장음표시 사용
291쪽
ARS I. a64 Q s. g. 3. Personae Divinae ovia ei non Ratio est, quod in ea hypothesi inter Filium M-pponere. Spiritum S, nulla esset relationis oppositio, & coii. vi. - sequenter nec realis distinctio: cum iuxta illud recepti ssimum Boetii squod etiam traditur ab Ansel. I. de processione Spiritus S. c. a. in divinis omnin
uni unum, ubi non obviat relationis oppositio. Ita Cc. & Confir. ex Conc. Τolet. D. c. a. ubi habet: in rei PP. t me personarum numerus cernisur 3 hoc solo numerum
in aut quod ad inuisem sunt e quibus postremis verbis clare significat ad, distinctionem hie non lassicere relationes quasi disparatas, quales darentur in Filio & Spiritu S. si hic ab illo non procederet . Unde Greg.Nys. l. ad Ablavium , eo distinguitur Spiritus a Filio , quod per ipsum est . Et
Damala. i. de fide c. H. in solis quidem propriegatibus Paternitatis, Filiationis o Processionis seundum eausam ct causatum discrimen animadvertimus. Cui con sonat August. tract. 39. in Ioan. me solo numerum
insinuant quod ad invicem sunt , &e. Apud Petav.
i 29s. Filiatio spiratio passiva in ea hypothesi 4s uota' non .m 8ra opponerentur, & consequenter nec
a Patre & magis diu inguerentur Inter se, quam de facto op- Filio. Ponantur ac distinguantur Paternitas & Filiatio ex una parte, & Spiratio activa ex ahera e Ergo sicut, ob defectum oppositionis, hae duae re-- lationes, quamvis disparatae , sunt realiter idem cum spiratione activa, ita in illain hypothesi Filiatio Spiratio passiva non distinguerentur rea, liter, & consequenter, sicut Spirator non est Persona distincta a Patre & Filio, ita Spiritus non foret Persona distincta a Filio. Nori in i Filiatio eo casu non esset eadem cum ea, quae idem pilius, nunc Filium constituit,& a Spiritu S. distinguit;
qui nune est, quia non exigeret, ut modo, spirationem activam
adeoque nec sibi in omni suo supposito inseparabiliter annecti, adem γῆ ex neque generatio passiva esset ut nunc est essentiali- έ ''.,ὸ is ter ilIius acceptio 3 ac proinde secunda Persona non generatio, esset idem Filiu* qui nunc est; imo nec Filius si ad qua nunc. filiationem requiras processionem in similitudinem naturae ut foecundae. Eandem ob causam paternitas
292쪽
i In Particulari. PARS L non esset eadem, quae nunc est,quia generatio activa non esset essentialiter ut nunc j communicatio spirationis activae: Unde in ea hypothesi non solum esset alius Filius ab eo, qui nunc est 3 sed etiam
alius Pater. 3Ηinc quaestior an si Spiritus S. a Filio non proraderet ab eo distingueretur: non est nugatoria &sui destructiua, ut opponit Gohedus Torres 3 quia hypothefis non intelligitur de eodem Filio & Spiritu S. qui nunc sunt 3 sed de duabus personis Divinis quarum una procederet per intellectum, altera per voluntatem, absque eo quod una procederet ab alia. di quaeritur utrum tunc adhuc essent Duae personae realiter distinetae, quo sensu cyzestio est utilis, ad rationes formales conitituti vas & distinctivas pedi. lanarum Filii & Spiritus Sancti perfectius cognoscendas. ia96. Quod si tamen Spir. S. a Patre non PrΟ - deret immediate, sed a solo Filio adhuc distingue- ,
retur a Patre, quia ab eo esset mediate tanquam a
principio sui principii, quod lassicit ad oppositio
nem relativam , diltinctionis realis fundativam scum aeque repugnet mediate quam immediate seipsum producere, aut a seipso Procedere. .a97. Dices Antaa.de processione Spir.S.c.a. dicit:. Filius ideo non est vir: S. nec vir. S. est Filius : quia Filius nascendo habet esse de Patre s. Spiritus vero non nascendo ,sed moradendo, 4. nam etsi per aliud nouassens mures Filius se Spiritus S. Per hoc solum essentriversi , se. quia alter nascendo, alter existiis praeedendo.
