Illustrissimi et reverendissimi domini D.F. JosephMariae Perrimezzi ex ordine Minimorum S. Francisci de Paula ... In sacram de Deo scientiam dissertationes selectae historicae, dogmaticae, scholasticae. Pars prima octava

발행: 1738년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

' teritum, sed praesens : sicut babeo te exis ' etifatum signi Mat ex sole. Imo rese ' fert, se vidisse librum, Russorum idici- ' mate manuscriptum,ubi hanc formam V illi ostendit Hyparius, Metropolita V Chioviensis, Ego Pater tuas spiritualis V absoluo te ab omnibus peeeatis V tuis. Fatetur quidem , in Euchologio V Graecorum haberi larinam in obie- V itione allatam , sed ea, ut ait, non V utuntur peritiores Graeci , sed alia P a Leone Allario, inter recentiores ' Giaecos erudit illimo subministi atata,

V nempe : Humilitas inea condonatum

'' habet filium suum in omnibus Erc. ' Vide Fiassen. tomo g. parte a M Jacobus autem Goar , teste Gonet V tom f., larmis deprecatoriis subnec-ν tit has indicativas: Ego vero Indignat

V ejut servas absolvo te a peccatis tuis. V Item : Ego vero eondoso tibi omnia pec-

' eata tua. Respondit secundo , quod in V krma allata absumo btiae subintelligi. ' tur pro me , vel per miniserium meum P quasi diceret: absol*e Domine principa V liter, quem potesate a te mibi emeebsa

' absolvo winsertuliter ; & hoc sensu ' venit intelligenda larma Ligarini a

V Morino citata; nenpe, remitte, dimitte, V eoudona ere., cum mera deprecatio, ut

' ingenue fatetur Vanroy. non sit situs ' judicialis , neque sententia efficax , αρο ideo non est audiendus Jueninus di-

cens hic f. a. ; valet opus Graecos actus V judietatis absolationi Sacramentuli essen- ' tialis, sieet verbis tantum deprecantibus '' exprimatur , cum supponat falsum, nisi V ceite loquatur de verbis, quae appa- δ renter sunt tantum deprecatoria , licet V in re, S attentis circumstantiis Tri-

hunalis , & personae, a qua , δἰ in qua

' proferuntur, plus importent, quantis

D deprecationem 3, 4

Fcimus, Jueninum in suo Commentariodissert. 6. de Paenitent. quaest. 7. cap. a. has posuisse Conclusiones ; nimirum primam , Graecos absolutionem iaci a mentalem , in qua quovis seculo agnoverunt actum judicialem, expressise olim, & nunc etiam exprimere,verbis deprecantibus: Secundam,valere apud Graecos actum iudicialem absolutioni sacrainentali essentialem , licet verbis tantum deprecantibus exprimaturr Tertiam, omnes Ecclesias latinas non videri per modum indicativum quondam expressisse actum judicia Iem, qui includitur in absolutione sacramenta.

CCCLXV.

tali: quartam, actum iudicialem , qui

absolutioni sacramentali essentialis est in omnibus Latinorum Ecclesiis, desinente seculo XIlI., per solum modum indicativum , seu enunciativum , &quidem in prima persona, ex prellum fuisse: quintam, multis ab hinc seculis non valere in Ecclesia latina absolutionem verbis deprecantibus prolatam . At hae omnes conclusiones a nostra non recedunt, si debito modo explicentur , & advertatur, quod si quae est diversitas, in verbis tantum consistit, non in rebus, quae bene possunt componi cum Conclusione a nobis firmata.Quod clare patet ex iis etiam,

quae Clemens VIII. statuit . & nobis fiduellarii opponunt , & nos mox ex plicabimus . Scilicet Clemens VIII. in instructione super ritibus Giaecorum, postquam dedit facultatem Graeco absolvendi Latinum in necellitate , sed cum Drmula nostra , subdit: Ο postea,

s tolueWint, dicant orationem illam δε- precatietam , quom pro forma b uJmodi obsolutionis dicere tantum consueverasti,

ex quibus inserunt Adversarii: ergo Pontifex supponit, Graecos in Drma , tantum deprecatoria solitos esse absolvere ; quod tamen non reprehendit. At respondet II ennus citatus ,, is implicite illam reprehendere, aut al,, minimum de illa dubitare , cum in-,; iunetit Graeco , ut absolvat cum formam Latinorum. Praeterea si velis. Pontis is cem illam habuisse ut vaticiam , dice- , , mus illam vocasse deprecatot iam,nonis quia sit mera deprecatio talias nor ,

is esset actus iudicialis , sed quia vide-

, , tur sonare meram deprecationcm . D.

Pro tertia, & quarta Dillertationis parte, quae inter se aliquem vidertur ordinem continere , haec piae mittimus,

primo scilicet, divellas fuisse opiniones Theologorum de Schola,piaecipue antiquiorum, circa absolutionis virtutem . quas Omnes his verbis recenset Frassen citato loco quaest. s. is Nolan is dum secundo, varia fuisse, maximois apud veteres Theologos, circa virtu- ,, tem absolutionis placita. Primo nanis que aliqui cum Hugone Victorino lita

is chardo item Victorino i. par t. librio de potestate ligandi, atque solsendi cap.

Iz. docuerunt, Sacerdotem absolve is re a paena aeterna debita peccato postis quam Deus solus ante Sacerdotis absolu-

122쪽

De Absolutione

is solutionem reatum culpa: remiserat. ,, Secundo, nonnulli cum Joanne Me- dina tradi. a. de Paenitemia quaest. 38. is dixerunt, per coutritionem absolviis homines a culpa, ct a parna a ternao; ,, non tamen ab exilio Patriae caelestis, is quam utique patriam, quia Sacerdos,, absolvendo aperit, ideo dicitur habes, re claves Regni Celorum. Tertio, dos, cuerunt aliqui , maxime Nomiualess, cum Ochamo, relato a Gabriele dist. s, I 8. quaest. I., homines absolvi a culpa, , , & a paena per absolutionem Sacerdo- ,, tis , non re ipsa susceptam , sed in vo- ,, to ; unde quando poli modum conce- , , ditur absolutio , homo solvitur ab

,, obligatione confitendi, ac subjiciendi in peccata dimissa clavibus Ecclesiae. , , Quarto, Alexander Alensis, & Sera-

