장음표시 사용
81쪽
aeeusabant Nemo te eisdemnaviti Ruae dixit: Nemo Domine. Dixit autem Iesus, nee ego te eondemnabo : Oade oe jam amplius noli peeeare. lli. Actorum 8. S. Petrus non remisit Simone Magum, gravium criminum Reum, ad aliquod EcccIesiae Tribunal, ut in eo vel conindemnaretur , vel absolveretur: ergo signum est , quod nullum tribunal in Ecclesia agnoscebat. Probatur antecedens ex verbis Petri. Petrus autem
dixit ad eum: non es tibi pars , neque sera
in sermone isto, cor enim tuum non est re-Hum eoram Deo. Paenitentiam itaque age
ab hae nequitia tua , ct roga Deum , si
sorte remIttatur tibi baee eogitatio cor
dis tui ; in felle enim amaritudinis , Oofligatione iniquitatis video te esse. IV. in lege gratiae Fides, Paenitentia,&Charitas eandem virtutem habent,
quam in lege molaica habebant; sed in lege molaica per lias solas virtutes Peccatores justificabantur, absque eo quod esset in Ecclesia tribunal , in quo
judicarentur r ergo pariter in lege nova satis esse debent virtutes eaedem,
absque eo quod in Ecclesia novum tribunal constituatur. U. Chrysostomus docet homil. 8 s. in Joannem, quod minister in Sacramento Paenitentiae solum linguam adhibeat ; sed sola lingua non potest Iudicis ossicium exercere, & adimplere e ergo ex Chryso-somo nullum est judicium in Paenitentiae bacramento r ergo nullum Tri-hunal . VI. Augustinus lib.a. quaestionum veteris testamenti docet, quod in Sacramento Paenitemiae nihil reperitur , quod sit sensibile, sicut in caeteris Sacramentis habetur; sed judicium nequit fieri sine aliquo sensibili, cui
innitatur: ergo ex Augustino in Sacramento Paenitentiae nullum sit judicium, adeoque nullum est tribu nat . Respondemus ad I.Utique Scripturas inducere neceilitatem in peccatoribus paenitentibus sincerae conversionis, Si contritionis cordis ; at non negare judicii necellitatem , imo potius inducere, & confirmare. Sic pariter nos Catholici commendamus contritionis, conversionis virtutem, quae semper est necellaria ; at non idcirco excludimus emcaciam, & necessitatem Sacramenti Paenitentiae, I per consequens neque excludimus existentiam Tribunalis, sive interni, sive externi in Ec-
clesia. tam respectu peccatorum, quam
Ad II. Tribuunt quoque Scripturae suam
vim in Sacramento Paenitentiae Chari tati,& Misericordiae operibus; sed non ideo negant existentiam fori, sive externi , sive interni, in quo peccata, &crimina vel relaxentur, vel retineantur . Ad exempla Christi tam respectu mulieris peccatricis , quam respectu mulieris adulterae, dicitur, quod tunc temporis adhuc Christus Paenitentiae
Sacramentu non initituerat,& per conis sequens, nec internum, nec externum
Ecclesiae forum pro peccati , ct censuris erexerat. Denique S si Paenitentiae Sacramentum institutum antea fuisset, poterat Christus per potestatem excellentiae peccata dimittere sine illo ; ejus autem exemplum extendi nequit ad Ecclesiae Ministros, in quibus non est potellas excellentiae, quae erat in Christo. Ad IB. S. Petrus remisit Simonem Magum ad Paenitentiam, non solum , ut virtus est, sed etiam, ut est Sacramentum, quando ei dixit: Paenitentiam itaque age ab hac nequitia tua; ut Doctores nostri communiter explicant.
Ad i V. dicitur. quod sicut per institutionem haptismi nihiI detractum fuit
ab emcacia virtutum, Fidei, & Charitatis, ita nec per institutionem Paenitentiae ; & quemadmodum compati possunt virtutes hae cum baptismo, ita etiam sunt compatibiles cum Paeniten
Ad V. Haec sunt verba Chrysostomi citato loco. Sacerdot linguam , ct manat praebet ; neque enim justum est propter alterius malitiam , ad salutem nostram accedeste r, offendi. Et hujusmodi verborum sensus est, quod in Sacramento Paenitentiae , in eiusque foro, invenia
tur potestas principalis, di potestas ministerialis a illa est in Christo, qui Princeps est;altera vero est in EcclesiaeMinistro, qui Judex est, &vimite notestatis operatur , quam a Christo Principe accepit. Unde S. Pacianus Barcinonensis in epist.ad Sympronianum, qui erat Novatianus , haec scribit. Solus hoe Deut poterit, verum es; sed orquod per Sacerdotes suos facit, ipsius potesai es . Nam quid es inlud, quod Apostolis disit:quae ligaveritis in terris,ligata erunt di in Caelis; quaecunque solveritis in terris soluta erunt di in Caelis.
