장음표시 사용
231쪽
De integritate Confessoris sacramentalis. An si necessaria integritas formalis p An sit necessaria integritas materialis p Ansnt aperiendae omnes cimcumsantiae peccatorum pSexdecim enumerant Theologi sacramentalis Consessionis proprietates, quae his versibus comprehenduntur.
Nee non nuda, frequens, discrem, libens , verecunda Integra , fcreca , di lachum ibilis, accelerata,
Fortis, di accusani, Osit parere parata .
nes sequentibus verbis a S. Bona. ventura in quarto distin . et . paris a ad explicantur:
, , lest accipi lic et quaedam enim sunt ἔ, conditiones, quae sunt, & debent esseis in coiisessione secundum sui rectam is quantitatem. Si secundum rectam is quantitatem , hoc tripliciter . Aut is quantum ad integritatem , aut quanis tum ad numeralitatem , aut quantum M ad diuturnitatem: S sie sunt tres conis ditiones, scilicet , quod sit istegra. ,, quod sit frequens. O aeeelerata. Si is quantum ad allaciationem , sic debet se habere duarum societatem partium , se scilicet contritionis. & satisfactionis. is Quantum ad contritionem, sit laeο- ,, mabilis; quantum ad satisfactionem,sit ,, pal ere parata . Vel quantum ad satisse tactionem sit parere parata.vel quan tum ad utramque, o sic sortis; quanis tum ad qualitatem , aut ipsius confi-M tentis , sic sunt quinque conditiones: Secuudum vim rationalem sit simplex, is secundum concupiscibilem debet esese se libem, secundum ira scibilem humι-- lir, in sermone fidelis, ct in signo vereis eunda 8t sic sunt quinque. Si in so, , consideretur , sic debet esse pura , ut . nihil in permiscari debet esse nuda. utri nihil celatum teneat: quantum ad cir-- cum stantias, debet esse diserata, ut nihil addai: debet essestereta , ut aliis o non pateati debet esse setasatoria, ut is seipsum puniat. Et sc sunt tres partes is quantitatis . tres ratione adjuncti, ,, quinque ratione subiecti, & quinqueis ratione sui: & sic in universo sunt se se decim se . ita Seraphicus Doctor Nobis autem non est mens de his omni hus, ct singulis pertractare, tum quia ex dictis a Seraphico Doctore satis innotescunt, tum quoque, quia notabilem non continent dissicultatem. quae poscat. ut a nobis fuso calamoenodetur. Igitur de illis tantum agemus proprietatibus, quae praeseserunt aliquot controversias a Theologis ex. agitatas : Et primo quidem agimus in hac Dissertatione de consessionis sacramentalis integritate, quae duplex dicitur,materialis scilicet & formalis. Naterialis est , quae fit revera de omnibus mortalibus peccatis in specie,
232쪽
numero, di cilcmmianti: s , ita quidem , ut nullum remaneat mortalo peccatum . quod per coia sellionem non alteriatur . Formalis vero licet non Omnia peccata moti alia aperiat, nullum tamen reticet absque ratia na-hili caussa, vel inculpabili oblivione, vel ignorantia etiam insuperabili. Quaeritur igitur , an sit necessaria in sacranientali constitione integritas formalis p insuper an si necessaria integritas materialis Dicimus I. Esse necessario aperienda in consellione omnia peccata mortalia, quorum Paenitens post exactum conscientiat examen recordatur, non tantum in genere, sed etiam in specie; Proindeque confellionem sacramentalem debere esse ser maliter integram, ut sit valida. I. Probatur Conclusio ex Concit. Trid. M sest. i4. cap. s. et is Ex institutione Sa- ,, cramenti Paenitentiae, jam explicata,m universa Ecclesia semper intellexit, , , institutam este a Domino integrams, peccatorum consesso irem,& omnibus,, post baptismum lapsis jure divino ne is is cessariam existere; quia Dominus no - , , ster Jesus Christus , e terris ascensuruso ad Caelos , Sacerdotes sui ipsius Vica - , , rios reliquit , tanquam praesides, &- iudices, ad quos omnia mortalia cit- , , mina deferantur. in quae Christi fide- les ceciderint; qui pro potestate cla-- vium rem illionis , aut retentionis 1, peccatorum. sententiam pronuncient: Constat enim rerdotes judicium is hoc , incognita οὐ asa , exercere non ιν potuisse , neque aequitatem quidem is illos iii paenis iniungendis servare po- , , tuisse , si in genere duntaxat, & nona, potius in specie, ac sigillatim, sua ipsi,ν peccata declarassent. Ex his colligi - tur, oportere a Paenitentibus omniatas, Peccata mortalia, quorum post diliis gentem sui discultionem conscien- , , t iam habetat, in confestione recense- is ri, etiamsi occultillinia illa sint di tans, tum adversus duo ultima Decalogiis praecepta commisia,quae nonnunquam, , animam gravius sauciant, Sc pericu - losiora sunt iis, quae in mani se sto ad- , , mittuntur: nam venialia , quibus a, , gratia Dei non excludimur, & in quae, , frequentius labimur, quanquam recte in Sc utiliter, citraque omnem praesum- , , ptionem in consellione dicantur, quod is piorum hominum usus demotarat;
iaceri tamen citra culpam, multisque aliis remediis expiari possunt. Verum cum universa moi talia peccata,etiam cogitat sonis, hominis irae filios, Si Dei inimicos reddanti necellum est omnium etiam veniam, cum aperta, doverecunda consellione , a Deo quaei e re . itaque dum omnia, quae In moriae Occurrunt, peccata , Chiisti fideles consteri student, proculdubio Omnia divinae misericordiae agnoscenda exponunt ἔ qui vero secus faciunt , di scienter aliqua retinent, nihil divi nae bonitati per Sacerdotem remittendum proponunt ; Si enim erubescat aegrotus vulnus Medico detegere , quod ignorat, medicina non curat. . Probatur ex Patribus . Cyprianus strin. de lapsis, loquens de iis, qui non erant rei perfidiae,aut idololatriae, sed aliorum peccatorum, docet: Σuanto se majores, ct timore meliores sunt, qui quamvis nulla faerifieii, aut libelli
