장음표시 사용
221쪽
in uitur is illa Capitalo ex ira: de Pa- nitent. , ct remis . omnis utriusque Ie-Xus. Et infra num. 28. quod Betis determinaΦit praeeeptum divinam ciu-
fessionii 3 stilicet semel in anno. Non ait Doctor; Delestia praeeepit Conse nem, sed determinavit praeeeptum, Discet di
II l l'iobatur.Si quid obstaret in Ecclesia,
quod non potui stet conseitionem prae
circle , ex eo maxime elset, quia Ecclesia nequit nos obligare ad mani&sationem eoi uiri, quae sunt internata; Ecclesia enim auctor)tatem non habet, nisi in externis, de quibus tantummodo iudicat: Sed haec ratio non obliat: ergo Sc. Probatur minor.EC clesia legitime praecepit, quod faciem da si communio ; sed communio fi ri non potest, nisi eam piocedat con
festio: ct constitio esse non potest, nisi
sit etiam de occultis. & internis peL-catis : ergo Ecclesia potest praecipere confellionem . etiam ii in conseilione aperii i cebeant interna peccata. Obstat I. Si conseisio non ei et jure divino facienda, nec a Christo praecepto, non potuissct eam Ecclesia praeope-Ier ergo Ecclesia non hahet potestatem piaecipiendi confessiQnem . II. Qui piaecepit substantiam consellionis . dcbuit etiam praecipere circumstantias ejusdem; sed inter citcum-santias ejusdem adnumeratur tempus consci soliis factaendae: eigo hanc circumstantiam debuit praeci per Chi istus, ct non Ecclesia. III. Ecclesia piaecipit consessionem quolibet anno faciendam , sed non determinat tempus, quo facienda sit: ergo praeceptum Ecclesiae circa constitionem laciendam remanet truncum , ct im- peifcctum . IV. Qui non consessus est intra aunum non tenetur confiteri satim initio sequentis anni t ergo piaeceptum Ecclesiae de consessioneis facienda non obligat omni tempore. Piobatur antecedens . Qui omittit recitare ossicium aliquo die non tenetur illud ipsium recitare die sequenti: ergo qui omittit facere consellionem annualem non tenetur illam facere initio sequentis anni. V. Qi: ipis videt se non posse ad imp ere con- selliolaem annualem , quia turas istin longinquam regii nem,non te te urillam adimplere , an .equam itin ri se
committat: ergo praeceptum Ecele-sae de consellione annuali non obligat semper , ct omni tempore . Prohatur antecedens. Qui die Sabali praevidet,quod non poterit audii e lacruindie Dominica , non tenetur illud audire die sabbati: ergo pariter , qui
praevidet se non posse adimplere con- fellionem annualem non tenetur illam facere tempore praecedenti annum illum quo urget hujusmodi obligatio . V l. Ecclesia non potest praeci peie substantiam confestionis r ergo
neque circumstantiam temporis.
Respondemus ad i. quod ideo Ecclesia non potuisset praecipere consellionem, si non fuisset a Christo instituta, atque praecepta, quia non potuisset Iier illam infundere gratiam habitoa-em, atque sanctificantem , quam de
facto infiindit Cluilius per illam : Et
quia confestio esties maximae difficultatis, ct haec maxima dissicultas
superatur de laeto per giat iam Christi, non potuisset in hypothesi superari per Ecclesiam. Et de saeto quum multi ad praesens quasi insuperabilem
patiantur repugnantiam ad confitendum, etiam si praeceptum Chiisti, &gratia ipsius iliis alIistat, quanto magis si confellione a sola Ecclesia in stututa, atque praecepta, auxilium, quod modo habent, non haberent Igitur ex hoc sequitur, quod non potvillat Ecclesia instituere consellionem sacramentalem eo modo,quo eam instituit Christus, ac praecepit,si illam Chrisus non instituisset, nec praecepisset. Ad ll. dicitur , quod ideo Christus praecepit substantiam confestionis , ct re liquit tempus determinandum Eccle-sae suae . quia substantia est res sum inmae dissicultatis . & non poterat, nisi a Christo institui, atque praecipi; Circumstantia vero temporis non est rex tam magnae dissicultatis, & ideo reliquit eam determinandam ab Eccle-sa sua. Ad Ill. Ecclesia determinat tempus, hoc est per annum ; scilicet, ut quolibet anno fiat sacramentalis confellio. Qua vero anni parte adimpleri debeat , reliquit vel Christi fidelium arbitrio , vel Dottorum placito consa-lendum. Quapropter quomodo annus ille computandus sit , Frassent om a. tradi. i. de Paeniten. disp. 2.art. D I. lest z. q. a. haec habet: is Annum
222쪽
De Consessione Sacramentali. 2Os
,, illum posse computari ab uno Pascha- ,, te ad aliud sequens ; vel ab una Qua-- dragesima in aliam sequentem; vel a ,, die . quo emissa est ultima conseilio is ad eumdem diem anni sequentis:
,, communior tamen, di verior sentenis is lia est, illum annum esse computanis dum , juxta communem supputatio-
nena, a prima die Januarii usque ad
se ultimam Decembras. Pritna pars con- , , flat, quia quocunque ex tribus modis,, assignatis ducatur exordium anni, siri intra illud spatium peccata quis con- ,, Meatur, recte dicitur satis&cisse prae-
,, cepto annuae consessionis per I atera-M nense Concilium piaescii plo. Hoc ta-
,, men intellige de praecepto, & ohi i ,, gatione per se, quae scilicet oriatur se ex vi , dc emcacia ipsius praecepti la-
,, ciendae confessionis ἔ Contingere sis enim Potest, ut per accidens , hoc est, ,, latione praecepti suscipiendae Eucliariis is litae, aliquas iterum confiteri teneatur ,, in quindena Pascharis. quo temporem viget praeceptum faciendae confessio- tIis; si nempe aliquo mortali peccatci,, labi ret, nec positi ad sacram Syna- ,, xim accedere, nisi praevia confessioneis iacta , dc suscepta absolutione sacra- mentali. Posterior tamen pars com - munior est . & securiore Verba enim ,, legis accipienda sunt, sicuti sorant.
