장음표시 사용
281쪽
manet remittenda paena temporalis r sacrameritatem satis lamone in .aior est certa , quia peccatum est
a veisio a Deo, ct conversio ad creaturas : & quia aveiso a Deo meretur paenam aetei nam ; inde est, quod converso ad creaturas punitur perpa nain temporalem . t I. Etiam remisia culpa remanet reatus culpae; sed cul-ya . quae non remittitur, punitur perp.enam aeternam , ct quando remittitur , a imittitur etiam parna aeterna ;ergo, quia remanet rea Ius culpae, Sipui. iii non potest per paenam aeternam , punitur per paenam temporalem ; sed paena tempo talis compensa ur per tempo. alem satisfactionem: ergo semper necessaria est pro reatus rem illione tempOialis sati,factio. Ill. Ita crimine laesa: Majeuatis, si Ob Principis pietatem rco condonatur vitae privatio , nuu quam tamvn remittitur confiscatio bonorum, immo haec etiam in rei filios cxtenditur; sed nomine privationis Vitae temporalis intelligitur paena aeterna , di non ine coiisticatio iiis honorum tutelligi iuri a Da icta rotalis r ergo si homines ju- sitiam exercentes possimi condona re culpam, di punire reatum , ita ei iam Ucus poterit aeternam paenam condonare, Si temporalem a peccatore exigere. IV. Evangelium exigita nobis dignos paenitentiae fructus; sed fructus paenitentur supponunt culpae rem illionem , di temporalis paenae satisfactionem : ergo tantum abes ut per par nitentiam satisfactiones excluis dantur, ut Novatores insaniunt, quod potius per ipsam inducantur. V.Chrisus dedit Sacerdotibus potestatem
ligandi atque solvendit sed per hanc
potestatem importantur satisfactiones temporales : ergo ex ipsemet Sacerdotum ministerio satisfactionum emporalium necellitas inducitur. VI.
Quod semper Ecclesia ab ipso sui
exordio inconcusse servavit , dicendum omnino est necessarium ; sed Eccles a consuevit omni tempore tem rorales satisfactiones Paenitentibus imponere: ergo nece ilitas sati gladii o-nu in temporalium dicenda est in Ecclesia omnino inconcussa , 3t in nega hilis. Minorem propositionem satis coi roborant PP. precipue Cyprianus
lib. de lapss , Basilius epist.ad Ampli i-lophium, immo expielle docent ipsim et canoneS paenitentia Ies , quos undecimi seculi Scriptores collegerunt, ac publicarunt. Arguunt I. per Canones paenitentiales praecipiuntur paenitentiae publicae,non privatae r ergo non in vindictam scelerum , sed in populi aedificationem. II. Christus satisfecit pro nobis, &pro peccatis nostris, superabundanter: ergo nulla est necellitas satisfactionum temporalium , quae exhibentura nobis. III. Dimittere culpam,& non remittere paenam , est potius illudete his, quibus sit rem illio ; sed nefas est dicere, quod Deu; nobis peccatoribus illudat rei go si Deus remittit nobis culpam, remittit pariter & paenam; ergo non sunt necellatiae satis actiones temporales. IV. illi, qui barti-Zatur, remittitur culpa originalis, &nulla ei imponitur temporalis satisfactio ; ergo pariter illi, qui confitetur, remittitur actualis culpa , Sc nulla imponenda eli satisfactio temporalis . V. Quarvis admittatur, quod opera paenalia sint laudabilia ad morum correptionem , ad peccatorum fugam,& ad Saci amentorum dispositionem; non per hoc tamen admitti potest, quoa sint necessaria ad compensationem iniuriae , quae Deo per peccatum infertur ; & hoc est sortillirnum argu mentum, quod credidit se inventile Calvinianus Dallaeus . Ul. Scriptura Divinae tribuentes Deo perfectana, ct completam , ct giat uitalia peccatorum rem illi Onem , omnem paenitus satisfactionum nostrarum nec ellitatem excludunt; & prosecto ita loquuntur Prophetae. Ezechiel, ct Isa
jas et primus cap. 38. Si impius egerit paenitentiam ab omnibus iniquitatibus suis vita vivet , O non morietur. Omnium iniquitatum ejus non recorda hor ; di Secundus si fuerint peccata vestra m coccisum , quasi nix dealbabuntur , Ο si fuerint rubra quas vermi Ius, velut lana alba erunt. VII.
Plures sunt PP. qui negant post dimissam a Deo culpam satisfaciendam esse a nobis temporalem par nam et &sunt. Ambrosius lib. io. in Lucam m. 88. Der at Petri leto , inquit, Jatisfactionem non lego. Augustinus lib.
2. de peccat. mer. & rem. cap 34. ait,
vita hujus miserias ante remissionem esse quidem supplicia peeeatorum ἰ pos remissionem autem certamina, exerci
282쪽
De satisfactione Sacramentali.
lud. erubii ut uou illa videreti quidest, ut non illa videres,quam ut non illa vindieareιὶ Chrysostomus HOm .de paenit.& confellione, Propter hoc , ait. -- ponit nobis Deus paenam, non de mecatis Iapplicium jumens, sed ad futura uos corrigens. VII l. Docet Apostolus ad Romanos 8. quod dimisso per Dei misericordiam peccato, nihil in peccatore supersit , quod juste a Deo castigari pollit; & haec sunt ejus verba rnihil damnatiocis est his, qui sunt in Gripo Iesu : ergo per Apostolum non sunt necessariae satisfactiones
Respondemus Rd I., falsum esse, quod a IIumitur, & illius falsitatem tris rationum momentis prohat Jueninus in Institutionibus Theo Iogicis part. 8.
de paenit. cap. a. art. . I Canones cum
satisfactiones praescribunt, universaliter loquuntur ; ac proinde non minus de peccatis occultis , quam de publicis . intelligi dehent . it. Plerumque castigabant homicidia, maechiam,aliaque tacinora , ac flagitia , quae si publica fuissent . morte per leges imperiales suillant castigata. III. Mulieres adulterae ad consistentiam,non autem ad substrationem, ut aliae Paenitentium classes dimittebantur , ne illarum flagitium in maritorum notitiam veniret .
