Alexandri Aphrodisiensis ... In octo libros Topicorum Aristotelis explicatio

발행: 1554년

분량: 186페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

evis propAum, ves orasonem facientem proprium,ecias quis diceret ignis proprium esse tenuissimum di leuisitimum. Vnum. n. duorum vel tenuissimum, vel leuisiimum

superstuum & inutile est. Ves ruritis qui dicit aqua est coriapus humidum asieno termino bene terminabile, unu proprium assignauit corpustiumidum, & alterum alieno te mino bene terminabile . nam aqua inpioprio loco ind terminata est & dissunditur, sed in alieno loco circusseribitur set in clamo, ves aliquo alio. nam qui assignat plura videtur ignorare quod plura inignauit, si autem assignauerit proprium esse humidi duci in omnem figuran me faciebat assignationcm proprij. nam si iniiceretur in rotundo, rotundum seret etiam ipsiim, similiter cum si in aliam si guram qualecunq; poneretur.

Deinde lestrueti quidem . si eodem usus est, cuius proprium

fit n.tuit aut aliquo eorum,quae sunt ita. s. Non erum erit be

M positum proprium. Nam dijZdi gratia Uignarur proprisi. id ni au em eidemst militer ignotum est, id autem quod aliqu deorum est, qur sunt eius, posterιus eli Non igitur hi notius. in ira non si , ut per bee quiliam magis quept. am Asia. ut

quia qui dixit animalis proprium , sub lanna . eu us Jecies est bom .aliquo usus eorum, quae sunt anim itu, no erit Dene postium pridirium. Construenti autem si neque eodem neque

eorum, quaesunt ipsius aliquo .utitur. Erit enim bene secundum hoe proprium politrum. Vt quia quι posuit stum tu proprium. ex anima er corpMe eompositum esse, neque eodem, neque eorum . que sitim ip ut aliquo utitur, eru bene secundum hoc usi natum an malis proprium. Inquit, mr uq destruentem oportet considerare si e dem 'itur subiecto cuius est assignatum proprium,ut nominis proprium mentis & fientiae capax, si aut em aliquis

asilen tuerit hominis propriu esse animal rationale ipsum subiectum accepit in proprio &estipsum ignotu,& quin stum smiliter subiecto. sed proprium no dcba P tum

esse.Nam gratia cognitionis se biecta semptum est,sunt Iiter 3c si sumeretur aliquid posterius his quae sunt subiecti,

a. posterius genitum vehit p prium eius non beneas innatum et Droprium . nam posteriora a primis perluadentur ut credantur,non in prima posterioribus, si ergo a censemus aliquid subiecto posterius,Vt propnu eius non erit motura se proprium. Non n. si seret nobis subiectum per hoc propsum notum. nam qui dicit proprium atalis sibstantiam, cuius species homo est, peccauit accipiendo aliquid animalis . nam pars animalis est homo & posterius tenitus eo. Si aut neq; ipso subiccto utitur in propno,ne-mie nulla parte inisdem subiecti bene assignaretur proprium, ut siqiiis assignaret p riu animalis esse hoc constare anima & corpore,bene assiRaaretur.Sed est innatia huius. nam anima & corpus aliquid alias vimq; est,quare non erit bene assignatum proprium. Soluitur initatia lic, quia et si lunt partes animass anima et corpus,tu non sunt posterius genita ipso animali,sed simul, neq;. n. potest intcrigi animal nisi una intelligamus animam & corpus, codem quoque modo Ac in reliquis . nam quae non esticiunt proprium notum ad destructionem eius sumendum est.

Item Mesentia ad constructionum, na si accepta in proprio Mesut proprium notius re cuius in proprium bene assignatum est proprium, si autem non faciunt proprium potius non bene assignatum in. Eodem autem modo, ex in aliis eosdπandum est, qua non saetint, uel aciunt noe ut, destruenti quidem , si aliquo με ess,aut opposito, aut omnino mul natura,aut posteriore aliquo. Non enim erit bene postium proprium. Num oppositu

ed notiar. Vt quia qui dixit bom proprium, quod malo maxime opponatur, opposito est usus boni, non profecto bene is gnarum boni proprιum. Inquit, si aliquo opposito proprio siquis uteretur in assignationem Proerii non bene iacit assignationem proprij.nam oppol ita sim G sunt natura. Quae vero sunt simul natura, ves posteriora non faciunt biccium notius, ob id proprium assignatum alicuius oportet csse natura prius di notius, ut etiam subiectum efiiciat notum, ceu qui ponit proprium boni contrarium malo oppositum accepit in assignationem proprij & ob id peccat.Nam oportebat idem accipere prius natura & notius in assignatione proprii . Similiter 3e si acciperet proprium postentis natura existens subiecto, ut si quis diceret hominis proprium

mentem & scientiam suscipere, ves in senectite canescere nam hae sunt homine post ora, simul autem natura non sollam opposita sunt secundum contrariorum Oppositionem, sed etiam secundum oppositionem eorum ad aliquid. Nam i n oppositione contradictoria & ea secum dum habitum N priuationem , aliud primum, & aliud secundum cst. Nam ammatio in prior negatione,&habitus priuatione. Quaereret autem aliquis in his quae sunt

ad aliquid, an per opposta in his dissitationis assignatio

etiam proprii iit. nam his esse idcm est linie ad aliquid ali quo modo se habere. Ves adhiboeda est mens his hic voluti dictis probabilibus, bene autem adiecit, aut omnino

simul natura, quia etiam ea ex eodem genere contradiauila simul natura sunt. construenti autem. ct nulla usus est. neque opto to, ne eomnino Diu natura, neque posteriore. Erit enim sicundum boc bene usignatum proprium. Vt quia qui posuit disciplinae proprium. opinionem maxime facientem fidem . nu ο usus est, neq; opposito neq; omnino simul natura, neq; posteriore, erus eundum hoe bene positum disciplinae proprium. Vnde sumenda sunt propria si non ex his mire simul natura, neq; exposteriorious, neq; ex prioribus, ut non sato poste ribus non cognitione sed re disinitio. Deinde de 'ruenti qui tim,si non q/ois sempersequ: tu proprium assignauit, sedit,ssit quindoq; non proprium. non. n. t bene dictum proprium. Nam ne te in quo eo pre iis mas in se Gam, de hoc cr nomen ex neces tate umficatur neque in quo comprehenditur non iri spe,de hoc ex nicesitate non dicetur nomen. Quare non erit bene positum proprium.

Seiunxit proprium ad aliud dictum& qu 'ndo, ab ipso proprie proprio hic per se vidclicet & ipso semper, de

quibus etiam locos assignauit, scilicet de assignato proprio bene&non bine. Talis igitur in I: quom nunc e ponit, si assignatum dicendo proprium non semper sequeretur rem, cuius assignanim in proprium, sed aliquandoquidem inest,& aliquando non . Nam tale accidens est &non proprium, verum pro hoc diecte ' si aliquando noin existens dixit si in quandoq; non proprium . nam tale neq; quando inest propr si est, quia non conuertitur cum eo cuius est proprium, neq; enim cui inest assumitur se assignatum proprium de hoc & nomen ex necessitate verisicanir de re, ius est assienatum ut proprium, quia & aliis inest, neque cui non assiimitur inesse de hoc ex necessitate non dicetur nomen rei. nam contingit cui non inest eidem inesse, sed in propriis in quibus proprium alicuius vere& nomen omnino,et in quibus non se inest proprium, neq; nomen rei cuius est proprium, Ac merito, squidem

proprium soli illi inest cuius es h pri prium. Addit dictis O

ii tale est assignatum proprium, in aliquando insit rei, &aliquando non, neque quando assignatum ascia manufestum erit, si tunc in vici, siquidem tale est, ut aliquan

122쪽

do res n*iat ipsum &separetur ab eodem, & aliquando insit cidem, are non manifestu est, neq; cui dens, si contingit idem & non incile aliquando, illud autem quod noin est aliciti quando non inest, tunc dici ipsum propinum absurdissimum est.nam aliquandoproprium, ipse post additionem huius squandoque dicit simplicito aut non. Hic autem locus &kquentes no istum untiati nimi quomodo accipiatur bene et non bene proprium,sed etiam huius si proprium est, vel non. Insiuper autem ad haec, neq; quaηlo quisquam a ignauerit

proprium, erit manissum si inest: siqvidem tale est, ut quod

ipsum relinquere postit. Non igitur erit clarum esse proprium ut quid qui posivit animalis proprim moueri quandoque. erstare, tale cognam proprium, quod est quandoque non proprium, nequaquam erit benepouetum proprium. Astrae ive rasi quod ex nec sitassemper est,proprium Uignauit. Erit

rem bene postumsicundxin hoc proprium: ut quia qui posuit virtutis proprium, s. bibentem facit studiosum, s semper se. quitur. proprium iniensis, erit ut is ρcundum hoc bene asigratum uirtutis proprium.

Inquit, insuper ad luc ne e quando iste aliquis aΩ signatiit Socrati proprium este moueri, planum erit quod incit Socrati ambulare, non solum enim non inpropriu, sed etiam quaeritur si Socrati uniuersaliter inest, si quidem tale assignauit proprium , ut relinquere possit, proinde quod contingit, & non inesse. Nam immanisestum est si Socrates ambulat. non igitur planum erit di notum proprium, quod quidem iis,&non proprium aliquando animalis . nam contingit aliquando & stata, hic aut locus in ab exit Icntia.