, , plucus Doctor , docere Uidentur, po- ,, testatem Sacerdotis non valere circa se remillionem culpae, aut paetrae aeter-M nae, sed duntaxat circa remissione tuis paenae temporalis, quae aliquando di- citur absolutio a peccato , iuxta illud D 2. Machab. cap. i 2. Sanfra ergo D - , , labris 6ὶ cogitatio pro Defunctis exora- ,, re, ut a peccatis solvantur : liocellaciis paena peccatis debita. Quinto,denique nonnulli docuerunt cum Magiuro,, Sententiarum in 4. dist. 18. Sacerdo- ,, lem , quum profert illa verba r ego te is absolvo i solum signiscare, quod deis claret, hominem absolutum a pecca- tis per praeviam contritionem . Con- ,, tra quas Omnes sententias militan- dum ei it in Conclusione pii ma. , , . P. amittimus secundo, etia fuisse opinionem quorundam veterum Scholasticorum, ex elle pariter erroiem Haereticorum ulli motu temporum, quod sacramentalis absolutio vere S proprie co- ram Deo peccata non dimittat, sed declaret tali tum modo ea lantum esse dimisia . At, ut videatur quo sensu verteres illi Theologi loquuti fuerint, &qua intentione Novatores loque hantur, congruum est, ut eo tum ci muconseramus, ct discrimen , si quod est, inter eorundem sententias, manifestemus. Quod quidem non verbis nostris,t sed moderni Auctoris, scilicet Tournely de Sacramento Paenitentiae . quaest.2. art. 2.,rectiori modo praestare intendimus . Haec igitur sunt ejus verba. . , .

Praecedenti amnis est ista quaestio, de qua continuo spiritu hic agendum elle' duximus. Quippe si Ecclesia potesta-Pars VII.

Sacramentali. Ios

tem habeat dimittendi peccata per V verum & proprie dictum Paenitentiae

V Sacramentum , consequens illud esse ' videtur, ut decretorie peccata illa dimittat, non veco declaret tantum

V esse a Deo dimissa. Inde est quod No-

vatores Lutherani, & Calvinissae,prin- ' cipium, seu fundamentum ipsum ne-V gantes, hoc est, Ecclesiam dimitter V peccata per verum Paenitentiae Sacra -

mentum, consequenter amrmant, Ec-

' clesiam hanc habere duntaxat facul-V tatem , ut declaret dimissia esse a Deo V Peccata , non ut ea vere ac iuridice ' dimittat . Multi Scholae Theologi, ' ipso praeeunte Scholasticorum Princ i- ' pe Magistro sententiarum L. 4. dist.

' Ι 8., docuere, sacerdotalein absolutio- nem declarativam duntaxat est e pec-

' cati a Deo jam dimilli. Meerdotibus, ' inquit Magister citato loco littera E, V potestatem eoneessit Gripus soloendi, istandi; id est, osseudendi hominet liga -

' tos,velJolutos. Et postea. Hi ergo pec- eata dimittasi,vel retinent, dum divνν-

sa a Deo, ι retesta judieant Er osten- dunt. Magistrum sequuti sunt S. Bo- naventura. Galbriel, Maior, Alensis, &V alii non pauci . Immerito tamen No.

vatores hac Scholasticorum opinione, is quasi errori suo consona foret, glo- riantur, a quo multum sane discrepat. ' Novatores quippe idcirco docent,ab- solutionem nudum esse ni inisteriunia ' declarandi,peccata esse dimissa , quia illis, nec Paenitentia verum est Sacra- mentum . nec confestio peccatorum necessaria, nec absolutio actus iudicii, qui coram Deo animam a peccatis mundet, seu ad unum paenitentis Q - latium , di caeterorum exemptu nis

uuntaxat inseruit: ipsa denique sol- vendi,& ligandi potestas a Christo Ec-M cleii.e concella in sententia Novato in ' rum, polita est solummodo vel in prae- d:catione Evangelii vel in imponendis, aut relaxandis paenis exterioribus . V At ab his erroribus longe absunt SciaOV lae Doctores, qui omnes votis conspi-V rantibus docent. Paenitentiam veruin

esse & proprie dictum Sacramentum V Confellionem sacramentalem plano

' necessariam esse; absolutionem Sacer -

dotis esse actum judicii; potestate tria ' denique sol Wendi, Si ligandi non exte- rius tantum , sed intus operari. Longe itaque dispari ac diversa ratione ad V hanc opinionem ducti sunt Scholasti-

123쪽

., ei, & Novatores: ist i ex error eo prui- ,, cipis , illi ex certa quadam Scholaet, opinione . Scilicet in ea veilabantur illi opinione, contritionem ex cha D rilate Pellae necessario praerei, quiri in Paenitente , ut a Sacetuo

,, le valide milit absolvi ; ex quo ,, sequitur , Paenitentem jam justificatum is esse per contritionem perstetam, quais ad Sacerdotem absolvendus acceuit, , , adeoque non alias Sacerdotis esse patis tes, quam ut iuridice declaret,pecca iat, esse a Deo dimisia . Nemo quippe verea, compuηgitur de necato, ait M gisseris ibidem littera i , habens eor eoutriιum, , O ιμmiliatum, nis is rearitate: qui aui, tem elaritatem habet , dignus est vita is aeterna : Cum vero ea Scholae Opiuio, is quae chari pleni perfectam prael quiis rit ad .bsolutioinem, damnata nonao fuerit a ConcilioTridentino, nec conis sequenter damnata censeri debet alis teia , quae ex illa nascitur, absolui io,. nem scilicet decla lativam esse remis- ., sonis peccatorum jam a Deo conceia

se lae in ista su exposito. Ita de sententia ,, Magi siti, & aliorum Schulasticoruri is stulit Andreas vega . qui Conciliose Tridentino interfuit Libio tr. inde- creto larius Concilii de juilificalioneis cap. 3 I. Exipimandum non es, inquit. se eos cum illis Novatoribus jensisse, qui

,, ινrsari defixitiosthus Meles . Inde estis quod di Dominicus Soto in g. dist. eo

is quaest.2. & Salmeron tomii. tractatuis i8., qui eidem Concilio aufuere ea nata,

is opinionem refellunt quidem , verum se a Concilio damnatam nusquam amr- , . mani;& Pallavicinus L. . His .Conc.