Ergo iuxta Ansel. ad diversitatem & distinctionem realem Filii a Spiritu S. lassicit , quod hie per
voluntatem, ille per intellectum procedat . . R i. Cum SuareE & aliis, fatendum esse Ansel. non parum favere oppositae sententiae s ac proinde
ei opponendos esse Soet. Nys C. Toletan. S Thom Ti. '' a
mum disputative potius, quam definitive ita locv- advexarii, , tum esse , quasi id concedendo Graecis contra
quos ibi disputat donec intaim aliam xeram ca
293쪽
PARS L sola in divi nis distinguit Ubi non est relativa op
262 C. s. si 3. Personae Divinae ex limitatione, quae in divinis locum habere ne quit.
Dices s. in dicta liv thesi Filius & Spiritus
Sancti opponerentur relatione producti ab eodem principio, sicut fratres in creatis. R. solam relationem prbducentis , & producti inferre distinctionem in divinis, uni non est, nec esse potest fraternitas, saltem strieth dicta, quae fundatur in generatione duorum ab eodem Patre , quia in Deo unica est Persona genita. Sunt qui hic admittant fraternitatem late in hypothesi quod Spiritus S. non procederet a Filio, quia
sex ' duo' tunc duae personae acciperent eandem naturam ab a m 'ti .a eodem Principio adaequato licet non eodem mo. state ruitas do: una enim eam acciperet per intellectum ,altera per voluntatem.
Dices 6. Filii constitutivum, &distinetivum est siliatio: atqui eo casu maneret eadem filiatio, quia maneret Filius eiusdem Patris, ergo maneret eaciem distinctio, quae nunc, R. non maneret eadem filia tio, quae nunc adeoque nec idem Filius, nec idem Pater, ut patet ex dictis su p. n. 293.a90. Spiritus S. prout constat hac numero Pro- qui de facto prietate Chara eieri st lea, qua constituitur in esse ieit, per se huius Spiritus S. qui defaeto est, per se procedit apr ςdix 4 Patre & Filio, non solum ut sunt duo supposita, Iio quae tali AE etiam ut habent rationem Patris & Filii . Est d S. Thomae , Ban. Mol. Suar. Ua M. contra Scot. Dua. Bach. , Prob. quia Spiritus S. de facto procedit a spira Cum Meil- tione activa, seu virtute spirativa essentialiter identi conveniat tificata paternitati, & filiationi: ergo hoc illi per ad intra' se convenit. Prob. seq. uuia hoc illi convenit ad intra , cum sic procedere fit quid ipfi & Deo intrinsecum, in ipsa essentia radicatiam, & ab ea per se exigitum , atqui in divinis, quod convenit ad intra non potest convenire per accidensialioqui enim Deus, qui nune est, posset secundum quid, esse intrinsece alius, quam defaeto sit, quod manifestet .i repugnat s immutabilitati. Confirm. I. R magis explicatur: in divinis omnia
Hie Spiri . . adeoque essentialiterae per se.