Deinde destrueari quidem. β quod est nunc proprium assisimans, non determinaverit quonam nunc proprium asignatima enim erubene postium proprium. Pr num quidem, quia quod praeter eonfitetudinem sit omne , semper determinatιone indiget. Solent diuul plurimum omnes simpers quitur proprium signoe. Secundo autem. quia imma festus est.νι nocitum inuiseriis is nunc eg propriam,voluerit ponere. Non ivtur danda est increpatiistin occasio. Vι quia pomis alicuisius hominis proprium, mere cum aliquo homine s nunc proaprium est, posuit,non bene proprium inignabiis non determinans dixerit,quoniam nunc. construent ι arisi, nune proprium Pins,determinando posuit, quonia nunc proprium posue. rit. Erit. n. bene positum secundum boc proprium. Ut quia qui dixit euiusdam hominis proprium ambulare nae Ast ubi distin

sueu posuit hoc bene erit postum proprium. Inquit,deinde considerandum est destruenti si assignatum proprium non semper est proprium, sed nunc velut Socrati sedere non semper est proprium, sed nunc quado sedet, si ergo hoc assignans non Aterminarct N manis stum fuit,ut nunc proprium hoc dicit no bcnc assignauit.

Nam si adiecit illud nunc sed absolute dixit,vidauropinando hoc semper esse proprium Socratis. nam consueuimus ea quae semper infiunt asis ignare propria. Si autum priter consuetudinem non semper assignauit inesse propris, sed proprium ut nunc oporici tandem ipsum dctaminare di addere hoc nunc) rimani sinum iniciat quando proprium assignauit ob id dedit hic occasonem dispulsu

increpare de accusare ipsum. at oporiri animaduerterς ne occasiones det increpationi .

Deinde destruenti, quid. m si tale o vivitii proprium, Gmanifestum non est aliter ines e sinsu. Non enim erit bene postum proprium.Nam omne sensibile extra An um factum,ima

lam cognsitur. Erit autem verum boeinbis,que non ex ne

esitate semper consequamur. Vt quia qui posuit solis proprium , astrum, quod fertur super terram lucidis unum. tuli sus est in proprio spupo terram inquam ferri γod sinμ eo

gnostitur non erit utique bene solis ini gnatum proprιum. Imam ibistum enim erit, eum decidet sol . si adhuc ferathrsi per

terram eo quia nos tunc descru ussensium. construenti uerositate Uignauit proprium, quod nonfensus manifestum, aut eum sit sensibili ex neesitate inesse mirabistum est. Erit rein secundum De bene positum proprium. Vt quia qui posuit se perfrici proprium, quod primum coloratum est, sensibili quiadem aliquo usiis est coloratam esse sequam tali quidem. quod manfidum est inesse semper, erit secundum hoc bene Uigna tum superficiei proprium.

Et rursus inquit, dcstruentem oportem,si inlcasis nil retur proprium, ceu sensibile, non in aliter manifestum est vel per sensum no bene assignaretur. Nam omne sensibile usquequo sensium serit suscipit eius sensus, scd quando extra sinium ficta, immani sinum iit, si crgo extra sensum seret subieetiim immanifestum, si adlluc inest proprium, quia solum sensu cognoscitur, ut si quis assignaret solis proprium esse, ut sit astrum diem illuminans. Hoc autem non ex necessitate sequitur sol , quare non erit bo

ne assignatum proprium secundum hoc . nam immanis stum erit tale proprium reuoluti selis & lati sub terra. nam minime tunc in illuminans, quia sensus noster non percipit selem si1b terra se . Nam quando si pra voti ccm hominum serretur horum sensus perciperet, non bene igitur inquito assignari,& qu. inq; alia talia assignant quq aliter cognosci non possunt si inest rei quam per tensum. Causa autem quod suntibilia extra sensum facta immani- .sesta sint, siue insunt, siue non, si aυtem erit proprium 'o si per inest rei cuius cil proprium, hoc autem sensui s lum notum quod incst rei cuius proprium este assignar tur immanifestum, siue semper incit reuiue non, sed hoc ab lardum, lit autem hoc in quis quae non semper possibile

Ullcntire. nam hoc selo senili cognoscitur, di in his co sinuciatibus non ex necessitate semper in quibus immanifestum & dubium cst, si ex nec sitates per icquitur re. Nam si fuerit notum ex necessitate ipsum sequi rem sciastabilea assignatum non dcstruetur. Calcrum inquit con struitur si tale assignauit proprium cos Ucrare quod non sensiti spitinum cst, vel quod non est sensile, vi hoe mentis S scientiae capax homini, vel risibile, vcl quod sint te exi-ilcns, ex necessitate autem inesse planum in quod taleas. signaretur, ceu si etiam sen:ias hoc percipit Adex necessi

latc seqvitur subiectum, ceu qui ponit proprium tueos-ciei quod primo coloratum in sensibili quodam usus ut

proprio, supersci .i. colorari. Tale autem est propsum quo usus est, quia planum est si per ineste superficies, de

quod ex necessitate sensus percipit. Primum aut dicitur superscies colorari, quia superscies cum sit in omni

corpore primum sensus percipit ipsam,& per sirperficiem

dicitur videri corpus.

Deinde distruenti quidem .s terminam ut protr uri a

grati t. Non enim erit bene positum propr Am. nam non opor

tet indicare quod quid est esse, proprium. v ι quia qui dixit boraminis proprium, animal gre bile bipes, quod quid est isse

inficans Uignauit, homuis propraxm, non ut is erit hoc homnis propriam bine ηὐignat m. Construenit aurem .s quod coma sim quitim praescatur, a gnauit proprium. no aut mquod quid est esse indicans. Eru erum secundum hoc bene abstingsaim proprigm, ut quia νι posuit hoc proprium animalman uium natura,s conumim quidem In Maurosignauia .

123쪽

proprium.n3 quod quid es esse quidem indicans, tris secunda rahoe bene Gignatum propriam hominis.

Riirsus si assignata esset dissinitio pro proprio destriis

tur tale proprium, perinde ac non bene assignatum sit. Non.n.oportet proprium indicare ql quid crat esse, videlicet sebstantiam rei, sed esse oportet si abstantiale, ceus assignaretur proprium ideo esse hoc,ut sit causa opificiorum S eorum quae sunt in motu, &scientia proprium est esse abiectionem ignoratiae. Nam scientia cognitio est,&adhuc hominis animal pedestre bipes. na in his Oibus tolleretur assignatum proprium quod non bene assignatum

est. Non. n. sunt haec propria , icta Ss linitionis quod uuiderat esse & substantiam signis cantes .na diis nitiones substantiales & propria debent esse substantialia, si aut cin assignaretur proprium illud θ vicissim subiectum A: p dieatum sit atq; conuertitur cum subiecto, non ligniticam vero substantiambene assignatum est.

Deinde destruenti quidem,si non in qu rid est ponens, iniugnauit proprium, oportet enim i' propriir. quemadmodum interminis primo Vignari genus, di inde sic iam addere religua, σβeparare. Qitare quod no Foc modo positam est proprium. non erit bene a gnatum. Vt Pia gia dixit animalis propriu, animam habere, non posuit in se quid est animas, non erit bene

possuum animalis proprium:construenti ueros quis in pr quid est ponens eius,cuius proprii a ignauit,reliq*a a rungit. Erit enim fecundum bre bene inignit m proprium. Vt quia qui posuit hominis proprium, animal dsciplinaesust tibile, in quod quid est ponens, Uignauit propri . erit secundum bae benem tum proprium hominis. Virum igitur bene,an non bene assignetur proprium, per bre insinciendum.

Vt in diffinitione accipimus genus, sic etiam quando proprium alicuius assignamus,debemus subiectu poneredi reducere in quod quid est,ridelicet in genus, de accipere quidem primum genus,& sic rursus res qua proprij a Laptare&separare ab aliis. Nam debemus in proprio talia accipere post genus potentia separare subie tum ab om

nibus aliis, quare qd no sic se habet proprium in quo prosecto non assumptum in genus non bene assignatu esset. Nam qui ponit proprium atalis habere animam, non re

duxit alii in genus ipsius. Nam sic debuit dicere subiectu

animatum aptum natum esse.Si ergo proprium assignans

primum ponens de reducens subiechim in quid est, videlicet in genus ipsius,et post lxec copulavit generi propitii, vel propria bene assignauit ut assignans proprium homi nis animal si is ea pax esse: si autem non sic fecerit, planum v non bene assignauit proprium. Vtrum uero proprium est omnino,s dictum est, an non proprium, ex bis eonsiderandum. Ni simpliciter construentes proprium, quoniam bene positum est. loci idem erunt bis, qui prouprium omnino faciunt. In illis igitur dicentur.