errorem damnavisse, qui dicebant,abso - , , lutionem esse uadum Misseriam dee&,, raudi remita esse preeata . Aliunde ve-- ro sepius inculcat idem Historicus, o solemnet fuisse Patrihus Tridentinis, is opiniones Soliolae utrimque disputa- ,, tas, illaesas relinquere . Adde quod is multi gravesque Theologi, quos apq

is pellat Launojus ridenat. de men is te Oneilii Tridentini eirea eoatritio- nem attritionem, parte a. cap. 2., α' a. , Magi siti sententiam,circa necessita-

V tem chai itatis persectae praevis ad ab-

' solutionem sacramentatem , propu-V gnaverint etiam post Concilium Tit -

centinum ; quam haud dubie non plo-

pug assem. si vel damnata illa Mise

' set . vel si ex ea sequeretur nexu neces- svi io, & absolutionem mere declara εν toriam esse peccati iam condonati, ' adeoque otiosam dc inanem et quas consecutiones nunquam admisereo ,

imo expresse rejeceruot, qui Magistri V sententiam amplexi sunt; neque aequi-V t is patitur, ut consecutiones illae, quas rejiciunt, ipsis imputentur, quam qui V ex eoiu in sententia directe stiere no- his videantur. Non itaque violata: fi- dei, sed ratiocinii non satis dilecti &V accurati argui illi possunt . OpimQ- nem Magistri, & aliorum nonnulloq rum Theologorum, multi benigne interpretantur. 2 excusant Sunt tamen' non pauci, qui quanquam fateantur, opinionem hanc disterre ab error iclesii, k aliorum Novalorum , eam tamen erroneam appellarς non dubi-

tant, & a Concilio Tridentina pro κ' scriptam , qua parte scilicet amrmat,

' absolutionem Sacerdotis non remitte' re culpam, sed declarare a Deo remise 3 sani . Ita Vasquer quaest. 84. de Paeni- tentia dubio a.,Suares in 3 pari. di- sputatiune i9. sellione 2.i Estrus in dist. 18. paragraph. g. ct alii tane mul- ti recentiores, quibus sui ragari vide-υ tur sacra Pacultas Parisiensis in Censu- ra,qua anno 1638. die i. dulii notavit doctrinam Libri de virginitate, AR- flore Patre Seguenorio , Oratoriano PresbyIero . Censurae verba paulo post referemus. His de sententia Magistri ' historice praemittis, comunia Theolo-'' gorum doctrina probanda, & confir-

manda nobis superest Fr.emittinuis icitio,Michaelem Bayu hastpropolitioi es docuisse inter septuagin-la,quas ici ipli I,dc publicavit; nimirum; in peccato duo sunt, actus . & reatus, transeunte autem actu, nihil remanet,

nisi leatus, seu obligatio ad paenam; ct haec est quinquagesima sexta. insuper addebat; unde in Sacra lato Baptismi. aut Sacerdotis absolutione , propria reatus peccati duntaxat obligatio tollitur;& lluc est propositio quinquagesi-Ina septima, cui concordat propolitios 8. Igitur Bayus asserebat, post actum

124쪽

De Absolutione

peccati tantum remanere obligationem ad paenam I S per consequens docebat quoque , per absolutionem solam paenam remitti , non veto cui

Dicimus III. Absolutionem Sacramen. talem vere & proprie dimittere peccata coram Deo ; non vero declarare tantum esse dimissa r Insuper remittere culpam, seu reatum Culpae, non

vero tantum paenam peccatis debitam, sive aeternam, sive temporalem, Prima Conclusionis pars primo probatur ex Scripturis . Matthei 16. Et tibi dabo elaves Regni eaelorum . Et quo eumque ligaveris super terram , erit ligatum ct in Caelis quodeanque Diseris super terram, erit solutam ct in Caelis. Claves autem non inserviunt, ut ostendatur ostium esse apertum, sed ut reipsa ostium aperiatur . Insuper

Mattilaei i8. enes dico vobis, quaean que alligaveritis Iuper sterram, erunt ligata ct in Cato : ct quaeunque solleritis super terram erunt Iιlata ct is Caelo . Quibus verbis sicut ligare non est declarare, aliquem esse ligatum , sed reipsa ligare; ita pariter solvet non est declarare, aliquem esse solutum , sed re ipsa solvere. Unde Estius,, in 4. distinctione i8. haec habet. In verbis Domini apud Matth. ligareis non est idem quod annunciare, velis ostendere ligatum . sed plus aliquidis significat r ergo solvei e muniter. ,, Consequentia patet a pari. Probaturis autem antecedens ex ipso loco Matth. is 18. Nam qui juxta praeceptum Dona is ni monet, & corripit fratrem supero aliquo delicto, declarat quidem ei, is quod sit vinculo peccati obstrictus; is idque eo magis , si & secundam, &,, tertiam adhibeat correptionem , quiis tamen nudum eum ligare censetur;

is sed tum demum ille ligatur, quando is Ecclesia per sententiam pronunciat, ,, eum habendum tanquam Ethnicumis S publicanum. Unde mox subiungiis turr Amen Heo vobis; quaeanque alliga- M veritis oee. Igitur ligare longe aliud is est , quam ligatum ostendere . Denique Ioannis et O. Aee' te Spiritum Sanctum , quorum remiseritis peecata, remissa sunt; ct quorum retinueritis,N- tanta sunt. Non dixit Christus, quorum declaraveritis remissa peccata, vel retenta, erunt remissa, vel reterinta; sed quorum remiseritis, vel reti-Pars VII.

Sacramentali. IOT

nueritis; quae sane verba indicant veram ,& juriclicam potestatem. Unde ex eodem Estio citatus Tournely hae cdeducit. Sic esse verba Christi sensu ,, proprio & naturali intelligenda, sua- ,, dent invicte haec momenta. l. Quia is testatur Christus, se eam Apostolis

conserre auctoritatem, quam ipse a ,, Patre acceperat: Mem misit me Pater, is O ego mitto vos, inquit. At Christus,, Vere dc proprie peccata remittebat, ,, non declarabat duntaxat esse remissa. ,, II. ipsi Phari Ricuin audirent Christumo dicentem Paralytico et Remittuntur ti- is bi peeeata tuar statim ex verbi hujus is remittuntar , significatione obvia &,, naturali, intellexerunt Christum sibiis arrogare auctoritate vere dimittendiis peccata; atque inde eorum querimo- ,, nia di expostulario apud S. Lucam ca-

