장음표시 사용
211쪽
Iaciunt: quia ergo cιnstat, Domin m ex auubas et ejubsantiit , ah ima via. sieeter eorριre, ct interdum animi motu ,
interaum earnis fragilitaιe peceasur , solerti indagatione defent inquiri necata , ut ex utri9que Iu plena G sis, sciliceι ut eonfiteantur, ct ea , quae per corpus gesta Junι, O ea , quiιus in Ioueuit clione clinquitur . Et Tuione irisCan. a 2. Di c is , O' Pres aterit, diligenti eauieti pertra lanaum es, qua liter I ιmini ui sibi Da delicta eιnfitenti- has temptis ol1tinendi retinquis ar . Et Naguntinum Can. 26. Ab infirmis in morais perietilo positis per 'est terer
pura inquirenda ui Gnbessio ἔ non tamem iis imponenda qualitas i aenitentiae , Iedisnotescenda . Uoimo enic cap. 2S. Paeuitentibus , Ieeuncum disserentiam peccatorum . dacerdotis arbitrio Paenitentiae deeernaxtar . Et Lateranens Can. ai. COD1:ant. sei l. 3. Floient. in Institui. Aimenorum . TI ident inunia scit. i q. cap. s. boadmodum eonfitendi secreto apud Iuam Sacerdotem , e si Gripus non tetuerit.quin aliquis in vis. crietum suorum se Ierum , ct Jui bamiliationem cum ab ol orum exemplum,tum
tamen ioe divino praecepto mandatam,
nec satis eoculte humana aliqua lege praeciperetur, uι deliera , pra erι1m Jecreta . pullica si ext confisioue operien M. Vade eam a Iansissimis, ct antiquit n. is Patribus magno unanimique conjensu secreta confessio sacramentalia ,
qua ab initio Melesia sancta usa est, ct
modo etiam utitur, fuerit semper com mendata , manifeste repeditar inanis eorum calumnia , quae eam a divino mandato alienam . O intentam humanum esse, atque a Patrihus in cineilio Lateranensi congregatis tuitiam habuisse, Acere non verentur . Et can.3. Si quirdixerit , verta illa Salviatoris Domini, Aeeipite Spiritam Sanctum: quorum
νι mi eritis peeeata , remittunsar eis ἔquorum retinuerisis, retentaDnt;
non esse inteligenda de potestate remiselendi , ct retinendi peeeata in Saeramento Paeniteatiae, flaut Delesia Cath Eca ab initio semper intellexit; deto Ieris autem eontra insitationem hujus Sacramenti ad authoritatem praedicandi Eva velisus, anati ema sit . Et can. .
mentalem vel insit tam , vel ad salutem nee lariam esse jare divino , aut rixerito odum sterete eonfitendi sui Saeerdoti, qtiam Eeelesia Calbosea ab initio 1emper observavit. ct observat, alienum esse ab insitatione , ct mandato Chrsi, O
inventum este humanam; anathema sit. Et Can. . Si quis dixerit in Saeramento Panitentiae ad remississem peeratorum necessarium non esse jare divino, eon teri omnia , ct singula peccata mortalia, quorum memoria eam debita , ct diligenti praemeditatione habetur , etiam Oeeulta, O quae Iuni eontra duo ultima decalogi praecepta , ct eireumstantias, quae peceati Deetem mutam e sed eam eoaseisionem tantum esse utilem ad erudiendum , ct consolandum paeniten em , est olim observatam false tantum ad satis Desionem eanonieam imponendam Iaut dixerit, ecs qui omnia peceata confiteri studant, Bibil relinquere velle diis
vinae misericordiae ignoscendam ἔ aut δε- mum , non licere eoot rei peccata zenialia ; anati ema sit. Et can. 8. Si quis dixerit , eonfessionem omniam peccatorum , qualem Ecelesia servat, esse imposesbilem . di traditionem humasam, a piis abolendam e aut ad eam nou teneri om-OINπer, O singulos utri Qque sexus Chri-
si fideles, juxta magni Coneilii Latera
nensis eonstitutionem , semel in anno ,
ct ob id suadesdum esse Christ fidelibus,
ut non eonfiteantur tempora Euadrage Iimae I anathema sit.
V. Probatur Rationibus I. Sacramentum Pamitentiae est necessarium post lapsum ad salutem consequendam et ergo pariter est necessaria sacramentalis conlatiio. Consequentia sequitur; tum quia sacramentalis consellio est parilesientialis Sacramenti paenitentiae , ut dictum est Tuni etiam,quia qui finem aliquem , aut ossicium aliquod instituit, censetur etiam instituisse media, quae ad finem obtinendum, S ad om- Cium exequendum, sitnt necessaria; Proinde quia Christus instituit Sacramentum paenitentiae, ordinavit Sacerdotes , quos constituit Judices ;Htqui non possunt judicare peccata absque sacramentali coinsessioneo rergo Sc. I l. Sine sacramentali conses- solae nequit a Deo obtineri peccato. rum rem illio; sed peccatorum remisisio est necessaria homini lapso: ergo rariter est necessaria sacramentatis Conscii O. Argumentum fundatut in
212쪽
De Consessione Sacramentali. I 0s
verbis S. Leonis Magni in epistola 93. quae sunt: Malliphx miseri ινῶa Dei ita ιapsis Jubvenit humanis, ut non Iolum per baptiymi eratiam , sed etiam per paenitentiae medicisam spes vita re
donum visassent, proprio se iudieio eοπ-demnantes, ad remissonem criti inum pιρο venirent, sie divina bonitatis praesidiis ordinatis, ut in algentia Dei nisi sumplieatioribus Saeerdotam nequeat obtineri . Mediator evim Dei O bominum homo Pejus Gripus bane Praepositis Deleriae tradidit potestatem , ut d eos Dentibus actionem pareitentiae darent, eosdemsalafrisatisfactione purgator, ad communissem Saeramentorum per januam reconciliationis admitterent. Ill. Christus compatiens humanae infirmitati voluit hominem sanare remedio, quod illi fuisset facile simul ac proficuum; Atqui huiusmodi est con-
sellio sacramentalis auricularis: et go haec est necetiaria. Ratio hahet vim in verbis pariter S. Leonis Magni in epist. 8o. 'Ne de singulorum peeeaιorum
genere libellis Ierina prostya pubiice
reritetur r eum reatur eou elestiarum
propter Dei timorem e beseere πυπ ve retur z tamen quia nos omniam ejusmo di sor peceata, ut ea . quae paniten tiam poscunt , mn timeant publicares remo eatur tam improbabilis consuetudo , ne multi a paenitentiae remediis arceantur, dum aut erubescunt, aut me
tuunt inimieis suis sua faeta reserari , quibus possut legum eonstitatione pro cessi. Suineis enim illa eo ego . μή
primum Deo Vertur, tum etiam Sace doli , qui pro delictis paenitentium precator accedit. Tune enim demum ad pae nitentiam plures poterunt provocaris 1impuli auribus non publieetur coVeien-ria confitentis. IV. Reus in judicio humano , qui negat, vel qui se excusat postquam deliquerit, non est codemnabilis; ergo in iudicio divinoi reus, qui non negat, & qui se non e1cusat, sed constetur peccatum suum, dignus est absolutione, di venia ; Atqui hoc fieri non potest, nisi per eonfessionem
sacramentalem auricularem: ergo huiusmodi consessio necessaria est . Et noc pacto argumentatur Gregorius Nagnus homil. 26. super Evangelia: Puri VII.
