장음표시 사용
61쪽
ri satisfaciendi propositum Complectere,, tur . Unde sequitur, quod licet juxta Magistri sententiarum principia, abso- lutio , cum actu datur, sit modo judiis ciali declarativa peccati prius rem iis ;
peccatum tamen inde pendenter ab ea, ,, saltem in voto recepta,non dimittatur. is Verum de ea Magistri sententiarum , is doctrina fuse agemus, cum de contri- tione inferius differetur . is
Ad lX.& X.Conclusones quae sequuntur, responsionem exhibebunt. Dicimus Il. Paenitentiam esse Sacramentum a Baptismi Sacramento omnino
I. Probatur ex Scripturis, in quibus habe inus praeceptum baptismi a Paeniis lentiae praecepto omnino distinctui ergo pariter habemus Sacramentum Pae nitentiae a Baptismi Sacramento Omnino distinctum. Et quidem Matili. 28. Baptismi praeceptum legitur: euater,
docete omnes gentes , haptizantes eos in
nomine Patris, O filii, o Spiritus Sav-iyi. Paenitentiae vero praeceptum legitur Joannis am: aeripite Spiritum Sau-Hum , quorum remiseritis peccata , re mittantur eis, oe quoram reticueritis,
retenta sunt. insuper remedium, quod in Paenitentia continetur, aliud est a remedio, quod continet baptismus et &quando Scripturae Paenitentiae remedium nobis proponunt , ad baptismi
memoriam non recurrunt, ut Nova tores comminiscuntur; unde Joannes cap. I.epist. i..ut Lapsi peccatorum veniam obtineant, non iemittit eos ad
baptismi memoriam , sed ad Paenitentiae consessionem . Si eonfiteamur peccata nostra , fidelis est O justus Deus , ut
remittat nobis peerato nostra . Et Petrus Rctor. 8. ad Paenitentiam pariter remittit Simonem Magum , non ad balint ismi memoriam: Paenitentiam age ab hac nequitia tua, ct roga Deum . Paulus
quoque incestuosum Corinthium a. Corinthior. s. ligavis, & ii. Coriu-lhior. 2.solvit, at nunquam ad bapti se m i memoriam demandavit. Deniquo ad Hebreos 6. docet, illos , qui semel sunt haptirati, omnino non posse per
baptismum, vel per baptismi memoriam, renovari: imp6mile es eos, qui semel sunt illumitati θ' prolapsi
I l. Probatur ex Conciliis, & quidem so- Ium Concilium Tridentinum asserimus , quia primus omnium, qui hunc
errorem invenerit fuit Lutherus . scri hens in libro de eaptivit. Baulonica cap. de Bapt. M praebuit his opini nibus occasionem verbum illud periis culo tum V. Hieronymi,sive male posi- tum,sive male intellectum , quo paeniis tentiam appellat secundam tabulam
r, poli naufragium . quasi baptismus nonis sit Paenitentia . Hinc enim ubi in pec- catum lapsi fuerint, de prima tabula, is seu navi, desperantes,velut amissa, s is cundae tantum incipiunt niti,& sideriis tabulae, idest Paenitentiae . - . Et circa finem . ,, Paenitentiae Sacramentum si-- gno visibili & divinitus instituto caret:
si aliud non esse dixi, quam viam, ac reis ditum ad baptismum . is . 1.ui herum sequutus est Melanchthon in loris editis anno a I. tit. de Paritentia ; pariter Calvinus lib. . Issitat. cap. i s. l . . , α cap. 39.I. i .iqui illud audaciae signum tetigit, ut Hieronymum reprehenderit , quia dixerat, quod Paenitentia esset secanda tabala naufragii. ,, Sed diis Elum est Hieronymi . Cujuscunquo is sit, quin plane impium sit, excusari ,, nequit, si eorum sensu exponitur; qua- si vero Per peccatum deleatur baptis-
,. mus , dc non potius in memoriam re
is vocandus sit peccatori, quoties de re- missione peccatorum cogitat, ut illinc sese colligat, animumque recipiat, &is fidem confirmet Aptiis me itaque is dixeris, si baptismum vocaveris paenio tentiae Sacramentum, Cum in confir- ,, matione gratiae. & fiduciae sigillum , , , iis datus sit, qui Paenitentiam meditan-M tur. M . Sequutus est pariter Κemnitius in a. parte Examinis pag. 929, Sc. Tridentinum igitur contra hos omnes
docuit sess. t 4. Cap. a. Caeterum Boc Sa eramentum Paenitestiae mahis rationibus a baptismo disterre dignoscitur . Nam praeter quam quod materia, O forma , quibat Saeramenti essentia perseitur, longi me GJ et . eossat certe, Naptif-sti Ministrum judieem esse uon oportere eam Eeclesia in nemiuem iusteium exer-eeat , qui non prius in usum peν baptismi jaxuam fuerit ingressus. Ruid enim mihi , inquit so totus, de ius, qui foris sunt, iudicare ὶ Seeus est de Domesticis mei, quor Christus Dominus, lavacro Baptismi sui, eorporis membra semet ese feeit . Nam bos si se postea erimine aliquo
eontaminaverint, nou jam repetito baptismo allis,eam id in Ecelesia Catholica nulla ratisve Iierat, sed ante hoe tritu-
62쪽
De Existentia Paenitentiae sacramenti. As
nal, tanqsam reos, sisti voluit, ut per qui post cassum resurgunt, qui post ταἰ-
Sacerdotam sententium non siemel, sed ners con lesunt, qui Deomos voci- quoties ab ad D peeeatis ad ipsum pae- bus adiuvastar , qui earuis interita renitenter eonfugerint , possest liberari. viviscuur. Joannes Chrysostomus ho-
Alius est praeterea Baptimi, O alias mil. 9. in Epistolam ad Hebreos. No- Paeniteatiae fractus. Per baptismum enim vos seere essetius fiotisini, Paeniteu-Gripism Iudaeates, nova prorsus in illo ria autem est, eos, qui, novi facti sunt,
emimur erearura , plenam ct integram deinde in peeeatis inveteraverunt , libe- peeraturam omnium remisonem eonse- rare a vetustate, solidosque reddere , ad questes; ad quam tamen novitatem O illum autem splendorem non liret redu-inteeritatem per Sacramentum Paenisese cere : idie enim totum est gratia . Auguriae sine maguis nostris fletibus, labori- stinus Serm. 19 s. alias 4 i. ex homiliis bus, dipina id exigente justitia, pervenia quinquaginta : aegrotant bomines, mit- re nequaquam n sumus. Et Can. a. Si tuui ad Eeelesiam , veι portantur ad Eequir, Saeramenta eonfundens, ipsum Ea- essam, baptizantur, O renovantur. ptismum Panirentiae Saeramentum essediis O faelices hine erunt. Sed son ipsa es dixerit, quasi hae duo Saeramenta distin- causa Paenitentiae. Rui nondum aceepit Ha non sist, atque ideo Paenitentiam nou Baptismum, nondum Φiolavit Saeramenis recte secundam post naufragii tabulantas tumr qui autem violavit Sacramentum, appellari; anathemasit. male ct perdite viivendo, ct ideo remotus