factnore constricti : quoniam tamen taboe vel cogitaverunt. O Me ipsum aptis Saeerdotes Dowini dolenter, , simpliciter confitenteti exomologesim conscientiae saeiunt, animi sui pondus exponunt, ct salutarem me alam parvis licet, ct modieit vulneribus exquirunt, scientes scriptum esse : Deus non irridetur: Hieronymus ad cap. I 6. Matth. Sacerdos pro ose scio 1μο, eum peceatorum audiviι vari
tates , seit quis sit ligandui , quis solviendas; Et in epist. sq. ad Marcellam de Montanistis : Rigidi sunt, non quod cripsi pejora non peccent e sed hoc ister πυt D Aisi interest, quod illi erubescunt con steri peceatu, quasi justi : nos dum paenirentiam agimur, Dellius veniam prome remur. Aingusturus lib. I. de visitatione infirmorum cap. s. vel quisquis illius operis sit Au tor : Astantem eo-ram te Sacerdotem Angelum Dei existima . Labia quidem Saeerdotῆs,ait Mala ebias, eustodiunt scientiam, O legem requirunt ex ore ejus. Angelus enim es Do- misi exereituum. Et eum qua O Deu er Angelum ejus, decet reverentia Dei Ministrum ossari, veri ei penetralium tuorum abditissima latibula, eonscientia.
rum vereeundarum penitura revela re in
pagula . Non te pudeat coram uno dite re , quod te non puduit forsitan eoram multis, O eum multis farere . Nam humanum est peceare , ebripianum est ape eeato desistere, diabolicum es persemerare. Ergo qua mentem gravius exaeer bant
De integritate Consessionis Sacramentalis.
233쪽
hant De Aura , De; Angelo manifesta:
nihil obseurum direm , culpam nullis ambagibus invehens, nullis eireumeimnibus quod verum est aperiens is Designanda etiam sunt, in quibus peceasii, ιρ- ea, fi recordaris , O tempora . cum qui has peecasti personis , non nomina ipsarum, etiam ut a peeeato desistant, secreto
corrigenda familiaritas, in qua peecasilabilis aetas , quo gradu jam Getesiae in
seret ictas, utram semel, an ex conluetu dιne : utrum neeιlsitate , an ex voluntate
cecidisti . His enim omnibus sua insant
audieta e. Haec autem omnia si taceantur. vel ditia callide pallientar, animam jugulant: Si denudentur . cum paeu iten tia evanescunt. In cibilum redigenda ordine competentι prosequere, pne ei meum locutitine edi fere eontende. Heui eure hehis consteri , quod facere nequa quam erulusi Mebus es coram uno aliquantulum rubor s tolerare , quam in die judicii eoram tot millibus hominum gravi repulia denotatum tabescere. Cou Aere igittir mare mi, nomine tenus, quae
te remordent flagitia, detege Decialiter, quae seis specialia : quotidiana, de quibus non Dipi munda, saltem cogitatione , iucollecta generali appone. seque ex indulgentia confide. S. Prosi et Aquitanicusce vita contemplativa lib. 2. cap. I. Illi, quorsis peceati humanam notitium latent. Me ab ipsis eo usa , nec ab aliis publieata . si ea confiteri, aut emevdare noluerint, Deum , quem habent testem,
ipsam habitari fant O ultorem . Et quid eis prodest humanum vitare judietum, cum p in malo suo permanserist, ituri sint tu aetereum Deo retribueste supplietum Author libri de vela & falsa
paenitentia cap. i. Cautus sit, ne vere
cundia durrui, dividat apud se eonfessiο-nem , ct diversa diversit Sacerdotibur
velit manifestare . Quidam evim sui ee- Iant , quae aliis mani Iesanda eonservam:
dere. O semiper venia carere , ad quam per frustra putant pervenire. Similia
scribunt Ambrosuς lib. de Paradiso
Cap. 14. Gregorius Magnus homil. io. super Ezechielem. & denuo Hieronymus in cap. 1 o. in Ecclesiast.
III Probatur rationibus. l. De iis debet feri confessio sacramentalis in nova Iege, de quibus debet haberi contritio ; sed contritio haberi debet do
omnibus peccatis: ergo patiter confedio debet esse de omnibus peccatis. Maior est certa , quia , ut ait prassen,
praeceptum consessionis subrogatum est ps aecepto conti ilionis. Minor pariter est certa ; quia , ut idem subdit, non potest unum peccatum deleri devia ordinaria . quin pariter omnia deleantur; contritio autem non delet peccata, nili conterens se omnia detestetur . I l. Confessio est judicium non particulare unius dei icti, sed universale omnium peccatorum , quae ab
ultima confessione commilia sunt tergo debent, ut judicium recte fiat, aperiri Conses Ialio a Paenitente omnia peccata ,super quibus Coia sellarius suum debet dare iudicium ; seci sin integritate hoc judicium sier i non potest; ergo &c. li I. Confessio sacramentalis ita fieri debet, ut di onatur anima ad gratiam sanctificantem recipiendam ; sed si consessio non sit integra, non disponitur anima ad gratiam sanctificandam recipiendamia, quia invenitur in ea peccati obex;ergo Sc. IV. Per confessionem faciamentalem debet Ρ.enitens recipere a Confessario paenitentiam, & absolutionem peccatorum ab ultima coti fessione
a se commisserum ; sed sine integritate eiu dem hoc fieri non potest tergo &c. Dicimus II. integritatem materialem ad sacramentalis consessionis integritatem non elie necessariam.
