confir. a. ex Conc. Tolet. 11. in professione fidei, εεst. c.
ubi habetur; In relativis personarum nomrnibus Pater Tol. i. diei- ad Filium, is Filius ad Patrem , Spiritus S. ad utros tur Spiritusque roertur, & paulo post , similiter Spiritus S. non Patris diri s ad se , sad ad Patrem , is Filium relative refer-itur, in eo quod Spiritus Patris ty Filii praedicatur.3oo. Dices, totum principium formale productivum Spiritus S. aeque reperitur in Patre & Filio seorsim sumptis, quam in utroque simul: ergo Dualitas Personarum non requiritur per se ad productionem Spiritus S. sed solum per accidens, eo quod de facto eadem illa virtus sit communis duobus. R. Dist. ass aeque reperitur in Patre & Filio totum Totum prin- principium quo praecise sumptum C. totum com ς pium tor
plete sumptum, pro ut includit omnem conditi0- ἴiTSI . s
nem necessario requisitam ex Parte suppositi N. se reperitur in enim ex intrinseca determinatione essentiae exigit Patre seor-
identificari Paternitati, & Filiationi: vicissim processio, seu relatio constitutiva hujus Spiritus S. sum condi per se petit non esse ab uno supposito, sed a duobus a I in dia, simul, & quidem quorum unum sit Pater, alterum re suppositi Filius, id enim exigunt locutiones Aug. Prosy. alio. Crumque PP. apud Ruia: Dicentium quod Spiritus S.
309쪽
PARS I. a o C. s. 3. Personae nivina e pro quibus , v. Bern. serim g. in Canti . ',' Q unde si v irtus spirativa esset in solo Patre non est set ea drara , quae nunc , neque esset eadem spiratio actrua, & passiva quae nunc; adeoque nec idem Spiritus, qui nunc, non enim respiceret idem principium formale, quod nunc essent aliter respicit, &eonsequenter non esset eadem essentia, quae nunc equia non haberet easdem exigentias,quas nunc habet tam ex parte sua, quam ex Parte personalitatum SpiriS.non ut processiol uiri. hie,sed velut Si tamen Spiritus spectetur non prout hie , in genere sed velut in genere seu praecise , ut est persona pro- non perites cedens per voluntatem, non exigit persea duabus se a duobus. Personis procedere : quia non apparet cura divina
voluntate s quamvis per impossibile solum esset foecunda pro ut est in parte) non posset procedere amor. notionalis, qui esset vere Spiritus silicet alius ab eo, qui nunc est.' h. t. Pater, & Filius sunt proprie, & in rigore liti, 'εὰ Aue. 'mum principium Spiritus S. sicut sunt unusDeus,&sune unum unus Dominus creaturarum, ita S. Th.& alii eom prinei pium munissime contra Greg. Ariminensem, est expresse Spir- S. sicut Augustini l. s. de Trin. ubi ait: sirin Pater, o Filius
nus Deus f -r creaturam relative unus creator
iariat, θ -ur Dominus. μ relativi ad Spiritum di. Vnum est multi' prine ium.
plicatur. Prob. ex Cone. Lugdun. Cap. Fideli da summam ita defi' Trin. in 6. Se Flor. in litteris unionis in quibus definitur Spiritum S. procedere a Patre, o Filio ran- δ'' ' ' quam ano ρνine D. Vbi per ly tamquam designatur rei veritas, non similitii do, ut patet ex contextu Sescopo Conc. volentis refellere errorem & Calumniam Graecorum Latinis objicientium,quod ponendo Spi ritum S. a Patre & Filio, ponerent duo prin- cipia Spiritus S. Confir quia Lu'dunense non solum dicit Spir. S. esse ex Patre & Filio tanquam uno principio, sed
insuper Damnat eum qui dixerit esse ex iliis tan-ὸ quam duobus p rineipiis. Sunr tamen Sunt tamen Pater, & pilius duo spirantes ad jecti-
..i ' veuecum adjectiva multiplicentur pro multiplicitate
310쪽
in particulari. . PARS Qsuppositorum. Hoc sensu Hilar.a. de Trin.dicit Spi
ritum S. esse a Patre, er Filio authoribus . , Ubi . ut ad
vertit S. Τhomas, ly , authoribus , sumit adimetive. 3ΟΣ- Dices r. cum Greg. Arimin. Principium
quod spirandi supponit pro supposito habente vir tutem spirativam. Ergo eum sint duo supposita habentia virtutem spirat ivam sunt proprie Duo principia , quae non possunt dici unum, nisi proprie, . et& quasi ad verbialiter, ita ut idem sit, ac uno modo principium . . 'R. Diit. Antee. supponit pro supposito habente pix x0r virtutem spirati vam seu spirationem activam, se ut ν ε αν,, rationem suppositi significet materialiter & con rat materia fuse, abstrahendo ab hoc vel illo supposito in par- Iirer , spiraticulari, ab uno vel duobus C. sic ut eam fignificet tionem acta- formaliter &distincte N. formaliter enim & distin--6'
ote solum significat vim spirativam, set virtutem x..., ''
spirandi , quae, cum sit una & eadem in Patre & Filio, non magis potest constituere duo principia spi- , ritus S. quam una & eadem Deitas , in tribus Perso -,nis, tres Deos.
3o . Ratio est quod ex usu apud philolapho substan tric& Theologos passim , recepto adiectiva quidem enim aeeipi-' suam unitatem accipiant a supposito ; substantiva unt unitatem vero a significato formati,ut patet in hac voce,Deus, a suo forma- quae Propter unitatem divinitatis non multiplica- iitur in tribus personis. v. .
Hinc particulae demonstrativae & significativae unitatis, vel identitatis vocibus subitantivis adjunctae solum determinant earum significata formalia ,& principalia: unde additae huἱc voci, principium quod Spiritus S. vel huic. Spirator, solum determinant vim spitativam, seu spirationem activam ; sic ut unum vel hoe priveipium viritus S. faciat hunc sensum,
suppositum unius vel hujus virtutis spirativa 3 non vero hunc, unum veι hoc suppositum virtutis spirativa ,
sic ut proinde Pater & Filius sint unicus spirator, quia sunt suppositum sumendo suppositum confu- se abstrahendo ab hoc vel illo unicae virtutis spira