82쪽
De Existentia Paenitentiae Sacramenti. 6 s
Cur hoes ligare hominibus et Iohere non ut homicidium,adaherium publicum Oelleuat 3 An taurum boe JOiis Apostolis li- is Docet autem, Occulta peccata non inret Ergo baptizare Iotis licet, Osp ducere vinculum, nec ligare, nisi apud ritumSauctam dare solis,ct solii Gentium is Deum , a quo solo possunt dissolvi cli-
pereata purgare;quia totum hoc non aliis, o recte, ct immediate I quare si pecca- quam Apostolis imperatum est. Ruodsi is tor occultus,coram Deo persecte con suo In Deo, ct resolutio vis lorum , tritus, eiusmodi peccati veniam ex Geramenιi potestas datur , aut totum ad is ret , eam consequitur , nec teneturnos ex Apostolorum forma, O potestate is peccatum illud Sacerdotibus per Co n-riductam, aut see illud ex deeretis rela- is felisonem exponere ἔ si vero ita expo-xatum est... . Si ergo ct lavaeri, ct Cha- is nat, ut a Sacerdote absolvatur , haec
rismatis potestas, majorum longe eboris , , absolutio prorsus erit inutilis & otio malam ad Episcopos inde descendit, n sa; tum quia, inquit, peccatum istud Istandi quoque jus adsuit , atque βι- - remissum est , antequam peccator Pendi. accedat ad Ecclesiam ; tum quia Ec-An Vl. Dicitur , quod Augustinus intes- - clesia non potest solvere, quod ipsi ligendus est de elemento proprie di- is non ligavit. Quatenus vero peccatacto, non vero de signo sensibili, quod is sunt publica, remittuntur a Deo dire- sic explicat P. Boucar A. Duplicis ge- is ete,& immediate, ut sunt ollensiva , , neris sunt Sacramenta: quaedam ha- ,; Dei ,& ab Ecclesia, quatenus sunt οὐ is hent materiam physicam,& elementa- is fensiva Ecclesiae I idque duntaxat postis rem, ut Baptismus , Confirmatio I S is peractas satis laetiones , & perpessicis, , quaedam moralem, quae in actibus vo- lahores paenitentiales . Ex quibus colis luntatis sita est, ut matrimonium in , M ligit, quod ,etsi absolutio Ecclesiae is consensu , ut Paenitentia in Constitio- is nitentibus non prosit, quantum ad reo ne, ct dolore; omnia sensibilem ha- militonem occultorum peccatorum . o bent, nanque consensus interior debet is nihilominus, inquit, M. Patres hortati,, aut voce, aut nutibus exprimi in Ma- is sunt Paenitentes, ut ab Ecclesia po- trimonio et peccata per consessionem is stularent ligationem, di solutionem is aperiuntur, dolor per voces aut pecto- pro criminibus occultis, eo quod im-
ris percussionem. se prodit, quod suim is positi Paenitentiae labores eis prodes-- cit ad rationem signi juxta illud ipsius is sent, ut fructus, ct effectus interioris . Augustini lib. io. Confess. cap. 3 s. his is paenitentiae r exercitia quippe durioriso verbis. Vide. quid sapiat, vide quis is Paenitentiae a Sacerdotibus iniunctata,
is oleat, vide FI Iouet, vide quam durum is argumenta erunt contriti ac humiliatio sit. Ea igitur omnia signa dicuntur, is cordis. ,, . His positis is quae senili percipiuntur. H. Impugnatur I. hoc haereticum dogma ab Pro ultima Dissertationis parte, haec ad- eodem Frassen. Sacerdotes novae te gis dimus ex Frassen trast. I. de Sacram. acceperunt a Christo potestatem re- Paenitent.disp.2.art.2. q. s. in CorrOlla- mittendi quaecunque peccata simplici-rio. - . Ex his aperte satis, ct abunde ter , ct absque ulla exceptionet ergo,, Confutata manet sententia Antonii de acceperunt etiam potestatem dimitis Dominis, Arabivi sevi Spalatensis, qui tendi peccata occulta. Antecedens,, lib. s. de Republica Eeelesiastea, fatetur probatur; quia Christus indiscrimina- ,, quidem, Sacerdotes novae legis habere lim, & universim dixit Apostolis Matis is potestatem revera solvendi, ac ligandi th. 16. quodcunque solveritis oec.Mattriis Peccatores apud Deum, at non respe- Ι 8. quaecunque solveritis edi c.Joannis 2α,, diu omnium peccatorum ; sed dunt - quorum remiseritis peceata oec. M vat quorundam. Duplicis quippe gene- Impugnatur II. ex Patribus. Chrysost is ris peccata distinguit,quorum quaedam mus lib.I. δε Meerdotio cap. s. Omnem is ira occulta sunt, & latentia , ut nulla rerum eaelestum potestatem a Deo Saceris ratione exterius pateant, nec ullum aru dotibus esse traditam, ct tauta ad remit is ferant Ecclesiae scandalum, qualis esset tenda peteata , quantam Dear Pater δε- ,, UG. deliberata animι isterna loluntas dit Filio. Hilarius Canis i 6. in Matth. is adulterandi, nullo exteriori signo manife- O felix Leelesia fundamentum calloquiis flata , quaedam vero ita notoria sunt tur S. Petrum , dignaque aedimationis & publica , ut Ecclesiae scandalum aD illius Petra, quae Infernas leges, ct tar- ., ferant , ejusque Sanctitatem inficiant, tari portas, o omnia mortis claustra
83쪽
ribuiseret. O beatus Caeli lanitor , cuius
arbitrio elaves aeterni aditas traduntur , cujus terrestre judicium praejudicata sit auctoritas in Caelo. ut quae in terris,aut
ιigata suηt, aut 1 oluta. Ibluti ejusdem eosditionem obtiarant ρο is Caelo. N. Leo serm. 3. Manti ergo Petri privilegium , bicunque ex ejus aequitate fertur judicium nee nimia est Iezeritas. vel remissis, ubi nibit erit ligatum. athii Jesutam, ni- i quod B. Petrui solverit, aut ligave