Ad Il. dicitur, quod quan vis Christus
satisfecerit pro nobis superabundanter ratione virtutis , quia tamen deficit applicatio, qua dependet a nobis, vilius ejusdem satisfactionis effectum non habet. Igitur satisfactiones nostrae requiruntur, non quia non lassiciat
sati, factio Christi, sed quia virtus sati Gfactionis Christi nobis non applicatur per satisfactiones nostras , quae suam etiam habent virtutem ex Christi Q i is factione. V ideatur Concit.Trident.
sess. I 4. cap.8. a nobis allatum .
Ad Ill. Negatur major, quia Deus per baptismum remittit peccatum originale, di non remittit totam illius paenam ; quia morbi, Si aliae paenalitates, immo mors ipsa, sunt origine lis peccati paenae. Ad IV. Negatur paritas ; & ratio dispari latis est, tum quia peccatum originale est alienum , actuale vero est proprium; siquidem illud haeredita- Inus, hoc vero committimus: tum Pars VII.
etiam , quia peccata commilla post baptismum sunt graviora illis, quae ante baptismum committuntur ἔ dc hoc tum ratione Iuminis , quod uberius est in Christianis, quam in Cat chumenis ; tum etiam ratione ingratitudinis, quia Christiani peccaui post acceptam gratiam ; quod citato loco pariter docet Concit.Trident. Ad V. dicitur, quod voluntariae carnis macerationes non solum juvant ad morum emendationem, & peccatorum fugam , sed etiam ad relaxati nem paenae temporalis; quod Si ex Scripturis, & ex PP. usque modo ostendimus. Disterentia autem inter Catechumenos. & Paenitentes , haec est, ex TourneIν, in Catechumenis quidem laboriosa illa opera disponunt ad gratiam Baptismi; in Paenitentibus vero non tantum disponunt, sed etiam debitum paenae temporalis, aut imminuunt; aut extinguunt penitus, pro mensura charitatis, ac bonorum operum. Discrimen illud paen tentiae inter Catechumenos ac Paenitentes , mani seste ostendit ergata utrosque varia Ecclesiae praxis ac disciplina: Catechumenos si quidem in stadio Catechumenatus ob imminens mortis periculum baptizatos, si convaluissent, non remittebat ad eum Catechumenatus gradum , in quo morbo correpti fuerant , secus vero Paenitentes, ut ex modo probatis manifestum est. Ad VI. dicitur, quod allatae Scripturae intelligendae sunt de remit sone paenae aeternae , propter quam remissiouem peccator consequitur aeternam vitam;& quan vis ipsemet exhibere debeat temporales satisfactiones. hae nihilo minus sibi parum, aut nihil videntur, dummodo suam aeternam salutem, consequatur. Et hoc exemplo Davidis fit manifestum , cui Deus condonavit peccatum suum ,& nihilominus ab eo exegit temporalem paenam: unde Augustinus lib. 22. contra Faustum cap. 6 . de Davide scribebat: quando eorreptus per Propbetam dixit
Peccavi: Gnt Inuo ad hoc unum ver-hum audire meruit, quod acceperit veniam . Ad quam rem . nisi ad sempiternam salutem ὶ Neque enIm praetermissa est in illum seeundum Dei eomminati nem flagelli paterni diseiplina, ut oeeonfusus in aeternum liberaretur. ase
283쪽
sitius temporaliter probaretur: dc lubdit i intellirabat Vir Durius , οφ Dο- missa esset confitenti paritentique pro
pixius , quavium paenarum aeternarum
ejus essent digua peeeata . pro quibus
cum temporalibus emendationibus uteretur , videbat erga D. O mauere ve-πiam. O non negligi medietaam .
Ad Vll. dicitur I. , quod Ambrosius
nomine satisfactionis Petti intellexit Excusationem , non prorrie dictanti, satisfactionem ; quia scilicet Petrus non excusavit peccatum suom . sed
flevit; ct ideo subdit i quod defendi non potes, abui potes. II. Augustinus
in priori loco in tenuit cicere , quod vitae hujus miseriae, quae ante remis sonem peccati sunt verae paenae , postremi ilionem velo sunt certamina ,&exercitationes iustolum: in posterioli vero Ioco intelligendus est de paenia aetetna, quam Deus reccatori remit tit pei Sacramentum paenitentiae nul- Ium autem verbum facit de paenia tempOiali; S eodem modo intellige naus est Chrysol Omus. Ad VIll. Haec reponit Jueninus it a Commentario dissertat. 6. de paenit. quaest.6. cap. i. art. Damnationis ,, nomine Paulum intelligere. vel dam- ,, nationem aeternam , vel mortis aeteris nae reatum . Confirmatur I. ex capite ,, teIIIo ejusdem epist.ad Rom. ubi haecis verba. Quorum damnatio iusta est, nec ,, non haec alia capitis decimi tertii, ipsi is sibi damnati nem aequirunt, de morte, ., ac de reatu mortis aeternae intelliguntur Confirmatur II. ex eo, quod laudata in argumento sententia sit conclusio , quam insert Apostolus ex eo, , , quod quis mente serviat Iegi Dei, so- ,, la autem carne legi peccati: si quis, , enim ita sit assectus, haud dubie nihilo est in eo damnationis, seu nihil est,
is quod moriem , seu Paenam aeternam
Secunda, ct tertia Conciusionis partes probamur l. ex probata nuper Conclusione ; quia si satisfactiones temporales sunt necessariae , ut prohatum estusque ad praesens,sequitur,& quod habeant vim satisfaciendi, di quod jure a Consessariis iniungantur . Etenim quod necessarium est nohis ad aeterinnam salutem, Deus, providentiam suam exercens erga Ecclesiam . quae sua est, debet illud nobis notiscare. atq.praecipere ; atque ivsuper debet