,, ut si aliunce aliud obstetr Hinc quanisse do Ecclesia praecepit iaciendam an-
is Duam confessionem, annus debet ac-
cipi secundum communem supputa- ,, i lone In, quae est a prima die Januarii se usque ad ultimum Decembris.
Ad lv. Theologis probabilius videtur,
quod qui non est consessus intra annu, teneatur statim confiteri initio sequetis anni. Et rationem hanc assignatis pr.efatus Frassen. cit. Ioco :,, Quanis do enim tempus non praescribitur, ut is terminus, quo praeceptum expirat,
is sed tantum ultra quod protendi, ac se di flerri non debeat talis praecepti ex is tentio, adhuc elapso illo tempore , M praeceptum istud obligat: Sic quandoeis praefigitur certum temnas alicui de- ,, bitori ad solvenduna debitum, transe- ,, cto eo tempore , debitor ille manetis semper obligatus ad solvendum illud
,, debitum : Quippe cum tempus non
se fuit illi praefixum, ut in eo debitum ,, expiraret, sed ne ultra illud debitiis solutio differretur : Sed praelata Con-- stitutione Concilii Lateranensis tem-
, , pus anni non ponitur, ut terminus, is quo praeceptum expiret, seo ultra is quod dii terri non debet auimpletiois praecepti conlassionis ; verba ei .imilis Ia, ut saltem semel in anno eooteatur, aequi pollent, ne ultra annum confite-- ri differat. Unde non tantum est prinis ceptum amrmativum semel colamis tendi singulis annis, sed etiam nega is tivum, scilicet non disserendi ulteis rius ; quod utique praeceptum transis greditur, qui non itatim elapsio anno is confitetur, cum jam tam salubre reis medium , ac medicamentum , ultra
quam par st, differat. Ex quibus pa-- tet, disclimen esse inter praeceptumis laciendae consessionis singulis annis, is S praeceptum iecitandi boras can is nicas, audiendi Sacrum diebus sestsem vis, ct Dominicis , nec non, & susci- ,, piendae Fucharistiae tempore pascha- tis .in his enim praeceptis tempus praeis scribitur , tanquam terminus illius, executionis, cui annexa sit obligatio,, illud opus implendi, tanquam tribu- tum illius diei, & temporis: Undo is praeceptum communionis paschalis,
utpote specialiter latum , propter reis verentiam S celebritatem temporis,m expirat cum ipso tempore; sicuti prae-M ceptum audiendi Missam expirat cum die Dominico , ct Festo. Ad V. Negatur antecedens, dc ad eius prohationem negatur paritas; dc ratio disparitatis est,quia obligatio audien d i Sacrum non incipit antequam incipiat dies, in quo cadit talis obligatio; Adeoque si tempus illud quis praeveniret. obligationi suae non satisiaceret. Obligatio autem confitendi,quia est annua. incipit a primo die anni, Si perseverat usque ad ultimum anni diem ; Et hoc. non quia revera in illo
primo die sit obligatio confitendi, sed quod a primo illo die sit mihi liberum obligationi illi citisiacere. Quum
ergo ex una parte ab illo primo die urgeat praeceptum , ex allera sit mihi
liberta adimplendi illud, possum ab eodem illo die ego confiteri,dc adimplere praeceptum.
Ad VI. Transeat antecedens,& negatur consequentia. Ratio est,quia ad substatiam actus imperandam amplior, ct maior exigitur potestas , quam ad ejusdem actus circumstantiam determinandam ; Ut in responfione ad lI.
dictum est: Adeoque posteriOIem potest
223쪽
teli iacere Ecclesia , non vero prio
Pro ii Ia autem Dissertationis parte, in qua quaeritur , cui facienda sit sacra-n entalis conseilio ex praecepto ecclesiastico Certum est ex Concii I atera nensi IV. coasto sub Innoc. III. anno Iai s. quod fieri debeat proprio Sacer doti; Ait Conciliii, ut dictu est,can. et t.
Omnis utriusque jexus fidelis, pos quam
ad annos diueretionis pervenerit. omnia sua peeeata confiteatur Meliter . feme Ditem in anno. proprio Sacerdoti, in in-januam sibi paenitentium pudeat pro viribus adimplere , susscipiam reterenter ad
minus in Faycha I ncursiae Saeramentsi: Assorte de eonplio proprii Sacerdotis,
ob aliquam rationabilem ea Ham, id tempus ab ejus pereeptione duxerit absinendum e alioquin e vivens ab scelestae tu gressu arceatur, o moriens et risiana
careat sepultara . . . . Si quis aulemnIieno Saeιraιti voluerit justa de causa sua confieri peccata , licentiam prius postulet O ιιι ineat a prUrio Sacerdote, eam aliter ille Ute non post abjοἰ re, Qel tigare . Quadi io igitur est inter Theologos, quis nomine proprii Sacerdotis intelligatur Pici qua Scire opoliet , Sacerdotem dici proprium dupliciter, di prout opponitur Sacerdoti, qui est alienus, prout
opponitur Sacerdoti, qui est communis . Sacerdos proprius, ut apponitur alieno,est, qui habet auctoritatem Ordinariam,& immedia iam in populumsbi subiectum : Cuiusmodi est Summus Pontifex in tota Ecclesia, Episco-us in sua Diaece si, Parochus in sua , arochia et Et ex opposito Sacerdos alienus est, qui nullam ratione sui status auctoritatem habet erga populum Christianum a quales sunt regulares, ct seculares Sacerdotes , qui nullum habent pastorale ossicium regendi fideles. Insuper Sacerdos proprius, prO- ut opponitur communi,est ille, qui ex
usu, Sc pi axi quotidiana fidelibus sibi subditis Sacramenta dispensat, ut est Parochus quilibet in sua Parochia; Et
ex Opposito Sacerdos communis est