l. Probatur . Ecclesia non exigit a Paen, tente, ut confiteatur omnja peccata, quae commisit . sed omnia peccata , quorum recordatur se commisisse; sed primum spectat ad integritatem maiaterialem , secundum velo ad integritalem formalem ἔ ergo qua lavis confessio sacramentalis debeat semperella formaliter integra, non debet tamen esse semper integra materialiter.
Antecedens est doctrina Concilii Tridentini sess. 14. cap. s. ubi docet: Ut postquam diligentius se excusserito eo cientiae fur sinus oWπes ae latebras exploraverit, ea peceata coUteatur, quibut se Dominum . O Deum mortaliter offendisse meminerit r reliqua autem peceata , qua diligenter eo-gitanti non oecurrunt , in universum
g-tur, pro quibus fideliter eum Propheta dieimus: Ab oeeultis munda me
II. pIObatur: Nec Deus, nec Ecclesia
234쪽
De integritate Consessionis Sacramentalis. 2II
praecipit i in milibilia, sed pollibilia; at Integritas materialis est impolis bilis , pollibilis verb integritas Ermalis; ergo haec , & non illa, a Deo praecipitur pro integi itate Consellionis sacramentalis. Piobatur minor. Impossibile est , ut homo aperiat in confessione omnia , di singula, quae fecit; possibile autem est ut aperiat omnia , ct singula, quorum recordatur : ergo&
III. Prohatur . Dari potest Casus, in quo
nec integritas formalis requiratur :Ergo integritas materialis nullo modo requiritur . Probatur antecedens e Gravi morbo laborans, qui sine inco- modo gravi II imo non potest sigillatim
omnia peccata percurrere, non tene. tur omnia, & singula peccata , quorum recordatur, confiteri: Pariter, si ex aliquorum peccatorum aperitione
grave malum immineat , nec poli tquis alium Confessarium invenire, potest peccatum illud tacere: Ulterius, si naufragium immineat, si milites ad praelium urgeantur, si sit peregrinus, qui linguam Confestara non calleat:
in his calibus non icitetur Paenitens ad formalem integritatem consellionis: Ergo inuito minus tenebitur ad integritalem materialem.
objiciunt I. Tenetur Paenitens confiteri omnia peccδta, qu .e fecit: ergo est ne cessaria integi itas materialis. Proba tur Antecedens . Tenetur Paenitens conteri de omnibus peccatis, quae fecit: Ergo tenetur Paenitens confiteri omnia peccata, quae fecit. II. Si quis memor iae usum depcrderet, nullo modo posset peccatorum suorum recor dari : ergo non teneretur ad integritatem formalem. IlI. Integra est con-
fellio illius , qui interpolatis temporibus confiteturi ergo non semper Cou
fessio debet esse integra. IV. Moribundi, qui prae violentia morbi integre
confiteri non possunt, absolutio uis non sunt capacest ergo falsa est doctrina a nobis nuper exposita. Respondemus ad I. distinguendo antecedens ; tenetur Paenitens confiteri omnia peccata, quae secit, & quorum post
diligens examen recordatur, conceditur ; & quorum non recordatur, negatur. Insuper, distinguitur probatio ejusde antecedentis; tenetur conteri de omnibus in specie , & in individuo , si non recordatur , negatur ; in genere, conceditur; di hoc ad Para VII.
Integritatem formalem , quae requiri Iur , sussicit; quan vis non sui liciat ad integritatem materialem , quae non
Ad ll. Conceditur totum argumentum s& dicitur, quod casus ille est excep- tuatus propter impedimentum insit perabile, quo ille talis laboraret, &ratione cuius nullo modo posset, nec integritatem materialem, nec integritatem formalem in consessione sua servare t Unde in hoc casu sussiceret, si omnia peccata sua, vel in genere
confiteretur, vel diceret unum, aut aliud in particulari, ii recordaretur ;Caelera gero in genere comprehenderet .
