장음표시 사용
101쪽
quod verba formae P.enitentiae Sacramenti debent esse judicialia, non deprecatoria , non oratoria , non declaratoria; sed hoc est idem ac dicerea, quod verba formae Sacramenti Paeni- entiae debeant esse deierminata &cerra: ergo&c. VI. Ex illis verbis, quae modo adhibentur in forma Sacramenti Paenitentiae alia ita sunt necessaria , ut Sacramentum ipsum sine ipsis non conficiatur ; alia vero ita adhi-hentur, ut si aliquando omittantur, Sa-Cramentum tamen non ideo sit infectum, aut invalidum; atqui hoc ipsum iudicat, quod verba Sacramenti paenitentiae sint pra cita di determinalia rergo vere ex Ecclesiae praxi, quae modo est in usu , di viget, verba formae Sacramenti Penitentiae sunt determinata 8c praecisa. Respondenius ad I. concedendo antecedens, di distinguendo consequens et ergo haec sunt verba , scilicet sensus verborum , qui significet litare o solvere, conceditur 3 scilicet verba ipsa in ividualia . di immutabilia, per quae actio solvendi, vel ligandi exprimatur, negatur . Sumcit ergo, ut per verba, quae in forma Sacramenti Paenitentiae adhibentur, exprimantur actus solvendi,
dc ligandi , quod quidem respicit
verborum sensum , non materialitatem ipsorum ἔ adeoque non est necensarium . ut hic sensus manifestetur, &exprimatur pex haec numero verba, dc non per alia; quod satis est , ne verba formae Paenitentiae Sacrametati dici debeant praecisa dc determinata. Ad II. dicitur,vel quod falsum sit omnino quod assumitur , Si asseritur de Tribunalibus exterioribus ; non enim ibi ingreditur validitatem actorum hoc. vel illud verbum determinatum , absque eo quod aequivalens adhiberi non posist; vel si pollibilis est casus iste, dicitur , quod ideo hoc accidit, quia verba illa fuerunt a Principibus praescripta , imperata, ac determinata, ita ut sine ipsis nullitates inducantur in Acta . Quod quidem quum in casu nostro non sit , ut dictum est , nulla est ratio, ut paritas extendi misit de casu ad casum. Ad IlI. dicitur , quod exempla , quae adducuntur a Scoro superius citato, nullam relinquunt dubietatem de validitate Sacramenti Paenitentiae ; desumuntur enim illa, ui adhibita a Viris
doctis,dc sanctis, & reseruntur a scriptoribus omni fide dignis . Unde nouest, ut majorem deliceremus cet titudinem valoris Sacramenti Paenite tiae, quum de illo nullum relinquant dubitandi locum exemplorum illorum Authores , di factorum illorum
Ad IV. Non licet quidem immutare sensum verborum illorum, quae ad prae sens adhibentur in forma Paenitentiae Sacramenti, quia illa in esse posuit E clesia a Christo Domino edocta; at convenientius quoque diximus eaden illa adhibenda esse, quae Ecelesia induxit, di usus tot seculorum confirmavit ; at non ideo fit, ut si verbum aliquod immutetur,dc verborum illorum sensus integer persevelet, Sacramentum dicatur invalidum di nullum. Caeterum verba illa, de ementialibus loquimur, duo non eccedunt, quae vix possunt mutationi esse subjecta cum periculo nullitatis Sacramenti, ut mox dicemus. Ad U. negatur minor; concesso enim, quod verba, de quibus loquimur , debeant esse judicialia, non deprecatOria , non oratoria, non declarat ria , non inde tamen fit, quod haec numero verba adhiberi debeant, dc non alia.
quando haec pariter sunt judicialia. Quod autem sint judicialia, dc non alio
modo , respicit sensum verborum illorum , non vero qualitatem ipsorum. De sensu iam diximus , quod integer perseverare debet. dc permanere, dc nullo modo possit immutari; verba svero non sic, dummodo sensus non
Ad Vl. conceditur maior, & negatur minor; 8t ratio est, quia verba illa , quae essentialia sunt, di mutari nor possunt, respiciunt sensum, qui est immutabilis, non vero qualitatem verborum . At de hoc in hac altera Dissertationis parte , quam modo subjungimus, fusior dc clarior sermo habendus est. igitur Theologorum opinio nes asserimus primo circa sensu , verborum illorum, di postmodum sententiam nostram aperiemus, eamque
probantes, Si ab obiectionibus, quae contra ipsam fiunt,pro vir ibus quoque
Primo. igitur Abulensis parte i. sui Defensorii cap. s. &6. asserit, quod improprie snppletur verbum absolvo , quia
102쪽
De forma Sacramenti Paenitentiae. 8s
quia ,, proprie loquendo, nec Sacer- ,, cos , imo nec Deus. absolvit a culpa rio vel a paena peccati, tum quia Scripturari nusquam dicit , quod peccata solvan-G iur, sed quod dimittantur, deleantur ., Sc. I tum quia peccata non sunt pr ,, Prie Vincula, nec consequenter homo is eis ligatur , aut ab eis solvitur; tum quia homo non potest absolvi a culpa, ,, quae jam praecellit, nec a paena, quaeri nondum advenit, sed duntaxat a rea M tu paenae, ad quam subeundam homo M p Upter peccatum obligatur is . Ue rum haec Ahulensis sententia a Theologis non admittitur, immo comuni iasime rejicitur. & quia Scriptura pecca-Iorum rem illionem per verbum Iolutionis vel absolutionis exprimit ; unde dicitur Isaiae sci. Dibbolve obligationes impietatis: ct Matth. i 6. Iodcusque solverissuper terram erit solatuis c iueaelis: & quia eadem sententia videtur supponere , quod post peccatum
remaneat lanium reatus paenae, non
vero reatus culpae quod est falsunt. Secundo Nominales, ct ipsorum omnium nomine Gabrie I asserunt, verbu abso vo te importare, eximo te ab olligatione subietendi meeata tua elavibus Ecclesiae.