,, Pites. v.2r. 12uis est hie dicebant qui ,, loquitur ι θbemias i ii ptites dimit- ,s tere peceatas , nisi solus Deus Ue solao declaratione rem illi peccati a Christo lacla conqueri illi, & obmurmurari non potuissent, quum olim a Propheta Nathan talem Davidi declarationem

,, factam fuisse non ignorarent; eorumis igitur scandalum ct obmurmuratio Io-ν, cum,& occasionem habuit ex nativa & omnibus cognita verbi hujus, re- ,, mittere, significatione; quae, quum deri peccatis agitur , indicat veram pro- ,, priam & declaratoriam peccatorum ,, remittendorum auctoritatem ; quam is significationem tautum abest,ut correxerit Christus, quinimo potius coninis firmavi t, restituta per miraculum Pa- is talutico sanitate . ' id est Deilius, m- ,, quit, V. 23. dicere dimittuntur precatam tua , an ditare ; Surge, ct ambala r,, II l. Si liceat Lutheranis , & Calubis nistis, verba haec, remittere peccata,

is sic interpretari , deelarare esse dimissa; ,, quidni pariter licitum erat Socinianis, ,, quos tamen illi resellere omni stu- is dio nituntur, sed quibus sua licentia ,, vel inviti arma subministrabunt Luinis theranis, & Calvinistis Christi divim M talem probantibus ex eo, quod pec-

cata remittat, respondere verbum,reis mittere. simplicem in Christo designa. re potestatem declarandi peccata esiis se a Deo remissa; quemadmodum ipsi se Lutherant, ct Calvinulae Catholicis,, hoc ipsum verbum in praesenti argu ,, mento urgentibus, respondent Vi- ,, detur ex utraque parte par licentia, O a aut

125쪽

Dissertauo CCCLXV.

is aut potius par impietas & temeritas. lv. Quia te ilatur Christus,eo ipsam ,, do dimittenda peccata esse in Caelis, si quo remittuntur in terris r at in Caelinis non tantum declarantur esse remissa,

., sed vere & proprie remissa habe

ll. Piobatur ex Romanis Pontificibus. Leo Magnus in Sermone de Transfiguratione Domini: Nee in ligandis aurssipendis quorumeusque eausis aliud ra- um esset tu Cala, quam quod Pσtris diser arbitrio. Et Epis. 82. Huic operi incestabiliιεν ipse Salaator intervenit, nec .nquam ab his abest, quae ministris Dis exequenda eommisit. S. Pius V., Gregorius XIII., & Urbanus Vili. damnarunt hanc Baji propositionem . Peeeator paenitens non vivi eatur ministerio daeerdotis ubsilientis, Ied assolo Deo , qui Paenitentiam suggereas, ct iuspirans, viviscat eum , O resuscitat ; re inseco autem Saeerdotis Iolas reatu M-

lli. Probatur ex Conciliis. Concilium Costantiense damnavit inter alias Haereses Joannis Niclesi , & Joannis

Hus, hanc quoque ; quod Saeerdor nos possit peceatorem eous um , O contritum ablinere . Quod malus Sacerdos vere non absoletat, nee conserat alia Sacramexta . Proinde Martinus V. pi aecepit in Ma Bulla, ut qui de praedictorum Haereticorum erioribus suspectiellent . interrogarentur , an credant, qaοd Sacerdos possit peceatorem eo ef-jum , O cox tritum aljolvere. Et denuo: strum credant , quod malus Saeerdos .ere absolvat, O vere eonserat alia Sacramenta . Concilium Florentinum dein

finivit : quod sicut per baptismum spiritua ter renascimur, ita per paenitentiae Sacramentum spii itualiter sanamur et atque hujus Sacramenti et e- sum . ait e siti a solutionem a peccatis. Concilium Tridentinum sess. 14. cap. l.

Domitior autem Sacramentum Paenitentie tune praeeipue instituit, eum a mer

tuis exesta:us insuspatii is Diseipusit suos Leens: aeeipite Spiritum Saufium:

s ηt. Quo tam insigni sum, or verbis

tam pervicais, potestatem remittendi, O retinendi peceata, ad Neoaesilaados

Fideles post baptismum lapsis, Apostolis, ct eorum legitimis Dee oribui, suilla iseommunicatam , unieerserum Patram

tem praedi adi Oerbum Dei, O Gripi

Jolutio Saeerdotis alieni Musetist d j Uatio , tamen non est Iolum vadum miniferiam .eI onsonetauri L NOlium , vel declaraudi remissa te pereata , sed ad instar actus judietatis, quo ab ipso, velut a judice , Iestemia pro

nunciatur. Atque ideo non debet Potin

tens adeo set de sua ipsius fide blandiri,st. etiamsi nulla ilii adsit Gutritio, auxSacerdotis aulinus Jerio agendi, ct vero

absolvendi desit, putet tamen se, pro ιν Dam solam fidem . .ere O eoram Des esse absolutum. Nee enim Mes sine pa-

nitentia remissionem aliam peceaIorum

praestaret; πιe is esset, nisi salutis sua negligentissimur, qui Mesrdotem joco se

absolvestem Ginosceret, non alium, serio vestem sedulo requireret Et Can. s. Si quis dixerit, AbiolationemsacramentaIem non esse actam judieialem, sed aeudam misisseriam pronunciandi, O δε- elarandi remi ia epe peeeata Gintesti, modo tantum eredat se esse absolutum a aut Sacerdos non serio ,sedioeo ab*lvit, aut dixerit , nos requiri Cossessioxem Paenitentit . ut Meerdos eam abyolve post: anathema sit. Ad quae addit citatus Tournely. Capite vero quait V videtur . Concilium omnino evertere V sundamentum opinionis Magistri, α aliora nonnullorum Schola ilico tum: '' ait quippe ; eontigere aliquaudo eostri tionem ese eharitate perfectam . eamquo' Deo homicem reoneiliare, prius quam Saeramemam paxitextiae actu percipiat t quae particula aliquaudo aperte insi. nuat , contritionem persectam non esse ordinariam dispositionem necessa. V tio requisitam ad Sacramentum Paeni-υ tentiae , ut oportet , percipiendum, ' adeoque necesse non esse, hominem' prius justum esse, ac Deo per charita tem pei sectam reconciliatum, quam ' se clavi lius Ecclesiae subjiciat; ex quo

V directe sequitur adversus Magistrum, ejus.