Ad III. ita ex Maldonato respondet
Tournely:,, Status quaestionis est , ,, utru integra censeri debeat confeIlio, , illius , qui interpolatis temporibull, , consiteturὶ Duplici autem modo conis tingere istud potest , ut recte observatis Maldonatus,Tractatu de Paenit .cap. 4.,, Uel enim mutata est hominis volun is tas intra diversum illud spatium tem- is poris, quo incaepta est ac persereois consellio , ita ut non amplius suppo-
natur ille verum ac sincerum de pec- ,. catis suis dolorem retinere ἔ vel non is est mutata . Si prius, certum est in te ,, gram non esse consessionem, nisi paeis uitens ea rursus confiteatur peccata, is quorum deposuit dolorem, priusquamis inchoatam confessionem absolveretris Si vero per interpolationem tempo- ris non mutetur propositum, ct v is luntas constentis, non tantum inte- ,. gra est confessio , verum etiam aliquo
is modo perfectior, quia majori cinisse consilio , ac deliberatione fit, ac diu is tius perseverat is , qui confitetur , in is dolore, paenitentia, ct contritione. ,, .lia Maldonatus. Ad IV. Pro modo pro responsione opponimus hanc conclusionem Tournely quam ipse fusillime probat ex Pontificibus Romanis, ex Conciliis , ex
Patribus, ct ex rationum momentis ;Caeterum nos de eadem suo loco agere non omittemus . Verba praefati
Scriptoris haec sunt. D. Infirmis , qui ,, inchoatam confessionem subita vi, , morbi oppressi perficere non possunt, se vel aliqua dumtaxat doloris signa de- derunt, concedenda est absolutio sa-o cramentalis; iis vero deneganda, quiis vel sunt peccatores publici ab Ecclesia E O ex
235쪽
is excommunicati, vel in ipso criminisis actu,vocis & sensuum usu in amittunt, o nec ullo signo animi dolorem possuntis testari; iis vero concedenda, qui inois pinato casu oppressi, & omni vocis, sensuum usu piivati sunt, si aliunde is viri Catholici, ac probatur vitae navis beantur.
Althra Dissertationis pars Circumstantias peccatorum respicit , quarum ratio ad integritatem confeIlionis perlinet pro qua scire oportet , quod Circumstantiae peccatotum sunt ii
duplici dicterentia et alii dicunt in triplici a Sed illa potius est subdivisio, quam divisi . Primi genetis Circumstantiae dicuntur mutantes speciem, quae scilicet peccati speciem variant. Adducitur exemplum in fornicatione, quae potest esse vel simplex fornicatio, quando nimirum est inter solutum , di solutam ἔ Si autem erat cum Conjugaio , vel Conjugata , erit adulterium; Si cum Virgine , erit stuprum; Si cum Cons guinea , vel Amne, erit
Incestus ; si cum Masculo, vel cum
Nuliere a parte praepostera, erit pec Catum contra natui am, vel Sodomia;
si cum persona Deo sacra, vel per vo- Ium,vel per ordinem iacium,vel cum quacumque alia in loco sacro, erit is ci ilegium; quae quidem omnes Circumuantiae, ut pote peccati speciem mut nIes, peccata di versa specie constituunt. Aliae vero Circumstantiae di-suntur aggravantes; ct bae subdistinuuntur pariter inaggiavantes nota-iliter , ct in aggravantes non notabiliter. Piimi generis sunt furtum
unius aurei, ct furtum centum aureo rum , quae quidem , qua nuis inter eandem speciem furti contineantur, primum tamen unius aurei minus coli siderabile , & notabile est, quam alterum , quod est centum aureorum.
Secundi vero generis Circumstantiae aggravant peccatum , sed non nota hi liter, uti est Homicidium , hoc, vel alio modo factum, furtum maioris, vel minoris quantitatis , sed semper quantitatis non notabilis. Ulterius scire oportet , quod quan vis Theologi omnes conveniant, Circumsantias speciem mut ntes aperiendas esse in consessione ; Hoc tamen Haereticis Novatoribus non placuit , qui propterea confessionis inte-sritatem conscientiarum carnifici.
nam dicebaut. Eorum tamen err rem Concilium Trident. sessii 4. cap. .reprobavit, & Can. . damnavit, ut mox dicemus.
Tandem sciendum est , quod circa Circumstantias aggravantes Theologi non conveniunt; aliqui enim volunt esse aperiendas ; ct pro hac citantur Alensis 4.p. q. t 8. mem. 4. C etanus . r. a. q. Major in in . dist. 4. q. 4. Mel- chior Canus &c. Alii vero volunt non esse aperiendas, ut S. Bonaventuraeis dis'. i7. 3.p. art. 2. q. 3. VasqueZ , qui innumeros alios pro sua opinione ad. ducit . Alii denique distinguunt , volentes Circiimstantias notabiliter aggravantes esse aperiendas; illas vero , quae notabiliter non aggravant, non esse aperiendas. Et haec nostris temporibus apud saniores Theologos communis est sententia. Dicimus II l. Circumstantias omnes,quae speciem variant, esse necessario in consellione declarandas, non in genere tantum , sed etiam in specie . I probatur ex Conciliis. Concilium Ca-hilonense n. anno S iῖ, Canon. 32. damnat abusum eorum, qui plene non constentur. Hae emendatione induera perspeximus, quod quidam dum eon tentur peeeata sua Saeerdotibus, nos plenὸ id saeiant. Puta ergo constat, ho-mInem ex duabus esse subsantiis, aximamidesieet, O es pore , O interdum animi motu , Interdum earnis fragilitate pereatur , solerti indagatiove debent ἐπ-
quiri 'fa Neeata , ut ex utrisque pleras Confessis. Concilium Normati ense
anno 868. Can. et s. ait: debere Sacerdotem in paenitentia danda singularum e far sigillatim eonsiderare , originem quoque , modumque culparum, O Ue- Hur , gemitusque delinquentiam diligenter examinare, temporum etiam, O personaram, locorum quoque , er aeratum
qualitater inspicerς , ut pro γηsideratione locorum , aetatum , vel temporum, seu pro qualitate delitiorum , atque ge-- tuum uni euiussae delinguentis,a saerit regulis oratis nos desectat. Concilium Londinense anno lao . Can. 4. praetoscribit, ut Saeerdotes in raenitentiis imponendis diligenter attendant Circumstantias , qualitatem Personae, quantitatem delicti, tempus. locum, causam , moram in peccato factam . Concilium Tridentinum sess.l4. c. s.