Omnis peccator, dum ea am suam intra eon cientiam abscoπdit , introrsum latet . in suis penetralibus occultatur et sed mortuas .enit foras, cum peccator nequitias Das sponte eonfitetur. Lazaro ergo dieitur: veni Dras: ac si aperte cuilibet mortuo in eulpa dieeretur : Cur
restam tuam intra eo Hentiam abscon
re , qui apud te interius per negationem lates. Veniat itaque soras mortuus, ides, ealpam eonfiteatur peccator . Veniestem vero foras Iolvant disicipuli, ut pastores Eeelsae ei penam debeant am
vere , quam meruix , qui non erubuit
confiteri, quod fecit. V. dat vulneratus est , nequit a Medico sanari, nisi eidem vulnus ostendate ergo pariter qui vulneratus est, nequit a spirituali Medico , qui est Consessarius , sanari, nisi eidem vulnus, hoc est peccatum suum, ostendat : Sed hoc fieri non potest , nisi per sacramentalem auricularem confelsonem : ergo haec necessaria est : Ita pariter argumentatur Thomas Argentinas in o. distin. I . q. . a. art. . Inus non sanatur, nisi Μ
Geo manifestetur . Sed fae eonfestone
non ostenditur vulnus spirituale baeeta ri, quem Deus eonstituit medicum βα-jus vulneris. Et hane rationem videtur annuere Boetius, libro de Consolatione dicens : Si opem medieantis expetiar, necesse est , ut vulnus detegar. Propterea ordo seeularit judieii requirit alte ram ese perbonam rei, O alteram judi eis r ergo hoc idem requirit ordo jadiei spiritualis , ct per consequens in foro eonscientiae usus homo debet alium judieare , quod ordinate feri non potest 'a ejus, qui est jadieandas, confesone. VI. Ad hoc ut judicium quodlibet suum
sortiatur effectu necet se est, ut in eo constituatur reus, St Judex t ille , ut confiteatur, si peccavit; iste , ut absolvat, si reus dignus est venia ; sed hoc totum importat confessio sacra mentalis auricularis; ergo est necessaria. Proinde S. Antonius Patavinus Dominica i . post Trinitatem haec
Concionando dicebat: ibi es vera C. ΡD , ubi ' per D , ides peceatorum
reprebensio , qua annuntiet omne, quod ἐntus latet .
Aratiunt I. Ex testimonio Joannis XX. quo nos probamus sacramentalis Confessionis necessitatem, nihil omnino eruitur, quo eiusdem necessitas
213쪽
adlliuatur: ergo tota nosti a conclusio corruit . II. Sacerdotes m Sacra mento paenitentiae non sunt vera dudices , ut nos in probationibu , supponimus , sed sunt tantum ministri, S di- pensatores mysteriorum Dei : eigo non est, ex quo pro helui in Sacramento paelii remiae judicialis potestatis
e ser citium : ergo non est nec ellariata sacramentalis renium consellio. lIl.
