장음표시 사용
371쪽
Singulae dividuntur in . Choros, seu ordiis
332 ' C. 6- sy. 3. Angelorum ortus.
tur quae hypothesis non est minus probabilis quil m
praecedens) numerus reproborum in fine constaret 3oo. millibus millionum , pro quibus continendis lassiceret Infernus excavatus' spherice diametro unius leucae Germanicae, hoc est 4. millium parusuum. Nam eo casu singulis competeret spatium longum 7. pedibus , latum duobus , & profundum uno , quod plusquam satis est ad evitandam compressionem . Et tamen hic Infernus esset minor praecedente plusquam ducenties. Pro his V DerKennis de Angelis Disp. 7. c. 7.& Drexelli In
4i4. Sunt tres Hierarchiae Angelorum . quarum singulae dividuntur in tres Ordines seu Choros. Ita cum caeteris PP. Dionys Areop. qui l de Coelesti Hierarchia c. 6. dicit se illam doctrinam accepisse a Divo Praeceptore suo, hoc est Paulo vel certe Hic rotheo. Hierarchia autem idem est quod sacer Prin-
Prima & suprema Hierarchia continet primo loco
Seraphim. a. Cherubim. 3. Thronos. Secunda, seu media. s. Loco Dominationes. Σ. Uirtutes. 3. Potestates. Fertia seu infima. I. Loco Principatus o a Archangelos. 3. Angelos . . 'Eosdem Angelorum ordines recensent Anasta susq. 34. ad Antioc. Damast. l. 2. de fide c. I. aliiquC
PP. pluximi , re cum iis communiter ΤΤ. apud
Haec autem Hierarchiarum & ordinum distinctio fundatur inchoate in ipsorum Angelorum natura, complete autem indi versis gratiae in iniit eosiis, pro quibus vide Suara. I. c. II. S. Τ h. agnoscit in Daemonibus proportionatam subordinationem, qua se Lucifero Principi voluntarie submiserunt, de qua mentionem facit Seripe. Matias. Lilc. I. & alibi saepius. Is. Angelis convenit in imo a qua Angeli. id est missi, nominantur et Angelos enim faepe meo fuisse missos ad homines , est de fide ex Scripta
Luci I. V. ' 26. missus e r Angelus Gabriel a Deσio Civitatem Nanare is ad Virginem , oci Actiuifra
372쪽
Lapsus, Supplicium. 333 PARS I. 12. v. Ti- Discessi: Angelus ab eo . scilicet S. Petroὰ carcere edtitio. Missio Angelica, alia est visibilis, ut quam tisus Angelis evn. est Gabriel ad B. U. alia invisibilis, ut qua Angeli Veii ixi liuΤutelares mittuntur ad hominum Custodiam &ς- έζ, i sibili,
omnes Angeli juxta S. Tho mittuntur aliqua missio- hae ordinane invisibili, & late sumpta , ac velut mediata , qua . . riheonvenit tenus se. Angeli supremae Hierarchiae in seriores illu selis Angeminant de veritatibus ad Ecclesiae regimen pertinentibus, ut hi eas ulterius communicent aliis se infe iis sub E. aioribus , per quos executioni sunt mandandae. Pro mi. . 'quibus vide Granad. Tracti 16. d. I 4. 4i6. Scotus, Gab. Mol. Val. Τan. aliique apud Suar. docent solos quidem inferiores Angelos ordinario , & quasi ex ossicio visibiliter proprie mitti; ajios tamen quandoque etiam lic mitti, idque Pro mos proba-hant 1. ex illo Pauli ad Hebr. I. v. 4. Nonne omnes bile est ei. suns Administratorii Spiritus in Ministerium Miss 3 iam subinde 2. ex Danielis ro. v. t 3. ubi Michael qui creditu tesse supremus bonorum Angelorum ) dicitur missus' P φ in adiutorium alterius Angeli, 3. ex Isaiae s. v.6. ubi r unus de Seraphim dicitur volasse ad Isaiam. His tamen non obstantibus. S. H. & alii communius sentiunt supremae Hierarchiae Spiritus, & Dominationes nunquam semitti, quos ideo appellant assistentes, caeteros autem ministrantes. Idque probant ex Dionys. l. de coelesti Hierarch. C. 13. missionem supremis Angelis negante ; quem tamen Vasques putat solum loqui de missione ordinaria r non de extraordinaria omnibus convenire.