At haec explicatio reicitur pariter a Fralsen , qui scribit remittere enimis Peccatum non est duntaxat relaxare,, obligationem constendi peccata. Ad- ,, de , quod illa ab Iulio foret nulla, ,, quando quis solum confitetur peccata ,, venialia, vel alia jam consella , ct re- ,, missa ; siquidem etiam ante absolu-is Itonem paenitens erat liber ab obliga-
tione alia peccata confitendi ,, .
aHOIoo te idem significare, ac remitto ιibi paenam a ternam pro eulpa debitam.
At citatus Frasseu subdit huic explicationi , quod per illam absolutionis
verba detorqueantur insensum improprium, quod sic probate,, Etenim pae- na non est peccatum. licet ex peccato,, oriatur e unde remittere peccatum , is non est duntaxat relaxare panam pec-- catis debitam ; nec etiam haec verba is absolvo ta significant solutionem a paeo na temporadi debita peccatis, ut vO- ,, lunt Alensis, & Sanctus Bonaventura ἔ,, tum quia,ut mox dictum est , remittere proprie peccatum, non est tantum D relaxare paenam ipsi debitam I turr ,
is quia fieri potest, ut quis cum tanta
,, contritione accedat ad Sacramentum is Paenitentiae, ut virtute illius contri- tionis relaxetur tota paena tempora-
Quarto alii Theologi docent, verborum
illorum : ego te absolvo et hunc ella sensum e ego Saerameatum absolutionis tibi impeudo . At haec explicatio nec pariter admittitur, quia sicut non velificatur in formis aliorum Sacramentorum, scilicet Baptismi, ubi sensus
verborum illorum et ego te baptizor non est : ego tibi baptismam eonferor
ita nec pariter hic idem debet esse sensus formae in Saeramento Paenitentiae. Et hoc, vel ex eo maxime ; quia hoc sensu admisso, omnis sacramentorum forma nugatoria reddereIur,
quia idem per idem significaret. Quinto, alii Theologi communius do iacent, quod verborum illorum sensus
sit, remittere peccata, adeoque ver ba illa absolvo te non alium sensum habere , quam remitto tibi peeeata a te
commissa . Et cum his Dicimus II. Uerborum illorum sensum esse, quod per Paenitentiae Sacramenti Ministrum Paenitenti remittantur peccata, quae commisit.
I. probatur ex Scripturis. Quod Christus
dixit Matth. i 8. , quaecunque solverisis super terram erunt solata , ct ineaelo, pariter dixit Ioannis Io. quorum
remiseritis merata , remittastur eis: ergo peccatorum solutionem , quam
Christus in uno loco posuit, in altero loco per peccatorum remis Itonem explicavit . Insuper idem Christus Paralyticum sanans Marci ia. , Matth. 9.Lucae paenitentiae Sacramenti exercitium ostendit: Paralytico enim dixit: Fili remittuntur tibi peccata tua.Et post haec verba S. Lucas narrat: meaeperanteogitare Scribae, er Pharisaei, dicentes,
quis es hie , qui loquitur blaspbem at 3 Ruis potes dimittere pereata, nisi solus
Deus Z in cognoOit autem Iesus euitationet eorum respondens dixit ad illot; quid euitatisin eordibus vestristaeuid estheilius Leere ; dimittavtur tibi Necata rua,an dicere, surge, ambulaῖUt autem
sciatis, quia filius hominis babet potesa.
tem in terra dimittendi peecata, ait Parablico r tibi Leo, surge, tolle lectum
tuum, ct Oade in domam tuam . Et eou-
festim eonsuriens eoram illis, tulit lectam suam , in quo jaeebat, ct abiit in Zιmam suam , magnificans Deum ἔstupor appreheudit omnes, ct magni abant
103쪽
lant Deum, O repleti sunt timore dicestes et quia vidimus mirabilia hodie . In quibus verbis adnotandum est , quod Christus Dominus Pharisaeorum , ct Scribarum,cogἰtatiores non redarguit, immo potius confirmat ipsi Paralytici canatione; unde plane probat, quod Paralytici sanatione peccata dimittebat; quae pariter Sacerdotes,paeniten tiae Sacramentum administrantes, re mittunt , hac tamen disserentia, quod
quae Christus faciebat principaliter , Scauthoritative , Sacerdotes efficiunt ministerialiter. & instrumentaliter . II. Probatur. Uerba , quae adhibentur informis Sacramentorum,illum habere debent sensum, quem habent in communi hominum loquendi societate; sed in communi hominum loquendi societate verbum absolos non alium sensum habet . quam remitto: ergo hunc quoque habere sensum debet, quando in Sacramenti Paenitenti ae larma adhibetur, De majori propositione nullum potest esse dubium , quandoquidem, Christus Dominus non intendit inducere in Sacramentorum formis nova verba, vel novam verborum intelligentiam;sed voluit se communi hominum loquendi modo adaptare . Minor etiam est manifesta , quia idem apud homines importat solvere aliquem a peccato, ac ei peccatum remittere. Consequentia denique legitime infertur. III. Probatur, quia reiectis aliis explicandi modis, circa Sacramenti paenitentiae formam, hic solus remanet integer , di qui ab omnibus Theologis
communi calculo accipitur, intelligitur, ac servaturr ergo hic solus est verborum illorum legitimus ac proprius sensus, qui ab Omnibus admitticlebet, atque defendi. Dicimus IlI. Verba ementialia in forma Sacramenti paenitentiae sunt tantum
haec duo ; abfuso te: caeter vero nolIesse de essientia,sed de sola integritate , adeoque omitti posse, absque iuvalidi
Florentinum in Decreto unionis . Forma hujus Sacramenti sunt .erba absolutionis, quae Saeerdos profert, eam dieit: absolvo te. Tridentinum sessii 4. cap. 3. Doret Sanna Sνuodus Saeramenti Paenitentiae sermum in iliis Miniprieterbis postitam esse : ego te absilvo , qui-
bas quidem de Eeelesia sanorae more pre-ees quaedam laudabiliter adjunguntur, ad ipsius tamen forma essentiam nequaquam spectant neque ad ipsius Saeramenti administrationem sum necessariae. II. Probatur ex Catechismo Romano,
qui editus est jussu Pii U. , & Concilii
Tridentini decreto , & quinum. I9. haec habet . Est autem sorma , ego te absolvo, quam non Iolum ex illis verbis sieeteolligere et quaeanque solveritis super
terram . erant soluta, in eisis, sed eae eadem Christi Domini Deirina, quam ab Apostolis traditam accepimur. III. Probatur. Sacramentum Paenitentiae administratur per modum judicii tergo verba illa in ejus administratione sunt essentialia , quae in humanis judiciis administrandis necellaria dicuntur; atqui in humano judicio non est