Ex Chi isti vel bis Joatim, a o. a que pro bai i poteli, Saccidotes elle duuices,ac esse reges, di monarchas; sed hoc
Per nos non probatur; ergo neque il
ces eO.quoia a Chi illo acceperint potestatiam remittendi , vel retinendi Peccata, postum etiam dici Sei valores hominum ex hoc , quod aliquando in Scripturas dicantus, quoa homines servavelint ; ut patet in epistola ad Roman. ii in t .ad Timoth. cap. 4. sed hoc dici non Ipotest: ergo neque illud . V. Quanuis a regibus deputentur Judices , ut subuitorum homi dum lites dirimam , non per hoc tollitur ipsis subditis facultas ad regem recuriendi, ut ipsos componat: ergo pariter quativis Christus constituetit dudices Sacerdotes , ut peccato res judicent, non per hoc tollitur la- Cultas peccatoribus, ut ad Christum
ipsum recurrant , ut eis peccata condonet : ergo non est necessaria
sacramentalis confessio . VI. Quanuis Sacerdotes pollini dimittere peccata venialia, non per hoc est aliqua necessitas , ut quis consteatur iisdem ipsa peccata venialia ἔ ergo qua nuis Sacerdotes possint dimittere peccata mortalia,non per hoc tamen fit , quod teneantur homines iisdem peccata mortalia confiteri. VIl. Iii Sacramento baptismi potest Minister dignos admittere, & repellere indignos , ct non
per hoc requiritur , ut Ministro aperiat baptizandus singula peccata sua , sed sumcit tantum generalis consessio omnium peccatorum et ergo pariter in Saciamei . to paenitentiae sussicere debet generalis consessio omnium peccatorum, & non est exigenda sugulorum peccatorum consessio a Peccatoribus. VII l. Apostoli, non legitur in novi testamenti libris, quod a Paenitentibus exegerint Lacra rnentalem consessionem : ergo haec non est necessaria fidelibus. IX. In dominica
Oiaraone nos rogamus Deum , ut dimittat nobis peccata nostra, sicut nos dimittimus Iratribus nostris peccata ipso ium : scd nos non dimittimus tia. tribus peccata per auricularem confessionem: eigo neque Deus per auricularem confessionem dimittit nobis peccata nosra. X. Peccatorum conis
fessio instituta est ab Ecclesia propter Novatianos, ct deinde abrogata est
propter darena, quae ex ipsa oriebantur e ergo peccatoium conlatho non
est ex institutione divina , sed humana . Probatui antecedens, ex Socrate lib.f. historiae cap. is. Postquam No-τatiani se ab Ecclesia jejunxistent, eo quod eum illis, qui perjecutiιne decima Iapsi Deraxi, eιmmunicare noluisent, ex illo tempore Episeopi Paenitentiarium Presbterum atho ecchostico adjeceraxi,
ut qui post baptismum lapsi essent, eoram
Fresbtero ad eam rem eonpituto delicta sua eonfiterentur . Et postmodum: Nectarii Episcopi temporibus ol rogarant, ob faeinas quoddam , quod tu Eecte
com missum fuerat. Mulier quaedam nobilis ad Paenitentiariam Presbyterumaecedens . desieta pos baptismum a se
perpatrata figulatim consesa erat. Prer-bter vero praeceptit mulieri, at jejuniis, ct orationibus eontinuit eonveniest sentiret. Progressu temporis mulier
aliud saeinus eο66sa es , Ecclesiae videlicet Diaconam eum ipsa stupri consu tudinem habuiyse . Id cum dixibet. Diaeonas quidem Ecclesia ejectus es ; populus vero graviter commoveri evit. Ne
que enim suum ob scelus , quod ροι ratum
suerat indignabantur , verum etiam eo
quod Iabes haud mediocris , atque infamia hoe facto a persa videbatur Ecclesiae . Cum igitur eam ob ea am eecisis sustei homiser ditferiis appeterentur, daemon quidam , Messa Presbyter ,
Discopo Nectario suasit , ut Paenitentiarium Presbνterum expaueret, unum.
ρ emque vero pro arbitrio , O pro animi sui conseientia, ad Saeramentorum communionem sineret aee edere . XI. Ab
initio Ecclesiae non legitur, quod fideles, quando quolibet die communicabant , quod etiam quolibet die confiterentur e ergo ab initio nascentis Ecclesiae non fuit in usu sacramentalis consellio. Respondemus ad I. quod ita est connexa Consellio peccatorum cum potessate absolvendi,Sacerdotibus tradita Joannis Iule Diuitigod by
214쪽
De Consessione Sacramentali. I9
nis et O. sicut est connexa in judiciis humanis rei consellio cum Iudicis potestate ; lta ut sicut una admissa , al- tela negari non potest , ita pariter altera sublata . nec illa potest integra remanere. Unde satis est, quod ex verbis Joannis adstruatur in Sacerdotibus jugicialis potestas absolvendi, vel retinendi peccata , ut pariter in Paenitentibus probetur necellitas peccata sua per sacramentalem constilionem iisdem aperiendi.
Ad Il. Utique Sacerdotes sunt MinistrI, ct dispensatores mysteriorum Dei, at non pugnat cum hoc, quod sint etiam Judices . dudices quidem sunt,qui non suprema ct independenti authoritato peccata dimittunt, vel retinent, sed legibus adstricti ea faciunt, quat sibi a Christo praescripta agnoscunt . Unde Gregorius Magnus homil. x6. in Evangelia scribebalii Causae ergo pensendae sunt , ct tune ligandi, atque Rhendi
potesar exercenda . Videndum est, quae
eulpa praecessis: O quae paenitentia seeuta es post eulpam: Ut quot omnipotent
Dei per eompunctionis gratiam visitat,
illas Pastoris sententia a Molvit. Sunt igitur Sacerdotes Ministri simul.& Judices,qui dependent a primo & supremo Judice Christo, a quo constituuntur, & authoritatem dimittendi, vel retinendi peccata accipiunt. Ad Ill. Posset quidem ex verbis Joannisao.utrumque probari, quando neces-
stas esset illud utrumque probandi; attamen probatur potius id , quod ad judicium pertinet, non vero illud, quod spectat ad regimen , quia verha illa propius respiciunt potestatem judicandi , quam potestatem regendi;
quia eontinent authoritatem remittendi , vel retinendi peccata; quae proprie Judicum , non Regum, est. Ad IV. Utique Sacerdotes non possunt dici Servatores hominum, scilicet redemptione , satisfactione , ct pretii solutione, qua solus Christus est mediator inter Deum, ct homines ἔ qui dedit semetipsum redemptionem pro omnibus, ut dicitur prima ad Timoth. cap. a. At possunt dici Servatores ministerio, quatenus pretium sanguinis Christi applicant nobis , tanquam Ueri ministri . & judices a Christo Domino instituti. Ad V. Disparilas tu eo consistit, quod non supponitur a rege instituta lex, ut Iites omnes per iudices dirimantur, absque eo quod ad ipsum recui sus habeatur: Sicut nos legem habemus, ut a Sacerdotibus in sacramentali consessione judicemur,absque eo quod ad Christum recursum habeamus. Haec autem lex observari omnimode e
bet; adeoque quanuis a Christo institui
potuisset , ut peccata dimitterenturtilo ad ipsum habito recursu, dc hoc quidem esset de pollibili r quia tamen de facio consti tu it,utpeccata dimittantur vel retineantur pet judices a stipis
constitutos; h. ec lex omnino observanda est, absque ullo respectu ad illud , quod aliter de postibili facere
Ad VI. Disparitas quoque est, quia quum
peccata venialia non extinguant charitatem, nec amicitiam cum Deo violent ἔ possunt aliis modis, quam per sacramentalem confessionem delerit At peccata mortalia, quia extinguunt charitatem , ct ae micitiam cum Deo solvunt, inde est quod Deus instituit, ut per solam sacramentalem constGsionem secundu praesentem providentia deleantur, ac dimittantur, Et haec lex omnino ab omnibus servari de
Ad VII. Disparitas insuper est , quia
Sacramentum baptismi non administratur per modum judicii, sicut administratur Sacramentum paenitentiae; Unde in illo non exigunrur sermalitates judiciales , inter quas est reorum Confessio, quae exiguntur in Sacramento paenitentiae.