Ad Uerba Pauli ad Hebr. r. dicunt intelligenda esse demissione late sumpta n. precedenti explicata , vel certe sensum esse, quod omnes ex natura sua sint Dei servi , ad omnem missionem in eius ob sequium obstrieti , & semper parati licet rei p. sa non mittamur proprie , & stricte ex quovis
Ad id quod dicitur de Michaele Suares & alii probabiliter sentiunt plures esse Angelos Michaeles, unum qui se primus opposuit Luci sero & supre.
373쪽
Angelos deis putari custodia hominis , est de fide singulis hominibus Proprium deputari est fidei proxi
334 c. 6. ις 3. Angelorum otius. mus Bonorum An Selorum, alterum inferioris oris dinis. qui olim fuit tutelaris Sinagogae, nunc autem Ecclesiae .&hune ex Danielis io. sui sis missum non
illum. Visio Seraphini adlla iam ni issi probabilirer non fuit realis. sed imaginaria . Deinde Angelus inferioris ordinis ad Isaiam missus potuit dici Ser phinus , quia missionem obibae nomine Seraphini a quo immediate mittebatur. Ex quibus patet nihil admodum certi hie haberi. Caeterum quidquid sit de missione ad privatos , videtur probabilius etiam suprem i ordinis Angesns. ad terras descendisse, v g. N. assistendum Christo nascenti, morienti, resurgenti Sc ad cor os ascendenti, sicut ei assistent iudicanti ex illo Maiis v.
3 i. cum venerit filius Γominis in majestata stia, aes Angeli ejus eum eo.
4i7. Angelos a Iiquo modo deputari ad homi
num custodiatri, est de fide ex Psalmissio. v ra. Aue sis Dis mandaris de se , ut eustodiant te in omnibtis piis tuis, Gen. s. ubi Iacob dicit: Argelus, qui eruismo de mulsis malis. Matth. i s. Angeli eorum semper vi.
dent faciem Parris mei . . . . iQuamvis luxta DD. communius non se de fide singulis hominibus proprium Custodem assignari, est tamen ita certum, ut oppositum merito censeatur temerarium & erroneum. i. quia idciare indicant & supponunt Scripturae Matth. I g. v. ImAeteli eorum Iem per vident sariem Patris mei . Α-etuum Iz. v s. Angelus ejus est. a. quia id expressa docent & Scripturas citatas ita intelligunt PΡ Ηier. in 66. Isaiae et quod unusquisque nostrum habeat An. gelum multa seri tura docent , Et super locum Mat. supr. cit. ait: Magna dignitas anim frum in unaquaqme ab ortu nativitatis in sui custodiam habear Averum da. letaliam. His similia habent Iustin. Chrvsost. Ba. sit. Theodoret. quibus concordar communissim tis omnium fidelium sensus contra Casum. qui sementiam quae suum cuilibet homini custodem assigna evocat falsam vulgi opinionem. is. Custodia illa Angelica ineipit iuxta Anselm. in Elucis α Alber. Bonav, & alios quos sequitur
374쪽
Lapsus , Supplietum. ε is rara L
snar. a nativitate in utero seu conceptione 3 Iuxta hermis p. S. Tho.& alios communius, quibus favet Hier. lap. hlieis -- solum a nati vitate ex utero, quia laetus in uvero est gnant,unum
quasi quid unum cum matre , cujus proinde AngeIi yuni. ας. custodiae est commissus, desinit autem dum anima ingreditur statum termini finalis, hoc est selicit
tem aut infelicitatem aeternam. Magister & Hugo Victorinus sentium inmii Angelum plurium hominum curam gerere .' Tostatus probabiIiter docet personas publicas V. g. reges, pontifices m. habere duos Angelos costodes . Ιustinus Marirn q. 43 o. afirmat eundem Angelum non deputari cultodiae alterias hominis, post mortem sui clientis is , , .