126쪽

De Absolutione

V ejusque sequaces, absolutionem non ' declarare peccata jam dimilla, sed re V ipsa ea dimittere. His accedit iacra Facultas Parisiensis, quae die i. Julii

' anno i 38.censura sua confixit ιι brum ' Patris Seguenotii, Praesbyteri orat V riani e Virginitate, in quo contritionis ex charitate persecti tautam esse neo' cellitatem in Sacramento Paenitentiae M ille contendebat, ut absolutio Sacra- ' mentalis nihil aliud esset . quam juri- V. dica peccati jam condonati declara- tio : quae tradit an Hor, ait Censura. attritipuis ius eteotia, ct eoutri-Ρ tionis ex perfecta charitate absoluta ue- ' cessitaιe ad reeipiendum sicramenIum milestia , et qaae addit O approbar de absolutione, quod nihil aliud sit, quam ' deelaratio iuridi ea peeeati jam remissi; ' damsaoit quoque Faeultas, O conquis

V bas propositiones esto quietis auimarum V perturbativas . eommuni omuino tu V tae praxi Leelesiae eoutrarias, esseaeiae V SaeramesIi Paenitentiae imminuticias, OV insuper temerarias ct erroneaI . IV. Probatur ex Patribus Graecis . Chrν-- sostomus homil. s. In verba baiae , Sclib. 3- de Sacerdotio cap. 4. Noris Sa-eerdotibus non eorporis lepram , vieram animae naevos, non dico purgatos probore,

sed purgare prorsus emeorum est. Athanasius explicans it Iud Evangelii: prosecti in Pagum. ntienietis pultam alliga sum ἔ addit: xi nondum soluta Jant vincula tua, trade te ipsum Diycipulii PD. Ahunt enim qui ποι solvant, aeeepta ea a Mi toro potestate . quodeusque liga- .eritis super terram cte. Eadem habent Crigenes homil. i. ct et . in Psal. 3 . Schom it r. in Leviticum ; Narianzenus orat. ad Imperatorem dc Principes ejus a Cyrillus lib. ia. in Joannem car. s6. Theophyla ius in Joannem et O. didi in epist. ad Hebraeos cap. 3Ο. Cete- tum de solo Chrysostomo haec observat di exponit Eslius citato loco. H. si Probant id praeter loca Patrum supe-h rior thus argumentis citata , primum ,, Chrysostomi libri tres de Sacerdotio, M ubi subinde inculcat, Sacerdotes pe ., CAIR remittere. Quod quam proprie is dictum velit intelligi, patet ex cap. s. , , lib.3. ubi quum dixisset, hanc potesta. tem neque Angelis, neque Archanis gelis datam , tantam esse, ut quaecun is que inferne Sacerdotes confecerint, is illa eadem Deus superne rata ha-ν, beat, ac servorum sententiam Domi

Sacramentali. IO9

,, nus Confimet, mox eitatis Dominiis verbis Ioannis so. ita subiungit . αλα - am , obseero , pousas hae sua majoris esse queati Pater omnifaria uo potesta- em de is, eaterum video , ipsam ean- ,, dem omnifariam potestatem a silio illis,, traditam . Et paulo post. Corporis I ,, ρηεμ p των , seu, ut verius dicam , is baud purgare quidem , sed purgotos pro si bare D aorum Saeerdotibus Iolia liceat. o At vero nostris Sacerdotibus nos eorpo is riι lepram, verum aximae sordas, nonico is pyrgatas probare, sed purgare prorsus is eoucesiam est. Alius est apud eum lo-- cus in epist. ad Hebr.s... M. V. Probatur ex Patribus Latinis. Ambrosius lib. i. de Paeniteusia cap. E. ex ponens haec verba r quorum re seritis peccata , remitιuntur eis, ct quorum re riuueritis , retenta sunt , ait et Pas foepermissum solis Saee dotibus est ; recto igitvr boe Leelsa viisdicat, qua veros Meerdotes babet; haeresis vindicare nos potes, quae t eros Meerdotes non habet. Ei lib. a. cap.et. Impossibile videbatur per paenitentium peccata dimiιti, coneelsithoe Gristus Apostolis suis, quod ab Apostolis ad Saeerdotum osseia transmissumes; satium est igitur possibile , quos impossibile Cidahatur. Hilarius in caput

16. Marth. o beatur Caeli Iani or, eu-jus arbitrio elaves aeterui aditus tradun rur , esus terrestre judiciam praejudieata aut toritas sis in Caelo , ut quae in territ

aut ligata sint, aut soluta , statuti ejusdem conditionem obtineant oe in Caelo. Cyprianus lib. 2. epist. a. Nec eπim juseserat Eeelesiam pullontibus elaudi , quas si permiserit ipse , qui legem dedit, a ligata in ιerris, S in Caelis Ileata essem, Divi autem possint ilite, quae hie prius in Eeelesta solverentur. Paciatus epist. I. ad Symproniatium . Quod per sacerdotes suos Deit Cori sui. tua potestares: Et epiit. I. Ruod ego fueio, id abi meo Dre, sed Domini: Dei enim adjuto rer sumus . S. Eligius hom. . aeuot Christas isti biliter abs.spendo dignos suareeoneiliatione juvies, nos v siluiter re- conelliando per oscium nostri ministerii obsolvimus. Bernardus serm. t. in Natali Apostolorum Petri, ει Pauli Du-tentia Petri praeerit sententiam Caeli. VI. Probatur ex antiquioribus 8t celebrioribus Scholasticis . Hugo Victorinus lib. a. de saeram. parte lin. cap. 8.ex prosessio reiicit eum sensu in , quem . tradit Magister, nenpe, quod solvere

