- 아카이브

Illustrissimi et reverendissimi domini D.F. JosephMariae Perrimezzi ex ordine Minimorum S. Francisci de Paula ... In sacram de Deo scientiam dissertationes selectae historicae, dogmaticae, scholasticae. Pars prima octava

발행: 1738년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

Dissertalla CCCLXX.

Histris. Ad Colog. g. Charitas est vinculam persessionis. l. Cor. 13. Maior horum es charitas. Ad Philippeii ses I. Cupio dissoloi ct esse eum Gripo mibi inere Christus est,ct mori lucrum. II. Cliaritas est perfestior spe: ergo est

perfectius & excellentius motivum amandi Deum. Rationem hanc illustrat S. Thomas 2.2. quaest. 2ῖ. art. 6. in corp. titer virtutes Theologieas illaesi prior , quae magis Deum attingit: semper autem id, quod est per se, majus est eo, quod es per aliud : fides autem ροJper attinguut quidem Deum, secundum quod ex ipso provenit σobis vel eognitio 'eri, vel adeptio boni; sed Charitas attingit inum Deum, ut io ipso uat, non ut ex eo aliquid nobis prooeniat. Et ideo Charitas est excellentior fide, spe. Et in responsione ad 3. Idem bosum est obiectum maritatis, ct spei ; sed Charitos importar unionem ad illud bonum, Dei autem disantiam quandam ab eo. Et inde es quod Charitar nos respieit illud bonum ut arduum sicut Dei: quod exim jam unitum est, nos habet ratiosem ardui ; O ex hoe apparet, Sanctus Thomas concludit , quod maritates persectior De. III. Perfectior est

amor, quo aliquem amamus propter seipsum , quam amor, quo ipsum amamus propter nos ipsos ; sed Charitas est amor, quo amamus Deum propter seipsum , spes vero est amor,

quo amamus Deum propter nos: ergo Charitas est persectior amor spei

amore , quan vis uterque Deum habeat pro ob lecto. IV. Amor spei est bonus & meritorius ; dicit enim Scriptura Psalmo ii 8. Delisavi eor meam ad faciendas jusifieationes tuas in aeterinuum propter retributionem ; sed semper est amor, qui dicitur mercenarius: ergo non est adeo persectus, ut est amor Charitatis, quo diligimus Deum nihil cogitando de retributione,& de mercede.

Arguunt I. Quicunque amor verus per nos est super omniar ergo per nos nullus est amor Dei incipiens,inchoatus, ct imperfectus . II. Si amor Dei imperfectus est super omnia, sequi. tur, quod reconciliat hominem Deo; sed hoc est contra Conc. Trid. sess 6.C.6. & sess. i . cap. d. ergo &c. III. Si amor Dei, qui dicitur concupiscentiae,

R est super omnia , non lassiceret ad hominis justificationem, sequeretur, quod qui Deum amaret super omnia, ut suum ultimum finem , si moreretur ante Sacramentum perceptum ,

Ilic homo deberet a Deo damnari: sed hoc est salsum t ergo &c. IV. Ex Scripturis in amore Dei, ac etiam in contritione de peccatis . requirit ut intensio gradus: ergo discrimen inter amorem persectum & imperfectum consistit in intensione, vel in remi

sone graduum. Probatur antecedens. Natth. 22. Diliges Dominum Deu1 aruum ex toto corde tuo, ct in tota anima tua, ct in tota mente tua. doetis 2. Convertimixi ad me in toto eorde vestro. Lucae 7. remittuntur ei necaxa multa,

quoniam dilexit multam. Et psalmo 37. spinas sum nimis , rugiebam a gemitueordis mei. U. Ex majori gravitat peccatorum requiritur major intensio amoris de doloris: unde Cathechisemus Rom. pari. a. de paenit. n.46. docet. Coatritionem adeo vebementem, aerem, lueensam esse oportere, ut δε- larit acerbitas , eum JEelerum magnitudine aequari, eonferrique postsit. V l.Nequit dolor esse summus appretiative,&remissus intensive r ergo si a nobis requiritur dolor summus appretiative , requiritur etiam dolor summus intensive t ergo semper requiritur intensio gradus . VII. Motivum propriae Beatitudinis spectat ad spem; sed motivum propriae beatitudinis impoliat amorem Dei persectum: ergo amor Dei ex spe importat amorem Dei persectum . Probatur minor. Amor

δε postoli Pauli, quo cupiebat dissolvi, & esse cum Christo, ex S. Thoma. &ex S. Bonaventura erat amor perfectus ,& nihilominus erat amor propriae Beatitudinis. VIu. Amor Dei castus, purus, ct gratuitus, est amor Dei perlectus ; sed amor Dei, quo

amatur , ut nobis honus, vel ut est nostra beatitudo , est castus , purus de gratuitus : ergo Sc. Minor e Augu- vini strin. is 8. alias 16. de verbis

Apostoli . Unusquisque ins eiat se in-rm, aneudat se , probet se in omnibus fastis suis, bonis operibus suis, quae fa

ciat cuis pharitate , nos expectans re

tributionem temporalem , sed promissum Dei, faelem Dei. Non enim quisquis Deus tibi promittis, valet aliquid praeater ipsum Deum. Omnino me non Diiaret Deus, nisi promitteret mihi seipsam Deum: ct in expositione psalmi a.