necessarium, quod exprimatur specisce , vel numerice delictum , a quo Reus absolvitur, vel ob quod condemnatur ; nec est necessarium, quod exprimatur , qua auctoritate Judex illud faciat, delegata scilicet, an ordinaria , principali. an ministeriali. secttantum sufficit,quod exprimatur actus sententiae absolventis: ergo pariter ita Judicio Sacramentali tantum sufficit, quod exprimatur seirtentia absolventis, absque eo quod manisestentur delicta , a quibus sit absolutio, vel auctoritas, qua sit; sed sententia abis luens comprehenditur in solis verbis illis ab-fltio ter ergo illa sola sunt stantia
IV. Probatur. Uerba illa sussciunt informa Sacramenti Paenitentiae , quae sussiciunt ad exprimendum principa- Iem effectum ejusdem Sacramenti; atqui principalis effectus Sacramenti Paenitentiae est remillio peccatorum,&hoc sufficienter comprehenditur in in verbis illis absolvo ter ergo verba illa sunt sussicientia, & alia non sunt necessaria. De maiori proposition non est dubium , quia Sacramenta novae legis debent caussare illud,quod significant; atqui significant remissi
nem peccatorum: ergo hanc cautant.
Minoe etiam est certa, quia verba illa absolvo te , etsi primo aspectu videantur indeterminata, determinantur tamen a materia subiecta, ct a circumstantiis adjunctis , ad significandum
U. Probatur. Si in forma Sacramenti
104쪽
De forma Sacramenti Paenitentiae. 8
Paenitentiae essent necessaria, ct essentialia alia verba praeter dicta, haec essent; vel verbum ego, vel verba a peceatis tuis, vel verba in uomiue Patris,
ct Filii cte. ; atqui haec non sunt ne incessaria, nec essentialia: ergo &c. Probatur minor; quia verbum ego intelis ligitur, & includitur in verbo absinuri, quum enim verbum absolvo sit primae
personae, lubintelligitur ego: verba apeetatis tuis intelliguntur ex circum
stantiis , quia quum praesupponantur
peccata , quae I nitens Eperit Confessario, super haec cadit necessario absolutio, unde ex sensu Ecclesiae determinantur. Proinde Rituale Camera- cense editum anno i6az. dicit expres se,uerba a peccatis tuis, non esse donecessitate Sacramenti , ut testatur Hennus trafi de Paeniten .disp. 2.quaest.
6. Denique invocatio Sanetissimae Triis nitatis neque dici debet essentialis
ex effectu Sacramenti, neque ex Ver-
his Christi , neque ex sensu Ecclesiae,
Objiciunt l. Concilia a nobis adducta,&pariter Catechismus Romanus,ponunt verbum ego: ergo pariter hoc verbum
est necessiarium , & essentiale ad paenitentiae Sacramenti larmam. Il. Concilium Florentinum exprimens formam hujus Sacramenti addit paritera peceatis tuis: ergo signum est , quod ac quoque verba sunt essentialia. α necessaria ad Sacramenti valorem. III. Inludiciis humanis exprimitur crimen, a quo quis a Iudice absolvitur , vel ob quod ab eodem damnatur:ergo pariter in judicio sacramentali nece sese est ut exprimantur peccata, saltemia conium, a quihus Paenitens absolvitur et ergo verba illa a peceatis tuiriunt necessaria, & de essentia Sacramenti. IV. Christus Dominus in Institutione Sacramenti Paenitentiae, non dixit tantum , quorum remiseritis, ses
cessario debent exprimi peccata in sacramentali absolutione . V. supponamus, quod Sacerdos proferat supra Paenitentem, qui jam conlatas fuerit peccata sua, verba ilIa absumo te; &deinde subjungat statim a pereatis non
tuis, sedfratris tri, matris tua, uxorisma cte. ε, in hujusmodi casu, vel esset Paenitens absoIutus, vel non ὶ Eiset absolutus, quia jam supponimus, Sacerdotem protulisse supra illum verba et absolvo te, quae iussiciunt ad Sacramenti valorem ; non esset absolutus;
quia non potest quis ablatui a peccatis , non suis, sed alienis: ergo,ut v re , quis dicatur absolutus a pecca. is suis, necessario sunt subjicienda ill a , verba absolvo te a pereatis tass. VI.Chriissius dominus in institutione Sacramenti paenitentiae meminit peccato rum e ergo in ejusdem administrati o- ne necessario facienda est peccatorum Commemoratio: ergo nou sussicit . ut Confessarius paenitenti dicate absol te sed insuper debet addere a meeatis tuis. Vii. Aliae sunt Theologorum de Schola sententiae circa verba , quae essentialia, & necessaria sunt in forma Paenitentiae ad Sacramenti valorem e ergo non est restringen da Sacramenti validitas ad mla verba r absolvo ter ut diximus nos. Probatur au- tecedens . Et quidem Durandus in p. distin. 22. quaest.2..Gerson Alpha
to 33., Concilium Coloniense in Enchiridio tit.de Paenitent. docent. M ais omnia haec verba absolvo te a me tiris tuis in nomine Patris Oe., esse de e
is sentia larmae absoIutionis. ,, . Gabriel dist. 24. quaest.2.asserit, ad larmam a solutionis necessaria esse illa verba. Insuper Petrus Soto leth. . de Gn- sellione vult. saltem illa verba absolvo te a pereatis tris ege de essentia. De nique idem Soto in dist. 2 a. quaest. I. art. t. defendit,quod in casu necessitatis lassicit prolarre solum verbum absolvo.-Si quis diceret ministrando Sacramentum Paenitentiae r remitto tibi nerata acar vel; libero te a peeeatitisti: vel; Iolvo te a peeratis tasis: vel; diis
mitto tibi pereata tua; in talibus casibus vel paenitens esset valide absolutus,vel non e si esset valide absolutus t ergo non laut necessaria verba illa, quum
per alia pollit suppleri absolutio, &Sacrameti validitas: si non esset valide absolutus: ergo verba illa absolvo tanon important peccatorum remittionem, ut in secunda Conclusione nos diximus. Respondemus ad I. Communem Docto rum sententiam esse, particulam ego non pertinere ad ementiam Drmae . quia per eius omissionem sensus a Cliristo. & ab Ecclesia intentus, sum- . cienter intelligitur per verhum absoIMMO . quod idem est ac ego absolvio . Ad summum autem Conciliorum Flo
105쪽
rentini, & Tridentini expressio faceret, quod verbum ego adhibendam sit ex Ecclesiae praescripto , adeoque stomittatur, peccetur quidem graviter ; at nulla in Sacramento irritatio
Ad II. dicitur, quod Concilium praedictum etiam relari verba illa, in nomine Patris cte., nihilominus nemo dixit, quod haec eadem verba sint essentialia in absolutionis forma. Unde dicendum restat, quod dictum est ad primam objectionemr scilicet , quod haec pariter verba sint ex Ecclesiae praescripto . unde ipsorum omillio Peccatum quidem inducant in Ministro omittente, sed non invaliditatem in Sacramento administrato .
