장음표시 사용
141쪽
legendi δε non magis unu,quam aliud. Vnde si quis disfiniens quod dicitur ad plura non ad ola assignaret ipsiim, certe non dissinitum e et tale, equidem qn ad plura similiter haberet esse aliquid per se,& ad omnia non des nil quiasiignat ad aliquid δε no ad omnia unde si aliquid ad plura dicerem non proprie ad omnia, neq; per se, sed ad aliquid perseo ad aliquid per accidens .inquit no magis amplius in his dii linire assignantem ad ambo diffinitione eius quod est per se, sed alam minus,nam is pede alienum est a praedicto illo ad quod dicitur per accidens. No enim in substantia uniuscuiusq: per accidens incit ipli, sed oportet in substantiam subiecti dis initio i; gniscet,quia plures Husdem dissinitiones elle non contingit. Navna substa tia est uniuscuiusque, cuius distinitio est indicativa, Inquit igitur in quibusdamverum este disimitionem assignare ad omnia ad que dicitur diri nitum,sed in aliquibus nullo pacto. Nam si ad plura dicitur, quorum aliud mesius eth, &aliud peius, qui non ad melius ipsius s lum, sed etiam ad peius assignationem facit, non disiniuit, nam omnis scientia, & potentia est melioris, di ipsum esse illorum in hoe consistit. Rursum si non positum est in proprio genere, quod dictum est, considerandum ex bu quc ad genera sunt clementis, ut prius dictum est. Praeterea si transcendens dicit genera, ut qui iustitiam equalitatis babitum effecti . uel distributiva equi.
nam transcendit quisic definis virtutem. Relinquens igitur
iustitiae genus. non dicit quod quid erat esse. Nam Vatia unicuique cum genere est. Est autem hoc idem ei, quod est non iuproximo genere ponere. Q gl enim in proximo posuit,omnia superiora lxit. eo quod omnia superiora genera de inferioribus
praedicantur.Quare catin proximo genere ponendum,aut om
nis differentias superiori generi a dendum, per quas a finitur
proximum genus. De enim erit nin i praetermissum dei pro nomine in oratione dictum erit inferius genus. Qui uero ipsum superiar genus dicit .non scit cir inferius genus. Quoatam qui plantam dicit,non dicit urborem.
Item si non ponitur in proprio genere, quod dictii est,
sed in alio, nam non definit virtutem, qui genus eius assignat substantia in ratione sed quomodo possimus cognoscere, an asiignatum genus in ratione si proprium remit . terct nos ad locos assignatos ad genus, nam in illis de hoe tractauitdam etiam hoc a principio huius libri dixit. Et menta autε dixit locos,quia hi dementa, de principia, atq;
occasiones argumentorum secundum unumquodq; genus problematum sunt. Cum ergo dicat eos qui non ponunt additum in proprio geuere non disinire dicit, neque eos iussini re qui non ponunt in proximo genere dissini tu,
sed supergredientes communius accipiunt. Na dixit transcendere esse hoc, scilicet non ponere in Propinquissimo genere,fecundum aliquid igitur peccant sic facientes, &quomodo fiat peccatum. quomodo no dicit, nam proximum propositi gcnus as signans, habet etiam ea quae sub
ipse,squidem superiora sint in his quae sub ipsi na dicens
virtutem cita habitu dixit sed accipiens superius non amplius in hoc, licit,& inserius,quare relinqueret aliquid coria quae sent in substatia,& coplent esse,sed qui aliquid limrum omittit non desinit propositum.Ideo inquit oportere dis finiente uel proximus emere accipere diuiniti, vestranscendentem accipere diisserentias superioru, quibus diuiditur proxime politu genus ex contradivisis ipsi exassumpto genere.Nam sic nil amplius erit excedens relinquens ita pronomine proximi generis distinitioneni eiu accipiens erit.Si ergo si assignauerit aliquis no peccat, qd
si poli s suppositum genus no amplius addacidisseren
tias proximas in sibi tantia generis ipsi proposito , sed si
las accipit differentias quibus propolitum a proximo genere separatum est, in quod omittit proprium propositi generis non desinit propositum, non enim desinit qui diu est hominem stibilatiam animatam pedestrem bipedem, neque qui dicit album qualitatem disgregativam visus. Adiecit autem. Est autem hoc idem ei, quod est non in
proximo genere ponere retrocans nos ad memoriam loci qui est inter locos ad problemata gencribus positus. Rursum in siperentiis similiter con derandum. Cr si dis
rentur dixit generis. Si en m rei non specificis definiuit differentiis, aut si eria omnino aliquid huiusinos d x i, quod nudius contingit eriperentiam esse ut animal, ut substantiam) mari I u. quoniam no definiuit. Naus enim differentiae, quae dicta sunt. Videndura autem. ersis aliquid, quos e diuerso diuid tur diam differentiae. Si erum non est perspicuum, quoniam non erit,
quae icti est generis differentia. QAlpe cum omne genus bis que e diserto diuiditur differentiis di datur, ut animal aref bili. er uolatili, er aquatilli, Cr b pedi. Nunc ostendit. peccata dissinitionum ob differentias I primo inquit videndum esse,si definies aliquis proprias generis in quo est dis initum differentias suscipiat, nsii hoc non facit non disinit propolitum, ves si talis fuerit ut differentia accepta, quae non contingit differentia est e, ut animal, vel si non est aliquid diuisum contra illam dicta differentiam. Nam si non est,non erit dicta generis diis rentia quo copleta eli,na omne genus diuidit differentiis contra diuisis. ves si est contradiuisa differentia, non inest autem assignatum sub genere neq; hoc diuides, patet qd'nm: erit gnis differentia,ves si habet positu ut driam contra diuisum aliquid ves etiam fim am velificatii sm g nus,& ens aliquid in ipso,si talis prolecto erit ut composita generi no essiciat speciem,patet quod no sunt specili different te. Dixit,sed velificantur de proprio genere, quia
in eodem sunt. predicantur de ipso simul acc epto. nam animal, ves ronale ves irrationale. ves dixit differentiam veris cari de genere,quia de aliquo eius p dicatur.Item Videndum est,ti est e tradi uisum aliquid dicte differentis,
sic qui dicit animam motu substantialem reprehederetiar, sed substantiale non est differentia conira diuisa se dum quam ipse motus iuuiditur,quocirca qui sic assignat vesut non assi nans propriam differentiam est.
Aut stest quid m e diuerso diuisu diserentia, non vera'
tur autem degeneretis enim non, peripicuum quoniam neutra erit generis disserentia. O itinerenim quae e diuerso dividuntur disterentiae uerimantur de proprio genere. Ut si hominem aliquis distiniret animal eontinuum, nain continuo contradictum d:scrotum, sed neutrum horia est animalis diffcrentia.
Similiter aurem σ β uerificatuis quidem. et non furit apposita generi pectem. Nam perspicuam, quoniam no erubrcspecifici differemia generis.quippe cum omnis specifra discreu tia cum genere speciem factat. si autem De no est dilicrenti nee quae dicta est,quia bee e diuerso diuiditur. Vt si hominem aliquis dissiniat habere nasum cumum, nam diuiditur curuum contra simum, sed curuum copositum animal speciem non facit. Insupersti negatione diuidat genus. ut qui lineam Asiniunt
esse longitudinem De latitudine. Nihil enim aliud signiscat 'ne latitudine,quam quoniam non habet latitudinem. Aecidet
igitur genus participare speciem,omnis enim longitudo sine latitudine. aut latitudine habens est, quia de quolibet uel Hyrma. Eo, uel negatio uera fit,in regenus lineae eum longitudo' sine latitudim latitudinem habens erit. At Ion tu omelatitudine
142쪽
I Edullaespectes est ratio. similiter autem Cr longitudo latitussinem habens.sine latitudine enim, o latitudinem babent diseserenti unt. E x differentia autem Cr genere est Diaei ordo fio, quare genas Iubcipiet 1peciei rationem. Similiter autem, tardisserentis. eo quod altera dictaram disperentiarum ex neces iatiae praeduat in destia .
N , qui negatione diuidunt genus, idest qui ponunt
in distinitione negationem ut diuinctiam propositi gen ris accipiunt hi definiunt inquioceliqui assignat distinitionem lineae Ion tudinem sine latitudine.Nam sine latitudine aequale est huic negationi. no habens latitudinem, quomodo accipiunt scalistiniente hoc aut inquit no bene seri, nam accidit secundum diuidentes sic genus participane specie. i.genus suscipere distinitione species, quod istabsiardu.Na nec species,nec differentia de gcnerc praedicatur, sed econiserio genus de his,nam has in minus cusint ipsi uri sequitur. Item ostendit quo se dum lie facientes genus recipiet rationcm species,quia opus erit desolapcnere,ves affirmationen vel negatione veris cari, quia igitur de longitudine,quod quide ut genus accepit lineae, villatitudinem habere,vel non habere volscatur,vcriscatur aut&delangitudinea gitudo no habens latitudine sed hoc distinitio lineae e, vel est species logitudinis, igitur genus speciei recipiet rationem, & non solu senus participabit specie, secundum diuisionem dictam, sed etiam disserentiae,sed hoc absurdum est, nam si differentia longitudinis est habere latitudinem,& non habere latitudinem
necesse est ut alterum horum sit verumdclogitudine. Nacontradictio erit,i: altera differentiarum longitudinis velificabitur de diuiso a genere, quod erat longitudo.Est autem hic locus totus sophisticus. Non enim contra diuise disicientia longitudinis sine latitudine,& latitudinem habens de genere, videlicet longitudine praedicantur. Nam runc praedicar tur, siquidem essent constitutivae longitudinis,&non diuisuae,&incidunt in contradictionem sic dictam,& ex hoc patet rationale & irrationale esse differensas contradivisas animalis, & de animali no dicuntur sed cum animali de homine& animalibus iurationalibus, sic etiam in praest tui se habet.Nam diuiditur longitudo in
id quod habet latitudinem, Md quod est sine latitudiis
sed inunque horum cum longitudine non de Iongatudia dicitur,sed id sine latitudine assumens longitudinem rixenus linea praedicat ir, & latitudinem hasta rutius culongitudine desuperficie. Est autem dirim locus inlis ad eos, qui ponunt ideas esse.
ierum non es ipsa longitudo. quodammodo praedicabitur de genere, quoniam latitudinem habet, aut siue latitudine est.
