장음표시 사용
51쪽
ἐum .ut disciplina, huius quidem, i ut fini aut ut eorum, quae sunt ad finem: aut ut eorum. qua sun secundum accidens. Vel rursium non esse Liquid cundum aliquem illorum modo . ratem autem ratio, σ in desiderio, ta' in alijs quicunque dicatur plurium. Est enim desiderium baius aut ut finis, ut sanitatis aut eorum quae fiunt adfinem,ut medicinae consiciendae: aut ut eorum quae sunt secundum accidens, ut in uino amicum dulce. non quia uinum, sed quia dulce est,nam perse dulce desiderat. vinum autem per accidens. Si enim austerum'. non amplius desiderat .per accides ergo desiderabat. Vitilis autem est lacus
his, et in his,que sunt ad aliquid. Pene enim talia ea qua ad aliquisiunt. Cum usus sit exemplo ambiguo,hoc seande esse scientiam plurium,& ostederit sim quot signiscata dici positi. eadem esse locntia plurium. Etenim v, finis, & eorum ad finem,& u, oppositorum ut finium, & q, huius vclut per se,&huius per accides,uniuersaliter inquit ex liis locis c5 struendum, ves destritendum ess e,& hoc, huius, ut si medicinam est ecliuam sanitatis,us proritas voluerimus alicuius scientiam construcre,demonstrabimus secundum aliquid horum medicinam esse essectivam sanitatis , vulsi fuerit ostensum ipsa scientia. ves. n. sanitatis,& finis,erit autem & morbi ut contrarii ipsi sint, vel ut ad finem ceu c luctam sanitatis efficientium,vel sicut per accidens,n boni coloris tanq si neq; propositi vesiit conserentis ad fine medicina est scientia,neque ut finis,neq; ut per accidens, neq; si principium erit medicina propositi,quod igit m dicina non est scietiade cantibus,& rhithmis ostendimus quia neq; hsc quicq conserunt ad finem hunc medicinae, neq; sunt fines eiusdem, neq; haec accidens alicui illorum, vel lini,vel alicui eorum ad finem. simit ters quis diceret
rhetoricem scientiam esse iustorum, ostedentes φ neque ut finis est. Non.αh c est ut finis rhetorices, neque ut elis
sectui ipsus sinis. non .n.iusta stat effectiva rhetoricae s-nis, destruemus problema, nam neque per accidens est ipsius. Non.n .accidit fini inclorica iustum.Rursus si appetitus alicuius diceretur,vel chis elit ut finis , vel ut eoru ad finem,uel per accidens,nam unius erit appetitus, ves ut finis erit ut sanitatis,ues ut eam quis ad finem, ut secari. vespurgari,per quae sanitas si,ves po accidens,ut dulcis amicus:Vinum appetit.Non. n.qua vinum,sed quia dulce perhoe ipsum ut amicus dulcis appetit. Nam accidit hoc esse ab ipso desiderauim ' hoc dulce erat vinum esse,nam Pnon quatenus vinum desiderat ipsum ex hoc liqua, quia dulcis amicus vinum austerum non appetit, quanq & ipsam non sit nihilominus vinum. Item ostenderetur ipsum appetere vinum non ob vinum ipsum, sed ob dulcedine.
Caeterum illud R in aliis quaecunq; dicuntur plurium a ponitur ne solum de scientia, At appetitu sit scrino, quaesolum sint plurium horum praedictorii,ves ut finis, ves ut ad
finem, vel per accidens. Item S: si aliqua alia plurium simi aliorum quorunda,& non horum, ut sensus, nam cum sit plurium aliorum est, nam plurium est sensus,quod vel proprij, vel cois, ves ipsius per accidens,&haec sic ostendunt.
v.g.quod non est auditus receptiuus colorum, nam neq;
ut proprijs sensibilis, nam proprium ipsus sunt strepitus rneque is cois,nam color Mon in sensibile coe, nam proprium in alicuius sensus,& non coe, sed neque m accis dens. Non. n.accidit strepitui color. Item os cndas vacuunon esse causam motus dicta causa quadrupliciter, de fimnullum modorum vacuum cile causam motus. Huc qum
zelocum inquit osse utilcm his qui sunt ad aliquid, nam ere aliquid alicuius,& aliud alterius in in his quae sunt ad liquid, sic etiam si aliquis dicaci quendam morbum
destriamus,ostendentes θ nec ut finem, nec ut id adfinε appetit, neq; ps accidens aliquis pol appetere morbii. Amplius transferre ad euidentius nomen, ut pro exacto in opinione,clarum: G pro curiositate Uidit assuer uim reis ram. Euidentiori enim facto,bene argumentabilis est porto. Est datem hic Iocus ad utrunque commvnis,ad construendum crat destruendum. Hie locus ex translatione,nam quia omne si magis argumentatio conuenici cum sit euicentius, proinde inquit transferendum esse occultari in euidentius,& sic arguere
periclitandum cst.Nam magis dubitabilior ad euidens fit argumentatio,similiter quoq; translatio in euidos utilis in ad constrii fonem, S destructionem Etenim dcstruere volentes aliquid transferentes ad euidensus. demestrabimus facilius, similiter& si construcre volucrimus. Nam volentes destruere,& ostendere o studiosus no in curiosus transimulantes curiositatem in ipsam negotiatione admodum cupidam faciled citru in propositum . Nac riosus nondum videtur signiscare euidens peccatum, staquidem curiosus est is qui in multis negorijs in inuolutus atq; implicitus. Potest etiam hoc a fortuna quadam adu nire,sia negotiatio admodum cupida,& auida iam dispositionem,S: proprietatem ad negotia indicat, instipo in1 studium.&electionem quod longe est alienum a studi
so. Rursis autem si volumus construere ui omnis opinio studiosi exacta,& diligens est,quia exacta nondum nota est. Nam videtur etiam signiticare neccssarium, nam C
acta videtur Se quae per necessaria fit, quod non omnis studiosi opinio habet, nam sunt opitiiones studioso,&de
contingentibus transscrentes exactum in apertum, ves in
verum facilii: & promptius propositu ostendemus . Naomnis studiosi opinio plana,S: dearticulata,& vera in . similiter etiam expositam ad alici opinionem propriam de aliquo,ut de voluptate quata ine ipsi videtur olledemus. Nam qui dicit exactam esse ipsius opinionem nodum notum dicit. Si autem exactum mutauerit m euidens aliquis notum facimus quod diceret, possumus etiam ostendere studiosos esse cupidos negotiorum mutantcs auidam n gotiorum tractationem in ipsam mestorum negotiorum tractationcm.Nam ipsum indagare atq; inquirere de coelestibus,d his quae natura costam est tractare mesta, multisq; implicitum estritalis autem in studiosiis Ad studiosi
opinionem non euidentem transimulantcs euidens in exactum, nam si exadtiam in necestarium,& non omnis orianio studios exacta erit,quare nec plana erit. de hoc l co utent possimus ostendere, ah in quidem lubidi
sus non temperans mutantes temperantem in continc
tem.Nam si continentis partes animae inter se non cons nant,& studiosi partes animae consonant,igitur studiosus non erit continens, quare nec temperans si idem est temperantia, continentia. Rursus aliquis pol ostendere siudiosum continentem transferendo continentiam in teir
perantiam siquidem studiosiis in cotisono, & conuenienti consensu potentiaru animae adinvicem sit, sed potentiarum animae inter se consenses est temperantia. Sic etiam Demosthenes cum volitisset probareu, non sunt agendae
gnatiae Philippo ob ea quae dedit,mutauit, transtulitq; ipsum dedit in ipsum reddidit. Item cum voluisset Thucydides excitare Athenienses contra M tylenaeos transtulit ipsoru distantiam in transmigrationem. Et consuctudo est plana tali viis,mutantes semper nomina in ea quae sunt apparentiora ut secare in diuidae,& comedere in mandi care,& sibridere in ridere. Item transferunt etiam astiatuin prudentem,& audacem in virilem,& mansuetu in ignauum, Simmobilemat liberalem in prodigum, sc nomi um
52쪽
nomici: eum qui studet recte administrare doinum in ipsim illiberal dic etia Callicles in Gorgia apud Pi
tonem tcperatos transieri in ipsos insensatos stupidosq;. Ad osteniendum autem eontraria eidem inesse, considerana dum in genere uicti uolumus ostendere,quoniam est circa senasum remiado, CT peccatum sentire quidem iudicare est. Bideare autem est rect π non recte. Et circa bensem utique erit reactitudo, Cr peccatum. Nunc ergo ex genere circa speciem dea monstratio fit.nam laicare est genus is ussentire, qui nanque sensit.ahquo modo emit. Rursum exspecte generi.quccunque
enim speciei insiunt, CygenerL vis disciplina praua est, Ur luo
plinae genus est. cum quendam nobis assignat quo uti poterimus ad problemata in quibus proponitur ostendere contraria cudem inesse, coe quod circa si sum est rectitudo de des ctus, ues circa opinioncm uerum &falliam. Hic autem locus inquat cosidcrandum csse in genere propositi quod si fuerit genus ipsius cotraria insent, de si fuerit hoc ita se habens eodem utentos demonstrabisnus, quia etiam circa