ille , cui incumbit generalis & communis sollicitudo fidelium, Sc non solet usu communi, dc ordinario illis sa-ci amenta dispensare, quamvis possit. Controversa igitur in eo est , an nomine proprii Sacerdotis intelligatur proprius Sacerdos, ut opponitur alie
no, an vero intelligatur proprius sacerdos, ut Opponitur communi Z Circa quam Prima sententia est illorum qui per proprium Sacerdotem intelligunt Parochum . etiam cum exclusione Sumini
Pontificis, di Episcopi, ct a sortioricum exclusione Regularium , ct Seculari una Sacerdotum , qui nullum Onus pastorale habent. Pio hac sementia
fuit Joannes de poliaco, Doctor Parisiensis, qui scripsit, quod flante editioomuis utriusque yexus in Concilio generali,nou potest Romanus Potiti sex faesere. quod Parachiani non teneantur peccata sua Iemel in anno proprio Saeerriti confiteri, qui es Faroebialis Curaturai Inmo nee Deus boe potes facere , quia a
men propositionem damnavit Joannes XX ll. anno i 3 ri. Si ipsemel Joannes de Poliaco retractavit. Secunda sententia est illorum,qui volunt nomine proprii Sacerdotis venire etiam Regulares, ratione privilegiorum , quae a Romanis Pontificibus obtinuerunt. Et hujus sententiae fuerunt Regulares quidam , qui cum excessust tabentes, in aliquibus ab Alexandro VlI. 16s9. censura notati sunt. Tertia tandem sententia est media inter duas hasce extremas, Sc est illorum, qui volui t, nomine proprii Sacerdotis
a Concilio Latera nenii intelligi Parochum usu communi, qui ex ossicio solet sitis Parochianis dispensate Sacramenta Paenitentiae, di Eucharisiae; At non iter hoc voluit te Concilium quidquam derogare juribus Summi Pontificis, S: Episcoporum, quos contineri etiam non ignorabat sub proprii Sacerdotis nomine,& qui proinde possunt, vel per se ipsos, vel per delegatos, suoruna fidelium conseisiones
excipere. Pergit modo Tournely aliqua enum rare , ac supponere, quae, ut asserit, tanquam certa, dc explorata a de sensoribus hujus tertiae sententiae supponuntur . Et haec exponimus verbis iisdem , quibus ab eodem Scriptore re is citantur: ,, I. Parochum uia commu- ni ac recepto proprium appellari Sari cerdotem. ll. Parochos, quanquam, , juris sint divini, inferiores esse Episc ,, pis. Ill. S. Pontificem dc Episcopos , , vero Sc proprio sensu dici, & esso proprios Sacerdotes , qui habent a Chri in
224쪽
De Consessione Sacramentali. 2O
., Christo immedia tam ligandi, & sol- is sum rogandum ab iis, qui alieno Sa-
vendi auitoritatem : proprii enim Sa- is cerdoti confiteri voluerint , juxlviis cerdotis ossicium in proprii Episcopi is praescriptum I. ateranense et atque ut is uignitate continetur, ait Clerus Ga - is unicuisue quod suum est reddatur, Scis licanus in Epistola encyclica scriptia qua fieri potest faciliori, & tutioriis anno I 6s s. die as. Aprilis. lV. Poste, is ratione coponatur rectius illud dissio & S. Pontificem,& Episcopos, pro ju- is dium inter Parochos, Episcopos, diis re suo,quibus voluerint idoneis Sacer Regulares pro confessione paschali, is dotibus, sive tegularibus, sive secula- optimum istud perpetuae concordiae ribus, dare facultatem excipiendi fi- vinculum futurum nobis videtur, si is delium consessiones. V. Eas Ss. Pon- ,, Episcopi ex una parte ii litteris stiis is tilicum Constitutiones, quibus indul- is approbationis clausulam istam semo gent Regularibus facultatem audiendi ,, per inserant, de eo ensu Paroeborum; is confestiones, etiam sine licentia. & is Et Parochi ex altera, quasi ex publico , , approbatione Episcoporum , quales is quodam condicto , eoipso co. isensum ,, editae sunt sub Alexandro lV. anno ., suum dedisse censeantur Regularibus
M Ias6. Clementel V. an. i 26s. Bonifa- ad excipiendam paschalem suorum ,, cio VIII. an. ia9s. Beuedicto XI. an. ,, Parochianorum conseilionem , quo
., 37 4. Sc. iam per Concilium Triden- ,, approbati illi sunt sine ulla limitatiori tinum abrogatas. & revocatas este: ,, ne ab Episcopis . ita suum unicuiquem neque posse amplius in quaestionem Si se jus servabitur , sedabuntur conscien- ,, controversiam adduci, an trecessaria , , tiai um scrupuli, lites evanescent, sit Regularibus Episcoporum appro- pax Christi vincet in cordibus omis batio, ut valide audire possint sile- is nium. V DI. Denique, eas SS. Pontifi-- lium confestiones : illis enim omnino cum Consitutiones, quae a facultat , is necessariam esse , ac posse Episcopos , , qu m conserunt Regularibus, audien- ,, eam vel concedere, vel denegare, vel ,, di confessiones, excipiunt tempus Pa- ,, ad tempus limitare, nemo jam non schale, quales sunt Innocentii iv. an. fatetur. VI.Privilegia, quibus SS. Pon- - i et so. Martini IV. an. ia8 i. Benedicti,, tifices concedunt Regularibus faculta- ,, XI. an. t Io 4. Sixti IU. an. 1478. inno- tem indefinitam , Sc nullo restrictam ,, centii VIll. an. 149o. nullum inferre is tempore, excipiendi constitiones,vim, , , praeiudicium auctoritati aliorum SS.,, ct ellectu suum sortiri, si accedat Epi- ,, Pontificum, in concedenda Regulari in is scoporum approbatio, quae si indefini- ,, hus licentia audiendi paschalem conis ta pariter fuerit, nec limitata, confes- ,, fellionem , accedente Episcoporum se so paschalis his Regularibus facta lici- ri approbatione. Ita Joannes XII anno