Granatas aliique ex variis Scripta probabiliter colligunt aliquos Angelos esse deputatos ad custodiam regnorum, Provinciarum, civitatum, comminnitatum & . . ' variae lane operationes custodiae Angeli τε π.i talis Prima est excitare intellaetum & volantatem ad suos ad bo. profecutionem 3c iugam mali, quod non faciunt num exeiis per impressionem specierum aut aetuum vitalium in tant, a malis Potentiascognitivas&appetiti vas, quod solius Dei proprium est: sed partimsgnis externis sensibiIibus v. g. vocibus sermatis in aere quorum et inpla ha une praeei-bentur in Script. & historiis licris. Partim, & eom. bus juvana
munius immutando phantasiam, aut commovendo Purgat Passiones per variam commotionem humorum & fas stlanxur
spirituum, quorum agitatione excitari phantasma- ἡ ..his 'ta constat ex somniis, ac phrene icorum & ebriosorum dei riis.
a. Pericula avertere 3 causas, sc. tam necessarias quam libertas amoliendo, ex quarum actione sequeretur aliquod periculam corporis aut animae. 3. Compescere Daemones ne nimium tentent aut aliter noceant. . offerre Deo suorum Clientum praeces, urcon- sat ex Tob. ra. Apoc. a. & PP. consensu et haec
autem non faciunt Deo illas exhibendo , cum per se pateaot 3 sed sua precatione essicaciores reddendo. S. Pro
375쪽
PARS I. 336 C.6. f. a. Angelorum ortus,s. Pro nobis orare. Etiam cum non oramus, nee, quidquam boni agimus 3 imo etiam cum actualiter Peccamus, ut nobis impetrent gratias ad resipiscen-
6. suos Clientes poena medicinali corripere. v. g. Per morbos, infortunia &e. imo etiam subinde ijs mortem inferendo, ne malitia mutet intellectum, ut referunt variae historiae. . Suorum Clientum animas in Purgatorio corusolari easque plene purgatas inde ad coelum deducere, ut colligitur ex Lararo. Lucae I6. q. Probabile est singulis hominibus Daemonem tentatorem esse assignatum, non quidem a Deo , sed a Lucifero Dei operum imitatore. ita sentiunt Magister . Alens Alberta quos sequuntur Ban. Gra- .nad. Malder. Tan. Amic. & alii pro hac sententia citantes NyL Orig Cas . &c. eam probat Μaldonati ex antiquissima traditione non solum Christianorum, sed etiam Iudaeorum ut, ipso referente, testatur Rabbi Moses. U. Suar. de his fuse & docte tra-
Finis Primae Partis de Deo, Vno Trino,
Ad maiorem Dei Gloriam , & B. Virginis
376쪽
Exhibens omnes assertiones, probationeν ο obiectionum solutio-i ι qua fusius explicantur in hae ononi cursus Theologiei.
THEOLOGIAE natura , Prineipia , oblinum s
THEOLOGIA rerum divinarum ex revelatis saera doctrina est vere scientia a non tamen stricte nec tormaliter evidens. pag. ri Sed solum vIrtuat iter , ratione summae certitudinis principiorum eius revelatorum , ad assecurationem intellectus evidentiae aequivalenistis, imo & praecellentis. 2Unde evidentia non est de essentia scientiae in genere , & latius aeceptae . -
In hae latiori acceptione Bau.&alii dicunt V heologiam esse proprie scientiam , quod in strictiori negant vasqueΣ , Se alis. D 2 Est necessaria Ecclesiae pro fidelium instructione , insideIium redaris gutione, &conversione , utilis euilibet . a Immerito reprehenditur a Luth. Calv. & Iansenio , eorumque sequacibus ae fautoribus . 3PRINCIPIA Theologiae obiectiva sunt veritates reveIatae saltem ex parte , & mediate , debet enim ultimate resolvi in aliquam pro positionem de fide. 3. 4. Formalia vero sunt supernaturales fidei assensus, saltem partialiter ει mediate: si enim articuli revelati non essent fide divina crediti, non gignerent doctrinam sacram caeteris praestantiorem. 4Conclusio Theologica , qua talis , est essentialiter obseura, ootest tamen esse materialiter evidens. sTheoIogia, saltem actualis, nequit esse in haeretico sermaliter; neque habitualis , si sit supernaturalis in substantia. sFacilitas discurrendi de rebus Τheologicis , in Theologo in haeresim apso , oritur ex habitibus natu talibus. v . sAsseniux Theologicus viae , regulariter Obscurus s non remanet in