Oportet enim de omni longitudine alterum eorum uerificari, squidem degenere umfleari oporteat. hoc autem non accidit.
sunt enim G ne id itudine. π latitudinem habentes longitudines. Quare Uillos solas utilis hic lacus, quicunque genus unam numero dicunt esse. Hoc autem faciM. qui idcum unt,
quoniam ipsam lavitudinem σ ipsum animas genus dicuntes. Fortasse autem in quibus ara etiam necessarium est nigatione uti finietem,ut in priuati bus. Caecum enim est, quia non babet uisem,quando aptum es habere.
Cum ostendisset ponentes ideas esse per superiora que videntur absi1nda sequi diuidentes negationes gunus, posiluc in quibus possunt dici dicta dicit,&ad is utilis est dictus locus, nam quia gcnus de pluribus Maedicatur, &est nomen uniuersale& non individuum, sed cotradietio
in uniue salibus nominibus cum determinatione facta inrinc animal rationale, & non omne animal rationale,
uus linea latitudinem habet de omnis line non laut
dinem habet, dest in generibus negaso accepta,differentiae vera cum determinatione facta naec non omne animal
rationale nullum absurdum ab his accidit, si se diceretur longitudo sine latitudine, de longitudine habens latitudinem non addito hoc esse. Non enim hoc in coiradictio, quia non necesse horum alterum esse: inquit igitur in illis congruere locum ad constrectionem, quia sinus unum aliquid numero dicunt. Hi aut si int qui genera idem ecdicunt,na unum aliquid numero est idea, ceu ipsummet animat,igitur poncntcs ideas dicunt si ipsi mes animal viiii ab quid in nunc non siiscipit doc inationem hanco ni via hanc non omnis Ad in ipse uno mistente numerorationale& irrationale praedicabitur. Simi Iter etiam si eadem longitudo ei num aliquid numero vini in ipsb erit, S latitudanem habere vcl non habere, quare merito in diffinitione additur longitudo sine latitudine. In quibusdam aut inquit necessarium esse ut negatione utetur qui diss-nit ut in distini ionibus quae sunt priuationum , ut caecum est non habens visiam quod aprum est habere & in aliis tamiliter,& hoc verisimile in . Neque enim genus aliquod
accipimus in ipsis Ad in quibus genus acceptu est in his sane abstardum in negatione uti, nam negatio neq; esse allia
quid significat,neq; dissinit, nec describit ea quae sent sub genere, nec aliquid ponit,sed per se dicta nomasis de e
te quam de non ente velificatur.
Difert autem nihil negatione diuidere genus, aut huiusmo diasyrmatione, quatenus negatione necesse est e diuerso diuid ut longi udinem balentem latitudincm de uit. Nam habenii latitudinem e diuerso druiditur non habens latitudinem . necaelita quicquam.Quare rursum negatione diuiditur genus. Nihil interest si diuidatur genus a negatione, ut quad dicimus longitudo diuiditur ut habes latitudinem de in id quod est sine latitudine, vel animal in rationale,& irrati
nate , vel tali estimatione qua simul intelligi potest, de contradi uisa huic negatio,H li quis dis finiat logitudinem hab m latitudinem, nam quod cum hoc simul intestigitur etiam id quod non est habis latitudinem laquam sit contradi uisiim illi,ves rurius quando dicimus colorem disgregativum visus simul intestigimus&non disgregativum viasiis ita non in omnibus hoc seruatur.Nam si aliquis dic rei quod visus in instrumentum visus non suum simul intelligit quid sit contradi uisiim huic, nam neque habet, de alia plurima talia sitiit.
Rursum speciem.ul diserantiam Uignauit. vi qui eo moerum.intinnam cum irrisone Ofinierunt. nam impo iniuria
quaedam est. Quare non olyrintiade pecies est irrisio. Ins per genus vi disperentiam si xudin uirtute tabitum bonum
Mi studiosium.bonum enim genus inrtutis est. An non genus est bonum,s differentia. Siquitim uerum est, quod non continarat idem in ductus generibus esse,non cotuuntibus scinuicem nam neque bonum continet habitum, neque habitus bonum. Non enim omnis habitus est bonum neque omne bonum est habitus non erant profecto genua Mia o. s litur habitus genus
est uirtutis,perspicuum bonum non genus V magis distere tiam esse. Praeterea babit*t furtim quid est virtus significat. bonum autem,non quid est .sed quale quid est: indetur dat digerantia quale quid mμ re. Idest ceu si quis vocem distiniret aerem percussum, nasinus vocis est percussio,sed non differentia, S limitatis ramus cauitas ideo non distinit diis niens dicendo nasum cauum limitate,nam cauitas est naso. Na disserentia specisca limitat in simum in naso,& lutu in constrictio com
pactioq: sed non disterentia. Item simitatis genus est eauitas. Item si genus ut differentiam ditat, virtutis gemis Me
143쪽
Inquit bonum vel studiosum habitum, quo circa bonum
quod ut differentiam habitus accepit Senus magis est,&non disserentia. Deinde corrigens se forte inquit. de hoe exemplo non videtur bonum genus esse, sed differentia. Nam i i bonum genus est virtutis, est autem & habitus ex consesso contingat ut una de eadem species sub duobus generibus non iubaltemis reducatur, nunc aut neque habitus continget bonum, neq; bonu habitum. Neq; ois habitus bonum, neq; omne bonu habitus, quare no ut ut genera virtutis ambo habitus di bonu,sed si ctiam no continet alterum aherum, tamen sub uno S eodem genere, Icilicet alitate reducuntur,sunt igitur masis talis exempli quepra a nobis posita sunt conitituentia locum,ta ostendentia vere se habere.
Videndum autem, σβ non quale quid, sita ipsum quid'gnificat Uignata disterentia. Videtur enim omnis offerentia
quale quis significare. Inquit videndum esse&si assignata disserentia nO quale quid significet,sed hoc aliquid,& in quid in predicatu,
non enim esset disserentia. ico iderantam autem. σst fecundum accidens inest i finito ei ferentia. nam nuta disserentia est eorum, quae fecundum
acciuens insuntsicuti neque genus.non enim contingit diserentiam tete Iealec. π naam e. insupersis predicatur degeunere discretitia, uel pecies,uel aliquod inferiorumspiciti, non erit deliniens. Nullam enim eorum,quae dictahunt, contingit degenere prcssicari, eo quod genus de quamplurimis omnium discuur. Rursum si praedicatur genos de Liberentis. Nen enim de differenna sed de quibus ei ferentia genus ut detur praeleari, ut animal de Nin me. π boue,tπ de alijr presibilibus animeatibus.non autem de ea diserentia,quae despecie dicitur. si enim de unaquaque differentiarum unimal praedicabitur,multa an iantalia de specie praescabuntur, quippe cum dies remiae deste.
Hic locus color est predictis ducibus, nam species &genus hoc aliquid signincat,sed nullum quid horti in sub Hantia potin esse accidens, nam accidens potest inesse &non incise cui accidit,sed ui est in si ibstantia alicuius ins parabile est ab ipso, si ergo aliquis dissiniens aliquid assumpsit pro differentia aliquod accidens disinito non definiatu est hoc. Insuper si predicatur genus de disserentia i quit tales di iserentias acceptas non esse si amendas in dissi nitionibus ut genus de ipsis p dicetur, sed de quibus disserentia. i.despeciebus atomis nam inqilin diuisio nerum
fit de his etiam genera pradicantur,sed genera non diuia duntur in differentias,sed per differentias, ut igitur in aliis diuitis diuidens non ca ιν est diuisum. Nam neq; supers- cita diuiditur superfici neque linea diuiditur linea, siς neque in disserentiis secundum quas diuidi Iur genus, nam si genus fuerit de unaquaque disserentia p dicatum, ut animal de pedinci & bipede, quia de quo pr. xdicatur animal in quid est illud est a nimai,crit etiam pedestre animal ipse
animal & bipes rursus animal,s ergo nomo animal p cccstre bipes saepe de ipso animal pridicaretur & Plura animasa homo erit, i, est absurdunt.' insper differentiae omnes,aut species, aut indiuidua erunt. Muidem uni ammalia: nam unumquodque anima um, aut steries, aut indiuiduum est. Secundum autem p etiam unaquN; differata,vel niti
E ,vcliodividuum, quia omnes, est sub genere uries est, vel individuum. Nam in hia generum diuisici, esse generum nihil in proxime quide in speri bus. secundo autem in atomis indiuiduisq;,in his videtur corrisere dictuin in P dicamenus e diueuorum generum,
ct non subahematim positorum diuerse sunt specie disse. renua vel etiam ibi diuideretur hoc additione species, vesin p dicamentis diuersa genera dicit, quae sub alio & alio. generalissimo rediguntur, quia diuersorum generum non sit baltematim positorum, neq; ambae sub eodem g nere rerum diueri, specie dissere ae sunt. Inquit igitur considerandum esse si aliqua differinitia alicuius assignatorum in dissinitione & deterius gcneris differensa est, cinneque continet id cuius accepta est differetia,neque cor tinctur ab ipso ambae sub eodem fiant genere. Nam si esset
quadam talis assi impia differentia, non erit dispositio propositi assignata ratio neq; propoliti generis erit diis erct
tia, nam ii erit,accidet etiam eadem species in duobus generibus esse non sese vicissim continentibus,na una traq;
di serentia proprium genus specicbus de quibus ipsum sumitur in dii initione,quare de quo differentia & ut reique generum. Patet igitur quod specio in duobus generibus
non sese continentibus inuicem quando cum alterius generis fuerit, ut alterius cuius dat si meretur . Nam cadent
fieret duorum generum huius quidem, ciuia assumitur cuno sit eius de alterius quia proprie illud diuidit, ceu si quis animal definiret substantiam contemhlativam. Nam corateinplatiuum est quidem scientiae diluerentia, sed assum pnim est subitantiae,& sunt ambarum diuersa genera non substerna ,sic igitur erit animal substantia & scientia,quia differetia proprium genus una introducit cum eo de quo indistinitione assumitur, pioinde dicit. Insuper differentiae omnes,aut species, aut indiuidua si quidem genera dedissercntiis predicantur, sed genera de speciebus, ct indiuiduis praedicentur, difflarcntiae igitur, aut sunt species, aut indiuidua,ut si animal de diis citis ipsius praedicatur. Praedicatur autem & de specicbus lub ipso di indiuiduis, dii scretia animalis,itaque rationale, scilicet&irronaleuci species erunt,idest specialissimae,us indiuidua, nam cum animal de unaquaque specie sua praedicetur, unaquaeque species est animal & dicitur sic citam si pradicatur de dis.