Loci probates quod pulchre assignatum sit proprium

iam assignati sunt, ut no accipere axiui uocas voces,ipsam

conuerti propRum assi natum cum subiccto,& assignari Per notiora subiecto. Simul autem his S destruentes quae non sic sunt assignata propria, videsicci si per aequi uocas

voces proseruntur, ac non conuertuntur cum subiccti

vel non per notiora subiecto assignantur 3 queriinq; alia praedicti loci continent, nune autem proponit dicere de ipso simpliciter de proprie bene, no.n.Omneu, ab his ali natur, & non habet raptiuocas voces, ves aliquid dictorude proprium dicendum est ex necessitate. Inqiuit autem loeos eos simpliciter, videlicet proprie ostendcntes ui pro prium huius alicuius subiecti bene assignatum est, & cindem inquit esse in his qui probant uniuersa ter O' pro

p tum est assignatum. i. quos dixit. in illis igitur, videlicet dicendis ostendetur hoe ita se habere. Nam proelium alicuius assignatur, quando simpliciter & bcne & sine peccato assignaretur, ut bene os cndi nihil plus est j olfendi. Similiter & bene agere prudenter quam prudcnter agere, sic etiam bene assignatum proprium nisil plus habet quaproprium, ideo in his qui bene peccat, peccat etiam ire. In illis igitur dicetur pro hoc in illis similiter dicetur, nam simul ambo ostendet. Primum ergo, destruenti quidem inspiciendum ad unum quodque eorum, cuius proprium Uignariti Ut si Tins uia si non de bre uerificatur, aut si non est propriu, cuiusq; eorum secundum tau cuius propriam a ignauit. Non enim erit proaprium, q od positum est esse proprium . Vt quia de geometra

non ueri 'utur indeceptibilem esse ab oratione . nam decipitu geometra eum studetraphiam facit non erit hoc scientis proprium non decipi ab oratione. construentiauis de omni ueri Matur,cr qua de hoc verificatur. Erit. n.proprium. spositum

est esse proprium. ut quia animal disciplinae fusi ei de omni

homine uerificataer ,σqua homo erit bominis proprium Haliscipline suscepi. m. Est autem Iocus te distruenti quidem. si non de quo nomen. Cr or lio versicatur, et δε non de quo oratio, Cr nomen uerificatur. construenti aut, si te quo nomen, Toratio, Crside quo oratio, π nomen praedicatur. Deinde deis struenti quidem .si non de quo oratio, CT nomen uerificatur, πῆ non de quo nomen, Cr oratia veri catur. Non enim erit proprium, quod positum est proprium. Vt quia animal quidem diis sciplinaesuscepticium uerifieatur de Deo, homo autem non pradicatur,non erit hominis proprium, animal disciplinae siu ceptivum. Gustruenti autem, si de quo oratio, Cr nomen praesi α aer, C si de quo nomen, Cr oratio praedicatur. Erit enim proaprium. s positum est proprium, ut quia de quo anima tabere.

ue incatur animul. π de qua enimus, animam babere, erit animum habere animalis proprium.

Primum locum assignat dinructiuum huius assignassi alicuius proprium non esse proprium eiusdem, qui percipitur inspectione exemplorum, quorum proprium assiugnatur . nam si assignatum proprium alicuius nulli ipsorsi videretur inesse, siue insit omni notamen quatenus illi cui soli non inest, siue non omnibus inest sub ipso cuius assignatur proprium non est propriu. Nam si alicui ipsorum sub ipse, ius proprium assignatur no insit proprium, in existens non insit, quatenus est in illo cuius proprium

assignatur, non est proprium, sed solum primi exemplum. adiecit, quod non est proprium nulli ineste, cuius propriuassipnatur, et si quis inquit diceret proprium esse geomet in deceptibilem esse ,b oratione. nam nulli geometrae indeceptibile inest. Illud autem si non secundum hoc vo-rificatur pro hoc si nosoli ipsi inest, sed etiam aliis spebuti

Nam cotingit assignatum proprium alicuius omni inesse speciei illi, cuius assignatum est proprium, non tamen illi soli inesse, sed etiam aliis ceu si quis nominis proprium ac signauerit incessivum. na omni homini inest incestuum progressivum; , non tamen soli. Etenim Je alia animalia incedentia de progressiua sunt. Illud autem, ves si non est proprium uniuscuiusque ipsorum secundum illud cuius

proprium asiignauit pro hoc si non est proprium per se, ut si quis assignaret hominis proprium, hoc esse sebstantiam animam sensitivam. nam hoc proprium homo non

quatenus homo habet, sed quatenus animal, sed propriuper se,videlices quatenus illud est,debre esse, assignatur,tamen geomet indeceptibile no incit quia decipitur geometra a describente salsiim, qn ipse ostenderet auo lateratri nguli maiora esse uno, di aliquando unum esse malin

124쪽

rem reliquis.Ceterum inquit construentem oportet cor

siderare ii veri ficatur de omni, de sm hoc veri ficatur,videlicet quatenus subiectum D aequale est soli inesse . na aliud si non de quo nomen & oratio veris acatur, diceretur de nullo eorum, vel non omni in existentium, & aliud si non de quo oratio ac nomen de his quae in phis dicitntur.Nam ratio si si est pcncre erit proprium assignatum, igitur construentem dc ostendentem bene assignari propriu. Nom ct etiam fm ambo considerare,videli t,de si de quo oro S nomen pradicatur,& si de quo nomen & oratio veriscatur.Est autem apertius dicere si non de quo nomen pridicatur, de oratio Vcrificatur tale, ut si quis agi aret ii

minis proprium musicum cse, destriretur ut non bene assi Enatum . Nam praedicatim de Socrate hoc nomcn homo,

redoratio proprij,videlicut musicum esse, noveriscatur. Non. n. at Socrates musicus, illud autem si node quor nomen verificatur ceu si quis hominis proprium hoe sabstutia animata senstiua as signaretioratio videlicet substantia animata senstitia verificatur de boue de equo, sed homo nusso pacto, de sic destria etur non bene assignatum proprium Construet autem si de quo nomen praeincatur, di oratio veris catur, ceu si quis assignaret hominis proprium gestientiat capacem.Na de Socrate homo pudicatur,& oratio verificatur,videlicet mentisa sciae capax, de quia in hoc couertitur nomen cum oratione, de Oratio

cum nomine ob id clia hoc adiecit, videlicet de si de quo

cratio de nomen prauicatur.

Deinde delirmenti quidem, si subiectum proprium csigna. ttit etia. q. in subiecto esse dicitur. Non enim proprium quod positum est esse proprium. Vt quia qui posuit propriumsubtilis iis

corporis ignem, subierim a ignauuncGaI proprium. non erit ignis corporis*bi. Uimi propr-.Propter hoc vero

non erit subiectum eius quod insub o esse dicitur, proprium. quoniam idem esset plurium, er disperentium specie proprium. Eidem enim plura quaedam discrepantia specie in ι, de sola dicta, quorum mi omnium proprium . quod subiectum est. lvis hunc in modam ponat proprium. construenti ueros quod in sub ecto est, a signavit proprium subiecti. Erit enim pro

prium, qMi positum est non esse proprium .st quidem de sola

praeocatur ut dictum est proprium. ut quid qui dixit terre proprium eo us grauisimum, lectrisubiecti asi grauit prois prium quod de sola dicitur re, et ut proprium praedicatur, erueerrae proprium recte postrum. Non oportet inquit subiectum proprium assignaricius quod est in subiecto. nam proprium oportet ut hi in altero de non alterum in ipso, quia idcm proprium est de pluribus At differentibus numero . Nam si quis dicera ignem esla proprium corporis tenuissimi subtilis itaq;, cur noctiam leuissimi, calidissimi, combustissimi, de omnium simpliciter sic in existentium eidem, S sic erit de phiribus de disserentibus specie idem proprium' At oportet vidisserentium specie tuit differentia propria. si quis igitur ignem omnium horum proprium poneret non bene

Gignaret proprium. Si autem aliquis subiecti proprium poneret in se biecto, de est tale proprium soli ipsi subiecto mcxistens, bcne assignaret proprium, ceu si quis corpus grauissimum specten assignauit subiccti,videlicriteria bene asiignauit proprium,quia aiam de sola terra dicitur de

conuinitur mea. Nam hoc indicaret de ut proprium

predicatur, si ergo dicente aliquo non essu hoc proprium te bene construct sm huius loci assignationem. inde deseruenti quidem,si sieeundum participationem af nauit proprium. Non enim erit proprium, quod positum e

d proprium. Nam quod secundum participationem inest, in

quaedam de aliquaJecie octa. Vt qvia qua dixit homnis proprium, gresibile bipes, fecundum participationem asi gnatiit proprium, non erit utique proprium bominis presibile bipes.

construennaMem, si tisicundum participationem Uignauxit proprium, neq; quod quid erat es, indicans conuersim praedicata re. Erit enim proprium,qu)dpositum est isse propriam. Vt quia qui posivit animalis proprium, quod natum estsentire.

neque secundum participationem in navit proprium . neque quod quid erat ese indicans, conuersim repraedicata, erit is quodsentire natum est, animalis proprium.

Rursus s quis assisnabit ut proprium M participati n adueniens alicui, quia tale differretia in si1bstantialiter inexistens subiccto, de conscit ad esse de ad dis linitimnem significantem substantiam subiccti,non erit propriusic assignatum, sed differentia substantialis. Nam si S: substantialis differentia uni soli speciei inae, sed quia conscriadrationem eius esse, non erit differentia proprium,si e

go aliquis hominis proprium assignauit pedcstre bipes, quia substantia hominis hoc indicat, non est hominis hoc

proprium, si autem assignauit proprium non . particia pationem, do non substantialiter alicui inexistens bene assignauit. nam tale non ql quid erat esse, S: subitantiam in dicat, sed etiam vicistim subiicitur Δ pindicatur, atq; conuertitur cum subiecto, vis quis diceret proprium animalis sistire aptum natum. Si oego ponitur hoc propriu esse animalis,quia non secundum participationem incit, videlicet quia non indifferentia substantialis animalis, neque substantiam eius indicat Iucnim vicissim subiicitur de predicatur ac conuertitur cum ipso,quia si aliquid aiat, etiam sensitiuum est,de si sensitiuum etiam animat,int resiquum bene signatum g lin.