Pars

162쪽

De Contritione persecta. I s

Para mea Deus isseeuiam. Factam est iteri Gripianui. st uos eat in ignem

cor eastam, gratis iam amatur Deus,nοπ aternum eum diabolo , sed in regnum

ab illa petitur aliud praeiniam . mi aetersum is rei rum Gripo , tere Vse aliad praemium petit a Deo , ω propte- Christianus es ; cautus is oriri tenta.

rea Oult semire Deo, eartur sacit, quod tIone , ue prosperis rebur eorrumpatur svati aecipere, quam ipsum , a quo vulι uefrangatur advers ; O in aban-aecipere. Ruid ergo nullam praemium is dast a bonorum terrenorum modesur

Dei salium praeter sum . Praemium temperans , di is tribulationibur μ' Dei ipse Deus est . me amat, hae din- tia ct pallant. Rui etiam proficien ogit: si Misit dilexerit, nos erit casur perseniat ad talem animum , ut pis

amor. amel Deum, quam timeat gebeππam,

Respondens ad I. negando conseque, ut etiamsi illi dieat Dear, utere deliciistiana; & ratio negationis est, quiata earnalibus sempiternis , ct quantum

amor Dei verus . & super omnia, dici potes peeea , nee morieris , nec is ge- potest incipiens ct imperfectus tribus hennam mitteris ,sed mecum IaπIummo modis. I.Ratione intensionis, vel re- do non eris; exhorreseat, ct omnino αμ ilionis actus ἔ Ιl. Ratione compa- peeeet, non jam, ut is illud. quod ti- rationis ad per sellum, seu rationea mebat, non Meldat .sed nee illud, quem

motivi formalis , ct specifici. IlI. Ra- se amat, Ueodat. Quibus addit idemtione distinctionis virtutum, quatenus is Tournely ; proponit ibi S. Doctor b

amor Dei Perfectus constituit chari- minem, qui&timore poenae, Samo

tatem, quae major est omniumr Amor is re proprii sui commodi, boc est aeter- vero Dei imperis ius constituit spem, is nς heatitudinis Sanctis promissae con- quae minor est charitate . hn igitur is sequendae,peccatum fugit, & bonum quomodo potest esse amor Dei inci- ,, operatur, cuius consequenter & ti-piens , inchoatus, ct imperfectus , qui mor, θ amor est super omnia r non sit verus, ct super omnia, ct tamen is tamen ibi haeret, &sistit, sed profi- non sit perfectus . Quod confirma- is ciendo pervenit ad amorem Charitatur auth. S. Tb., qui in a. a. quἀst.24. D tis perfectum , quo nempe Deum ait.9. etiam in ipsa Charitate distin propter Deum diligit, & eo privariguit gradus. & quidem tres, Verbis is pertimescit. Igitur praeter amorem bisce : Ineipientium , promentiam , or , , illum primum hea lituo in is, qui insi- terscctorsin. Deipientium charitas c-- is plera , nec tam perfectus est, licetuit iπ reeqsu a peeeato, ct rellanti O is super omnia, alium perfectiorem &coseupyeentus ti proficieπιium vero tu is Charitatis necessarium agnoscit San-

virtutum exereὶtatione, quibus robora ctus Augustinus. istur obaritas: Persectorum denique in Ad III. dicitur. quod illa eadem in .sudio isbarendi Deo , ae eo fruendi, commoda possent etiam sequi in illo. eum sempe dilμινι eviant, O esse cuin tum opinione, qui dicunt, essentialem Christo. rei sectionem consistere in gradus in- Ad Il. dicitur, quod Concilium Tri- tes sione. Ut enim ait Tournely, si deni inum intelligi debet, ut intelli- quis Deum ex Chai ita te supet omnia guntur Patres ; qui, ut ait Tournely. appretiative summa diligere suppona-ν, nihil aliu d exigunt ab ho ini te, quam rur, qui tamen non habet illam gra- ut Deum super omnia diligat ad gra- dus intensionem necessariam , ut cha- tiam reconciliationis obtinendam; ritas sit perfecta, di reconciliet ho- is quod quidem verumest , si de amore minem Deo ex se; tunc eliam ille ta- charitatis intelligatur , ut debet in- lis, si in eo statu morte praeveniatur , is telligi; lalsum vero , li intelligatur de damnabitur . Unde idem Auctor con- .. amore quocniaque . licet si super ,, cluditi itaq: metaphvsicae illa suppos- M omnia. Et pro hoc probando addu- tiones in rebus practicis ct motalibus cit testem Augustinum , qui lib. de is non ita morose urgeri debent , atque CatechiZandis rudibus e. 17. loquens se divino judicio relinquendum,quid sat de triplici hominum genere, qui ad ,, de homine in dicta hypothesi constisdem veniunt, de tertioliaec sci ibit: se tutor sve Deus nunquam permittat Qui propter beathudiuem sempiternam is ex infinita sua misericordia , homi-er perpetuam regulam. quae post bane is nem se bene assectum mori sine vera vitam Sanctis fatara promit ιitur, vulι ,; contritione, δι charitate , sive bonam

163쪽

3 6 Di s sertatio CCCLXX

eius volutata tem , quamquam imperis is Scriptorum recentiorum authoritate, - Q is sed Scripturae, veterum SS. Patrum ,

, , se mira acceptet, sive quocunque allo,, modo saluti illius hominis provideat. Ad lv. dicitur, quod Scripturae requirunt liuensiqnem gradus tum in amare Dei, tum in contritione de pecca iis , ut quid optimum . & exoptandum, non vero, ut quid necessarium ad es lentiam 3 mori perseexi , ct contritionis pei festae. Scripturas adductas explicat citatus To irnely . qui Scdicit responsionei' datam ei se vegae

hd y. eadem ell responsio, quod scilicet

a Catechismo, dc etiam a patribus indicetur, quid optandum lit ; non vero , quid iit absolute nec ellai tu in . yllius in η. dist, 16. l. . his verbis exinplicai l P. y Catechis nuna . st viam

ut peccata alia aliis graviora DUt, ita magis de uiso, quam de alio pro ratiuo gratitatis eorum dolere debet Peccator , magir , inquam , appretiqime, uos intendi