294쪽
In Particulari. . 269 PARS Lintrinseca sunt essentialia, S quidditativa; ergo omniaenim spirationi activae, seu virtuti spirativae, essentiale Deo intrin- est identificari relationibus Patris & Filii sergo es seea sunt ipsi sentiale est spirationi passivae respicere spirationein essentialia. activam,seu vim spirativam istis relationibus identificatam 3 atque ita illis opponi oppositione relativa radicali & mediata , sita in eo quod Paternitas& Filiatio exigant identificari spirationi activae, qua mediante, opponuntur spirationi passivae, devicissim spiratio passiva per se exigat respicere spira tionem activam,seu vim spirativam relationi Patri& Filii identificatam . Haec autem mediata oppositio, susscit ad distinctionem realem inter istas relationes & spirationem passivam, quam nunc de facto infert, quae proinde non haberetur deficiente ista
oppositione. . Confir. a. ex Conc. Tolet. II. in protessione fidei, ε.st. c. ubi habetur; D relativis personarum nomιnibus Pater ToI.ra. dieiis ad Filium-Filius ad Patrem , Spiritus S. ad in f tur Spiritusque refertur, & paulo post, simulter Spiritus S. non Patris ot Fi est a. f. , sed ad Patrem , i, Filium relativi refertur, in eo quod S piritus Patrιs ct Filii praedieatur.3oo. Dices, totum principium formale productivum Spiritus S. aeque reperitur in Patre & Filio seorsim sumptis, quam in utroque simul: ergo Dualitas Personarum non requiritur per se ad productionem Spiritus S. sed solum per accidens, eo quod de facto eadem illa virtus sit communis duobus. R. Dist. as atque reperitur in Patre & Filio totum Totum prin- principium quo praecise sumptum C. totum com ς p um is plete sumptum, pro ut includit omnem conditi - ἔiis S, .et nem necessario requisitam ex parte suppositi N. sc se perii ut ii enim ex intrinseca determinatione essentiae exigit Patre seor-
identificari Paternitati, & Filiationi: & vicissim nin processio, seu relatio constitutiva huius Spiritus S. condi per se petit non esse ab uno supposito, sed a duobus hi, simul, & quidem quorum unum sit Pater, alterum te suppositi Filius, id enim exigunt locutiones AugProsp. alio. rumque PP. apud Ruiz: Dicentium quod Spiritus S.
proeedat ut Amor reciprocus duorum , seu ut Comis munio, nexus , amplexu , aut osculum Parris , ct Hiij, . - Q . Pro
295쪽
PARS L as 6 C. s. g. 3. Personae Divinae sunt ens necessarium & aeternum 3 immo ut pro omni instanti realis durationis ipsi cognitioni, illas repraesentanti realiter coexistentes: atqui cognitio obiecti in se ipso, ut exercitὸ existetis & ipsi cognitioni
realiter coexistentis est formaliter intuitiva ergo &e. Confir. r. quia cognitio ex qua verbum proceditia Est illa est persectissime intuitiva essentiae: ergo & Persona- repraesentan- rum ipsi realiter identificatarum a. quia habet ex se te seipsi ita omnem perfectionem cognition ε intuitivae, ut ut sib ς ' eo ipso,quo in posteriori originis intelliguntur effestEM. ' ab perlonae procedentes,eo ipso absque ulla sui variatio- aetereo , in ne intelligatur complete & formatissitne earum in- omni instan- tuitiva ergo &c. 3. quia vi suae foecunditatis illas ei realis li- partim immediate partim mediatὸ necessario infert, ς R' δ' sic ut proinde ad illas non terminetur abstrahendo Priora ψΠgi' existentia exercita ut facit scientia sera etica creaturarum. de se indifferens ad earum existentiam ) sed necessario illam inferendo.
a 33. Dices a. in illo priori originis, quo Pater habet cognitionem, qua gignit Filium, ei necdum co- existunt aliae personae, cum prius illas cognoscat quam producantur: ergo &c. R. N. seq. inde enim solum habetur uuod illas non cognoicat ut exercitZ
existentes. & sibi praesentes in illo priori originis ;non vero quod in illo priori originis illas cognoscat, ut exercite existentes in posteriori originis. & ut sibi coexistentes in omni instanti realis durationis 3 quod hic solum afferimus & s nisi fiat quaestio deno mine) abunde lassicit ad rationem intuitionis. Adde quod illa cognoscat ut existentes in illo priori originis , non quidem in se ipsis, sed in ipsa essentia ad illas in omni instanti reali habendas sibi coexistentes