Ad VIII. Ipsim et Calvinistae multa ad inmittunt , & observant, quae expressiein novi testamenti libris non inveniuntur , & nihilominus argumento
negativo, quo Contra nos utuntur.
seipsos premi, absolute negant. Et revera baptirant infantes;baptismum ab Haereticis datu habet ratum; Et tamen haec in Scripturis expresse non inveniuntur. Dico igitur,quod scut pro his lassicit ipsis traditio, ita nobis traditio satis est pro sacramentali Consessione, si nullum Scripturae testimonium exta inret: Unde merito contra eosdem susurpare possumus Tectulliani verba
lib.de corona militis cap.a. S; legem exposuist Seripturarum , nullam iuvenies , traditio tibi praetendetur astrix, eoassuetudo eonfirmatrix , ct fides observatrix.
215쪽
Aci l λ. verbum illud sicut non respicit
dimilliolus modum , sed subitantiam; scilicet , ut Deus simittat nobis pec-Cala quae contra ipsum scimus quemadmosum nos condonamus fratrihus nollr is peccata , quae contra nos rei patiarum. Caeterum si de modo intelligi uehetent ver ha illa, non pauca sequi rentur inconvenientia ἔ Ω-que ictur enim , quod sicut Deus di miti it nobis peccata nostra per gratiar inuisionem,ita es nos pergi at tae infusioneni debetem usi emittere peccata contra nos facta Deus dimittit peccata uilicentibus se.& uos debemus dimittete ei ia i lis. qui nos non diligunt, scd qui O .no nos prosequuntur et Ueus praevetiit nos gratia sua , ut nos peccatorum remissionem deprecernur; ct hac piae ventio gratiae erga ostendentCs nos locum omnino non habet rigitur non intrum, si Deus pariter vult nobis dimittere peccata per sacramentalem consessionem , ct nos per eandem fratribus nostris peccara non dimittimus .
Ad X. Sunt , qui dicunt Nectarium abstulisse usum consessionis publicae, non vero secret .e ita Bellar minus, Baronius Petavius, ct Rostensis Alii dicunt abliui ille confessionem etiam secretam , sed in hoc graviter peccasse ; Ita alii post Tliomam Marhensem . Alii autem putant abstulisse Presbyterum Paenitentiarium ; qui nuper in Consantinopolitana Ecclesia institutus fuerat. Ex his , eligant Legentes responsionein , quam maluerint. De hoc facto fusissime tractant dueninus, Frassen,TOurnely, aliique recentiores. Pro altera Dissertationis parte , in quaquari itur, qua necessitate sacramentalis confessio si necessaria, dependet hoc quaesitum ab altero , in quo quae ritur , quo iure si praecepta sacra mentalis confessio ξ Et quidem non est praecepta jure naturae, quia si fuisset praecepta jure naturae , fuisset nece Rcessaria in omni lege; sed non fuit
necessaria in lege naturae, neque in lege molaica r ergo Sc. Et satae Sat3. Isidorus lib. s. originum cap. . docet. Iut naturale est idem apud οωnes, in est
commune nationum omnium , eo quod
non aliqua consitutione , sed influctu
natu ubique habetur . illa autem,
quae obiici pol Iunt ex exemplis Adae, Cain,&Job: Item ex Lege Levitici 16.
ubi piae cipiebatur , quod filii Israel confiterentur peccata sua ; Nihil faciunt ad rem; Tum quia Adam, Cain,&Job, lenebantur consteri peccata sua, non homini per sacramentalem confessionem , sed coram Deo, cum animi dimissione , & contritione . In lege autem veteri quanuis praecipere rur peccati conse io aliquo modo, non tamen praecipiebatur modo illo ,
quo in lege evangelica praecipitur. Proinde docet Scotus apud cit: Frassen. In tota lege mosadiea non febat saCιnfessio . de qua loquimur ; Ied de pee- ea is ocealtis lautum fiebat Deo Confessio , de quibusdam tamen defectibus publicis , im inobsereantia legalium febat Consessis , O uniuscujusque , qνaπdo scilicet offerebat pro tali deliiDJaerimcium , ut generalit confessis Sacerdotis pro populo erat sar Injuste egimus, peccavimas , O b usu odi. Et isto modo publiea Gussis Saeerdotis erat quaedam positio ad petendam mIsericordiam Dei popula a Mut modo i n eteissa ;non Confessione ista, de qua loquimur, confitemur nos peccasse , ct petimus
miserisordiam, O nobis, er toti ρ pulo. Dicimus II. Confessionem sacramentalem mortalium omnium peccatorum non esse necessaliam de iure naturae,
sed quia praecepta est jure divino . Prima Conclusionis pars probatur I. Si Consessio sacramentalis fuisset
necessaria de jure naturae , in quacunque lege necellaria fuisset ; sed non fuit necessaria in quacunque lege r ergo non est necessaria de jure natura . Major est certa , quia quod naturaliter est praeceptum, sub omni lege servandum est; Lex enim non destruit naturam, sed perficit . Minor probatur, quia non fuit obligatio ad sacramentalem confessionem in statu innocentiae, nec pariter fuit in statu legis naturae , nec denique in statu legis mosa at , ut ab omnibus admittitur.