μὸ . Et si enim omnia peeeata ita fist

detestanda, ut nullius rei gratia velit

homo aliquυd eorum commistere, ne quirdem ad aliud preestam evitandum , DI I-

giέ tamen ea fugere debet, quibus Deas gravias ossentitae: er pretarde etiam pro iis remmissis die7οjam mora , idest oppre

sialite, magi/ dι ere. Non auIem oportet , ut dr' iis doleat anagis iniense , quia Rhi citra eulpom potest magis imiense dolere de malis ' temporali has, quam de peetato , i/a ct magis de iis ori peccato, quam de fraviori, concurren-rιbas videlicet aliis causis, quae dolorem minoris peceati reddant magis intensum, ut ins imia , turpit adine , damno, D st. milibus

id V. Dicit Tourn styi Catechismi Consteilii Ti ideo tini non tantam esse au-ilioritatem,u in rebus salva fide conetroversis inter Theologos necesse sit ad sententiam Aulorum illius accedere. Unde subdit. Et vere ni ulta illi do-i, centi quV bene multis non probanturis Theologis: v g. aquam Calicii Eucha se ristici prius converti in vinum , quam, , in sensu inem Christi; admixtionem is balsami essentialς melIe in Sacramenis to Consrmatio uis, S alia hujusmodiis non pauc , in quibus , salva, quae

is debetur Catechimo, reverentia, ab is aut horib is i iὶIius recedunt Scholae

,i Magistri, Non ita lue hic pugnandu M

& eertissimis rationum theologicaesis rum momentis ac praesidiis Ad VI. negatur major; α ratio negationis est, quia appretigito objecti non oritur ex illo eodem capite, ς x quo oritur actus intensio. Prima oritur ex praestantia objecti I sec unda vero ex vehementi applicatione facultatis eroga objectum, Ad UII. dicitur, quod mativum an ris Pauli, & unionis ipsius cuin Christo erat sum m a Dei Bonitas, ct per- fel io in se ob 'lute considerata , loqν ero beatitudo , qua recidit Iros beatos . Vel dicitur, quod erat beatitudo aeterna obiective sumpta, hoc est

Deus ipse in se bonus , qui est heat i-tudinis nostrae objectum : non vero beatitudo forin liter accepta , scilicet posses io ipsa Dei . quae nos reddit actu & format iter beatuet Ad VIlI. & liaec pariterseponit Tourne in ly distinguq majorem : Amor Deis castus, purus S giatuitus, quo Deu ,. diligitur, quia in se bonus, ct infinii, te perfectus, est amor pei sectae Cha, is ruatis; concedo : Amor Dei callus, o qqo Deus diligitur,qt nobis honus, seq quatenus est nostr beatitudo, nego:&is distinguit pariter in in ore; atqui Amoris Dei, quatenus nobis bonus tac. est ca- is suus . & gratullus , cqmparate ad , t amorem mercenarium , quo Deus diis ligitur propter bona temporalia, con is cedo: comparate ad amqtem perfe-- fium Charitatis , it ei qua distinguo ;i, est amor Castus, id est bona si licitus, ,, honestus, necessarius, supernatuis ratis concedo: idest Iam perfectus. 1, ac amur charitatis , nego . Solutio, , ex iam dictis manifesta est, Ad S. Au-i, Eusti inim dico I., eum loquio qn de i, actu pei festae Charit iis, sed de ho-i, mi ne haben Ie silaritatem , qui certeis intuitu mercedis aeternae operari po- i est. R debet: neque ςnim charita se exς ludit spem , imo potius hanc sem per includit, cuju* actus, sicut Staliari rum virtutum , imperat, 'van qua se ipsa Chai iras ex proprio tuo ac λri, mali motivo ad mercedem ill m non

164쪽

DISSERTATIO CCCLXXI

De Contritione perfecta. An reconciliet hominem Deo, etiam extra casum necesitatis, θ' antequam Smcramentum actu percipiatur p An si dispositis necessario proerequista ad percipiendum

Sacramentum Poenitentiae p Et quid si Sacramenti votum , quod in Conre, tione perfecta necessario imcludi debet P

Tatus quaestionis est ; an quoties habetur perfecta

contritio, toties . etiam habeatur reconciliatio h minis cum Deo, etiam antequam

Saciamentum

percipiatur actu An vero habeat vim illam reconis ciliandi hominem Deo in necellitatis articulo . Deo sic ordinaute Igitur quaestio non est de contritione in . encie , nec de contritione imperis fetria i rur quam certum est justitiam humini non conferri; sed de contritione pcrscffa . qu e scilicet ex cha-I: I IC p Occait, ct per quam homi-Γl CLOnciliatio cum Deo habetur inc uoas determinatii. Opiniones primo talarimus, Conclusiones deinde Irimabimus, atque probabimus. Pilino , Hadrianus, &C et anus, voluerunt per contritionem non deleri

peccata . Hujus etiam opinionis fuit Balthasar Heredias , Archiepiscopus Calaritanus Iut narrat Cardinalis Pallavicinus lib. ia. Hist.Concit.Trident. C. io. qui de subdit . contra hanc sententiam paratum jam fuisse in eodem Concilio Tridentino canonem. At, quum respondisset Heredias , quod ejusdem opinionis fuerant Hadrianus, ct Calatanus, abstinuit Synodus a proscriptione, oc eo vel magis, Para VII. quia sensum inter Catholicos contro versum pati potest. Secundo, Michael Baius. Lovanienss Doactor,docuit quoque, Charitatem pers Ham, quae est ex eorιie pure,o eo eleuata bona , ctfide πω fcta , in Catectamenis, O Paenitentibus . posse esse sine remissove peeeatorum. Et hac Baii sententiam damnarunt Romani Pontifices S. Pius V. Gregotius X Il. θ. Ur-hanus Ulli.

Tertio Estius ia 4.dist. i . . et asserit, Ontritionem perfectam , Deo ita disponente, non reconciliare hominent Deo ante Sacramentum . nili in casu recellitatis ; scilicet quando urget periculum nicillis , aut nulla est opportunitas percipiendi sacramen

tum .