1, ut i, Dices λ Visio necessario praesupponit existentiam Faesupponie sui obiecti. R. hoc non esse verum universaliter, sed existentiam solum quando visio aliquo modo causatur ab ob objesti cum jetio, ut visio creata 3 vel ab eo completur in esse:b ς' visionis liberae, ut libera Dei visio creaturarum , ut -- existentium et quorum neutrum convenit intelle- iste di .ina ctioni , ex qua Procedit Verbum s quippe quae intellectioni nec ullo modo causatur a verbo , nec ab eodem
296쪽
In Particulari. ' a s 7 PARS I- .eompletur in esse visionis liberae 3 eum non sit libe j. Eictura, ted necessaria, ac proinde nullo modo comple- verbi &tur per suum objectum inesse visionis uti, nec voli- Spiritas S. tio necessaria completur in esse per obiectum, in 'μR P est
quod necessario tendit. Unde intellectio ex qua est Verbum tam potest esse verbi intuitiva, licet non sit prior, quam actus imperii intellectualis, quo, iuxta varios Thomistas, Deus res caulat, sit illarum intuitiva, quamvis illas non Praesupponat, sed inferat. 284. Dices 3. Cognitio ex qua procedit Filius Ipectata praecise secundum statum, quem ciuxta nostrum modum concipiendi) habet in Patre prius origine , quam Procedat verbum , non re1picit personas ut pro illo priori in se ipsis exercite ex, stentes. Ergo non intuitive, sed pro illo priori ab stractive, seu non repraesentata pro illo priora earum existentia: ergo pro illo priori non est intuitiva saltem persecte. R. in hac quaestione de nomine, posse dici intuitivam ob rationes supra allatas, &posse etiam, ob rationem obiectam, aliquo modo dici abstractivam: seclusis tamen impersectionibus, quas supponit cognitio stricte abstractiva, vel ex parte cognoscentis, vel ex parte obiecti, cogno-lcentis quidem, si reipsa existat obiectum, &cognoscens illud non intueatur, ex parte vero objecti, si non existat, aut indifferens si ad existen
dum, quorum neutrum convenire potest cognitio- 'ni ex qua procedit Verbum, quae proinde non P
test esse stricte abstractiva.
ass. Uerbum procedit ex cognitione creatura- verbum rum ut possibilium: est S. Th. hic a. l. ad 3. con- procedit e tra Scot. Prob. quia, ut ostensum est sup. n. a 9. comitionc
procedit ex cognitione comprehensiva divinae es- zi.c. 'thientiae : atqui essentia non potest comprehendi eoipthhen. sine cognitione possibilium , cum quibus secun ne Dei. dum se, non ut est Pater aut Verbum vel Spiritus, habet necessariam connexionem, ut declaratum is p. n. 79. & seqq. Cofirm. i. quia alioqui Uerbum non esset adg-nuatum scientiae necessariae Patris. a. quia iuxta August. lib. 6. de Trin. cap. ro. Verbum procedit R ut
297쪽
PARS I. 2 ueg C. s. ss. 3. Personae Divinae ut arS,adeoque ut representans artefacta in esse potis bili ; & consequenter ex illorum cognitione. Possibilia 286. Hinc i. Pater e gentiam cognoscit princi p. cognoscun- lius quidem &directius, quam creaturas ut possibi- ur p iv les, non tamen prius, nisi secundum rationem , cum ἔ.z h hir pio eodem siano naturae s aut quasi naturae, quo e Dratur esse lint iam directe cognoscit, in ea ut medio cognito, productum creaturas ut possibiles in directe co*noscat. Unde non prius essentia divina prius movet intellectum divinum V R 'i' ad reptesentationem objecti creati finiti & extranei,
.., ΣΕ. ad produbionem Verbi, quia essentialia prio
ra sunt notionalibus. a. Creaturae prius cognoscuntur ut possibiles &per Verbum producibiles, quam ipsum Verbum intelligatur productum ue non tamen ut producibiles priusquam Verbum sit productum , seu ut produ-eibiles produetione Uerbi productionem antecedente , neque Prius, quam Verbum sit, & cognoscatur esse ens a se, aeternum, Sc necessarium, per quod possibilia sunt, entia contingentia. 3. Creaturae non possunt produci nisi a divina es.sentia ut completa per suas personalitates, possunt tamen cognosci ut possibiles &ut producibiles abi essentia, prius quam haec intelligatur completa,cum illas essentialiter respiciat ut est omnipotentia non ut est persona. 4. Pater prius origine cognoscit creaturas possibiles quam Filius, qui est Verbum creaturarum non