Mittistiis suis imponere, ac potestatem tradete . ut data opportunitate cum sidelibus suis exequantur. H.Piobatur ex Scripturis. Danielis 3.Nabuchodonosori Dei nomine a Daniele Piopheta dicitur;Peccata tua eleemosynis redime , ct iniquitates tuas miseri eordiis pauperum. Ilem Proverbiorum 16. dicit Dominus t miserieordia . Overitate redimitur tuiquitas. Insuper Proverbiorum i 3. Redemptio animae viri divitiaejunt . item Math.3. Baptista baec Judaeis praedicabat e Progenies .iperarum quis demostrabit vobis fugerea ventura ira facite ergo dignos fructus paenitentiae. Denique Auctor. 26. ApD
stolus haec publicabat sed his, qui sunt Damasci primum , dc Ierosolyinis, &in omnem regionem Iudetae, ct Gentibus annuntia ham , ut paenitentiam agerent, & converterentur ad Deum, digna paenitentiae opera facientes. III. Probatur ex Romanis Pontificibus . Leo Magnus Epist. 93. can. a. υπ- de hMasmodi lapsur ad promerendam m*erieord am De privata est, petendaseeessio; ubi illis satisfactios digna fuerit . fit etiam fructuos . Innocentius I. Epist. aa. cap. . orgo si ita es, applie-tur ad ordinationem Derilegi, adulteri,
atque omnIum eriminum rei e Pia bene dictionis ordinationis erimina , vel visa
putamur auferri. Nullus sit paeσitentia loeus, quia id potest praestare ordinatioi, quod longa satisfactio praestare eossuevit, uos solum per baptismi gratiam ,sedet;am per paenitentiam medicinam hyes ita reparatur aterna ere. Mediator
enim Dei, O hominum homo Christus Iesar, base praepositis Delesiae tradidit
potestatem, ut O eonfitentibus actiο-uem Paenitentiae darent , θ' eosdem salubri satisfusione purgatos, ad Communionem Sacramentorum per jassam re- conelliationis admitterent. Gregorius
Magnus in Pastorali pari. 3. Neque enim feri ον, si a seriptione eesa.erit,
quia alia non addit, etiam uti quaseripserat. deletis; nee Abitor absolutus est, quia alia nos multi leat, nisi ct ILia,qua ligaverat, fiuvit et ita O eam Deo delinquimur, nequaquam satisfacimur , si ab iniquitate eesamus, nisi voluptates quoque .quas vileximus , eontraria arpositis lament ἰs insequamur . IV. Probatur ex Conciliis . Concilium Rhemese habii si an. 813. cap. 12.Omυ but iis actis vestitata es ratio paeniten
284쪽
De satisfactione Sacramentali 26
tne, ut Saeerdotes eerιius intelligerent, quomodo C sessiones recipere , O paenitentiam Deundum canonicam insitatio. vem Paenitentibus deberent indieare . Concilium Salegunsadiense an. soll. Cap. I 8. . 'uia mutii tanta mentia suae falluntur pultiιia , ut in uliquo capitali crimise eulpati paenitentiam a suis Sa-τerdotibus aecipere nolint, in hoe maxime eo si , m Romam euntibus Apψο- Leus sibi omnia dimittat peetata danus
viisum es Concilio , ut talis indulgentianus non prosit, sed prius juxta modum desisti paenitentiam sibi datam a suis Sa-eerdotibus adimpleant, ct tune Romam ire sit istiσι , ab Dyevo proprio lice tiam , ct iis eras ad Apsolieum de iisdem rebus deserentes aetνpiant. Concilium Nannalense an. 9 O. cap. s. Infirmus. qui neeesitate mortis Drgen-re , confiteatur peccata jua , sub ea eoπ- ditione a Saeerdote reeoneilietur, uι si ei Dominus.vitam donaoerit , sauitatemque reddiderit, seeuudum qualitatem delilii omnino paeniteat Concilium Trident. sess. l . cap. 9. Docet παιerea. antam ese divinae muni entia largi- atem , ut uon filum pseis Iponte a Minbis pro vindicando peeeato jusceptis. aut Saeerdotis arbitrio pro me ura desilia
ἐπομis , sed etiam s quod maximum
amoris argamentum est temporalibur flagellis a Deo infictis , O a xobis pa-eienter toleratis, apud Deum Patrea
V. Probatur ex pP. Graecis. Origenes in Exod boni. 6. Et tamen si quis forte ejusmodi pecuniam, a diabolo dereptus,
accepit, non usquequaque desperet. Misericors enim est & miserator Dominus . cy' creaturae sua non vult mortem, sed ut convertatur, er vivat,panitendo,
sensidatissaeiendo deleat, quod admissum 6 . Petrus Alexandrinus de paeni- leutia Can. i. de iis, qui post multa tormenta sacrificarunt. I ui non sponte ad ea de nerunt, sed a carnis imbe-
eillitate proditi sigmata Ie1u Cripi iueorporibus ostentant, ct anno iam tertio defient , iis ab adventu per revoratio-πem in memoriam alii quadraginta dies iniungantur. In quibus , ct ipsi eum valde exercitati fuerint, eonsastius Jejunaverint, vigilabunt in orationibus. Joannes Climacus gi adu Is. Catholi- ea Delesia haeruleos quidem eum barasim priorem toto arimo repudiaverint,
atque anathematlaavertat, stiseipis ad sanctorum miseriorum eommunionem , O at idoneos a mistur eum vero, qui is fornifieationem lapsus fuerit , eonfitentem, atque pee sum irium omnino deis ferentem, introrsur suscipiens, per annos aliquot eum a ueueraudi, immaea utin.