Quarto, Alii docent, quod perfecta contritio non lautum in casu necellitatis . sed ordinarie hominem Deo reconciliat antequam Sacramentum actu percipiatur . Sequitur hanc opiniOnem Tournely de Sacramento Paen, tentiae quaest. 4. ar.2. 8t alii. Dicimus l. perfectam conti itionem non tantum in casu necellitatis, sed ordiis dinarie hominem Deo reconciliare, antequam Sacramentum actu percipiatur . I. Probatur ex scripturis. Ezechielis 3 3. Impietas Impii nos sorabit ei in qua sinque die eonversus fuerit. Et cap. i8. Mimplar exerit paenitestiam ab omnibus peceaιis suis, qua operatas est, omnium 1 a is

165쪽

346 Dissertatio CCCLXXI

iniquitatum ejus non recordabor . Luca: I. Remittuntur ei peccata multa , quia dilexit multum , eui autem minutremittitur,minus diligit. Et cap. t o. Dili. ger Dominum Deum tuum ex toto eorde ruo, ct ex tota anima tua . Hoe fae,

vive . I. Joannis 4. Omnis qui diligit ,

ex Deo natur es. g ut non diligit, non novis Deum, qaoniam Deus obaritas est, χ infra . Deus eharitas est, qui ma uel in ebarirate , in Deo manet, Dear in eo. Et cap. 3. Nos himus, yuιniam translati Durat de morte ad itam , quouiam diligimus Fraι res . Qu. usu diligit, manet in morte. I, Petri q. Charitas operit muItitudinem P recto rum . Denique Coloi l. s. maritas est cineulum perses Itoηis. in omnibus his

Scripturae locis, di iri aliis etiam similibus, quae atterri pollent, nulla fit dillinctio inter casus nece ili talis, Sccasus ordinarios , ct semper charitati& pei sectae contritioni tribuitur vis sanctificandi nominem , & purgandi

li, Probatur ex Romanis Pontificibus, S. Plus v. Gregorius XIll. & Urbanus Vili. damnaverunt sequentes Michaelis Baji propositiones , quae ma-pifeste Conclusioni nostrae opponula tur , scilicet , XXXI. Garitas perfe-tia , ct Heςra , quae est ex corde puro , ct conscientia bona . ct fide non fila , tam in Catechumenis, quam in Paenitentibus, potest esse sine remissone peccatorum; XXXII. Charitas illa , quae esplenitari legis , non es Iemper coniuncta cum remissione peecatorum . LXV l. Homo existens in peecato mortali potest halere geram ctoritatem . LX VIll.

Per contritionem ςt qm cum elaritate

persecta , ct violo suseipiendi Sacra ineu-ram eoniuncta . non remittitur crimes extra cogum πeeessitatis, aut martirii,

sine aliualisuseeptione Satrame uti. Jll. Probatur ex Conciliis. Concilium Tridentinum se T. I . cap. q. docet. Et si contritionem baue, aliquando charitate persectam eje e ligat, hominemque Deo reconei lare, prius quam hoc Sacramentum a su suscipiat ar ; ipsam nihilo minas reeonciliationem Usi eontrit lini sine Saeramenti toto , quod in illa includitur , non esse abscribendam. Ex quibus habetqr, quod contritio per fecta inclutat charitatem , ct tunc reconciliet hominem Deo, antequam actu Sacramentum per ciriatur ; quod virtus h.ec reconciliandi contritioni

non competat, si non contineat vortum, seu clesiderium Sacramenti. III. Piobatur ex Patribus. Chrysostomus lib. i. ad Theoacitum lapsum n. 6. HUM modi est Dei erga homines elementia ἔ nusquam averjatur siue eram penitentiam ; sed etiam si quis in extremum improbitatis pertigerit, ct hiue ad virtutis viam redire ιιluerit, ipsum suscipit, ct amplexatur . ni il*ae non agit, ut eum is pripinum satum restituat; quodque majoris est Hemectrae, si quis non integram paritent a m eπ-hibeat , brevem tamen illam , ct ad mo-Geum exhibitam, nos abnuit, sed massam buic mercedem tribuit. Et hom. 7, 12. a I. ad Τimoth. Si eut ignis ubi sit --m occupaverit , omnia purgare coπ-s ecit , ita ebaritatis semor, quo eunque inei erit, omnia perimit, atque perrumpit. Dbi eharitas est, omnia subluta Juxi mala . Augustinus serm. 3 s.

de Proverbiis cap. ra. Deum nos vides, ama , Obabet. Raam multa is damus-hilibus cupiditatibus amantur, θ' nos habentur Z .... Deus nobis de compes-diose ubert: elamat uobis, amare mesct babebitis me ; quia nee potestis amare me , nisi habueritis me. Et trach. I. II. epist. S. Joan. cap. r. Ante omnia Cousum , deinde dilectio ; quia de rearitate quid dictum est ξ maritas eooperit

multitudi nem peccatorum Iola ergo eharitas extinguit delicta. Et tiast. s, cap. I. Non ducernuntur Filii Dei a Filiis Diaboli, nisi ebaritate. Exi habeaς charitatem , nati sunt ex Deo ; qui nos habent . nos sunt nati ex Deo . Et lib. de natura stratia cap. o. Deboata justitia es ; ebaritas provecta provecta justitia est, ebaritas magus magna ju-piιia est. Et tradi. 9. in Joan. eum babere e erit homo , Spiritum

Santium basiebit; quam si που habu ris, sine Spiritu Sancto erit . Et quomodo eorpus tuum sine spiritu, quod est anima tua , s fuerit, mortuum est; se anima tua De Spiritu Sax iis , idest sineeharitate fuerit, mortua deputabitur.

Et lib. de natura ct gratia cap. 38. Sila Abel justo Charitas Dei, qua una ve rejustus es, quicunque justus est, anue erat . quo pos et oe deberet augeri; quidquid minus erat, ex vitio erat. Et eui non minus sit donee ad illam ejus fortitudinem veniatur, ubi tota hominis abso

beatur infirmitas 3

166쪽

De Contritione

lv. Probatur ex Scholasticis Theologis.