IlI. impugnatur ratione, & verbis ejusdem Fi allen citato loco. ,, . In hoc au-M tem turpillis ne hallucinatu Spalaren-M sis , quod confundat potestatem elavium is quoad forum exterius. Ο contentiosumis eum pGestue elavium quoad forum inte-,ν νtur: auctum cap. .nu.2s. ligamen, seu, vinculum , quo peccatores Ecclesia li- ,, Rat, in aliqua semper excommunica- ,, tione consistere, dum videlicet Ecclesia, vel peccatorem publicum prorsus D separat e numero fidelium, si sit conis tuu ax, ct incorregibilis, vel duntaxatis ad tempus. donec scandalum debita M satisfamone publica expiaverit: sic. is que vult solum alligari, vel retineriis peccata per Ecclesiae claves, cum ita ,, In peccatorem publicum at imadver- ,, tit ; solvi autem,& remitti, cum tollitis ejusmodi Excommunicationis vincu- ,, lum. licque externum forum Ecclesiae cum Interno perperam confundit; si is quidem potest aliquis ab excommunio calione solvi, qui nihilominus rem ais
nebit peccato obstrictus ; sicut & aliustia absolvi potest a peccato per contritio,. nem persectam, qui taureo remanebit emis eommunicarione ligatus. Igitur di Gais est potestas absolverit ab excommuniea tione ab illa , qua qui absolvitur a pecea-- tit iu foro lateriori Osecreto Saeramen-
Opponit l. . quod solus Deus remittit offensam sibi illatam ergo non Ecclesia. II. Ecclesia solvit tantum quae ligat; sed non heat peccata occultae ergo ne que solvit . Probat minorem ; quia Ecclesia non judicat de internis, dide occultis. Respondet Frassen ad I., quod Deus re mittit offensam auctoritate propria, &principali; Ecclesia vero ex delegatione, & commilitone Deir , . Sicutis enim privatus Judex non potest conisse donare offensam irrogatam Principi se propria auctoritate, sed solum ex Prinis cipis delegatione , ita Sacerdos non ex ,, propria,sed ex Dei concellione remit -
Ad II. distinguit dicens , quod Ecclesia non potest ligare peccata, quando ociscuIta sui it & omnino interna, at potest ligare, quando manisestantur. & nota fiunt per Confellionem is et Tunc enimis Ecclesia per suos Ministros eiusnodiri occulta peccata retinere potest , si de-- bitas dispositiones in pamitente non , is requirat; ea vero absolvere, si idoneas is dispositiones inveniat. M.
84쪽
DISSERTATIO CCCLXILDe Materia Sacramenti Paenitentiae. Quaenamst materia Sacramenti Paenitentiae circa quam p Quaenam si mat
Ateriam Sacramenti Paenitentis
dividunt commu- muniter Theologi , ut materiam aliorum Sacramentorum paseriter dividunt ;scilicet in remo tam , & proximam . Materiam remotam vocant quoque materiam circa quam, quam
dicunt essis objectum, vel subjectum,
circa quod Sacramentum Occupatur, nimirum peccata, circa quae Occupatur Paenitentiae Sacramentum. Materiam vero proximam dicunt etiam materiam ex qua, di sinit palles, ex quibus Sacramentum Paetritentiae conis
siluitur, nimirum Contritio, Confessio, & satisfactio; ex quibus aliquae dicuntur essentiales, sue quibus nullum est Sacramentum, aliae vel O solum integrantes , quae scilicet ad integritatem Sacramenti, non ad essentiam pertinent. Circa materiam cirea quam dubitari potest , an sit eadem materia, quae dicitur remota , hoc est peccata, ct qualia Nimirum an originale, an actuale solum Et, an veniale sit materia sufficiens, aut etiam necessaria Z Cucia materiam vero proximam , quae est materia ex qua, dubitatur quoque, an consistat in actibus Paenitentis An in manus impositione ex parte Ministri pAn in aliquo alio 3 Et demum dubitatur quoque, quaenam hujus Sacramentis ni partes essentiales, di quaenam integrantes Dicimus l. peccatum originale non es
se materiam remotam , ieu cirea quam
Sacramen ii Paenitentiae; sed actualitaΠtum, quod committitur post Ba Pars VII. ptismum : Mortale scilicet esse materiam necessariam ; veniale vero pecocatum esse materiam liberam,& sum- cientem . Prima Conclusionis pars. i.probatur. Exprobatis a nobis, Sacramentum Paeni
tentiae est distinctum a Sacramento Baptisinit ergo non est pro peccatis illis, pro quibus Sacramentum baptismi est institutum pro peccato originali delendo e ergo pro peccato originali delendo non est tristitutum Paenitentiae
II. probatur . Sacramentum Pamitentiae continet judicium Ecclesiae r ergo illos tantum complectitur , qui Ecclesiae sunt subjecti ; sed qui originale peccatum habent, non sunt Ecclesiae subjectit ergo illos non complectitur Paenitentiae Sacramentum. Minor subsumpta probatur , quia, qui originale peccatum habent sunt infideles, qui extra Ecclesiam reperiuiuut, ct Apostolus dicit I. ad Corinth. s. Pyd miri de iis, qui foris funi, iudicare.
III. Probatur. Peccata . quae propria voluntate committuntur, & quae pro , de voluntatis dicuntur, sunt materia , cirra quam Sacramenti pamitentiae; sed peccatum originale non est peccatum voluntatis, sed naturaet ergo ad illud expiandum non extenditur Paenitentiae Sacramentum Secunda conclusionis pars probatur. I. Sacramentum paenitentiae est pro remittendis peccatis illis.quorum pec calorem paenitere debet,& quae propcinere habet non amplius se commissu iura; sed haec sunt tantum peccata actualia mortalia post baptismum commissarergo haec sunt tantum materia circa quam sacramenti Paenitentiae. Probatur major; quia ex Tridentino habemus , Sacramenium Paenitentiae fuisse
85쪽
a Christo institutum pro Lapsis; sed Lapsi sunt illi tantum,qui committunt
crimina, seu mortalia peccata: ergo pro his tantum peccatis remittendis fuit Sacramentum Paenitentiae institutum et ergo haec tantum peccata sunt materia necessaria Sacramenti Paenitentiae .