ta erit, atque ex illa parte valida . Si- ν, 13ai. Alexander U. an. 14 9. Leo X. cut enim nulla foret, si Episcopus ex- ,, an isset. innocentius X. an. l649. Aleis ciperet tempus paschale ἔ ita valida ri xander VII. ata. i6s9. Clemen. lX. an. se censeri debet, si tempus illud non ex- ,, 16 o. quorum Constitutiones cum
cipjat: Dubitari etenim non potest, ut , , aliis mox dictis conciliari pollunt. iam dimam est, quin Episcopi jus ha- ,, Dici quippe licita immerito potest, beant limitandi ad certum tempus ,, priores Constitutiones attendule dum is approbationem suam . & excipiendi ,, taxat ad usum ordinarium, & com- ,, tempus ipsum paschale , si voluerint i ,, munem ; & per proprium Sacerdotem is jus illud apud nos certum , ct incon. , , intellexisse Parochum , qui ex usu Sc,, cussum est ἔ Utrum vero expediat ri praxi quotidiana Sacramentum Paeni- ,, Episcopos hoc suo iure uti, ct in ap- tentiae dispensat, salvo tamen jure is probatione Regulatium excipere tem - ,, S. Pontificis, di Episcoporum : poste ,, pus paschales res est pruden Iiae, aeco. - riores vero attendisse ad illud jus S. nontiae, & charitatis, cujus leges ipsis si Pontificis, ct Episcoporum . M praescribere nostrum non est, a quibus Dicimus III. in Can. utriusque siexus pro- is debemus eas accipere e norunt illi, prium Sacerdotem intelligi Iaro is multa esse licita, quae non expediunt; chum, at cum inclusione Summi Pon-- Sibique a Christo Domino datam au- tisici , Episcopi, ct illorum , qui ab is ctoritatem, non in destructionem, sed iisdem sunt Delegati. is in aedilicationem. Ull. Jura Paroclicua l. Conelusionis pars probatur I. In Can. stivanda esse, atque eorum consen- 3 a. ejusdem Concilii Laterane iis iv.
225쪽
proprius sacerdos intelligitur Parochus : ergo pariter in Can. ai. de quo loquimur. Probatur antecedens . lnta, Can. 32. hac legunturi Illud autem penitus interdicimur, ne quis is fraudem, de primentibus Melesta, quae curam proprii Saeerdotis debet habere, pensionem alii quasi pro beneficio conferre praem-mat. Sed in his verbis proprius Sacerdos est Parochus et Ergo Sc. Probatur Ninor : parochi tantum est decimas a Patochia uis exigere, quia ad ipsum
spectat Paiochianis Sacramenta ministrare r eigo Sc.
II. probatui . Caussa condendi Canoni omnis atriuique sexus fuit quorundam Parochorum avaritia , qui paschaliten'pore Parochiauis non suis Sacramenta ministrabant. & ab iisdem decimas exigebant; Unde Concilium decrevit,hoc tantum spectare ad proprium bacerdotem , qui est Paiochus
illius Parochiae: ergo ex motivo, quod impulit Cor cilium ad Canonem illum Conuendum,aperte erui tui Concilium
in piae fato Canone sub nomine proprii Sacerdotis Parochum intellexisse. Argumentum fundatur in eo, quod re-ieit Theodulphus, Episcopus Aurelianensis in suo Capitulari cap. I 4. dc itu, Capitularibus Regum Fi ancorum lib.
. cap. 48. Sc 68.6c in aliiς monumentis, quae refert cit. Tournely.
praefatum Concilium ad Canonem illum condendum , fuit aliquorum Repularium cupiditas, qui Parochis sua aut a usiurpare tentabant, absque eo quod haberent delegationem aliquam,
vel privilegium , in quibus possent
suam intentionem fundare I qsod testatur Abbas Uspergentis in Chronico
Pag. 343 .Inter eos erant Hamiliati dicti, qui nulla habita auctor tate, aut lieentia Priuatorum, mittentes saltem in messem alienam, populis praedicabunt, vitam eorum plerumque regere satagebant, ineonsessioπes audire, O ministeriis Saee dotum derogare . Igitur , si decrevit ut unusquisque fidelis semel in anno confiteatur proprio Sacerdoti, vel alieno de eius licentia, proprius Sacerdos ille est intelligendus, qui opponitur extraneo, seu alieno, qui nul- Iam ha het animarum curam, & nullam a Summo Pontifice, vel ab Episcopc, accepit aucto litatem, vel deIeg. tionetu; cujusmodi erant illi Regulares, qui uicti sunt ab Abbate Uspergens Humiliati. IV. Probatur ex Romanis Pontificibus. Innocentius IV. in Constitutionea, quam dedit Neapoli an . i aso. in executionem Cataonis Lateranensis decrevit , quemlibet fidelem confiteri debere semel in anno proprio suo Pa rocho, & aliter docere Regularibus omnino prohibuit. Martinus i V. an.
28 i. in Conliit. ad Diares, praecepit et Vesumus,ut qui Fratribus confitebantur, Dis Presbyteris Paroebialilus confiteνι Ialtem semel in anno , prout generale. Coneiliumstatuit, teneantur . Benedictus XI. in extrav. inter cunctas anno
i 3o4. Sixtus IV. in Constit. Uee illius
ann. 14 8. Innocentius lV. an. t 49o. propter concionem , quam habuerat
F. ater Angelus Minotata scripsit, ac praecepit officiali Tournacenii: Ne
Mendieantes de eaetero Paroelianos seonfitendo eorum peccata Rectoribus Paraclialibui abstrabere, cdi eosdem ad id non teueri praedicare praesumara.
V. Probatur ex Conciliis, S sunt pIur,ma particularia, quae refert Tournely,
is nimirum Synodus Tolosana an. Ia 28. ,, Can. ip. Biterrensis an. 12s6. Can. 46. se Arelatensis an . I 26 . Can. 16. Senonen- ,, sis an . I 269. Can. 4. Arelatensis anno M la s. Can. 19.2o , 5c 21. Coloniensis M an. I 28 . cap. 8. Rotho mage usis anno,, I 299. Can. 6. Lingonensis anno sa. , Naibonensis an . sst. Can .so. Came , , racensis eodem anno, Mediolanensis is sub S. Carolo an .ls6s. pari: a. tit. 6. Remensis an . is 83. cap .de Paen itentia.
o Aquensis a n. is 8s. Burdigalensis an.