mysteriis ex traditione apsoliea separari permittit. VI. Probatur ex PP. Latinis. Lactantius lib. 4. Instit. capit. i Voleos enim visaue saluti nostrae pro aeterna sua pietate eonsulere, paenitentiam nobis is alia eis eumesone proposuit, ut si e r mundaverimus . ides peecata nostra eonfessisatir
Deo fecerimus , veniam consequamur τ& lib. 6. Cap. i 3. Circu piee eonscientiam tuam, O quantum potes medera Deribus tuis; nec tames, quia pecea-ra largitione loliuσtur, dari tibi ιlaesetiam peeeandi putes . Abolautar enim si Deo largiιeris. quia peecaveris. Nam Ffiduita largiendi peetes, uas absolveπ-tur e Deus enim purgari homines a pee-catis maxime cupit. ideoq.agere pari tensia jubet O cap. 24. otes bomo reda et , ae liberari, si eam paeniteat actorum .er ad meIlaria eonveryutJatissaeiat Deo: quod fieri posse Cieero nos putavit, . Hilarius Pictaviensis in Psal. ia8. exItas aquarum deduxerant oeuli mei. ,, Conscius peccatorum veterum, ut his,, storia ipsa docetur, licet toto corde se direxerit, tamen quia ὀζ peccati,, sui dolorem ante reipia jam scripse- ,, rit, tunc , Cum Propheta Nathan aris guente crimen suum recognovit, &,, sevit. nunc quoque non desinit veraeis paenitentiae lacryznis veteris lacti cri-
men abluere, dicens: exit ι aquarum
D deduxerunt Oe. sontes, scilicet lacry- is marum suarum sontes fluminum esseis transgressos. Haec enim paenitentiae M vox est lacrymis ingemiscere, & peris hanc confidentiam dicere . Lavabo peris 'gatis noctes lectum meum ore. . Haec ,, venia est peccati , fonte fetuum flere, o dc longo lacrymarum imbre made is fieri.,, Pacianus Paraenesi ad Paenitentiam.,,Quare tenacitas hummitate is redimetur , convitium satisfactione,, pensabitur, tristitia jucunditate , as- peritas lenitate , gravitate levitas, is honestate perversitas , di quaecunqueo contrariis emendata proficiunt &c. is Hinc ad eos sermo sit, qui bene ac ,, sapienter vulnera sua paenitentiae no- is mine confitentes , nec quid sit paeni- Ll a teu-
285쪽
, , tentia , nec quae vulnerum medicina m noverunt et similesque sunt illis , quiis plagas quidem apes iunt, ac tumores νν medicisque etiam alii dentibus consis, lentur, sed admoniti , quς imponen-
da sunt negligunt, & quae bibenda is fallidiunt. Quod tale est. ac si quis di-ν, cat: ecce ego aeger , ecce ego vulne-ν, ratus sum et sed nolo curari stoma-D Chum . Hoc erat . sed videte quid ,, sultius Sc. Per Ecelesiae fidem rogo,, vos statrest per sollicitudinem meam, M per communes omnium animas ob- ,, testor, S deprecor, ne pudeat in hocs, Opere, ne pigeat opportuna quampris, mum remedia salutis invadere, deiis, cere maeroribus animum , sacco cor- ,, pus involvere , cinere perfundere, is macerari jejunio , maeroi e confici, , , muliorum precibus adiuvari . in , is quantum paenae vestrae non peperce- ,, rilis, in tantum vobis Deus parcet.
,, Est enim mitis , ct patiens , ct multar,, miserationis, & qui sententiam ple- ,, ctat adversus malitiam irrogatam. ,, Ecce promitto , polliceor, si ad Pa- ,, item vestrum vera satirlactione re- ,, dealia, nihil ulterius errando, nihil
se pristinis adjiciendo peccatis, dicendo,, etiam humile aliquid ac sebile r,, reccavimus in conlpectu tuo Pater, is jam non sumus digni nomine filios, rumἰ continuo de vobis & pecus illud ,, recedet immundum , ct siliquarum esca deformis,, . Petrus Chrysologus
serm. i 6. ,, Si qua forte nostra mens,, jaculo fuerit confixa peccati, si caro,, tumescat ex crimine , si vitiorum , ,, sanie fragilitas humana corrumpa- tur: tunc aegris illa , quae non sauis, paenitentiae medicina succurrat, fer- ,, rum compunctionis accedat, appona- ,, lur tunc aeustio doloris, adhibeantur, , suspiriorum tunc fomeuta, tumentis ,, Conscientiae fetvor tunc evapor et r,, tunc reatus vulnera lacrym is abluam, ,, immunditiem corporis cilicia tunc ,, detergant. Ferat amaram paenitentiae, , Culam, qui servare debitam noluitis sinitatem . Cui vita sua chara est, du- ra nulla est cura e medicus non sit in- ,, gratus. Qui per dolorem revocat ad ,, salutem . Qui innocentiae creditum is seivat , paenitentiae non solvit usuram ,, &c. Ipse autem Lanues habebat vesi- ,, Meπtum de pilis Camelorum , posuit de ,, caprarum . sed cilicio opus noa erat:
is sed accepit tui tuosillimi pilos an,
,, mantis, nihil habentis recti, nihiI grais tiae, nihil decol is: quem natura dedit ,, labori duro, addixit magno ponderi, is extrema tiadidit servituti, tali paeniis lentiae magister indui debuit vestiis mentor ut qui a recti detorserant di- ,. sciplina, ct clemrmes se totos formis
is reddiderant peccatorum,magis paenio tentiae sat cinis subderentur, addiceis is rentur duris satisfactionis angoribus, is suspiria compunctionis laboriosa poris tarente ut directi ac attenuati in mo- is dum acus per angustum paenitentiae is laramen ampla re millionis intrarent., ,
Gennadius Massiliensis de ecclesia- ,, sticis dogmatibus cap. s I. is Quamvis,, quis peccato mordeatur , peccandiis tamen non habeat de caeIeio volun-
tatem, S communicaturus satisfaciat ,, lacryrnis. & orationibus dic. Sed hoc ,, de illo dico , quem capitalia , ct moris talia peccata non gravant . Nam ,, quem mortalia crimina post baptita mum commissa praemunt , lior loris prius publica paenitentia satisfacere, & ita Sacerdotis judicio reconcilia- ,, tum communioni sociari, si vult nonis ad iudicium, S ad condemnationem
is sui, Eucharis iam percipere . Sed & sese creta satisfactione solvi mortalia cri- mina non negamus, sed mutato ritus se seculari habitu, & consesso religionis, , sadio per vitae correctionem, di jugi, si immo perpetuo luctu , miserante is Deo, ita cluntaxat ut contraria prois iis, quae paenitet,agat, & Eucharilliam is omnibus Dominicis diebus supplex, ,, & submissus usque ad mortem perci- ,, Piat. , Salvianus Malsilienssilib. t.