Ill. Probatur ex Patribus. Tertullianus es ab Altari, se judietum sibi mandaeet, lib. de Paeuit. cap. . me igitur venena est' ἱibat, mutet vitaan, eorrigat sese , providens Deus, elausa lieet uxostentiae reeoneinetur, eum vi*it, dum Ianus janua , σ istinctionis sera sistracta is, est. aliquid ad ae patere permisit . Collaeavit IV. Probatur rationibus. I. Peccata, quae in vestibulo Paenitentiam Aeeundam, qua committuntur post baptismum, dimit pulsantibus patefaeiat. Et cap. 4. Paeni- tuntur longe dissicilius , quam peccatentiam vocat. seeundam ps Mus - Ia, quae ante baptismum perpatrangium tabatim. Et cap. . Secandamvem tur: ergo ad ea delenda non lassicit Cyprianus epist. sa. Miror autem, quos baptismi sacramentum , vel ejus me-dam se obsiti atos esse, ut dandam non moria, sed requiritur speciale Paeni- puteut Lapsis Paenisentiam,aut Paenitem tentiae Sacramentum. Antecedens estribus existiment veniam denegandam , doctrina S. Augustini homil. so. inter eum seriptumsit: memento unde taeide- quinquaginta cap. ubi loquens doris, ct age Paenitentiam, O sae priora peccatis commissis a baptizatis, haec opera. 2bria utiqua es dicitur, qaem eon- habet. Non' it mores in metius eom-sabeeeidisso, quem Dominus bortatur mutare, ct a factis malis raeedere , nisi per opera rufus exargere, quia seriptum etiam de his, quae facta sunt, satisfiat est: Eleemostra a morae liberaι, O uos Deo per paenuestiae dolorem, per humiliis utique ab ἰlia morte , quam semeI Gripι talis gemitum , per eontriti torsi Meri- Samaia extinguit, a qua nos satata - sciam, eooperantibus Eleemqθnis.Est paris baptismi ct Redemptινδε nostri gratia riter Doctrina Tridentini sessi. I 4. liberavit, sed ab ea, quae per delicta post- cap. a. Per baptismum Christum Inda-
modum serpit. Athanauus lib. de Pee- entes nova prorsus is illo esseimur Crea- esto in Spiritum Sanuum ad Serapio- tura , plenam iπtegram peceatorum nem. Est inter Paenitentum, Ba- omnium remi sem eo equestra ; asptisma nan late diserimes. Ruem enim quam tamen novitatem, ct integritatem paenitet, is desinit quidem Hecare , Ied per Sacramentum Paenitentia siue ma-tames retinet vulserum eicatrierar qui Dis nostris fletibus, O laboribus, diOI autem baptixatini jam teterem hominem id exigente justitia,pervenire Nequaquam exuit; tam superne renovatur, quasi de possumar,ut merito Paenitemia laboriosus integro regeneratus Spiritur gratia . PM quidam baptismus a SS. Patribus dictus
cianus epist. I. ad Sympronianum . fuerit. Il.Baptizati,qui peccant post ba- Bapti ui Geramentam est dominicae ptismum,ut resurgant,& sanentur, non Psonis; Paenhentiae venia meritumo remitti debent ad baptismum , 3t ejus Confitentis . Dud Omum adipisei possunt, memoriam . sed ad labores Paeniten- quia troiae Dei donum est ; idest gratui- tiae 4 dc ad Ecclesiae claves r ergo norta, s dbu fis; labor vero iste paucorum es, sussicit haptimus. Antecedens est do
63쪽
ctrina Patrum, & praecipue Cypriani in tractatu de Lapsis, ct in multis ex ejus Epistolis, & Tridentini sest. I 4.
Can. 2. Ss quis Saeramenta confandens
ipsum baptissmum Paenitentia Sacramestum esse dixerit, quasi bae duo Meramenta disissa nonsint, atque ideo me nitentiam uos recte secundam post caufragiam tabulam appellari: analoema sit. II l. in Sacramento Paenitentiae est sub jectum, Minister, forma,materia, &erulaetus, qui sunt omnino diversi ct distincti ab illis , qui sunt Sacramenti
baptismi: ergo est Sacramentum omnino diversu in. Probatur Antecedens.
Subjectum Paenitentiae est tantum homo baptizatus, Baptismi est quilibet homo i Minister illius est Sacerdos , hujus vero homo quicunque; Materia illius sunt peccata,& actus Paenitentis , huius est aqua ; forma illius sunt ver-ha absolutionis, hujus sunt verba baptizantis ς effectus illius est rem illio
actualium peccatorum , huius vero etiam originalis remissio . t V. Sacramentum baptismi est initerabile deoque imprimit characterem Mon sic vero Sacramentum Paenitentiae, quod iterari potest, de characterem non imprimit.
Objiciunt 1. Ad Ephes. s. Apostolus tri-huit omnem mundationem baptismo , scribens r ut illam sandri aret, mundans lavaero aqua in verbo vitae r ergo Paenitentia vel non mundat , vel munis
dat per baptismum , quod idem est ac dicere per memoriam eius. II. Habemus in Evangelio baptismum Paenitentiae, quem praedicavit Joannes in peccatorum rem illionem: ergo si hoc est Paenitentiae Sacramentum , a Sacramento baptismi non est distinctum . III. Augustinus pluribus in locis docet, ct praecipue lib. a. de gratia, ct preeato
originali cap. 39. & 4o. Lih. i . de nuptiis, ct eoneupiscentia cap. 2I. Lib. 6. contra
Iulianum cap. 33. & I8. Lib.I. ad Boni Delum cap. I. , quod omnia peccata, etiam commissa post baptismum, per baptismum ipsum dimittuntur: ergo ex Augustino Sacramentum Paenitentiae non est distinctum a Sacramento Baptismi. IV. S. Thomas interpretans
verba illa Apostoli ad Hebr. 6. Impossibile est enim eos, qvi semei sunt iliaminati , gustaverant etiam dosum eris.