ut principii dicentis, sed ut obiecti dicti cogniti
nem ex qua est Verbum pure terminantis nullo modo principiantis. Verbum n0η s. Ansel. Monol. c. 3o. non loquitur de creatura ut
istae, 'ἡ . Possibili , sed ut existente , dum dicit Verbum adhue
non essent futurum in Deo, quamvis nulla esset creatura nem- possibilest pein statu existentiae; vel certe solum vult quod secus si non posita impossibilitate alicuius creaturae, Verbum adessent φη)- huc seret, sed diversae rationis ab eo, quod nunc est 3I sis, iri uti iuxta Varios, etiam ipsa essentia. risei. Similiter S. Thom. potest explicari de creatura ut
Thoui. existente dum q. 4. de Verit. a. s. o. ait: Verbum ex
298쪽
quia aeridis Merbo ut per ipsum crearum dieatur: vel certe solum vult creaturarum non esse objectum primarium, seu motivum cognitionis ex qua est Verbum , quod non magis procedit ex ente posi
s bili, quam ex impossibili , sed solum ex utriusque cognitione , sine qua non potest perfecte
cognosci essentia. Ss . verbum non procedit ex cognitione crea- verbum non turarum ut existenti N. Ita Ban. Molin. Suar. procedis ea contra Valent, Ariag. & c. t quia cognitio ex φψgnixi no
qua procedit Verbum, debet esse necessaria, sicut ζ' , π.
ipsa Verbi productio atqui cognitio creaturarum lium. ut existentium , non 'st necessaria. Ergo & c. a. quia Processio verbi est prior scientia visionis creaturarum ut existentium , cum necessaria sint, priora liberis. s. Quia Verbum procederet idem ,&eodem mΟ Ρaefedo, quo nunc, quamvis nullae ex isterent creaturae. dieit Quare verbum non est formaliter representa- creaturas uetivum creaturarum ut existentium praecise ex suis r iste xς.
intrinsecis; sed solum connotata earum existentia posteriore verbi processione . Unde Pater vi radiealiter. suae locutioni non dicit silio creaturas ut existentes formaliter & complete ; sed solum radi-caliter & incomplete , quatenus ei communicat scientiam necessario representantem omne scibile eo modo, quo est scibile. Quae proinde absisque ulla sui variatione necessari h transit in scientiam visionis creaturarum eo ipso , quo intes . ligunttir determinatae ad existentiam pro aliqua 'temporis diiserentia , haec autem determinatio est posterior verbo, cum per hoc facta sunt omnia z
/-Dices,creaturarum futuritio est Prior verbo, R. iis ut cum sit aeterna dependenter a sola Dei Voluntate, qus intelligitur esse in Patre ante processionem Uer aeriar α-bi. R. N. as. quia futuritio, seu, quod idem est, crea- b*turarum existentia insecutura temporis disseren- uitia supponit Iiberam divinae Voluntatis determio ια nationem posteriorem necessaria verbi processio- Mne, cum in divinis necessaria sunt priora liberis. A
299쪽
PAR P L 26 o C. s. l. 3. Personae Divinae Dum ergo Aug. aliique PP. subinde asserunt Patrem mediante Uerbo dicere creaturas ut existen. tes; intelligendi sunt de dictione radicali & inchoata & velut in actit r. modo jam explicato. Hinc r. cognitio rerum ut possibilium est prius in Patre quam in Filio, rerum vero ut exilientium simul natura . a. Uerbum est solius Patris,
ut principii dicentis 3 ut objesi vero per ipsum
centis , eo dicti est Verbum essentiae personarum & creatu sentia ut ob- rarum qua possibilium. 3. Eodem modo cum pro-jesti disti portione Spiritus S. procedit ex amore. essentiae ac personarum, & ex complaeentia creaturarum ut possibilium non ut existentium. . . - ago. Filio in divinis proprie convenit ratio ima-νri in est ei ginis ,eique soli. & respectu solius Patris; ita DD.
se i magi ne in communissime Prob. t. pars I . ex Scta p. a GCOIOll. .