is ad Ecelesiam et is Quando lugebit, quiis dies lugendi perdidit quando satis- is faciet , qui tempus satisfactionis amiis sit Z ad jejunia tarsitan longa consu- ,, giet. Est quidem hoc aliquid i sed
,, eleeinorunis misceatur;secundum il- ,, lud. Botrum est jeiusium eum eleemάγ- , , No et sed quomodo ei exOmologesis
is diuturna opitulabitur jam in extet nisse stoi sed cilicio carnes conteret , acis favit Ia, ct cinere sordidabit, ut mol- ,, litiem videlicet praeteritae voluptatis is praesentium asperi latum duritia com-ν, penset. & reatum longarum delicia- is rum ossicio patrocinantis solvat inju- riae a sed quando haec tam gratidia fa- is ciet , ct vicino jam exiet a mediose crium actione disclusus
V IhlProbatus Rationibus . I. Ab illis imponi
286쪽
De satisfactione Saeramentali. 26 o
poni debent satisfactiones paenales, qui auctoritatem a Deo habent ligandi . atque solvendi peccatores;sed illi sunt Sacerdotes Confessarii et ergo ipsi ment habent pariter auctoritatem satisfactiones paenales peccatoribus imponendi. Major est certa; quia a ctoritas imponendi satisfactiones pamnales consequitur auctoritatem ligandi . & solvendi. I l. Satisfactiones paenales imponi debent Dei nomine, qui peccata principaliter dimitiit a sed nemo ullus in Sacramento paenitentiae operatur Dei nomine, quam Sacerdos Consessarius t ergo hic ipse auctoritatem habet imponendi satisfactiones paenales. III. Sacerdos Con- fellarius audit peccata, ct considerat gravitatem , vel levitatem eorum rergo hic habet auctoritatem imponendi satisfactiones paenales . Consequentia sequitur ex mente sS PP.,qui saepe saepius inculcant Confessarii x, ut satisfaitiones imponant Paenitentibus secundum peccatorum gravitatem, vel levitatem . IV. Usus omnium seculorum usque ab Ecclesiae exordiis fuit,ut paenitentiae salutares imponerentur ab Ecclesiae Ministris; quod in tota Ecclesiastica Historia obvium est; sed Ecclesiae Ministri in Sacramento paenitentiae sunt Sacerdotes Constitarii: ergo &C. LOpponunt I. Ex Calvino. PP. Antiqui errarunt asserendo, quod Ministri Ecclesiae imponerent paenitentias paenitentibus ; & haec sunt sua verba lib.
I. Institui. cap. 4. θ. I9. Parum mi mo
vent quae tu veteram Ieriptis de Iatisfactione passim Oeeurrunt. indeo quidem eorum nonnullos, dieam simpliciter, omnes sere,quorum lilri extant, aut hae iuparte ιanor esse , aut nimis aspere , Odare loquutos. II. PP. Antiqui nomine satisfactionis intelligebant merum ritum externum . per quem paenitentes certiorem faciebant Ecclesiam de sua conversione; & hac pariter sunt verba ejusdem Cal. in i citato Ioco . Vorarunt satisfactionem,non compengatioπem , quae Deo reddiderunt,
sed publicam testi rationem, qua qui excommusicatione mulerati fuerant, eum in communionem recipi vellent, Dele-ιiam reddebant sua paeritentia certiorem . . . . Atque ita dicebantur ποn Deo
test imponi satisfactio paenalis, quae nullum sortiri potest essectum i sed si penitens moriatur statim post susceptuna penitentiae Sacramentum, satisfactio uem impositam adimpleri non potest ἔ ergo vel tunc satisfactiopaenalis nullum habebit effectum, vel si paena temporalis ei remittetur, absque satisfactione fiet remissior ergo non esset necessaria satisfictio ad Paenae temporalis remissionem. IlI . tisfactio sacramentalis, nullam confert novam gratiam i ergo inutiliter ab Ecclesiae Ministris imponitur . U. Non est necesse ut satisfactio temporalis adimpleatur per illum , qui confitetur,sed potest per alium assim pleri ; ergo non Commensuratur peccato , quod pro Di tum suum tenet auctorem VI.Satisfactio facta ab illo,qui in peccato mortali existit, nulla est; ergo falso ct immerito imponitur. Respondemus ad I. cum Iuenino : Mirum valde esse , quod per tot seculia nemo unquam dixerit. quod erraverint PP., ct solus dixerit Calvinus a &hoc eo magis mirum est , quod non unus, vel alter ex Patribus dixerit, sed omnes docuerunt; ct quod ab omnibu et dictum fuit, non est error, sed traditio:unde ait Tertullianus; aeuod
enim apud omnes anum est, non es errarum , sed traditum.