II. Prohatur. si ius naturale dictaret
consessionem sacramentalem, Om es
Nationes tenerentur ad illam et sed
non omnesNationes,neque omnes homines tenebantur ad illa:ergo non erat per jus naturale praecepta. M Or,ut dictum est,s. Isidori est Ilias.orig. Cap.4. ubi ait: Pus naturale est irem apud omner , O est commune Nationum omnium, eo quod nos aliqua eonsitatione , Jes
216쪽
De Consessione Sacramentali. I99
instinctu saturae ubique habetur. Minor probatur : Quia non tenebantur ad ad sacramentalem confessionem , qui ante legem mO saycam vivebant, nec tenebantur pariter , qui eidem legi oblemperabant: ergo Sc. III. Prohatur.Non est naturae dictamen, quod homo debeat occulta sua crimiana alteri homini manifestare, quod homo si alterius hominis Judex, de quod homo potestatem habeat con-clonandi , ct retinendi c.eteris hominibus peccata sua; atqui hoc totum per sacramentalem consessionem importatur: ergo nullo modo dici pol est , quod sacramentalis consessio per naturae lumen habeatur. II. Conclusionis pars probatur I. ex illis Scripturae locis, quibus pi bavivimus ipsius sacramentaIis confessionis necessitatem, S existentiam,2 quibus modo addimus haec sequenti Ti id. Conc. testimonia . Et quidem sess. 14. Can. . Si quis dixerit in Sa-eramento Paenitentiae ad remissionem peccatorum , necesariam non effie jureditano eonfiteri omnia , in singula pecca
ra mortalia , quorum memoria eam de
bita , ct diligenti praemeditatione ha
heatur ἔ etiam occulca . . . Anathema
sit. Et cap. s. Ex institutione Saeramenti Panitentiae jam explieata universa ecclesia semper intellexit, etiam in siitutam ese a Deo istegram peccatorum
Confessiouem , ct omnibus pos baptismum Iapstu jure divino neeegrariam ex
sus a terris ascensarus ad Caelas,Saee dotes sui ipsius vicarios reliquit, tau quam Praesides, ct Iudieer,ad quos ominuta mortalia erimina deferantur, is qua Christi fideles eeciderint . qui pro pote sate Gaviuis , remissionis, ct retenti ait peccatorum sententiam pronuntient. Constat enim Saeerdotes iudieium hoc incognita causa exercere non potuisse, neque aquitatem quidem illas is paenis inungendis servare potuisse, νι in gen re dumtaxat, O sos potius iuspeete, seligillatim sua usi peeeata deetirassent. I t in fine hujus cap. subdit: Neque per Lateranense Cooesham Delesia statuit, si Christi Heler eonfiteremur, quod iure diuino necessariam , ct insitatum te intellexerat: sed ut praeceptum Confessionis , saltem semel in anno, ab omnibus , ct rivulis, eum ad annos visere-ιionis pervenitur, implentur O .Et tandem sessi i 4.cap. s. de modo confitendi peccata, sive publica sive secreta se habet:Raoad modum eonfitendi seereto apud suum Sacerdotem O s Christas nos vetuerit quis aliquis in vindictam is ram Relerum, O sui humiliationem ,
eum ob aliorum exemplum, tum ob ει-
elesiae lisse ad eationem, delicta sua publiee eonfiteri porsit; ποs est tamen hoc
disisa praecepto masdatam , Me satiremsulte humana aliqua lege praeeipere tur, ut delicta praesertim stenta , publica essem confessione aperienda. Unde eam
a sanctissimis, ct antiq aissimis Patribas
magno unanimique eonsensu seereta confessio sacramentalis, qua ab initio Dei sia sancta usa es, o modo etiam utitur,
fuerit semper eon mendata, mauifeste r fellituν inanis eorum ealumnia, quae eam a divino mandato alienam, O inventum humanum esse, atque a Patribus is Coa.eilio Lateranensi eongregatis tuitiam habuisse, docere nos verentur.
Ex his autem Concilii verbis Est ius in 4.distin. i . 3.3. quasi eadem explicans, deducit simul, ct scribit: si Consessio is nem secretam, sive ut loquuntur , au is ricularem, ideo haeretici toto studio M oppugnant, quod putent primis E , , clesiae temporibus non aliam quam, , publicam paenitentiam simul & conis festionem in usu fuisse, quam dicunt temporis lapsu mutatam esse in eam, is quae nunc frequentatur , conseisionem ,, secretam . Contra quos scut alibi is monstratum est tam privatam, quam is publicam pamitentiam primis Eccleis s.e temporibus in usu fuisse: ita quo- is que tenendum praeter publicam illamis criminum etiam secretorum apud ,, populum manisestationem, aliquando, is & quibusdam in locis fieri solitam , is semper ac pol illimum in Ecclesiis fie- quentatam fuisse secretam apud so- is tum Sacerdotem peccatorum confes- is sionem. Qua de re Tridentina Syno- is dus cap. s. sess. 4. ita docet . Caeterum is quoad modum confitendi secreto is apud solum Sacerdotem, & si Christusis non vetuerit quin aliquis in vindi- ,, ctam suorum scelerum, & sui humi -- li tionem, cum ob aliorum exemis plum, tum ob Ecclesiae ostensae aedifi- is cationem, delicta sua publicd confise teri possit, non est tamen hoc prae is cepto divino mandatum, nec satis is consulte humana aliqua lege praecipeis retur, ut delicta praesertim secreta
217쪽
,, publica essent consessione aperienda. Unde cum a sanetillimis. & antiqui Gis limis Patribus magno unanimique , , consensu secreta constitio sacramen- , , talis qua ab initio Sancta Ecclesia utas, eit hc modo e iam utitur , laei it se in- , , per commendata; Manifeste refilli- ,, tur inanis eorum calumnia , qui eam ,, a divino mandato alienani, & inven- , , tum humanum esse , atque a Patribus,, in Concilio Lateianenti congregatis
initium habui Ile docere non verentur.