screntiis eius unaquae*1e differentia eius erit animal, de unumquodq; animal, vel spcci cs cst,uci individuum. Similiter uatem inspiciendum G sisteries, auι in comm presti aliquod de differentia praedicatur. impc sibile enim, eo quod de pluribus diserentia quam siccies icitur. Pr terea Mincidet diderentiam inciem essedi quidem praed cabietur de ea aliquastmerum. Nam si de Oferentia predicatur homo, manifestum, quoniam differentia est homo. Rufum sinen prior est differentiaspecie. Nim venere quidem posterior est. Specie autem
iorem di ferentiam esse oportet. Considerandum utilem, Crulterius generis est dicta discrentis, neque colenti,neque continentis.num non uidet ar eadem d fercntia duorum generum
esse non continentium stinuicem. Si autem non, accidet Cr steaciem eandem in duobus generibus esse non continentibus knuicem. Infert enim unaquaeque iserentiarum proprium te
nus, ut gregibile er bipe animal coinferunt. quare si de quo
differentia π generum utrunque, manifestum utique quonia pretes in duobus eri ueneribus non continentibus semulcem.
Similiter insist,consideradum de si syecies, vel aliquid eorum sub specie de dissere tia predicatum, ut si quis de
immortali animam cum sit species p dicatum faceret,
aut siquis similiter Socratem do rationali cum sit indiuia u. Nani indiuidua sint inscii a speciebus, sed hoc impossibile est inquit quia diis crentia in plus esse dicitur,cii ius contrarium dissiniens secit cum ponat in plus specie
An non imposibile eandem diseremiam duorum gener esse non conlinentium stinate des addendum, neque utroque sub mora expente. nam ῖre1sibile animal, ex uolatile amo mal
144쪽
nis generas Dion eontinentias inuicem. Et utriuis eorum
que ex lente. Haec. n.ambo sub animali sunt. Manifestum etiam.
quoniam non necesse est 11 irentiam omnem proprium genus inferre. Eo G'contingit eandem duorum generum rs,non continentium sev rem sed alierum tantum necesse est inferre, etem superiora Omma. Vt bipis, gresibile.uel uolatile animal. Hoc correctuum in loci dicentis,u, ias differetia proprium infert genus, non. n. necesse est inquit simul inferre Proprium genus . nam in quibus eadem in dria duorum generum non subalternatim positorum non necesse est si
mul inferrem dissinitione & ambo genera, sed alterum solum S superiora huius. Nam bipes in hias disinitione noinseri ambo genera volatile & pedestre, sed pedestre Blla, di illud superhoc in quibus ambobus animal in. Viderium autem σῆ in aliquo disterentiam in nauis sibsantiae . Nam non uidetur si mresubstantia a substantia in eo
quod alicubi est. Quare er eos. ut gregibili, Cr aquatili adunt amma increpant, lata eresibile et aquatile alicubi significet. An in his qui em non recte increpant, non enim in aliquomque ut cubi ignificat aquatili, cr terrestre , sed quile quid, etenim si in sicco tuerit, pari ratione aquatile. Similiter autemo terristre, σὴ in humido fuerit, pari rat 'one terrestre,sed non aquatile erit Attamen si quandos figmμιι ui aliquo Aferentis,inam e lum, quoniam peccabit.
Quia alii ubi Medi maliquo loco non est substantia alicuius os quid crat esse ligni trans & disinitio, qPquid erat esse significat, inquit videndum esse siquis distiniensasquam substantiam accipit differentiam in diiunitione
alicubi esse ligniticantem . Nam unum in aliquo multipli citer cum dicatur nunc de hoc in loco esse dicit, nam qui sic accipit inquit peccat, di quida utentes loco dinruant ostendentes si marinum terrenum non sunt differentiae animalis, nam ligni licant in loco esse, quos ostendit peccare,& inquit quod, aquatile & terrenum non ab alicubi . t
desica ab hoc in loco esse sic dicuntur, sed ab eo q, est inpotentia. Nam quadam positione talis, nam ali δ' quale lignificant, merito aut & illudi substantia in adiecit. nam substantest differentia non potest esse hoc alicubi, tri exastentium alicubi necessarium est etia ut diiunitio liabhat aliquam disserentiam indicativa alicubi, ut aquatine terrenum, non vesut nunc sint in loco in quo sunt eu mo non
int, sed semper sint, quia etiam qn accidit locos ipsa mutare disserentias, non mutant. Non. n.homo natans dicitaqueus,sed terrenus, smilirer & quecuq; a quo qua ad tcrram proficiscuntur non dicunturicrrena,sed aquea. Rursumst sectum differentiam assim t. namcmnis asesectus. sum magis sit, detrahit a ctu stantia. Dicterentia aurem non talis est. D ferentia. n. magis uidetur se ruare id chias sdifcrentia. E nam simplieiter impositate est unumquodq; euesne propria differentia. Gre bile. n. non existente, on erit homo Eliam cut simpliciter dicam fecundum quocunq; altera tur habens. rubii eorti est illius d serentia. Omnia n. bur modi, eum magis sunt, trahunt a substantia. Quare si aliquam hula modi di ferentiam quid iam Uignauit,peccauit. Simpliciter
enim non alteramur secundum di eunti nVt quis diceret homo in alat calidum aut sti dum num eis Ut calciteri,& i rigidari cum sint passiones dii
serentiam si ibstantialem esseiunt, sed haec oratas acus intrassiones accipiunt intensionem, & egreditur at ala sit stantia, quare calidum & sirigidum recipientia intensi uin nimali corrupitur alal, ubstantialis differentia comservatrix magis debet esse substantiae, di non compuva.
Namuniuersaliter impossibile est esse reliquodq; ens sine propria differentia ut homo nequit esse sine rationali, &equus sine irrationali. Et uniuersaliter dicit is quascunq; passiones quibus alteratur species quς habet hec quae sunt Osdum & frigidum,ut album & nigrum ut talia nihil horum erit differentia, nam calidum intensum corrupit tactum&animal, nam sine tactu est impossibile ut sit animal, & album & valde lucidum superexcedit vim vided di corrumpit visum, Salia similiter.
Et si alicuius eorum, quae sunt ad aliqui non ad aliud dis rentiam inignami. nam eorum, quae sunt ad aliqud, est a ferretitiesunt ad aliquid. Vt Cris strentia, contemplativa enim,er arisia, s factrua dicitur: unumquodq; autem horum ad aliquidsignficat contemplativa. n. a uirus, σ amus ab us,
Cr facilua alicuius . considerandis autem cr si non ad quod natum est unam quodq; eorum, Faesunt ad ali iud, inignauit donicns,nam in qrubusdam quidem,ad quod natum est unumquodq; eorum qua sunt ad aliquidsolum est uti. ad aliud aiah nihil enim in quibusdam autem,er ad aliqvid aliud. Vt uisu quidem ad videndumsitam. Si lingissi autem hoc est labro si hauriat ut qtiis. At amens aliquis di finiuit labrum, instrumena
tum ad hauriendum peccauit. Non. ι ad hoc natu est, te minus
autem hulas. ad qd natum est. Pud est ad qd utiq; Mitur eo purudens, quatenus prudens. G ciplina, quae errea unumquodq; propria est. Insupcrsi non primm Ugitarit, qn contingit ad
plura dictum esse, ut prudentiam vis tutem hominis,aut assiernon rationatu primum.n. ratι tralis virtus, prudentia, nam scoeundum boc, π anima ex homo dicitur prudm.