Deinde destruenti quidem si non e tingit mulini se

priumsed uel posterius, vel prius quam nomen, cuius est. Non enim erit proprium quod polium ol esse proprium, aut nunq, aut non semper. Vt quoniam contingit alicui primIore, Cy po sterius ambuIure per porum, q quod homo, non erit ambulare per forum hominis proprium, aut nunquam, aut non semper. construenti autem, si simul ex nece fitate semper inest, cum neque terminus, neque differentia sit. Eris enim proprium,quod

positum olforsitan non esse proprium, ut quid animal disii plianae susceptiuum simul ex nec state semper est, Cr id, quod est homo, cum neq; differentia fit. nu terminus,etis animal ges. pli susceptiuum hominis propritim. No proprium proprii prius, vel posterius esse subiecto

oporta,sed simul ex necessitate incit & semperinam pro prium neque diis nitio es,ncque differcntia, quae sent natura priora subiecto,sed simul inest ei, cuius in proprium S semper. Si ergo assignatum proprium alicuius no simul fuerit ipsi, sed vel prius antequam res se, inest, vel post

rius iam isso exist te. de si nomen veriscatur, di de ipse non in proprium assignatum, ut si quis poneret hominis proprium ambulare in foro . Nam primum est esse hominem, desia de ambulare in foro, propter hoc igitur non esse proprium hominis ambulare per forum, quia non statim cum in homo de ipso veri scatur ipsum ambulare persorum, sed neque animatum esse, quia erat animatum, d in ventre adhuc cristens, quando nondum erat homo,vel

igitur tale, neque aliquando erit hominis. Nam contingit de alicui scri,ceu equo,vel boui,ves si fieret aliquado proprium, sed non erit semper proprium,ideo non bine assia gnatum in hominis proprium, scilicet ambulare in foro.

nam proprie proprium de soli debet inesse, cuius inpr Alexaphnsire Top. I iij

125쪽

LIBER

pHum 3e semper, quia autem & clitarctia & diffinitio soli iniunt & semper subiecto ob id addit huic simul ex nece

state semper inesse dicham proprium, v non sit disserentia iec iussinitio. Nam haec non sint propria ut dictu in sic igitur assignatum proprium, quare neque prius debet esse ibiecto, neq; postcrius, sed simul cum eo de semper,& neque disserentia, neq; dissiliitio.esse, bene erat assignatum , & si quis poneret non esse tale proprium costruetur Per quae assignat lacus. Deinti d gruenti quidems eorundem qua ea sun nouo idem proprium. Non enim erit proprium. s, positum est esse

proprium. Ut quia non est proprium prosequendi, apparere quibusdam bonum. neq; eligendi erit utique proprium, appaurere quibuslam bonum. 15m. n. est probequendum. Cr eligen. m. construenti autem si eiusdem quatenus id m est, idem est proprium. Erit enim proprium,quod positum est non esse prooprium . Vt quoniam hominis, qua homo est. dicitur proprium

tripartitam animam babere, Cruiri. quatenus vir est erit utiq; proprium hominis tripartitam animam habere. Utilis autem

iocus hic.σ in accidente est. nam iisdem in eo quod eadem sunt. eadem oportet in se,uel non inesse. Idem ves genere dicitur, vel specie, ves numero, ves s cundum proportionem, si ergo alicui generi proprium assignaretur, necesse si ipsum omnium specierum que sunt sub ipse genere proprium esse. Si autem alicui species omnium indiuiduorum sub eadem specie, si ergo non fuerit inquit alicuius ipsorum, ves sm genus, ves sin speciem,

de quo assignatum sit proprium, non erit proprium ini- gnatum proprium, scd neq; si non fuerit eorum quae sunt

idem numero, ceu prosequendum in idcm numero cum

sigibile. Si ergo aliquis assignaret proprium prosequendi videri aliquibus bonum, ostenderetur autem non Ale ὀ sibilis proprium. Non. n. aliquibus apparens bonum eligibile, sed talem l uapte natura, non erit Irosequendi proprium. interum constrirente oportet si ipsius stimi idem quatenus superius divisimus ipsum est propriu. Vtitur aut emplo in eisdem numero, videlicet nomine solo dissi rentibus, sed significato, videlicet subiecto eisdem. Nam homo Se vir sunt idem subiecto,videlicet numero,secundum tamen nomen disrunt, similiter aut & in accidentibus si alioua suerint multivoca quod proprium habet sin aliquid nominum nominatum idem debet his

re,de sicundum alterum talium nominum. na caldem qua

tellus sunt eade, vidclicet quatenus superius diuidimus eadem propria oeoriri esse, vel non inesse. nam si uni inest, de alteri in erit,u autem non uni, neq; alteri.

Dunde destruenit quidems eorum quae sunt eadem licte. non idem semper streie proprium est. Necue enim eius quod dictum est. erit proprium, qu)i positum est esse proprim. vi quia idem est stecie homo, π equus. Non simper autem eqris proprium stare acte, nee hominis erit proprium moueri ale. Himen est stetie murri. σ stare a se, quatenus utrique

eorum, ut animal est, occidit. Construemι uero, si eorum, qua

sunt eadem sterie, ibin simper Deie sit proprium. Erit enim propriμm, quo positum est non esse proprium. Ut quia boaminis is propriώm esse ne me bipes, er uvis erit proprium

esse uolatile bipes. Vtrunque enim horum est idim Pecie Paulenus illa quitem sub eodem sunt genere θecies, cum sint sub

imau,haec autem, ut generis differentiae animalis. Hic autem Deus falsus est, quando alterum quidem eorum, qua Δcuntur.

iiiii alicui soli stulti inest, alterum vero inest finibus, quemadmodum grusibile quadrupes. Hic locus Δ: occulte dictus est, ct secundum aliquid salsus est, ut etiam ipse dicit, de primo quid ,quoniam

esem pro genere accepit quod quidem in contextum adiecit explicationis cauia,sed locus cum sit destructiuus t lis est,eorudem genere quς sunt inter se specie differentia, horum necesse etiam propria Cadem generi esse. Nam si contradivisi contradiuisum est propriinta contraditassem

contradiuisi,& si non illud, neq: hoc, ut si quis assignaret ui proprium esse stare a se destiuetur no proprium est e. nam quia homo idem est equo sim genus si equi propriuin a scipso stare, erit etiam hominis proprium a seipso moueri. Nam idem genere sunt stare & moueri,sed no in hominis proprium moueri, neq; igitur equi proprius erit stare, sed quatenus est hoc rinq; animali accidere, tale erit. videlicet quatenus ipsum accidere, videlicet stare & moueri viriq; ipsorum videlicet equo di homini, quatenus animali di ambobus inest, videlicci cius de generis exibstentibus. Falsiam autem inquit ese locum ti non veriunin omnibus quo ad constructioncm, quando aliud unum dictorum propriorum uni species insit, ut piac stre bipes homini, S alterum pluribus ut pedestre quadrupes . nam

simile genere est pecies re bipes cu pedestre quadrupede, sed quia pedestre bipes uni species inest homini, & pia

stre quadrupes pluribus non potest construi, tunc igitur erit locus utilis ad constructionem, quando visq; specie iram esuidem genus vimq; propriorum similium genere illi loli in erit di non pluribus. Quoniam autem idem diuersum multipliciter fictum. 4bor s sopbistice assumenti unius as gnare, G folias alicular

proprium. Nam quod inest abeat, cui accidit aliqv d, Cr actio denti inerit sumpto cum eo cui accidit. Vt quod ius homini. σalbo homini inerit, si fuerit albus homo: Cr quod albo homini

inest.inerit π bomini. calorabitur autem aliquis multa proamia ,su tectum aliud quidem per Fefactens, aliud autem cum accidente: Ut aliud quidem hamiuem esse dicens aliud vero alisbum hominem. insuper euam diuidum taciens habitum. Cr sfecundum habitum dicitur. Nam quod habitui inest, π et Godsecundum babitum et eaur, inerit. Et quod ei quod. ccandum habitum dicitur inest, er habitur intrit. V t quonam sciens boeundum scientiam dicitur alpes, non erit scientiae proprium in dissolubile a ratione. nam oscitnser. t indissolubilis a ratione. construenti autem, dicendum, quoniam nons diuersum sima pliciter id eui accidit,Cr accidens cum eo,cui accidit sumptum.

sed aliud dicitur, eo quod diuersum sit ipsis esse. Non enim rct idem bonum. π esse homini. er albo homini. cr esse albo homini. Praeterea autem considerandu est ad casus dicenti, quoniam

neq; sciens sindisia bile a ratione, sed indissuasibilis irati

ne neq; scientia inius uasibilesetinersuasibilis aratione. Num ei qui omnino instant omnino est aduersandam. Hic locum quedam assignat sophisticum quo utentes sophiste omne assignatum proprium alicuius construunt, de Osici dere nituntur quoabuic soli ines , cuius astigii

rctur H proprium.Assignat aut & huc locum esus quidem instantia oportet uti contra nitentes ostendere, sed locus est talis unde occasionem argumenti accipiunt, q fidem & diuersum multipliciter dicuntur, etenim dicuntur genere, specie,numero, & proportione,& idem numero,& ratione dicitur in mul ivocis, ut vinis & pallium . nam

unum sunt subiccto & ratione, sed idem subiecto, videliacet numero, non idcm autem ratione ipsis diuersuocis inuenitur. Nam horum subiectis unum ti ridem est, tamcnratio nominum non eadem, ut in ascensu de descensu se habet quando de una scala etiam ambo nomina dicerentur. nam subiectum unum est ipsa scala. Dicitur idem S subiectium cum accidente es e subiecto, ut albus homo cum

homin cinali aec sic dicta non sunt simplicitar t eadem,

126쪽

T OPI

lia subiecto, & ratione diuersa. Nam diuersa est hominis ratio,& diuersa albi hominis ratio, quis si ibi cisto sint a ho virum, quia igitur idem & diuersum multipliciter dicititur,dissicile videtur de uno lo proprium aliq passigna-