Ad ilI. Si paritas curreret a judiciis humanis ad judicium sacramentale Coninstitionis, non solum deberent poni in forma verba illa, a peccatis tuis,sed etiam deberent exprimi peccata in particulari, quemadmodum sit in judiciis humanis, quod nemo dixit. At
tamen in judiciis humanis, si deli
Omitterentur tu absolutione, vel condemnatione, semper valida essent iudicia, dc Reus valide, vel absolvereretur, vel condemnaretur.
Ad i V. disparitas est, quod quando fuit
institutum Sacramentum Paenitentiae debuerunt exprimi peccata, quia pro- pter peccata fiebat illius institutio; verum quando idem Sacramentum administratur, jam habemus determinationem verbi absia , per peccato consessa ; adeoque non est essentiale formae sacramentali, ut peccata ex primantur , quia jam per verbum absolvo, & per peccata Confessario dicta, illius sensus sussicientissime ha
Ad U. Respodet Hennus, isquod ,etsi postis verbum absolvo haheatur Sacramenta, ,, quando non proseruntur alia verba , ν, non tamen quando proseruntur: undem dicens abs o te a peeeatis, censetur sit -s, mere absileto in generali significatione, is determinanda per ly a pereatis tuis; sim autem loco Iy a peceatis tris dicat ais peccaIis uxoris, determinatur absolvo is ad falsam fgnificationem , adeoque ,, falsa est sorina . Fatendum tamen , si is Sacerdos proserat ab asto te, cum seria is intentione remittendi per hoc pec- is cata, ac prolatis verbis illis , mutan- ,, do intentionem, addat a peccatis alie- ., sis, validam esse sormam , sicut vali- ,, da est haec cum debita intentione is prolata : hie est sanguis meus : licetis mutaudo postua intentionem supe- ,, raudat phantastieus, quia cum anIe ,, additionem sit completum Sacramen ,, tum , non censetur additio formam, is ut Sacramentalem, ad alium sensumis detorquere. Insuperaddit; omittere,, particulam ego aut invocationemis SS. Trinitatis, secluso contemptu, &is scandalo , tantum esse veniale : Omit. is tere tamen a peecatis, esse mortale ἔ- quia licet sit probabile, non est tamenis certum, quod illa verba non sint emis sentialia et unde absolutio data sine,, illis verbis repetenda esset sub condiis tione, saltem si absolutionis necelsi is,, tas urgeret, nec posset alia materia se subministrari. H.
Ad VI. Respondetur prout dimim est ad Quartum. Caeterum subdit Frasseu
quod , , nec omnia verba, quae Chri-
,, stus Dominus protulit instituendo Sa- is cramenta, sinat de essentia illorum ,, formae , alioqui, dum Sacerdos paeniis tentem absolvit , proserre deberetis praefata verba r quorum remiseritis peeis cata, remittuntur eis ἔ nec usurpare
se deberet verbum absolmo, sed proserrerm remitto tibi peerata ; quippe Christusis Dominus non meminit verbi absoluo ,
Ad VII. etsi variae sint aliorum Theologorum Opiniones circa verba, quae ad validitatem larinae Sacramenti Paenitentiae sufficiunt, nos tamen ex iis elegimus unam , quae inter Theoloto est communior , & ex cujus probationibus , quas nos nuper adduximus, caeterae aliae remanent sufficienter confutatae. Unde non est, ut de illis amplius curemus, illarum in particulari impugnationes addentes, quae ex dictis possunt absque verbis ulterioribus colligi. Ad VIn.:dicitur, quod mutatio inter
verbum absolvo , ct verbum remitto,
est pure materialis, S sensum formae praefatae minime variat. Et quia nos in prima Conclusione diximus , in hac
forma non esse verba determinata, parum restri, ut in illa ponatur ver-hum ab solis vel verbum remitto, quaa
do idem est sensus, idem est significatum, quan vis materialis vox sit alia. Verum a sensu Ecclesiae recedere ne mci debet.