Adhuc inquit generum ad aliquid & diffcrentias esse
ad aliquid oportet. nam quia eorum ad aliquid, alia sunt ad unum solum aliquid, et non si Pipsis uteretur ad aliud, vel ad quod n tum est reliquodq; ut visu solum videre,&quadam ad asud quid,ad cist non est aptum al:quis vetet σtur, porros quis uteretur, stesensi delabroq; non adpoliendum, sed et ad hauricndum aquam, inquit oportet in assignatione eorum quae sunt ad aliquid non sollam cotissimare disserentias, ut etiam eaedem sint ad aliquid sed etiam si ad quot nata sunt assignantur. Est autem stelen des ut quidam dicunt pecten, ut alii dicunt instrin cauum per quod aquam hauriunt ui melius videtur in hoc, quia poeipsum cum sit cauum aquam haurimus. Et in stelen dis nomen in L ycophrone.Nam ille inquit, stelingit hiata simi polita S tersa. et erum inquit, no solum oportet ius. screntias quae accipiuntur in diiunitionibus eorum si sunt
ad aliquid etiam ipsas .sic ad aliquid, sed oportet disputantem considerare, & si unu tuo : desinitum eorum ad aliquid distiniens assignat, ad quod propria natum in dici, vesut hiscns habitudinem, nam oportet disinientem allia quid eorum quae sunt ad aliquid, di de illis mentionem secere ininignatione dissinitionis ad qui dicitura pne diffinitum siue unum sint ea ad quae dicitur, siue etiam duo. Nam si diffinitum illud ad duo aptum natum est liue habi-Iudanem proprie, ut gramati ea cum sit dissinitum S ipsi est de numero corum ad aliquid, quatenus generalissimo nomine cius scientia dicitur ad duo nata in habere habitudinem, viddicet ad bene stribendum de bene linendu,& oporta eum qui dissinit in distinitione esus de utrisque mention sacere, dicendo grammatica est ars bene scribendi & bene legendi. Si aut ad unum proprie apparet ii bens habitudinem diffinitum, et ad alterum improprie,Vt medicina ad sanandum proprie dicitur,sed ad assici edum morbum improprie, de eo ad quod proprie dr sola mentio habeda est. Si autem ad unum solum ut visus ad solum videre, & auditus ad solum audire mentio faciunda in de
145쪽
. Uso solo, contin t tamen uti quibusdam ad siquid,& ad aliud quid ad Mno nata sunt dici, ceu stetengide labroq;
par est uti ad hauriendum aquam, vel aliquid alterum hu-irudum, qua imagis idoneum sit ad poli edum, sed tamen inquit, & si possibile est uti hac idonestate ad hauriedum per qhabet cauitat ,quia si non natum erit, ad hauri dum, sed ad trahendum poliendaq;. diceret aliquis dissiniens eum esse in sim ad hauritagum peccat. Equidem nonnulli aiunt stelen dem este pecten urigil alij vero
speciem sponat pcru medici actuas .aegrotantium abstersunt & abserpent . ut igitur in aliis circa unuquodq; scientis, de studiosi semetia uti oportet, sic etiam in dis actionere disserentia propositorum inquit.ideo assignant disinitionem eius ad quod natum in dic edo ad quod uteretur codem prudens qua prudens, & circa Vnuquodq; est propria scientia qua scientia, ceu medici in videre medicos prudentiores & scientes ad quo hoc usus est.Similiter etiaad geometricii attinet dicere videreq; quo hoc accipi uti Addit aut hoc de superioribus, na quia aliqua eorum quae dicimtur ad plura non ad ina dicuntur primo, sed ad unualiquid primo, et ad aliquid aliud secundo inquit oportet
videre si non ad quod dicitur primo assignauit iussiniens. Nam prudentia primo est virtus rationalis & anim pars est rationale,&ql inest parti,inest etiam toti .Secundum
hoc situr dicitur adaia prudes, sed secundo & homo per
animam, nam in anima & corpore constat,& si teperametam concupiscibilis cum sit primo virtus S sortitudinem irascibilis aliquis assignaret animae virtutes. Praeterea si eius nonsusceptiuum est, cuius dicitur diffinitusefectus, uel dispossitio, uel quodvis aliud peccauit. Nam emis
dispositio, vel aspectus in illo natus est fieri, cuius est dilositio uel afficitus, at cri cientia in anima, di spinula existens anime.
At quando autem peccant in latibus , ueluti quicunque dicunt somnum esse impotentiam sensus, o dubitationem contraria
ruri ratiocinationum aequalitare, Cr dolorem naturalium partium uiolentam siparationem. Neq;.nsomnussensiui inest, oporteret autem inesse isensius impotentia est. Similiter autem neq; dubitatio contrariis ratiocinationibus inest, neque dolor nauaralibus partibus. Dolebunt erum inanimata, si dolor eis inuit. Talis autem est πsanitatis definitio, siqvidem commensuratio
calidorum, Cr frigidorum est: Nee se ist enim sana esse calida Cr frigida. illis. n. cuiusque commensuratio inest, et rara est eommensurano. Sare finitas inerit utiq; ipsis.
Item inquit, si non Ilisceptiuum est distinitum illud.sas sectio, vel dispositio, vel habitus, vel quodvis aliud illius de quo assignauit dissulens sic peccauit. Nam cis passio affectioq;, & omnis dispolitio in illa re nata est fieri, cuius
est dispositio, vel passio, ut si quis distiniret scientiam dispositi onem animae bene assignauit dissinitioncm scicuae, nam in anima est scientia dispositio, si aut assignatum passioni vel dispositioni in diis nitione non est illius non bene iussiniuit, seu somnus in impotentia sensius. Dcnim somnus est passio, sed animalis in quo sensius, notamen de ipso sense dicitur. Nam cuius est impotentia,illius etiam passio erit somnus,sed non est somnus in sensu, sed in animali,de
rursus dubitatio in squalitas contrariarum rationum. E enim dubitatio in pat io hominis per inualitatem contrarium rationum. Item dolor in distantia connaniraliu partiunt cum violantia Nam dolor est passio animalis per di stantiam partium connaturalium cum violantia, sed non distantia partium connaturalium. St. n.erat sic oportebat non inanimata cum secantur distantiam partium patientia habere dolorem. Ite sanitas est commensuratio humorum de calorum. Na si hoc, necesse inani est ut humida &frigida sanare, videlicet iri is inanimatas quasi arci . lat
enim & In his comensi iratio humidorum I lorum, sed sanitas est corporis aialis in comm urati alorum fri sidorum & humorum & siccorum, igitum n his cibus di ctis peccatum fit ob id quia non in assignatum affectum susceptiuum, vel dispositio non subiicitur dictis. item id quod', in i se Ivum. aut econuersio ceciditponere se in distinientibus. Non enim est dolor separatio naturali partium sed esctiuum doloris. Nec somnus impotentia ensius.
sed effectivum alterum alterius. Aut enim propter impete natiam corruimus, aut propter somnum impotentes fiamur. Sin pliciter autem Cr dubitationis uideatur electivum esse cremtrariarum ratiocinationum equalitur. Qtiando enim ad utroque ratiocinantibus . nobis videntur omnia secundam v rumpsim dubitamus utrum agamus.
Item inquit peccant sic di Tnientes, & accipientes in diis nitione tale cν non est susceptiuum diis niti,vel poni factum in effectivum ves e Sctivum in sachim. Nam qui dicit somnus est impolistia sensus secit sensiam susceptiuusomni, sed non in passio sensus ipse somnus, ut dicitu est, alioquin sensus esset dormiens, neq; dolor est distatia partium connaturalium, alioquin accideret sic factum ine essectivum,' est absurdum. Nam distantia connaturalium partium magis est essectivum doloris, neq; somnus est impotentia senius, sed cffectuum alterum alterius, nam vilest impotcntia esiectivum somni, nam cum nequit ors num instrument : videndi non potest videre animal in somnum incidit, vel econtra somnus in effectivus imp sitione,nam cum animal in somnum incidit aduenit impotcntia sensui. Item nec dubitatio est effectrix contrarium rationum, sed econtra.in autem dubitatio passio iiii Nctus ob eontrarietatem rationum aduenieris, nam qua loin duabus rationibus contrariis considerantibus de inquiurentibus nobis qualis magis congrua videatur, a ualitas& similitudo ad ambo segni utruq; appareret, tunc talis passio fit, ceus proponatur, an anima sit immortalis, an mortalis S sumptis,secundum utranq; qucssionem rati
nibus in cndentibus ambo quesita rationibus di demonstrationibus validis, tunc si dubitatio cui partium stlimrendum, quando igitur omnia sortia & valida vidcrentur& smilia,adeo ut etiam dubitandum si,quarum partium ea sit sumenda, talis in dubitatio. Adhaee keundum tempora omnia resideransiri. 'valdi Dei. vlsi immortale animal definierit nune incomptibila
esse. Num nunc incorruptibile animal, nunc immortale erit. an inhoe quidem non decidit. Anceps.nfecundum amphiboliam est nunc incorruptibili esse. aut . n. quoniam non corrumpis
nunc amocat.aut quoniam non mobile corrumpi nunc, aut quoniam bati modi smine vi nani fit corrumpc Quando igitur dicimur, quoniam incorruptibile nunc est alat, non Deduimur. quoniam nunc tale est animal, sed ut ii y posit eo
rumpi. Hoc autem immortali idem erat.Qlare non accidit illa
Idem immortale esse. ueruntamen sicubi accidis quod θα dum desert oneri quidem assignarum est inesse nune vel prius. mod uero secundam nomen non inest, non erit idem. Vt indura ergo hoc loco, ut Ictum est.