propositum sint cotraria, ceu quia sentire est iudicare aliquid.Nam genus sensi is est iudicium, nam iudicamus non stati sensu, sed etiam recte.Et iudicare possumus recte&male,quo circa etiam ipsi sentire ambo insunt, rursiis si apprentio est vera dc salsa erit etiam opinio.Nam species apprehensionis existimationisve est opinio. sic igitur a genere incipientes de specie possumus ostendere quod contraria eidem instat. Item etiam econtrario a specie incipiendo possumus ostendere de genere. Nam si miratur an dispositiostpraua&studiosa inuenientes in aliqua specie alicuius dispositionis thaec ambo, per eandem ostendo mus,u, etiam dispositioni ambo insitant,ut quia ars est species dii positionis, nam dispositio solum Pentia Z artes, sed etiam virtutes, sed inest arti prauum & lladiosum, naartium asta sunt pratae, si e vero studiose, nam nominς scientiae communius pm arte tur. inest etiam dispositioni cum sit genus artis prauum & studi um, similitam ius si opinioni salsium & verum insunt, ctia apprchcnsioni. Primus autem Iocus fusius est ad eonstrvinum. Secundus
stulem verus. non enim necessarιum quaecunque ge cri insunt,
πίφeciei inesse.Nam animal est Molatile, et quadrupes,homo autem non. avscunque ver speciei insunt, necessario π ge neri. Si enim homostidiosi σ animal studiosum est. Ad de struendum autem Cr primus quidem uerus occvndus autem falsus quaecunque enim generi non insunt,nequηθeciei. Quecunque uero speciei non ingunt, non ec se est generi P inisse. Cum dixerit seri costructionem illius quo dicuntur opposita alicui ineste,& a ginae species &a thecie generi, inquit. descendentium a s cre in specie, N. D propter quid genin opposita insunt de existimata eadem eidem speciei inesse sal s. sunt, sed a specie in gcncre descendentia vera
esse inquit,& huius causam tradit. Nam quia non nectitarium est quaecunque gencri inlimi de species inesse, ob id non est uerus primus locus. Nam quaecunque in si1bsta tia generis sunt compicntia ipsius esse, haec necessario&speciei insunt, quia genaa Vniuoce de speciebus praedi cantur,sed quaecunq; accidunt generi, non pro si is & haeeunicuiq; species necesse est accidere. Nam accidere generi diculur &quae cimq; alicui uni species earum quae in genere accidunt,ves etiam in substantia est ipsius, ceu animas accidit album,quia cygnus cum sit animal est albus. Porro quae dicuntur sic accidere generi non necesse est etiam speciei accidue,sed neq; quaecunque insunt generi huic
in substantia sunt alicuius species sub ipso, sed non ob id
ct omnibus stub animali, sed ut accidentia insunt generi et opposita,nam impossibile est in substantia alicuius gen ris esse opposita, nam sic simul essent opposita in scparabilia inuic sed quia eorum quae sub genere fiant, alia taliarunt,alia vero haec, ut praua de studiosa, ves alba de nu a,qua ratione dicuntur opposita esse insenere.Item coquod diuiduntur oppositis dii serrentius, sic insunt generi. Nam sic in animali quadrupes & non, ideo non sum cicni in ad ostensionem huius ιν opposita species insunt,ostendere senta ead opposita inesse Verutamen 'ui ostendit speciei alicuius generis ines opposita,Prsus demonstrauitli .s gencri eiusdem inesse eadem. Nam quia species sub genere est,necesse in etiam omnia quae insunt species in genere se,& his quae sub lyso. nam uniuersalia ter verum in il quaecunq, in specie sunt etiam in genere Oiam si idem erat illud in aliquo esse cu hoc omni incise non essaveriam hoc quaecunque in specie& in gen re.Namrationale & bipes in homine quide est, sed minia me & in animali esset,quia non omni animas inest, sed neque album esset in homine,quia non in Omni, nam comtrarium vcrum csct hoc, quaecunque in gencre etiam in specie,sed quia no idem est, nam species in genae in quo est etiam homo in animali, non tamcn omne animath mo est, neq; omne genus species necesse est fateri, quia quaecunque in specie sunt, eadem in genere etiam content hab eodem sed cum ostendit ad cinruetiones locum aeneribus de speciebus construentem falsum esse, de loca speciebus degeneribus verum. econtra inquit se habere in destructionibus, nam cu csse verum locum dicit quod non inest gencri, utem non intac species ostendit, nam Pnon initi animali, prorsis neque est in homine. sed illum locum qui nititur ostendere quod non inest species, hoe idemno inesse generi, falsum esse afferit. nam quadrupes,ves irrationste non inesthomini, non tamen ob id neque animali Causa aute huius cst,quia in plus est genus quam species. Nam quod inest alicui existenti in plus quam allia quid aliud hoc 3n neccsse est etiam in se ipsi in minus,
di sub ipso nisi insit omni in plus se habenti. Qia H vero
existenti in minus & sub aliquo communi inest, hoc necessiecst etiam existenti in plus S contincns hoc inesse. Ruisus econtra quod non inest alicui existenti in plus,n
quc alicui eorum sub ipso ilicst,nam si inest ipsi in minus, necesse cst in illo species quod quidem nus ipsius. Si a tem aliquid non inin exiitcnti in minus,non necesse non inesse ipsi in plus, nam alicui alii in existentium sub genere potest in illo esse, ut quia animali non in in inanimatum ne ue alicui eorum quae sub animas. Similiter quia hoc sine sense esse no inin animali, Qq; alicui species esus inest. Qire cisi quis calumniari pis dicta tentarit,&dixerit homini in se ipsum esse si ib animali, non amplius autem & animali. Non enim cst animal sub animal, dicendum est quod etiam animali inest hoe sub animali esse, nam cui θὶ animal aliquid inest,& ipsi animas inest: sed hominiqui in aliquod animal inin sub animali esse, quare de animali , nam minime potacbatur hoc in aliquo esse, quod in omni idem Q. Quoniam aurem necissarium est de quibus genar pres c. LGlpecierum aliquam praedicari, Cr qaecunque basent genus, aut de ominative a genere dicuntur . eripecierum aliuPam necessarium est habπe, aut denominative ab aliqua stea cierum dici. Vis de aliquo disciplina dicatur, π grammatica, cui musica,aut aliqu4 aliar scientiarum praedicabitur. Et
δε aliquis habet distiplina,vel denominative a disiciplina dicista , π grammaticam bilebi uel musteum, vel aliquam adiarum d solitiar . aut denρminariae ab utiqua earum dico ,
53쪽
3 ast alis, quia genera non sunt ipsa perse,sed in ipsis speciebus sunt de quibus praedicatur necessarium est si genus ut genus de aliquo praedicariar,de eode cetiam species
aliqua praedicetur,nisi lacrit proxima speci in ipsa generis
praedicati . nam de animas volatili pnedicatur animal non
tamen species de ipso praedicatur,quia ipsum est proxima
species animalis,quod quidem omisit addoe,quia neque utile eidem ada Lignandum locum erat,ves etiam de hoc species praedicatur siquidem praedicetur idem de eodem, species equidem est animalis .Porro cum genera sint talis
naturae,necessario inquit. N quaecunque dicuntur habere
aliquod genus,idest quibus inesse & accidcre dicuntur genus aliquod,his Omnino & specierum aliqua que sub genere inesse & accidere dic ut .Item quaecunque denominative ab aliquibus generibus dictitur se autem dicitur quibus accidit genus necesse est etiam ut haec a specie aliqua earum illius generis denominative dici,ut si scientia alicui inesse dicitur, necesse est etiam huic & aliquam specie earum quae sab scientiam inesse uel muscem,ves grammaticam,vel asqnam aliam.Nam si nulla species scientiae inest alicui, nec prorsis scientia eidem inest, sed si denominatiaue quis a scientia diceretur,ut sciens , hunc quoq; necesse est etiam ab aliqua specierum scientis denominative dici. Vel enim grammaticum,uel mulicum, vel geometra, vel in alia quadam scientia Nam si a nulla neq; diceretur scies a principi sed accipiendouniue sale & dicedo,ut si scientia dc aliquo praedicetur ves grammatice, vel musca, vel aliarum aliqua scientiarum praedicabitur, mutaretur atq; proficisceretur ad praeicata v lut accidentia, dicendo Nil quis haberet scientiam vel denominative ab ipsa sciemtia dicitur. Nam quado scientia de aliquo lic p dicatur Vt accidos eidem atque contenta sub ipsi , de hoc etiam necesse in ut aliqua scientiarum existentium siti, scientia praedicetur. nam quia hoc est veru univcrsat illud de quo aliquod genus pradicatur,de eodem etiam aliqua species praedicatur,& non potest esse aliquod genus subsistes nisi sit aliqua species, fit verui ctiam hoc cui dicitur accidere aliquod genus huic accidit etiam aliquid eorum illius generis, de hoc siue addendo cum illo inesse & accidere generis praedicationem faceret, siue etiam non adderetur ipsim inesse,verum denominative ipsema genere diceret, naA denominative praedicationes,ut dixit etiam in principio huius libri fiunt ab accidentibus. Si igitur utiquid ponatur dictum a genere quomodolibet. M ammam ποscrt,considerandum est .s secundum aliquam
specurum motus contingat animam moueri,ut augeri,uel λα
his corrumpi,uel generari,aut quaecuque sunt species aliae motus. ns si sic tam nullam,palam est,quoniam non Moauetur. Ite autem lacus communis est 4d trunque. cr ad conis struendum. π ad destruendum. Si enimsecundum specierum mouetur,man sum, quoniam viuuetura σ sit secundum Gaa
sieciem mouetur patim quoniam non moueatur.