I l. Conclusionis pars probatur l. ex Romanis Pontificibus, qui pluribus Comstitutionibus dederunt facultatem Reis gularibus audiendi annuam fidelium
conseisonem ς Qua lavis etiam concedatur a Concilio Tridentino abro-atas fuisse illas, quae eam concedeant etiam non petita, neque obtenta Episcoporum licentia , ct approbatione . Joannes XX l I. ia Constitutione Oat electionis anno l32 i. damnavit
propositionem hanc Ioannis de Poliaco r Stante dicto, omnis xtriusque sexusta Conetho generali. Romanus Pontifex non potes facere , quod Paroebiam nos teneantur neeata I ua semel in anno proprio Meerdoti eonfiteri. Leo X. in Constitutione Dudam intra mentis area Z anno
226쪽
De Consessione sacramentali 2C9
crameati peritia damtaxat examinari ,
talibuqque praesentatis admi .HI etiam ἰndebite reeu latis, Constentes. Cossitationi , qui incipit, omnis utriusque δε- actis, quoad es flanem dumtaxat Iuth-
secisse eenseantar. Clemens VIll. an. isset. statuit: Praesenti deerato Janei-mus, Beere jeetilarita, Christ Altha unitersis tibere uisas audire Oe. tam dis a Fratribus, o Presisteris dis a
Soeietatis, quam aliis prioitigiatis praedifilii; quisus id a Sede Apostoliea indaltum est, idoneis tamen , ct ab Ordinaria approbatis, peeeata sua , etiam quadra
Resurresionis in propria Paroelia as eo-νuta Parocho sumant. Innocentius X. an. i 4 .confrinavit Sacrae Congregati is Concilii decretum , quo statutum fuerat, Alchiepiscopum Burdigalensem: non pose probiιere Regauribus Iahentibus privilegia aposolica , qaias
a Dominiea Palmarum usque ad Dominicum In Aliis laetifime adminIsrare valeant seeularitus pe6ιnis Sacramentam eo estisati. Alexander Vl L an. i539. confirmavit simul censuram latam a
suprema generali romana inquisitione sequentis propositionis , quam Regulares Andegavenses propugnave
rant : Nulius in foro eo eientiae Paro-ehiae suae interesse tenetur nee ad annuam eonfessonem , nee ad Misas Paroeliatis. nee ad audiendum virium Dei, disinam Ietem , me, rudimenta , morumque δε- Hrinam,quae in Catechesibas annavesan
tur, O doeentur: Et simul hanc clauissulam adiecit: deuoad primum, seeumdam partem smpriciter aeeπιa, es erranea, ct temeraria ; suppositis Cera priυἰ-
an. I 6 o. Constitutione Superna unde
ris qaotis anni tempore, etiam pacthali,
O quorumcunque etiam infirmoram esciis
eorumdem infirmorum Paroeham ii leo
quoad eo se nem dumtaxat sati fecisse
II. Prohatur ex Conciliis, praecipue Gallicanis . Synodus Claromontana an. Ia 63. Propriam ostem Meerdotem di eimas dashas moris e ex inris . atpote
Papam, Episeopam, O Curatos . Vel exeow-ssono, seat Fratres Praedieatores, aονes, quibus Episeopas eommli rit mires suas. Lingonensis an. I 4sa. Volumas,quod in e publieationis tam sitationis praedictis , ne a Canonis La teranensis Jubinseratur pulveri quod per hoe non intendimas praejarieare pri- .ilegiis stiper audiendis eo se aibat eisdem Fratribus eoneessa , sui jungendo quod Fratres nobis praesentati ps sunt audire e se nes Ithera , O ConMentibus eisdem paenitentus futurei imperiiri
haesitatio , qais pronius dieataν Saeerdos, deelaramus, prout Dosores, ct ia-νa declarant . quod proprius Saeerdotes Pupa . eius Legatas, Episcopas, ct Paenitenιiarias Diaeesanas , ct Has Via rarius Generalis; ct his, eat cara pa-
Mehu A Eeeissae commissa est, sitie R Hor , De Vitarius . Atrebatensis an. 49o. titulo de Sacramento paenit ubi post quam promulgavit Canonem Lateranensem , sic additi Per hoe tamen praejarieare non larendimus illis, qώIhaea Sede Apostoliea es indultum,quo. eonisse nes audiant, mel audire viatiant, Maco teri violantiam, qaominas ea pote te ali vatiant, non obstanto hujusmοῶ propositione , secundum quod antea de jure poterant, mes maiebant. Tolosan an . a s Io. I ungimus omnibus e steri olentihtis , ut pronio Saeerdoti eου- reantar . ProrIam Sueerdotem dirimas
ter omnes adisi Meerdotes a praedictis Ieghime approhatos . Rothomagens san. 338 l .cap.3 . Nullas saeerrirint quo
227쪽
etiam Regularis, sequidem in juo Gu-
entu, audeant, maxime per omoe tempor
quem abyotiere, nisi de tieentia i pisevi expresa, atque etiam in jeriptis babita. Synodus Treceiis a n. i syra xat sit contra Patochos, qui legibus suis sub ex
omni unicatio D. I paena prohibuerant,
ne tempore pascitati Eucharilli alia sumerent, nisi prius conisili fuissent, vel sibi, vel illis, quibus ipsi lia diaerantro tellatein: Unue uicit Synodus: ' euae
qaidιm inbibitio temeraria videtur quι aquamplurimi Sacertiter. atque Religio
si babent potesatem a Saudio Dominon ira Pupa, a Domino frigeopo Trecensi, audiendi consessiones omnium sibi
Uteri volentium . III, linio batui. Pei Can. omnit utriusque sexus, proprius Sacerdos est, vel Parochus, vel qui laetii ab ipso delegatus: Elgo ex ejusdem Canonis mente proprius Saccrdos est etiam, qui est a rSummo Pontifice, vel ala Episcopo delegatus ; se a hujusmodi sunt Regu- Iares , qui privilegia a Summis Pontificibus obtinuerunt ,& delegationem ab Episcopis obtinent: Ergo per Can.