Inquit, videndum esse si dissonat secundum istus disti niti as,ignatum in disinitione, ita si disinitum ha ba comistionem sempit imam de immortalem, S fim tria tempora procedit prorogat unq;. Est autem & iussinitio talis pulchro assignata. si autem dissonat non bene est distinitum, sic autem callimniaretur qui diceret quo q; futurus semper est. Nam aeuum sempitemum est sin uniuersa tempora sed qui as ignauit solum P suturum in. nam imman
sis hun est si luturum aliquid erit, no bene iccirco inigna
146쪽
TOPI vit, nam ditanat secundum tempus. Similiter etiam si q3 diceret immortale est nunc incorruptibile,no nunc incorruptibile nunc immortale indic de dissonat fini futurum VI prsteritum, nam immansis him est, si cita post hie cor. rumpitur, vel ante corruptum sit.Nam immortale semper est immortale, unde de hoc significato. s.nunc no accidit assignare bene dis linitionem, nam ambiguum est nuc incorruptibile, nam tria signat. Ves. n. p non corruptum est
nunc,videlicet usq; nunc,sed corrupetur, vel quod no potest nunc corrupi, sed potest corruptum iri,aut quod nuctale est, ut i tu i interire queat. Migitur inquit dicimus Q, immortale est nunc incorruptibile animal non sin hoc significatu de incomptibili dicimus nunc incorruptibiles, nunc est incorruptibile,sed primum corruptum est, ne . que sim alterum'est de fiatum, sed F in tertium significatum nunc incomptibilis qn idem est immortali, quare non accidit secundum hoc signiscatum nunc in corruptibile, nunc immortale esse, quare si consonat immortale cum incorruptibili secundum rationem. Fin tertium assisnatum significatum, de secundum nomen dissi,nat qd immortale non significat nune incorruptibile,non est ideincorruptibile cum immortali,& propter hoc nec distini tio eius est,utendum nobis igitur est loco,ut dictum est,ridelicet secundum tertium signis catum.
Inlliciendum autem ost secundum aliud quippiam magis
dicitur, quod distinatur, quam fecundum Gignatum orditione: Vt tu titia potestas equi distributiva est. Iustus enim magis est, qui eligit aequam distribuere eo,qui potest mare non erit institia potestas aequi distributiva. Nam G iustus esset Maxime,qui posset aequum distribaere. Quia uniuscuiusq; dissinitio est eiusdem substantiae in
dicatiua inquit) oportet aliqua assignata dissinit tonec sidorare,an secundum aliam rationem aliquam potest diu ci propositum di nitum. Na si erit magis ab altero quoadam significatum, no erit dicta ratio diuinitio eius. Nam ratio magis indicans propositii in ipsa est proprie eius dis.snitio. Erit aut locus iste oesimi hirudine, coparationeq;. Q od autem in Uectione magis ouam impotentia iustitiast, etiam ex aliis v nutibus ostenclitur. Nam communior
lectio est ipsa potentia, non enim potcns, sed pracligens stadiosus est, & si non posset secundum actum esse studiosus, idem quoque in malitia. lnsupersi res quid suscipit magis. s. asu secundum rationem a gnatur,non fuscipit: Aut contra,sse iam orationem ei assignat infusicipit,rex autem non. Oportet. n.aut utra.
ursisti re, aut heutrum, siquidem idem est rei, s secundum orationem a ignatur. Adhaee fisuscipiunt utras; quidem ma agis, non Dia autem utraque augmentum sumunt, ut si amor
concupiscentia coitus ιβ. Nam magis amans non magis eo
euisicit coitum. Quare non finia utraque suscipiant magis. t oporterer, simul issent. Inquit,s diuinitum suscipit intensionem & id,ui secundum rationem assignatum non siiscipit, va econtra quod est assignatur Fin rationem sit scipit,sed di sinitum non suscipit non hine in asii gnata iussinitio, ut voluptas in dispositio animae optima, ita ecce diiunitum suscipit magis. Nam voluptas est magis & minus, sed dissinitio.i.dispositio animae optima, quia habitus est non suscipit magis, via econtra ut homo est animal album grammaticum. Nam ecce dissinitum homo non suscipiet magis, quippe non est magis homo, sed album & grammaticum positum in dissinitione suscipit, nam in animal album grammaticum magis & minus. Oportet autem ambo suscipere magis & minus, vesncutrum, si quide dissinitio ipsa deest esse eadem
cum dissinito, si ergo disinitio suscipit niagis δc minus redistini tum non suscipit,ves econtra, non est eadem iussinito, etiam patet in nec dissinitio est.Ite inquit, si ambolixe diis nitum & diffinitio suscipiunt magis deminus, & non simul, sed diuisita non bene assignatur diiunitio, ut amor est desiderium colloqui j de consoriij. Nam quando amas habet magis desideri u colloqui j atq; coire minus habct,
nam magis amans non magis appetit coire. na coitus conuenientiaq; est corruptiua amoris, sed quado desiderium
coitus & conuenientiae magis habet, tunc econtra amans minus. Nam qui magis appetit coire, minus amat, unde
Oportet ambo magis & minus simul suscipere & non diuisim, si quidem disinitio eadem esse debet cum disinito. Prae errast duobus quibusdam propo bis, de quo res magis dicitur. id quod est secundum orationem, minus dicitur . Vt Aignis est corpus subtiliomum. ignis. n. magis flamma s lux. corpus olem subiit fimum minus flamma quam lux oportet autem utraque magis illesse eidem, siquidem eadem sint. Rursum
si boe quidem Militer utri' inest propostis, aliud autem non
similiter utri queota alteri magis. Item si duabus quibusdam propositis speciebus ut flamma & igne assignaretur diis nitio ignis corpus subtilis,liamum, sumenste si int paries ignis. f stamma & lumen,& cosiderandum est de quo res,videlicet ignis magis dr, & ratio tuc ignis, videlicet corpus subtilis imum minus. In his
igitur sanania magis dicitur ignis qlumen, sed lumen corpus subtilissimum magis si sanima, quare non est diis nitio corpus subtili stimum. Nam oponuit si erat dissinitio haec ignis S de ambabus ipsius partibus,videlicet flammare lumine nomen similiter & ronem dici, & non de hoe minus, de illo magis. Rursus si dares ignis dis sinitio corpus ustiuum,sumendae sunt duae species ipsius ignis. s.famma de carbo,& considerandum est si ignis similiter de ambobus praedicatur & non magis stamina u carbo dicer tur igni,sed alterum. videlicet dissinitio ignis.i. corpus iniuiam magis de flamma q de carbone, no bene asiignaturdissinitio ignis, corpus ustiuum.
Ad Me si ad duo definitionem Uignavis secundum virus,
ut bonum sper in um uel aud: tum delectacle. Et ens,s po bile est μιι. aut facere. Simul n. item cr bonsi, er non bonum
.sιmiliter autem Cr em, Cr non ent. Quoi n per auditum deIectabile est.idem bono erit. Quare quod non delectabile per auditum, idem non bono. Nam eisdem er opposita eadem erunt. ponitar autem bono quidsi non bonumd er auditum autem
delectabili no delectabile per ducitum. Mani fistum igitur. Porram idem non delectabile per auditum,non bono. Si igitW alis quid est per uisum quidem delectabile per auditum aurem non,
ex bonum, π non bonum erit. Similiter autem ostendemus, πqvomam idem Cr ens,non ens est.
Oportet inquit etiam quae ponuntur in dissinitione
rere an duo asiignauit distinitionem, quia aut cm e
rum ad duo asiignatum aliud sca sit gnari ad ipsa polin, vestit ad ambo simul haec. Nam qui grammaticem dicit scientiam legendi describendi simul ad ambo eadem inuidit, sta illud ad duo assignatum notamen ut ad ambo, sed ut in his cum sit res iussinita volens ostendere quomodo ad duo ini gnatam rationem facit disiniens adiecit, hoc sin utraq; 0, est indicatiuum huius no ad simul, ut iacit qui iussinit pulchrum, & dicit pulchrum est quod per visum,vel auditum est delectabile. cit igitur sic dissinientes non bene inignare rei rationem. Nam simul poteandem roncm idem di hoc, & non hoc dicit, & pulcsru& non pulchrum sis utrim; assignatum. Na si pulchrum
est ui per vitam in delectabile, & pulchrum etiam est O
147쪽
per auditum desectabile, erit utriq: ipsorum Idem, sed pulchrum hoc qii non per visum tuerit desectibile non erit pulchrum. Nam citaem eadem quoq; sunt opposita.Si ergo idem bonum ιν per vitum desectabile, di non pbi ruopponuntur pulchro, & delectabili per visim, id ql non desectibile per visum, idem erit non bono no desectabile per visum sed desectabile per auditum non est d lectabile per visum, igitur dclectabile per auditum non pulchrum, sed supponebatur pulchrum esse id i cst per auditum pulchrum, idem igitur erit pulchrum & non pulchrum apud eos qui sic distiniunt. Similiter autem de si entis assignares ratio quod ens est quod potest sacere & pati. Na sic idem erit ens & non ens, nam ii ens idem viriq; ipserum ens igitur idem huic potest facere, sed quod non pol facere non est ens,& quod pol pati in non facere, scd qae potinus facere,sed qQ potest facere est res, igitur ii, potest pati nonens, igitur ici crit ens &non ens quippe si potest pati
sit idem enti & non enti,inti quid , quia ponebatur ens& in hoc,& non enti, quia in oppositum ipsi potenti facere ν erat idem cum ciate, idcm igitur crit non enti. Item ipsum facere & eati erunt ens de non cns. Nam quat uspotest sacere ipsum ens esse dicit, sed quai cnus potest pati
non ens,vel econuerso,nam nil discit.
Dcinde σgeneribus, π discrentiis, π aliis onm: ις quein definitione sunt Uignata, eis. qui orationes pro nomin bus faciunt,consideranda' si glacquam dissonet.