' Aud quomodolibet indicativum est huius, siue den
minatiue,siue etiam addatur cidem inesse genus,& exemplo MnQMinatiui usiis est, nam animam moueri dicendo denominatum a motu cum sit moueri, inaedicatur de anima, similiter ut e & ratio si animae incile ves accidere ali- qius dicera ipsam moueri. Porro hoc existente probi emate,Oporta re spicere ad species motusiqua sunt auctio, mi
nuti O,latio,alteratio generatio& corruptio. Nam com
munius & nunc dicit hos motus,perinde ac minus sit g nus,& ab aliquo horum motuum animae si possit bile est denominatiuam es cere praeclicationem, quo etiam modo
strui poterit ipsim moueri,ccusi interitum habet
anima,si augetur,si minuitur,s altera turdi sertur, quod si nullus horum motuum ipsi inest, destrueretur etiam post tum a principio.sipsam moueri. Quod si sin Xenocrates anima in numerus seipsum moums,ves ergo ipsim augeretur ab eodem ves minuaretur,ves est craretur, ves seri
tur,ves interiret,ves generaretur,sed neq; aliouid seipsum auget: Na ab aliquo addito auctu augetur, qa' extra in id quod auget .Ite id quod auga, ves minuis, ves alterati rincidei et in alium numerum,& exsita propria substatia cxiaret atque sic egrederetur ex suo esse quod crat. Item nec aliquid scipsum generare nec corrupae potest, millimum a seipso,quare nec numcrus potes .vesse dissinitio animi
eget destructa & dissinitiuum problema. 'd si quis diceret accidere substantiae animae existenti ipsum moucri,
ostendentes quod nec augetur, nec minuitur,nec mi Cum mouetur, nec st,nec comi pitur, nam nullum incomporcum potin aliquid horum pati. Ite ostendentes quod
nec alteratur,quia alteratio est secundum sensilis disserentias,quas non recipit anima cum sit incorporea, tollemus
sic etiam & destruemus positum. Item si quis dicerct desipas,oportet ipsiam ves lutari,ves tristari,aut metuere, vesdesiderare,quod si nullum horum deo inesse consentani est dclbuerctur citam ipsum esse passibilcm. Rursus si precans aliquis inuitus peccare diceretur, oportet ipsum vesvi,ves ignorantia peccare.Nam harusent species inuiti i uollantariiq;. quia si vi,oportet eum extrinsecam causam habere, & nihil ipsum conferre ad hoc, nam tale est illud quod vi sti si vero per ignorantiam, oportet singula ignorare in quibus consistit actio. Nam qui peccat uniuei lis ignorantia & si ignorando peccat, non tamen per ignorantiam , sed per seipsum peccat, nam ipse talis ignoratiae est causa,vi in tertio libro de moribus ad Nichom eum ostensum cst, quocirca ncque illi ignoscitur. si vero
auditor, nec vi,nec ignoratia peccaret, neque inuitus peccaret, sic certe destrireretur hoc. speccata esse inuoluntaria. Postremo quod ad destriictionem di constructionem locus utilis sit, perspicuum est, nam ostendentes quod nest i species generis inest proposito, destrueremus probi ma quod si ostenderetur aliqua species generis incile proposito construi poterit genus ineste ipsi. Non abundanti autem argumentatione adpositissem. i tendendum ex definitionibu aut quae sunt propositae rei. Maque videntur,is non ab unacta a pluribus.Facile enim deafmentibus argumentarierit. nam ad defrutronesfacilis argumentatio est.
Videtur iam mentionem serisse in nraedictis de argumentis a loco dissinitionum, per quae dixit. Alius est sacere iussinitiones accidentis di cui accidit,vel amborum s cundum utrunq;,vel alterius,nam a dissinitionibus velut ab euidentioribus, in eo quoq; loco putauit argument tiones sumendas esse.Hoe autem idem etiam dicit, unde
hoc non diuinitate,sed per dissinitionem accidetis est de structio,& constructio,haec autem sunt dissi nibilia in quibus quae inre si di sinitio est positum, sed usus di nitionis non distribile est. Esset item additum ob locum hunc itilud pluribus eiusde distinitionibus utendum cst, n5 quod vere plures sint Eusdem dissitationes, sed secundum opinionem. Nam ob id adierit,aut quae videntur,nam addi
ctis dissini tionibus propositi putat utilius esse accipientes ad propositum oportere ab hoc arguere ad problema positum, quod positionem dixit. Ru iis aut constru do ipsi im aut destruendo idem euenit. Item argumentatio facilis est a dissinitidibus cum multas habcat occasones, ceu posito hoc aequalia esse infinita, dissiniendum est a quale, ut nobis se utile ad propositurn,ideo oportet destruescan
54쪽
problema sic dissimre aequalia sunt quae aequalibus partubus constant. Nam sic non possunt enc infinita eo quod a principio infinita no pollunt mensurari. At si voluerimus construere distiniemus aequalia est equae nec scib excedat, nec deliciunt. Namsic se habet etiam infinita inter se, sed opus est his qui non abundat argumentis & plures distinutiones sumant esusdem, nam a pluribus iacilior fit inuetio ad propositum ceu qussitum sit,si voluptas bonum sit, cuius plures sunt assignandae diis nitiones xve quod si lenis minus,atque hac quod sit generatio in naturam sensibilem,ves haec quod in irrationalis profuso,& hic quod est actus ipsius habitus secundum haturam impedibilis, vesaliquid quod sit finis consequens ultimos asus, nam pluribus assignatis iussinitionibus, facilius abundabimus etiaad destruendum. Porro fieri potest ut ex traditis dissinitionibus de voluptate argueretur quod non est bonu, & qae
est bonum.Item potest illaid contextusscilicet non abu danti autem argumentatione dictu esse non quia de quodam alio loco mentionem faciat, sed velut additum praedicto esse, nam si diuidentes genera in species nondu sane possumus destruere obicina eo quod in speciebus etiarelinquiuir quae dam dubitatio. Porro dicentes anima moucri non dicunt congrue accipientcs ipsam non alterari, nam ipsa irascitur,tristitur,& utatur,discit, & meminit, ac opinatur, quia igitur dubitabile hoc esse videtur,an i si anima haec patiatur, velis qui habet animam sit qui irascitur,vel tristatur,ut dicimus. Inquit autem hac dimittentes Dorici dissinire quid est moueri, & accipientes assugnatas diiunitiones moueri& eligentes de his utiliore ad propositum ab hoc argumentum est nobis sa ciendum,nquod moueri est mutare locum ex loco, nam hoc p0sito moueri, anima moueri non potest, quia nec mouetur in loco ad locum, quandoquidem hae mutatio de loco ad locum sit peculiaris corporibus. considerandum arum in proposito. quonam existente necessi est positura ess,aut quid est ex nec state , fi propositum est.
construere quidem uolem quo existente, propstum erit ex
nusitate:itam ct ictud ostendetur esse. π propositum Uerum erit. De Duere autem uolenti.quid est si propostium est iram si ostenderimus eonsiquemn stum non esse, interim les erimus propositum. Hic locus est ex illatione, duplex autem est quippe sit constructuus de destructivus, nam proposito quoda problemate,quod volumus, vel consimae,vel destiuero, inquit considerandum esse & quaeredum quae hoc sequitur,&quae rursus ipsum sic sequuntur. Et si voluerimus ipsum construere, sumendum est aliquid horum, quod sequatur ipsum. Nam illo prorsus posito erit etiam hoc, quia sequiatur ipsum, nam si antecedens & consequens fecitndu primum dictum indemonstrabile existens erit constructi erit problema ex illatione & sequela,ut si fuerit problema
virum Ois voluptas bonum vel non.Et voluerimus ostendere Omnem esse bonum, quaerendum nobis erit quid sequatur hoc scilicet omnem voluptatem esse bonum &illud construendnm est,ceu si sequitur hoc,videlicet omne voluptatem este secundum natura hoc sic se habere ostendendum est. Nam hoc ostensis erit cum ipso simul oste sem etiam hoc omnem voluptatem e se bonum. similiter etiam si probaretur omnis voluptasvirtus esse,sequori rursus hoc bonum esse omnem voluptatem,sic & Plato in Phadone volens ostendere animas apud inferos esse &seruari, accepit illud quod putauit sequi ex illo, scilicet hoc ex mortuis sunt viventes, & hoc probauit per hoc contraria ex contrariis fiunt, sed contraria sunt mori de viuer Itan in Menone volens ostendere rursus virtutes es
se docendas,accepit id quod sequitur hoc, quod est ipsas
essescientiasinam si virtutes sunt scientiqvirtutes fiunt docendae, hoc autem quod accipit se probaretur, qui optime disponit animam omnium couenientium & cogruentium scientiam casset,sed habens virtutes optime disponitur anima , igitur habens virtutes cara etiam omnium congruentium,igiti virtus est omniti congructium scientia. potest etiam hoc ostendi cuiuspitalia aliquis sciens est, hoc est scientia,sed virtutis praesentia sui scientes conuenientium, igitur virtus est scientia. Item rhetores numtur plerisque in locis eodem arguedi loco. Porro obiicientes alicui homicidium ostendunt ea qux sinuuntur homincidium, ceu quod est inimicus, quod insidiator, quod viasus est eo tempore eoque loco habere ensem. Iteis adulterio quendam accusantes, probant quod comptus&LE-ue ornatus est, nam sic videtur sequi.& vacuum proba tes putant hoc sequi motum,& sic motum esse accipiunt.