Re ct prolapsi sum; rursus res
vari ad Paenitentiam; nomine Paenite
tiae renovandae intelligit baptismum. V. Scriptura non loquitur de baptismo , di Paenitentia tanquam de duo hus Sacramentis specie , & numero distinctis; quod probatur , quia Christus , quando misit discipulos ad praedicandum Evangelium , dedit eis potestatem non solum baptiZandi, sed etiam
remittendi peccata : legitur enim
Matth. 28.Eustes ergo Aeete omnes gentes; baptizantes eos in nomine Patris, em
Filii , et Spiritus Sancti. Et rursus. Ruodeunque Iolverissuper terram, erit solutum in in Caelis . V l. Baptismus non solum remittit peccatum originale, sed etiam peecata actualia ; unde Au
gustinus : lavaero regenerationis non tam
tum necata praeterita , sed etiam posserius admissa remittantare ergo Sacra
mentum Baptismi non est distinctum a Sacramento Paenitentiae. VII. Eadem est gratia regenerativa, & gratia suscitativa ; sed illa est effectus baptismi tergo pariter haec. VIlI. S. Fulgentiuglib. de fide ad Petrum cap. 3o. vocat baptismum Sacramentum Fidei, O Paenitentiae ; ergo nullam inter haec Sacramenta cisterentiam agnoscit. Respondemus ad i. quod quanuis omnis mundatio, respectu peccatorum antecedentium, tribuatur baptismo vere 2 ei sective, respectu vero peccatorum
subsequentium,tribuitur baptismo sundamentaliter , praesuppositive, & dispositive, quia nemo per Sacramen tum Paenitentiae mundari potest, nisi ille qui fuerit antecedenter bapti Eatus; quum Baptismus sit Sacramentorum omnium ianua. Ad II. Ideo Ioannes vocavit baptismum suum , quem ipse praedicabat, ct conserebat , baptismum Paenitentiae, quia tota ejus vis a Paenitentia dependebat;
at non ita est in baptismo Christi, ut diximus , quando de discrimine inter baptismum Christi ,&Joannis age
Ad li I. Augustinus tribuit remissionem speccatorum baptismo in ea ratione,
qua intelligit, Baptismum esse dispositionem quandam , seu fundamentum praesuppositum ad obtinendam peccatorum veniam , ministerio clavium Ecclesiae . Et haec sunt ejus verba, qui hus suam mentem aperit lib. r. de nuptiis , ct concupiscentia cap. 33. Pecca-
β , qua posterius bamana luorantia, Iinfirmitate , eontrahuntur, in baptismo remittuntur, non at haptisma , quotiet
64쪽
De Exilientia Paenitentiae Sacramenti. Α
peccatur , toti et repetatur, sed quia eo ipso quodsemel datur.' ut non solum an- Iea, erum etiam postea iquorumlibet Peecatorum venis fidelibus impetretur. Quid enim pro esset vel ante baptimam Paenitentia, nisi baptismus sequeretur, vel posea, nisi praeederet In Usa quoque oratione dominica, quae quotidiana es nostra mandatio, quo fruesu, quo lectu direretur, dimitte nobis debita nostra, nisi ab
eis, qui baptizati sunt dieeretur Ad IV. dicitur a P. Boucat, quod Apostolus ibi loquitur de paenitentiata veteris 'legis , ut perstringat Iudaeos , qui putabant, baptismum renovari posise, sicut P.enitentia, quam praedicabat Joannes Baptista; non vero loquitur de
Sacramento Paenitentiae novae legis , tanquam a Sacramento baptismi indistincto: & addit, quod haec est solutio S. Thomae. At clarius & rectius verba illa explicat diss. 4, l. 9. Ad V. Idem P. Boucat cum hac distinctione respondet: ,, Christus suos mittenis do Discipulos dedit eis potestatemri baptirandi simul, ct remittendi pecca-
,, ta diversimode , concedo ; eodem mo- , do, nego. Constituit eos baptismi mi- ,, nistros ordinarios , extraordinarios , laicos: PaenitenIiae vero solos Presby-
, teros , ct hoc per modum iurisdictiori uis; quo circa laici, Subdiaconi, &is Diaconi, etiam de via extraordinaria,ia desectu potestatis jurisdictionis, a pec
se catis absolvere non possunt. Omnisse igitur, qui absolvit,potest & haptirare;
Ad VI. Distinguitur propositio illa r ba γptismus etiam peccata actualia dimitistit ; ante baptismi susceptionem commissa, conceditur; post haptismi susceptionem ; subdistinguitur a radicaliter , conceditur; formaliter negatur;
Ad Vll. distinguitur major I gratia regenerativa & suscitativa eadem est, materialiter, seu entitative, conceditur; formaliter , & in esse sacramentali, negatur. Quanuis enim gratia habitua- Iis , quae dicitur generalis, ab omnibus
Sacramentis conferatur, adeoque in
hoc sensu dici possit eadem;gratia vero specialis ab unoquoq; Sacrameto diversimode conferturitaptismus enimConfert per modum regenerationis; Con-srmatio per modum roboris, & sortitudinis ; Paenitentia per modum medicinae, & curationis ; Eucharistia per
modum cibi, ct confortationis &c. Ad Ulli. dicitur, quod S. Fulgentius appellat baptismum Sacramentum fidei,& Poenitentiae respectu Infidelium Adultorum , qui non admittuntur albaptismum , nisi aliquam de com- millis peccatis Pamitentiam praemittant , ut ibidem S. Fulgentius se explicat ἔ non vero respectu illorum , qui peccant post baptismum, de quibus intelligenda est controversia. Dicimus III. nullum esse in hac vitra peccatum irremiis bile. I. Probatur ex Scripturis. Matth. t 8. ubi a Christo traditur potentia peccata dimittendi,nulla fit distinctio peccato
rum a dicitur enim : Amen dico vobis, queeunque alligaveritis super terram,
erunt ligata in Caelo; quaeeunque solveritis Iuper terram, erunt soluta ct is Caela. II. ad Corinth. z. Apostolus postpamitentiam suscepit, ct Ecclesiae tradidit incestuosum Corinthium, quem prius Satanae tradiderat; scribens: moe ego quod donati, si quid donavit,propter vos in persona Chri si s quae verba obiiciebat Ambrosus Novatianis lib. t. de Paenitentia cap. 7. Dr sibi vindieazie
Paulus acceptum, non usurpavit indebitum . Et cap. I 6. Cum igitur Apostoluspeeeatum remiserit, qua vos auctoritate dimittendum negatis Ruis reverent Iorciristi, Novatianus , an Paulus Sed
novierat Paulus Dominam misericordem, noverat Dominum Psam severitate maingis Diseipulorum ostensum, quam miseri-eordia . Insuper plurima quoque sunt . antiqui Faederis testimonia, qui hus peccata omnia, etsi immania , rem illi bilia esse perhibetur. Isaiae x. 36. Lava mini , mundi estote, ... quiescite agere pervierse , discite benefgeere... verite, arguite me, dicit Dominus t si fuerint peecata vestra ut coeeinnam , quast
nix deallabuntur,ct si fuerim rubra quasi
Oermiculus, vetus lana sua erunt. EZechielis 18. xl. Si impius egerit Paniis tentiam ab omnibus recatis suis, qua operatus est . . ., vita vivet, ct non morietur ; omnium iniquitatum ejus no Gνeeordabis ; ct infra inlunquid violastatis meae est mors impii πω eou-
vertatur a viis suis, O mi t Quibus verbis adhaerens S. Petrus ait epist.2. cap.3. 9. Nolens aliquos perire, sed omnes ad poenitentiam reverti.