ex his relligitur , inquit, oportere a e
236쪽
De integritate Consessionis Sacramentalis. 2I
nitentibus omnia peccata mortalia . quo.
rum . msi diligentem Jui discussionem ,
eesseri, etiamsi oecolit ma illa fiat, O
tantum adversus duoultima mealogi praeepta eommissa : dc paulo post . ,, M Cum universa mortalia peccata, etiam cogitationis, homines ira: filios, ,, S Dei inimicos reddaut , necesssum ,, est omnium etiam veniam cum aper- ta & verecunda confellione a Deo is quaerere. Itaque dum omnia, quae mes, moriae occurrunt peccata Christi fideo les confiteri student , i rocul dubiori omnia divina: Misericordiae agna-M scenda exponunt. Qui vero secus fa-ν, ciunt, Sc scienter aliqua retineut, nihili, divinae Bonstari per Sacerdotem re- ,, mittendum proponunt: Si enim eru- , hiscat aegrotus vulnus medico dete- ,, gere ; quod ignorat medicina non cu- ,, rat. Colligitur praeterea. etiam eas ,, circumsautias in conseisione expli- ,, Candas esse, quae speciein peecati mu- tant; quasi sine illis peccata ipsa ne- ,, que a pamitentibus integre exponan- ,, tur, nec judicibus innotescant ; ct fieri ri nequeat ut de gravitate criminum, , recte censere pollini, & poenam quam, , Oportet, pro illis i)amite itibus impo-
, , nere. Unde alienum eli a rat ione,do,, cere circumstantias has ab hominibus is otiosis excogitatas tu ille, aut unam, , tantum cucumstantiam confitendam, , zsse, Nempe peccasse in fiatrem . Et Caa. . ejusdem sest. Si quis dixerit iuSaerariento Poenitentia ad remissa -πem peccatorum neeessarium non e sese jure divino eonfiteri omnia , o
sinula peecata mortalia . . . anat
hema sit. Il. Probatur Rationibus. I.Quilibet Judex in qualibet caussa judicanda non potest litem decidere cum iustitia, nisi
substantiam controversiae agnoverit:
sed Consessarius est judex iuTribunali
paenitentiae: ergo non potest suum implere munus, nisi controversiae statum agnoverit, quae in peccatorum speciebus dignoscendis consistit: Π Oir-
fessarius rariter est Medicus a sed medicus non potest opportuna remedia infiumis dare , nisi moi borum species discernate ergo dic. ili. Damnata est liaec propositio et Praeepto Confessionis satissaeit qui enuatiat simpliciter Iesurio abstuli se eam peeunia quantitatem, quae ad peceatyri telliata fugieti ; Sed bat cPars VII. Propositio coincidit cum illa, quam impugnamus : ergo Sc. IV. Illa peccata distinguuntur specie , quae Oppo nuntur virtutibus specie distinctis; nimirum simplex fornicatio est contra castitatem , & justitia in ; Incestus est contra castitatem & pietatem; sacrilegium est contra castitatem, di relisionem ; ct se de aliis. Unde Mal- donatus citatus dixit quod qui ea Seholasticis docent cireumstantiar mutare ρ elena peeeati, non intelligendum ex uno precato fieri aliud; sed unam, O eaudem actionem , propter cireumstantias accedenter se duo peceata I Sed has oppositiones debet cognoscere Consellarius, ut julle iudicet, ct congrue me deatur : ergo Sc. Opponunt l. Excommunicatio absolvi potest , absque eo quod absolvatur
peccatum: ergo unum peccatum absolvi potest absque eo quod aliud absolvatur. II. Omnia peccata mortalia sunt aequalis malitiae; omnia enim sunt contra Deum r ergo sat est . ut paenitens confiteatur omnia peccata mortalia , qu .e commisit, absque eo quod exprimat ipsorum specificam diversi latem . t II. Paenitentes , praecipue si rudes sunt, nequeunt agnoscere hanc specificam peccatorum diversitatem ;Sed Deus nihil praecipit impossibile tergo Deus non praecipit aperire Confessario hanc specificam peccatorum diversitatem. IV. Si quis mortaliter peccaret in die festo , peccatum ejus specificam contineret malitiam , quae peccato religionis opponeretur; Selhaec circumstantia non est in consese sone aperienda: ergo non sunt aperiendae in confessione circumstantiae. quae speciem peccati mutant. Respondemus ad I. Assignando disparitalem inter absolutionem ab excommunicatione. δ absolutionem a peccato mortali; quia per primam praecise homo non sit justus, sed tantum re- Pituitur Ecclesiae , a qua fuerat praecisus; per secundam vero homo obtinet gratiam , 9 Deo reconciliatur. Nequit autem esse , ut quis justus fiat,& Deo reconcilietur, si eidem omnias mul peccata mortalia dimissa non , sint; sat enim esset, ut sine gratia. &sine Dei amicitia remaneret, si unum solum peccatum mortale in eo esset. Ad Il. Negatur antecedens; error enim manifestus in eo continetur, & haere
237쪽
sis quoque est, quae fuit Joviniani, &aliorum antiquorum haereticorum , qui volebant omnia peccata mortaliae ite aequaliat Insuper , si vera esset dolitana illa . sequeletur , quod sum-ceret dicere in contatione, commisi decem peccata moi talia . S nihil amplius suduere; & hoc est omnino falium . tum ratione judicii, quod de
Const. lentia Paenitentis debet estorinate Confestarius, ut duclex ἔ tum ratione remedii . quoa idem praebere uehet, ut Medicust ergo Sc. Ad IlI. uicitur. qnod non exigitur a ruindibus, ut cogi oscant speciscam peccatorum diversinatem, sed ut rei pondeant Contalario interroganti illos, ad hoc ut eam ipscrnet Confessarius depithendat . Fitque , quando Paenitens dicit se commisisse peccatum carnis. Confessatius inter togat; Cum qua & ipse Paenitens respondere tenetur, cum masculo. vel cum semitia; cum soluta , vel cum nupta ι cum seculam, vel cum moniali Sc., quae qui ceni omnia facili negotio a rudi-hus quoque manifestari post unt , ac
debent. Et hoc pacto specifica pecca.