probantes igitur problema hoc quod sequitur propositu illiae esse ostendemus. Si vero destrueremus,rursus assiimamus quae sequuntur propositum ad destructione,&ostendentes illa non esse, destruemus etiam propost a. na si nos uens, nec praece lcns secundum ipsum dictum locum secundum indemostra bilem qui est ex illatione destructi-uus, ut si propositum nobis erit ostendere,non omne V luptatem est e bonu, ostedentes hoc cosequens hoc omnε bonum bonum non esse,ostendemus propositum, ut staquitur hoc, licet omnem voluptatem bonum esse id, scificet etiam voluptates cimedorum bonas esse.Ruritas quia diametrum non commensurabilem lateri ostendere v Icntes & accipientes commensurabilem esse consequens, &ostendent absurdum hoc esse, tollemus diametrum
esse latcri commensurabilem, nam sequitur ipsum hoc scilicet imparia aequalia esse paribus,ri etiam in libro de priori rublutione ostensum est, sed hoc impossibile est,igitur& impossibile est illud quod sequitur hoc. Rursus osse dentes illud quod inuitur hoc, scilicet vacuum esse,quod in aequalis vclocitatis inaequaliter grauia seri, quia hoc absit Uum,tollcmus & dcstruemus vacuum esse.Sic etiam Platoin libro de ciuili destruit iniustitiam esse bonum consilium accipiens id quod sequitur ipsumvidclicet iustitiam est. malum consilium,& ostendens non ita se habere. Πεquod temperantia non in virtus osteditur per destructionem consequentis hoc, talicet temperantiam esse virtut εNam si virtus est temperantia, costila dispostio esset, sed
ta5s non est, igitur nec virtus. Item quod nec coloris propria diiunitio est. haec proprium sensile visus, se
ostenditur,nam si sic, color .icie numero eorum quae
sunt ad aliquid, sed non est ad aliquid,igitur est qualitas, talis autem ostenso est disinitiva. Item si sequitur hoc sciscet virtutem ex se sum cientem esse ad selieitatem,illud cilicet consentaneam non esse deductione, quod si est eo sentanea deductio , non erit sit ciens virtus per se ad soliditatem.
Amplius ad tempus inmolandum s.licubi dissonat: at si d
nutritur dixerit quis ex necessitate augeri. nutriatarenim semper animalia, gentis autem nonsemper. Similiter avit σsiscire dixerit quis remini ianam Me quidem praeteriti temporis est,illud aut presentis er futuri scire enim dicimur prasentia erfutu a,ut quoniam erit desed solis. lasci aut Enon contingit alterius quam praeteriti. Cum dixtat de loco destrum uo ex illatione qui in destructione consequentium fit,adiungit predicto lacu destructiuum illum a tempore, qui est quod si positum ex necessitate sequitur aliquid dissonaret s)cudum tempus tanquam existente sicio alterum non sit. Non enim amplius
55쪽
egent ea quae sie se habent aequaliter,em si sumi positum
hoc ut nutritos ex necessitate sequatur auctio, hoc certe de iemus ollandentes aliquem nutritumali sed minime augeri, nam animata a senescentia nutriuntur, alioquin no siem,minime tame augentur.Item quod ipsum scire nosequatur reminisci,neque sciens omnia memoriter teneat extempore ostenditur, siquidem memoria sit duntaxat praeteriton δε scientia etiam presentium&futurorum.
Nam astrologus etiam futuri desi qui j solis vel lunaetae tiam habetatem quod non sequitur reminiscetia ipsas diu
sciplinas, andoquidem reminiscentia sit eorum quae facta sent duntaxat,sed disciplina etiam futurorum, nam di scipsina est de sutura eclipti. Ite nec sensum sequitur scientia, nam sensus ab ortu natiuitateque sunt nobisscientis vero posterius. Item ob idem nec appetitum praeelectiosequitur,nam posterius aduenit prae electio, sea appetitus a natali die licetiam nec sensitiuum sequitur sentire, quia dormientes etiam sensitaui simus, sed minime senuentes
Amplius vivisus motat est dueere ad id, ad quod plurima
haberias regummorumfacultatem. Hoc autem erit quandos quidem necessariuia, qtiando autem apparens necessarium, quoioque autem nec a parens nec necessariam. Necessarium
qindem, quando negante eo, qui restondet aliquid utilium, ad illud rationes facit. contingit autem id taliam esse ad quα pio am argumentorum facultatem babemus . Similiter cutem Cr quando intactionem ad aliquid oppositum factum
interimere conatur. boc enim interempto . Cr propostium interimitur. Apparens autem necessarium est . quando vis detur quidem utile, πaceommodatum poni, non est autem
ad id, ad quod fiunt Mutationest sine negante eo, qui diastutationem sustinet .sue ab inductione probabili per postri
nem ad idem factam.interimere eonetur id i sum. Reliqxum vere,quaeso nec necessarium est,nee apparens ad id,ad quodfut Mariones sed ut Mei ut redarguere restondentem. uerum
oportet deuitare postremum dictorum modorum, omnino. u.
semotus er extrantus uidetur es a dialectica. gare oportet Cr restondentem non disicordem esse, sita ponendo,qua non utilia sunt adpositionem ignificare oportet quacunque non uia dentur,ponere tamen .nam magis perplexos esse ut plurimum tantingit eos qui interrogant,quando omnia huiusmodi eismasti fuerint di non conclutant.
Locus quem nunc tradit,in quod transferatur problema,& ratio ad hoc ad quod bene abundamus argumctis,
quem dixit esse sophisticum modum, quia sophilus etaiietudo haec in relinquere rationes de propositon traducere ipsas ac transferre ad hoc ad quoa abundant argumentis,ut in Protagora Platonis ipse Protagoras facit aliquan do sabulas quasdam narrando, aliquando de poematibus rationem iaciendo, in quibus potest abundare argu mentis cunans sacere rationcs de propositis problem tibus secundum interrogationem & responsionem .igitur trant ire a propositis ad alia quaedam, ut abundet argumentis & rationibus , non tamen utilibus ad propositum plane sophisticum est, fit autem aliquando& necessaria translatio & digressio, quando in tale seret quod construetiimvtile est ad positum ex principio,iccirco otia modum sephisticum cum sit uniuersalis in dialecticis p nit, nam dialetaei digressio est in talia per quae ostensa illud a principio positum simul probatur & construitur.
Nam ut ipse inquit, aliquando quidem in necessarium&utile ad positum ex principio uastautatio talis fit, aliquando autem in apparens necessarium, sed minime necessa rium aliquancio autem in alienum plane, & neque necG
sirium ad propolitum, neque phantasiam necessarii primbens, qui sane modus translationis ti sumptionisve plane est histicus, igitur ad necessarium tit trismutataO,quando aliquo interrogante propositioncm non conserentem ad ostensionem propoliti respondens non cocederet ita mutans de ipsa eadtim rationem laceret probando ipsam,&abundaret ipsam argumentis. Nam patet quod
construetio & probatio talis propositionis constat aliquid ad problema ex pri ncipiis siquide obtulit ipsam in terrogans, ut per ipsam inedet propositu, ut si problema aliquis probando hoc Oem voluptate esse bonum accipi. ret in ostensione huius, cy est fim naturam est bonu, de
respodens no concederet,abudaret aut magis ad proba tione huius interrogans,& digredies de hoc omne fm n tura bonum esse ratiocinaretur olundcndo. equidem partim quod sin naturam unicuiq; propriu est, & proprium unicuiq; est bonu, partim autem quia illud quoci est pr
aut praeter naturam malum id di corruptiuum eius est. Si autem prater naturam malum,illud fim natur1, igitur b numiquidem contrario contrarium δε contranu core
rio.Nam talis transgressio utilis est adpositionem a princtpio, nam non concesso hoc, no possct propositum talem di necessariu hoc ad positione ex principio. Rursus voles aliquis ofunderem animus immortalis, acciperet quod mouetur ad os mdcndum, ν etiam a Spso, sed aliquis non concederet ipsam moueri,sed qui abundat ad idem
argumentis transferendo ad hoc facit rationes ostenden
do quod mouetur, quod partim intell1git, partim discit, pamm laetatur & instatur,& partim sentit ac sperat,& partim metu assicitinam si necessaria est ipsa transgressio ad propositum est talis modus transgressionis inductio, ut dixit in secundo libro de priori reselutione. Similiter a
tem & quando inductionem ad aliquid per tropolitum
cum fecisset,daemere niteretur tale esset, instans contra interrogatam propositionem velut viilcm ad propositi ostensionem. Potest etiam simpliciter non concedi dicendo non esse veram propositionem dicentem,omne secundum naturam bonum esse. Item potin inductione idem dcstrui dicendo mori secundum naturam cum sit, no egubonum.Similiter cliam algere & aegrotare. Nam nil horuin secundum placitum, sed secundum naturam. CPteruillud,scilicet ob positum signis caret hoc per ipsam positam propositioncm,nam propositio haec, omne secundunaturam bonum est, sed inductio per hanc eandem Pp sitione vidciur ficta oludere1plam esse falsam, nam accipit singulana Faedam secundum naturam quae palam Videntur non esse bona.Porro qui transmutat ostensum perinductionem & positum, & hoc destruens ad necessarin proposito translatione facit ceu si diuidens diceret quod non omne quod natura fit secundum naturam, sed optimum eoru qiuae fiunt natura, sed eoru quae assiimpta sunt per inductionem nihil tale est Eadem autem ratio &si aliquis volens probare hoc, nulla voluptate esse bonum,acciperet propositionem hanc,quod nullum bonum gener tio tanquam assumpta sit etiam haec,sed voluptas est generatio.Possimus quoque ad hane propositione& simpliciter instare non concedendo. Item possumus per inductionem utendo proposito facere falsam propositione quae dicit sanari cum sit generatio,esse bonum, & discere. Nam
hoc ad ostensonem eiusdem propositionis a proposito problemate digredi de destruere posita per induetionemorindentia quod non simpliciter bona sunt,necessarium est ad propositi inesonem, liquidem sublata eadem propositione per inductione non potin illud a principio propositum quod nulla voluptas est bonum, ostendi. Nam hoc destructo uillam generationem esse bon propuia situm
56쪽
situm quod erat hoc, nictam voluptatem bonum esse toti litur. igiturnecessaria vitalibus ad propositum transpositio problematis haec ad talia ves potest haec der onmedicere perinde ac illi per instantiam deducentem ut abundet induetione utatur, ram videbitur neq; is aliquid ab serdum iacere, si per inductionem ad si abundat rationubus tolleret positionem. Ves mans dicium taleob verba hac, smilitis aulcm Ac quando inductionem ad aliquid ob positum saetiam interimere conatur,nam hoc interem eo &propositum tollitur,perinde contritus & scriptura cum hoc verbo saddi & non faciens. Nam dicer tur similiter autem & Qiando inductionem ad aliquids eii ob hoc propositum, vidclicet hocin quod transmuta