II. Probatur ex Romanis Ponti sicibus. Caelestinus epist. I .ad EpiscoposGalliae.
65쪽
Horremur tanta linpietatis aliqtiem reperiri . at de Dei pietate deveret, quasi non possit ad se quovis tempore coπcurrenti Iuccurrere. O periclitantem sub
onere peccatorum hominem pondere, quo se expediri desiderat, liberare . Quid hoc, rogo , aliud est ι quam moriemi mortem addere , 6 qae animam Jua crudelitate , ne abiolata e se posm. oeeidere. eum
Peas a/jubveniendam sit paratissimus. invitans ad penitentiam sis promittat:
Peccator quaeanque die eooersus fuerit, peccata ejus non imparabantur ei. Saluistem homini adimit, quisquis mortis tempore paenitentiam ei denega.erit . Leo Magnus epist. Is I. ad Theoclorum Forojuliensem Episcopum. Multiplex miserieινdia Dei ita lapsibus 1 ubvenit Buma sis, ut non Iolam per baptiymi gratiam, sed etiam per Pareitentia medicinam sper
ita reparetur αternae, ut qui regenera
eondemnanter ad remissionem eriminum
pervexirem: site divisa bonitatis praesidiis ordiuatis , ut inolestia Dei, nisi
Iupplicationibus Sacerdotam, requeat obistineri. Mediator enim Dei, im hominum
etestae tradidit potestatem, ut O cωstentibas astionem Paenisentiae darent, mreidem Jalubri satisfactiose purgator, ad Communionem Geramentorum per januam Reeonciliationis admitterest. Cui utique operi incissabiliter ipse Salvator utervenit, see auquam ab .is abest, quae minifris Dis exequenda eommisit, dicetis: Ecce ego vobiscum jam omnibur diebus Qque ad eoQua matione secati, ut si quis per servitatem nostram hono ordine , o grasalando impletur affecta , uos ambigamur per Spiritum Santium fuisse do-πatam . Refertur cap. Multiplex . Dis . i. de PasitenιM. Gregorius Magnus lib . Moral. cap. a. Per veram paenites. tiam , quamir multo gravisma sint peceata , per miseri eordiam Dei saeue is relaxantur , ct apud misericordiam suam leve est pereatum quod relaxatur. Innocentius Ill. Ser m. i. in Festo Conversionis Pauli. Nullus prae multitudine aedi magnundine peetatorum desperet,quia Dear non sιlam recipit paenitenter, verum etiam attrabit peceatores: nam a diebus
Ioansis Naptipae Regnum Sternum vim patitur, O vitiaenti diripiunt tuad. μι-lus omnino desperet, quia Deus patiens, edi miseriura, ct praesaHIis super malitiam,Juavis, ct misit,ct eopiosas in misericordia omnibus iuvoeau ibat se; qui
non vult mortem peccatoris, sed ut convertarar, vivat .
III. Probatur ex Conciliis. Concilium Romanum , in quo sexaginta Episcopi damnaverunt Novatiani errorem , ct quorum judicio se subscripserunt caeteri per orbein Episcopi, quod testatur Eusebius lib. 6. hist. cap.43. , satis probat. nullum esse peccatum , quod per paenitentiam sit iri emittibile. Pariter in Cappadocia damnatus fuit error Novatiam in Concilio , quod memorat Firmilianus, illius Provinciae Metropolitanus in sua ad S. Cyprianum . epistola . Pluribus quoque Conciliis idem error damnatus est in Africa . ut legitur in epistola Synod sca, quae ests . inter illas S.Cypriani. Et praecipue Alexandriae legimus quoque proscriptum , ct apud Dionysium Alexandrinum, S apud Eusebium lib. . hist.Cap. 8. Denique Concilium Tridentinum
nibus gratitudo erga Deum esset, ut Ius tiam, is baptismo, ipsius beneficio, gratia , subreptam, constanter tuerentur, usea
fuisset opus, aliud ab ipso baptismo Mera-
mestum ad peceatorum remissonem es ἐπ st tutam. stonia. autem Deas , diveris miserieordia, eognovit Agmestum n seum, illit etiam vitae remediam contuisiit, qri Iese postea in peccati servitutem.