106쪽
De absolutione Sacramentali. An debeat
esse vocalis p An possit scripto,ae non voce, exprimi p
Raemittere hic Opus est , aliqua inveniri in vetustis
Scriptorum monumentis sacra. mentalis ablatutionis per striintum, vel per epistolam datae, vestigia, quae referuntur a P.Boucat Dinfert'. de Paenit.Sacram. F. f., ubi haec scribit: ., Aliquod absolutionis interis absentes vestigium assulget in epist. a. M ad Corinth. cap. 2. , ubi Apostolus scri- is bit, in gratiam Corinthii incestuosi se
,, illi condonare, si vel ips Corinthii
is eidem gratiam concesserint. Cui au- tem aliquid sinapis, ego. Serapionis absolutus est per Presbyterum absen- tem, qui aegrotum convenire non γ- is terat. Eusebius i. s. hist. cap. 36. S. A- thanasius invita S. Antonii de Mo- ,, nachis scribit . Ad eatenda peeeata Boem effloriatur ἔ uuarquitque amones suas,
G 62o. S. Joannes Eleemosynarius, Ale- se xandriae Patriarcha, permisit mulieri ,, in charta confiteri. quippe que viva voce erubesceret suum prodere pec- ω, calum. Mulier quaeram preeames gra- ,, oi um is se reeognostent , quod necis auditum bomisam posse intrare aesima- ,, bat, ad Sanctum eursa per ηit, pe- ,, der ejus eo rebendeus, eam Der misis elamat, ct dieit seereto Saudiis : o ter ,, Beatet habeo, misera, quod ad aures ho- ,, muum verire ποπ potest, ct seio quo/si,, vis, potes mibi iuulgere. . . Ruὲ dixit, is confitere mibi hoc; quae dixit, nos polum ,, Domi se hoe peeeatum Leerer dieit ad
,, eam Sanctum, O si eruboseis. vade seribeo illud, O afer ad me. Anno 8 ι. Roberis tus, Caenomanensis Episcopus, scripsitis ad Episcopos prope Andegavum conis Megatos, ut eum a peccatis in sualis epistola recensitis absolvere e tena-
rentur ἔ cui sic responderunt: aeua- ,, propter, Frater , ct Cossacerdos σου eri tibi peeeata tua eootenti per eeelsas is cam apostolica auctoritatii potestatem, ,, quam Deut noster nyus Chrisus tradi- ,, dii di stipulis, dicens: aeripite Spiritamis Sanctum, quorum remiseritis peeeata rem mittu utar eis . ct per eosdem Apostolos ,, i serum Saec oribus , quorum vicet, IN
, men nomio, eii susceptione eanderem potestatem donavit, ue in se fides iur,, credenti dIxit . fiat tibi feeundum meis , tuam , ct gratia, O potentia sua. virtu- ,. te Dirisas Sanen , qui est remi pee-
ει catorum Omπium , dimittar tibi omnia o
ra peceata . Quid memorem Gregorium
,, VI l. , qui ad Episcopum Lincolniae in
,, Anglia ita scribit. AMMutionem peeea- , , tfrum tuorum, Ilaut rogasti , auesaritateis Prineipum Apostolarum Petri est Pacuis fulti. quorum viera , quanuis indun, is fungImur, tibι mittere dignum duximus. D L. i. hanc eandem gratiam concessu
Episcopo Leod iii l. t. epist. 6 i. idem is concessit beneficium Adrianus VII. is Alcvino , qui epist. 6 eam expostula-
, , verat gratiam . His tamen non ob - ,, stantibus Dicimus I. Absolutionem sacramenta lem necessario de here esse vocalem, seu voce exprimi de here. I. Prohatur ex Conciliis. Concilium Florentinum in decreto unionis agens de Sacramento Paenitentiae asserit, atque definit. Forma hujus Sacramenιi Junt merba Absolution s. quae Meredos pro fert . Concilium Tridentinum sess. 4.
cap.6. decernit. Ruantis autem abis
Iulio Ibeeνdotalis alieni benefleti H disespe alio, tamen non est solum nudum ministeriam , vel annuntiandi Evangeliam, υρι deesaraudi remisa esse peccata,
sed ad insar actus jadietatis, quo ab ipse, elut a Iudice, sententia pronuntiatur.
107쪽
Quibus verbis c Iare exprimitur, quod forma Sacramenti Paenitentiae , quae est absolutio sacramentalis, debeat esse vocalis, seu verbalis. II. probatur. Quanuis Christus non expresserit, aliorum Sacra me utorum formas debere eme verbales, satis tamen ex ipsius institutione eruitur, illas pronuntiandas esse voce , ct non adhibendas , aut nutibus , aut scripto. Dicit enim de baptismo : do
cete omnes gentes, baptizantes eos iu πο-
mine Patrii, ct Filii, o Spiritus Samii e . Et in Eucharistia : hoe est eorpus e. Hic est sanguis oec.: hoe facite in
meam commemorationem . Sic pariter de Sacramento Paenitentiae dicendum est, ubi, licet Christus non expresserit vo ses, per quas exprimendum est, satis
tamen constat ex potestate Ministris tributa , quod verba debeant in ipsius forma intervenire. Et hoc vel eo magis , quia Sacramentum Paenitentiae est per modum judicii, cuiusmodi non sunt alia Sacramenta ; quod importat, effectum ipsius debere a Sacerdot feri, seu Ministrum ipsus Sacramenti per illa verba operari rem illionem peccatorum , ex vi potestatis, quam ipsi Clit illus Dominus tradidit .lli. Probatur ex antiqua, constanti, &perpetua Ecclesiae traditione , cujus in eluetabile signum est rraxis icitius Ecclesiae ab Apostolorum temporibus, usque ad piae sentem diem , qua docemur , quod sicut alia Sacramenta, ita Sacramentum Paenitemiae semper per verba administratum fuit. Quod satis est , ut cognoscamus , suod quan vis Christus non dixerit explicite, pio nun tiaudas elle voces aliquas. quando ab solvuntur Paenitentes a peccatis suis, ex actu tamen rem iussionis, vel absolutionis , quem sacerdotes exercent in administratione hujus Sacramenti, Eccles a deduxit, quod idem actui sit per
Dicimus i I. invalidam esse absolutionem literis scriptam, & ad absentem directam
sess. 14. cap. 2. Nam hos, si se puteo eri
mine aliquo eontaminaverint, non jam re