torum diversitas a rudi hus etiam Consessario aperitur. Ad lV. negatur major a illa enim circumstantia non admittitur, ut peccati speciem mutans. sed saltem, ut ag-
ravans; ct de illa non est uniformis 'heologorum sententia , quod sit in
Conset One aperienda , prasertim si specialis ratio in peccante non fuit, quae illius adversitatem contra diem festum, ut talem, non indicaret. Dicimus IV. Circumstantias intra eandem speciem notabiliter aggravantes esse necessario in confellione aperiendas ἔ non sic vero illas , quae non sunt
I. Probatur prima Conclusionis pars. Ideo aperiendae sunt in cofellione circumstantiae speciem mutantes, ct quia sunt necessariae , ut Paenitens perfecte R integre statum suae conscientiae aperiat di quia ut Colassarius exerceat, ut necesse est , dudicis munus, & Medici,in imponendis paenis, ct in reme
diis subministrandis ; at qui hoc ipsum habet locum etiam in circumissam iis, quae sunt notabiliter aggravantes ; ergo in iisdem eadem debet esse dispositio. Probatur minor. Ubi
judicium est diversum, & ubi morbus
est varius, ibi Judex, ct Mediem, diversimode getere se debent; at qui
in circunstantiis notabiliter aggravantibus est diversitas iudicii, S varietas morbit ergo &c. Minor est patens,
quia aliud iudicium facit Consessarius
de illo, qui furatur aureum unum , &de illo , qui furatnr centum; quanuis uterque laethalis peccati sit reus ; varium quoque adhibet medicamenis
II. Probatur. Nequit Consessarius constientias Paenitentium regere, ac Ordinare , nisi peccatorum circumsta tias , quae sunt notabiliter aggravantes , intelligat e ergo cuculnilantiae, quae sunt nolabiliter aggravantes, necessario aperiri debent in confellione. Antecedens probatur ex Canon omnis utrimque Jexus, in quo Iegu tur haec verba: Sacer ιι sit discretus c, cautat, ut more periti mediet Iuperi faudat pinum, O oleum vulneribus sauciatis, diligenter inquirens Er peceatoris circumsantias ct peccati, per quar pr denter intestigat,quale illi eonsiliam δε- ιυι axHIere, O euiusmodi remedium adhibere,diviersis experimentis utendo ad
II l. Probatur. In antiqua Ecclesiae disci plina invenimus graviores paenas pro uno peccato, quam pro altero, licet ambo intra eandem speciem continerentur; sed hoc non nisi, quam quia in uno erant circumstantiae notabiliter aggravantes, quae non elant in altero: ergo circumstantiae notabiliter aggravantes sunt necessario in consessionea aperiendae . Maior hae enumerationem probatur a Tournely;,, licet eiusdem ,, speciei sit idololatria voluntaria, cum
is ea , quae rer vim extorquetur, tamen
,, Ecclesia Hispanica graviorem longe ,, paedam imposuit priori, quam poste
,, riori. Pariter furtum clandestinum, , , & apertum ad eamdem pertinet spes, ciem peccati, prius tamen secreta ,, constitione purgabatur olim, alterum ,, vero paenitentia publica, teste S.Greri Erio Nyllano iv Epistola Canonica.
,, Crimen quoque hestiale pro variatam peccantium aetate diversum non fit ,, specie I & tamen variis paenis afficis, tur pro varia aetate peccantium , tria ,, Concilio Ancyrano Can. I 6. Homici- ,, da voluntarius ad paenitentiam toto is vitae tempore peragendam damnatur;
is Si vero involuntarium fuerit homicidium
238쪽
De integritate Consemonis sacramentalis. 22r
se dium . septem annorum paenitentiae M punitur ab eodem Concilio Can. 22. Uenique , habitus peccandi non mu- ,, tat speciem peccati: v. g. qui ex in- veterato habitu mentiuntur, blasphe. mant, fornicamur, ii idem specie pecois catum mendacii, blasphemiae, & forisse nicationis, committunt: attamen ne- is cesse innino est aperire in consessio- ne, an inveteratus iit eorum pecca-
torum habitus : alia quippe rationOM agere debet prudens Sacerdos cumri iis, qui ex longo habitu peccant, &is alia cum iis, qui semel tantum , autri iterum, ex infirmitate labuntur. becunda Conclusionis pars I. probatur. Ideo dicitur, circumstantias notabiliter aggravantes esse in confelliono
aperiendas, quia de iisdem idem est judicium , ac de circumstantiis, quae speciem mutant ; sed non idem est judicium de circumstantiis , quae uota. hi liter aggravant, ac de iis , quae notabilli et non aggravant: ergo hae non sunt in confessione aperiendae. Pro- hatur minor . Judicitum est in Con- fellario in ordine ad gravitatem peccatorum ; sed in circumstantis, quae notabiliter non aggravant non est haec eadem gravitas r ergo in ipsis non est idem judicium,quod est in circum stantiis , quae speciem mutant.
tur ratio pro aperiendis circumstanistias notabiliter aggravantibus ; sed non eruitur pro circumstantiis , quae notabiliter non aggravant et ergo
quanvis illae sint aperiendae, hae tamen aperiri non debent . Probatur antecedens. Doctrina Tridentini ideo extenditur ad circumstantias notabiliter aggravantes , quia pro his militat eadem ratio, quae militat pro circumstantiis . quae speciem mutant ;Sed haec eadem ratio non militat pro circumstantiis, quae notabiliter non aggravant, ut dictum est: ergo &c.