II. probatur . Materia proxima Sacra. menti Paenitentiae versatur tantum circa peccata actualia mortalia r ergo haec sola sunt materia necessaria, circa quam Sacramenti Paenitentiae; undo Tridentinum sess. 14. cap. i. expresse docet . Si ea λs regeneratis omnibus tra-titudo erga Deum esset, ut justitiam in haptiymo, ipsius bene io,ctgnitia usceptam eonsanter tueretur nos Distet Oput aliud ab Uso baptiyma Saeramentum ad pereatota remissicisε osse institutum. Goniam autem Deus, dives is miserioria, estgnoviι figmentam nostram, iliis etiam vitae remedium e malit . qui Ie postrie iτ peeeati JerVtutem. O Daemonis potestatem tradidissent, Saeramentum vide lieet Poenitestis, quae lapsir post baptisemum , beneseium mortis Gristi appliea- ων . Fuit quidem Paenitentia aniversis hominibus, quI Ie mortali aliquo peeeato inquinassot, quovis tempore ad gratiam, ct justitiam absequeaedam neeessaria, illis etiam. qui baptismi Sacramento ablui potuisseπt, ut perversitate aljecta, ct emem data,tantam Dei ostensionem, cum pecea
ii odio, ct pio animi dolore, detesaremur. III. Probatur. Peccata illa sunt materia necessaria Sacramenti Paenitentiae,que non nisi, quam per idem Paenitentiae Sacramentum remitti possunt ab Ecclesia ; sed ita sunt peccata actualia
mortalia r ergo peccata actualia mortalia sunt materia necessaria Sacra menti Paenitentiae. Argumentum est
doctrina Concilii Tridentini tu sessi
14. cap. s. Ex insitutioue Geramenti Paenitentiae , jam ex beata , universa Melesia Iemper tutellexit, institatam etiam ese a Domino istegram peccato ram Consessionem , ct omnibus post ἰaptismum Lapsit, jure divino, nee ariam exsere , quia Domior uoster Iebus Christus e terris ostensurus ad Calor, Saeerdoles sui ipsius inearios reliquit, tanquam Praesides, diees, ad quos
uia mιrtalia crimina deferantur, is
quae Christi fideles reeiderint, qui pro
potesate Clauium remissionis, aut releu-xionis peceatorum, sententiam pronus-
eient. Et Can. . Si quis AxerIt, is Sa- eramento paenitentia ad remissionem peceatorum nec μνium nos essedare divino, confiteri omnia, singula peceat a mortalia , quorum memoria eum debita, diligeati praemeditatiora habeatur, etiam Oeealta , ct qaae sunt eontra duo Hisma Deealogi praeeepta. O tareumstantiar, qua peccati speciem mutant ; sed eam eonfessionem tautam esse ut siem ad erudiendum,σ eonyolandum paenitentem , e olim observatum fuisse tantum ob Iatisfactionem eanonicam imponendam ἰ avit dixerit , eos qui omnia peeeata eonfiteri sa- deut , nihil relinquere .elle divisae m Ierieordiae ignoscendam , aut demum nos licere eonfiteri precata venialia r anathema sit. Tertia Conclusionis pars, quod scilicet
peccata venialia sint materia sufficiens& libera Sacramenti Paenitentiae,pro batur l. Peccata venialia sunt vera peccata: ergo sunt materia paenitentiae : sed nota sunt materia necessaria , quia non sunt peccata gravia: ergo saltem sunt materia sufficiens. Antecedens probatur . Peccata venialia sunt talia peccata, quae clavibus Ecclesiae juste subjici possunt , & rite subjiciunturi ergo sunt vera peccata. it. Probatur. illa peccata sunt materia Sacramenti paenitentiae, quorum re
militonem Christus tribuit Apostolis; sed Christus tribuit Apostolis remissionem venialium: ergo peccata venialia sunt materia Sacramenti paenitentiae. De majori propositione non est dubium , quia peccata illa recte nos confitemur, quae Ecclesiae ministri rite ab solvunt ; minor probatur ; quia Cliristus absque illa peccatorum distincti ne Apostolis dixit: Raorum remiseritis peccata cte. ,quousque solveritis super Ierram cte. ergo, si Christus nullam socii peccatorum distinctionem in abs Iutione, nec nos debemus facere it conseisone.
IlI. Probatur ex usu ct praxi Ecclesiae, quum sciamus, viros alioquin pios didoctos subjicere clavibus Ecclesiae in
Confellione peccata etiam venalia; unde Ttidentinum citato Can. . hanc praxim approbavit, tanquam rectam ct utilem, 2 quae potest citra omnem praesumptionem retineri. Et Sacra facultas Parisiensis anno I 66 s. hanc proinpositionem proscripsit: Confessio valida est, de frientibus peeeatis: potuit ergo
86쪽
De Materia Sacramenti Paem tentiae. 69
deatissima Virgo, licti nee eontritionem teria sussiciens & libera sacramenti habuerit, nee uliam, vel levissimum meratum , comisserit, Beato Ioanni eoU-ιeri. Ex quibus verbis deducituri quod Possumus peccata levia Ecclesiae ministro confiteri.
IV. Probatur . Peccatorum venialium squotidie a Deo petimus remissonem in oratione dominica , quam Augustinus in lib. Enchiridii cap. o. vocat quotidianam paenitentiam, & satisfactionem : dicimus enim e dimitte nobis debita nostra cte. : ergo signum est, quod sunt materia sussiciens & liberabacramenti Paenitentiae. Proinde Tridentinum citato loco, haec habet. Venialia peccata. quibus a gratia Dei uos exeludimur, ct in quae frequentias labimur. quanquam recte, Ur uilliter, eitra inque omnem praesumptionem in eonfessione dieantur, quod piorum hominum usus
demonserat, taeeri tamen eitra eulpam
multisque aliis remediis expiari possent.