,, Haec ibi. Ex qua Concilii doctili utas, primum, colligitur non pertinere ad ,, esset tiam contellionis sacramentalis, se ut sit secreta , quemadmodum etiam, , ex desinitionibus ejus supra politis fa- , , cile mons latur. Deinde nec praece iti,, Gavius esse. ut secreto sat, non enim , , vetuit Christus aliqua Icge , quin pu ,, blice aliquanao fieri postit. immo sa- ,, tis declaiani verba Concilii possG, , et a ni laudabiliter, & cum fiuctu eam ,, publice fieri. Tettio. publicam con- ,, fellionem non esse praecepti divini., , Quarto , eamdem non esse humana sis lege p:aecipiendam. Posti emo, secre- , , iam consessionem tanquam a Patri- , , lius commendatam , S perpetuo usia is Ecclesiae comprobatam , omnino re- , . tinendam esse. Quod autem Patres, . Concilii tum in decreto, tum in cati. M 6. eiusdem sess. asserunt, ac definiunt, , , mauum secrete constendi soli Sacer- , , doti non esse alienum ab institutione,
,, ct mandato Christi, non hoc sentiunt, , , quod modum illum Christus praece- is perit. Si enim praecepisset, consequen- , , ter vetuisset consellionem publico, , feri; quod aperte negant Patres: sedis tantum volunt, modum secrete con-
, , si tendi neque contrai tum, neque dis- ientaneum esse praecepto , & institu- ,, tioni Christi, quin potius ivaxime cumis eo congruere . Cuius ratio est , quia o I ex naturae monet, immo praecipit, is nequis occulta & pudenda crimina
is sua publicando, seipstim infamet. nisi is sorte major aliqua vel ipsius peccato-
,, ris. vel aliorum homininum utilitas, ,, id exposcat. Hanc autem naturae te
, , gem non destruit lex Christi, qua
, , mandat omnia peccata etiam occul-
, , tissima patefieri per consessionem ei, is cui ad te mittendum . & retinendum,; datae sunt claves a Christo. Et proin- ,r de ita peccata sunt Sacerdoti deten S 'nda ex Christi praecepto, ut uiuit
minu iuxta praescriptum legis naturaeis apud arios maneant occulta . Adde, , quod publicatio occuIlorum crimiis num sive per ipsum paenitentem, siveis per Sacerdotem facienda , non satis is Conveniret cum proprio est ectu Sa -- crainenti Paenitenti.e, qui est tegete, is & ab Olcre peccata ; cuin crimina sic , , Publicata , ct infamia inde contra fla,, ex hominum memoria haud facile , , deleri possent. Denique jugum conis fessionis a Cluillo nobis impositumo suave ac leve esse debet, juxta illud ,, Matth. I i. Jugum meum suave &c.
is Quale profecto non esset, si publicanis da essent crimina, scd contra magis hocis pacto fieret importabile: maxime ergo is convenit cum lege, ct institutione is Christi, ut secreta sit peccatornm con-
,. fessio: His positis. Primo, Fuerunt Theologi de schola,
qui docuerunt, quod modus confitendi peccata non pei lineat ad essentiam sacramentalis consessionis, sive liarcst publica, sive secteta ; Et hoc quidem tibi videntur ex verbis Est ii posse
Secundo. Alii Theologi pariter voluerunt, secretam confessionem non esse praecepti divini, quan vis asserant ejus indem usum esse petantiquum , acrctinendum.
Tertio, Alii volunt secretam consessionem fuisse a Chi isto Domino institutam, & praeceptam. Et horum sententia Trid. Concit. est conmimio: τDicit enim Concilium: in esse divino
praee to maudatum, ut delicta publiea declarentur: Immo nee satis eosine is humaua aliqua lege praeeipiendum seret. Ex quibus vel bis liaec inseri Tourne-ly: is Namque vel publica , vel secreis ta, 'st pracepti divini; Non est enim ,, alius ordinarius confitendi modus;
Atqui ex Concilio ipso publica non
,, est 1 Christo praescripta; ergo privata, - & secreta. Tum quia, idem videturis esse in mente Concilii, secretam con- , , fessionem esse praecepti divini, & eam is non esse alienam a praecepto divino ,, Quamquam ingenue fatendum sit, ,, ea loquendi ratione de industria usos
,, esse Patres, ne expresse definirent, , rem inter Theologos controversam.
,, Neque vero ex ista sententia sequitur, is quod inferebat Estius, nempe, ii prae- , , cepit Christus confessionem privatam is & secretam, ergo vetuit publicam:
218쪽
De Consessione sacramentali. 2OI
s, Namque merito dici potest, Christumis ita praecepisse usu communi. & ordi-
,, nai io secretam consessionem, ut non ,, vel uerit aliquibus in casibus eam pu-
, , blice seri. Igi ur ex hac Scholasticorum discurren rendi varietate male deducit Dallaeus, Calvinianus, secretam Consessionem vel non fuisse a Trid. Concilio praeceptam,vel potius antiquae Ecclesiae temporibus non futile in usu positarn. n-trariumenim in tota hac nostraDissertatione probatum credimus; Et vari
tas de modo. si quae est apud Theolo gos de Schola,nihil prosecto substantiae veritati obstare potest
De Confessone Sacramentali . Obligatio ex divino praecepto faciendi illam, quos, ae quando obliget Cui facienda st ex praecepto
ecclesilico p Et quando ' A quibus 8 Et de quibus p
talis Confessionis jure divino obligare omnes adultos, qui post baptismum mortaliter peccave
Probatur Coninclusio. Soli adulti, qui post hapti Gmum mortaliter peccaverunt, sunt capaces, ut ab Ecclesia ligentur, α solvantur; Sed illos obligat de iuro divino praeceptum sacramentalis Confistionis qui capaces sunt,ut ab Eccle-sa ligentur,ac solvantur: ergo de iure divino praeceptum sacrament lis Conini cisionis solos adultos obligat, qui post haptisma mortaliter peccaverunt. Major est certa. quia soli adulti capacessum;ut ab Ecclesia judicetum.& proinde ut ligentur, Ic solvantur. Minor et iapatet,quia ligamen,& solutio sapponsit peccato,per quod peccatores ligantur, di supponunt etiam peccati remissionem , per quam solvuntur. II. Probatur. Si non essent soli adulti haptizati, qui ad sacramentalem Conissessionem jure divino tenerenrur, ideo esset, quia olim etiam tenebantur Cathecumeni; sed hoc est falsum iereo soli adulti baptizati tenentur. Piobatur minor. Confessio , quae vi
Cathecumenis sebat, non erat sacra mentalis: ergo Cathecumeni non tenebantur ad sacramentalem Conses.sioneret . Probatur antecedens. Erat
Consessio generalis, ct praeparatoria ad baptismi gratiam recipiendam, non autem distincta, & singulorum peccatorum enarratio:ergo non erat Cod.