Ad II. Idem Jueninus in Commentariodiisertar.6. de paenitet. quaest.f. de satisfast. art. r. haec reponit. Falsum est, quos satisfactiones, de quibur PP. uinquautar , Deo ut supponit Calainus γex hibitae non fuerint: si quidem c up
ex aliatir eorum textibas cossat sceptis terminis aseruerint, Deo exibitas
ri potuit at Delesiae tantam exbiberentur cum impositae fuerint pro peceatis o euisissimis, se proinde pro iis, quae Nun
quam Delesiae scandalo fuerint E Fasatis fotyoriis paenis tam a seripserunt aUergendi eoram Deo peccatorum maeulam ct remittendi panam , qua illis alioquin debebatur ἔ docuerint miniis stras, qui ante peractam eondignam satiris fultionem lapsot donabant recoselliatio
ne , eis noeere quam maxime ἔ tandem
duris is .erbis eas inferiori sunt abs praemissis satisfactoriis laboribus, paeem lapsi indulgebant, bi inquiunt SS. Gon- fenoret de eareere ad Cyprianum seri-aener diuinas metus relinquitur sitam Deile neeantibus vexia praestetur
287쪽
si non Meliter de ina xaruiιate remedia
mines Iciantphi etiam de ina morte Maagit eoniti si meιiora neces artis asta. tionibus remedιώ pr turi. Ad lil. dicitui quod ii paenitens moria tur ante ad in pleram satis tactionein , sed poli illam accepta lam , ex poli 1irmum propolitum assim picia ut ean dem , ex vi Sacramenti remittitur aliquid paenae temporalis ex opero petato , sed quantum ill , non cet et minant Doctores , dicunt enim , quod solus L eus novit et subdunt tamen , quod ora inali e re init litui l. lapaena . proportione servata paenitentiae , seu sari, factionis; id est major, vel minor , pio maiori, vel minori Iahore. qui sustine Iur. Ad IV. dicitur . quod satisdictio sacra- metit alis non confert novam aliquam gratiam;& ratio est ex Tournely. Quia Sacramentum gratiam M pi Oaucit e X Ope te operato, quando is tuis omnibus partibus essentialibus is pei sectum est: atqui cum impletur ,, satis tactio , Sacramentum Paenite litiae essentialiter perfectum fuit. Ne - , . que vero potior ratio est cur satisfa-is Otioni , quatenus ab aliis paenitentiae ,, partibus sejungitur, tribuatur vir- ,, tus producendi gratiam ex opero, , Operato, quam Constitioni, vel con- , , t ι itioni seorsim sumptis Ru V. Idem Tournely haec reponit . is . , , polle unum hominem pro alio sali is sacere : Probat evidenter Ecelesiae fi - , , des . ac σoctrina, circa indulgentia , is ac banctorum communioncm: non
is enim alio fuliciamento nixa olim fuitis Eccle ita, ut in giat iam Martyrum is relaxat et poenitentibus paenas canoni
,, C s , quam quod persuasum habuitis merita Sanctorum eorumque satisfa- ,, ctiones posse aliis, Deo ita indulgen-;, te, applicari sed de hoc argumento is fusius. ubi de Indulgentiis. ,, Ad V l. iespondetur , quod responsio
maxime ae pendet ex resolutione posterioris pastis hujusce praesentis Di G21 tal ionis . Pιο inde, Ad posteriorem partem huiusce prae statis Distertationis devenientes , in qua quaeritur, quo tempore impleriae beat lacramentalis satisfactio , an scilicet debeat praecedere, vel subsequi absolutionem P Primo advertendum est, plures in hoc errasse, tam ex vetet ibus, quam ex modernis Scho Iallicis; ct quidem erravit Pettus clo sina, qui fuit a Sixto lU. anno 14 8 damnatus . errav t pariter Marcus Antonius de Dominis , Apostata Spatalensis lib. s. de re publica Chi illi an cap. 7. nu .s7. erravit similiter Theophilus Brachel in lib., cui titulus verax paeiscus, qui fuit a Sacra facultate Pariliensi censura notatus anno i 4 . di si qui alii fuerunt, qui eundem erro tem docuel unt, eos damna vit A exandet VII l. an. i 69 o. ubi hanc propolitionem prosci ipsi te exeeurionem paenitentiae, seu Iatissa filonis in junctae , necessario ex institutiose ori- si, ae ἱstiolabili Sacramenti natura , ita prae requirit absolutioni, ut alioquin
asolutis non sit .alida , nisi hujusmodi satisfactio prius eo leta fuerit. Denique erravit Quenellius, qui in Constitui. Unigenitur a Clemente Xl damna tus est in propositione 87. inter centum Sunam pariter damnatas, in qua sic loquitur : Modas plenus Iapientia , Iumi ne , ct ebaritate, est. dare animabus rempus portandi eum humilitate, O seu
tiendi flatum peerati, petendi viritum paenitentiae , O eontritionis , ct inel-piendi , adminus , satisfacere justitia
Ex praefata run propositionum damnatione duae possunt non immerito Conc Iusiones inferri, quarum una est, quod satisfactio, quae adimpletur ab illo, qui in novum mortale pecca tum lapsus est, sit valida; & alte lata, quod satisfactio. quae in veteri Ecclesia per plures annos a Pamitenti-
288쪽
triis exigebatur , non erat satisfactio faciamentalis, sed mei e canonica, ct caeremoniiii is .