fio fit. ad quod abundat argumetis, truere nitori hoc respondens eo quod instarct eidem. Nam hoc intem
empto per ql probabatur propositum problema, quod etiam ipsim propositum dixit, destruitur etiam probi
ma. igitur necessaria fit in constrii onem huius transmutatio rationis intereoganti, nam si aliquid esset constructu problema ab interrogate perinductionem, nihilo tamen minos dialectiei in hoc per inductionem ostendereri positum,vel per fullogismum. Deinde in ratione indueti-ua est accipiente aliquid tale usui utile ad demonstrati nem ad quod abundat pluribus rationibus disputans cum ipse ad hoeinstantiam faceret, quo vici necessaria sit construenti proposistransmutatio rationis ad hoc, nam si respondente ciceme non esse id quod est secundum naturam num, into gans per inductionem construit.& probat idem accipiendo in unoquoque animali, quod quacunque sunt secundum naturam uniuscuiusque ipsorum sunt bona, ut secundum naturam, equi sunt bona equo, & canis cani, re leonis leoni. Vtrum im accipiemti . quod am quae sunt hominis secundum naturam semei bona instaret contra hoc qui Dure opposito . sed qui abundat ad hoc ostendendum pluribus argumentis,transmutabit sic ob quod abundat pluribus non aliter quam necessario, siquidem hoc non ostenso tollitur etiam ostensum ex principio hoc, scilicet omne secundum naturam esse bonum. Ostenderet autem hoc accipilando omne secundum nataram homini vel bonum honestum , aut desectabile, aut utile esse, & cum unumquo uchorum
persuaserit postlixe assiimeret quod omnia haec sunt,una. Nam erit huius hoc ostensivum ad quod instantia
quo concesso ostenditur omne secundum naturam bonum esse, ut fiat in apparens necessarium, sed non nec ecticium transnutatio, quando de aliquo nominatorum in problemate interrogam iaceret rationem, quod tamen nil consert ad destructionem: Ae conit monem problematis. Nam faciendo ad tale transmutationem ecscit phantasiani, vesin de aliquo utili ad positionem &problema faciendo rationes,ut si problema sterit de hoc, mundum esse sphaericum, S hie dissereret de hoc si unus vel plares sint mundi, via de hoe si sempiternus, vel g nitus ipse sit, vel rursusexistente problemate si voluptas
secundum naturam de natura aliquis dissereret ostendendo quid est natura, quia omne quod natura sit alicuius generi fit, hoc autem sicit vel interrogato iespondente Ee rationem sustinente, vel etiam negante idipsum, coes lixe interrogaret, an ei videatur omne quod naturast alicuius gratia fieri, & hie ncsarct, & ille relinquens propositum problema de hoc ostenderet abundans a gumentis ad ipsem, vel etiam inductione aliqua prob bis utendo non deducta in ostensonem proposituanquam incit dente tale, deinde in inductione utentes, &positione ad quam transmutatio fit perinde ae utile sithoe ad ostentionem propositi quod omne quod natura
st, gratia alicuius si, at qui tentat destruere hoe instat contra ipsem, nam si transmutatio interroganti in hoc
tanquam in apparens necessarium, quod utebatur hoe
ut ostensii propositi problamatis, ut si liic quidem perinductionem probabilim Ostendit quod omne quod natura si gratia ali iussit, quod non erat necessirium ad ostendendum hoc omne secundum naturam bonum esse quod erat problema, videbatur tamen necessarium, sed hoe ut teinductione,etiam respirare alicuius gratia fisra non concederet secum disputans, sed qui ad hoe rationes secitabundans ad idem argumentis, &esio tranc mutatio in tale dialectica quae in apparens necessarium est. Et loci ussis in ad transemptionem Stransmutati nem in tale. Item aliquando si transnutatio nec inneca sarium, nec in apparens necessarium, sed in continsens,& quodvis, ut si quis propositum ostenderet quod solum honestum pulchrum; bonum est indagaret pcteretque a re pondente si pulchrum ipsi honestumque videtur He& astarente, convcnir in dere quod non in abuda dando argumentis ad ostensionem licius, & redargueret ipsem.Nam plana cst diuersias pmblematis, S quia nc trum osten rum in ostensionem alterius consore potest eo quod nec necessaria,nec utilia dici possunt,quando aliquis dimittendo aliqua prohosti ostendari quaedam viatiosa oratione, vcl praeter historiam dicta,nam talia redargueret.Verum inquit seruandum csse talem digression tam omnino existentem phisticam & alienam a methodo dialetaca. Item censet in talibus digressionibus respondentem animaduertere quando interrogans vellet alienam quippia a proposito probi ate accipere trans-
serendoproblema, & ii ipsi non videatur sic se habere, concedendo tamen sc se habere subfgnificet ac in atquod sibi non placet. Equidem ponit propositum P
tia concludendi, nam accidit interrogantibus talia abu dare argumentis, quando aliquis idem non moline comtulerit haec , cuius gratia haec cliam proponunt, sed comcederet , nam perspicui fiunt eisdem datis non potentes aliquo uti ad propositum. Amplius omnis qui dixit unum quodvis quodam modo multa dirat, eo quod plura unicuique ex necisitate cons quentia sunt. ut qui hominem dixit esse, quoniam animal est, dixit. σquoniam animatum, G quotuam bipes. σ Pontam mentis. O disciplinae sinceptiuum. Quare quovis uno consequentium initum 'interimitur,et quod in principio s.cauere autem
oportet ιn but modi discutoris assumptionem facere. Nam quandos qui cra facile est ipsum consequens interimere. Quandoque autem id ipsum propositam. Hic locus idem est cum dieto paulo ante qui in illati ne destruebat. nam dixit considerandum esse quid est ex necinitates hoc propositum est, & hoc destruere, nam sublato hoe propositum etiam erit dei edim quod taquitur hoc.Idem autem & nuc dicit. Nam quia omne positum plura sequuntur,quando aliquid sequentium ip- destruxerimus, erimus etiam destruetes & ipsum. Verum differt hic dictus locus ab ita,quia ibi inquit querenda es.se quae hiruntur politum,hic quiem etiam inuentionem consequentium substr bit. nam quia omnis qui dicit m do aliquo plura dixit.Nam diffinitionem rei diei e potentia dicit qui rem diiunitum; dicit, quandoquidem dicat fenus iplici di specificas dis larentias & propria eiusdem. i autem qui dicit rem diiunitam potensa etiam haec di
cit , patet quod hac sequuntur dictum, quare cum qui piam horum demonstrauitans no esse, destruemus etiam
positum a principio. Nam qui dicit hominem , iam de animal, animatum, bipes & rationale dixit quare si quidi Alex.Aphr.lup Top. E
57쪽
piam horum non ens demonstraretur, nec homo erit. Eodem modo quia eum qui dicit virtutem in se suis cientem ad sui citatem sequitur hoc non esse consentaneam rationabilemve eductionem, atque non essetanitatem eligendam, nec quippiam aliud pino virtutem, si aliquid horum duarueretur, sublatum quoque erit hoc, scin licet virtutem ex se susscientem esse ad iclicitatem Rursus quia dicentem animam esse corpus, sequitur corpus per corpus recipi de ipsam esse elementum, vel ex elementis.quod si non est aliquid horum, nequc illud erit, Sc quia dicentem motum fieri per vacuum sequitur hoc ina qualiter gnauia aqualis celeritatis e se,& vacuum fieri comparabile pleno, de in quas tempore aliquid herum iri irae tum idem per plenum Sc vacuum. Quod si haec a
s arda etiam positum est absurdum. Caterum inquit cauendum esse ne sat transsatio 3 transumptio dificaboris,
de illius quod difficulter argumento ostendi potest. Nam e facilius est ipsum destimere, quam id quod sequitur ipsum, nam qui vult ostendere quod iniustitia non est vii-lis,facilius longe de ipsa niteretur ostendere hoc q si accipiendo id quod sequitur ipsam, videlicet cupiditatem lucri Se auaritiam de hae rationcs faceret, nam Vidcetur auaritia turpis esse, lieci mi s do iuuans sit. Unde probabiliter ostendendum est quod non in utilis iniustitia, interdum
VI Plato eo quod ipsa est animi morbus, de nullus animi morbus est utilis, aliquando autem quia omnis malitia nocet habenti ipsam, Se iniustitia est malitia, igitur ab iniustitia proficiscendo distred enim: ad auaritiam de illa facere rationes non in dialectici. Quibuscunque autem nece R est alterum tantum inesse, vel non inesse. ut bomni aegritus nem uel auitatem si ad alterum Dole poterimus Ashurare, quoniam inest. vel non inest, Cr ad reliquum facile poterimur, hae autem conuertitur a s ulrsis. ostendenter enim quoniam inest alterum,quoniam non inest rea liquum ostendenter erimus. si autem quoniam v n ine l. ollena rimul. reliquum inesse o lendEeserimus. Maiiij tam igitur, quoniam a utrunque uti I s hic locus est. Cum posuisset quosdam locos ex illatione de consec sone constructi uos, post lxve tradit locu expugnare contrarietate constructiuum&dinnicituum. Est aut locus ipsis immediatis contrariis congruens. nam quia h aec fiant immediata contraria, quorum alierem iacccsse in susc
psuo inesse si fuerit problema aliquod talium positum inesse alicui, si quidem accipientes susceptiuum immediatorum contrariorum de quo prsdicaretur alterum, ostendemus ipsi alterum non inesse, profecto demonstrabimus uialtoum positum eidem ineli, 'li ostenderimus alterum inesse eidem dcstruemus hoc alterum inesse eidem. Dignum igitur in his problematibus c et in quibus necesse est alterum inesse subiecto, et ambo limul impossibile est, ad quod aliquis abundant disserere. na per ah rum etiam
alteriam ostenditur. nam si aliciat ostenderetur inesse pro posito, alterum sublatum erit, si vero alterum non incrit, alterum construinam erit. migatur tale erit piniscatum
de aliquo in problemate, quia ostendimus contrarium eidem inesse proposito, vel non inesse construcraus & de si emus propositum,ceu si de numero pridicetur par &impar si de aliquo numero aliquis ossicoet ratione, c alia quis diccralysiim esse parem, deinde ostendari qae non m impar, igitur par, siue mi liis ostensum fuerit quod est impar, erit ostensum quod non est par. Similiter etiam si corpus animalis pi opositum suerit, ct Secretur sanari, si
vcro in docetur a grotari ostensum erit quod non sanatur, si no agrotans,quia sanatur atq; recte Vala, potin
sc cuam prosari. Eodem quoq; modo posito crisit
aliqua magnitudo infinita, quia omnis magnitudo, vURnita, vel infinita cst, ostendentes quod omnis in si ita destruemus aliquam esse in sinitam, ut demonstrauit Aristo.