sessio saeramentalis. ID. Probatur. Illi tenentne ad Conlasiasonem sacramentalem de jure diu, no , qui aliquod faciunt, quod est maiateria sacramentalis Consessionisi sed materia sacramentalis Consessionis non est alia, quam peccatum mortale rergo illi tenentur de jure divino alsacramentalem Consessionem , qui
peccatum mortale committunt Atia
qui hi sunt adulti b ptitati: ergo Pro altera vero Dissertationis parte, in
qua quaeritur de tempore, quo praeoceptum divinum sacramentalis constitionis obliget, praemittimus hic aliqua . quae vel ab omnibus admittuntur, vel eruuntur ab iis , quae a nobis superius dicta sunt. Et I. praeceptum divinum sacramentalis Consessionis non obligat per se statim a perpatrato peccato; Tum quia est praeceptum anfirmativum , & praecepta amrmativa non obligant pro omni omnino tem pore ; Et ideo praeceptum ecclesiasticum confessionis , quod determinat
219쪽
divinum , non obligat, ut ii lemel uia anno: Tum etiam quia obligatio confestionis aequiparatur obligationi contritionis; feci praeceptum contritionis, ex dictis etiam a nobis, non oblidat satim a patrato peccator ergo Sc. II. Praeceptum divinum obligat per se in probabili rericulo mortis, quia tunc piaecipue tenetur quilibet pro rriae amn .e saluti consulere . Ubi autem non est riobabile periculum Tortis. ut est in levioribus mori, s. Dulla esst obligatio confitendi . Ill. si quis esset in periculo mor tis cotistitutus , di non haberet na Ortali ais sed tantummodo venialia . quan vis hic non teneretur per se ac absolute ad confessionem sacranientalem, quia sunt alia remedia pro venialibus expiandis, teneretur tamen Iper accidens; scilicet ratione scandali, quod
daretur; ratione praesumptionis vitandae ; latione deceptionis. qua quis potest se ipsum faciliter blandiri credens venialia . quae sunt mortalia . IV. potest etiam dari casus , quo quis obligetur ad confitendum peccatum moriale satim ac ipsum commisit; Quando scilicet deberet vel sacra in synaxim sumere , vel ira: stam celehrare ; sed haec esset obligatio per a C. Cidetis . V. potest etiam dari casus , quo obliget per se praeceptum confessionis extra probabile pericu Ium mortis; Et ratio est, quia praecepi a positiva , & amrmativa non 'bligant tantum in extrema necessitate,
sed etiam quando probabiliter judicatur eoruni observatio necessaria . Cae-
rerum ei, qui vult sacram Euchait illam sumere, iure diuino est necessa ria sacramentalis consessio ; Et quia l. Corinth. io: diciturr Probet autem seipsam lonνο , Osie de pane illo edat: sit quia Concit. I rident. sess. ig. Can. I.
salint . Ne tantum Sacramentum In digne, atque adeo in mortem O cοα-
damnationem sumatur , saluit atque
declarat , ipla fasia Synodus illis,
quos conscientia peetati mortalis gra- ι , quantuineunque etiam se contritos exi injent , habita copia Gnfessoris , necessario praemittendam ese
Consesilaoem saeramentalem . Si quis
autem contrarium doeere , praedicare, Cel pertinaciter alterere , seu etiam publice di tutando defendere praesumpserit,co ipso excιmm xleatus eripat . Ueni. que ad majo em se cilioremque ob.
scrvationem pi aecepti divini sacramentalis Consessionis in probabili periculo mollis, Eccletia ipsa Medicos
omnes hortatur, inanao iisdem mandat, ut quando ad Infirmorum curam vocat tur, priusquam accipiant mor-hi cui alionem,uebeant monere aeg. Os
de Consessione facienda . Quod piaestiterunt summi Pontifices innocentius Ill. in Concit. I. ateranen. IV. anno istis. Clemens V. in Concit. Ravennat. II. anno tali. Et novissime S.
Piu ς V. in Coniti t. quae incipit, Super gregem , in qua prohibet Medicis visitare infirmos , qui tertia die non constentur ; ct nisi se id scrvaturos solemniter iurent , prohibet eos ad Doctoratum admitti r quas prohibiti Ones omnes Diocaesanae synodi renovarunt . di continuo renovant , ipsique Ecclesiarum Praelati l otis viribus
Pio II l. Dillei tationis parte, in qua quaeritur, cui tacienda sit confessio sacramentalis ex praecepto ecclesiastico, semel scilicet in anuci e Habemus decretum Concilii Lateranen. IV., quod nuper memoravimus, sub Innocentioli l. coasti , in quo lepitur Can. 2I.