127쪽

IIo Dissertatio

non sit aliud, quam solutum ostendere; testatur Estius citato Ioco . S. ho mas eandem asserit atque defendit doctrinam , ut non semel diximus. Scotus in 4. dist. I9. , , . Si Sacramen is tum Paenitentiae revera non remitteret M culpam, aperte sequeretur, quod non ,, esset Sacramentum novae legis , neque M aliqua causalitas , vel dispositio causam lis ad primam gratiam, quia nunquamis digne susciperetur, nisi ab habentes, jam primam gratiam , nullus enim atri tenditur digne stlutus a Deo , ni- , , si prius sit solutus .... Susceptio,, istius Sacramenti est instrumentum ad M gratiam , hoc est dispositio emcax nes, cessaria ex statuto divino ad gratiae, susceptionem ; instrumentum autem, ,, vel dispositio praevia , non est signum di, rememorativum, sive ostensivuin ali-M cujus, ut jam praeteriti, sed futuri: er-M go collatio Sacramenti Paenitentiae adis hoc , ut fiat digne, non oportet, ut ,, sit signum absolutionis diurnae praece-

dentis. ,,. Suale E disp. 18. sest.2. meminbro I. contrarias sententias vocat er-TOneas , quia doctrinae Concilii Tri. dentini sunt oppositae. Vll. Probatur Rationibuς I. Si quis ministrando paenitentiae Sacramentum diceret pro forma:ego te abesolutum dee&ro : ct non diceret: ego te abomo: Sacramentum nullum esset: eigo apertissimum est signum , quod sensus ver- horum formae Sacramenti paenitentiae non est declarare, paenitentem esse a solutum sed est ipsum revera absolvere. II. Effectus Sacramenti Paenitentiae secundum Concilium Florentinum est absolvere a peccatis, & secundum Concilium Tridentinum est reconciliare peccatorem cum Deo I ergo non est declarare , vel paenitentem esse a solutum , vel esse cum Deo reconciliarum . III. Absolutio sacramentalis debet praecedere in terris absolutionem, quae si in Caelis ; sed si Conlas. sarius declararet, praecederet illa, quae fit in Caelis G ergo &c. Major constat ex verbis Christit non enim Christus dixit: quae solata sunt in Caelis ,suvet irsuper terram , sed quaeanque solverisit Iuper terram eruntsoluta σ in Caelo. IV. Sacerdos per absolutionem aperit peccatori paenitenti Caelum; sed si declararet , non aperiret, at tantum aper- um ostenderet: ergo &c. V. Apostoli re veta 2Iveiunt Lazarum ligatum.

CCCLXV.

non vero solutum' ostenderunt: sed nomine Lazari ligati intelliguntur

peccatores paenitentes , quos Sacerdotes in Saciamento Paenitentiae solvunt et ergo Sic. Et quidem argumentum fungatur in pluribus locis Augustini: nimirum Tract. a. S 49. in Joannem, serna.8.44. sa. de verbis Domini, homil. 27. inter quinquaginta. &in Plat. Ior. Concione a. & apud eunde in Auctore libri de Oera O falsa Pa- nitentia , qui sub ipsius nomine se oc

cultat cap. O.

Objiciunt I. Ille solus peccatorum vin cuIa solvit, qui animam interius per se vivificat; atqui hic est solus Deus, ct

non Paenitent .ae ministere ergo solus Deus praemissa peccatoris contritione solvit. Il. Isaiae 43. dicit Deus i Egasum , ego sum i e , qai deleo iniquitater tuas: item Lucae a o. quis poto dimittere peeca a , nisiJOlus Deut Ill. Solus Deus habet potestatem ut animam attingat : ergo solus Deus habet potestatem, ut animaua solvat. IV. Uer-hum remittere aliquando in Scripturiss gnificat meram declarationem peccati dimissi : Christus enim Lucae 7. v. 8. dixit Magdalenae t remittuntur tibi peccata tua ἔ & antecedenter dixeratv 4 . remittuntur ei peccata multa , quoniam dilexit mastum. v. Leprosus prius fuit a Christo mundatus, & dein domissus ad Sacerdotem , ut eum mundatum declararet. VI. Lazarus prius fuit a Christo suscitatus, ct deinde traditus Apostolis , ut eum solverent: unde Augustinus serm. 6 . cle verbis Evangel ii : quis eum suscitavit, nisi qui

remoto lapide elamavit, direns e Lazare

re , nisi quod oecultum erat foras prodere alui eonfitetur, foras prodit, foras pro dere non postiet, sisti viveret, vivere nos posset, nisi resuscitatus esset. Gregorius Magnus hom. 26. in Evang. Nuc vera est absolutio praefidentis, eum aeterni arbitrium seqaitur Iudicit . uod lene quatriduani monsi resuscitatio illa Rui-seat, quae videlicet demonstrat, quia priue

mortuum Dominus vocavit, θ' vivi avit dicem: Lazare veni forat, O postmodum is, qui .ivens egressus fuerat a m seipulis est solatus ..... Dee illum Discipuli jam viventem solvant, quem --xister resuscitaverat mortuum . VII. Quando Sacerdos retinet peccata , s lummodo declarat peccata esse reten

128쪽

De Absolutione

xae ergo pariter quando remittit, VII l. patres ad verba illa Matth. 9, quis p test dimittere preeata, stratur Deus contrariam sententiam aperte docent i scilicet Augustinus hom. 23. ex so. Nemo tollit peeeatum, nisi solat Deus, qui es Agnus tollens peeeata mundi I toliis autem , ct dimittendo quή fa MDst, ct adj-ando ne fiant, edi per dueendo ad vitam , sh3 omnino fieri non

possunt Cyprianus Trasti de Lapsis Solus Dominas misereri potest ; veniam peccatis, quae in ipsum commissa sunt, solus potest ille largiri . Hieronymus

Cominent. in cap. i6. S. Matth. ad illa verba : tibi dabo elaves regni Calorum, se loquitur: Loeum sum Di sevi, est Presbyteri non intelligentes, aliquidsbi de Phari oram asumunt supercilio , ast vel damnent innocentes, vel sokere se no

xior arbitrentur , eum apud Deum non a

sententia Saeerdotum, ρου reorum vita quaeratar. Legimus is Levitico de Lepro

si, ubi jubestar, ut ostendant se Sacer dotibus , O si lepram habuerint, tuue qβaeerdote immundi fiant; non quod Sa-eerdotes leprosos saetant, ct immuudos, sed quod habeam notitiam Irprest, ct ποπleprost, ct possint diseernere,qui mauor, quive immuHas sit. Quomodo ergo ibi

in peccatorum adiuverit varietates,scit

qui ligandus sit, qui te δελ-dus . Ambrosius lib.A Spiritu Sancto cap. 38.