solius P - qui s imago Dei invisibilis, ad Hebr. I. figura sub- , ' flantia eius. a. ex PP. Basil. hom. 16. ubi ad illud Io: i. in principio erat Verιum , ait, quoniam ιmagos genitoris , totum in se mo rans genitorem e Cyril. & aliis apud Vasq. Ruiet , Petav docentibus Filium esse veram perfectam , is naturalem imaginem Iatris': Inter quos Athan. in Epist. de decr. Ni coen. Sunod. ait: Luandoquidem unus est Deus, ne-eessarium est quoque esse unam Dei imaginem , quam ipsius est Filius 3 & inst. s enim imagincm nomines, Filium hoc ipso esse iudicaveris riiri 29O. Et simul prob. a. 3. pars conclusionis; proeedit sor. quia imago ex August. lib. 83. qq. q 74. est maliter ut litudo , ac suum exemplar reprUentandum expressa,
eius simili' atqui haec definitio convenit Filio, eique loli Sc q)φ' respectu solius Patris: ergo dcc. Prob min. quia ad rationem imaginis , prout jam ex Aug. defi- nitae requiritur ut exprimatur, seu procedat ab v - .. eo cuius est imago,& quidem formaliter vi suae
Ur proeessionis ut ejus similitudo; sed hoc ConvenIe
. Filio, ut patet , eique soli , cum ex dictis lup. I num. 2 6. & seqq. solus procedat formaliter ut dissimilitudo , idque respectu solius Patris . cum ata solo Patre procedat. Dices Athan. Basil. Damala. aliique PP. graeci
300쪽
In partieulari. 26i PARI I. Spiritum s. saepe vocant imaginem filii. R. sumunt spi . s. ἱ- , late nomen imaginis pro eo , quod procedit cum proprii im, perfecta smilitudine in natura, quamvis non sor- g o Fili, maliter vi suae processionis, quod tamen requiritur ad rationem imaginis stricte. Similiter in sensu improprio Basil. Spiritum S. appellavit Verbum Filii .a; t. Spiritus Sanctus procedit a Patre & Filio, Preeedie aest de fide contra graecos schismaticos. Ex defigitio- Patre & Finibus variorum Concit. Itum graecorum, Alexand. Ephes. Calcedon. Constant in Op., tum latinorum, definiea Lateran . cap. Firmiter, Lugdun. & Floren. quibus tibus. interfuerunt & subscripserunt graeci, qui tamen in patriam reversi ad ingenium redierunt, pro quov. Uasq. Ruia, Petav. Mainbourg in historia schi Lmatica graecorum.
Dices Scriptura nusquam formaliter & explicite serIν,. dicit Spiritum s. procedere a Filio. R. id sufficienter ris dote i.
dicit virtualiter &implicite Ioan. 1,. eium venerit bus muti a par Gclisus , quem ego mittam mobis a pa re & is. F Filiον abem autem abiero . mittam eum ad vos et quibus verbis
fignificatur Filius spiritum S. producere, cum misis tuis ''ῆ fio divinis Personis non possit competere per i in perium aut consilium, sed solum ratione originis, ut
praec are Aug. s. de Trin. c. I4. Nazian. Greg. mag.
aliique PD apud Rui 2,Petav.& alios permissionem loco citato intelligentes processionem a Filio , quae etiam significatur per illud Ioan. i 6. de meo aeci et, nempe scientiam, una autem Persona non accipit
aliquid ab alia nisi per processionem,quam inde Spiritu i S. respeetu Filii convenire recte inferunt Cyril. Athan. Damast & alii apud Ruia. Nec obstat quod dicat, accipiet, in futuro, quia ut xe eapp.
recte Aug. traei. 90. in Ioan. in aternis euiuslibet graeeis &la- temporis Herbum non mendati er ponitur . Unde Hi- tinis idem lar. 4. de Trin. ait: da meo accipior, idem est quod mimi a me procidit. Confir. quia ad Rom. g. v. tr. GaI 4 v. o. spiritus S. appellatur Spiritus filii, qua appellati ndesignatur origo; scut dum Matth. Io. v. a . ω alibi dieitur spiritus Patris. Ex his aliisque scripturis eandem veritatem con-R 3 sta