petito baptismo ablui, eum id in Melesia Catholica nulla ratiose liceat, sed ante hoc tribunal. tauquam reos sisti voluit, ut per Meerisor m sentcntiam , non semel, sed quoties ab adωissis peetatis ad
usum Paenitenter eonfugerint, possest ν- ιerari , Quae quiuem vel ba , quatenus impollant confugere ad Tribunal,
ante Tribunal sisti, & a Sacerdotibus
sententiam audire , vel accipere , nu- cellario impoι Iant Sacerdotis praesentiam, adeoque praecipitur , ut Coii fessio Sacerdoti praesenti fiat, ct ab eodem absolutio reo praesenti conceda
I l. probatur ex Auctore libri de vera stralia Paenitentia, qui Augustino tribuitur , sed ex Bellar mino Augustini non
est . Hic igitur Auetor cap. I . probat exemplo Leprosorum, qui Lucae i7. a Christo mundati, ab eodem milli sunt ad Sacerdotem , quod Paenitentes coram Confessario Sacerdote sister se debeant, ac in ejus praesentia peccata deponere , ut absolutionem re cipiant ; ct haec sunt ejus verba . Fμωevit Domi vus mandaudis, ut est eaderent ora Sacerdotibus, Leest, eorporali praesentia confitenda peeeata , uos per nuntium, auι per seriptum manifestas- a; dixit enim εδ ora monstrate, ct omnes, nos unus, pro omπibus, non alium Ita- ruatis nuntium , qui pro Φοbis osterat
munus a Mose flatatam ri sed qui per
vos peceastiι, per vos erubestatis, era
bescentia enim ipsa partem habet remi Aonis; is hoc enim , quod per seipsum dieit Saeerdoti, ct erubejeentiam vineisti QOre ostensi , fit venia eriminis oee. III. probatur . Tribunal sacramenti Paenitentiae est tribunal secretum: ergo sententia huiusmodi tribunalis debet pariter esse secreta ; atqui omnis scriptura ex natura sua est publica : ergo absolutio data scripto, vel per epistolam , est publica : ergo non est secreta ἔ adeoque est contra institutionem Paenitentve Tribunalis . Rationem hanc sic illustrat Scotus in η. dist. 17. ,, . ,, Omnis scriptura ex sui natura nata est, , ei te publica ; quantocunque enim ali-
, , quis conservet secrete apud se scri- ptum, tamen ex quo mittit illud , velis propter nuntium . vel propter illum, , , ad quem mittitur, potest publicari, is & semper ex sua natura eli patulum ,, cuicunque legenti, loquens quod ibi ,, continetur . Quilibet ergo scribensis aliquid iacit in hoc , quod est contra ,, naturam signi idonei in conseisone, is & hoc nisi confitens sit praesens, qua , , do per scriptum confitetur et & ideciis quod dicitur Io. quo. s. qualis debeat,
108쪽
De Absolutione Sacramentali. O I
o quod quis potest confiteri per scriptu-- ram , Joannes exponit, quando confi- lens est praesens , quia absens non
is potest liciter igitur absens expectet, , praesentiam , cum proposito confiten- ,, di ea habita. is . His verbis haec sub- ,, dit Frassen. - . Quibus verbis aperteis significat, nullam esse conseIlione in inis scriptis factam , ac subinde nullamis absolutionem datam absenti. Quod is probat tum ex natura conseilionis, is quae non debet vergere in perniciemis constentis ,& quae annexam habere is debet verecundiam . Idque confirmatis ex glossa Joannis Andreae super 4. o quaeil. s.cap.4, in fine , qui negat, couo uteri posse aliquem , aut absolvi a xis peccatis in absentia . Nec obstat,quod is in eodem capitulo non agatur de Pae- is nitentia , aut couseisione Sacramenis tali. Dostor enim suum intentum colis ligit, non ex verbis Capituli, sed ex is expositione insius Joannis Andreae,, . IV. I'robatur. Clemens Octavus Romanus Pontifex hoc edidit decretum circa controversiam , quam tractamus.
Die et o Mensis ranii anno a nativitate Domini nostri 'DD Gripi i fio a. iugenerali Congregatione S. Romanae , Ounitersalis Inquisitionis, habita in Palatis Apulolico in monte aeuirinali, eorum Santissimo Domino nutro Gemeste disina Presidentia Papa citavo, proposita quaestiιne , utrum liceat per titeras , seu internantiam Confesurio absenti precata Sacramentaliter eonfiteri, edi ab isdem absenti Absolutiovem obtinere Z Sancti ut Dominus noster,auditis votis Patrum T eoAgorum , ct recum imusribsimis , em Revierendissmis Dominis Cardinalibus contra haeret eam pravitatem generalibus Inquisitoribus , mature ae diligenter eonsiderata, baue propositionem, fellicet per litteras, fesinternuntium Confessario absent λ pee-eata saeramentaliter eonfiteri, ct ab eodem absente absolutionem obtinere, ad minus titi fassam, temerariam , e seau-dolofam , condemnavit , ae prohibuit, pracepitque , ne deinceps ista prostio , publieii, privatisque issionibu , esse elanibus , ct eoauresbur doeeatur , Nevennquam, tacquam aliquo eafa probabilis defendatur, imprimatur, aut ad praximquovis modo dedueatur. Ruod si quis Iliam Beueris, defenderit, imprimi fecerit , aut etiam de ea disputative tra
duxerit , praeter excommauicationem
latae sententiae, quam ipso facto incurrat, a qua non post, praeter quam is aditisulo mortis. ab alio , quaeusque etiam