in primo de coelo,ostendendo i , Omne simplo corpus a compositum sinita sunt. Hic quoq; locus congrueret contradictioni. Nam immediata in contradictio,&ipia quae non habet, ut contraria immediata in susceptiuis tantum necessitatem p dictam, sed in Omnibus.Nam necesse inde omni, ves animationem, vel negationem esse . quaresquidem affirmatio non erit negatio, ii aut non ais matio erit negatio. Nam siue diuitiae ostens, fuerint qd sint bonae, sublata crit negatio,sive quod non sint bonum erit constructa asarmatio,sed hic locus in contrarias m diaus non amplius est utilis ad ambasu ad destructionem de constructioncm,ita ad ii structionc solam politi conmtrariorum, nam si ostenderetur quod alterum is lorum inest, de non politum susceptiuo tolleretur alterum in elle cidem, quandoquidcm simul esse contraria nHucant, ait men non sicquitur ut si alterum non infit,rcliquum insit eo quod potin aliquod mediatorum ipsi inelle. Nam corpus h album o necinitate est non nigrum, si autem non altibum, non bido necessitate nigrum. Item si quis sui x is non infelix, non tamen si non iclix cst ex necessitate ins ita, quandoquidem non immediate opponantur subcitas
Ec infelicitas, quia contingit vias qui 'studiolus sit felix, ct si quidem studiosi is non malus, si aut cm non studiosus
non ex necessitate malus. Non enim immediata vinus
de malitia livit, & sapiens non fuerit non ini init, non t men non sapiens insanit, quare non amplius sic contrarias lint pariter utilia ad destructioncm dc constium em, Eo est demonstratio magis congruens immediatis, quae
per quintum dictum indemonstrabilem locum qui in ex
diuisione & opposito, ubi unum comm in di Visione concludii reliquum, sed mediatis demonstratio congruit per quartum qui est in diuisione, de alicro corrum in diututione dinruens ali crum. Amptius argumentari transferendo nomin in cratione cum longe magis consentantu alsum fuerit transumere, tuam ut ponatur nomen ut boni animum,nonfortem ut poniti sed bene animum habentem, quemadmodum etiam menti m. onasHrunt cm. Stmititer au im ρο eudaemona,euius utique daemonsuerit 1 ι si ut, quem asinorum Xenocrates inquit eu cmonaeum esse qui animam hac et Iigdiosam. Hanc enim unicuique esse daemolpem. L ocum nobis ab ctymologia assignat, nam si nomina transieram ad orationes sin etymologiam, nam hoc signiscat illud contextus,transferendo nomen sua orati nem,tanusint horum magis significanua,de cum conu nicias fuerit magis sic intclligere nos rana quam ut iacent, abundabimus argumentis ad propositum, ut si volumus ostendere quod quamcunque virtutem habens cst boni animi, scd non lotus sortis, transumemus nom n hoc b ni animi in orationem hanc Fm etymologiam. Est autemhax habens bene animam dest qui bonam animam habet, si ii ii boni animi est qui habet bonam animam,de bonam animam habet, de iustus, de prudens, de lapiens, nseque solus sonis boni animi erit, neque si sortitudo de ipsa bonitas animi. Quod vcro boni animi est qui bene ani
mam habet ostendemus appotitione sinultum, etenim bene speras, qui bene sperat,idest bona sperat. Rursus volentes ostendere quod studiosus selix est transumemus scitiacem in orationem secundum etymologiam . nam habens bonam sicli. itat cm signiscari videtur a lcsci. Porro si s lix uniuscuiusque anima, ut Xeno rati vidctur erit bene selix, de bene animam habens, sed bene animam habet si dicit Si
58쪽
ditatis,' tur studiosus est Mila. Rursus ostedere volentes
quod non in praesectio in ipso irrationali sumemus
tionem prae lectionis, quae in hac clechao ante alterum,
sed aliud ante aliud sigi in his est in quibus etiam est consulere, nam aliud ante aliud discemae cum oratione fit, sed nullum irrationalium consuliat, nec vult, quarς que praeclegit. Rursus vorentes ostendere quod sapiens no est minens transiimemus continet item in seipsum coacentem &cohibentem. nam hocsgnificat nomen, de ostendentes quod ibi dominans coercensq; in & hic cohibitu& imperatu aliquid erit, sed qui coercetur de sis bimperio in inuitus,& pugnans est imperanti, de ubi aliud est dominans coercensq; de aliud impcrio si bactum & cohibitii manimae non est hie consenses, sed sapiens habet partes animae inter se consentientes demonstrabimus propositum. Eadem quoq; ratio etiam fit de intemperato & incontinente, eodem quoquc pacto potest ostendi amicum non esse beneuolum, si benevolus quidem sit qui recte intcgigit,& vera ves bona intestigit ita non omnino recte ami eus iiii Idi.CHersilocus verismile& probabile,& di lecticum habet, notamen sane dictum in omnibus. Nam neq; bene marinus dicitur habens bonum mare,neq; b ne manus habens qui tenet pultaras bonasue manu , sed pugillatiis , neq; magnanimus qui ha t aiam magnam,
ideo neq; selix studiosis,ut iam clim qui dimon an bene disclicitatem habet in seipso.