in is utriusque jex ut non excluduntur Regularcs hujusmodi, sed potius
comprehenduntur . Antecedens patet ex verbis ejusdem Canonis, quibus dicitur : Si quis autem alieno G eerdoti voluerit justa de causa sua eou-
fieri peccata , lieeutiam prius postulet,s obtineat a propris Sacerdote, cum aliter ille ipse Blaere non polo, vel ista,re . Coi sequentia sequitur ; quia si hanc licentiam ct delegationem domente Coucilii date potest Parochus, a Mitiori potest illam dare Summus Pontifex, vel Episcopus. Opponunt l. Privilegia Pontificum , &Delegationes Episcoporum, non possunt facere, ut qui non est Parochus si Parochus; sed ex conclusione nostra hoc sequeretur: Ergo secundata conclusionis nossiae pars opponitur
primae, & pariter Canoni praedicto
adversatur. Il. Canon Concilii Lateranens s inutilis est et, si proprii Sacerdotis nomine venirent Regulares,
etiam ab Episcopis delegati: ergo ne hoc sequatur, dicendum est, quod proprii Sacerdotis nomine Regulares delegati non veniant. li I. Quod est juris divini nequit ab hominibus, quacunque fulgeant dignitate, α potestate, impeuiri ; sed auctoritas Parochorum est jui is divini: ergo, quod ad eosdem spectat, nequit ab hominibus, quacuaque fulgeant dignitate, ac potestate, minui, destrui, vel immutari. IV. Omnia privilegia Regularium pro excipiendis Fidelium conscitionibus a Concilio Tridentino revocata sunt: ergo pariter sunt revocata illa, quae nos in probationibus adduximus pro comprehensione Regularium sub nomine proprii Sacerdotis, prout dicitur
in Can. omnis utriusque sexus. V. Academia Parisiensis,& Clerus Gallicanus,
non acceptarunt decreta Summorum
Pontificum pro Regularibus: ergo signum est , quoa nullius sunt valoris. V l.Canon omnis utriusque Jexur est lex Concilii generalis : ergo non possunt illam infringere Regulates quicunque, nec sub praetextu privilegiorum , nec sub obtentu delegationis. Respondemus ad I. Per Concilii Lateranensis canone intelligi nomine proprii Sacerdotis, ct illu, qui Parochi munus adimpleat ex proprio ossicio,& illum, qui Parochi munus exerceat ex delegatione illorum, qui eidem pollunt id muneris delegare . Unde non sit, ut qui absolute Parochus nou est , Paroclius sit; sed sit soluin modo, ut qui
Parochus non est ex proprio munere, Parochi munus exerceat ex delegatione illius, qui potest illum delegare. Si enim Gallicani Episcopi fatentur, quod proprii Sacerdotis ossicium in aproprii Episcopi dignitate continetur, ut resertur apud Tournely ; Hic idem recte infert, eos Canoni Lateranensi satisfacere , qui vel S. Pontifici, vel Episcopis , aut ab ipsis Delegatis, &approbatis, sine ulla restrictione sua
Ad Il. dicitur, non fuisse otiosum Canonem Concilii Late canensis: Fuit enim opportunus, & ad opprimendam illorum Parochorum cupiditatem , qui ratione confessionis annuae, ad se per trahebant alienas oves ; ab ipsis oblationes, & decimas exigebant; ct alia similia praetextu illo peragebant, quibus sua commoda conte luebantur. Fuit etiam opportunus ad reprimendam nonnullorum Regularium te me inritatem , qui ab Episcopis nec petita. nec Obtenta facultate, Patochorum jura usurpλbant.
228쪽
De Consessione sacramentali. 2II
Ad III. dato , quod quae ad Parochos speetant sint juris divini , negari tamen non potest, quod iuris divini pariter fuit, quae spectant ad Episcopos, ct ad Summum Pontificem , quibus Parochi ex jure pariter divino sunt inseriores, ct subordinati. Quis enim nesciat, quod Summus Pontisex tria tota Ecclesia, & quilibet Episcopus in sua Diaecesi, sit proprius Sacerdos, &quidem praestantiori modo, qua Parochi ὶ Sed hoc non nisi, quam quia superiorem,ct immediatam habent a Chriso Domino ligandi, atque solvendi potestatem'; Et quia haec ipsbrum potestas in se coni in et austoritarem omnem, quae in Parochis omnibus repe
Ad IV. Concilium Tridentinum revocavit omnia privilegia Regularium pro audiendis Fidelium conisssoni hus,
quando non est licentia , ct approbatio Episcoporum; secus veto, quando licentia Episcoporum accedit , atque consensus . Et revera post satutum Concilii Tridentini sess. 23.de reform. cap. 3s. Huic piaesenti cortioversae datus est finis: Quia vel Regulates approbati sunt ab Episcopo sine ulla limitatione temporis , vel cum limitatione temporis paschalis: Si primum, paschali tempore possunt audire utrio usque sexus conselliones et Si secun dum , non pollunt audire . Insuper vel
Episcopus approbat Regulares pro tempore paschali sub conditione . ut fidelis teneatur licentiam ,& consensum proprii Parochi rogare , vel sine
hac conditione . Si primu , ne celle est, ut hic consensus petatur. & Obtine lur : Si secundum, non est neeesse.