edi Damonis potestatem tradidissens, Sacramentum videliret Paenitentiae , quo
lapsii ps baptismam, beneficium mortis Gristi applieatur. Fait quidem Paritentia universis hominibus, qui se mortuia aliquo pereato inquinassent, quovit tempore ad gratiam ct justitiam assequendam neeessaria , illis etiam, qui baptismi
Sacramento ablui potuissent, ut perver sitate abjecta edi emendata , tantam Peι offensionem eum metati odio edi pio asimi dolore, detestarentur. Unde Propoeta ait: Coaevertiminλ, e vite paenitentiam ab omnibus iatquitatἰbus vestris , edi son erit octis tu ruiuam iui uitar. Domi nur etiam dixiti nisi paenitentiam exeritis, omnet similiter peribitis; edi Prin-eeps Apostolorem Petrus peeeatoribus bapi 'o luitus is penitentiam commes dans direbat: paesumtiam agite edi baptizetur unusquisq; vestrum. Prero nee ante ad uiam Christi Paenitentia erat Sacramentu ree est post adventu ipsius euiquam ante hapt smam . Dominus autem Sacramentum P uestia tune praeeipue inpi- tat ,
66쪽
De Exutentia Paenitentiae Sacramenti. 9
tuit tune praeeipue , cum a mortuis excitatus ins flavit in Piscipulosjaos dicens:
aecipite Spiritam Santiam , quorum re miseritis peeeata, remittuntur eis, e quorum retiaveritis, retenta sust. stuo
tamen insignisa D, O .erbis tam perni- euis, potestatem remittendi, O retinendi peeeata , ad reconelliandos Meler, post baptismum lapses, Apostolis,o eorum legitimii Deeessoribus , fuisse communieatam, universorum Patrum consensus sempeν ἰntellexit; ct Novat Duos,remixtendi peceata potemtem olim pertinaciter neganter magna ratione Ecelsumtholica, tanquam haereti eos, explosit, atque eo deae sit . Quare verissimum hune illorum merborum Domini sensum sancta Baec Θnodus probans, O reeipiens, am
vat eoram commentitias interpetratio
nes , qui verba illa ad potestatem pridieandi verium Dei, Gripi Mangelium annuntiandi, eontra hujusmodi Saeramenti institationem , falso dei ορο
IV. Probatur ex Patribus Graecis . Chrysostomus lib. de Sacerdotio cap. 4. Nostris Saeerdotibus non corpo
ris Iepram, virum animae navos, nos
dico purgatos probare , sed purgare prorsus e eessum est . Gregorius Nys nus de vita Moysis, seu de vita perfecta : Mufes rursum per lapi em inundare aquis eremum fee ι. stuae res gaantum qualeque sit Paenitentiae daeramestum
Meet: Nam qui post quam semei hiberuste lapide, quan sit ad veutrem, O AED-ptias voluptates lapsi, bonorum privatione . ae doloris perpessione in deserio eoademnentur : possunt tamen virtute penitentiae lapidem , quem dereliquerunt,in-veaire , ae sontes, quos delinquendo obserarunt, paenitendo reserare. Et orat . in
eos, qui durius & acerbius alios iudicant : Ruid enim est aliud Paenitentia , ns dissolutio O a Go praeterituram . quae vel re, vel euitatione sunt admissa λkai vero cognita Paenitentiae utilitateas,ae tu flagitiorum, ct impietatis eaeno volutatur , similis es illi sermo, qui Dominam sibi iratam seiens, in ejus conspectu Icelerate se gerit, peeeatumqae dupli- eat . Cyrillus Alexandrinus in Joan. lib. i a. tap. s 6. Raa ratione divisa naturae viguitatem ae potesatem discipulis suis doleator largitas est. Ruia certe absurdum non est, peeeata remittι posse ab his , qui Spiritum Sanctum in se ipsis habeant. Nam eum ipsi remittunt, auxPars VII. detinent, Spiritus, qαι bab;tat in iis.
per eos remittit , aut detinet ; erit autem id per eos duobus, ut arbitror, modis ei primum baptismo , deinde paesi temta . Nam aut credentes , O vitae
Dustimonia probatos homines ad baptis his indueunt, O iudignos iude diligenter expellunt i aut Ecclesiae AZios pereantes quidem increpast, paeuisentibus autem indulgent. Si eat Paulus olim fornieantem apud Grinthios in perniciem earuit tradebat, ut spiritus ejus salvaretur, re-eepitque rursus, ne majore submergeretur dolore . Basilius Seleucius Orat. in Jonam tristiti sunt saeeis a majore U-que ad minorem , O elamaverant ad Deum tu fortitudiue, O eonversus est quilibet a via fra mala. Haec verae pα- nitentiae suus indieia , lugens anima, laevmantes oeuli, discessio a malitia , impietatis fua , carnis eontritio, animi compresso, injustitiae devitatio. His peccatum purgatur , his divinum deeretum cedere uon erubescit, Deus solvit sententiam , ct eorrigit periculum. Enim Cero humani geseris amator vultur appropinquantem veneratus paenitentiam, supplieanti paret ; Leomantem liberax , compatitur senti. victoriosum emittit. Vidit enim, inquit, Deus opera eorum squod conversi sunt a viis suis malis. Pae nitentia paenitentiam peperit. Homines mutantur , ct Deus Paenitentia ducitur. G divisam bonitatem , ad qualem dignitatem evexit penitentiam ξ Homines Ia- comantur , ct Deus mutatar; mortales lugent, O solvit sententiam Immortalis . Non enim vult mortem peceatoris , sed ut eoνιertatur ad ipsum, O
V. Probatur ex Patribus Latinis. Tertullianus lib. de Paenitentia cap.4. Vivo,
inquit Dominus, ct οπiteutiam malo, qsiam mortem r ergo Paenitentia vita est , eum praeponitur morti. Eam tu peccator, mei illi, iriro me minor go enim prae stantium in delictis meam agnosco ita iuvade , ita ampi are, ut naufragus alterius tabulae fidem. Hae te peccatorum fluctibus mersum perlavabit, ct in portum divinae elementiae protelabit . Et cap. v. Nemo idcirco deterior si, quia Deus melior es, toties delisquendo , quo ties ignoseitur . Caeterum finem utique evadendi habebit , eum ostendeuri non