Similiter nee habitus G ab habitu fidei probabiliter indistinctus , vel
.saltem ad obseuritatem ex se determinatus . sDabilis est assenssis Theol. clarus nempe deductus ex scientia per se infusa , viae & patriae communis. sAssENSUS Theol. est supernaturalis s saltem praesuppositive , non necessario entitative , cum entitative naturalis possit attingere intrinsece obiectum formale praem siarum iapernaturalium ; ne
377쪽
di Prooem. Τheologiae Natura I. que sit neeeffarium illud ita attingere ad illationem ex determinati ne praem flarum. Subinde est supernaturali sentitative; cum nempe est immediate exiscitativus assictuum supernaturalium, aut formaliter continet actum fio dei ivinae . . . . 7 Sufficit quod ex parte unius tendenti ae excedat naturae vires ut sit totaliter supernaturalis, cum silentitative indivisibilis. - 8Substantialis supetna uralitas actuum noli rorum oritur a supernatu rati principio earum T ctivo non ab obiectivo. 8Hinc ex praemissis naturalibus inferri potest conclusio superuaturalis, dc contra . ' gopinio Theologi ea pote st esse supernaturalis inlabstantia, modo sit vera et imo juxta nonnui os etiam sit salsa, quod communius rejicitur , & merito. - 9 Amensus ex una de fide, & altera seientiae insula est vere Τheologiiscus , secus ex duabus scientiae insuis , desectu obsturitatis. νΗ ABITUS Theologiae complete sumptus est partim supernaturalis, partim naturalis in substantia et undo potest habitus naturalis eum suis pernaturali attingere actum entitative supernaturalem , ad quem etiam concurrunt species naturales . . I. Hinc non est simplieiter Theologus, uti nec simpliciter prudens , qui habet solos habitus supernaturales Τheologiae , ac prudentiae sine naturalibus ad illorum exercitium expeditum concurrentibus .io. Ab his enim partialiter oritur denominatio Theologi , aut prude iis simpliciter . . . Habitus Τheologiae quatenus supernaturalis non dIΠert ab habitu n- dei, qui potest habitus naturales secum concurrentes elevare extra latitudinem eorum obiecti , ad supernatural;tatem actus attingendam s&eunxi uisendi ursivus.
Τheologia habitualis differt a fide essenti aliter, non realiter adae ''Philosophus reeenter eonversus non est Τheologus defectu specierum
Theologice ordinatarum. . . . . ri . -
Non datur Τheologiae habitus supernaturali in substantia , & naturalis in modo, qui non sit infusus ti sed acqvisitus; non dans posse, sed
'tiadis is prudentia supernaturalis non differt ab habitu fidei, ill ins
actus sunt practici assensus Theologici circa particulam , refertur ad virtutes morales ratione adiunctorum, a Theologia differt solum ecinis notato , seu tanquam inelusum ab includen e . . - THEOLOGIAE obiectum principale test DEUS Deunddin se: eomplexum est omnis veritas ad Deum pertinens , deducibilis ex re
obiactum formale quo est connexio Cum revelatis , seu veritas praeis missarum & consequentiae ; Brmale sub quo deducibilitas eα reve-
378쪽
. DEI Exipeytia , Essentia , AttriEuxa. q. s. Existentia DEI ut a nobis eognoscibilis , pag 4. DEUM esse est per se notum, hoc sensu valde improprio, quod sit in demonstrabile a priori , & natura sua tale ut terminis debite penetratis possit ad essensum determinare , quamvis desectu debitae penetrationis, id non praestet. τε Non sie per se nota sunt coni ingentia sensu percepta . I 4 Deum esse non est per se notum proprie , de quoad nos ; seu finapii.