Et Augustinus citato loco Enchiridii
scribit . De quotidianis autem brevibus, lemibusque peeeatis, sine quibus bie τἰtancn daeuaν, quotidiana oratio fideliam satis Deit: eorum est enim dieere e Pater
noster,qui es in Caelit, quἱ jam Patri tali
regenerati Jiunt ex aqua, Spiritusancto. Delet omnino bae oratio minima ct quotidiaua peceata . Delet O ilis , a quibustata Fidelium scelerate etiam gesta . sed paenitendo in melius malata, discedit. Riguunt I. Potest dari peccatum mortale, quod actu committatur ab aliquo , quando baptiZatur; sed hoc peccatum est materia necessaria Sacramenti Paenitentiae , & tamen non est
comissum post baptismum, sed irri,
actu receptionis baptismi tergo materia necestaria Sacramenti Paenitentiae non sunt sola peccata comissa post haptismum. Il. Peccata veniaIta non possunt a Ministris Sacramenti Paenitentiae retinerit ergo, nec debent remitti : ergo, nec pariter tenemur ea
dem confiteri. Consequentia pi ima i equitur ; quia de iisdem peccatis data est a Christo Ecclesiae ministris potessas remittendi, ac potestas retinendirergo, si iidem ministri non habent potestatem retinendi venialia , nec pariter habent auctoritatem illa remittendi . III. Eodem modo sunt mater ira Sacramenti Paenitentiae peccata v nialia . ac mortalia alias absoluta ; sed mortalia alias absoluta non sunt ma- Paenitentiae: ergo nec venialia. Proba.tur minor; quia si mortalia alias absoluta essent materia sufficiens. & libera Sacramenti Paenitentiae , sequeretur, quod ex una ct eadem materia conficerentur duo sacramenta Paenitentiae, quod non est licendum ἔ sequeretur
insiuper, quod absolutio esset falsa, quia Minister absolveret peccata, quae jam
tant antecedenter absoluta : sequeretur denique, quod, quum peccatum absolutum etat purum nihil, tum moraliter, tum physice, judicium in Sacramento Paenitentiae fieret de mero nihilo ; quod nec pariter dici potest. IV. Peccata, quorum in Consellion Pobliviscimur, vel quae tacemus obj sam rationem , non debent iterum Consessario aperiri: ergo multo minus debent eidem manisestari peccata, vel venialia , vel mortalia alias absoluta.
Respondemus ad I. quod nomine peccatorum , quae post baptismum comittuntur, veniunt peccata illa, quae per baptismum non remittuntur. Undo , quum peccatum illud, de quo arguens loquitur in hypotesi, non sit per baptismum rem ilium, quod negari ab arguente omnino non pol est, sequitur, quod per paenitentiam remitti debeat .
Ad lΙ. dicitur . quod etiam Uenialia aliquando ob justas cautas Confessiario
retineri possunt, tum ob stequentem in eadem lapsum, absque ulla emenda tionis spe, tum ob propositi defectum, tum ob doloris, vel ob alias caussas , quae facere possunt, ut eorundem ab solutio, saltem per aliquod tempus,suia pendatur. Ad Ill. dicitur, quod mortalia alias absoluta possunt eme materia sufficiens& libera Sacramenti Paenitentiae, quod patet ex Benedicto XI. in Extravaganti inter eunctat de Privilegiis l. G-terum;ubi haec leguntur. Laeet Meessit
te non sit eadem eonfiteri peccata, tames, quia propter erubescentiam, quae magua es paenitentiae pars ut eorusdem Hecat rum Niseretur eonfessio,putamus salubre. Et quanuis sit eadem materia eire quam . non tamen est eadem materia
ex qua, quia diversi sunt actus doloris, propositi, & confessionis; nec absoluistio est falsa, quia per verba illius, vel confertur gratia, vel augetur, si alia
87쪽
in paenitente invenitur, & hoc in casu proposito absolutionis verba importa xeni ; & denique, quia peccatum abis Q lutum , etsi condonatum, est nihil minus denuo condonabile ; quod si faciunt homines , & bene factu ut , saepius remittendo ostensas, quas ab hominibus acceperunt, a sortiori potest facere Deus, qui in condonando suaminii uitam exercet, & potentiam , ct misericordiam.
Ad IV. Falsitas argumenti propositi ratet ex propositione damnata ab Alexandro VI l. quae est 1 Peccata in Con- sumne remissa , seu oblita , ob instans
vita perieulum , aut ob aliam caussam, non teσemur iussequenti consessione expri
Circa alteram Dissertationis partem,
enumeramus Haereticorum errores,
Praecipue novit simorum; de deinde subnectimus Scholasticorum opinio
Primo, Lutherus voluit, partes paenitentiae non esse contritionem , cola fetasionem , & latis lactionem , sed duas tantum, scilicet terrores incussos Coscentiis post peccati agnitionem, &1idem conceptam ex Evangelio, vel ex absolutione, qua quis credit sibi remissa esse peccata per Christum . Haec sunt verba I. ut heri in Refutatione articulorum Lovaniensium cap. 37. M . A,, Lovam et si v synagoga tia uita senten- lia scilicet, quod lii Conti itio,Confes-
is sio, ct satisfactio, est nulla, nisi Iudae,, prodireris, & similium . ideo ut haereis lica est damnanda se . Haec sunt pariter ejusdem Lutheri verba prout ea refert Cardinalis Palla vicinus lib. 12. Historiae Concilii Tridentini cap. io . , . Nonis sunt ties paenitentiae partes . contriti O,
, , consessio. 2 satisfactio; sed duae tano tum terrores scilicet incusti conscien- tiis agnito peccato , 8c fides conceptari ex Evangelio , vel absiolutione , qua
si credit quis sibi per Christum esse re-
Secundo, Calvinus duas asserit esse Paenitentiae partes , scilicet mortificationem , & vivificationem ; per mortificationem, non intelligit terrores incussos, ut intelligebat Lutherus , sed vitiorum mortificationem , abnegationem sui, & totius veteris hominis spoliationem ς per vivificationem vero non intelligit fidem. vel fiduciam, aut consolationem ex Evangelio. cou. Ceptam . ut pariter intelligebat Lutherus, sed studium bene vivendi, a Dfectum ad opera bona Sc. sui vider . est apud ipsum lib. 3. Institui. cap. II. l. s. ubi concludit. M proinde non υais jeret aliquo tempore, sed tota vita pae, nitentia agenda est. is.