babebiι. Eia ut semel ; hactenus periculosis nosmetipser inseramus, ct si iteram evasuri videamur. Plerique naufra-
67쪽
gio liberati, striade repudium, O navi, in mari dieunt. O Dei beneficium . δε- ιutem Iuam Jeilieeι , memoria perieuli bonoram . Laudo timorem, diligo vere- eundiam ι notant iterum divinae miseri-eordiae oneri esse; formidant videri incaleare , quυd conleeaIi sunt; hona certe DII iesiti ine iterum experiri vitant,quod Jemel didieerunt timere. Da modus temeritatis testatia est timoris. Timιν autem hominis. Dei bonor est ἔ Jed enimis p.rzicacissimus bosis ille uanquam malitiae 1uae otium facit. At quis tune maxime Iaiit, eum homiσem plene sentit
liberatum fi ι aut plura inum accenditur , dum extinguitur. Doleat, ct ivemibeat neceste est, venis peeeatorum permissa , tιt is homine mortis Vera diruta , tot titulor dainuationis retro saa erasos. Dolet, quod i um. ct Augetis eius, Gripi serius illa peccator iudicaturas est me Visar venena ejus providens Dear , clausa liuet ignoscentiae janua . oe επιια- mouis sera obstructa . aliquId a bae permisit patere. Collocaυit is Qui ibulo paenitestiam Desudam , quae putDπtibus patefaciat. Sediam semel, qaia iam μ- ουδε , Ied amρlias nunquam , quia pro xime frastra. enim. hoe Iemeissites i Huber, quod iam nos merebariI, amisisti enim quod aeceperas . Si tibi indulgentiaDomini accommodat aude reflItaas, quod amiseras, iterato beneflcio gratus esto , nedum ampliato ἔ majus est enim restituere, Mam dare, quoniam mi-Jerius est perdidisse , quam Omutuo πορα aerepitis. Verum uos statim faecidendus. ae Jubruendus est unimas de reatione , sisseeundae quis Paenitentiae debitor fueris: pigeat Iane peccare rursus , sed rursus pa-
itere uos pigeat; pigeat iterum periclitari . sed nou iterum tiberari. Ne sempudeat. IIeratae valet asinis iterauda medietua es . Gratus tu Dominum exti
teris, si quod tibi Dominus cleri, ποσνeo averis . Ostendisti, sed rereneiliarianae potes.Cyprianus epist. 34. Statueramas quidem jam pridem, frater charisesme, participato imicem nobiseum eon
filio, ut qui in persecutionis issestatione Iupplantati ab Admersario. O la false sent, O sacrificiis se illisitis maeulabant, agerent diu paenitentiam plenam, oesyperieulum infirmitatis argeret, pacem Jabjesu mortis aeeiperent is Nec enim far erat, aut permiιιebat paterna pietas,
ct di*ina clementia, Eeelsam pulsanti. bst elaadi, er dolentibus ae depreeant2- sui Dei Isalutaris subsidiam denegari, ut
de Deuti reeedentes fise communieatione O paee ad Dominum demitterentur, quando permiserit ipse , qui legem derit, ut ligata in terris , etiam tu eaelis ligata
essent ; Iolvi autem possent iliae , quae hie
prius in Beelsa Jolverentur. Hilarius Can. 18. in Matthaeum . Neque fas est, nos ex praescripto legis dandae venia numero eonclavi, eum per Evangelii gratiam sine modo nobis a Deo fuerit indulta . paci anus epist. I. ad Sympronianu in Novatianum . Nunquam Deus non paui testi eomminaretur, nisi ignosceret paenitenti . Solus boe , inquies ,
Deus poterit. Verum est; Dd. er quos per Saeerdotes suos Deir, ipsius potestares. Nam quid est illud, quod Apostolis
partare ἰ quia totum hoc uos aliis , quam
Apostolis imperatam es. Ruod si uno iu
vem , inquit, meam, vestrum autem Apo
ei sui nomen indiast Sa Paraenesi ad Paenitentiam . Apoeiansis furem Eeelestir,
retur, nisi Quos rei μή remuas. Etiam ipse Deus dieit: memema unde excideris, ct sae paenitentiamἶ. Iterum e eum ἐπ- gemueris , fallus erit. Ambrosius lib. 2. de Paenitentia cap. 27. Mearum radaei
interficere Ool haut. une merito eorum
Decessorer vos fore cognoscis is, quorum duritiae
68쪽
De existentia Paenitenti e Sacramenti. ς I
ritiae haeredes sis Nam ct vos indignamini , O eontra Delesiam congregatis Concilium a quia videtis mortuos in Ecelesia revioiseere, di peeeatorum indulta venia resuseitari. Itaque, quod in vobis es,per invidiam vultis interficere resius eitatos. Sed Iesus non revocat beneficia, imo eumulo suae liberalitatis amplificat. Remisiseit solleste regisseitatu O eHebratae r surrectionis gratia laetus ad Caenam venit, quam ei sua praeparavit Melesia, is qua ille, qui fuerat mortuar, vivus ἐπ- ter discumbentes eum Christo invenitar. Et Exhortatione ad agendam Paenitentiam. Evtἰzatur homo, si postea desertor, violatorque Sacramenti fuerit, peeeat,
Deum repeliit a se. Si autem agat Pa- uitentiam ex toto eorde, ubi Deus videt,
salvabitur , sicut vidit eor DavIdis,
quando inerepatui a Propheta graliter, post eomminationes terribiles Dei, exelamavit Leens: Peeeasi: ct mox audivit: abstulit neeatum tuum. Ruantum valent tret Ollabae Tres enim ollabae sunt: Pectavi : sed in istis tribus ollabis flamma saerifieii eordis ejus ad eaelam astes indit. Ergo qui egerit veraciter paenitentiam, ct solutus fuerit a ligamento, quo erat Gnsrisus, ct a Christi corporetiis separatus, ut bene post paenitentiam vixerit, eum de sanctus fuerit ad Dominum vadit, ad requiem vadit, Regno Dei nosprivabitur, ct a populo Diaboli δε- parabitur. Et Lib. a.de Paenitentia cap.