a. Quia ex sola terminorum apprehensione intes lectum non determinat ad assensum . . . 1 1. Quia praedicatio existentiae de Deo contingentes imitatur in modo enunciandi existentiam exereitam. ' Is
Non enim facit sensum virtualiter hypotheticum , ut faciunt essentiales deest tertio adiacentes , sed simpliciter affirmat Deum abiciti 1tε existere , quod non ex terminis, sed solum , a posteriori per effectia ,
P P. Docent Dei existentiam esse naturaliter notam, id est, excreaturis facile cognostibilem Se a pueritia fidelibus traditam . Is Non potest cogitari, Deus supponendo eius realitatem , & dubitative eoilitari non esse ; secus eius realitate non supposita . Is Isto sensu intelligi potest Anselmus, licet multis videatur suisse in opposita sententia . . ' II, similiter Chumera a se potest, etiam assertive , eogitati non esse desecto, quamvis in suo concepIu definitivo includat esse . 37Ηinc potest cogitari aliquid esse melius Deo in actu exercito Iieet non in actu signato , seu in tuo conceptu definitiVo. I Per se notum est Deum esse colendum signate Ae hypothetice , niinexercite & absolute et unde esse Intentionaliter signate , Ze non exercite
sunt contradictoria . ITIndemonstrabilitas impossibilitatis Dei non infert e us possibi l ira
Est per se notum Deum esse vel non esse , non vero Deum esse , quamvis esse aeque necessario conveniat Deo , quam esse vel non esse t sed hoc absolute, illud quoad nos soram hypothetice. IgEns a se existens includit in suo eoneeptu existens, ideoque inter il-Iδ est necessaria connexio in mente. s, Haec propositio Deus eβ, dici potest per se nota latε, ratione con- nexio sis terminorum in mente , vi qujus intellectum facile movet ad
Ens a se necessario exibiit est praedieatici de subiecto complexo , 'unde non potest esse magis nota quam notum sit partes subjecti inter se uniri, quod hic non est per se notum : ac proinde non est evidenter vera absolute , sed solum hypothetice , si nempe ensa se sit quid ve- rum, & possibile. - r νQuidditativa cognitio Dei abstractiva , viatori communicata, ipsi ma- .nifestaret, quod esse sit de eoneeptu definitivo Dei non tamen eum alIe- curaret de ejus realitate Se existentia exere ira saltem sormaliter. fy
379쪽
Dar I potest in adultis inculpabilis ignorantia Dei negativa , seu iniserio itantia; quia ejus notitia infertur cx creaturis, illatione rudibus .a e obscura I non tamen positiva , qua inculpabiliter judicetur Deum non esse; quia statim Occurrunt rationes dubitandi de ejus reali existen tia , quibus tale judicium redditur temerarium & culpabile. as. 1 Existentia Dei est in demonstrabilis o priori , defectu causae etiam virtualis, eo quod esse, sit de primo conceptu Dei , cujus proinde aseitas non est radix , sed modus. LoEst demonstrabilis aposteriori per creaturas non distributive , sed collective sumptas , ut licenim . & non aliter habent connexionem cum aliqua causa prima S improducta nobis evidentem: quia . ut se, hora possunt esse productae ab adi qua re producta, nisi aliqua causarit seipsam, saltem mediate , quod manifeste repugnat. Lo. Ex valet argumentum a sensu distributi vo ad collectivum in praedicatis non importantibus quantitatem . . . 31 Creaturarum possibilitas, essentialis contingentia, & dependentia ab alio in determinates inseri necessariam existe iam causae primae imis p uctae S quidem hujus determinate a qua aecipiunt posse esse , &ipsum esse , potius quam non esse. ar Demonstrationes divinae existentiae non sunt evidentes metaphysiisce , sed solum phisce a Sicut omnes scientiae landatae in experientia sensuum. II. Des essenιia , attrabuιa in.genere. pag. . ESsentia Dei complete sumpta est aggregatum omnium persectionum simpIte iter simplicium. . . 33 Continet sormaliter seu in persectione ejusdem definitionis omnes creaturarum persectiones, Putas, id est , quarum una quaeque enti ut sie, me lior est ipsa quam non ipsa et mixtas vero imperfectionibus viris tua liter, aequi valenter & eminenter. 23 sumpta ineomplete est constitutum ex praedieatis nostrci modo concipiendi primis & substantialibus, recte explieatur hae definitionet Deus eii substantia hiritualis, inteiae satis a se. 13. 24 Ista explicatio est Damasceni , Cyril. aliorumque PP. docentium Iustitiam, sapientiam, Sc. inesse naturae tamquam accidentia, eam qu e exigit analogia ad creaturas. 24 Praedicata Dei substantialia sunt ens sibstantia spiritus, a se existens rhaec enim juxta nostrum modum coclei piendi Deum constituunt. Attributa sunt persectiones , quae non sunt de primo conceptu Dei. 24 Attributa negativa sumpta formaliter non iunt persectiones , Deus si sumantur fundamentaliter . x Actus intelligendi & volendi neeessarius , est attributumi se s Iiber qua talis , eum ut sic non sit Persectio simpliciter, nec intrinseea . 1sAttributa non distinguuntur physice , aut modaliter ἰ neque sorma liter ex natura rei . Primum sides docet, secundum CC. PP. & ratio vehementer suadent. . 2sCcinei l. Rhemense s & Flor. doeent essentiam a personis sola raticine differre .