IMinima gratia potest remere euilibet

vespiscemiae, O vitare omne peccatum mortale, quod committitur in transesressione mandatorum legis i minimc

eoim ebaritas plur diligit Deum , quame Iditas millia auri ct arxmti . Et secunda secundae q. 24. all. s. in Corp. Misima ebarisas se extendit ad omnia ilia, qua sunt ex ebaritate diligenda . Et art. io. Peccatum mortale totaliter corrumpit charitatem ἔ ct effetii ,

tur ebaritati ; etiam meritoris, quia qui peeeundo mortaliter aliquid eontraeharitatem agit , dignus es, ut Deus ei subtrabat ebaritatem.

Probatur Rationibus I.Omnis aversio a Deo , ut ab ultimo fine , ct conversio ad Creaturam , satis est ad peccatum mortale: ergo omnis conversiqad Deum , ut ad finem ultimum, satis est ad recuperandam amicitiam cum Deo . Consequentia seqqitur , quia Deus pronior est ad veniam, qu mad vindictam. II. Etiam per Ad veret farios lassicit in articulo mortis persceia contritio ad peccatorum rem illi nem sed hanc virtutem non habet contritio persecta propter mortis articulum: ergo habet ex sua propria

persectione. lli. Contritio persedi

in lege veteri peccata delebat: ergo etiam in nova. Cun*quentia sequitur; ut ait Tournely ; Non enim eius, , virtus imminuta est, sed solummodo is novum additum fuit mandatum d Gis Sacramentis percipiendis , quibus is certe infirmitati nostrie occurrere vo-- luit Christus, ut qui pei sectam nonis habent contritionem, saltem per ina, M perfectam simul cum Sacramento is veniam reccatorum impetrare rosit sint.

Arguunt l. Lucae 7. Christus dixit mulieri peccatrici, remittuntur ei peccata multa,quoniam dilexit multum; sed non

dixit , rewiss a sunt peeeata ; nec dixit, quoniain diligit, sed quoniam dilexit ergo prius dilexit, quam peccatorum

veniam consequeretur: eιgo potest esse charitas sine peccatorum remisisione. II. Augustinus serm.99. de Uer- his Evangelii Lucae 7. alias homil. 23. inter so. c p. a. de eadem peccatricesci ibit : aeeusit ad Dominum immunda,

su rediret manda: aecessit aegra, uι re-

diret sua : ergo non fuit mundata antequam christus dixerit : remιttus tur ei peceata multa cte. III. Paulli. etsi charitatem perti clam haberet, debuit tamen baptizari, ut peccato rum veniam consequeretur: quod patet Actor. aa. ubi Ananias ad eunde'

Paulum dixit exurge ct baptizare,

ablue peceata tua: ergo per charitatem pei sectam non est consequutus peccatorum veniam . IV. Cornelius Actor io. vocatur eir resigissus, a. timens Deum , eum omni domo sua faciens eleemosFuas multas; & versu a a

vir justus. & tamen debuit baptitari: ergo quan vis fuisset justus , non est

Iamen consequutus peccatorum Ueniam antequam baptizaretur. V. Tridentinum sessi.6. cap.6. exigit amorem

Dei inter dispositiones ad baptismum necessarias: dicit enim : quod baptizandus Deum tanquam omis justitiae sestem diligere iseipiat: ergo ex Consilio Dei amor non reconciliat hominem siue Sacramento. VI. Triden tinum pariter sess. 1 3.cap. vulI, quod

nemo , quaovit sibi videatur eontritur,aecedere debeat ad Saeram Euebar iam ante Saeramentalem Consessiouem I er

go non justificatur homo peccator

Per contritiquem persectam . VII. Rugustinus docet, quod Catechumenis non dimittuntur peccata . nisi quando baptizantur : ergo ex Augu-simo ad peccatorum rem illionem requiritur Sacramentum. Probatur au- tecedens ex Augustini verbis a ait enim tradi. II. indo an . nuantu cum que Catecbumesus proficias. adhuc Dr- eiram iniquitatis portat; non dimittitur, nisi eum venerit ad baptismum . Ettra'. 4. Omnia peeeata super illum

mum , ubi precata solvuntur, cum omni sua exeellentia, non potest intrars in Retuam Caeliram. Et lib. de unitate Ecclesilae cap. 22. Utramque secessarium

es ad regnum Dei adipiseιndum, O baptismus, justitia . AIterum fine a

tera , ait lib. de baptismo contra Donat. cap. II. parum est. Utrumque perseit aeternae possesonis haeredem. VIII. Idem Augustinus supponit, quod Catechumenus , qui etiam divina charitate flagrat, non consequatur pecca torum veniam ante baptismum ἔ inquit enim. Nee ego dubito Catecbumerum C holieum divina charitate

167쪽

Dissertatio CCCLXXI

flagrantem haeretiso baptizato antepone re. Et lib. a. de peccator. merit. α missi cap. 26. Sancti alio Caleebu- meai , F non fuerit baptizatur , et uore malet ad intrandum is Regnum Caelorum . IX. Idem Augustinus epist. a 28. alias i So. ad Honoratum,accusat Psessores , qui persecutionis tempore fugiunt , & oves suas sine Sacramento. rum Ope relinquunt: ergo ex Augustino perfecta contritio sine Sacramento non sumit ad peccatorum re

ct Fulgentius in epist. ad Ferrandum,

nostrae Conclusioni opponuntur. Respondemus ad i., mulierem peccatricem habuisse dilectionem priusquam

peccatorum rem ilionem obtinuisset, prioritate quidem naturae, sed non prioritate temporis, quia , ut Munt,

ultima dispositio & forma sunt simul

tempore. Christus autem quando dixit : remittantur ei peeeata multa. d lam veniam confirmavit, sed non v

niam pr imo concessit; sicut quando Naici s. dixit mulieri iam sanatae resto ana a plaga tua , non sanavit eam verbis hisce , sed declaravit eise sana- tanta pariter peccata ab illa removit . quando habuit charitatε perfectam, &suit a Deo interius mundata, S abso-Iuia r at deinde per verba illa remἰttuntur ei peceata multa, voluit absolutionem ejus coram hominibus declarare & confirmare.