num. 26. Omnibus conversis pollieetur veniam, quia scriptum est: omnis quieunque invoeaverit nomeu Domini, saluus erit. Et lib. i. cap. 2. Dominus nullum erimen exevit, qui peccata δε- navit omnia . Hieronymus epist. ad
Oceanum de Bigamia. Frustra mortuus es ciristus, sialiquot vivifieare non potest. Mentitur Poannes Baptista , O digito Christum, σ voee demonstrans:
Eeee Agnas mi, qui tollit peeeata mundi , sisunt adhue in Deuto , quorum Grisus pereata non tulerit. Denique S. Augustinus cum lib. i. de Serm. Domini in monte dixisset , esse aliquod peccatum ad mortem, quod remitti non potest,libro tameGRetractat Ionam 2. cap. I9. num. ait. Addendum fuit, si ἐν Me tam scelerata mentis perversitate finierit bane vitam. Ruoniam de quocunque pessimo in hac vita eoxstituto . non es alique jesperandum ; nee pro illo imprudenter oratur , de quo non despευ-
vl. probatur Rationibus I. si esset peccatum aliquod irremissibile per paenitentiae Sacramentum, vel hoc esset ex defectu auctoritatis in ministro, vel ex
delami potestatis a Christo Domino
traditae eidem ministro ; sed ex nullo ex his duobus capitibus t ergo nullum est peccatum per paenitentiae Sacramentum irremissibile. Probatur Minor . Non ex primo, quia auctoritas, quam minister habet, est univerialis , & ad quaecunque peccata remittendi ;neque ex secundo , quia Christus potestatem ministris traditam non limitavit, nec ad tempus, nec ad crimina rergo Sc. II. Ideo Adversarij dicunt, aliqua peccata esse a Sacerdotibus ir- rein istibilia, quia Deus illorum remisesionem sibi soli reservavit; sed hoc est
falsum : ergo Sc. Probatur minor equia ex S. Paciano epist. t. ad Sympronianum , quod per suos Saeerdotes DeitGripus, sua potestar est. Et epist. 3. aeuod ego Deio, id non meo jure , sed Domini : Dei enim Iumus adiatores . Ex
quibus dei nue infert , quod semper Christus solus est caussa principalis remissionis peccatorum ; Sacerdotes vero sunt tantum caussa ministerialis tquare,sive baptizamus,sive ad paenitentia
cogimus, seu veniam petentibur relaxa
mus , Gristo Id Auctore tractumat . III. Scripturarum testimonia, per quae Sacerdotibus confertur potestas re mittendi peccata, non sunt de aliquibus tantum peccatis, sed de omnibus ,
etiam de gravioribus; & quae in Deum
ipsum committuntur : ergo ex nullo
capite Scripturarum probari potest , quod sit peccatum aliquod per Ecclesiam irremissibile . Antecedens est doctrina Sancti Ambrosii lib. de Paeni- testis cap. I. Deum nullam feeisse distin-Hionem , qui misericoνdiam Dam promi H
tibus suis sine ulla exeeptione concessit . IV. Si Ecclesiae claves extenduntur alquaecunque crimina solvenda, nullum
erit in Ecclesia peccatum irremissibilet sed ita de facto extenduntur Ecclestae claves: ergo Sc. Minor est doctrina S. Hilarii can. 16.in Mati. ad verba illa Matthaei: tu es Gristus filius Dei viei; pro quibus explicandis exclamat. Ο
in nuneupatione nomi nominis faelix Eecisae fundamentum,dignaque aedificatione illius petra, quae infernas leges, O Iartari portas, ct omnia mortis elaustra
69쪽
arbitrio elates aterus aditas traduntur .e ut terrestre judicium praejudisata au-Fioritas sit in Gaeti ; ut quae in terris, aut
ligata sist , aut soluta , patuipi , ut
eandem conditionem obtiarant, oe in Cario
Opponunt I. Quanuis ex Scripturis, & ex Patribus coiitiet, quod Ecclesiae Ministri habeant potestatem renui tendi peccata, quae conim ista tuerint aut haptisinunt, non tamen constat , quod habeant illam remi tenui pz calaias quae baptismum sequuntur : ergo saltem peccata commilla poli baim lini susceptioneni sunt iri emit sibilia. ll. Etsi concedatur , quod Apostolis fuerit a Deo tributa pote1ias remittenui omnia peccata, non ex hoc tamen evincitur, quod fuerat at iis iraec eadem facultas concella , lli. Aliua est cenegare Ecclesiae auctoi itatem liganai, per quam potest imponere paenarum vincula , di quae a nemine negatur; aliud est denegare auctoritatem solvendi , quam, Deus sibi soli ieservavit. IV. Nec Ecelasiae trauitio, nec ejusdem prRXIS , probare poterunt unquam , quod pec- Cata omnia . etiam enormia,fuerint ab
Ecclesiae Ministris renuisa primis sal rem Ecclaliae seculis. V. Morinus lib., . de Paenitentia cap. 28. assent, blasplὶemiam in Spiritum Sanctum, seu Fidei negationem , ct Apostasiam, prioribus seculis nunquam a Deo . S ab Ecclesia veniam obtinuisse: ergo salieni hoc crimen putatum fuit in Ecclesia irremis libile. V l. Athanasius epist. ad Serapionem testatur, Origenem,St Theognosium putaste, peccatum in Spiritum Sanctum fuisse ab Ecclesia irrem illi bile, & haec sunt ejus verba: Prista erete Viri, Origenes, eruditissimas in laboriosus Ieriptor, ct Theognsus admirandas ille ct studiosus homo aiunt, illam . esse in Spiritum Sanctum Haisbemiam , eum ii, quibus in baptismate donum Spiritus sancti tribxitur , ad peccata reeidunt , ideoque illos remissionem non eos- secaturos sunt; quemadmodum . Paulus Apostolas is e stila ad Haebrem ait:
impossibile es cte. Irimum ambo Leunt. Vll. ipsemet Athanasius de blasphernia in Spiritum Sanctum idem tulit judicium , quod scilicet sit irremit Isbile , verbis hisce, quae habet in epis. 4. ad Serapionem n. i 2. Cum autem illorc phar isaeos ) de multis erimiuibus priuraee aret Salvator, quod se; Aeet Iegent δε parentibus latam propter pecuniam tria grederentur , O Prophetarum dicta
respuerest Oe , attamen hortaba-tar eos, ut paenitentiam agerent . Verum,
tibi inam diectem in Beelzebub ejicere idamouia , non hae ultra neeatumsimplieiter , Dd blasphemiam dixit esse tantam , ut qui talia proferre ausi essent, nec paenam effugere , noe veniam obtinere possent. Ulli. Alii etiam patres Coir clutioni nostrae adversantur . ct sunt Fir- milianus in epili. ad S. Cyprianunia, quae eis inter Cyprianicas s. Nox quasi a nobis remissionempe axorum e-Jequantur , sed αι per nor ad intelliges itum delictorum juorum eonvertamur, Domino plenias satissaeere cogamur . Pacianui in epist. 3 ad Sympronianum, de blaspheinia in Spiti tum Sanctum d ιGlt '. non remittetur, nee in hoe seeulo , neque in faturo . Ambrosius lib. a. do Paenitentia cap. 4.loquens de Pharisaeis, qui opera Chri lii Diabolo tribuebant,icribit. Hos ergo , qui baec loquastur, negat ad leniam pertinere. Et paulo post . Regponsum est igitur a Dominollasnemiae oarissaeorum; ct ideo bis potesatis suae gratiam negat, quae is re misionem peceatorum est, qui caelassem
ejus potestatem diabolieo falaam 1 fragio
Qiudicarust. Hieronymus epist. i in ad
Marcellum de eodem crimine in Spiritum Santium scribit: Manifestum est, peceatum in Spiritum Saniram ideo nos posse dimitti, quod babeat blaspoemiam .