Dyonis. Nys. Aug. aliique PP. agnoscunt in Deo su inmam simpIieitatem repugnantem omni duplicitatis ac diversitati a parte rei . a si Deus Diuili co by Coosla
380쪽
Attributa in Genere . sDeus non esset omnino simplex ut doce ibateran. sed ecimpositus ex pluribus ad ejus constitutionem concurrentibus , si attributa essent di. stincta ex natura rei. asAnselm. infert in Deo negationem pluralitatis ex negatione com positionis , Bernardus ex negatione pluralitatis negationem composi .
tionis ; quia compositio est plurium simul potitio ad faciendum quid
Personae in Deo non componunt nee efficiunt ejus simplicitati , quia intir se non faciunt quid unum. assi attributa distinguerentur , natura non actuaretur se ipsa in ea esset res S res, non esset omnino smplex, non enim aeque ac singuIa attributa, in ea distinguerentur Se multiplicaremur entia sine necessitate . a sussicit diversitas con notatorum ad verificationem contradictoriorum de eodem sine contradictione. M
Nam seeunda personavere est filius&non est filius , nempe diversi, respectu , Patris Q. & Spiritus sancti. gDiversitas illa facit ut non sit a firmatio , & negatio eiusdem de eciisdem idem praestat diversitas acceptioni , distributivae v. g. & colle is ctivae . Item di versitas conceptuum , & modi eon notandi , ut patet in actione & passione . a 8 Ratio est quod attributa forma liter , ut substantia istis diversitaribus , non sint idem realiter adaequate. 18 Connotatio se via causalitatis , tendentiae Re aequi valentiae , in vehit distinctionem realem in adaequaram , lassicientem ad salvanda contradictoria. pAlia est terminorum Deo extrinsecorum , alia intrinsecorrem , haec est effeaeior priori; ad vitationem contradictoriorum. 3GVi intellectiva εe appetitiva in Deo connotant diversa obiectat intelligere enim in Dem larius patet quam amare , siquidem peccata in- , telligit , non amat . unde intelligere in Deo & amate non sunt omniis no idem realiter. I. Connotatio intrinseca plerumque tollit contradictionem in notionalibus. 3Q. 31Pater est tota essentia sed non totalitert unde ieet pater generet, essentia non generat, quia haec est etiam realiter Filius de Spiritus sanctiis. qui non generant: generat tamen ut est in Patre. 3rFssentia ut Paternitas sunt i dem rea liter in adaequate , essentia & tres personae simul, idem realiter adaeo uate: unde essentia est unacssistia detre perscinae ; & simi liter personae sunt tres personae & una essentia . 32. Unde voces unam fres a firma mur&nepantur de essentia & Perso
nis, absque eontradictione ; si ad ly una in tres subintelligatur modo ensentia, modo persona . 32 Idem dieendum de his praedieatis eommunieabile, o ineommunieabιIe Ae similibus, quae assirmamur de essentia, & negantur de Personis vel contra. 3a Generare , spirare &c. faelum ut subiecta sumantur nationaliter , id est se ut involvant notionem , seu relationem Patris , aut Filii Sc. consequςnter sine contradictione praedicatis contradictoriis sub
voluntas, Iustitia , bonitas, significant persectiones Dei ut lana