Ad II. duplicem adhibet responsionem Tournely; prima est, quod Augusti-

nur loquatur de toto mulieris accessiadaequale sumpto, prout scilicet complectitur pro satum veniendi ad

Christum , ct mulieris progressum, dotiee Christi praesentia flueretur, ct

in eius amore exardesceret ; altera

est, quod accesserit immunda, quia paulo ante talis erat, ct palam habe-hatur adhuc peccatrix , licet interius a peccatis mundata fuisset. Ad lIl. dicitur, quod contritio persecta , quam quis habet ante Sacramentum , non dispensat a lege percipiendi Sacramentum ; unde Paulus merito fuit hapti ratus, quanquam fuisset ex perfecta charitate justificatus. Duplex auhibetur ratio ; prima est, quia mandatum Christi impleri debet ism-per , & nos habemus mandatum Chridi de baptismo percipiendo; altera est, quia contritio non reconciliat, nisi quatenus incIudit votum , seu desiderium bapti sint, ut docet Tridentinum sessi cap. Ad IU. Actorum io. dicitur expresse, Spiritum Sanctum cecidisse in Cornelium , antequam baptizarettur ; necessarius tamen filii baptismus , ct quia, quan vis homo supponatur adeptus iustitiam, Sacramentum tamen augmentum gratiae producit; & quia taeter invisibile sanctitatem anim. e,omo per baptismum exterius coaudunatur societati Fidelium , seu Ecclesiae, quod fit per visibile Sacramentum baptismi; S tandem quia .

ut docet Augustinus lib. contra Donatistas cap. 2i . , ne secura si et jussista Catechumeni,dieium est,nisi quis renatus fuerit ex aqua Ο Spiritu Sancto . nouintrahit is Regnum Caelarum.Rarsus πepercepto baptismo Deura Uset in quitas baptizatorum . ditum uir nisi abnudaverit justitia Vesra Quibus addit

Tournely. ,, . Aberrant 1gitur, qui as Ierunt, vel inutilem esis Sacra- ,, mentorum perceptionem iis, qui jam is ex periecta charitate sanctificati,, sunt, vel eos sine voto Sacramenti,, fuisse sanctificatos, quem utrumque is errorem evertit Concilium Tridenti

Ad V. distinguitur consequens: ergo ex

Concilio Dei amor imperseditas , seu minus perfectus , qui non est charitas,

sed inferior , non reconciliat hominem conceditur: amor perfectus , stverae charitatis , negatur. Distinctio sic explicatur a citato Tournely .is .is sellione enim i .cap. 4. citato expretao is docet , perfectam contritionemo justificare antequam Sacramentum, , actu percipiatur. in citata igitur ses- is sone sexta cap.6. Concilium loquituro da amore initiali , ct imperfecto,

is quanquam se ipsum diserte non ex- ,, Ponat. Eo enim in loco initium quiis dem amoris exigit Synodus in iis , is qui se praeparant ad baptismum , sedis diserte non exponit, nec explicat, is qualis debeat esse amor ille, an etia- is ruatis, an alius , qui spei dicitur, is sufficiat. Rem inter Scholasticos conis troversam definire noluit Concilium. is unde de industria, amorem illum di- ,, lectionem simpliciter appellavit, no ais charitatem, imo nec addidit debere,, esse super omnia, sicut antea obser

168쪽

De Contritione

,, vavi Mη ex Andrea Vega lib. 6. cap. is et 8. de justificatione . Sub dubio igi- lur, ac in iaspenso relisnun est, quid , , voluerit Concilium, cum exigit vii, bapti tendis, ut diligere ineipiant Deum tantuam fontem totius lapithe : ait in- ,, tellexerit iustitiam . seu sanctitatem, γ, qua Deus in se Sanctus est . & rub ea ,, praecise Hrmali ratione. qua nos san- ,, ctos, a beatos emcit; uno verbo :,, objectum dilectionis nostrae, nempeis Deum , designavit quidem Synodus, sed mutivum 'rm te illius non alli- ,ε gnavit, verum Scholas disputationi.

bus sontroversiam hanc permisit - ,,

,. Et dueninus objectione hane sibi facita, cum Estio. Concilium Tridentinum is non dicit contritionem charitate pere,, sectam semper remittere pecc*t .msν, antequam Saςramentum actu rusiciis piatur, sed aliquando tant diu , ,, sinquiI Sacra Synodus eontritiovemm hane aliquando charitatem perferimis esse emtigat, hominemqae eo re os is ciliare , priusquam hoe Sacramentum, , acta suseipiatur ; ergo immerito assis, rit, contritionem perfectam semperis rς mittere peccatum , antequ/m S i, cr/mentum asin persipiatur . Re- ,, lpo Adet negando antecedens; ratio, , est i quia concilium adverbium ali-M quando non conjungit ςunti his verbis; s, homὶnem Deo reeoneiliare, sed cum lut M aliis; charitate perfidiam esse: ita ut ,, sensus sit, contritionem , quam ali- , qu odo charitatem perfectam ess a, eonyingit , hominem reconciliare, ,, priusquam sacramentum g tu reci,

, pidtur post quae inquirens, quid Concilium Tridentinum intςlle3erit

per contritionem charitate perse

fiam . Respondet, I, Q. Estio visumis fuisse, sacram synodum per cantri -

, tionem eharitate presectam intellexista,; omnem dolorem , qui ex naotiva, , charitatis Dei super omaia , licet in ,, gr/du remitto , cdnςipitur, hinc que , conclusir, contritio pena perfectam iri non semper sed aliquando tantam , in cala nimirum necellitatis, aut scan- ,, dati, satis esse ad gr tiam cum Sa- ,, crametrii volo recipiendam . Respota'