Prima Conclusio Probatur l.Concilium
Triclentinum sessi. 2 i, cap. a. docet
quod Ecclesia in Saeramentis nihil
potest immutare, vel variare, quod substantia Sacramentorum respiciat
quanuis aliquid instituere possit,qnod respiciat disciplinam, di ritum a ditiaee sunt eius verba citato locor hau pote atem perpetuo in Delesia fuisse , ut in saeramentoram administratione, sa vi illorum substantia , ea statueret, veι
mutaret, qua suseipientium utilitati. seu ipsorum Sacramentorum veneratio ni, pro rerum, O temporum ac locorum varietate, magis expedire judieaverit . Et sess. . can. is, de Sacramentis in genere,anathematizat illos. qui dixerint, receptor. ct approbatos Geloiae Culboliea ritus in I uehmi Saeramentorum administratione adhiberi consuetos, aut contemni, aut De peeeato a Ministrii pro libito omitti, aut in novos alios per quemcumque Delestarum Pas remmatari posse. Atqui Graeca Ecclesia
pariter & Latina censue i unt a plurimis seculis Paenitentes sacramentali inter absolvere statim post Consellionem peccatorum sacerdoti factam , ct receptam paenitentiam ab eo alli- gnatam et ergo signum est, quod utraque Ecclesia tenet validam esse Con-DIlionem , & si adhuc non fuerit paenitentia adimpleta. Minorem probat Morinus lib.6. cap. 14. ex ritibus RScriptoribus Graecis; de Ecclesia latina usiis, qui adhuc permanet. comprobat . Et haec quidem intelligenda sunt de Ecclesia Graeca a Mille,& ducentis Annis;&de Ecclesia Latina saltem a sex seculis usque modo.
clarum si, veterem Ecclesiam pluribus in casibus consuevisse absolvere Paenitentes , antequam paenitentiae tempus adimpleretur. Et quidem a solvebatur Paenitens quando ante expletum paenitentiae tempus in vitae periculum incidebat ita factum legimus ah Innocentio I. Romano Pontifice Epist. i. cap. . a Leone Magno Epist.8 s. ad Τbeodotum cap. 4. similiter in Concilio Nicaeno l. Can. 3. Cartaginensi 4.can. 6. Arausicano I.
Can.3. Epaonensi can. 3 6. Pa iter absolvebatur, quando timebatur ne Paenitentes transirent ad Haereticos vel Schismaticos propter dilatam absolutionem ; quando imminebat per secutio ; quando Mai tyres Paenit entes commendabant Ecclesiae; qua neci
ipsimet Paenitentes intensum , ct vehemente de peccatis dolorem ostendebant i ut videre est apud Scrip
sitionum contrariarum, facta a Sato
paeniteπter non sana absisendi si si peracta prius paeniιentia eis initincta . Et in
illa iacta ab Alexandro Ulli. prositionum XVI. XVII. XVli I. ordinem
praemittendi satirfactionem a IDIut oui indarit non politia . aut iusti tutio Ee-
scriptio,natura rei id ipsum quodammo do dictante , per illam praxim in x a soloeudi ordo paenitentia est inversas, eo uetudo moderna quoa/ ad ministrationem Geramenti Paenitentia , Miamsi eam plurimorum hominum Iuste ut et a inrisas, O multi temporis diuturnis Meonfirmet, sibilominus ab Eeelisia uos
babetur pro usu , sed abusu . Altera vero conelusio, quam diximus, scilicet absolutionem illam, quae da batur olim ab Ecclesia public is Paenitentibus post expletos paenitentiae labores fuisse dumtaxat Canonicam, di
Caeremonialem cum Ecclesia reconciliationem , nimirum solutionem a paenis canonicis, non vero absolutio nem sacramentalem a peccatis a Tournely asserit tamquam certam; dubitat vero, an tunc temporis sacramentalis illa absoIutio concederetur simul cum Canonica, licet secreto, post expletam paenitentiam. Et concludit art. 3. de Sacram. paeniten. concl. ai. verisimilius est,quo tempore in usu fuit paenitentia publica s
Cramentalem a peccatis absolutionem Iege communi, & ordinaria d tam fuisse post expletam satisfacti nem. Et hoc quidem multis exemplis probat, quae apud ipsum videnda remittimus ; sicut & pariter responsones ad objectiones, si quae proponuutur.