Paenitentium, si tenerentur aperire omnes peccatorum circumstantias,
etiam illa s. quae notabiliter non as- gravant; sed Ecclesia tam duram obligationem fidelibus imponere non solet: ergo , quanuis imponat obligationem aperiendi in consessione circumstantias notabiliter aggravantes, non per hoc dicendum est, quod imponat etiam obligationem aperiendi
circumstantias , quae notabiliter notia aggravant
Obstant I. Concilium Tridentinum nihil dixit de circumstantiis. quae speciem
non mutant: ergo si Ue notabiliter, sive nou notabiliter aggravent, non sunt aperiendae . Prohatur antecedens . Concilium Tridentinum loα Cutum est tantum de circumstantiis, quae speciem mutant: ergo nihil dixit de circumstantiis, quae speciem non mutant. Il. Circumstantiae, quae nota-hiliter non aggravant peccati mali
tiam, non sunt aperienciae: ergo ne
que aperiendae sunt illae, quae augent peccati gravitatem. IlI. Circumsta tiae sive notabiliter, sive non notabiliter aggravent, semper intra eandem peccati speciem continentur: ergo utpote intra eandem speciem existentella periri non debent, sive notabiliter,sve non notabiliter aggravent. IV. Sanctus Thomas in dist. t 6. quaest. 3.ast. a. quaestiuncula s. aliter docet ab illo, quod nos in nostra conclusion firmavimus: ergo &c. Respondemus ad i. quod haec nostra
quaellio inter Scholasticos agitatur pro utraque parte, salva fide; ct quia Tridentinum tantummodo intendebat Haereticorum errores profligare , α Doctoruum Catholicorum opiniones,
quae salva fide defenduntur, intactas relinquere, ideo de praesenti quaestione nihil determinavit. Ad II. negatur consequentia a & ratio negationis est, quia illae circumstant ire
sunt necessario aperiendae , quae mutant peccantis statum , ct alia exigunt remedia. Ita porro sunt circumstantiae , quae notabiliter aggravant ; non sic vero sunt illae,quae notabiliter non
Ad III. distinguitur antecedens; semper
intra eandem speciem continentur eodem modo , negatur ἔ diverso modo, conceditur. Diversitas in eo con-sstit , quod gravitas illarum mutat Confessarii judicium , quia diversificant Paenitentis statum i Non sic vero
gravitas circumstantiarum, quae nota biliter non aggravant.
Ad IV.Tournely respondet verbis histeris S. Doctorem , cum junior esset, acis scriberet in librum Sententiarum, nO- , , bis adversatum esse; quam suam opi- nionem haud dubie revocasset senioris factus,li manum ultimam suae Summa
239쪽
eta et Dissertatio CCCLXXVIII.
is apposuisset. Fundamentum hujus co-
Dominicus solo tu sententiarum dist. 3 8.q. 2.ai l . di Iit, quod s. Thmmas injumma , qua suum erat postre
mam testamentum , Rutentiam mutase
set, si vitam usque ad Mem sua Iamina perduxisset .
De integritate Confessionis sacramentalis . Au confiteri quis teneatur peccata dubia p An numerodisincta p S unde desumatur numerica distinctio peccatorum P An aperiri debeat Confisario Complicis
potest quis alte ruiri parii a
tem . Etenim,si sacta a P irente inquisitione diligenti conscienti e suae, absolute probabilius iudicet , aut se non peccaste, aut non peccaste mortalitei ; ves si peccaverit, jam se peccatum illud in consessione aperuitse ;tunc non tenebitur peccatum illud confiteri . Et ratio haec est i ut ait Hennus tractatu de Paenitentia disp. s. qu. H. Quia tuta conscientia possumus,, nos consermare judicio probabili, is quando non agitur de damno tertii, is aut de valore Sacramenti, ut hic nonis agitur ἔ cum consellionis integritas is larmalis, ad hoc Sacramentum sumis ciens, dependeat a prudenti judicio,, hominum, adeoque ubi prudenter in- icarunt aliquid ad integritatem non se requiri, &si coram Deo requireretur, ,, validum est Sacramentum Igitur loquimur de peccato vere dubio, &quidem dubio, sive circa circumstan. tiam facti, sive circa qualitatem accus: prjmum esto quando aliquis dubitat, an Mi nificatus fuerit, an furatus Rc.