.nam omne ut propriualicuius assignatum videtur non

esse solum proprium de quo asiignatum in. Ideo inquit instandum esse contra volentes construcre sic proprium dicendo quod nos impliciter limi eadem vcl diuersa, hoe .scui accidit,accidens cum hoc cui accidit, sed ratione diuersa, & subiecto eadem, quatenus S proprium assignatum est Nam idem stabiectum in homine & albo homine, en ratio ipsorum diuersa. Inquit igitur qui iuignat ipsum proprium in ambobus unum subiectim in duo diuidit, sed subieeum dicendo & aliud cum accidente. Similiter non si quis inquit proprium scientiae assignaret iniussu sibile a ratione & scientis secundum scietiam.Nam est immit non diuersum subiecto dictum in habitibus,& id O' cicitur in affectis seciuidum habitus . nam haee casu disserunt,& non subiecto es aperiendum adhuc magis nobis est hare , quia inquit id multipliciter dicitur, risu perius divisimus inquit opus habent disjutantes sophistice alicuius unius assignare proprium utentes hoc iclem esse accidens,& id cui accidit, & dicentcs quod inin alicui cui a cidit aliquid&accidens cum subiecto incrit,& explicat hoc per exemplum. Deinde inquit desiniere talia propria per diuersitatem possumus dicentes aliud est e subiectum ipsum per se sine, videlicet accidente, & aliud vimq;, ut si cicat aliquis proprium esse hominis substantiam receptricem coloris dis gregativi visas. nam hoc proprium in erit& albo homini, destruens dicet, aliud quidem esse hesem,& aliud album hominem, Ze aliud habitum, ceu scietiam,& aliud secundum habiti im, videsicet scientem, illud deincepsadditum.nam v inest habitui de reliquae dignitates

sim utentium in his identitate subiecti pcr se, & subiecti

cum accidente.Deinde exemplum ostendentis per diue sitatem sie asii gnatum proprium costructiuum est. Nam oportet construentes dicere ιν non est simpliciter, rid licet uniuersaliter alterum ab homine, & alterum ab homine albo, sed secudum dissitationem, de ipsum esse. nam quatenus abstantia ambo, homo,& albus homo idem sunt, sed secundum iussinitionem disserunt. Nam homo animal rationale mortale scientiae capax & mentis, sed auhus homo est capax coloris dis regati ut visus. Item quod neq; eadem est dat linitio scientiae ut scietis,sed scientia in indissuasibilis,sed aliter est sciens. Differunt igitur dissinitiones secundum casus.nam ad sophistam secundum omnem modum instantem oportet repugnare & a casibus,

ct a diuersis in quibus potest. Deinde destruenti quidem, si quod natura inest, uolens Uiuniare. hoc modo ponit sicundum locutionem, ut quod semperint' significet. Vid bifur enim moueri quod postrum est, pro priam eis. Vt quia qui dixit bominis proprium bipes, uult quiudem quod natura inest, a ignare, significat autem Iocutionem

quod semper inest, non erit bominis proprium biper. Non. n. omnis bonio eg duos pedes babens. construenti autem, si uult quod natu ra inest proprium Uignare, π locutione hoc modo fgni'at. Non enim mouebitur secudum De proprium,ut quia

hominis proprium Uignauit animal discipline suste tuum, vult, erdictone significat id quod natura est pro rium, non mouebitur fecundum hoc, ut non sit hominis proprium animal di iplinae fuste tuum. Natura quibusdam ea inesse dicenda sunt quorum lubiecta quibus se dicuntur inesse susceptiua sunt ipsorim,

non tamen sempcripsis, neq; ex necessitate aetii adsunt,

Gnatura homini in inscientia Nam quia capax est eius

dicitur natura inesse cidem scientia,non quia semper acta est sciens, si ergo sic quod natura alicui inin ut proprium eius asii gnarit aliquis tanq actu ipsi S i pis presens,li autem fieret non addito illo.s. natura, vel et liquid aliud qd potest indicare rem illam cuius in proprium assignavim, non bene a sisnat proprium, unde & dc struere per hune locum, ut si simpliciter aliquis diceret proprium hominis esse piacme bipes, nam bipes ut in separabile existens,&yx necessitate in istens ipsi semper videtur accipere qui se dicit, sed non sic in natura inest videsicci secum dum naturam, quia etiam est aliquis homo non bipes. similiter autem&scire proprium hominis, sed secundum

scientiae capax.

Insuper quaecunt dicratur, ut ecundum aliud alipia priamum, aut ut primiι ipsum, labor est a Lignare talium propriu. N.ms eius proprium Uignauit, gest secundum aliud aliquid. cr de primo iurificabitur. Si autem primi posuerit , Crde eo predicabitur. 3 est secundum aliud. Vt si quis Vivet superseciei proprium coloratum esse. π de corpore veri 'abitur coloratum esse. Si autem corporis, cr de Auperficit praeleabit . quare non de quo oratio,Cr nomen veri sicabitur. Hunc locum etiam Hilem ad destrumonem proprii assignat. nam eorum quae insunt aliquibus,sia quide primo insunt,alia vero non primo, sed secundum aliud in his aut

sese habentibus dis licite inquit assignare proprium alicui ipserum propter illud, quia de primo sc se habente assignatum competit etiam idem non primo sic se habenti,& hoesie se habentc non de quo oratio& proprium vol-ficatur, de hoc etiam nomcia rei velificabitur ide de ipsis primo habente. nam si sucrit inignatum proptium supc scies colorari. equidem colorari,& de corpore praedicabitur,sed minime superlicies quippe corpus non cit superscies,igitur ct quadam dcterminatione assignatum taliupropriorum, quaepcrsequentia Ostendetur.

Recidit autem in quibusdam propriis pleraq; feri aliquid

peccatum, propter hoc quod non ctrcrminetur, quo modo, Crquorum pG t quis proprium. omnes enim conantur in ignare

propriam, aut quod natura inest, ut hominis bipes: aut quod nunc inest,ut hominis alicuius quatuor digitos habere: aut specie, ut ignissubtili fimum: autlimpliciteri ut animalis vivere. Aut secundum aliud. it animae prudens, aut in primum,quemmadmodum ratiocinat vi pruden aut ut in eois habet, viscis.

tis sedissuasibile a ratione nihil enim aliud quam habendo ali quid erit indissuasibile a ratione utit in eo quod habet .vis entiae indisse sibile cratione, tineo quo participatur acrimalis serire. sentit. n. Cr aliud quid ut homo sita partu

pans iam hocsentit,cat in eo sparticipia, ut alicuius cialis ui uere. QAt i Iur non addit natura peccat, eo se singit quod natura insinon inesse issi cui natura ino a hominis duos podes tabere ani uero non determinat,quoniam nunc inest, quod inest ne, agignat quoniam non erit tale, quale nunc inest id. Vt quatuor digitos habere hominem. Qui autem non indicat. quoniam ut primum. aut secundum aliud ponit, quoniam non de quo oratio, Cr nomen uerificabitur.Vt coloratum esse , siue

superficiei,stue eorporis Uignauerit proprium. Q ra etiam non praedicit, quoniam aut in eo quod est taber aut in eo quod est haeri, propriam Uignauit, non. n. erit proprium, quod a gnatum est. Nam inuit R in eo quod habetur. Hi nauis proprium γ etiam babenis. Si autem habenti, crri quod basetur, ut indissuasibile a ratione scientiae. uel scientis potum proprium. Qui etiam non praesignifical in eo quod participat, aut participatur. nam Crassus quibusdam inerit proprium. Si enim lato quidem, quod participatum, ignara, participantibus

127쪽

LIBER

lates in autem in eo, s participat,bM.qi participantur. visi alicuius animalis posueris uiuere proprium. mi non diuidit etiam iis specie inest. Quoniam uni soli inera eorum,quaesis

eo sunt, ius proprium ponit. Multifariam inquit, nonnulli precant in assignatione propriorum non determinanter fim quem modum assi gnat haec,quia nittitur assignare proprium, ves ql natura inest v, est, quatenus subiectum est ipsius capax, & non quatenus actu adest,uel simpliciter inest, ut est minus contingens,ves sm alios modos, quot etiam numerat, quoruVnuquodq; per proprium exemplum manis itum sacit. Non. n. aliquis determinans, ves addens in unoquoq; ta. Fum propriorum congruentem determinatione unicuiq; modorum quos particulariter apposuit, planum ut is p cat & non asiisnat bene in unoquoq; proprium, uniue saliter igitur ostendit o si fim phares modos insunt ea quae insunt aliquibus, necessarium est assignationem cum existen uaproprie determinationis sacere.Non. n. integras a naq; assignatio sine determinatione si corum,quae egent aliqua determinatione Ideo & unumquodq; talium pr priorum destria elur,quia debet apponi determinatio quoties non ponitur a disputante. Caetenim cum dicit. tignis subtilissimum inquit si quis proprium ignis poneret subtilis imum,& non distinguens separaret proprium qii

inest speciei addendo species peccat. Et .n .si adderet species, paret quod rei in erit species com quae sunt sub igne. Nam quia ut ipse dixit in predicamentis desiibstantiaqd

proprium substantiae in quae cum sit una numero in ca pax contrariorum, non quia omnis substantia sit tali sed

quia in substantia indiui sua hoc potest esse. Reducitur

autem tale proprium ad peccatum conuersionis. Non enim de quibus nomen & ratio p dicaturinam & qusuis bolus terra in , grauissima autem non amplius, S ignis

quidem carbo, & flamma ac lumen est ignis,sed ibium lumen in subtilissimum. Nam quod est secundum superabundantium, uni soli inest,

ut ignis lausimum. Aliquoties autem et Jecie addens, pecces. m oportebit unum speciem esse corum,quae dicuntur, quando specie addideris. Hoe autem in quibus am non accidit, ut nesin igne. No. mestura Deies ignis, diuersum est enim terie earbo,er flamma.er lux: eum unumquodq; horum siu ignis:proapter hoc non oportet,quando specie additur,diuersim seste. Gem G s dicituri quoniam bis quidem magis, iris autem ruanus inerit dictum est proprium, ut in igne jubtili simum. Iuba

filior. n. est lux earbone. σβamma. Me aut non oportet feri, quando non π nomen magis praedicatur, de pio oratio magis Derificatur. Si autem n .non sit de quo oratio magis.