dignitate fustenti, O S. Romasa Delestae majori Panitentiario, nisi a pro tempore exissente Romano Ponti e absolvi ; aliis etiam paenis arbitrio insereris subuerat . V. Probatur a P.Boucat ex Conciliis , ex Romanis Pontificibus. &ex comuniori Theologorum docti ina his verbis ris Primo quidem in Cocilio Nemausensi an. 28 his ver his: non debet confiteriis per Nuntium, vel perscripturalia , sedis viva voce , ore proprio , & presentia- liter , ut qui per se peccavit, per sesis ipsum cousiteatur , & erubescat . ., Deiride in congregatione de auxiliis, is anno issa: , cui prohibitioni suum ad- is di ait calculum Clemens Vili. specialiis Bulla ad hunc effectum ao. Iulii ejus- is dem anni data; hanc propositionem, is scilicet, lieere per literas, seu inter- ,, nuntium eonfessario absenti peeeata sa- ,, cramentaliter eonfiteri, ct ab eodem ab- sicute absolutio eis obtinere, ad minus is ut falsam . temerariam , ct scandolo ,, sam damnavit Tom. a. Bullarii pag.,; i 32. handem doctrinam uno veluti,, calamo docent Theologi . Gratianusis dist. I. de Paenit. , Can. quem pasitet, , , loquens de leproso mundato , quem is tamen Christus ipse remisit ad Sacer- ,, dotes, sic habet. Sed qui per vos Hecari stis, per vor erubescatis; erubescentia is enim ipsa partem habet remusionis. Inri hoe enim quod per se ipsum dieit Saeer- ,, Ati , ct erubeseentia vincit timoremis ofensi. sit venia eriminis. S. Thomas,, suffragatur quolib. . q.6. art. i. Ex in ,, stitutλone Melesiae , inquit, leuetar hos, mo, qui potest, at verbo eοηMeatuν, ut is ore eo tres magis erubeseat. Demum
ita statuit Sacra Synodus Τ ridentinam, sess. 14. cap. a. his verbis. Hox.quise ,, postea erimine aliquo eoutaminaverint,
is ante hoe tribunal, tanquam reor Uι is voluit Gripus ,st per Sacerdotum a ,, sententiam, non semet, sed quoties ab is admiD peeea ι is ad ipsum Paenitenier , consulerint, possent liberari. Opponunt I. proponendo historias illas , quas in propositionis initio ex P. Boucat attulimus, quibus probatur , aliquando licitas fuisse & validas consesesiones absentibus factas , & absolutio. M a nes
109쪽
nes scripto datas. II. asserendo , quod Clemens VII l. non decIaravit, illam absolutionem esse invalidam, sed innium illicitam, & hoc probant, quia Pontifcx damnavit propositionem illam , qua dicebatur: licere per literarobjexti confiteri . tu. dicendo , quod idem Paulifex non damnavit utranque partem di me pio positionis divisim . sed tantum conjunctim , Sc collective; nempe quod non liceat absolutionem dare absenti ; conte ilionem vero interdum absenti fieri per literas . non sit vetitum. lv. Cyrrianus lib. 3. epist. i , Riterit, quod lapii, per
epistolam absolutioncm petenteS, Camobtinere poterant. V. S.Thomas Canis
tuariensis absens absolutionem petiit a 5ede Apostolica. VI. in judicio sorens Judex potest absolvere absentem :ergo pariter in Tribunali Paenitentiae potest Sacerdos absolvere paenite
Responclemus ad i.quod absolutio quam A solus concelsit Corinthio incestuoso , non fuit vere absolutio in foro inle o paenitentiae . sed potius in foro externo, quia Corint bium inces sum excommunicaverat, & deinde illum absolvit, ac unitati fidelium refluuir. Vel si volunt, quod fuerit etiam loquutus de absolutione sacra-nrentali. dicitur, quod non suir proprie absolutio in Sacramento data , sed promi ilici ab lutionis dandae tempore , quo Corinthius peccatum Quinan Sacramento confiteretur , ct quidem praesenti Confestatio, cui A po- 1 olus intendebat potestatem illa in
coticedere, non vero absenti,cui Apostolus dare non intendebat. Serapionis factuni, quod memorat Dionysius Alexatiorinus in epist ad Fahianum, vis verbis refert Eusebius lib. 6. his ,
cap. ῖ6. Serapios, et ir avngae virtutis, tempore per teculionis , prae imbeeilli
ro in Beelesiam recipi supplex postulat; sed quia I sis sacrimasset, ejus ρο
lationem nemo osseultabat; is gravem morbum delabitur . triduo deIuceps mutus , in ab se Iessu vimit ; quarto die paululum relevatas jubet per Nepotem suum ad cari Sacrasitem , qui sorte
morbo vexatus, eum ad eam aeterare
nos posset, dat partieulam Euebaristiae
puero , quem miserat ae eratus, praecepitque ei, ux madefactum in os Senii insuν-deret: infundit, illieo Servio extremam Diritam dedit. Deinde se eouem Serapione subdit Dionysius praeci eius. Nuse igitur saris consat, eum fuisse reservatam , ct eo ussae In vita mansisse , quoad n aepeauus esset eulpae .lueatis solutus, ina labe , qua erat
posset pro multis bonis . quam*Fet in
ista . in numero Confessiorum referri .
Quibus omnibus prae utillis, Fiaslan sic
argumentatur ., Ex iis sic argumentari,, licet. Ille Senex antequain ita morticuu,, incidis let , absolutionem faciamen- ,, talem ab idololatria non laetat con-
, , secutus: ut enim habet Diotrysius, illio non laetat supplicatio concessa, qua in
is Pae intentium numerum recipi postuis labat; nec potu: t illi conceat Euchaisis ristiae participatio . nisi post acceptam
,, absolutionem , ne indigno concede- is retur . Deinde dicitur: ad hoc tem- is pus reservatus , ut penitus esset culpae .ri vinculis solutus; hic autem enectusis non est Eucharistiae, sed absolutionis D Proprius et igitur per Sacerdotem fuitis absolutus, antequam Eucharistiae paris licipatio concederetur , non per Sa- , cera tem praesentem ἔ morbo enim ,: detinebatur in lecto ; ergo per interis nuntium . M. S. Athanalii verba sunt de remediis ad praecavenda peccata ,
non vero de peccatis ipsis ; ct si sunt
de peccatis ipsis, nec sonant, ut e Conte Ilioni subiiciantur ; sed ut communicentur spirituali viro , ad hoc ut remeaia praestet, ne iterum eadem, committantur. Mulier,de qua SJoannes Eleemosi ynai ius, non erat ab illo ab iis, sed prxsens. & peccata sua illi praesenti aperiebat, licet non lingua, sed charia ; quae quidem variatio materialis est , quum in ea servetur formalitas praesentiae , quae requiritur.