,, det li. Alios . quibus su hscribimus, is censere, Concilium Tridentinum per

,, contritionem ebaritate perfectam, non

,, intellςxisse omnem dolorem , qui ,, ex motivo charitalis Dei iuper om

is pia concipitur, sed egra tantum, qui

persecta, I s I

H concipitur ex motivo multum intenis se, ae valde ferventis charitatis Dei is seper om0ia. Ratio est primo. quiari ita Concjlium erplicatur ab auctorio

M ut hoe eoneedamur, inqψiunt, tamH- ,, tiοπι peecata deleri, quis usorat, eamri s eo vehementem, acrem , or inten- jam esse oportere , ut doloris aeerbitardi, cum scelerum magniturine aequari, conj, , ferrive possit. Ratio est secundo, qui is actus ex motivo finis secundum spe- is ciem perfecti, si in individuo sit actus 1, debilis , ac remissus , non dicitur ,, simpliciter actus persectus; sic actus,

is qui habet unum tantum aut alterum ν, gradum charitatis , non dicitor actuuri rerfectus e sic etiam homo, tu quori Q ut unus, aut duo tantum gradus

M amoris Dei si per omnia, non dicitur ν, Deum perfecte diligere . Ratio est tertio, quia se habet ponIritio resperi diu voluntatis, sicut scientia resperi stu intellectus et ergo, quem umori dum Ihtellectus non dicitur scienis tia per 'stus, quando habet scientiani

,, tam una hi gradu rem illo . ita necis contritio dicitur charitate perfecta, D Cum conςipitur ex remissa, & parum is servente charitate Dei iuper om-

Ad V l. dicitur Tridentinum Praeceptum eo pol illimu spe stare, ut reddat homine certiorem de suorum pςccatorum remissione, quam habet per sacramentalem Consellionem, portus quam periit m , quam haberς potest pςr perfectam contritici: em;quia de hac iro po-xest esse adeo certus & securus ut eli per sacramentalein Constitionem. InQ- per Tridenxini decretum respicit quoque majorem reverentiam , quanara

Sacratillimae Euchalis iae dςbemus impςndere, quia homo. st si contritus , potest semper dubitare 4n tali sta quando vero sonfitetur , liceti et secte non sit contritus, 'sit lummodo attritur , per consellionem tamen fit contritus. Denique quum in perfecta contritione contineatur sacramentalis Confessionis votum.

semper est melius, ut ipsa Consessio

adhibeatur, quando adhiberi potest,

ct huc respicit Tridentini manda

Ad Uu. Aggustinui loquitur de Cate in

chumenis i qui vel contemnebant, vel

negligebant baptismum, falso putanq

169쪽

is et Dissertatio

tes, quod sibi inutilis esset , & suo

tantum satis esset probitas , vel sanctitas: non vero loquitur de Cate chumenis illis , qui non per contemplum , vel negligentiam , sed per solam nece istatem baptismum non recipiebant . Hoc totum constat ex Augustini verbis tract. i a. in Joannem

Raare oportelat, ut Dominus baptiza rei ur 3 quia multi contempturi erant baptismum , eo quod jam majore gratian aeus viderentar , quam Piucravi alios Fideles. HG. si jam eοπι iuenter vivens

di diee ι se meliorem esse, quam sis ille Fidelis. Ille Careehumenus posset dicere in eorde suo et quid mihi opus est reei. pere baptismum , ut hoe babeam , quod lyte , quo jam melior Iumi Ad Vli I. Prima Augustini auctoritas explicatur, quod Catechumenus ille anteponendus sit harietico baptizato, inuno ct Catholico, qui hctus ad baptismum accellit; quod quidem nec

nos negamus, neque a quovis negari

potest . Pro secunda auctoritate dicitur , quod Augustinus loquitur de sanctificatione exteriori Catechumeni,quae consistebat in ceremoniis illis, quibus sanctificabantur, S praeparabantur Catechumeni ad baptismum; non vero loquitur de vera lanctifica tione interiori, quae in persecta conti itione consistit. Ad lX. Objectio psoposita uiget eliam Adversarios, quia supponit necess-tatis casum . Caeterum Augustinus rite reprehendit Pallores , qui persecutionis tempore oves suas derelinquebant, quia tunc temporis magis iisdem neccllaria erant Sacramenta, ct ob Pastorum absentiam Sacramentis privabantur. Ratio autem pol illima

est, quia in contritione perfecta sem. per includitur paenitentiae votum, seu desiderium ; unde semper quod ipsa haberi potest , omittenda non est; ct denique quia tionao per ipsam magis in tuto ponitur de sua aeterna fa-lute,quam per contritione solam,quia semper dubitare potest , antipsam habuerit vel ne , ct an illa , quam habuit , fuerit persecta , vel ne ZAd X. Non negamus , Nazianzenum , S Fulgentium in alia sententia fuisse ab illa , quam nos hic propugn mus. Attamen dicimus cum aliis nostrae sententiae Propugnatoribus, quod sicut

Naaianzeno, R Fulgentio licuit aliis Doctoribus, & Patribus in hoc non subscribere , ita nec nobis illicitum esse putamus, ab iisdem recedere.

Pro altera Dissertationis parte, multipliciter potest ipsa intelligi; & quidem primo, an aliquis Dei amor sit nece starius in Paenitente, ut debite ad

Paenitentiae Sacramentum accedate Secundo, an omnis amor Dei super omnia ex se habeat ut hominem lanctificet 2 Tertio , an Charitas ct Con- . tritio persecta conserat jussit iam extra Sacramentum Z Quarto demum, an contritio per lacta , quae conlari justitiam ex se, si dispositio necessaria ad recte percipiendum Paenitentiae Sacramentum De primo modo loquemur infra; de secundo & tertio loquuti fuimus in praecedentibus; remanet igitur, ut haec altera Dissertationis pars de quarto tantum modo

intelligatur : Circa quod Tbeologi. non conveniunt , adeoque oportet

primitus ipsolum placita lecitaIe. Primo, Theologi non pauci, qui am Concilium Tridelitinum scripserunt, asserebant . persectam contritionem esse dispositionem necessariam, Rimmediatam ad Sacramentum debite pet cipiendum, ita ut altritio nou esset plane sussiciens. Huius opinionis fui pMagister Sententiarum, quem Theologi nonnulli sequuti sunt, qui & proinde dixerunt , absolutionem sacramentalem esse dumtaxat declararariam peccati iam dimilli. Secundo , alii , qui post Concilium

Trident in uni scripserunt , quanuis exis imaverint, hominem per contritionem persectam jam iustificatum .

ab sollitione in tamen declaratoria' este. affirmare lion ausi sunt.