Per Spiritum Sauctam peceata donas par ἔ bomiser autem ἰs remissionem peecatorum ministerium Dum exbibent , ποσjur alicujus potesatis exercent. Chrysostomus hom. i s. in cap. s. Matth. Liberare a putredine peeratorum, Gripi profecto virtutis est ; ut autem non ad illa iteram revertantur, Apostolorum cura est, ae Disris. Augustinus sem. 99. ex hom. So. reprehendens eos, qui arro-santer dicunt : ego dimitto, ego mando,

ago Iant imo. Respondet ad illa; nos ego, sed Gristus. IX. Paenitens aliquando iecipit absolutionem a Ministro , at a peccatis non solvitur; sed hoc non evenit, quia minister potest a tem non habet i ergo evenit, quia paenitens non habet contritionemr ergo ςontritio Paenitentis est , quae illum g peccati solvit , non vero ministri ablolutio .X. Paenitens, vel habet veram contri-

Sacramentali, III

lionem , vel non habet si non habetiergo neque per absolutionem sacerdotalem a peccatis liberatur: si habet: ergo per hanc solam liberatur, absqu: sacerdotalis absolutionis necessitate Respondemus ad I. quod vivificatio animae duplex est, alia per conversionem ad Deum , quae praecedit , ct alia per peccati rem illionem, quae subsequitur. Primam solus Deus operatur, gratiae suae emacis impulsu, absque Sacramentis; alteram vero operatur Deus per ministerium hominis, qui sacramenta ministrat.)d II. dicitur , quod solus Deus potest

condonare, ct delere peccata, scilicet potestate propria, δι primaria; Ministri vero ipsius peccata condon nt, ct delent , potestate nainisteriali, ut dictum est saepius a nobis .

Ad III, Ouanuis solus Deus actione sua immediata & directa , & quae nullissensibilibus signis alligatur , animam attingat; attamen hoc non inducit , quod attingat cum exclusione aetionis , ct Sacramenti, & Ministri sacra mentum constrentis . Eadem enim est actio, qua Sacramentum producit graist iam , ut instrumentum a Christo iustitutum , ct qua Minister pariter producit , ut caussa consciens, ct conserens

Sacramentum νAd IV. In utroque versu verbum remit tere habet veram ct propriam pecca. torum remit sonem , quia utrobique in vera, propria , ct nativa significatione usurpatur. Et quanuis concedatur, qnod aliquando verbum remittere importet peccati dimilli declarationem; attamen in Iocis citatis non est ita , quia in utroque impor tat peccati remiisionem, α Magdalenae dictam , & Simoni enunciatam. Caete. rum in Scripturis plura sunt exempla,mis idem verbum aliquando in uno accipitur, proprio scilicet, nati. vo , di vero , aliquando vero sumitur in sensu improprio, & translato.

Ad V. Non fuit missus Leprosus ad Sacerdotem , ut mundatus declararetur,

sed ut mundatus illi ostenderetur, quia jam scilicet fuerat a Christo

mundatus; & ideo non oportebat, ut eum denuo Sacerdos mundaret. At nulli paenitenti Christus dicit, ut Leproso dixit : volo ; mandare; ac pro inde , quum Paenitens a Christo non absol-

129쪽

ria Dissertatio CCCLXV.

ablolvatur, opus est , ut eum Sacerdos absolvat.

Ad Ul. Ex ipso Augustino objectioni respondemus. Ipse enim , quum prius di-x illet, Ruid prodest Ecclesia, si jam Gn-

festor voce domini ea resuscitatas prodit

ne spodit: Quid prodest Eeelesia Confiteη-ri , eui Do ininus ait , quae Diseritis in terra, soluta erunt O in Guοὶ Ipsum Lazarum attende ; eum Oseulis prodix .

Iam ritebat eootendo, sed nondum liaber ambulabat, et iaculis irretitus ; quiderio faeit Melesia, cui dictum est : quae solveritis Oe.,nis quod ait Domiπus cou-tinuo ad Discipulos , solvite ilium, S uite abire. Et Concione a. is P al. ior.

Remisso peccatorum solutio es , Quid

prodesset Lazaro,quia recesm a monumea. to , nisi diceretuν , solvite illum , O sinite abire λ Ipse quidem voce de sepulcros citatis, ine elamando auimam reddidit , ipse terreram molem sepulcro imps sitam vicit, edi processit ille vinctus: nouergo pedibus propriis, sed virtute producemis . Fia hoc in eorde paenitentis I eum audis homine in paenitere peeeatorum suorum , iam revixit; eam audit, homisem

confiteηδε proferre eonmentiam , jam de sepulcro eductus est, sed nondumJotatur. 2uandoJUtitur Z A quibuGutitur Psae solet eritis in terra, Inluit, eruuis Ititae, is Caelo ; merito per Ecesesiam dari solutio peccatorum potest, suscitari autem

mortuus, sonuisi intus elamante Domino potes ; haerentis Dominus isterius agit.

Parner Gregorius Magnus lic se explicat . Causae ergo pensandae sunt , rune

da . Videndum est , quae eulpa praecessis, aut quae sis paenitentis secuta post eulpam,

xt quos omnipotens Petis per compuncti

tia absolvat.

Ad Vil Negatur maior, Ziratio est, quia potestas ligandi dupliciter exercetur , ct quatenus Sacerdos negat a solutionem , ct iic retinet peccata ; Stqualcnus Sacerdos obligat ad satisfa-etionem , Si sic ligat paenitentem. in utroque inodo Sacerdos non declarat, hominem elle ligatum , sed vere ligat; quatenus scilicet vel illum obligat ad habendas meliores dispositiones , ut sacramentalem absolutionem reci-Psat, vel ad adimplendas satisfactiones praescriptas, ut Sacramenti fructu nita

percipere valeat.

Ad VII l. dicitur, quod Patres intelligendi su ut, quod Deus solus dimittere

potest peccata auctoritale propria Scprincipali; Sacerdotes dimittunt auctoritate delegata dc ministeriali. Eodem pacto Psal. i. dicitur Deus foris mirabilia magna solus, & Ecclesia ait. 3 i. de homine probo dicitur, qui feeit mirabilia in tita Da; unde dicit Scotus num. 24. Facis, ses non faeis nisi infrument aliter, ποπ quidem attingendo eam ellectu , nee virtute propria , nec alterius, sed attingen o aliquid prius. quod es di ρι isto necessitans ad illum e fectum; necessitans, inquam, ex divina pactione ; est tale agens eausans dispositiovem nece fa

riam ad termiuum dicitur agesi inprumentale , ut est de alterante , O generante. Proprium autem es Deo principaliter mundare , c, remittere illud debitum

etiam attIngenii illum effectum pbsice ri

horam autem neutrum eonvenis Sacer

doli. Caeterum Augustiuus verbis illis reprehendit Donatistarum temeritatem, qui puta hant, Sacramentorum e Scaciam pendere a Ministri fide, &probitate. Hieronymus intelligitur de Sacerdotum arrogantia , qui ligandi 8t solvendi potestate abutebantur, il- Iam praebentes ad arbitrium, di nullam facientes considerationem vel meriti, vel demeriti Paenitentium, vel praeviarum dispositionum eorundem . Ambrosus docet , quod solus Spiritus Sanctus, tanquam prima caussa & independens, peccata dimittat; ac proinde concludit, ob hoc ipsum Spiritum Sanetiim esse Deum , quod a se erat probandum . Cbiysostomus denique non loquitur de potetiate , quam habebant Apostoli in Sacramento Paenitentiae, sed de illa , qua in exerce

bant extra Sacramentum, pcr praedicationem scilicet, per vitae exemplaritatem . per miracula Sc., non autemper sacramentale m absolutionem.