Circa vero SchoIalticorum opiniones a se
serit Jueninus in Institutionibus Theo-Iosicis pari. 8. de Paenitenta q. 2. duas esse Theologorum sententias, unam scilicet Scotistarum, qui volunt, actus paenitentis, seu contritionem , conse G1ionem, & satisfactionem, non et materiam ex qua Sacramenti Paenitentiae , sed esse ipsamet verba, ex quibus absolutio constat; unde asserunt, absolutionem esse Sacramenti paenitentiae materiam simul & formam; materiam scilicet, prout sunt sonus quidam sensibilis , formam vero, prout significant,
ac exprimunt peccatorum remissionem; alteram vero Thom istarum, qui contendunt , actus Paenitentis esto materiam ex qua Sacramenti Paenitentiae . Uerum,ut res cum majori distinctione, & claritate explicetur, singulorum Scholasticorum circa ipsam adducimus , S enumeramus. Primo Scotus in dist. I . qu.est. 4., dc dist. i 6. quaest. I. vult, quod tota sacramenti Paenitentiae ratio, seu essentia in
sola Sacerdotis absolutione conli stat, Sc quod contritio, confellio , ct satisfactio sint quidem necessamae ad Sacr menti effectum , proprie tamen non esse illius partes esse ut tales. Multum quidem distat Scoti sententia a Novatorum errore , prout ipsemet se explicat dist. i 6. quaest. t. citatis num . . ubi
haec scribit. Hujus naua pars est contritio ν quae est quoddam Diritale in anima,c idest non sensibile seque eoUessis , quia nibu est ipsius sentestia Saeerdotis, sed afras rei aecusantis se . neque 1atifanio , quae Ieqsitur illam absolutioxem
Sacramentalem. . . . me tames tria ad
Sacramentum Paenitentiae . ad hoe ut digne reeipiatur, requiruntar, vel praevis, Oel sequeπtia.
Secundo , Andreas Uega lib. i a. de iussificatione cap. s. acriter defendit Scotiopinionem , eamque dicit multum a Novatorum eriore distare , ac proinde Concilium Tridentinum Novato.
Ium errorem damnans, nullum intemdit Scolasticorum opinionibus praeiudicium tuleri e . Quod, & narrat Cardina-
88쪽
De Materia Sacramenti Paenitentiae
dinalis Palla vicinus lib. ia. historiae Concilii Tridentini cap. io. dicens: non parum in Guellio disceptatum fuisse,
qua ratione a sat paenitentis deelarandi
forent pars Saeramenti, nihil ob id perstricta Seoti sententia, eui neque pariter officere vesaerat Θnodus Florentina. Tertio , Maldonatus pari. 3. de Paeuitentia Thesi . pariter Scoti opinionem defendit, & de Concilii Tridentini mente scribite o nunquam fuiIlo,, Ecclesiae sensum,ut decerneret in om- ni Sacramento debere ella res duasis dis in fias, quarum altera materia es- ,, set, altera larma. Hoc enim non po- ,, test in omni Sacramento repetati, ,, V.G. in matrimonio : sed tantum vo-- luit dicere, in omni Sacramento esIO ,, quiddam externum, quod habeat vi - cem materiae, & quiduam , quod ha- is beat vicem formae , etiamsi non sit diis stinctum . Ego vero jam docui, nonis tantum aqua in baptismo esse mate- riam, sed etiam verba , quia quidquidis sensibus percipitur, vocatur materia se in Sacramento ; significationem au -- tem esse formam. M.
Quarto, Durandus in . dist. I 6. quaest. I. tuetur , quod sola paenitentis consellio sit materia essentialis paenitentiae;contritio vero sit dispositio, & satisfactio
sit fructus Paenitentiae. Quinto, Paludatius asserit in . dist. i 6. quaest. quod contritici , confestio , ct satisfactio ex aequo constituant essentialein materiam paenitentiae. Et Petrus de osma Paludant sententiae accedens voluit, quod absolutio data ante satisfactionem sit nulla. sexto, Melchior Canus parte 6. de Paenitentia, docuit, quod contritio non sit pars essentialis paenitentiae, sed tantum integralis.
Septimo, alii Theologi, quos impugnat
quitur Marianus Victorius in lib. do Sacramento Confessiouis cap. II., ct in lib. de Paenitentiis publieis, voluerunt, quod manuum impositio si materia proxima di essentialis Sacramenti Paenitentiae .