Item oporici inquio pro nominibus positis in dissiniationibus, siue genera sint lisc,siue disteremiae accipere diffinitiones ipsorum,& considerare si dissonant,ut plata est animal radicitus collocatu in terra,quia igitur sumpta dic finitione animalis st, ut genus ponitur in disi initione plantae, & in substantia alalia sensitiva, dissonantia erit huius ad plantam,quandoquidem planta non sit sensitiva, quocirca non est recte assignata diffinitio plant vitae, animal radicitus firmatum in terra,similiter & in differentiis. Si autem sit ad aliquid. 3 definitur,aut per se aut secunturigerar,confiderandum si non dictum est in definitic ne ad quod dicitur,aut sicundum ipsium,aut secundum genus. Ut si scientiam definiunt opinionem indissuasibilem, aut etiam voluntatem ampetitum sine tristitia. Omnis. n. eius, s est ad aliquidsubstantia ad uberum est.eo quod idem sit unicuiq; eorum, quae sunt ad aliquid esse quod quidem stipsum ad aliquid quod immo obeba abere. Oportebat igitur scientiam dicere opimon m Mysis, σιτ oluntatem appetitum boni similiter autem οβ grammatiaeem d Diuit cientiam literarum. oportebat.n.aut ad se psum
dicitur, aut Hs'sione genus dicitur, in drfinitione in gnari. Eorum quae sunt ad aliquid alia per se ut scientia ,sensus, duplum, nam per se assignatur scientia quidem ad scibile, sensus ad sensile, de similiter duplum ad dimidium, de alia
non per se, sed secundum genus, ut geometria,Pamatica, nam haec per scientiam quae in genus earum hunt ad alta
quid,&non per se. Nam per se sunt qualitates ,ri in sumcii in praedicamentis. Porro si quis distiniens inquit aliquid eorum qu e sum ad aliquid in diffinitione no assignauerit, ad quod di , si hoc ipsum per se erit eorum,quae lunt ad aliquid,ves sim genus non assignat bene dis in uonem. Non. n.substantiam indicat diffiniti, ut si quis assignaret scientis distinitionem dicendo,seientia est opinio indisii iasibilis, non bene assignauit dis nitionem, ncq;. n.ut ps ad aliquid dis iniret scientiam, neq; secundum genus, Vindelicet opinionem ιν accipit in dissinitione. Nam si assise gnaretur opinio ad opinabile, bene se haberct distinitio. ii militer de si quis diceret, voluntas est appetitus sine tristitia non Gignauit tem iisnitionem, nam me ad quod
distur res,videlicet voluntas, neq; ad quod dicitur genus faciebat assignationem in dis initione. si autem aliquis diu ceret voluntas est appetitus eius ql volum , ves appaliatus appetibilis, pulchre assignauit dis initionem volutatis. Nam substantia eorum quae sunt ad aliquid, hoc est ut adest ausa dicantur, quia Ele, de substantia eorum, quae fiunt
ad aliquid in hoc consistit, ut unumquodq; ad aliquid alia quo modo se habeat, vel ad alterum dicatur, sed prohoedicere appetitus in appetibilis, dixit appetitus boni, quia uniuersalius est appetibile, si bonum, nam omne bonum appetibile, sed non omne appetibile bonum, nam suri l troniq; appetibile est rapere, sed non bonum. Similiter inquit,& li grammaticam dcfiniret stientiam esse literarum qui sie dii iniens in non bc ne diiuniuit ipsam, quia nec signauit in dis nitione ad quod scientia esse habet, vid licet scibile, sed non est idem stibilc cum hoc literarii, ideo oponebat in distinitione poni hoc scibilio de non literarum. Nam ipsa grammatica non dicitur ad aliquid, nsque eius esse est hoc esse literarum, ob id igitur non oportebat inesse dicere hoc literarum: verum quia sm genus
est ad aliquid ad quod genus ipsius dr, hoc oportinat assignare.porro genus assignans, videlicet scientiam opori
bat dicere Mibilis. Nam oportebat,uel ad quod ipsum dicitur,vel ad quod genus,sed frammaticia, neq; est ad aliquid per se,nm: literarum est scientia, sed legendi de sembendi, quare non bene assignauit distinitionem grammaticus. Illud autem in continu. Oportebat. n. aut adqd
ipsum dicitur,aut ad quod sorte genus dicitur in iussinitione assignari) erit dictum, Φ eorum, quae sitnt ad aliquid per se, ad quae oportet assignare, nam qui dicit scientiam opinionem esse stibilium, non ad quod opinio dicitur, Ῥgenus accepit stientiae in dis linitione posuit, scd ad quod scientia. Nam per se scientia est ad aliquid, sed qui dicit grammaticam esse stimi iam scibilium ad quod genus dicitur dii initi, hoc accepit, quia stiam dii initum grammatica, secundum genus in ad aliquid. Aut si eum quippiam ad ut quid detitur, non af n-t ad finem. Est autem finis in unoquoq; ,s optima est, aut eurus grais
tia alia fiunt. Diccndum ιgitur, aut optimum. aut ultimum, ut
conopscentiam non delectabilissed delectationis. Napropter hi si Cr de abile eligimus.
Neq; hos inquit distinire qui eum dissinitum sit ad alitaquid,& dicitur ad duo,quorum alterum ad alterum habet resationem: estq; aliud ianis,& aliud velut ad finem,si non ad finem, sed ad aliquid eorum ad finem assignant pecca-tes,nam oportet semper ad optimum eorum, ad quod diu citur assignari. Nam unumquodq; horum sin optimum eorum in ipso maxa me est,uel ad extremum, ut si quis diaceret quod concupiscentia est appetatus suauis,& voluptuosi,non bene dis niuit. Non. n. linue in finis concupis entiae, sed aliquid eorum ad finem,nam finis concupi, scentis est voLaptas, nam ob hanc de desectibile eligimus. oportebat igitur dicere, ' concupistentia est appetitu voluptatis,nam haec finis est. consierandum Ggeneratio, uel actus est, ad quod σμgsauit .nihil.n. talium A. N a magis stly egisse, cr generasse sinis. v fieri, π agere. An non in omnibus verum huiusmodi. Fere. n. plarimi tilectari magis uolunt. V destitisse delectari. Quare agere magis finem quis statuti s egisse. Conlid crandia essc inquit, di si generatio est,uel actus,ves motus ad quod assignata est dii linitio: neq;. n. gener tio, actus,vcl motus sunt sines, quia est criti di altera es ficitur,de alter mouetur. Equidem horum nullus est finis, ut si quis diceret, P album in corpus motum ad albati nem. N quia mouetur, & nondum in finem incurrit,
148쪽
ει iam album factum est, non bene as ignatur diis nitio, via finem non accepit. Ves rursus album in color nigregine distans. Etenim fine diffinitio non recte se habet, noenim a nigredine distantia finem significauit. Similiter igitur,& in reliquis generatione. Sc actione actu' .nami
ctum esse,&actum esse potius sunt fines, q fieri, & agere. verum in his affert inllantiam ad locum, & ostendit non esse verum in omnibus. Nam inquit sin voluptatem pli res pinius velle operari.q egisse.i. cessasshquare in hoc magis erit finis agere,& non egisse. Rursum in quibusdamsi non det induit quanti, aut q ali aut ubi, acit secundum alias digerentias, ut amlitiosus, ergranti, Cr qualis honoris appetens e i. Omnι s. n. appetunt hoanorem,quιre n sufficit ambirio um dicere, qui appetu honos rem.Sed addere oportet,dictas dicterentias. Similiter utitim elauaru quantas appetit pecunias, aut intemperans circa quavlas uolaptates. Non. n.qui 4 qualitit uoluptate tenetur, intenta
perans dicitur,std qui ab aliqua aut rursum qui desinu nossem.
umbram terrae: aut fucet Lonem,motum terra: aut bem densitudinem deris,aut ventu, tum aeris. Addendum. n. quanti,cπ qualis, Crubi,Cragm. Similιter auem π in caeteris huiusmodi. Omittens. n. differentiam quamlibet no dicit quid est esse. Oportet autem semper ad id, quo indiget, argumentari. Non eniri quolibet modo terra motu.neque quantacunquesuccesse erit. Similiter autem, neque aere quolibet modo, nHM Suan
Quia fiunt quedam peccata in diffinitione & secudum desinum,nue assignat locum quo deprehcndoesic pe cantes pinerimus.nam quia aliqua talia sunt, non ql si pliciter in quibusdam sint, scd vel in rilitate, ves qualitate, ves loco,ves aliqua tali differentia, dii finiens itaq; es quodens cum tali differentia sine differentia peccat, non. n.dissilit, ceu si diceret aliquis, ambitiosus est qui honor appetit, di non addit qualem honorem, an apud regem, vesapud maiores,& magistratus,neq; quantum ut maiore , Vsqucuis,neq; ubi,ceu in consilio,vel in agro, unde cum non assignataliam talium differentiarum non pcrsectam assignat dis initionem. Et in hoc posuit etiam diuersa ex Pla, quae vctat aperta rclinquimus. Quo aurem est dii linitio noctis,qus dicit ιν nox in umbra terer desciens, quia etiam umbrs facta sub arbore,ves monte magno nox non est,quia non qim is, & et cotingit sacta term umbra nox est, sed secta obsolis causam, in q, ipse est in hemisphario alio ab eo,in quo aliis si nox. ortcbat igitur adscredis snitioni sole dimeticte umbram, & distinitio terne motus quationisq; terrae. Nam oportebat addae hoc ex violeto
vento recondito in concauitatibus terrae qirarcnte it
Nam Spe clim quidam sodiuntio a ligoncm vehementius deorsum firmant, ut inueniant taram solidam, de duram, 'es quoties lapis grauis ab altitudine decidit, si quaedam leuissima quatio eorum circa ipsa. Ite dis linitioni nebula, i, est densatio aeris, oportebat addere hoc taliter, vidclicet valde. Item dis linitioni venti, ν motus inacria dendum erat ex evaporatione terer,di in aliis similiter ob
id inquit videndum est de des nitione, & si quid in ipsa Ptermissum est, deinde arguae ab ipse O derit. Nam n
que quomodoliis terra mota,neq; parua tam parie motast terr otus, de quatio tars. ortet igitur addere hoc,
quata, videsicci tota, ves aliqua pars maxima digna dicita. Similiter quoque in rcliquis. insapo in appetitibus, si non apponitur , sapparat, Crinquot aliis congruit. Vt quoniam uoluntas appetuus boni, condi cupiscentia autem appetitus delectationis a d non apparentis Hetthaia delictationis. Plamque. n. latet appi cnus, quoniam D
nam, ut deliciabile ejtiquare non necessarium bonum. uel dolictabili esse sed apparens solum. Oportebit ergo' er αβηgnationem facere. Si autem G assignauit,s dictum est, in ipsas metes dicendum eum qui ponit ideas esse. Non. n. Hi idea uilius apparentis, nam ipsa θecies ad ipsam θeciem citetur dici. Uti a concupiscentia ipsius delectationis, tr ipsa uoltitus ipsius boni. Apparentis igitur boni non erit ipsa uoluntas, neque apuparentis delectatronis ipse concupiscentia. Absurdum enim es riseipsium apparens bonum .uel delectab se. Hic locus communis est omni, cuius in diisnitione sumitur,ut genus appetitiis. Genus autem appetitus, & v luntatis, Λ concupiscentiis,& Dicit igitur eos qui non addunt in ronibus talium appetitui alicuius apparens non diffinire. Adiecit autem & hoc Et in quot aliis copuit quia videri etiam quibusdam aliis apponit no solum appetitibus, porro dicimus syllogismum sophisticum esse cum ex apparentibus probabilibus. Si ergo aliquis diceret immit γ ν voluntas est appetitus boni,vcl concupiscentia cst appetitus delectabilis non addens apparens bonu,ves a Pparcns ducetabile, non bene diis niuit,quia non omne appetibile bonum,uel desectabile cst,quila suri appetibile est rapere aliena,sed non bonum. Nam saepe inqui clitet apyctentes, ex videtur ipsis bonum esse illud,ui appciunt, non est autem bonu.Similii cr ncq; desectabile, quare non in necessitat conanc appetibile bonii, vci desectabile sit plicitoe dicitur, sed apparcns cum haec dicit,adiecit opo tere rursus addcntes appulitui apparere in rationibus propositorum redarguere,ianu non bene diisnientcs dicentes ad ideas, vcl transscrentes ad illas assignatas rones, siquidem vidclicet illi sic disinientes ponunt ideas. Nam quia idca ad idem dicitur,non potest ipsum bonu, Se a' parens esse bonum.Nam nihil in idea apparcns.