Ad factuin Roberti , Caenomanensis Episcopi, haec reponit laudatus Fiasisen,quemadmodum ad alia facta, quae
subneetuntur. is. Constat secundo ex
is historia Roberti, Caenomanensium, , , Episcopi, qui tempore Ioannis VI ll. ,, anno 8 2.in aegritudine positus scribitis ad Episcopos circa Muros Andega- ,, senses re Iidentes e sua illis peccata se per epistolam confitetur ; per illos pe- ,, tit absolvi et annuentes Episcopi 'illiis rescribunt. Extat Roberti epistola ,, tomo g. Couciliorum Galliae , cujus is haec sunt vel ba . Pietatis vestrae misericor
110쪽
P νDOrdiam, singultu interposito, implora-Ρ re nos tesso. quatexus potestate vobit litas eollata , viseula meorum peccato rum esodetis, er preeam vestrarum stu-V diis eommissa mea expietis, at cum re- probis πω daear ad tartara ; quin potius
V vestro interventu eaelisti merear subli - ' mari ad gaudia. Resipomleiat in hunc' modum Episcopi in sua epistola, cui titulus est . Epistola absolutionis , quam
V ei remiserunt iιdem venerabiles Cossa tardores de Deo obsidionis. In qua qui' dem epistola inter caetera. haec habentur . Tibi neeata tua eonfrenti per ecclesiasteam Apostolieae Autyoritatis ρο- '' testatem, quam Dominus noster γυπι
Christus tradidit Diseipulis. O Apο- ' solis dieres: aeeipite Spiritum Sanctum oee. per eosdem Apostolis Dor 'δε-
'' rem suetas seribus , quorum vires licet indigni tenemus. Et infra. Gratia , O potentia sua . virtute Spiritus Sancti, qui es remum ownium pereatorum , dimittat tibi omnia peeeata tua, liberet te ab omni mala , eonsemet te is omπi opere boso , O perdueat te ad vitam aetem iram , ct ad St. Sacerdotum eonsortium.
Amen. Constat tertio ex Confessione V Hilde ldi, Suellionensis Episcopi,facta Hincmaro Rhemen fi . cuius me-V minit Sirmundus in notis ad praece- dentem epistolam , ubi asserit, illius absolutionis hunc in vetusto codico
legi titulum . Exhortatoria Hinemari Metropolitani. ad Hildeboldum Episcopum corporis infirmitate detestam , is V qua juxta petitionem literarum Confessi nis illiusinua Aut boritate eum per abientiam eorporalem reconciliando, absolvit.
V Constat quarto ex Rescripto Gregorii Ull. ad Episcopum Lincolniensem,' quod extat lib. i. epist. 34. his verbis . ' Absolutionem peeratorum tuorum .Hας rogasti, authoritate Prise pum Ap ο V lorum Petri. Pauli fulti, quorum T V eer , quaavis iudigni, fungimur, tibi' mittere dignum duximus, si tameWbonis V operibus iubaerendo. eommissor exces V Jur plavesti, quantum valueris. Col
V stat quinto ex altero ejusdem Rescri-V pto ad Episcopum Leodiensem , cuius
' haec sunt postrema verba. Ruia iis ex-V tremo videris positus . fraterna eo a '' illine ducti, afthoritate Beati Petri, ' Apostolorum Priseipis, absolvim 1 tet V a peeeath cte. extat lib. a. epist. 6.
' Respondeo his , & similibus aut hori- talibus, ct testimoniis, non signisica-
,, ri Sacramentalem absolutionem pec- , , catorum absentibus fuisse legitimois datam ; sed, vel solum paenitentiarum is canonicarum remistionem, vel conis cellionem indulgentiarum, vel deniis que spiritualem quandam benedictio-- nem per modum precum , & oratio- is num , quibus Plaesules absolventes,, optabant, di Deum precabantur , ut, is vel gratiam Paenitentiae concederetis eis , quo videbantur absolvere , velis iis paenam peccatis debitam ex mise- ,, ricordia relaxaret . Cujus utique responsionis ratio est aperIa , quippυ,, cum eiusmodi absolutiones non prae- ,, cedant distincte accusationes pecca- ,, torum , sed duntaxat generales , &,, indistincter porto Conselso peccato- rum generalis, ct indistincta extra ca- ,, sum neccistatis , non sussicit an obtiis nendam sacramentalem absolutio s. nem . Confirmatur haec responsio ex ,, eo quod similis absolutio concessa fue- ,, ritiis, qui nullam peccator uin accu- ,, sationem, etiam generalem. & distin-
,, clam videntur praemitisse. Nam Gre- ,, gorius Vll. lib. 8. epillo lar. scribensis epist. a. ad Alphonsum , Hispaniae Re- ,- gςm , post quam ipsuin vat iis laudi- ,, bus extulit, illum, illiusque Proceres, ,, a peccatis absol vit in haec ver ha. Om-
, , nipotent Deus . omnium rerum Creator,
Rector,Omnium dignitatum inestabilisis Mosior: qui dat salutem Regibus, meo ritis Altissimae Donrisae Genitruis Dei
M Mariae. omniumque Sanctorum , aut boo ritate beatorum Aposiclorum Petri, Ois Pauli, ndibis, licet indiguir , per eoris qualeeunque eommissa te tuosque Fideles is in Christo. ab omnibus peccatis tuis ab- , , solvat, detque tibi victoriam de laimicisis tuis dic. M a
Aa II. Ex verbis Summi Pontificis apparet , non solum absolutionem illam esse illic iram , sed etiam invalidam ;tum quia prohibetur, ne in praxim deducatur opinio illa, quae damnatur. Si ergo absolutio per epistolam in
praxim deduci non potest , signum
est, quod non solum est illicita, verum etiam invalida. Pontifex autem sub excommunicationis paena prohibet asserere, quod liceat perliteras, seu Dieνnuntiam Consessario absenti
peccata Saeramentaliter eonfiteri , o abeodem absolutionem obtinere , und apparet, quod verbum licere, vel non