Tertio. alii volunt attritionem non esse imedia tam dispostionena ad bacramenti etactum , sed solum mediatam; Et ratio ipsorum est; quia Paenitens virtute Sacramenti debet interius mutari, ct de artitio fieri contritus . dc per hanc contritionem deinde redditur proxime & immediate capax recipiendi Sacramenti ei e-ctum , ct hoc pacto conciliare putant cod tritionis persectae nece ista. lem , & Sacramenti essicaciam. uario. alii amrmant , contritionem

rei sectam, quae justificat ante Saci

170쪽

De Contritione persecta. 13 3

- mentum , non en dispositionem ne- ergo non debet supponere peccatumis cessario praerequisitam ad Sacramen- jam dimissium per conuitionem per- . . tum Paenitentiae debite percipien- fectam. Probatur antecedens. Sacras, dum. ν, . mentum Paenitentiae per se iustitutum Dicimus II. Contritionem persectam . est ad suscitandos homines a molle quae justilicat ante Sacramentum, non peccati: ergo ex sua institutione haesie dispositionem necessario requisi- bet,ut peccata dimittat.

tam ad Sacramentum Paenitentiae de- III. probatur. Ecclesia accepit a Deo bite percipiendum . potestatem dimittendi peccata, non I. Probatur Conclusio ex Concilio Tti vero potestatem declarandi peccata dentino . Concilium Tridentinum esse remissia ; sed si contritio persecta

sessi I . cap. 4. docet: aliquando eos- esset dispositio necessaria ad Paeniten- tingere, contritisuem sie rearitate per- tiae Sacramentum rite suscipiendum, fessam , O hominem Deo reconeiliari, potestas a Christo Ecclesiae concessa , priusquam Saeramentum aflu percipia- non esset ad remissionem peccaIO-rar ; sed quod contingit aliquando, rum, sed tantummodo ad declaratio. dici nequit semper & ordinatio ne- nem huiusmodi remissionis ἔ ergo cessarium e erga contritio perfecta , contritio persecta, quae Peccatorem non est dispositio necessaria ad Paeni- justificat ante Sacramentum , non est Ientiae Sacramentum rite suscipien- dispositio necessaria ad Sacramendum . insuper ex iisdem Concilii ver- tum. Probatur Minor. Per contribis argui non immerito potest , quod tionem persectam iam supponerentur scut aliquando contingit, quod con- peccata dimissar ergo absolutio se

tritio perfecta ante Sacramentum, Cramentalis peccata non remitteret,

hominem. justificet, ita & multo sae- sed tantum declararet ea esse remis- pius accidat, quod contritio minus O ; ergo potestas Ecclesiae collata perfecta simul cum Sacrametato justi- a Chi isto non esset ad remissionem sic et hominem di ergo ex mente Con- peccatorum, sed solummodo ad de cilii deduci non potest,quod ita sit ne- elarationem huiusmodi remit sonis, cessaria contritio persecta ad justifi- si contritio persecta emet conditiocationem Peccatoris, ut aliquando necessario praerequisita ad Sacramen- non sussiciat contritio minus persecta tum Paenitentiae valide suscipien ad justist candum hominem simul cum dum. Sacramento, Denique idem Conci- Objiciunt I. Salvari potest , quod utra lium citato loco docet, Contritionem que contritio, imperfecta scilicet, R

Nerscctam , seu attritionem, quantis perfecta, si dispositio ad Sacramensiae Saeramento Paenitentiae ad justif- tum paenitentiae valide sus. ipiendum , catio em perdueere preeatorem nequeat, si dicatur, quod contritio impe se tamen eum ad Dei gratiam in Sacra- sta disponat remote, contritio autem mento Paenitentiae impetrandam di- persecta disponat proxime: ergo sta

sponere . Et per haec quidem satis re potest , quod utraque sit dispositio

Coucilium declaravit, Contritionem necessatia, una quidem mediata, at minus perfectam sufficere ad justifi- tera vero immediata. II. in contri cationem Peccatoris cum Sacramen- tionem persecta semper includiturto : ereo non intellexit Contritionem Sacramenti votum t ergo vis illius perfectam esse dispositionem necessa- semper ad Sacramentum refunditur τrio praerequisitam ad Paenitentiae Sa- ergo non estenuat, sed coadiuvat pO cramentum suscipiendum , ad ejusque lius Sacramenti virtutem . III. Con emcaciam percipiendam . tritio perfecta est pars essentialis Sa-Il. probatur. Sacramentum Paenitentiae cramentit ergo quaecunque vis eidem ex sui institutione non debet suppo- datur, semper Sacramento adscribi nere peccatum iam dimissum per tur. lU. Ut Sacramentum Paeniten contritionem perfectam i ergo non tiae non reddatur inutile, etiam quan habet contritionem perfectam, ut ne- do dicitur , quod per contritionem cessariam dispositionem , ut ipsum . persectam peccatum remittitur, sus valide suscipiatur. Probatur antece- ficit si dicatur, quod deinde per Pae deus. Sacramentum Paenitentiae ex se nitentiae Sacramen tu augetur gralia,

institutum est ad dimittenda peccata: ct paena peccatis debita remittitur.

SEARCH

MENU NAVIGATION