Hic cum assigna causam citr peccet is qui sic indete minate assignat proprium, inquit sm superabundantiam

non potcst in pluribus considerari ut leuis imum i i.Noenim est species ignis, quia in assignatis propriis species siquae, nomine de quo proprium at ignatu est, significata unius speciei suerint sana in si natio,si vero de pluribus speciebus non amplius sana additio in sic se habetibus nisi addito edici, & sic contingit peccare nisi determinaret,& sin aliquam rei partem.Nam in quibus non sic est ut in igne, si quis dicat leuissimum esse igncm non distinguens

lumen ,suia non additur hoc sparte. Nam partes ignis carbo, fiamma,& lumen,quorum Vnuquodq, ignis dicis, sed lumen solum est leuis imum. Sed nunc communius dicit lumen ignem sm aliquorum opinionem, quia ipsi non videtur lumen isnem esse, quia neq; corpus. Sed ois ignis est corpus,ob id rutius etiam qui addit speciei diste, videlicet leuisiimam alteram speciem proprium esse, ut si abii-bsimum & is peccat. Nam subtilissimum etiam aliis co

gruit,sed aliquibus magis,& ala quibus minus. Dicita sit lamen esse speciem ignis Fm aliquam opinion m. Non. n. cunctis videtur lumi esse speciem ignis. nam ignis de species eius carbo, fiamma eiusdem corpora sunt, sed his i corporea est, unde otio erit species corporis incorporeu.

Inquit igitur γ & addens alicui speciei peccat, quia non est realpecies dicti, sed plura,& hoc constat ex spcca busignis. Nam unum horiradux subtilisiimum est,& alia sit tilia, ob id igitur qn adderetur speciei non oportet egealiam speciem prerer dictam sed ipsa di sola.Sed hoc non oportet lieri ceu non oportet in nare proprium cu additi e speciei, cuius plures sunt species, qn non & nomen pdieatur magis de sebiecto de quo magis veris catur oro. Nam oratio bico subtilissimum magis vere predicati ir de

lumine,sed nomen, vel ignis non pudicatur magis dei mine luceq;. Vt. n.diximus fim quandam Opinionem lux dicitur ignis, non tamen sin veritatem. Nam si proprium praedicatur magis & nomen non pnudicatur magis, non

erit assignanim proprium quod assignatur. Insuper autem ad bee idem esse accidit proprium G eius quod liciter. π eius, quod maxime in eo, quod est inplicister tale. τι in igne si habet subtili um G er lucis, er ignis simpliciter mi Me ipsum proprium. Subtili ima enim est lux. cum igitur alius ste inignat proprium, argumet dum cecaut non danda est baec instantia .sed statim cum ponit propria. determinandum est quomodo ponis proprium. Accidet autem inquit in talibus propriis ide& unum proprium plurium esse.ssimpliciter L communiter dicti, ut ignis de maxime existentis in tali communi, vidclices luminis.Nam ignis erit proprium, quia huic assignatum ea luminis, quia maxime inest huic ut non cst maxime ignis. Sed non oportet proprium esse idcin gnis & speciei unius sub genere. Nam erit idem pluraum di difflarentium pro . prium, quae cum dilhnguat concludit dicens. Cum igitur alius sic asiignat proprium argumentandum es sic, videstiaeet tibi non est danda luc instantia est tu tale as ignaueris proprium non oportet sibi inferre instantiam, Hdclicet causam dare disputanti, ut instet sibi, scd opusci est statim assignare quomodo inignauerit proprium iecudum

unum modum expositorum.

Deinde destruinti qui cim, idem eiusdem propria posivit.

Non merit proprium, s positum est esse proprium. Nam idem eidem omne, quid est ese indicat. Quod autem quid est esse tua dicat , non proprium sed terminus cst. Vt quia qui dixit honesti proprium decens esse, idem eiusdem proprium ignauit ident enim est bonestian Cr deceno non utiq; erit decem bene 'proprium. construent ι aurem Inon idem quidem eiu dem propria

Uignauit, cum conuersim praedicarum posuit. Erit. n.propria,spositum is non esse proprium. Ut quia qui posuit animalis

propriam id, Gubstanta animata, non idem quidem ei fidem proprium posuit, Cr conuersim praedicatum Uignauis, et erit animalis proprium substantia animata. Hoc autem sit si quis aequale subiecto potens nomen

vicistim mutando ut propriu alicuius assignaucrit,ut maxime in mini locis fieri potest. nam quia nomen unius

iusque est indicatiuum uniuscuiusq; substantia illius . nam cuius est iussinitio indicativa, huius etiam nomen indicativum est, & qui tale proprium assignat indicatiuum sui stantiae eius ut proprium asiignat. Ponitur aut ut id quod esse & substantiam alicuius indicat, non est proprium. Noenim erat proprium si genus Ut quid erat esse, & in diuisione problematum dixit rasa esse disinitiva, ceu quia ponendo animalis proprium hoc,substantia animata,reo tet autem addi, di hoc sensi uua, ut vicissim p dicatum di lubicctum

128쪽

ci sultiectum est asit auli, sed minime pmprium. Naanimalis iub. tantia amaiata sensura convcrsini praedicatur. nam omne animal est stubstantia animata sensitim,& o

nis substantia animata sensitiva animal. Quareret aure aliquis in dictis diuersivocis si non potest alteri altem inesse, ceu punctum indivisibile, nimiam, vel omnis dimensionis expers.nam videntur in his etiam significata differre,sbus aut si aduenerit &planius di notius magis cogma.

Deinde in similaribus considerandum est,destructi quidem. si quod totius est proprium,non utrilicular de parte, aut si quod

partis est propriam non dicitur de toto. Non enim erit propria

quod positum est esse proprium. Accidit aute De in aliquibus fieri. Uignabit enim utique aliquis in similaribus proprium:

aliquoties quidem ad totum re*icien aliquoties avrem ad id, quod secundum partem dicitur.ipsis Numsciens. At erit neutrum recte ignarum it adtoui quidem, quia qui dixit maris proprium plurimam aquamsalsim,alicuius qui di similariuposuit proprium. Tala aurem a1 ignavit. quod non aer scatur de parte non enim erit quoddam mare plurima aqua falsa notitique erit maris proprium plurima aqua sulpa. Ad partem autem,ut quia qui pssuit deris propriam,re,urabile: imitarium

quidem ali ius dixit proprium. tale autem adgnaui, quod de aliquo aere uerum est, toto eu em non dicitur non enim erit

univcrsius aer rest rabilis no erit utique aeris proprium respirabile. Construenti ueros uerificatur quidem de unoquoque st larium,quod est proprium eorum fecudum totum. Erit enim propriam.q od positum clinon esse proprium, ut quia ueri acatur de omni terra deorsum ferri secundum naturam. Est au tem boc proprium alicuius terrae secundum terrant secundum

enim terram Cr id quod est terrum esse erit inique terrae proaprium deorsum ferri secuindura natuinam. Quia diuisio quaesit totius m partes, vel in similaria fit, vel in dissimilaria, assignat locos etiam in similibusaei si destruit aliquis hoc potest modos assignaretur proprium

totius,hoc autem non conueniet etiam parti ro bene erit

assignatum proprium. Vel fi partis proprium assignatum S toti non competeret,no bene erit assignatum promisi. Hoc autem se in aliquibus assignare promu si in uniue sum,aliquando & totum quis respexerit, & proprium assignatum parti non congruo, ceu maris proprium plurima aqua salla,hoc autem non competet parti quippe non poteris assignare hoc,plurimam aquam fallam de aliquo mari,quia quoddam mare pars est minima totius. Quonam pacto diccremus de ipsa plurimam,quare neq; ipsius m ris erit proprium assignatum,quia non copetit etiam par- P. Sed saepe aliquis aBgnaret proprium partis considerans proprium assignare eidem parti, ita non conueniens in etiam toti .Vnuencm sic assignare bene proprium in hune locum,quia omnes partes similarium intersecutoto sunt

eiusdem substantiae, ideo & idem cogruet toti & unicuiq; partium. Quia igit talia similaria videntur esse,patri quod etiam proprium alicuiussimilaris assignatu omnino inest similari. Similiter toti & partibus eius. porro si quis tale itinprium similarium alicuius assignauerit,quod toti inest, &partibus eius non incst,ves ccotra, terit destruere quod non est proprium assignatum proprium. Oportet igitur assignatum proprium cile alicuius similaris de toti& earubus eius inesse. Nam sic proprium terne deorsum serti si

cundum naturam.Etenim ce omni terra & de aliqua veriscatur.Nam & alicuius te quatenus terra est, propriuest deorsum serri secundum naturam,non quatrenus simia laris,in neque omnis quatenus omnis. Qxterum illud qd est proprium eorum secudum totum indicatiuu est huius

Vt totius proprium accepti de parium uniuscuiusq;.