Omnis utriusque sextis fidelis , post
quais ad annot discretionis pervenerat,
omnia sua pereata confiteatur fideliter , semel salte in anno proprio Saeerdati, eriniuuilam sibi paenitentiam pudeat pro Ciribus adimplere ; suscipiens reverenter ad minus in Pasieba Euebarisiae Iaeramentum e uisi forte de consito proprii Sacerdotis, tib ali quam ratiorab Iem causum, ad tempus ab ejus pereeptione duxerit alsinendum t Alioquin OG aes ab Ecclesiae ingressu arceatur, Ermoriens ebristiana eareat Iepulsura . . . . Si quis autem alieno Sacerdoti Iaerit
jura de eausa sua eonfiteri peeeata, licentiam prius postulet O obtineata proprio Sacerdote, cum aliter ille ipse non pusit abolvere , vel ligare . Utque modo loquuti fuimus de Conse Gsione sacramentali lanquam divino jure praecepta: At quia eadem est pariter ecclesiastico jure mandata. ideo aggredimur modo loqui de illa , prout eam nobis Ecclesia praecepit. Et quidem nulli dubium else potest, quod Ecclesia habeat potesarem praecipiendii aut saltem determinandi, Sacramentorum usum ; insuper & ea, quae
220쪽
De Consessione Sacramentali. 2O I
quae eorum respiciunt ininistrationem . ac susceptionem. Hoc ipsum, declarat Trident.ΩsLai .cap. 2.dicens: Declarat, bane potestatem perpetuo in
Leelem fuisse, ut in Sacramentorum disepe attace. salva illorum jubstantia , ea
saluere , vel mutaret, quae Iusseipiestium utilitati, Du Usirum Saeramentorum venerationi, pro rerum, temporum, O Deorum,varietate, ais expedire judicaret . . . . Quare agnoyeens S. ADter Ecclesia bene suam in administratico Saeramentorum aalboritatem , licet ab initio ebripianae religionis noni requens striaqque Deciei Mus fuisset,
tamen progresu temporis lati ini Iam mutata illa consuetudine, gravibus, O justis causis adducta , bane eo uetudinem sub altera 'εeIe communicandi υ- probavit, ct pro lege babendam deerest, quam reprobare , aut sive ipsius f elesiae authoritate pro libito mutare, uou
Hoc igitur tanquam certo supposito, quaeritur modo inter Theologos , an facta hypothesi , quod non ei et praecepta confellio facienda de jure divi-uo, Ecclesia illani legitime praecipere rotuerit, & an de facio praecepet it,ac determinaverit tempus , quo sit facienda 3 Et tres inveniuntur sententiae de hoc ipso Theologoium , quarum ptima est Durandi in distin. 17. q. 8.num. . ubi dicit . quod constitio sacramentalis, ut est accusatio omnium peccarorum, etiam internorum, non
potuerit praecipi ab Ecclesia: Ac proinde vel non esse praeceptum annua confestionis mere ecclesiasticum, vel millum esse praeceptum , sed tantummodo consilium. Secunda sententia vult, quod Ecclesia non potuerit praecipere ac determinare tempus faciendae consellionis, nisi iam confellio facienda esset ex jure divino : Undo huiusmodi opinionis patroni volunt,
quod praeceptum ecclesiasticum con- fellionis annuae sit tantum determinatio , modificatio , seu applicatio divini praecepti servandi hoc , aut illo
determinato tempore . Et hujus sententiae sinat Solo m 4. distin. IS. q. i. art. r. concl.4. Et Canus in relectione de paeniten. p. s. Tettia tandem sententia est docentium , quod praecep tum consellionis annuae non sit sola
declaratio, aut determinatio juris divini, sed sit omnino ecclesiasticii Pari VII. Praeceptum, ad cuius observantiam sceles omnes tenentur.
Dicimus t I. Ecclesiam revera potuisse praecipere,ac de facto piaecepi isse con- fellionem 1aciendam singulis annis. I. Probatur ex Conciliis. Coucilium Lateranense IV. Sub Iunoeentio III. Statuit: omnis utriusquesextis fritis, postquam ad ansos discretiovis pervene rit , omnia sua peccata , saltem semel in anno,fideliter confiteatur prιprio Saeerriti: Et injuactam sibi Paenitentiam propriis viribus pudeat adimplere, suseipient reverenter ad minus in Pascha Euctarimae Saeram entum, ni μν- te, de eonsilio proprii Saeerdotis, ob auri quam rationabilem causam, ad te ut ab ejas pereeptione duxerit abstinesis dum, alioquin er vivens ab ingressa Eeclesiae arceatur , ct moriens ehristiana eariat sepultura. Unde hoe salutare statutum frequenter in Eeeissis praedicetur,ue quirquam ignorantiae eaeeitate velamen exessati tinis assumat . in quibus verbis duo leguntur praecepta, primum scilicet, quod sit facienda confessio; secundum vero, quod saltem, si facienda semel in anno; et utrumque praeceptum factum legitur ab Ecclesia r Ergo Ecclesia revera praecipere potuit,& de facto praecepit, con fellionem faciendam sngulis annis. II. Probatur . Eo modo intelligenda est Concit. Lateran . declaratio de Sacramentalis consessionis praecepto, quo eam intellexit, atque declaravit Concit.Trid.; sed Concit. Trident.eam intellexit, atque declaravit, quo nos proponimus modo τ erso quo nos proponimus modo est intelligenda. Probatur minor . Concit.Trident.seCI4.cap.f. circa finem haec docet μοῦ que enim per Lateranense Gnialium Ecclesia patuit, ut Cbripi eler eonfiterentur . quod jure divino me Usarium, ct institutum esse intellexerat; fes aepraeeeptum confessionis ab omnibus , e flvulis,eum ad annos riseretionis perve
sit ent,impleretur. Et quidem Triden tini verba coluerentur ad ea , quae nos dicimus, intellexit Scotus, scilicet illius mentem explicavit, antequata sipsum Concilium aperiretur; Et hoc fecit in sententiarum dist. i . n. l . ubi habet: De tertIo artieati, quod Ecelesia praeceptum illud, quantum ad aliqua praedictorum non speeimavit , O quantum ad aliqua speet avit. Praeei