ut cum videas is virtalitas Deum , Meiazebub talumnieris in factis. merat igitur Novatianus λ aliquem uexatorem Beeleelub moeasse Gristum, oe ultro referam gradum , negatorem no posse veniam eo equi post ruinam. Respondemus ad i. ex Ambrosio lib. I. de Paeniteatu cap. 6., quod Ecclesiae potestas eadem est, tam pro remittendis eccatis , quae committuntur ante aptismum, quam pro illis relaxanclis,quae baptismum sequuntur. In baptismo uti rue remissis peccatorum omulum Sacerdotes vindicent um is utroquem erium est . Sed dicis, quia in lavaero operatar m steriorum gratia, quid ια- Paenitenti A' se Dei uomes operatur aeuid ergo ubi vastis Oiudieatis diobis Dei gratiam , ubi vultis repudiatis r Seshoc is olentis arrogautiae, non sancti timori, est, ut fastidio ιobis sint, qui voluntuere panitentiam.
70쪽
De Existentia Paenitentiae Sacramenti sy
Ad i I. respondet S. Pacianus epist. I. verbis hisce : ergo, oe baptizare solis lieet Apostolis, O spiritum Sanctum dare solis, O solis gentium peccata purgares ,
quia totam boe , non asiis, quam Apostolis imperatum est ὶ . . . . Si ergo D
i crLO Grismatis potesar majorum longe marismatum ad Epbe os inde defendit, O ligandi quoque jut o ait, atque semendi,ut in probationibus est diffum. Ad III. Ex Ambrosio lib. i. de Paenitentia cap. g. dicimus , quod eadem est potestas in Ecclesia & ligandi, & solvendit Dominus par jus esse eoluit solvendi, ligandi, qai utrunque pari eouditione permisit. lnsuper ad Dei mise- sericordiam spectat, quod potior sit in Ecclesia potestas solvendi, quam ligandi. Denique, ex eodem Ambrosio, inutilis est Paenitentia quando spe
veniae est destituta. Nemo potes bene agere Paenitemiam nisi qui veraverit indu uriam Et cap. i6. Frustra dieitirmos Novatiam praedicare paenitentiam, qui tollitis studium paenitestiae . Homines enim ad aliquod studium, aut praemiis,
aui fractibus, incitantur ἔ omne autem
studium torpescit dilatione. Ad IV. Praxis Ecclesiae . ac ejusdem constans & perpetua traditio , satis consaut ex communi Ecclesiarum Omnium voto ; quo impium Novatianorum Dogma proscriptum fuit, ct in Africa, ct in Italia. Insuper ubique Ecclesia consuevit paenitentes quo
cunque ad pacem, & veniam admitte re . Denique Conciliorum decreta evincunt , quod nusquam Ecclesia a
Christi pietate in quibuscunque criminibus dimittendis descivit. Ad V. Morinus priora sua verba in ulteriori editione his aliis verbis emollivit, ct explicavit: Non fuit a me dictam decerta quadam specie peeeati, quae sit ex natara sua irremisibilis, eum ualla sit ejusmodi; sed de nonnullis gravium pec
eaturam circumstantiis , propter quas
Deus impiis istis auxilia paenitendi salirabit a Morini explic tione monihilominus non admittit Tournely, immo potius deridet verbis hisce . isis At frigida prosecto videtur exposi- ,, tio haec, & merum Hugium: per indo enim est, peccatum aliquod ex se irre- ,, millibile esse, ae peccatum tam grave M esse, ut nunquam paenitentiae gratiam is Deus propter illud largiatur; cum imo possibile sit peccatum siue Paenitentia, ,. dimitti ; quod agnovit ipse Morinus
is eodem citato capite a8.D. 6. , ubi scri-
hit: ea reciprocatione quadam inieris se connecti, neu pe Deum peccato Ue- niam denegare , & Deum gratiam is Paenitendi non inspirare, sine qua nonis potest a tanto crimine ad pietatem i
gnostus dixerunt, peccatum in Spiritum Sanctum esse irrem illibile,non ah- solute,& simpliciter, sed dumtaxat co- Parate ad peccata Ethnicorum . Caeteium Origenes sic pro sententia Catholicorum lib.3. contra Celsum.scribebat: Pam ergo peccantes , quam severa est disciplina , praeeipae eontaminator libidiae , quare Iua Republiea 6ieissi nostri resipiscentes haud seeus,
quam redivivos reeipiunt, tandem pos longiorem melioris mentis approbatio
Ad VII. Athanasius putavit, blasphemiam in Spiritum Sanctum, tunc esse iri emillibilem, quando cum finali impaenitentia conjungitur, secus vero quando ab hac est seiuncta . En sua verba in tractatu de communi essentia Patris, ct Filii, & spiritus Sancti ia. s. Sunt alii, qui in Spiritum Sannum impinguat , qui seisieet in Christi Deitatem
blayphemias dieunt, aiuntque in Beelzebab, Prineipe daemonio ta,ejicit daemonia. De isti intelligendum est, quod ait: non remitιetar neque in praesenti se is , ne que in futuro. aeuis,o boe observandum
est, non dixitGripum blaspbemanti,
O Paenitentiam agenti,remissionem das
dam non esse, sed blasphemasti, id est in blaspbemia perseveranti . Ruandoqui
dem uallum est Neeatam irremissibile apud Deum illis, qui vere ex animo, out paries paenitentiam agunt.
Ad VIlI. Firmilianus intelligendus est ,
quod Sacerdotes non dimittant peccata auctoritate propria, sed potestate a Christo ipsis tributa. Pacianus voluit , blasphemiam in spiritum Sanctum esse graviorem, quam peccata Gentilium, non vero esse irremissibilem. Ambrosius ideo censuit, blasph
miam in Spiritum Sanctum dici irre. missibilem,quia hujus criminis pau cilli.
mi sunt homines, quos vere paeniteat. Hieronymus denique contra Novatianos agens hoc argumento utebatur, quod etiamsi detur, & concedatur,