Quoniam autem rerum alie quidem sunt ex neet rate: Hae autem, vi in pluribui t alia uero ad utrubbet, si quod ex V gitate est . ut in pluribus ponatur. aut quod, ut in pluris fias, ex necessitate, aut ipsium, aut contrariam ei, quod est, Min pluribus. semper dia lacum argumentationis. Nams quod o nrces tale est, ut in pluribus ponatur, manifestum qμο niam non omni dici inesse. eum insit omni . Qπare peccarit, fur quod Min pruribui dieitur. ex necessitate dixit,omni dixit nesse, cum non infit omni . similiter autem er se contrarium e quod in pruribus est. ex Meestate dixit. semper enim in paueioribus sici eontrarium e quod est ut in pluribur, ut st, Min pluribus praeui iam ter. bovi in paucioribus, quare multoriaris preeous bonos ex nec state dixit. similiter autem ersi quod es Wratis tesse, ex nee sitate dixit uel ut in pluribus. NeFe enim ex necessitate est quod ad utrabbet est. neque ut in pluribus . contingit autem, ex st non determinans dixerit. verum ut in plaribus, an ex nece tute dixit , sit autem res. vlla pluribui, diu. tare vi ex nec 'tute is dixerit: ut si prauum ex redandos ὀxit esse, non determinan tanquam ex n et Iuteis dixerit. distulare. Hic locus occasonem accipit ex ma rerum & in plus est si primus assignatus qui dignum esse volebat, ut respiceretur si alio modo insit tanu accidens traxitat, nam in hoc loco transumptum quidam est ut tenus, usui pro
prium, ves ut distinitio inexistens in ipsum ex necesiitate in istens,nam sic illorum vn uodq; accipitur, sed accidens transumptum est in id quod ri in pluribus,& pleriaq;& in id quod utrolibet aecidere potest, nam tale potestinesse,& non est alicui determinatum accide Item si ctiam accidentia quesam sunt inseparabilia erunt etiam lue his
quae cic necessitate insimi, ideo neque accidcns opponitur huic ex necessitate. Neq: enim utitur accidente,neq; aliorum aliquo, sed vehit asa diuisione uritur eo v neccssario inest & non, nam habemus quod rerum aliae quidem ex necessitate sunt, ut his homo est animal. Nam id quod omni dis per inest,hoe ex necessitate inest, similiter ne starium est Deum ineorruptibilem esse,aliae contingentesau harum contingentium aliae ut pleruq; ut hominem
quinque digitis constare de senem canescere,ars isto m-
mutopnolita his. Lhomine quatuor digitis vel sex nata. Nam in his sunt haec, ves seneticcntem hominem non canescere. aliae aequaliter, ut hominem ciuilia Rempubpram h administrare, vel non, peregrinari etiam, ves non, lauari
quoq; vel non. cu igitur talis sit differentia in his quae sunts alio modo in cistens alicui quis fim alium inmediceret
euarians modos inexistentiae ipsorum oec asionem dat argumentationis logices . Nam si quis diceret contingere locum Me incorruptibilem, vel hominem animal, vel rationalem, hic dicerct id quod est impossibile, contingere ut stinam impossibile cst ut Deus non sit incorruptibilis. vel homo non sit ais, sed qui dicit ipsum contingere animal esse, is diceret contingere etia ut non sit animal, nam tale incontingens. Item ' simpcr inae non semperi esse dicere nam op ex necessitate inclis per&omnimest, sed & si determinans ut in pluribus diceret esse illud quod in ex necessitate, idem error fit, quia quod pictuq; sit,contingit cetiam non esse. Nam ob id quod est ri in pluribus non est necessarium,ut si quis diceret demonstrationem ut pleri : veram est. Item s quis hoc ut in pharitas
mutans in necta ita te esse diceret cosimilis ratio fit. Na siquis diceret ex necinitate hominem quinque digitos habere diceret contingens necessarium esse, nam contingit
etiam non esse quinque digitorii,sta qui dicit ex necinitate oem esse quinque digitorum non inquit contingere noese quinque digitorii. Sed si contrariu huic ut in pluribus
ql est in minus. Nam ut in pluribus opponitur pauciori, sic etiam hoc ut pleritq; ei quod ut minus & raro. Porm siquis id quod raro ves ex necessitate esse diceret, vel ut in pluribus, reprchcnderetur, vel quia ' ut in pluribus cum non sit impini bile isse, dicit non esse, ves quia illud raro ponit esse ut in pluribus, ceu si quis dicori ex necessitateii, b cane pluere, ves ut in pluribus homines habere quin que digitos. Similito & si diccret aliquis a fortuna eorum quae litant,vel ut ex necessitate, ves plura ut pictaque seri, nansqn ex necinitate inin dicendo inesse ut plerim; ce te id quod omnibus inin non omnibus inquit in incinam ut contin enter holem quinque digitos hasere non omnem inquit esse.Sic etiam qui dicit cotingcnter ipsum esse
ves rationalem,us respira inrum esse, non omnem scinperdiceret tallam esse, nam necessarium est uniuersale sed contingens non tale est,similiter de vi siim . Rursiis si hoc ut in pluribus ex necessitate aliquis diceret, adhuc aut error
identi0r in hoc qui dicit ici quod raro est ex necessitate esse. Contingit igitur hoc fieri γ aliquis euariat modos inexistentiae, & addit qn quidem de manifestissimus elemchus fieret. Item contingit etiam illo non addente cidam determinationem, sed simpliciter absq; eo quo rcni dicati osse addendo modum inexistentiae reprehendi disputantem in quo pinabile est, transferendo id quod indesnite dictum est ad id quod se dictum in. Itaq; in modo contingentis non est verisimilis modus,&peripicuo sophisticus. nam qui dicat afferentem hominem eme ais ditasse in contingit ipsum aIal esse plane videtur calumniari ipsum.
Item fieret dialecticiis in itas solis si quis ea quae cotingenterinsunt,dicit simpliciter inesse,ceus quis aiceret simpliciter senescentem canes re,ves omnem hominem esse
quinque digitorum,nam quia necessarium smyllciter i esse videtur,& id quod simi sciter dicitur inesse ut neces.sario inesse dici,nam pronne sapiens, & simpliciter sapita est, qui vero non sic est i Ie qui est cum detreminatione. Nani laber sapiens quandoquidem in omnibus hocpprie simpliciter in& sine determinatione dicitur, de proprie Inexistens est, ui necessarioinae. Porro qui contin
s in in stens simpliciter de sine determinatione dicu
59쪽
Inen, merito corrigeretur: similiter etiam qui dicit necessario inesse id quod non sic inest. Hoc autem di ipse indicat suis dictis, nam in dicentibus contingens veluti existens simpliciter,& sine determinatione inesse utitur loco,nam prauos est edandos esse qui dicit simpliciter, indoetur dicere ex ne essitate, & uniuersaliter tales ipsos esse, non tamen sic se habet, nam cottingit aliquem & non talem esse saetiunesta redem. Porro ierunt Themist clem est edem sectum fuisse,qui tamen prauus no erat.
Sed aliquis quaereret quomodo D cotingens inesse ac non inesse in acclidens,& quod necessario inest, ves genus, vesproprium, ves dis initio, v l aliquid horum sub ipsis est,
quomodo adhuc redigeret ad loca que sint contra problemata ab accidente ostendens quod id quod ex necessitate est assignatum inesse non ex necessitate inesse. Nam demonstraret iste, vel quod non ut senus inest, vel quod non ut proprium,ves ql non ut distinitio ed ea quae lunt generis destructiva in locis contra genus. Similiter etiam in proprio & in disinitione, ut etiam accidentis probi mata,vel quia non ut genus,vel proprium, ves diis fione destruit, sed uniuersaliter ql non necessarium sub nullo illorum redigeretur. etenim accidens quoddam est necessarium. Item non per mahodum fidam tollit de fitq; n cessarium, sed propia euidentia vires,sed qui de it hoc probat,& construit actas, ut sit ob id reaactus locus construetivus accidentis ad loca contra accidens, ob id etiam in primo loco dixit non conuertitur. Οn.ndi XII,si Vt a cistens inexistens alio quodam modo asii auit. nam s bat illo coiias ves locus a genere,vel a proprio, ves a disi sinitione. nam accidens fiebat fim aliquid horuma signatum: sed in hoc conuertitur,quia necessario in ipso utitur,
quod potest etiam in ipso accline esse,sed neque genere,ves proprio,vel dis linitione. Amplius π si idem sibi deeidens posiveris, vi alterum, eo
quod alterum si nomen. Quemadmodum Pro icus diuidebat uoluptatur, in gaudium, π tueunditatem. σ Ietitiam. Haecen momnia eiusdem idest uoluptatis nomina sunt. Si ergo aliquis gaudere et . quod est latari, ponat accidere,idem viris
Di ipsi dicet accidere. Locus iste est a multi uocis, est aut st dicitur per ipsum quia nihil idem sibi potest accidere, nam accidens est in subiecto, 3e aliud ab eo cui accidit, & quod potest in essedi no inesse. Item n : aliquid idem sibi subiicitur,& aliud quid est ab ipso. Item nec aliquid eidem potest inesse &non inesse. Porro si quis errans in multi uocis velut fim disserentiam nominum habentium de rerum disserentiam diceret alterum alteri accidere, ceu stadius ensi, vel homini
vir,vel pallio indumentum, ves ipsi laetari gaudere,ves ies
Raudere exhilarare, is reprehenderetur cum idem aliquid
sibi accidere dicat. Nam haec subiecto & signiscato cadesint voluptas, gaudium,exhilaratio, delectatio. Equidem Prodicus nitebatur unicuiq; nominum talium proprium aliquod signiscatum ascribere , ut etiam Stoici, nam di- crates Faudium esse consentaneam elationem, de voluptatem irrationalem & duo atronem per aures voluptatem, ciuilarationem autem eam quae per verba fit. Est autem hoc horum qui lcgcs sanciunt. igitur dicere voluptatem esse gaudium non in error, ceu neq; unitat cm csse in
diuisibilem est error. Nam neque est dicere gaudium esse gaudium, ves unitatem esse unitatem, sed dicere alte umalteri accidere abstardum & falsum cit.
monum tem eontraria connectuntur quidem δει in vicemsex modis, contraristatem autem ficiat quadrupliciter complexa oportet accipere eontraria quoch; modo utile Deriter Ostruenti π construenti. Quod cutem ex riodis m
contrariorum connectιtur. Hoc auum eupἰ citer, ut amicis benefacere, π inimicis mesta uel econuerso, ut amictu male. et
inimicis bene aut qn utraq; de uno Duplicita autem Cr Feci ut amicis benefacere,eπ amicis mal Guel inimicis benefacere.
amicis bene, π inimicis bene: uel amicis male, Cy inimi. umerile prime autem duae ducte complexiones non faciant eontriis rietatem. id enim quod est amicis benefacere ei quia est hiimiis eis malefacere, non est contrarium. utraq;. n. eligenda sunt, Cr eius em moris. neq; id quod est amicis male, ei quod iniis micis bene. Nam π haec utraque fugienda, Cr eius em moris sunt. Non uidetur autem fugiendum fugiendo contrarium esset nisi alteram quidem siecundum superabundantiam, alter m autem sicuntum defectum ictum β. Nam si erub uniantia fuis
en oram uidetur esse: similiter autem π defectus. Cetere vero quatuor omnes faciunt contrarietatem. Nam id quod oeamicit benefacere. ei quod est am cis male,contrarium est. Si
mitifer autem Cria aliis. In unaquaq; enim eo: Mallane unum
eligendum. aurum fugiendum, er alterum qu dem bomi. auterum autem mali moris est. Manifestam igitur ex bis, quae diam funi, quoniam eidem plura contraria acccidunt feri. Nant ei. quod est amicis benefacore i , quod est inimicis benes cere. Cr id quod est amicis mali, contrarium est. Si mi ter autemo aliorum singulis quibuscunque eodem modo consideritis.