Octavo,communiter Theologi post Concilium Tridentinum scribentes pro
materia ex rea Sacramenti Paenitentiae, assignant tres actus paenitentis, scilicet Contritionem , confessionem , di satisfactionem , ita tamen, quod contritio , ct confesso constituant materiam essem talem , satisfactio vero
Dicimus i I. Terrores Conscientiae incussos, ct fidem ex Evangelio, vel ex absolutione conceptam, in sensu Lutheri, di mortificationem, & vivificationem , in sensu Calvini, non esse materiam essentialem ex qua Sacramenti Paenitentiae. I. probatur ex Scripturis. Apostolus II. ad Corinth. 7. scribit: a'uae seeandam Deum es tristitia, Paenitentiam in Ialutem stabilem operatur. Ubi per tristitiam,non intelligit Apostolus dolorem de peccatis comissis , quae est contritio , sed molestiam illam , & verecundiam , quae gignit Paenitentiam . Et hoc ex eodem Apostolo patet, in eadem epistola cap. 2. Ex multa tribulatione, ct angustia eordis seripsi bis, uouut eontrisemini, sed ut sciatis, quam
ebaritatem habeam abundantius in vos. Et cap. . Gaudeo , non quia coni ripati
estis, sed quia eontristati estis ad Pan tentiais. Ad quae Bellarminus de Pae
,, te Apostolus non haec diceret, si peris tristitia dolorem illum acciperet, quo,, quis angitur, quod Deum offencie-- rit . Non diceret , inquam e ser ,, o vobis, non ut doleatis de meeato, cum is hoc ipsum vehementissime cuperet, ne ,, que diceret: non gaudeo, quia eontristat. ,, estis; cum maxime gaudendum si,quod is peccatores peccasse se doleant, & gauis dium sit in Caelo super uno peccatore,, paenitentiam agente. Itaque, ut Chry. is sostomus, & alii exponunI, sentea
is tia Pauli est : gaudeo de fluctu, is qui est Paenitentia. Et quemadmodum
D medicus non gaudet , quod amaron pharmaco, vel sectione, aut adustio- D ne aegrotum cruciet, sed gaudet dois sani late, quae ex illo pharmaco, vel ,, sectione,aut adustione consequitur, sicis etiam Paulus non gaudet, quod aspe- ,, ra objurgatione, & minis, terrorem,
is & molestiam Corinthiis attulerit; sed
,, quod, ea molestia, ac terrores, Paeni-
, , tentiam, eamque stabilem , & omniis is no salutarem pepererint. Vides igituris ex doctrina Apostoli Paenitentiam .is non esse terrorem ex minis incussum ,
sed essectum , seu fructum quendam
is eius terroris, ut Concilium Tridentiis num recte docet, , . Calvini autem error sic impugnatur; quia ipse, vel con
landit Paenitentiam cum justificatione poste-
89쪽
posteriorem esse Paenitentia : Scripturae vero aperte afferunt , Paenitentiam esse viam ad justificationem, &per consequens esse priorem iustificatione; vel supponit justificationem posteriorem esse Paenitentia r Scriptu-Iae vero aperte asserunt. Paenitentiam esse viam ad justificationem,& per consequens esse priorem iustificatione ipsa . Jerem. 38. Si paenitentiam egerit gens illa a malo , agam ct ego Paeniten-riam. Ezechielis i 8.& 33. saepe repetit Dominus. Si paenitentiam egerit impius, kniquitatum ejus non recordabor. Lucae s. Nisi pisitentiam habueritit, omnes militer perilitis. t ucae Eq. Oportebat praedicari Paeuite utiam , ct remissionem peecator a . A ctorum 2. Paenitentiam
agite, O baptizetur unusquisque mestrum In nomine TUM Gripi, in remissionem
receatorum, ρο aeeipietis Guum Spiri tus Sancti. Actor I.Paenitemini, ρο eυu- vertimini , ut deleantur peceata vestra . Afi . s. Huαe Prive em, O Salvatorem Deus exaltavit dextera sua ad danis iam Paenitestiuis Israeli, O remissionem peccatorum. Actor.8. Paeuitentiam age
ab bae nequitia tua , ct roga Deum, si frie remittatar tibi bae eogitatio eordis tui. Actor. a. Ergo, Gentibus Paenitentiam dabit Deus ad vitam , II. probatur ex Romanis Pontificibus. Gregorius Magnus homil.34. Paenitentiam desiit, I praeterita peccata plangere, O plangenda non admittere: ubi dolor de admittis. & propositum de non admittendis expresse continetur, & nulli terrores , & nec fides exprimitur, quam vult Lutherus, ct nec vivificatio , nec mortificatio , quam vult Calvinus . Et ante ipsum Leo Magnus serm. I I . de Ruadragesima cap.4. LoDor, insidiarum suarum fraude deceptor paesit entiae lae mis ablui, O portas miserieordiae, Apostoliea elave reserante, ad remedia reconesitalionis admittι videt. Gregorius IlI. De Paenitentia in praefatione . Paenitentia dicta est a paeniteπ-δο , quod scilicet aliquis corde paeniteat, se peceasse eoram Deo erabeseat. Ruia Deo donante, nihil potest eontra nos DL-Hlus in sua princere neqzitia, si puram
III. Probatur ex Conciliis. Concilium Tridentinum sess. ι . cap. I. Sancta Θ- nodus damnat eorum sententiar, qui pa nitentiae partes, ineussos eonscientiae te rores, ct Adem esse eonφeπ ant. Et can.ε.
ejus em sellionis. Si quἰs dixerit duartantum esse Paenitentiae partes, terrores Dilicet inessos eonyeientia.agnito peceato , ct Adem conceptam ex Emangelio ,
CH a solatione , qua eredit quis sibi per Corbiam remissa esse peceata ; anathema st. IV. Probatur ex Patribus. Tertullianus
in lib. de Paenitentia asserit, necessariam esse contritionem, quia oportet, Paenitentis animum maeroribus deuri , ingemiscere , lacrymari, S mugire dies , ac noctes : necessariam elle satisfallionem , quia oportet, sacco, &cineri incubere , corpus sordibus Obscurare , jejuniis preces alere: necessariam esse confestionem , de qua haec omnia scribit: Haec omnia Memologesis, ut paenitentiam commendet, ut de perieuit limore Dominum bonoret, ut peeca toreini Uyr proσunciant pro Dei indignatione fungatur Cum igitur pro Φοluit hominem magis relevat,eum squaIlidum Iarit,magis mundatam reddit, eam aecusat, ex sat, eum condemnat, abfu-
vis. S. Cyprianus in serm. de Lapsis . ait. Denique quanto , ct fide majora, ertimore meliora sunt, qui quantas nullo saret ii, aut libelli facinore eonstricti; quIa tamen de boe,vel eogitaverunt, hoe ipsum apud Meerdotes Dei dolenter, Osimplieiter eonfitentur , Exemologesimeonseientiae faeiunt, anImi sui pondus exponunt , salutarem medelam parvit licet, or modieis vulneribus exquirunt. Chrysostomus in serm. de Paenitentia , qui Iaabetur in s. tomo post homilias decem de Paenitentia.In eorde ejus es striario , es iσ ore confessio, in opera tota bu-
militas: bae est perfecta,ct fructifera prinitentIa ; Augustinus tradi. in Psal. 146.