Ad U. Cleri Gallicani , & Academiae
Parisiensis commotiones non indorrovenerunt, quia immodica puta-hant privilegia Regularibus concessa, sed quia videbant, quod Regulares
iisdem privilegiis cum excessu abute-hantur . Nullam enim volehant dependentiam ab Episcopis agnoscere, nullam ab iisdem recipere delegationem . Igitur, ut concludit Τοurnelu, di ipse ex Clero Gallicano unus, ct sacrae facultatis Parisiensis Doctor, di Socius Sorbonius: Non negavit ergo,, Clerus Gallicanus, quin possint Regu- ,, lares, accedente Episcoporum licen is tia, audire fidelium conlallione : imon σxpresse in Comitiis anni 16s s. id sibi Pars VII.,, juris inesse docent Episcopi, adversus
is quosdam Parochos, qui indulgere no- is lebant Regularibus facultatem exci- ,, piendi suorum Diaecesanorum pascha ,, lem conseisionem . Ad VI. Sub his verbis respondet citat. Tournely dist.ant. in his . quae spectantis fidem , ct mores concedor quae sp
is stant discliplinam , subdistinguor si,, Ecclesia potestatem non lacerit Epis- is copis, disciplinam, prout expediro,, judicaverint, immutandi, concedor, , Secus. nego . Potro decretum Late, , ranen se ad disciplinam spectat, notis,, ad fidem is . At nos aliter respondeismus, quia quum Regulares privilegia a Summis Pontificibus obtinuerint, di Summi Pontifices sint generalibua Conciliis superiores, non est Cur quis dubitet, posse illos generalis Concilii Canoni, vel derogare, vel dispensare, vel illum eumdein explicare . Et quidem revera explicant, quia in Canone Lateranensi per proprium Sacerdotem ita Parochus intelligitur, ut nec Summus Pontilax , nec Episcopi excludantur: Unde fit, ut nihil faciant contra Concilii generalis statutum
Episcopi illi , qui Regulares deputant excipiendis Fidelium consellionibus
pro qualibet anni parte, etiam pro tempore paschali . Pro aliis demum Dissertationis partibus, scilicet a quibus facienda sit conseilio,& de quibus , inquirendum venit. I. an soli , ct omnes baptizati, postquam ad annos discretionis pervenerint. teneantur ad praeceptum annuae
consellionis . si aliquod mortale peccatum commiserint ὶ Il. an qui sola
venialia peccata commiserunt , teneantur ex praecepto ecclesiastico ad
annuam consellionem Z Pro quibus Dicimus IV. solos, ct omnes baptizatos, postquam ad annos discretionis pervenerint, teneri ad praeceptum annuae
confessionis, si aliquod mortale peccatum commiserint.
I. Probatur ex Conciliis. Concilium Lateranense praefatum sub innocentio III. haec praecipit: Omnis utriasque sexst fidelis, postquam ad auaros diser rionis pervenerit, omnia sua solus pu-eata, saltem semes in anno, fideliter eoa-Deatur proprio Saeerdotii D inju fiam sibi paenitentiam propriit viribus sadeat adimplere , fuseἰpiens reverenter ud minas in Paseba Debaristiae Saera D d a meu-
229쪽
mentum, nisi forte de eonsilio proprii Sa-eeν dolis, ob aliquam rationabilem eausam , ad tempus ab ejus perceptione duxerit abstinendum p alioquin o Oiviens ab ingressu Delesiae arceatur, Omoriens ebripiana eareat Jepultura . Unde hoe
salutare statutum frequenter in Eeelesiis
praedicetur , ne quisquam ignorantia ea eitate velamen excusationis astumat .
Concilium Tridentinum sess. 14. cap. s. explicans Concilium Lateranense, haec habet: oeque enim per Lateranense Concilium Gelasim statuit, ut Christi- fidelit Gnfiterentur , quod jure divino nece artuis , ct insitu tum espe intellexerat ἔ Jed ut praeceptum eo efflavis saltem Iemel in anno ab omnibus , ct singulis, eum ad annos diseretionis pervenierat, impleretur. II. Probatur. Illi tenentur ad annualem iaciamentalem consellionem ecclesia-sico piaecepto institutam , qui legibus
Ecclesiae sunt subjecti; Atqui soli, Romnes baptigati legibus Ecclesiae sunt subjecti: ergo soli,& omnes hapti Eati,
postquam ad annos discretionis peris
venerint, ad praeceptum annuae consessionis tenentur, si aliquod peccatum mortale commisierint. Major est certa, quia quum praeceptum annuae coi seisionis sit ecclesiasticum , illos tantum obligat, qui legibus Ecclesiae subjiciuntur. Minor etiam patet . quia de Infidelibus . qui nondum adhuc sunt bapti Eati,dicit Apostolus i. ad Corin-
h. s. Leuid inibi est de his, qui foris sunt, iudieare EIII. Piobatur. Si praeceptum annuae conin sellionis alios obligaret praeter illos, quos diximus, maxime essent vel pueri, qui nondum ad annos discretionis pei venerunt, vel insideles, qui extra Ecclesiam sunt. vel illo , qui mortaliter non peccaverunt; sed hos nos obligat e ergo tantum obligat illos. quos in Conclusione diximus. Proba Iur minor. Et quidem de pueris, qui nondum ad annos discretionis pervenerunt, nulla potest esse obligatio, quia uti sunt incapaces , ut plurimum, peccandi, ita sunt incapaces paenitenci. De infidelibus vero. quan vis Fra Risu dicat, quod teneantur ad confessionem, saltem ex divino praecepto,scuti tenentur ad baptismum: Hoc tamen non est ad rem, quia quicquid sit an teneantur ex divino praecepto tuli deles, certum est cx ecclesiastico praecepto non teneri, a quo non comprehenduntur : Nos autem loquimur non de divino , sed de eccletiastico
praecepto , a quo annua sacramentalis consellio pendet. Pro his vero, qui nunquam in Ortaliter peccaverunt, subsequentem ponimus conclusio
Dicimus V. Illos , qui tantum venialiter peccant, non teneri ad annuam, conseilionem ex ecclesia Istico piae
I. Piobatur. Concilia expresse loquuntur de illis , qui mortaliter peccaverunt , & hos volunt ad annuam con- sellionem teneri, ut patet ex vel his
allati Concilii Lateranensis . S Concilii Trident init ergo non debet fieri
extensio ad illos. qui mos taliter non peccaverunt: Sed qui vel 1ialiter tantum peccant per hoc praecise m Ot taliter non peccante ergo qui venialiter tantum peccant, ad annuam consessonem non tenentur.