Hic locusαst a complicatione contrariorum & summa dicti cst, quia duae coniugationes contrari mni implexet inuic sex coniugationes complexoru es scini, quarum alii duae si int coniugationes non habet contrari cratem inter se, sed aliae quatuor habent, dignum itaq: putat si mere exordium a coniugationibus habentibus contra feralem, qsi aliquid tale posinam suerit, perinde acutem; terminorum eorum qui ponuntur in posito problemate contrarius alicui, unde respicientibus ad contrarias coplicationes in problemate coplicationcs tentandum est ii lorum sint vera, nam illast fiucrit ostensivcra,destrii iis
erit problema, quia impossibile in ut cotona smvix a snt, &talis in loci assumptio. Venim plurium ' dicit
fieret, si exponent contrarietates & coniugationes fa
dias ρm complicationes ipsara, offenderemus sex omne, sunt, & quoquatuor sunt earum sex quae hybent contra rietatem,& quae eode.Sint porro duae coniugationi, contrariorum, una quidem iustum de iniustum, altera adtem bonum de malum, & hae connectantur inuicem quibuscunq; modis connecti positant, m5 semctur&vr aquaq;
coniugatio habeat unum terminum alterius contrarietatis, itaq; erunt se copositis c5iugationes compolitorum non pluresqέλ.Vcl.n.vtruq; mrum mali cra contrari tate utriq; eorum ex allicra coplicabitur, & eorti hoc in clo ipsis complicitis duae coiugationes coplaxorum,Velautulto bonum,& iniusto malum connectet,& erit una haec coniugatio qus est iustum bonum,& iniustum malum,&subiectum in utraq: coplacatione in una. sest iusis, in alia vero est iniustum, & prolicatum in una est bonum,in altera autem malum. Aliqn quoq; econtra iusto malum,&iniusto bonum inest perinde ae coniugatio sit iustum inalum,iniustum bonum. Asqn autem eidem alteri si ibiectorum viritq; predicatum divisim complicabitur , ut iusto tunc Mnum.& tunc malum. & erunt rursus, alae dicte coiugationes, una quidem his tum bonum, iustum malum, altera aut iniustum malum, iniustum bonum. reliquae divuerunt γ econtra ambo subiecta sminum, siqn alteri praedicatinum mpla capimus,alio aut alteri, ut iusto Sin
60쪽
nso,asqn bonum, aliqn malu , R rursus iniusto asqn malum, aliqn aut bonum. nam erit altera iustum bonum, iniustum bonum,& akera iustum malum, initialium tu. Hae igitur siunt totidem ex duabus contrarietatibus co
secitis pidicto modo coniugationes & complicationes. Prima coniugatio habens virum; de utroq;. Iustum bonum. Iniustum malum secunda similiter econtra habens vum; de Hroq;. Iustum malum. Iniustum bonum. Tertia hiis p dicata ambo de altero si torim in parte. Iustum bonum. Iustum malum- Quarta & ipsa similiter habus predicata ambo in pane de altum subiectorum. Iniustum bonum. Iniustum malum, Quinta habes idem pdicatu de utroq; subio diuissim ut Iustum bonum. Et iniustum bonum. Scria x late smiliter habens praedicatum de vimque si abiecto. Iustum malum. Intullam malum. Praeter has non preest alia quaedam inueniri. complicatio, modo scruetur hoc ut complicatio habeat duos terminos ex utraq; contrarictate, quae est unam ipsis sex coniugationibus, duae quidem primae dictae in quibus utruque
contrariorum complicatur nulla contrarietatem faciunt.
Neq; enim iustum bonum incorararia complicatio huiciniustum malum est, nam ambae s in1vor & ambe eisdem habitus, nam eiusdem in opinari iustum bonum, & iniustum malum, nam amba sunt ciuiles. NU; rursus ea qua dicit iustum malum couaria est dicenti iniustum bonum, nam rursus &haec similiter salsa & fugienda sunt de eiusdem habitus ,nam est dem est opinari iustum malum &iniustum bonum, igitur inter se non pugnant sed sese consequuntur, sed cotraria sunt inuicem dcmuctiva. Verum dicendo ambo fugienda esse secudo dicta & ese Uusdem habitus morim; , de addendo quod fugiendum fugiendo non est contrarium, quia ponebatur in moralibus secti dum unamquoque moralem virtutem esse aliqua malitia, alia quidem in excellentia, alia vero in il in & inter se, Adiecit hoc, nisi alterum quidem secundum superabu dantia alterum autem secundum desectum. Quomodo igitur ibi contraria talia inter se& virtuti esse dicuntur, &P non si sterneq; sm idem virtuti & inter se in illis di--o est, nunc autem dicit, quia praedicta ambo cum sint sugienda non per superabudamiam ves deseditam sunt fusi da sed simpliciter, quia non sunt contraria inter se, verum demonstrauit Fm eoniugationem non habente contrarietatem, non dicendo deprima, quia in prima p sesus sciens erat,m ipse simul vere essent. Nam contraria num simul esse ae simul vera pollunt, beet simul falsa esse nihil vetet, nam contraria non diuidunt verum & satim ut c tradicitio,quia igitur secunda coniugatio habens ambas complicationes fiagiendas etiam habet ambas complicationes sayA: Ut non est impossibile circa contraria, Ob id ad ostendendum ipsas non esse contrarias iniis est oste sone hac quod fugiendum sugiendo no est contrarium, sed vel in solis in quibus circa iclem aliquid steriam sirperabundat, de alterum descit. It cm euulens & uniuersalitcrvcrum est v, bonum bono non est contrisu, sed minime, vetueri aliter verum fugiendum fugiendo non esse contra
rium verum. Caeteras vero relictas quatuor copscationcs inquit fieri,quandoquidcm ea si dicit iusta bona, contraria sit dicenti iusta mala, quibus erat complic ationibus tertia eoniugatio. Vnde ui ha complicationcs in his comitigationibus sint cotrariae utitur de monstrativo a contrario habitu de more, nam cotrarii more qfi iustum bonum dicens, & is qui dicit iustium malum quo metro contrariorem utens merito inueniet contraria es e plura si urium Item iudicare contraria contrarietate sin morcs probabile est & Salceticum,licci non verum. Nam a contrario more est dicere iustum bonum & moechari bonum, sed non fiunt contraria inter se iustum bonum S moechari bonum, esset autem contraria si esset ipse moechandi actio contraria iusto, na de his sic se habentibus est sermo. Item quarta coniugatio videtur ex contrariis componi quae diu est iniustum bonum cotraria est dicenti iniustum malum, nam de ipse sunt contrariae a contrariis habitibus. Item
quinta talis que dicit iustum bonum,& qu dicit iniustum
bonum. Nam hae contraria & a contrariis habitibus.s militer etiam sexta habet dicens iustum malum,& dicens imuistum malum. Etenim hae sunt praedictis contraria,unde cum ostendet has dedicet. In unaquaq;.n.coniugatione non eligendum, alterum aut sugiendum, & alterum quia
dem boni moris,& alterum mali moris sui dit. Patet igitur ex dictis quod eidem phara contraria fieri accidit accirendo hoc ut sequens posita, nam quam coplicationemudabilem vel veram acceperimus hac ratione omnGriuiperabiles, aut salis contrariae erunt in omnibus coni gationibus , de non plures inucniuntur existentes quam duae,& similiter quam ves vituperabilem, ves salsam hac ratione omnis qui in omnibus coniugationibus laudabiles vel verae contraris, nec ipse plures sunt quam dias in autem laudabile.i. verum in prima coniugatione hoc imitam bonum opinari,vituperabile aut iustum malum, quare hoc erit contrarium illi. Item in secunda complicatione quae habet subiectiam iniustiam in ambabus complicationibus, vituperabilis rursus est complicatio quae dicit iniustum bonum. Erit igitur & haec contraria huic dicenti iustum bonum, sed in reliquis duabus coniugationibus vituperabiles complicationcs eadem sunt cum iam pria res, nil in inera ipsarum quinta vituperabilis in haec quae dicit iniustum bonum, quae erat etiam in quarta vituperabile complicatione, sed in sexta quae dicit iustum malu in vituperabilis, ea q- est etiam in tertia coniugatione vituperabili.Dus igitur sunt contraria' huic dicenti iustum bonum.sea quae dicit iustam malit, & ea quae dicit iniustum bonum. Item in vituperabili eorum quae tertia coniugatione duae erunt contrariae complicationes,qui in ipsa eadem est haec dicens iniustum bonum, & haec in quarta diacens iniustum malum. Nam in quinta &sexta coniugatione complicationes si ni laudabiles. Rursus eadem sunt in praedictis duabus,s militer etiam laudabilium deinceps in tribus coniugationibus,& vituperabilium complicationuvnicuiq; ostoedoetur duae esse complicationes contraris. Cum igitur unaquaeq; complicatio existentium ex co trariis c cistens de continens contrarietatum duarum complicationum contrariarum, nam primae duae coniugati nci ex contrariis quidem suerunt de ipsae,non tamen contrarietatem continebant.
Accipiendum igitur ia, contrariorum qumscit petritia positionem utile. Inquit aecipiendum esse virum contrariorum si fuerit ad positionem utile ql quidem breuiter dixit,& ob id ob ciste dichim est, sed tale est, equidem est locus in contrariis ad destructionem vissis, sed non amplius uniuertaster