illa verba exponens e quiJarat eoutritor eorde r inquit: Sanat contritor eorde,
sanat confitenter, sanat se Usos paeniten
V. Probatur Rationibus I. Terror es incussi ex Lui hero, ct fiducia remissonis non costituunt paenitentiam , sed antecedunt illam: ergo non prosunt esse mater Ia essentialis paenitentiae. Antecedens probatur , quia possunt ad excitandam Paenitentiam r ergo eam inchoant, & inducunt, non vero costituunt. lI. Si actus illi essent materia essentialis Paenitentiae, ubicunque reperirentur,deberet esse Paenitentia ;sed hoc est falsum, quia plures terroribus hisce concutiuntur , ct nihilomi-
90쪽
De Materia Paenitentiae Sacramenti. IJ
pus paenitentia non ducuntur e ergo quanuis terrores illi, & sides aliquando paenitentiam excitent, non eam Iamen essentialiter constituunt . III.
Si vivificatioCaIvini est justificatio,nequit constituere paenitentiam, quia paenitentiam consequitur : unde Actorum tr. dicitur. Paenitentiam; Geu
tibas dedit, O vitam , quibus verbis fit palam, quod paenitentia est via ad justificationem . & Ideo est prior ipsa.
IV. In opposito errore positi sunt Lutherus, ct Calvinus ; Lutherus enim ponit pro materia essentiali paenitentiae actus illos, qui paenitentiam praecedunt ; Calvinus vero ponit actus illos , qui paenitentiam subsequuntur: ergo , ut veritas in medio sit, debent pro materia essentiali Paenitentiae poni actus illi, qui raenitentiam nec praece dunt, nec subsequuntur, sed qui paenitentiam ipsam ingrediuntur, adeoque ipsain essentialiter constituunt; quales
Arguunt I. scripturae docent, ex duabus
tantum partibus Paenitentiae Sacra mentum constitui , scilicet ex cellatione a malo , & ex conversione ad bonum et ergo hae tantum duae sunt materia essentialis ex qua hujus Sacramenti , ct non illae tres , quas Catholici allignant . Antecedens probatur. . Isaiae I. dicitur: qui6eite agere perverse, distata Muefacere. Et Psal. I . Deelina a malo, =sae bonum . it. Illae palles ingrediuntur essentialiter materiam ex qua Sacramenti Paenitentiae, quae in ejusdem definitione apponuntur; sed in eiusdem definitione apponuntur aversio a malo, & conversio ad bonum e ergo hae duae tantum partes sunt materia essentialis ex qua Sacramenti Paenitentiae. Probatur minor. Magister sententiarum in Φ. dist. i ., & Gratianus dist.3.de Paenitent.,has allignata tSacramenti Paenitentiae definitiones, ouas volunt decerptas ex Ambrosio, Augustino,& GregoriorAnte acta peeta ta desere, ctfenaa non eommittere t &Mala praeterisa planxere, er plangenda
non eommittere : & vindicta quaedam
puriens in se, quod dolet eomisisse . III .in
Scripturis pro materia ex qua Sacra menti Paenitentiae leguntur tantum terror,& fides t ergo non illi tres actus materiam x qua hujusmodi sacramenti ingrediuntur. Probatur antecedenS.
Marci i. Paenitentiam uise , ct eredite angelio. Lucae ultimo . Oportet pra dieare Paenitentiam , O remissonem pec
catorum in nomine meo . A tor. o. Te
stimans Iudaeis, atque Gentilibus, in Deum paenitentiam , O fidem in Dominum nostrum Pesum Gripum . IV. Adius illi , quos Catholici docent esse materiam essentialem Sacramenti nitentiae,nullibi in Scripturis inveniuntur ex prelsi r ergo pro libito &sne fundamento sunt excogitati. U. Idem actus possunt ab homine simulari, & fingit ergo in illo casu esset simu latum Sacramentum Paenitentiae, quod non est dicendum.UIdudas habuit tres
actus jam dictos, ct nihilominus IMqueo se suspendit, quia fidem specialem non habuit: ergo non actus illi, sed fides Sacramentum paenitentiae essentialiter constituit. VII. Tres actus, de quibus loquimur , quan vis olim fuerint necessiarii ad paenitentiam publicam, nunquam tamen necessarii fuerunt ad paenitentiae Sacramentum essentialiter constituendum: ergo vana fuit Catholicorum excogitatio, il-IOs pro materia ex qua Sacramenti Paenitentiae asserere , & publicareo. VIII. Ueteres Patres quando loquuti
fuerunt de Paenitentiae Sacramento,
nunquam usi sunt illis tribus actibus, quos Scholastici induxerunt, sed dumis taxat illud explicarunt per cessationem a malo, & per conversionem ad bonum t ergo signum est, quod hae duae tantum patres materiam ex qua Sacramenti Paenitentiae essentialiter con stituant . Respondemus ad I. Isaiae verba non indicare , quod justificatio sit post praeteritorum peccatorum detestationem,& melioris vitae propositum , quod intendit Calvinus, sed ante; adeoque Paenitentiam non esse fructum , sed esse caussam justificationis nostrae; &hoc patet, quia post citata verba Isaias dicit i quiescite agere perverse , discito benefaeere : quaerite iudieium , subvenite oppresse , iudieate papillo, defendite viduam ; σ venite, cy arguite
me , dicit Dominus, si fuerint peeeata
luntur, O fi fuerist rubra quasi vermiculus, velut lana alba erunt. Ad secundum locu dicitur, quod,quae ihi adnumerantur,sunt partes justitiae, non partes Paenitentiae,ut Bellarminus exponit.