II. Probatur. Ecclesia utitur sacramen in tali consellione tanquam secunda tabula post naufragium ; sed liaec secunda tabula est necessaria tantum pro mortalibus, non vero pro ven talibus rergo qui tantum habet venialia, &non habet mortalia, ex praecepto ec clesiastico non tenetur ad annuam
conse Ilionem . Maior est doctrina Patrum , immo, & ipsi uis et Concilii Tridentini. Minor negari non potest,
quia tabula supponit naufragium, naufragium autem inducitur a mortalibus , non vero a venialibus. Conse quentia sequitur .
II l. Probatur - Qui praeceptum Ecclesiae
de annua confeltione non servant.
gravi illinis paenis ab Ecclesia subjiciuntur 1 Sed non videtur aequum , ut qui habet tantum venialia graviis misi aenis subjiciatur : ergo qui habet tantum venialia, ad praeceptum ecclesiasticum annuae consellionis non tenetur . Piobatur major. Inter alias paenas, quibus subjicit Ecclesia non servantes praeceptum annuae confessionis,
adnumerantur ejectio ab Ecclesia , Ω privatio ecclesiasticae sepulturae ; sedliae sunt paenae gravistimae, quibus rationabile non videtur, ut subjiciantur illi, qui venialiter tantum peccant: Ergo Sc. Opponunt l. Canon Lateranensis Concili aequaliter obligat pueros ad annuam
230쪽
De Consessione Sacramentali. 2I
fessionem, & ad sacramentalem com
munioiaem; sed ad sacramentalem Communionem non oblieantur , statim ac ad lationis usum pervenerint: ergo neque statim ac ad annum dis. cretionis pervenerint , ad annuam conseisionem obligantur. II. infideles tenentur non peccare: ergo si peccant tenentur ad confessionem. Probatur antecedens. Infideles tenentur ad suscipiendam fidem & haptistium: ergos non suscipiunt, peccant: ergo, sicut tenentur ad baptismum, ita tenentur ad conseisionem. li I. Pastores debent
cognoscere vultum ovium suarum; sed aequaliter sunt oves tam illae, quae mortaliter peccant, quam illae, quae peccant venialitere ergo etiam illae, quae venialiter tantum peccant, te nentur ad annuam consessionem . IV. Confessio habet pro fine . ut cum ma tori reverentia , di animae puritate a cedatur ad Eucharistiae Sacramentum percipiendum ; sed qui confitetur venialia cum majori reverentia . & animae puritate. ad Eucharistiae Sacramentum percipiendum accedite ergo saltem ex hoc fine , qui habet tantum venialia ad praeceptum ecclesiasticum annuae confertionis tenetur. Respondemus ad I. AEqualiter teneripueros,cum ad annos discretionis pervenerint, & ad annuam conseisionem, S ad sacramentalem communionem
Et quanuis ab hac aliquando a prudenti Confessario dispensentur,pro ter rationabile caussam quam for tallis habent, quia scilicet non satis agnoscunt sacratillimae Eucaristiae dignitatem ἔ non per hoc tamen dispensari possunt a conseisone , quia pro annua confessione no a est illa rationabilis causa,quς est pro eucharistica comm uanione. Et haec disparitas quae adducitur a Cardinali de Lugo disp. t s. n. ς l. seruitur ex verbis ipsiusmet Canonis, ubi communio praecipitur cum hac limitatione . cum qua non praecipitur annua confessior Nisi forte de proprii Meerdotis eonsilio,ob aliquam rationabilem causam,ad tempus ab hujusmodi pereeptione duxerit absilues m. Ad Il. Infideles etsi peccent, remedium tamen habent quorumcumque peccatorum per baptismum , per quem delentur omnia peccata , & originale, &mortalia commisIa ante baptismum. Non est ergo latio , ut obligentur ad sacramentalem conielsionem, saltem illam annuam, quae ex praecepto ec-
cIesiastico bapti ratis omnibus impo nitur, qui post baptismum mortaliter
Ad Ill. Sic apud Frassen respondet Scotus, qui sibi hanc lacit obiectione noris Quomodo ergo Sacerdos cognoscetis vultum pecoris sui, si ille, qui dixit
,, se vixisse innocenter , non tenetur
,, confiteri venialia sua Et respondet: ,, si quis sibi confiteretur soluin venia- lia , ex quo cognoscet ipsum non fe-- cisse. nisi venialia λ Ex nullo , nisi ex
se conseisione sua . Unde extrav. dein ,, ossic. ordinarii, cap significavit: Con- flenti paenitentialiter in omnibus cre-
,, dendum est, quia non est verisimite , quosis quis sit immemor μ.e falatis: eigo sim eodem modo credat venienti, α di- centi: Domine regratior Deo, quia sis ex quo fui ultimo consessus, non ha- is heo conscientiam de peccato mortali ris Date mihi Eucharistiam, di in ista Pae- ,, nitentia tantam habet cognitionem M vultus pecoris, quantam si narrassetis venialia per duos dies; nec aliam ceris titudinem posset habere de p opriis is veniali hus , si confiteretur , quam . ,, modo habet de innocentia eius, sciliis cet per proprium testimonium ejus. si Haec Doctor. Quibus aperte docet,
is eum , quiduntaxat habet peccata veri ni alia, non teneri ad annuam conses-
sionem , ex praecepto Ecclesiae. Idem is docet S. Thomas in hac dist. q. I. art. i. quaestiuncula 3. ad 3. Ad IV. Dicitur, quod haec maior reverentia, di animae puritas in suscipiente saltem eucharistiam haberi potest per alia media, quae nobis proponit Eccle-sa, quam per sacramentalem confessionem. Unde etsi majoris perfectionis sit confiteri venialia antequa qui ad sacram Eucharistiam accedat, non est tamen necessitatis, ut per medium confessionis ad illam percipiendam se praeparet, quum per alia media praeparare se pollit, quae ipsi proponit, & exhibet Ecclesia. DIS