Deinde ex oppositise m randum estoricisici quidem ex conis Us: struenti quidem, si contrarii non est coatrarium

proprium neque urique conuarii erit e trarium proprium ut quia cootrarium est iusti is quidem iniustiti optimo autem fimum. Non est autem iussitiae proprium optimam, non erit Iniustitiae proprium 'munti construenti autem si contrari cortrariam propriam est,er contrarii contrarium proprium eri ut quia contrarium est bono quidem malum,eligendos

giendum, est autem boni proprium eligendum, erit mali prooprium fugiendum. Ex oppostis assi nat&ad dImmonem, & construcctionem loci propriorum, ut secit etiam in his ad accidci& ad genus assignatis locis, sed quoniam quadrupliciter dicuntur opposita primo a contrariis incipit int optimo pessimum Nam omnis virtutis est hoc, si enim virtutis ratio habitus optimus & minime optimum iustitiae proprium non erit iniustitiae proprium pessimum . Etenim in eadem in eadem ratio. nam omnis malitia habitus est Ω

simus. rSecundum autem ex se, queat aliquid sunt, destruenti quidems hoe quod ad aliquid est, ius .quod est ad ui pid, non est

proprium: neque utique hoc.quod ad aliquid est. eius, quod ad aliquid est,em proprium. Ut quia scitur duplum quidem addamidium superans durem ad superatum: non est autem dupli proprium superans, non erit dimidii propr umsuperatum. conpru :ι autem si ilas quod est ad aliquid hec quod est ad aliis Pi est propuum, Cr eius, qued est ad aliqui id quod est ad

aliquid erit proprium. ut quia a citur plura quidanudi adium id esse,quod duo ad unum est, autem dupli proprium, Miduo ad uuam,erit dimidii proprium ut anum ad duo. Vt quia dicitur duplum ad dimidium. nam opponitur duplum ad dimidium , & duo ad unum , sed unum ad duo, quatenus duo ad unius dupli rationem significat. Sed unum ad duo dimidis. Haec autem non ad aliquid proprie.Non enim dicuntur duo unius duo, vel unum duora unum, neque habent esse in habitudine adinvicem. Erit autem proprium magis proposito exemplum, si accipcretur una oppositio corii ad aliquid, ut sensus S sensile. Nasensus est receptioper corpus,& sensile id quod recipitur per corpus.Nam si sensui proprium est, ut per corpus sits tum duplum sit c Tertium autem e struenti quidem di is fias habitur id quod

secandum habitum Eritur,non est proprium:neque utique priuationis,id quod sicundum priuationem dicitur. erit propriura

Eι priuationis d quod secundum priuationem dicitiir, no es proprium,neque habitus ipsius,id quod secundum habitum discitur,erit proprium. Ut quia non dicitur, uritatis proprium insensibiti iam esse etenim a is communis est nique ipsius auditus erit propriam'sum esse. con urali uero, quod sicutidum bibitum dicitur,est ystus habitus proprium. π privationis id quod secundum priuationem dicit , erit proprium, et spriuationis,id quod secundum priuationem dicitur est propria cr ipsius habitur,id quod secundum habitum dicitur, erit prouniam. Vt quia xi us sproprium uidere secundum quod baisbemus uisum,erit caecitatis propriam non uidae resecundum stan burimus .sum,nati habere. Quia duabus existentibus oppositionibus ει habitum&priuation si no habitus suerit habitus proprium, ncq; euatio erit priuationis, si vem habitus fuerit propriuii itui,& priuatio priuauini,di ccontrais

129쪽

r Anti exa attonibus σnegationibus, primum quiatim ex ipsis,qua praedicantur . ut dotem locus his utilis deis struenti torum. iast albrmatio, uel quo secundum asyrmationem dieitur,mu est proprium, non erit utique eius negatis,neque quod secundum negationem dicitur proprium. Si autem sit negatιo.stat quod secundum negationem dicitur proprium eiusdem non eritas lamaris, neque quod secundum affirmationem dicitur proprium: ut quia proprium crumalis est animatum.

non erit an intulis proprium,non anima um. Secundum etiam

ex praedicatis,uel etiam non praedicatis, Cr de quibus praedicatur,uel non praedicatur destruenti quidem, si offirmationis ase firmatio non est proprium,neque netatio negationis erit proin prium. Etβ negatio negationis non est proprium, neque ut ramationis aJrmatio erit proprium. Vt quia non est proprium

hominis animes,neque non hominis proprium erit non animal. Si autem non hominis,non videtur proprium non animal, neaque hominis erit proprium ammat construenti autem, δε afasmationis asematio est propria, Cr negatio negationis erit proprium. Si autem negationis negatio est proprium. er Uirmatio affirmationis erit propriu. Ut quia non animalis est proprium non viserearit animalis proprium uiuere. Et si animaalis proprium uidetur uiuere, T non animalis proprium uidebitur non uiuere.

Idest si assimatu ipsus propriu est, impossibile in contragictori u eius propriu essem econtra li negatu . In qui ut autem ammationem dicit.Sed aliquis cruat rcret quomodo lociis non est utilis ad constructione . Nam qui ostedit alteru contradictionis non inesse,alterum inesse demonstrauit. nam nullum intermedium est contradictionis. vel

quia eidem postibile est ostendi,non tamen & ut propriueius.Vel potest neque principio eidem inelse oppositum

non proprio,ves ostentum non proprium inest ipsi non ut proprium.Non enim si homini non inproprium animatum,iam eidem & non inest. Sed magis proprium in ania mali est sensitiuum transferre pro animato. nam animatu inest ipsi non ut proprium cius.Est autem primus locus cx repugnantia etiam destructiuus istum, sed secundus non. Et ambobus in sequentibus proprium negativum esse ii quit, non oportere perinde ac non inlit negatio dictioni, sed inest,non tamen ut proprium. Secudum autem insertex predictis cilicet propriis aismative dictis,uel no predicatis, id est propriis negative dictis,& de quibus p dicatur,vel subiectis aserinatiue,& de quibus non praedicatur,ves desubiectis priuatiue dictis. Nam accipit duo subiecta & unum assimatiuum,& alterum priuatiuum, &duo sola propria. Inquit igitur quod si afirmaticis ceu hominis non est proprium dictio animalim; videlicet animal neque negatio,videlicet no animal proprium erit no hominis.Similiter autem & contrarium, merito autem dixit,Hominem inquiunt,quia pars est propositionis. Tertium autem ex ipsis ubi Mis,destrum quidem, si quod a lignatum est proprium, Frmationis est proprium,non erit,

G negationis proprium. Si autem negarionis est propn si quod ignatum est, non erit asyrmationis proprium ut quia animatis proprium ea animatum, non animalis proprium non erit animitari.construenti vero, si ustianarum proprium non se mationis proprium, erit nigitionis. At hic locus deficit. nam affrmatio negat lanis, Cr negatio affrmationis non essproprium. QFandoquidem asyrmatio negationi omnino non

inest: Negationi datem assemationi inest quidem,at non ut proprium inest. Deinde ea ij quae ex opposito diuitatur, destruenti quidems eorum, quae ex opposito diuiduntur, nullum ullius reliquorum ex opposito diuitorum est proprium, neque proseu

s o positam est 'it proprium eius, cuius rositam est proa

prium. Ut quia animal sensibile nulli ut aliorum morialium arimatium est proprium,nec animal intelligibile erit det propria. construentu darems caeterorum,quae ex opposito diuidantur. quodvis est proprium talium quorumcunque eorum, quae ex opposito druiduntur,erit profecto reliquum eius proprium .

ius positum est non esse proprium, ut quia prudentiae es pro prium per senatum esse rationalis aertutem UR. cr aliaram uirtutum sie uniuscuiusquesumptae, erit temperantiae propria per se natum esse concursabilis virtutem escHic unum proprium duobus subiectis cosiderandum esse concludit contrario modo primo loco qui duo propria ad unum subiectum inquirenda esledixit. Incipiti iatur hic a subiectis ipsis,& inquit ii assignatum est assim tionis proprium,scilicet subiecti dicti assinatiue, ut animalis animatum,non erit idem negationis, videlicet negati subiecti proprium,ut non animalis animatum. nam erit