Praeterea fictu quitim habitus di itio, conficerandum iahabente si quidem habentis in bubitu. Similito autem Cr in cratoris latibus. Ut si delictatio est iusta io, G dilictabile iuuabile. umersalucr autem dicendo fit Hi tu modi definitionibus quo Gamoso vno plura accιdit eum,qui finit, ex finire. Nam quisicientiam e finit, quodammodo Cr ignorantiam dimisit. Similiter
dilucido facto. er reliqua quodammodo dilacida, fiunt. inlimciendum g:tur in omnibus talibus, ne quicquam dissonti ei, sui
elementis utitur ex contrariis, erconiugatis.
Hic locus , coniugatis, vel etiam a contrariis arguere ponit.Na quia cognata inter se similito se habent, di conmtraria contrario modo oportet inquit assignata aliqua dis linitionetrassore assignatam dii finitioncm ad cog ta,videlicet competentia fim dictionem unicuiq: ipsorum
propne assignatam distinitioncm . Et si in aliquo dissonat destruenda in dius nitio ianu non sit illius, de qua assignatur. Et in his inquit dii sinitionibus quodamodo phara uno accidit diis nitim dis snire. Dcnim qui cognata dissest,& cognatis contraria, di contrariis cosnata silcntio dis Iinit.Io considerandum esse inquit ei qui in his utitur escinetis,uid clicet locis acceptis ex contrariis,& cognatis, & his quid cx contrariis, uia si contrario contrarium,& cωirario contrarium,de his ex cognatis, ut ut se habri in uno cosnatorum,sic citam in reliquis.
Deinceps in iis, qxae ad aliquid sunt, considerandum , si ad quod genus in natur. π Pecies ad illud quoddam inignatur: vist opinio ad opinabile, er quaedam opinio ad quoddam opinabile. Et si multiplex adsubmtiltiplex, CI quoddam mutiplex ad quoddam submultiplex. Si enim non se Uignatur.
Inquit considerandum esse in his ad aliquid, si id quod
149쪽
oset reliquis. si autem non piarer erunt definitiones reliquis,
quoniam duae sicundum nomen orationes accommodabunt ιν
ad eadem: π quae prior in gnata. er quae posterior. aut inquit quidam respondentium ob ignorantiam saepe univocum aequivocum dicunt. Nam quacio comprieret assignata natio omnibus, ceu qn aliquis dic rei, ιν animal est substatia animata irrationalis, quia ratio haec vastignauit non competit omnibus, coactus dica, si non vana est, si non compGit omnibus,nam aiat aequi-uocumsta in aequi uocis non potest una pratio distinitiva inignari,vel ruri as equivocum vniuocum,ut si assisnaret unam communem Mis nitione in ambobus, vidulicet in omnibus signiscatis θ nomine, coe quod motus in aetius intemus entUechiaq; mobilis,qua mobile dicet talis,quia cum assignata fixe disinitio sit omni motui comtens motus deinceps uni uocus est. Nam in uni uocis una est cois dissitatio, quia igitur ut diximus quidam resipodentes per
ignorantiam dicunt aequivoca uni voca, & uni voca aequi-υoca,& ob id reprehenduntur ab interrogante,tanq non bene Tignantes diiunitionem,porro pro his prius habenda est consessio,& consensus.i. oportet interrogantem cogere respondentem concedere vinim dissim bile sit aequia vocum,uel univocum. Nam magis inquit coctaunt vera non pneuidentes,quae sutura sit ex concessione cosutatio.
Nam si aliquis distini et bonii, voebi gratia sic, P est aptum
secere bonos, congruum est primo concessionem facere ad interrogantem,utrum bonum aequivocum,uel unium cum est.Et si dicit,quod univocum, ostendendo interr gans , et non omnibus bonis assignata ratio competeret, sie con tare illum poterit.Qdui aequivocum dicit, corrisendum est,uesutis qui tentat aequi uoce dicti unam dissinitionem assignare,sed crimq; fuerit) dixit pro hoc, vesdiuersivocum,uel multivocum, si noncta consessione inquit respondens fugiendo confutationem huius,u, non competat assignata ratio omnibus, quae sub nomine fiunt, inccret univorum non uni vocum,sed Tqui vocum esse,inquit oportet) ut etiam tali modo ad consutatione dicti considerando si ratio lime competit etiam reliquis, & sie arguere ipsum, tanqratio univoci sit assignata de aequinoco. Et enim competat etiam reliquis, quae dixit esse uiuo Ca, nam quorum una est ratio haec uniuersa sunt, si autem non fuerint univoca, & assignata ab illo ratio, ut univociassignata est, &sic cosutabitur op plures fiunt diiunitiones ipsariam specierum, qua ille assignauit dicendo animal est substantia animata irrationalis, & illa posterior, quam interrogans adducit, ' animal est substantia animata sens tiua, & qui communis inuenirctur cile ei doni ad illud qd videtur ipsi aequivocum esse. R ursum st quis definiens aliquid eorum, quae multipliciter
dicuntur. Cr oratio non accommodetur ad omma. Que aequia
vocum esse non concedit, nomen etiam dicis non ad omnia ecacommodari, quoniam me oratio. Dicendum ad eis vidi, qu tuam nominatione quidem oportet uti, que tradita est, Cr quae hemita est, er non emouere talia. Nonnuta tamen non diis
Gndum 'mititer,ut plures. Nunc multipliciter inquit aequivoca, atqui & aliorum multipliciter dictorum,ut univoco α&inquit si quis dissiniuit aliquod aequi cum, ceu motus est sm locum mutatio , quia eadm ratio non competit omnibus speciebus motus. Non. n. Proprius, neq; auctioni, ncq; alterationi,
neq; reliquis, patet quod aequivocum est. Si ergo disputas redargueretur, & assignans dissinitionem minus, adhue autem instaret sortiter diceret ipsa non esse uiuoca, principio nec diceret nomen competere his,de quibus neque
assignata ab ipso distinitio. Vnde inquit oportet adt
tem sic dicere. ν nominibus oportet uti, ut plures dicunt.& non noua nomina ponere. Verum solent rebus competere nomina iecus, Pamphires, sed ut sapientes.N .n.ut plures appulanda est bona fortuna, selicitas, neq; lamiliae rector illiberalis, neque grauis prudens,ncque audax so tis, ut multi consueuerent. Di crunt autem haec ab illis, quae imponuntur, quoniam illa sic vocant studiosi, lixe putem vulgarta nominant, si autem alicuius complexorum gignetur terminus, eotin fiderandum est e qui aulieri alterius eorum, quae eo lectum
tur,oratione si s cr reliqua reliqui. nam sino. perspicuum quoniam neq; tota totius, ut si qui iam definiens lineam se ien rectam Inem plani babentis Mes.euius medium superabditur finibus. Si sinata l.neae oratio es, finis planι habentis senis.recte oportet esse reliquum, cuius medium superadditu senibus. Sed infinita neq; medium, neq; sines habet, recta aci est. Q re non o r: liqua reliqui oratio. Quia in diffinitionibus compositorum, si fuerit compositum, cuius dissinitio assignatur ex duobus quibusdam compositum, oportet. n. qui aufert a tota ratione alterius eorum in iussinitione rationem coliderare, si relicta pars assignat grationis reli 'diis nito composito distinitio sit. Nam si non neq; tota ratio erit iussinitio totius compositi disiniti in idem. Inquit ergo Si autem alicuius compi xorum assignetur terminus ut quod homo albus est aiurationale mortale sust tiuum coloris disgregativi visus, oportet cosiderare,& ausore rationem alterius, videlicet unius complexorum, ut animal rationale mortali.Si urso de reliqua. Est aut susceptiuum coloris dis resatiri visus, disinitio est reliqui, φ complicatur cum nomine, videstiacet albi,patet ui etiam dissinitio totius erit distinitio, si actast impium n6 est assi impii disiniso, neq; tota totius, ceu linea finita recta est terminus plani habentis terminos, cuius medium ante extrema, diuisit autem complexum,et dixit, si finitae lineae distinitio est, ut sit taminus planum ha bentis terminos,& in linea terminus plani, nam terminus
superficiei est linea. Ccterum illud ginis plani habentis
fines recte oportet reliquum, videlicet, cuius medium sit peradditur sinibus, sed in infinita linea, neq; medium. neq; snem habens,recta aut in , . i. oportet intcri relineam rectam ductam neq; medium habente, neq; lines. cui no est adaptare relictum, siue cuius medium extremis superadditur sinibus, quia neq; mediu habri, neq; fines, uare non est reliqua di finitio reliqui,vid licet cuius m tum extremis superadditur recte, sed neq; tota totius.