289쪽
De satisfactione sacramentali. Quaenam si
materia satisfactionis fac mentalis pquinam si s sinister ρ θ'
cti vi sacramC- talis Primo cinplectitur ope lao partialia. & afflictiva ; Secundo opera bona a
plenitente debita , di indebita;
Tertio opera bona tum externa. tum interna . Primum dictum. l. probatur ex Scrip- tutis omnibus , per quas Deus exigit a peccatore ieiunium , .sle- tum , cinerem , cilicium dic. l I. ex PP. qui naulta opera paenalia a paenitentibus exigunt, auoruna testimonia . & quidem luculentissima, inpiaetet ita dissertatione retulimus. IlI. ex lationibus, ct quidem pii ma, quia in Deo est justitia vindicativa, ut suo loco probatum supponimus; sed iu-ilitia , indicativa exigit delinquentis raenam et ergo 'GSecunda, quia omne malum attrahit supplicium : ergo pio peccato, quod est malum, exi heri debet opus paenale , quod est supplicium. Testia, quia debet esse similitudo inter paenam aeternam , & paenam temporalem , quae exhibetur rersacramentalem satisfactionem et sed haec similitudo plusquam in aliis operibus invenitur in operibus paenalibus: ergo Sc. Secundum dictum pro prima patio piobatur I. quia jejunia a Deo praecepta sunt opera debita , ct nihilominus possunt esse materia sacramentalis satisfactionis II. quia tolerantia raetralitatum hujus vitae est opus debitum, quum sit opus pariter a Deo
praeceptum,& tamen est pariter materia sacramentalis satisfactionis. III. quia martyrium , instante periculo negationis fidei, etiam a Deo praecipitur , & quoque cacramentalis constitionis potest esse materia.Opus au intem,quod clicitur indebitu, a sortiori potest ingredi materiam eandem, quia est majoris meriti, quum sit omnino voluntarium; & quia prosiciscitur ab amore Dei ferventiori, S inistensiori , & quia tandem est mera solutio , ex quocunque alio titulo , ut supponitur, iud chira. Tertium dictum etiam probatur l. quia actus interni sucri liberi: ergo possunt a Consessario imponi, ut pro materia sati,factionis sacramentalis exerceantur. Il. quia sunt difficiles a quide aliquando ipsismet actibus externis difficiliores, ut in contritione uOtum est: ergo possunt csse cacramentalis satisfactionis materia. II l.quia omne, quod potest esse meritorium, potest patiter esse satisfactorium t sed actus internus potest ella opus bonum meritorium : ergo potest quo qne esse bonum satis actorium. Odjiciunt l. aliquando ratione ferventis charitatis in Deum opus paenale non redditur difficile, O grave; immo potius gratum . & jucundum i nitenti:
ersio in eo casu non poterit esse satisfactorium, quia desceret ratio pamalitatis in eo. & loco ipsius esset potius ratio jucunditatis, S delectationis . l. per unicam solutionem non potest quis satisiscere duplici debito, quo lenetur ad solvendum; sed tu opero
290쪽
hono debito quis tenetur ad solvendum ex debito Iegis: ergo non potest pariter teneri ad solvendum ex debito sacramentalis satisfactionis : ergo opus bonum alias debitum non potest esse materia sacramentalis sati stactici-ms. III. Non omne opus bonum paenitentis est paenale , ct tamen omni opus bonum paenitentis potest esse satissectorium t ergo non solum opus paenale debet esse materia sacramentalis satisfactionis. IV. Si opus alias debitum posset esse materia sacramentalis satisfactionis, sequeretur, quod paenitens etiam pro gravissimis sceleribus nihil de novo pateretur, quod sine illis non deberet etiam pati; nimirum deberet alias servare jejunium praeceptum , audire missam in die resto , ad quae sine obligatione satisfactionis ex lege Ecclesiae teneretur sed hoc non est dicendum ἔ ergo Sc. U. Materia sacramentalis Conlalso nis debet esse sensibilis, utpote perti nens ad Sacramentum paenitentiae, quod est sensibile r ergo actus interni, qui non sunt sensibiles, non possunt ingredi rationem materiae sacramentalis Consessionis. VI. Paenitens debet certus de adimpletione satis&ctionis sibi a Consessario impositae: sed non potest esse certux de actibus internis a se elicieis r ergo actus in-t rni non pollunt esse materia satisfactionis. Probatur minoriquia supposito quod Consessarius imponat pae-n eoti eliceat contritionis
ac lum, hic non potest esse certus an vere illum secerit, an non.
Respondemus ad primum, quod in illo
casu opus paenale redditur suave, &dulce per accidens, ct non per sta;& hoc sumeit ut illud sit materia sacramentalis satisfactionis , quia lex non respicit quod est per accidens, sed quod est per se, di ex natura sua . Insuper in illo casu supponitur serventior amor Dei, qui reddit opus paenale iucundnm , & suave ; & hic amor Dei satis est ad reddendum quodcumque opus satisiactorium, &magis quo ipse est intensior .
Ad Secundum dicitur,verum esse, quod quis non potest per unicam solutionein satisfacere duplici debito, quando creditor ex duplici credito duplicem exigit solutionem t at quando creditor acceptat unicam solutio-- VII.
nem pro duplici. credito , quod adversus debitorem tenet , debitor alaliud non tenetur. Casus noster est in secundo genere, non in primo; adeoque disparitas est mani sesta . Ad tertium dicitur, quod omne opugbonum, quan vis non sit paenale homini innocenti,est tamen paenale homini corrupto ; qui propter infirmas, quas habet vires,ad omne opus bonum,cum labore, & paena illud exercet , adeoque omne opus honum sibi paenal aliquo modo est. Ad quartum dicitur, illud omne era intelligendum cum discretione, & prudentia Cousessarii ; scilicet ut non cuicunque Paenitenti, quaelibet paenitentia imponatur, sed juxta illius statum, & delicta,& peccata. Unde dicitur in oratioue post absolutionem tui quidquid boni feeerit vel mali patienister sali eris , sit tibi in augmeritum gratiae, in remisonem peceatorum, O in praemium vita aeterna M.
Ad quintum dicit lueninus, actus in ternos esse sensibiles, primo, quia saepe sunt paeuales & afflictivi , utpote
multum cruciantes peccatorem ; secundo , quia redduntur sensibiles per Sacerdotis injunctionem & exteriorem acceptationem paenitentis .
Ad sextum , sum cit, quod paenitens sit
certus moraliter de adimpletione siuae paenitentiae; hoc est probabiliter existimet, se illos actus habuisse, quos ei Consessarius pro paenitentia injunxit. Et ratio est, quia si Conlatarius non intendit exigere a paenitente certitudinem physicam , vel metaphysicam , sed tantum contentus est morali ; si paenitens habet certitudinem de adis impletione suae paenitentiae,quam n-sessarius exigit, ad aliud non tenetur. Pro secunda differtationis parte, in quaquςritur,quinam sit sacrametatis Coniatellionis minister Conveniunt omnes esse Sacerdotem Conlassiarium . Et
ratio est, quia illa Christi verba: quς-cunque ligaveritis &c. & quscunque
solveritis Sta ad Apostolos , eorunque successiores, dicta suerunt; unde Sacerdotes Consessarios comprehendunt , qui in Sacramenti paenitentiae administratione Apostolorum sunt successores . Proinde Concit. Trid.