proprium unum plurium subiectorum & contradictoriae oppositorum, similiter & econtra. Nam si non animalis proprium insensibile neq; erit proprium tu e animalis. erum inquit locum construentem in his esse salsum, de ponit causam etiam diccns quod neque assimatio negati nis,neque negatio affirmationis est proprium. Nam assirmationem ut positionem impossibile est esse propriu n gationi ,qvie destructio est & quoddam sinc existetia sed negationem asirmationi contingit inest e,sed non ut ri prium,ceu non ens opinabile est,no vi album homini, aut non ens.Nam opinio cius est non quia sit, sed quia non est, sed opinabile non cst proprium non entis. nam est crisentis. Assignans itaquc locum primum ab oppositis secundum contradictionem dcstructiuum, in quo unum erat subiectum.' duo predicata Uud affirmative 5 aliud n satiue, quod est proprie contradictio. Secundum autem in quo subiecta duo & praedicata duo accieiebantur, α ambae coniugationes contradictorie oppositae, ee oste dens hunc,&ad destructionem & constructionem Hilumentionem fecit de tertia oppositione, in qua autem praedicatum unum accipit,& duo subiecta contradictorie opposita contrario modo primo loco,& hunc inquit esse s eum destructivum.Nam ad constructionem no est utilis, quia salsius est Nostendit causam, ut dictum est seperius. Deinde autem ex contradivisis cotradi uisa inter se dicuntur,quaecunque in eodem se re secundum eandem diuisionem inter se separata sunt si ergo aliquis contradi uia rum intcr se aliquid iuignauerit proprium alicuius ah rius,& ipsorum contradi uisorum inter se secundum aliam diuisionem ex eodem genere,vel secundum aliam petitionem ex alio genere inquit respiciendum esse in alio yprio assignato secundum eandem diuisionem si alicuius est rius in proprium diuiserum huic, ius illud hroprium aD signatum est.Nam si nillil contradi uisorum illi inest, neq; erit asii gnatum proprium de quo assignatur,quod si est rum alterius proprium, vel alia alioru si plura fuerint coi tradi uisa erit pernoc ostensum quod etiam quaestum proprium est, ius astignatum est,ccu contradi uisa velut propria animal sensi e& animal intellectuale & contradi uisa, ut subiecta mortalia animalia, scilicet S immortalis Deus. Inquit igitur si animal sensile non erit proprium mortaliuanimalium neq; animal intellectuale propria crit immortalis Des . terum in loco constructivo usus est exemplo talia accipiens vati uniueris animae partes inter se coim . tradi uis vidclicet rationale,ira bile, & concupiscibile. Equidem accipiendo virtutis eas quae inter se contradiutuduntur ut prucientia, Ssertitudo temperantia ostcndit,

quod quia proprium prudentiae est se dum se, ut sit apta nata ας virtus rationalis etia sortitudinis erit, sicut sit ire

130쪽

T OPI

milis,letem nil rivisit concupiscibilis propriu hoeri per se sit virtus.

Deinde exessus, destritenti quidem,si e sus, easius non est

proprium, eque profecto casus erit proprium caseus: ut quia

non est eius,quod est iuste proprium, id quod bene, neque iusti proprium erit bonum. construm autem se fur, ei iuris proprium, erit profecto π eatus,casus proprium: Vt quia homianis est proprium presibile bipes, o homini erit propriu er fibra bipede diei. Non jolum autem in eo. quod dictum est secunis dum easus est considerandumsed er in oppo his, ut in prioriabus locii dictum est. Destruenti quidem si oppositie sus non est proprio opposivi easius,' que utique opposui easus erit proprium oppositi eoun ut quia non est eius. quod est iuste, promprium,quod bene.neque iniuste erit proprium,quod male. construenti. uerosi oppositica us est proprium opposui casus eru utique oppositi casus proprium oppositi casius: Uι quia boansi est proprium optimum G inhonesti erit proprium pestismum. Deinde ex ιir,quaestinuitur e babent. Destruenti quid, msi quod similiterse habet,eius, quodsimi ter se habet . non est proprium:neque utique quod similiter se habet. eius quod similiter se babet.erit proprium. Ut quia similiterse habet ad exatruendum ae Ucium aedificator. π medicus ad isticiendam sanitatem. Non est autem proprium medici efficeresani at Aeas e aedises riserit proprium extruere Edficium .construi noti autem.si quod similiter sie babet .erit proprium eius, quod βαmeliter a babeuerit utique cr quod similit Ue habet rius,quod similiterse habet proprium. v t quonam mi iter e babit me. Heus ad id. quo est esse e sectivum sinitatis. cr Iudi magister ad M. quod est se effictiuum bome habitudinit. Est autem proprium magistri ludi esse is ct uam bonae habitudinis. erit prooprium o me iri esse cis Auumsanitatis. Deinde exis siqua eodem modosi habent. dest uenti quidem, siquid eodem modo se habet eis ad quod eodem modo se habet, non erit proprium: neque uti quod eodem modo f. babet eius ad quod eodem modo 'e babet. erint proprium. Si autem eius ad quod eodem modo se bibit id.quos eodem modo se habet, est proprium: elut non erit proprium cuius posivu π est esse proprium. Vt 'ia eodem moto se habet prudent a ad honestum G turpe, eo quia disciplina uir v iue eorum est .non est autem prudentiae propriuei Phlinam es honesti. non utique erit proprium prudentiae ὀiscistimam ope turp)s Si uero est proprium prusntiae disciplina esse bonisti non erit proprium eiusdem disciplinam Use turpis. Impegibile est enim eiusdem plura esse propria. coni ruenti vero nihil locis iste utilis. Nam quod eodem modose habet unum ad plura comparatur.

In prioribus dixit castis iuste ipsiu iustus, soniter huius

sertis, nunc autem casias dicit utraq; virorum: vicissim Equidem mos ipsi in etiam dicere cognata omnia casus

esse sed cognata inute sitim hec iustum iiste,& iustitia. Nam Metunt similia inter se,sii ergo casus ipsius castis noerit proprium, neque idiplum, cuius castis proprium non est, reliqui erit proprium.Si vero castis ipsius casias in proprium,& id cuius est castis proprium illius crit, cuius castis erat proprium casus Unde inquit non Blum dicto loco cicasus oportet vii,sed etiam in his quae si int opposta eis, ut etiam in prioribus locis dictum est, qui silerunt dicit ad aecidens.Sciendum quod plane in exemplis ostendit quod

Domine castis communius nunc in cognatis usus est. Non

enim soli1m in casibus,sed simpliciter etiam in cognatis Iocus destructiuus & construetivus est. Erit autem locus hie

competens etiam his secundum proportionem . Vt enim in mari tranquillitas,sic etiam in aere serenitas. Nam pr

portione similitudo est, quare si non incrum incrius prin

priu aeque alterum erit reliqui. Vel si altem alterius proprium,ed resi quum erit reliqui. Deinde in his quae eodem acto sic se habent, quae sunt quae eodem modo sic seli mi,& quae differentiam habent ad similiter se habentia, ipse paulo post dicit. Nam quae similiter se habcnt sic fiunt, ut unum ad plura comparantur, scd similiter se habentia ostensa quod duo ad duo comparationem accipiunt. Nasi non proprium habens similiter ad aliquid illius, neque hoc similiter ad aliquid habens aliud illius proprium ii baLSed in his quae eodem pactost habri unum accipitur ad duo similiter se habens, vel duo ad unu de quibus dia bus si alterum non fuerit proprium huius habentis se limialiter ad ambo,ncque alterum eius proprium crit. Si autem unum ad duo differentia inter se, S: similiter se habentia ait rius ipsorum proprium fuerit, non erit etiam rcliqui proprium eo quod non potest idem esse plurium propnu,

siquidem proprium est quod soli alicui inest. Nam si prudentia similiter se habet visa ad bonum & turpe, eo quod amborum ipsorum videtur scientia esse si alterius ipsorum fuerit proprium,rcliqui non erit proprium. Item aut econtra accipit si prudentia dicens proprium dicendo scientia boni esse non amplius ipsius proprium erit hoc sciam csse turpis, deinde insciens causam dicendo impossibile esse vi idem proprium sit plurium redarguit peccatum. Non enim ad duo proprium assignauit, sed ad unum prudelia. Quaererct autem aliquis quomodo adhuc potin idem similiter ad ambo se habcre, si est solius alterius ipsorum proelium est. Ves etiam hoc simul ostendit quod vid

tur similiter habere cum non similiter se habere. Sed ad constructionem inquit hune locum non esse utilem, scd caulam non adiecit, sed vel solum enim eodem modo te habens unum ad plura comparatur, & videtur per hunc locum potentia dicere.Non enim esse altinus ipsbrii proprium ad ambo eodem modo se habens conlimetiuum

est huius scilicet,& alterius ipsolum idem proprium esse, sed dinructivum. Non enim si inclium fuerit altinus proprium esse,constructur quod etiam reliqui. Nam contrarium d cstmitur, nam ad duo comparatur& propriu plurium esse proprium non potest.

Deinde a struenti quidems quod cundam esse dicitur, nos eius, quod secundum esse dicitur proprium. Num neque se eundum corrumpi ius quod est secundum corrumpi, nequescucundum generari,eius quodsecudum generari dicitur,erit propriam. Ut quia non est hominis proprium esse animal, neque elur,quod est minem gener arrierit proprium generari animmat. neque tias,quod est hominem corrumpι, eras reprium corrumpi animal. Eodem autem modo accipiendum est ex gentrari adesse,er corrumpi ad isbe, πge .erari, quemadmcdum iactum est nanc.ex esse ad generari. Cr corrumpi. constructi a

tem si cius,quod est secundum esse.Ordinarum est Est autem stse ordinatum proprium nam er eius quod secundum generari dicitur, erit boe,quod secundam generari die tur, proprium. Ettius quod si candam corrumpi . Me quod fecundum corrumpi est a gnatum ut ginabaminis est proprium e se mortalem, Teias quod est generari bominem, rit proprium generari moratatim,er eius,quod est corrumpi hominem corrumpi morta. lim. Eodem autem modo accipiendum est π ex generari, e

corrumpi cr ad esse,s ad ipsa ex ipsis feri qui madmodum crin destruenti dictum est. Deinde insticundum ad ideam positi,

destruenti quidem sitiae non in st, aut si non sicundum hoc ,seeodsi qd dicitur de illo cuius propria gnatu est. Non. n. erit

proprium,quod positum est esse proprium. ut quonia ini homini non inest immobilitat,qua homo est sed qua ide non esit bo

SEARCH

MENU NAVIGATION