insupersi cum fit compositum qu)d definitur, equimembris
oratio a gnetur definitor equimedibris autem dicitur oratio esse, quando quot suerint eomposita,tot et in oratione nomina. π verba fuerint. Necesse enim in talibus ipsorum nominum commutationem'ri, aut omnium. ot aliquor . quoniam non plura nune, quam prius nomina dicta sunt: oportet etiam cum. qui definit, orationem pro nominibus afgnare maxime quidem pro omnbus 1 si autem non, saltem propiaribus. Sic
enim er in simplicibus, qui nomen commvlul, non definiturus est, ut pro tunica vestem. Aequi membrem dissinitionem inquit eam,quae habet partes squales disinito.Sed quod dicit tale est quia si composita ratio de aliquo assignata suerit totidem partes h bens,quot etiam compositum habet, cuius diis nitio assignatur,non est haec oratio disinitio illius. Nam in sic assiugnatis rationibus necessarium in nominum in nota transmutationem fieri, quia aequalia sunt etiam ea, quae sunt in desinito, & ea quae sunt in ratione, & nominis in nomen
transi ptio non diuinitio.Na ponitur diiunitio oro Gς, Vt igitur
150쪽
Vt igitur smplex in nomen transmitans non dissi nitu est, se neq: ex pluribus assignata ratio talis, ut unuquodq; nominum in eode in nomen transmutari positi dii finitio in. Dixit aurem illud i maxime quidem pro omnibus, si aut non saltem pro pluribus, perinde ac non omnia debeat ex necinitate composita nomina in diti initione ibnim transmutari in orationem.Nam susscicus est,ut in quibusdam plurima stimantur.Nam dicimus syllogismum demostrati vim ratione cn ex veris primis immediatis causim; conclusionis, quaquam syllogismum non diiuniamus. Fit autem hoc, in quibus dictum genus in cuius ninu. E enim prit dicta Om est disi initio, quia genus syllogismus, di in genus assimplum est in ratione . Sit aut apertius dictum per exemplum, ii homo albus in vir cassidus. Hie qualis est diffinitio disinito quo ad partes, de viritq; cinponitur in duo u nominibus, de ambo nota quae sunt in-d nno in equalia nota transumptas uertit in diis nitione, vel aliquorum qii seret trusinutatio unius, ut homo albus est vir candidus. Patet igitur, ν facta mariatione in diiunitione,quia plura nomina quae dicta sunt eorum indesinita non sunt dissinitio als ata. Nam oportet dissinitionem
nim quidem notismo nomine dici, genus cutem non. Sic uiatem
rebus se balantibus post icuum,quoniam generis, o non es Frentiae secutatim nomen commutalio facienda. Si autem non nomen pro nomine sed oratiotum pro nomine commutaverit,manifestam . quoniam silerentiae magis V generis definitio assio Panda est. Quoniam cognostendi gratia definitio inenatur. Minus enim differentia et genus nota est. Et hoc inquit oportere in trasmutationibus notum in nomina considerare si aliquis alterius nominis transi m-ptionen ciens non diis crentiae velut occultioris ita gelneris cum sit notum secerit. Nam oportet transiimptione ignotioris c cere, sed post exponendum cst si pra exciri plum hoc vidclica contemplatii sciretiae. Vnde inquit non in necesse differentiam sempertii et otiorem esse.
hahabet in homine, ut homo in sal rationale moriales 3κ iis,&scientiae capax. taurum oportet diffinientem cia nomina moration transmutare, ut qn dixerit homo albus est ais rationale mortale mentis, de scientiae capax habens colorem album,ves non olum, plurium saltem dc o
cultiorum, ceu syllogismus demeatiuus in syllogismus, in quo positis quibusdam &e. Hic syllogismus non mutatus est in orationem ob elidentiam,sed .lcmonstrativus transimptusest in Gonem. .Quod si noste fieret transumptio
nominum in rationes, sed nomina pronomine ali is assimiando censeret diffinitioncm css etia erit omne nomen
simplex in plex transmutandum, Ac sic fita distinitio
rem asserere,ut pro tunica vestem.
Adbue aut malui metuum erus er per ignotiora imminaeommutationem feceris: Vt pro homine albo.temgenam ea didum. Neque . n. definiuit, cum minus sit clarum, 'lle dicitur. Item inquit maius peccatum fit, si etiam per ignotioram omina aliquis transiimptioncm sacerct, ceu pro albo homine asiignando virum candidum.Nam quo ad disiniendum serit rationem captu dissiciliorem. cons tersndum etiam in eommutatione nominum si non ira assue lanificent . Vt qui contemplativamficientiam. Opim nem contemplativam dixit. Num opinios entiae non idem est. oportet extem. β d et, Cr totum idem ese. Nam contemplaistiuam quidem commune in utrisque orationibus est. relisvum uero diserint.
Inquit etiam hoc considerandum esse, si si impium incommutatione nominum idcm signat cum nomine dis. finiti. videlica si mutuesct eid .Nam si non idem in patetri etiam fim hoc praua sit assignato,ut scientia conte. plativa est opinio contemplativa, hic opinio non idem tagnis eat cum scientia.Nam haec est eorum, νε semper. eodem modo se habet, de sempiterna nuq de sutura, sed opunio est eorum quae possunt errare, & non codem mose
per se habent Oportet aut idem signiscare, siquidemi ta,vid sic et diis nitio eadem Sedebet cum iuilinito. Insupersi alterius nominis commutationem faciens non diserentia, sita generis commutationem Iecit. M in eo. s nuper dictum est. notius enim contemplatiua qscientia. Nam hoc Didem genus, illud autem disperentia. Omnibus autem notius est genus,communius enim est. Q aure non generis sed differentiae oportebat eommutationem feri quoniam ignotior est. An bre
uidem rideuia reprehensio est. nihil enim prohibet differena
quo circa in quibusdam si accideret dii serentiam notiore esse gcncre in nomen transumptionem sacere licebit. Si autem non nois transumptio in nomen sterct sed in omne de diiunitioncm,disterentiam inquit oportet magis transmutare i genus. Nam peculiarior cst disserentia rei q g nus,de diiunitio causa cognoscendi si,quare ob disseret
tiam hoc seri de bct. Sed ob genus non magis hoc q aliqd aliud simi sum generum cum ipso, ut si lucrit propositum
syllogismum d ratiuum desinire non syllo sinum simpliciter, scd d ratiuum syllogismum erit definire. Nam hoc quarimus ut proprium, & eorum quae stib syllogisti aliud magis dissert . Nam dii serentia minus tota esse ii g nus videtur non esse concessum paulo ante dictis. Nam dixit possibile esse disserentiam nominari per se notam, sed
genus non . Ideo de inquit oport3e apcretius transiumere,vcl si etiam nomen aliquando disserentiae non eius fiterit generis,sed ipsa res a differentia signiscata minus nota signiscato sub genere. Nam eum qui cognoscit disseren-3scere, ruam,oportet etiam ginus cognoscere, non tamen in cognitione generis & Asserentia continetur. si auum diserentiae terminum Uignaueri considerandumst oe alicuius alterius comunis est apignatus terminus. Ut cum
imparem numerum, merum medium habentem dixerit,determinandum qianam pacto medium habentem. Na numerus quidem communis in utriss orationibus est. imparis autem traria sumpta oratro. Habet autem cI linea, Cr corpus mesum,cum
non sint imparia. Quare non erit utique definitio De imparis. Si datum multipliciter dicitar medium habens, terminandum quomodo medium habens. Quare aut reprehenso erit, aut βωιο 'v quoniam non diseivit. Inquit rursus oporiae, qn transumpta fuerit dissere tia in orationcm considerare si assignata oratio differetiae& alicui alij competit.Nam si non competit alicui alij non est distinitio transumptae disserentiae. Nam oportet dissinitionem propriam esse huius cuius est,et ad nihil aliud coci Sed non sol im peccat qui assignat rationem positi ut disiserentiae,quae ab aliis etiam competit, sed etiam ii in omni
eo competeret de quo assignatur, de sic peccauit. Nam
qui dicit Ineae rem disinitioncm,linea est cuius media superponuntur extremis,peccat,quia haec ratio non competit insinitae Fneae rectae, quandoquidem haet non habeat medium, neque sines, sed neque superponitur secundum aliquas partes ab intcrmediis,quia autem hoc scili t m dium habens est denumero eorum quae multipliciter diacuntur. Nam quia numerorum est magnitudinum in assiuinnivit qui sic assignat, eo cy copetit etiam aliis assignata ro, vel incrcpandum estu, non bene accepit,quia indoteriae