Secundum vero, quando quis est certus de cogitatione impura , incertus est lamen de consensu. Ponia opinio
est Marchantii, qui vult, quod quan clo dubitatur de substantia, peccatum dubium exprimi non debeat in consessione , neque ut dubium . Secunda opinio est Caramuelis.qui asserit,nullo modo peccatum dubium et Ie aperiendum, sive dubitetur de substantia, sive de qualitate. Addit praeterea Cara nauel, quod neque a petiti debeat peccatum certo commilium, si dubium sit,an non fuerit alias expressum. Hoc tamen Authores communiter improbabile iudicant . Tertia communior sententia est. quod peccatum dubium exprimi debeat ut dubium in confessione, sive de substantia facti, sive de qualitate a thus , dubitetur. Dicimus I. Peccatum dubium aperien dum elle in consessione ut dubium, sive de substantia saeti, sive de qualitate adius dubitetur . I. Probatur Conclusio Tiidentinum se T. I .cap. s. dQcet, quod aperienda sunt peccata Confessario, prout sunt in Conscientia P itentis ι Sed in conscientia Paenitentis sunt dubia :ergo peccata dubia aperienda sunt, ut dubia. Probatur major. Tridentinum docet citato loco, quod aperiendata sunt peccata, prout memoriae occurrunt: ergo aperienda sunt, ut sunt iu
240쪽
De integritate Consemonis Sacramentalis. 223
eonscientia iisnuentis; dc proinde si- men ad confitenduin haec obligatio-cut peccata certa aperiri debent, ut nem non habent. Certa, ita peccata dubia aperienda sutit, ut uubia. II. Probatur. Leo X. damnaviti hunc Lu- theti articulum e in primitiva Deum Iola manifesta mortalia eonfitebantur ῆSed per manifesta Luua erus intellige-hat non solum peccata dubia, seu non aliis manifesta,sed etiam manifesta ipsi
Paenitenti,seu certa : ergo ex damnatione hujus articuli peccata dubia saliatem ut dubia sunt in confestione aperienda . Milior probatur ex Cardinali Joanne Rostens , qui Lutherum sic loquentem inducit pag. ia . ego de hirmortalibus Leatus sum, qua aut aliis ,
IlI. Probatur. Qui de peccato aliquo mo tali est dubius, tenetur de illo conterirergo tenetur illud confiteri . Consequentia sequitur, quia contritio includit votum confessionis . Accedit Communis consuetudo , de qua mecasserit Hennus citatus : , , . Quarto Sis principaliter ex praxi communi,qua, ut is pote non ita grata nunqua introduxi Gis sent Paenitentes, nisi per Traditionem ,, a Christo descendere didicissent . . , . Objiciunt l. Qui dubitat de voto a se facto , non tenetur illud adimplere: ergo neque qui dubitat de peccato a se commitIo , tenetur illud confiteri. II. Qui libet praesumitur bonus, quando
non probatur malus: ergo Paenitens
recte praesumere potest se non peccata se, quando sibi de peccato non constat . lli. Dicitur communiter , quod in dubio melior est conditio possidentis i Sed qui dubitat de fasto est in
possessione suae innocentiae r ergo saltem qui dubitat de substantia facti, an consessionem non tenetur IV. Qui non habet conscientiam peccati, non tenetur peccatum consteri: Sed qui est dubius de peccato, non habet con scientiam peccati: ergo non tenetur illud confiteri. Maior est certa , quia Peccata sunt aperienda , ut sunt in conscientia Paenitentis. Minor quoque nepari non potest , quia conscientia est judicum . quod non habet qui
dubius est. U. Etsi soleant Paenitentes eonfiteri peccata dubia, ex hoc tamen erui non potest, quod ad confitendum illa teneantur. Quod probatur paritale; quia etiam solent homi-ses confiteri peccata venialia, S ta Respondemus ad i. Quod dubius de voto , si attendat aa omnia , quae per ipsum gesta , ct cogitata sunt, ct nihilo
minus dubium non to litur, tunc Verum est , quod ad votum non tenetur: at si vero omnia non perpenduntur , di de omnibus recordatio non habe intur,etiam si dubium remaneat,ad votum tenetur. Hoc idem dicendum est de peccato dubio, quod scilicet sit aperiendum inconstitione, si omnia perpendantur, & dubium adhuc rein
Ad Il. dictur, quod aliud est, quod de
beamus praesumere bonos alios in noribit; & aliud est, quod debeamus praesumere bonos nos ipsos . Si enim primum non fieret , exponet emus nosipsos piaculo judic1di temere de aliis, ac proinde verum est , quod quisque
praesiimitur bonus apud nos , nis aliter aperte constet de sua malitia . At vero respectu nostrum non est ita quia non debemus nobis tribuere iustitiam,
quam non habemus; & si malitiam dubiam in nobis deprehendimus, illam , ut dubiam debemus Confessario
aperire. At in hoc casu non facimus. Ad ul. praefatum axioma non habet locam in materia iustitiae ; unde universaliter non admittitur. Altamen s.
quan vis admittatur, possessio est potius pro praecepto , quam pro libertate ; & ratio est, quia jam lex est in o
servantia, ut peccata aperianturiquod autem peccata non sint certa, non per
hoc relaxatur , aut inii ingitur . sed semper exigit, ut peccata manifestentur Confessario eo modo,quo sunt;χilicet si sunt certa,manifestentur,ut certa; si sunt dubia manifestenturui dubia. Proinde libertas in casu, de quo loquimur , nullum potest habere locum .
Ad IV. dicitur , quod quan vis dubitans non habeat judicium, quo determinet se peccasse , vel non peccasse , habet tamen judicium,quo cognovit, & scit, non polle determinare se ipsum, a peccaverit, vel non peccaverit. Hoc judicium lassicit ad fundandam conscientiam suam;& baec sua conscientia obligat ipsum ad aperiendum Coi fessario peccatum suum eo prorsus modo, quo in conscientia sua peccatum est, vel apparet.