Ad IX. illud, quod in objectione dicitur,

evenit aliquando per acciden S, & ex parte subjecti, non autem ex se, Scdesectu virtutis in Sacramento . Et hoc patet , tum in Paenitentia , tum in Baptismo, quia forma Paenitentiae, Icforma Baptisini non exprimunt necessario effectum, quasi actu positum , sed solum important virtutem,Sc e H caciam ad illum ponendum , si in recipiente Sacramentum dispositiones

idoneae inveniantur.

Re X. Primo dicitur , quod absolutio

130쪽

De Absolutione Sacramentali.

sacramentalis etiam dimittit peccata illius, qui imperfectam habet contritionem , ex amore Dei saltem inchoato , & initiali, & sic ad Paenitentiae tribunal accedit. Secundo subjungitur, quod non est absolutio mere declaratoria, etiam quando peccata prius remissa supponuntur per contritionem perfectam, antequa actu Sacramentum percipiatur; δt ratio est, quia in illa contritione includitur votum Sacramenti , cum obligatione subiiciendi peccata Ecclesiae clavibus. Unde docet Tridentinum sess. r . cap. 4. Est

contritionem base aliqsando eburitate persetiam esse contingat , hominemque Deo reconciliare ἔ prius qzam hoc Sacramentum actu suseipiatur, ipsa nihilominus reeonciliatio ipsi eontritioni Ilae Sacramenti voto, quod in illa ineluditur, non est ascrilenda. secunda Conclusionis pars, quod scilicet absolutio sacramentalis remittat culpam, ex usque modo dictis patet; quod vero dimittat partem aliquam paenae temporalis , eamque majorem , vel minorem, secundum Paenitenti dispositionem.

Primo probatur ex Concilio Tridentinoscit 6. cap. I . ubi loquitur de satisfactione praecipienda Paenitentibus , &ab iisdem lacienda per jejunia , eleemosynas, orationes, & alia pia exercitia; & deinde haec addit. Non quidem pro paena aeterna , quae vel Merain menti voto sua eum culpa remittitur ,1 e

pro paena temporali, quae ut saerae litterae docent, non tota semper, ut in baptissemost, dimittitur iliis, qui gratiae Dei ingrati Spiritum Sanctum contristaverunt, O templum Dei tibiare non sunt riti. Si igitur Concilium dicit . quod per absolutionem sacramentalem non tota semper dimittatur paena Iemporalis, aperte dicere intendit , quod saltem aliqua pars dimittitur , vel major, vel mitror, secundum recipientium dispositiones. II. probatur a S. Bonaventura in o. dist.

ejus rὶtionem his verbis exponit Fra Gsen citato loco Conclus. 2. r inqui rens, utrum Sacerdos remittat aliquamis partem paenae peccatis dehitae P Tripli-

cem hac de re sententiam ac re Gis ponsionem subjicit ; primam quio dem, quod Sacerdos absolvat non ais paena i eccatis debita , sed a vin-Pars VII.

. culo constitionis , obligando Paeni- tentem ad paeliam satisfactionis; quaris utique opinio videtur elici ex Hugone ., Victorino in lib. de potesate lieandi, is ubi distinguuntur septem vincula . sci-

,, licet obdurationis, servitutis , captivi- ,, latis, aeterna damnationis, se me punitio-

is vir, perpetua detestationis, Confessionis, , , O paenalis expiationis: a tribus primis is absolvit Deus per gratiam praeparan is tem, quae emollit cor ad paenitentiam, ,, ct est gratia gratis data; a vinculo seris vitutis per gratiam praevenientem, is quae est gratum faciens , S liberat a

se servitutς peccati, a vinculo ea privita-- tis per gratiam conperantem, quae ex

is pedit hominem , dc solvit, seu excitatis ad hona opera; a vinculo aeternae dam-- nationis solvit ligando ad quintum , is sci Iicet ad vinculum perpetuae deteis nationis I a sexto vero solvit per Mi-- nistrum, ligando ad septimum: Saceris dos enim solvit confitentem peccato -

rem , ut non teneatur confieri; sedis ligat ad vinculum satisfamonis. Veis rum, inquit Seraphicus Doctor, isto is dicendi modus eli improbandus; Sa-o cerdos enim absolvendo non dicitiis absolvo te a confessione , sed a peccatis .is Unde subjicit secundam sententiam , is nempe quod Sacerdos absolvat, nonis tantum a vinculo culpar, sed etiam a is paena purgatoi ii,obligando ad paenam, , satisiactoriam ; ac subinde non solvitis aliquam partem paenae relaxando, sedis solum commutando, liocque sub conis ditione , si videlicet expleat satisfa- ctionem iniunctam . Unde si illa satis- is factio sit condigna , Sacerdos dicituris absolvere a tota ; si non sit condignata, se absolvit dumtaxat a tanta:unde si pec- is cator moriatur ante condignam satis- is factionem, punietur in purgatorio. Ue-M rum, ait Seraphicus Doctor , llic di -- cendi modus etiam improbatur ; si is enim Sacerdos dumtaxat commutatis paenas,frustra dicit Paenitenti, absolvo teis ab omnibus peeeatis tuis ἔ quippe quum is nullum emolumentum , saltem quanis tum ad relaxationem paenae, ex liuj ιλ modi absolutione reportet Paenitens. - Adde quod peccator accedens ad trio blinat paenitentiae , tantam habere po- is terit contritionem, quod Deus omnem illi culpam,& paenam remittat, ac sub is inde non opus erit illam paenam cominis mutare in aliam paenam. Hinc tertiam

is sententiam subjicit Seraphicus Doctor, P quam

SEARCH

MENU NAVIGATION